Η ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΔΟΜΙΚΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ

 

Ο ΓΟΝΑΤΙΣΤΟΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ

 

ΠΡΙΝ ΔΥΟ ΧΡΟΝΙΑ, ΣΤΙΣ 7/7/2019, ΕΦΥΓΕ ΕΝΑΣ ΕΛΛΗΝΑΣ. ΠΕΘΑΝΕ ΣΕ ΗΛΙΚΙΑ 60 ΕΤΩΝ Ο ΒΛΑΣΗΣ ΡΑΣΣΙΑΣ.

Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΘΝΙΚΗ ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΤΩΝ ΠΡΟΓΟΝΩΝ ΜΑΣ. ΜΗΠΩΣ ΗΡΘΕ Η ΩΡΑ ΤΗΣ; 

 

ΜΕ ΠΟΙΟΝ ΤΡΟΠΟ ΘΑ ΞΑΝΑΓΙΝΟΥΜΕ ΕΛΛΗΝΕΣ

 

ΟΧΙ ΣΤΟΝ ΜΑΛΘΑΚΟ ΚΑΙ ΕΙΡΗΝΙΚΟ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟ

 

ΤΟ ΟΡΑΜΑ ΕΝΟΣ ΕΛΛΗΝΑ

Ο ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟΣ ΣΙΩΝΙΣΤΗΣ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΥΠΗΡΞΕ Ο ΙΗΣΟΥΣ ΝΑΖΙΡΑΙΟΣ (ΕΒΡΑΪΣΤΙ: ΓΙΑΧΣΟΥΑ ΝΑΖΙΡ, ΓΙΑΧΣΟΥΑ = Ο ΙΕΧΩΒΑ ΣΩΖΕΙ. ΝΑΖΙΡ = ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟΣ, ΧΡΙΣΤΟΣ, ΧΡΙΣΜΕΝΟΣ, ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΕΛΑΒΕ ΤΟ ΧΡΙΣΜΑ). «Ο μέγιστος εξιουδαϊστής και αβρααμοποιός πράκτορας του Ιουδαϊσμού» Μ. ΚΑΛΟΠΟΥΛΟΣ

 

Ανακοίνωση 409/ 28.04."2022" https://www.ysee.gr/409.html

 

Το Ύπατο Συμβούλιο των Ελλήνων Εθνικών δέχθηκε το τελευταίο χρονικό διάστημα καταγγελίες από μέλη και φίλους, οι οποίοι έχουν παιδιά που φοιτούν στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση. Μας καταγγέλλουν ότι έχει παραδοθεί προς αποστήθιση σε μαθητές και μαθήτριες, το γνωστό κείμενο «Ανάστασιν Χριστού θεασάμενοι…». Μάλιστα δε, το προς αποστήθιση κείμενο δόθηκε από δασκάλους για «μελέτη και αποστήθιση» κατά την διάρκεια των εαρινών διακοπών, ώστε να συνεχιστεί και εκτός σχολείου η κατήχηση στην «ορθόδοξη» αίρεση του μονοθεϊσμού, κέντρο της οποίας αποτελεί η «πίστη» στον ανορθολογισμό μιας αμφιλεγόμενης δήθεν ανάστασης ενός περιπλανώμενου θαυματοποιού που έδρασε στην ερημική Ιουδαία πριν 2000 χρόνια.

Είναι σαφές, για κάθε λογικό και σκεπτόμενο άνθρωπο, ότι η ρίζα αυτού του κακού, που κρατά αποχαυνωμένους τους ρωμιούς κατοίκους του ιερού και τραγικού αυτού τόπου που ονομάζεται Ελλάς , ανάγεται στην υιοθέτηση της αυταπάτης ότι οι ίδιοι αποτελούν τον περιούσιο λαό ενός Ιουδαίου «θεού». Αυτή ακριβώς η αυταπάτη, που κρατά αιχμάλωτη την νεοελλάδα στον ανορθολογισμό και την δεισιδαιμονική αντιμετώπιση της αμείλικτης πραγματικότητας, συντηρείται μεθοδικά και συστηματικά μέσα από την εκπαιδευτική διαδικασία.

