ΑΠΟΔΕΙΧΘΗΚΕ ΟΡΙΣΤΙΚΑ ΠΛΕΟΝ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΣΤΡΟΝΟΜΟ ΔΙΟΝΥΣΗ ΣΙΜΟΠΟΥΛΟ ΟΤΙ Η ΣΤΑΥΡΩΣΗ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ ΕΓΙΝΕ ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΤΟΥ ΕΒΡΑΪΚΟΥ ΠΑΣΧΑ 3 ΑΠΡΙΛΙΟΥ ΤΟΥ 33 Π.Χ.
ΜΑΣ ΚΡΥΒΟΥΝ
ΕΠΙΜΕΛΩΣ ΤΙΣ ΠΑΡΑΚΑΤΩ
ΑΥΘΕΝΤΙΚΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ:
1. OI ΑΓΓΛΟΙ ΕΙΧΑΝ
ΕΝΗΜΕΡΩΣΕΙ ΤΟΝ ΤΟΥΡΚΟ ΣΟΥΛΤΑΝΟ ΓΙΑ ΤΗΝ
ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΧΙΟΥ ΕΞΙ ΜΗΝΕΣ ΠΡΙΝ (!)
2. 80
ΑΓΓΛΟΙ ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΟΙ ΚΥΒΕΡΝΟΥΣΑΝ
ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ ΤΑ ΠΛΟΙΑ ΚΑΙ
ΤΑ ΚΑΝΟΝΙΑ ΤΩΝ
ΤΟΥΡΚΩΝ.
Ο σουλτάνος είχε πληροφορηθεί τις κινήσεις της Χίου. Σε έγγραφο του Φόρεϊν
Όφις υπάρχει η απόδειξη ότι οι Άγγλοι τον είχαν
ενημερώσει ότι οι Χίοι ετοιμάζονταν για επανάσταση, περίπου έξι μήνες πριν από
την έκρηξή της.
Σημείωση: υπάρχουν αποδείξεις, που κανείς δεν σχολιάζει, ότι οι άγγλοι παρακολουθούσαν ακόμη και τον Ρήγα Φεραίο και διάβαζαν με προσοχή και αρχειοθετούσαν ότι έγραφε η πρώτη Ελληνική "Εφημερίδα" στην Βιέννη των Σιατιστινών αδελφών Μαρκιδών Πούλιου.
80 ΑΓΓΛΟΙ ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΟΙ
ΚΥΒΕΡΝΟΥΣΑΝ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ ΤΑ ΠΛΟΙΑ ΚΑΙ ΤΑ
ΚΑΝΟΝΙΑ ΤΩΝ ΤΟΥΡΚΩΝ. (ΑΡΑΓΕ ΠΟΙΑ ΕΙΚΟΝΑ ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΠΡΟΣΘΕΣΕΙ ΣΤΟΝ ΠΙΝΑΚΑ ΤΟΥ Ο ΝΤΕΛΑΚΡΟΥΑ;) ΜΕΤΑ ΤΙΣ ΣΦΑΓΕΣ Ο ΡΟΤΣΙΛΝΤ
ΕΔΙΝΕ "ΔΑΝΕΙΑ" ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ.
Τι να
πρωτοθυμηθεί κανείς για την "φιλελληνική"
δράση τους. Τον Πατσίφικο; Τον
Κεμάλ; Τον θάνατο του Μεταξά και του
Κορυζή; Την μεταφορά με ιδιαίτερο
αεροπλάνο του δημίου του Ελληνικού
λαού Ζαχαριάδη από την Γερμανία στην Ελλάδα
για τα "περαιτέρω"; Την
Κύπρο;
ΑΓΓΛΙΚΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ: ΟΙ ΣΦΑΓΕΣ ΤΩΝ ΤΟΥΡΚΩΝ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΑΙΕΣ
ΓΙΑΤΙ ΤΙΣ ΠΡΟΚΑΛΕΣΑΝ
ΟΙ ΙΔΙΟΙ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ.
«Τάϊμς» του Λονδίνου,
( αρ. φύλ. 11661 σελ. 2, της 11-9-1822).
« Πολλές λεπτομέρειες από τις τρομερές
βαρβαρότητες που διέπραξαν οι Τούρκοι στη Χίο έχουν ήδη γίνει
γνωστές. Ακόμα και Γερμανικές εφημερίδες περιέγραψαν τις βαρβαρότητες.
