"Στη διάρκεια της παραμονής του στην Αιγυπτιακή πρωτεύουσα, σε μία δεξίωση
της Αγγλικής πρεσβείας, ο Παξινός απεκάλυψε σε Άγγλο διπλωμάτη ότι «....εγνώριζε
τα πάντα για τον θάνατο του Ι. Μεταξά
και ότι θα έγγραφε ένα βιβλίο για το θέμα αυτό», το οποίο είχε την πρόθεση
να εκδώσει μετά τη λήξη του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου. Ο Βρετανός διπλωμάτης μετά
την συνομιλία αφού χαιρέτησε με βιασύνη τον Παξινό φέρεται πως εγκατέλειψε
αμέσως την πρεσβεία. Ο Παξινός με την σειρά του έφυγε αργά το βράδυ από την
δεξίωση και το πρωΐ της επομένης ημέρας ευρέθη νεκρός στα στενά του Καΐρου, ενώ
η Αιγυπτιακή αστυνομία ανακοίνωνε εσπευσμένα και δίχως να προηγηθεί δικαστική
έρευνα ότι ο Παξινός έπεσε θύμα ληστείας και στη συνέχεια δολοφονήθηκε .
Στην πραγματικότητα, εκείνο το βράδυ, ο Παξινός συνελήφθη από τους Άγγλους και
μεταφέρθηκε στην περιοχή Άκρον στη Συρία όπου φυλακίστηκε με την κατηγορία ότι
ήταν πράκτορας των Γερμανών και με τη λήξη του πολέμου μεταφέρθηκε σε φυλακές
στο Καράτσι, που ήταν τότε υπό Αγγλική κατοχή. Αρκετό διάστημα μετά το τέλος του Β' Παγκοσμίου πολέμου ο Παξινός αφέθηκε
ελεύθερος από τους Άγγλους. Το 1958 ο Παξινός βρέθηκε κατακρεουργημένος από κτυπήματα με
μαχαίρι κοντά στην εξώθυρα του διαμερίσματος του στο Καράτσι και μεταφέρθηκε
ημιθανής στο εκεί νοσοκομείο όπου και εξέπνευσε, ενώ ο δολοφόνος του
διέφυγε".
Ο ΠΑΞΙΝΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΓΓΛΙΚΕΣ
ΜΥΣΤΙΚΕΣ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ ΤΟΥ
ΤΣΩΡΤΣΙΛ
Υποθέτουμε πως γίνονται αυτές οι δουλειές.
Προφανώς ο Παξινός ήρθε μέσα από την φυλακή των Άγγλων σε συμφωνία με
την αγγλική μυστική αστυνομία: «Παξινέ, δεν θα σε σκοτώσουμε, αν μας
δώσεις όλα τα
στοιχεία που έχεις για τον
θάνατο του Μεταξά
και πού τα έχεις
κρύψει, για να τα
καταστρέψουμε . Μετά μπορεί να σε αφήσουμε ελεύθερο
με ορισμένους όρους. Να
μην επιστρέψεις ποτέ στην Ελλάδα,
να παραμείνεις μακριά της
και
να μην γράψεις τίποτε
για τον πόλεμο. Αν
παραβιάσεις την συμφωνία,
οι μυστικές υπηρεσίες θα σε σκοτώσουν.
Αν κρατήσεις την συμφωνία,
οι μυστικές υπηρεσίες
θα σε βοηθήσουν
να ζήσεις καλή
και πλούσια ζωή (όσο
γίνεται πιο μακριά
από την πατρίδα σου) με μια επιχείρηση
της αρεσκείας σου».
Το «Ημερολόγιο» του γαμπρού του Μουσολίνι, κόμητος Γκαλεάτσο Τσιάνο,
είναι μια σπουδαία πηγή για το πώς η Ιταλία οργάνωσε και εκτέλεσε την
επιχείρηση κατά της Ελλάδας. Αλλά δεν έχει δημοσιοποιηθεί ολόκληρο. Το
«Ημερολόγιο» έπεσε στα χέρια των αμερικανικών δυνάμεων, ενώ ακόμη η
Γερμανία πολεμούσε, συγκεκριμένα η σύζυγος του Τσιάνο και κόρη του
Μουσολίνι, Εντα, το «αντάλλαξε με τη ζωή της και τη ζωή των παιδιών της»
προσεγγίζοντας στην Ελβετία τον τότε αρχιπράκτορα των Αμερικανών, Αλαν
Ντάλες, όπως γράφει ο Γουίλιαμ Σίρερ. Το «Ημερολόγιο» βρίσκεται έκτοτε
στα αμερικανικά αρχεία. Η ιταλική κυβέρνηση το ζήτησε επανειλημμένα από
τον Μάιο του 1983, αλλά η Ουάσιγκτον δεν ικανοποίησε ως σήμερα, το
ιταλικό αίτημα. Υπάρχουν σοβαρές ενδείξεις ότι ορισμένες σελίδες που
αναφέρονται στην εκστρατεία εναντίον της Ελλάδας δεν είδαν ποτέ το φως
της δημοσιότητας, και Βρετανοί ιστορικοί «πιστεύουν» ότι λείπουν σελίδες
που αναφέρονται στην αλληλογραφία Τσόρτσιλ - Μουσολίνι, την ύπαρξη της
οποίας με πάθος διέψευδε ο τότε πρωθυπουργός της Βρετανίας και με τόση
βεβαιότητα μιλούσαν οι Γερμανοί φον Ρίμπεντροπ και φον Πάπεν, οι ιταλοί
αντάρτες, και γράφουν αγγλοσάξονες πανεπιστημιακοί.
Ο Τσώρτσιλ θα γράψει στον Υπουργό του των Εξωτερικών Ηντεν στις 6
Μαρτίου 1941 «… η απώλεια της Ελλάδος δεν αποτελεί καθόλου συμφορά για
μας, αρκεί η Τουρκία να κρατήση έντιμον ουδετερότητα».
Ο ΣΠΥΡΟΣ ΜΑΡΚΕΖΙΝΗΣ: «Ο ΤΣΩΡΤΣΙΛ ΕΚΑΝΕ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΓΙΑ ΝΑ ΕΙΣΕΛΘΕΙ Η ΕΛΛΑΔΑ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ».
Ο παμπόνηρος Τσώρτσιλ
όταν έσπρωχνε τον Μουσολίνι, μέσω
του πράκτορα Τσιάνο,
για επίθεση στην
Ελλάδα, είχε ένα,
και μόνο ένα,
στόχο: να στρέψει αναγκαστικά
τα μάτια του
Χίτλερ στα νότια της
Ευρώπης, να εξαπλώσει την
σύγκρουση για να
εξασθενήσει την Γερμανία.
Μπροστά σ’ αυτόν τον
στόχο ο Τσώρτσιλ
θυσίαζε και δέκα
Ελλάδες.
Ο Τσώρτσιλ ήταν
προσεκτικός μελετητής των σκέψεων
του Χίτλερ. Είχε
μελετήσει εμβριθώς και εις
βάθος το «Ο
Αγών μου».
Ο Χίτλερ στο «Ο
Αγών μου» γράφει:
«πρέπει να σταματήσουμε
οριστικά την αιώνια
πορεία των Γερμανών
προς τα δυτικά
και νότια της Ευρώπης.
Πρέπει να στρέψουμε τους Γερμανούς
μόνο στα ανατολικά.
Οι αχανείς εκτάσεις
της Ρωσίας μας περιμένουν.
Βάλτε ένα Γερμανό
στον Βόλγα και
διατηρείται Γερμανός. Βάλτε
ένα Γερμανό στο
Κάνσας και τον
χάσατε οριστικά».
Ο Χίτλερ αναφέρεται
στην Μεγάλη μετανάστευση
των Γερμανικών Λαών.
ΟΙ Βησιγότθοι εγκαταστάθηκαν στην
Ισπανία, οι Φράγκοι
στην Γαλλία, οι Αγγλοσάξονες στην
Βρετανία, οι Λομβαρδοί
στην Ιταλία, οι
Βάνδαλοι στην Ιταλία
και στην Βόρειο
Αφρική και άλλοι
Γότθοι στην Ελλάδα.
Ακόμη και ο
Νίτσε είχε αυτό το όνειρο:
«ο πολιτισμός του
μέλλοντος. Μία ένωση
Γερμανών και Ρώσων.
Ο ρωσογερμανικός πολιτισμός,
ένας ταπεινός, αλλά ο
πιο δραστήριος πολιτισμός».
Η ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΤΟ 1940 ΜΕ 1949 ΑΠΟ ΤΟΝ ΤΣΩΡΤΣΙΛ ΚΑΙ ΤΟΝ ΠΡΑΚΤΟΡΑ ΤΟΥ ΤΣΙΑΝΟ.
1.000.000 ΕΛΛΗΝΕΣ (ανάμεσά τους και 50.000 Έλληνες πολίτες ιουδαϊκού θρησκεύματος) ΕΧΑΣΑΝ ΤΗΝ ΖΩΗ ΤΟΥΣ, ΓΙΑΤΙ Ο ΤΣΩΡΤΣΙΛ ΗΘΕΛΕ ΝΑ ΜΑΣ ΕΜΠΛΕΞΕΙ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ.
Ακόμη και σήμερα η Ελλάδα πληρώνει το κόστος του δεκαετούς πολέμου που της επέβαλε ο Τσώρτσιλ. Η πολιτική του Τσώρτσιλ ήταν να εμπλέξει όλες τις χώρες στον πόλεμο. Ο πρώτος που τηλεφώνησε γεμάτος χαρά στον Αμερικανό πρόεδρο Ρούσβελτ για να τον "συγχαρεί" για την επίθεση των Ιαπώνων στο Περλ Χάρμπορ τον Δεκέμβριο του 1941 ήταν ο Τσώρτσιλ. "Πρόεδρε, επιτέλους τώρα είμαστε στο ίδιο καλάθι".
Ο Χίτλερ δεν συμφωνούσε με την ιταλική επίθεση κατά της Ελλάδος, κι ούτε γνώριζε τίποτα γι’ αυτήν.
(πηγή: «Η Ιταλία στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο», Πέτρο Μπαντόλιο, Αρχηγός Ιταλικού Επιτελείου).
ΧΙΤΛΕΡ: «αν είχα ειδοποιηθεί, θα μετέβαινα αεροπορικώς στη Ρώμη για να εμποδίσω αυτή την εκστρατεία».
Έδολοφονήθη ό τέως διοικητής του τμήματος αλλοδαπών Παξινός εις τό
Καράτσι οπού ήτο γνωστός ώς πλούσιος ναυλομεσίτης Εφημερίδα «Ελευθερία»,
25 Νοεμβρίου 1958, σελίδα 1η.
Ναυλομεσίτης εις το Πακιστάν εφονεύθη εντός της οικίας του. Εφημερίδα «Μακεδονία», 25 Νοεμβρίου 1958, σελίδα 1η.
Κηδείαι Εφημερίδα «Ελευθερία», 4 Δεκεμβρίου 1958, σελίδα 2η.