Επί της ουσίας, η άρνηση της λογικότητος κατέστη «γνωστικό αντικείμενο», εξ αιτίας της οποίας κυριαρχεί η «επικρατούσα» κατά το σύνταγμα θρησκεία. Ο πολιτικός κόσμος είτε λόγω συνειδητής επιλογής είτε υπό τον φόβο του λεγόμενου «πολιτικού κόστους», παρακολουθεί ή και εγκρίνει την πρακτική αυτή. Έτσι πάρα πολλά σχολικά βιβλία είναι γεμάτα από «παναγίτσες», «χριστούληδες», «εκκλησίες», «παπάδες», «θαύματα», «προσευχές» και άλλα, με προφανή στόχο την πλύση εγκεφάλου, ακόμα και των μαθητών οι οποίοι, με την στήριξη των γονέων τους, είχαν την τόλμη να απαλλαγούν από την διδασκαλία του κατηχητικού και ομολογιακού μαθήματος των θρησκευτικών.

Όταν οι ώρες διδασκαλίας των θρησκευτικών υπερτερούν από εκείνες της βιολογίας, της φυσικής και της χημείας, όταν τα αρχαία Ελληνικά «διδάσκονται» με τρόπο που προκαλεί απέχθεια στους μαθητές, μην ψάχνετε αλλού την ρίζα του κακού για τον εμπεδωμένο ανορθολογισμό στην νεοελληνική κοινωνία και μην αναρωτιέστε για το ποιοι είναι αυτοί που κατέστησαν τον Διαφωτισμό, εχθρό του νεοελληνικού κράτους. Το πρόβλημα για το εκπαιδευτικό σύστημα που αυτοπροσδιορίζεται ως «ελληνικό», συνίσταται από την πραγματικότητα, που θέλει την ανθελληνική ορθόδοξη προπαγάνδα να κυριαρχεί μέσα σε κάθε σχολικό βιβλίο. Η κατηχητική και ομολογιακή φύση του διδασκόμενου μαθήματος των θρησκευτικών, δεν είναι το μοναδικό πρόβλημα της πολύπαθης εκπαίδευσης, αλλά είναι η διάμορφωση του εκπαιδευτικού προγράμματος από την εκκλησία η οποία δημιουργεί ένα δομικό πρόβλημα της παρεχόμενης εκπαίδευσης. Μέσω αυτής της εκπαιδευτικής διαδικασίας, η θεοκρατία κατάφερε να διαβρώσει το κράτος και τους δημοκρατικούς θεσμούς, όπως αυτούς της ανεξάρτητης Δικαιοσύνης και της Παιδείας. Για αυτόν ακριβώς τον λόγο το πολίτευμα, που διέπεται από την «πονηρή» πρόβλεψη του συντάγματος περί «επικρατούσας θρησκείας», βρίσκεται εγγύτερα στην θεοκρατία, καθώς δεν μπορεί να υπερασπιστεί πολιτικές και θρησκευτικές ελευθερίες, αλλά επιλέγει συνειδητά είτε να τις καταστέλλει σιωπηλώς είτε αρνούμενο τον διάλογο και την πρόσβαση στον δημόσιο λόγο είτε κωφεύοντας.

Υπό αυτές τις προϋποθέσεις, ακόμα και αν το μάθημα των ορθόδοξων θρησκευτικών αντικατασταθεί με αυτό της θρησκειολογίας, αν αυτοί που το διδάσκουν βιοπορίζονται μέσω της διατήρησης της σκεπτομορφής του «θεού» της ερήμου, είναι βέβαιο ότι δεν θα επέλθει ουδεμία ουσιώδης μεταβολή στον κατηχητικό του χαρακτήρα. Παράλληλα θα καταργήσει και τις τυχόν απαλλαγές από την διδασκαλία του μαθήματος και θα υποχρεώσει όλους τους μαθητές ανεξαρτήτως θρησκεύματος να παρακολουθούν την κατήχηση των ορθόδοξων θεολόγων, οι οποίοι σαφώς και δεν θα αμφισβητήσουν την σκεπτομορφή η οποία τους εξασφαλίζει τον βιοπορισμό.

Αν και εφόσον το νεοελληνικό κράτος επιθυμεί να διαμορφώνει την ταυτότητά του όχι μόνο από το χριστιανικό κομμάτι, αλλά και από την ελληνική κοσμοαντίληψη, έχουμε να προτείνουμε την εισαγωγή ενός μαθήματος που θα διδάσκεται η ελληνική φιλοσοφία, η Λογική και η ελληνική προχριστιανική Θεολογία. Έτσι οι μαθητές θα μπορούν να γνωρίσουν τον Ελληνισμό όχι μέσα από τις ανθελληνικές διόπτρες του μονοθεϊσμού και των πατέρων του, αλλά διαμέσου του δικού του κώδικα και του δικού του αξιακού συστήματος.

Είναι τραγελαφικό το γεγονός ότι κάθε φορά που η χώρα βρίσκεται σε εθνικό κίνδυνο, το πολιτικό σύστημα καταφεύγει, τυχοδιωκτικά και κουτοπόνηρα, σε επίκληση, αποκλειστικά και μόνο, της συνεισφοράς των αρχαίων μας προγόνων στον παγκόσμιο πολιτισμό, δηλαδή αυτών ακριβώς που διαβάλλει και απαξιώνει μεθοδικά κάθε μέρα, μέσα από την εκπαιδευτική διαδικασία.

Εμείς ως Έλληνες Εθνικοί στο θρήσκευμα, στερούμαστε της μισαλλοδοξίας, δηλαδή του κυρίαρχου χαρακτηριστικού των μονοθεϊστικών θρησκειών και συνεπώς δεν επιθυμούμε την κατάργηση του μαθήματος των ορθόδοξων θρησκευτικών. Όμως προκρίνουμε την δυνατότητα γονέων και μαθητών να επιλέγουν ένα μάθημα πραγματικής Παιδείας, στο οποίο θα διδάσκονται Φιλοσοφία, Λογική και Ελληνική προχριστιανική Θεολογία στην θέση της κατήχησης ανορθολογισμού και δεισιδαιμονίας.

ΤΙΜΗ ΚΑΙ ΜΝΗΜΗ ΓΙΑ ΘΕΟΥΣ ΚΑΙ ΠΡΟΓΟΝΟΥΣ

 

 

 

ΓΙΑ ΤΟΝ ΒΛΑΣΗ ΡΑΣΣΙΑ

Την Παρασκευή 22 Απριλίου πραγματοποιήθηκε στον Ναό της Ελληνικής Εθνικής Θρησκείας, εκδήλωση και Ιεροπραξία με αφορμή την γενέθλιο ημέρα του Βλάση Ρασσιά.
Με μια φορτισμένη και συγκινητική τελετή τιμήθηκε ο Φιλόσοφος και Πολεμιστής Βλάσης Ρασσιάς με τον τρόπο που και ο ίδιος θα ανέμενε, με δημόσια δράση στο φως του Ήλιου. Μακριά από το προσωπικό συμφέρον, την αυτοαναφορικότητα των ιδιωτών και το σκοτάδι της κατακόμβης.
Ευχαριστούμε τους πολλούς φίλους και τα μέλη του ΥΣΕΕ που παρευρέθηκαν και τίμησαν τον Βλάση Ρασσιά, η συμετοχή τους εγγυάται την συνέχιση του τιτάνιου έργου που μας εμπιστεύθηκε, εμείς θα συνεχίσουμε να διαφυλλάτουμε και να εμπλουτίζουμε την πνευματική του παρακαταθήκη.

Στην εκδήλωση που προηγήθηκε της Ιεροπραξίας διαβάστηκε το ακόλουθο κείμενo που συνοδεύει το παρακάτω βίντεο:    

«Στην Αθήνα του 1959, σε μια εποχή έντονων πολιτικών και κοινωνικών ζυμώσεων, ανέτειλε το άστρο του ανδρός που έμελλε να σφραγίσει τον σύγχρονο εθνικό Ελληνισμό, του Βλάση Ρασσιά. Με καταγωγή από την ιερή γη της Λακεδαίμονος, ανδρώθηκε στη σύγχρονη ελληνική πρωτεύουσα βιώνοντας στην τρυφερή εφηβική ηλικία την παραληρηματική δράση κάποιου σύγχρονου παραβολάνου που έσπασε με βαριοπούλα τα γεννητικά όργανα του εκμαγείου του θεού Διός που έστεκε στην πύλη εισόδου του Υπουργείου Παιδείας. Αυτό το περιστατικό υπήρξε καταλυτικό για τον νέο που μόλις άρχιζε να ξεδιπλώνει την πολυσχιδή του προσωπικότητα. Ακολούθησαν σπουδές στην Ανωτάτη Σχολή Οικονομικών και Εμπορικών Επιστημών, οι βαθύτερες ωστόσο ανησυχίες του και η έμφυτη φιλομάθεια τον οδήγησαν στην επισταμένη μελέτη και έρευνα της ελληνικής γραμματείας.

Ο αγώνας για την αποκατάσταση των εθνικών μας σεβασμάτων ήταν πλέον μονόδρομος για το επαναστατικό πνεύμα του Βλάση. Όρθωσε το ανάστημά του απέναντι στην ποταπή ρωμιοσύνη που τον πολέμησε ανελέητα. Και όσο εκείνη τον πολέμαγε, τόσο εκείνος ξεσκέπαζε την υποκρισία, τη διαφθορά και τις διαχρονικές ανομίες της εις βάρος του γνήσιου Ελληνισμού. Ο Βλάσης πάλεψε με το θηρίο κοιτάζοντάς το στα μάτια. Με συνοδοιπόρους που μοιράζονταν μαζί το ίδιο όραμα, κατάφερε να φέρει μια νέα πνοή στο κίνημα της Επανελλήνισης, χωρίς να λυγίσει από προδοσίες φίλων και συμπολεμιστών. Με στωική διάθεση τόνιζε: «Η μοναδική πραγματική πάλη στη Ιστορία είναι η διαχρονική σύγκρουση ανάμεσα στους λίγους ενάρετους και τους πολλούς χυδαίους ανθρώπους».

Στην πλούσια και παραγωγική δράση του κατέχει ιδιαίτερη θέση το πρώτο underground περιοδικό «Ανοιχτή Πόλη» του οποίου υπήρξε συνιδρυτής και το περιοδικό «Διιπετές» που ήταν το πρώτο στην ιστορία ελληνικό περιοδικό που τοποθετήθηκε δημόσια υπέρ της Ελληνικής Εθνικής Θρησκείας. Κατά την περίοδο 1983-1986 εξέδωσε το Mail-Art περιοδικό «Είναι Αύριο» διοργανώνοντας και την πρώτη διεθνή Mail-Art έκθεση στην Ελλάδα. Με όπλα τη Σωφροσύνη και την Αγχίνοια, εργάστηκε ακάματα απέναντι στη ευτέλεια των καιρών προτάσσοντας το πρότυπο του Υπερήφανου και Όρθιου Έλληνα. Συνιδρυτής και θεμελιωτής του Υπάτου Συμβουλίου των Ελλήνων Εθνικών (ΥΣΕΕ, 1997) και του Παγκοσμίου Συνεδρίου Εθνικών Θρησκειών (World Congress of Ethnic Religions, WCER, 1998) και με πλήθος διαλέξεων και συνεντεύξεων σε Ελλάδα και εξωτερικό, υπηρέτησε την Επανελλήνιση με προσήλωση και επί αγαθώι.

Το αγέρωχο παρουσιαστικό με το άδολο βλέμμα δεν άφηναν περιθώρια αμφισβήτησης της γενναιόδωρης φύσης του. Η συγγραφική του ματιά ρηξικέλευθη και δηκτική. Το πλήθος των βιβλίων του αποτελούν παρακαταθήκη για τις επόμενες γενιές των Λογικών και Ελεύθερων ανθρώπων. Τίποτα όμως από όλα αυτά δεν θα είχε ιδιαίτερη αξία αν δεν κοσμούνταν με το Ήθος και την Αρετή του ανδρός που τίμησε όσο κανείς τους Θεούς υπηρετώντας το «καθήκον». Ο ίδιος άλλωστε είχε πολλές φορές δηλώσει δημόσια ότι: «Ο Εθνικός Ελληνισμός είναι πρωτίστως Αρετή».

Στις 7 Ιουλίου του 2019 ο συγγραφέας, ο δάσκαλος , ο ποιητής, ο ακτιβιστής Βλάσης άφησε τον κόσμο της φθαρτότητας για να συναντήσει το Αιώνιο Φως. Τυχεροί όσοι τον γνώρισαν και τον εμπιστεύτηκαν. Τυχεροί και όσοι εκείνος εμπιστεύτηκε να συνεχίσουν το τιτάνιο έργο του και εμπνεύστηκαν από τον λόγο και το έργο του. Τυχερός και ο Ελληνισμός καθώς σε αυτή την καμπή της ιστορίας, έλαβε ως δώρο της Ειμαρμένης έναν γνήσιο Έλληνα, πολεμιστή και φιλόσοφο μαζί».

 

 

 ΖΗΝΩΝ ΠΑΠΑΖΑΧΟΣ