Από τις 120.000 Έλληνες απέμειναν περί τους 900 από τους οποίους πολλοί
πεθαίνουν από ασθένειες που προκαλούνται από τα άταφα πτώματα. Το πιο ωραίο και
ανεπτυγμένο νησί του Αρχιπελάγους ερημώθηκε. Οι πιο πολιτισμένοι, δυναμικοί και
έγκριτοι κάτοικοι του νησιού, το άνθος της Ελλάδος, έχουν οι περισσότεροι
εξοντωθεί, εκπατρισθεί ή πουληθεί ως σκλάβοι από τους απίστευτους σφαγείς τους. Εν τούτοις, τέτοιες πράξεις έχουν αμβλυνθεί από Άγγλους και σχεδόν
δικαιολογήθηκαν στον Αγγλικό Κοινοβούλιο, αποδιδόμενες σε ελληνικές προκλήσεις. Πότε οι Έλληνες προμελετημένα σφαγίασαν αδιακρίτως
ολόκληρο τον ανδρικό πληθυσμό μιας επαρχίας; Πότε οι Έλληνες απήγαγαν δεκάδες
χιλιάδες ανυπεράσπιστες γυναίκες και αθώα παιδιά για να ικανοποιήσουν ακόλαστες
ορέξεις και πάθη; Θα εξισωθεί η πλήρης καταστροφή της Χίου, που μετετράπη σε
στάχτες και ο ενταφιασμός 50.000 ανδρών στα συντρίμμια των φιλήσυχων σπιτιών
τους, προς την καταστροφή μιας φρουράς μετά από προδοτική συμπεριφορά της;»
Στις 30 Μαρτίου 1822 ο
Τουρκικός στόλος (46 πλοία και 7000 στρατιώτες, αυτοί που διευθύνουν τις
βολές και τα κανόνια είναι 80 άγγλοι αξιωματικοί) φτάνει στο βόρειο τμήμα του νησιού. Λίγες ώρες
μετά ενώνονται με άλλους ομοεθνείς τους που βγήκαν από το κάστρο και ξεκινούν
τη σφαγή, τις λεηλασίες και το κάψιμο της Χίου.
Οι οπλαρχηγοί Λογοθέτης και Μπουρνιάς αποχώρησαν προς το εσωτερικό του νησιού, λέγοντας το σύνθημα «ο σώζων εαυτό σωθήτω».
Στις 31 Μαρτίου 1822, καίγεται ο ναός της Τουρλωτής και δίνεται το σύνθημα στους Τούρκους για γενική αιματοχυσία και αποτέφρωση της πόλης.
Από εκείνη τη μέρα και για 4 μήνες φτάνουν Τούρκοι κατάδικοι και εβραίοι από τις απέναντι Τουρκικές ακτές με σκοπό το φόνο, τη λεηλασία και τα λάφυρα. Υπολογίζεται ότι κατέφθασαν 40.000 Τούρκοι και εβραίοι άτακτοι αυτήν την περίοδο.
Ταυτόχρονα ο Βαχήτ Πασάς αναγγέλλει τη διαταγή του σουλτάνου να θανατώνονται βρέφη έως 3 ετών , αγόρια και άνδρες άνω των 12 ετών, γυναίκες άνω των 40 ετών, να αιχμαλωτίζονται κορίτσια και γυναίκες από 3 έως 40 ετών και αγόρια από 3 έως 12 ετών. Γλίτωναν μόνο όσοι ασπάζονταν το μωαμεθανισμό.
Οι περισσότεροι Χιώτες άρχισαν να μετακινούνται προς
το εσωτερικό του νησιού για να σωθούν από το μένος των Τούρκων. Τα καταφύγιά
τους ήταν αρχικά οι Καρυές, το Αίπος, η Νέα Μονή, το μοναστήρι του Αγίου Μηνά
και ο Άγιος Γεώργιος ο Συκούσης. Την 1η Απριλίου 1822 καίγεται η
Σχολή της Χίου, σφαγιάζονται σχεδόν όλοι, ακόμα και οι λεπροί. Ο Βαχήτ Πασάς
είχε εκδώσει διαταγή ότι όσες γλώσσες και αυτιά του πήγαιναν, τόσα περισσότερα
κέρδη θα είχαν.
Στην Allgemeine Zeitung
δημοσιεύεται ότι μικρά παιδιά κάτω των 7 ετών που ήταν ακατάλληλα για το
εμπόριο δένονταν και ρίχνονταν στη θάλασσα.
Το σκηνικό του δουλεμπορίου περιγράφει και ο ιερέας της αγγλικής πρεσβείας R.
Walsh αναφέροντας ότι από την 1η Μαΐου 1822 εκδόθηκαν 41.000 τεσκερέδες
(έγγραφα ιδιοκτησίας δούλων) και ότι 5.000 πουλήθηκαν στην Κωνσταντινούπολη.
Κατά τη γαλλόφωνη
εφημερίδα της Σμύρνης Spectateur Oriental, έως την 10-5-1822 στο τελωνείο της
Σμύρνης είχαν καταβληθεί δασμοί για 40.000 σκλάβους. Τα παιδιά οδηγούνταν κατά
ομάδες για εξισλαμισμό. Ο Άγγλος κληρικός Walsh γράφει ότι «μέσα σε μια μέρα
έγιναν περισσότεροι προσηλυτισμοί από το Ευαγγέλιο στο Κοράνι απ’ όσοι απ’ το
Κοράνιο στο Ευαγγέλιο σε έναν αιώνα».
Την 20η Απριλίου η σφαγή στην Χίο διαρκούσε ακόμη.
Οι αγοραπωλησίες
από τους εβραίους σταμάτησαν στις 19 Ιουνίου
1822 ύστερα από επέμβαση της αδελφής του σουλτάνου, στην οποία ανήκε η Χίος ως
φέουδο.
Στις 30 Μαρτίου του 1822, όταν ξεκίνησε το πρώτο
γιουρούσι, ο Οθωμανικός στρατός είχε σαφείς εντολές. Ο Σουλτάνος είχε διατάξει
να σφαγιαστούν οι πάντες, εκτός από τα αγόρια 3-12 ετών και οι γυναίκες από 12
ως 40. Αυτοί θα αιχμαλωτίζονταν με προορισμό τα σκλαβοπάζαρα. Οι περιγραφές των
όσων εκτυλίχθηκαν τις επόμενες ημέρες είναι φρικιαστικές….
Νεαρές κοπέλες βιάζονταν δημόσια στους δρόμους και
νιόπαντρες μπροστά στους συζύγους τους, οι οποίοι εν συνεχεία σφαγιάζονταν.
Άλλες τις βίαζαν μπροστά στους γονείς τους κι έπειτα έκοβαν τα γεννητικά όργανα
των ανδρών.
Στις γυναίκες άνω των 40 έβαζαν φωτιά και τις άφηναν
να καούν ζωντανές. Στις έγκυες έσκιζαν τις κοιλιές και έβγαζαν τα έμβρυα, ενώ
τα μικρά παιδιά τα πετούσαν με δύναμη στα βράχια. Η μανία των εισβολέων δεν
είχε προηγούμενο. Πολλοί τούρκοι στρατιώτες έκοβαν τα κεφάλια των χριστιανών κι
έπειτα έγλυφαν το σπαθί τους.
Με αυτήν την κίνηση πίστευαν ότι κέρδιζαν μία θέση
στον παράδεισο. Άλλους τους κρεμούσαν από τα δέντρα του νησιού για
παραδειγματισμό. Κομμένα ανθρώπινα μέλη και σοροί ήταν διάσπαρτοι στους
δρόμους, ενώ η θάλασσα είχε κοκκινήσει από το αίμα. Ο καπνός από τα σπίτια που
καίγονταν είχε σκεπάσει όλη τη Χίο, ενώ οι φλόγες έκαναν τη νύχτα να μοιάζει με
μέρα. Αρκετές Χιώτισσες, προτίμησαν το θάνατο από την ατίμωση και την σκλαβιά.
Αυτοκτονούσαν πέφτοντας στον γκρεμό. Ορισμένες
σκοτώθηκαν υπερασπιζόμενες τα παιδιά, τα αδέρφια και τους άντρες τους. Ακόμα
και από αυτές που αιχμαλωτίστηκαν, κάποιες πέθαναν κάνοντας απεργία πείνας.
Όπως αναφέρει ο δημοσιογράφος από την Χίο Παναγιώτης Ξενάκης στην «Μηχανή του
Χρόνου»: «Μετά το 1822, η Χίος ήταν για χρόνια ένα απέραντο έρημο κοιμητήριο.
Το πρώην νησί της μαστίχας, των γιασεμιών και των εσπεριδοειδών και απ’ άκρη σ’
άκρη ήταν καταχνιά και σκοτάδι και θάνατος για χρόνια» …
ΖΗΝΩΝ ΠΑΠΑΖΑΧΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου