Ο ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ ΜΟΙΡΑΣΕ ΣΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΣΧΟΛΕΙΑ ΝΤΟΜΑΤΕΣ ΜΑΡΟΚΟΥ ΚΑΙ ΑΓΓΟΥΡΑΚΙΑ ΙΣΠΑΝΙΑΣ ΑΞΙΑΣ 3,2 ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΩΝ ΕΥΡΩ, ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΠΟΥ ΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΑΓΡΟΤΙΚΑ ΠΡΟΪΟΝΤΑ ΠΑΡΑΜΕΝΟΥΝ ΑΠΟΥΛΗΤΑ ΣΤΟ ΧΩΡΑΦΙ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΛΑΪΚΕΣ.
Εξώφυλλο: Άγαλμα του Πυθέα από τον Auguste Ottin (1811-1890) στην πρόσοψη του Palais de la Bourse στη Μασσαλία. Rvalette / CC BY-SA
Η δημοσίευση βασίστηκε σε άρθρο του Thomas S. Garlinghouse που δημοσιεύθηκε στο Ancient History Encyclopedia στις 14 Ιουλ. 2017.
μετάφραση – επιμέλεια Χείλων
Κάπου γύρω στα 330 π.Χ., ο Πυθέας, ένας σχεδόν άγνωστος Έλληνας έμπορος, ξεκίνησε ένα εκπληκτικό ταξίδι πέρα από τα γνωστά όρια της Μεσογείου, σε μέρη που υπήρχαν μόνο σε μύθους και όταν επέστρεψε, το ταξίδι και τα εκπληκτικά πράγματα που είδε αποτελούσαν θέμα συζήτησης για αιώνες.
Ο Πυθέας ήταν κάτοικος της Ελληνικής αποικίας των Φωκαέων Μασσιλίας (σημερινή Μασσαλία) η οποία αποτελούσε σημαντική εμπορική δύναμη στη δυτική Μεσόγειο λόγω της ευνοϊκής θέσης κατά μήκος της νότιας ακτής της Γαλλίας. Ήταν γνωστός ως έμπειρος θαλασσοπόρος, αστρονόμος και ναυτικός. Συνέγραψε τα έργα «Περίοδος γης» και «Περί του Ωκεανού» στο οποίο περιγράφει ένα θαλάσσιο ταξίδι στη Βρετανία, την Βόρεια Θάλασσα και τις ακτές της βορειοανατολικής Ευρώπης, στις μέχρι τότε μυστηριώδεις βόρειες χώρες που αργότερα αποτέλεσαν πηγές κασσίτερου, ήλεκτρου και χρυσού. Το έργο το οποίο γράφηκε στα Ελληνικά περί το 325 π.Χ., αποτελεί ίσως την αρχαιότερη τεκμηριωμένη περιγραφή των Βρετανικών Νήσων και των κατοίκων της. Επιπλέον περιέχει εντυπωσιακές ενδείξεις ότι ο Πυθέας ίσως έφτασε μέχρι την Ισλανδία και τον Αρκτικό Ωκεανό, εδάφη που στους Ελληνικούς μύθους κατοικούνταν από τους Υπερβόρειους μια φυλή Γιγάντων. Δυστυχώς υπάρχουν ελάχιστες λεπτομέρειες για το ταξίδι, καθώς από το έργο έχουν διασωθεί αποσπάσματα και αναφορές – παραφράσεις σε γραπτά άλλων κλασικών συγγραφέων.
Σε αντίθεση με πολλά από τα ναυτικά συγγράμματα της εποχής, το «Περί του Ωκεανού» δεν θεωρείται περίπλους, ή τουλάχιστον δεν θεωρείται τυπικός περίπλους αφού αυτά ήταν ουσιαστικά ναυτικά αρχεία ή οδηγοί πλοήγησης. Περιείχαν μια σειρά πρακτικών πληροφοριών, όπως τις αποστάσεις μεταξύ σημαντικών παράκτιων ορόσημων ή αστρονομικών παρατηρήσεων που προορίζονταν να βοηθήσουν στα θαλάσσια ταξίδια. Αντιθέτως, το έργο του Πυθέα, αν και περιέχει τέτοιες πληροφορίες, είναι πολύ μεγαλύτερο σε κλίμακα. Αποτελεί απολογισμό από πρώτο χέρι του ταξιδιού του και περιέχει πολλές αστρονομικές, γεωγραφικές, βιολογικές, ωκεανογραφικές και εθνολογικές παρατηρήσεις. Στην πραγματικότητα, πολλοί σύγχρονοι μελετητές το θεωρούν έγγραφο με σημαντική επιστημονική και ανθρωπολογική σημασία.
Ιστορικές αναφορές
Το ταξίδι του Πυθέα έγινε γνωστό μέσω συγγραφέων, όπως ο Τίμαιος ο Ταυρομενίτης, ο Ερατοσθένης ο Κυρηναίος, ο Πλίνιος ο πρεσβύτερος, ο Διόδωρος Σικελιώτης, ο Στράβων και ο Πολύβιος. Οι δύο τελευταίοι ωστόσο, ήταν ανοιχτά αντίθετοι με την ιδέα ενός τέτοιου ταξιδιού. Ο γεωγράφος Στράβων (63 π.Χ. – 24 μ.Χ) για παράδειγμα στο διάσημο έργο του «Γεωγραφικά» ισχυρίστηκε ότι ο Πυθέας ήταν «ο χειρότερος ψεύτης» και ότι η πλειονότητα των γραπτών του ήταν απλά «επινοήσεις» (Roseman, 24). Παρ’ όλα αυτά, ο Στράβων αποτελεί σημαντική πηγή για τον Πυθέα, αφού παραθέτει τα λόγια του Έλληνα εξερευνητή σε πολλές περιπτώσεις στην «Γεωγραφία» αν και τα περισσότερα από αυτά παρουσιάζονται με τέτοιο τρόπο ώστε να τον δυσφημούν και να θέτουν υπό αμφισβήτηση την εγκυρότητα του ταξιδιού του.
῾Ο μὲν οὖν Μασσαλιώτης Πυθέας τὰ περὶ Θούλην τὴν βορειοτάτην τῶν Βρεττανίδων ὕστατα λέγει, παρ᾿ οἷς ὁ αὐτός ἐστι τῷ ἀρκτικῷ ὁ θερινὸς τροπικὸς κύκλος· παρὰ δὲ τῶν ἄλλων οὐδὲν ἱστορῶ, οὔθ᾿ ὅτι Θούλη νῆσός ἐστί τις οὔτ᾿ εἰ τὰ μέχρι δεῦρο οἰκήσιμά ἐστιν, ὅπου ὁ θερινὸς τροπικὸς ἀρκτικὸς γίνεται.
«Ο μεν λοιπόν Πυθέας ο Μασσαλιώτης σχετικά με την Θούλη λέει ότι είναι βορειότερη από τα Βρετανικά νησιά και αποτελεί το έσχατο μέρος του κόσμου, όπου και ο θερινός τροπικός κύκλος είναι ίδιος με τον αρκτικό κύκλο. Από δε τους άλλους τίποτε δε διηγούμαι (εννοεί συγγραφείς) ούτε ότι υπάρχει κάποιο νησί Θούλη, ούτε εάν τα μέρη αυτά τώρα είναι κατοικήσιμα, εκεί όπου ο θερινός τροπικός γίνεται αρκτικός» Στράβων – Γεωγραφικὰ Β’.5.8
Πολλοί μελετητές πιστεύουν ότι οι σκληρές κατηγορίες του Στράβωνα προέρχονται από το έργο του Πολύβιου (200 π.Χ. – 118 π.Χ.) Έλληνα ιστορικού του 2ου αιώνα, ο οποίος ήταν ακόμα πιο καυστικός στις κατηγορίες του για τον Πυθέα. Το έργο του «Ιστορίες» (Βιβλίο 34) αποσπάσματα του οποίου διασώζονται, αποτελεί εκτεταμένη πολεμική κατά του Πυθέα. Η έχθρα προς τον Πυθέα από αυτούς τους δύο συγγραφείς είναι αξιοπερίεργη και πιθανόν να οφείλεται σε κάτι περισσότερο από αυτό που ο Βρετανός αρχαιολόγος Barry Cunliffe χαρακτήρισε «επαγγελματική αντιζηλία» (Cunliffe, 173).
Αντιθέτως άλλοι κλασσικοί συγγραφείς, υπήρξαν ευνοϊκά διακείμενοι προς τον Πυθέα και αποδέχτηκαν το έργο του ως αξιόπιστο. Κυριότερος εξ’ αυτών ήταν ο ιστορικός Τίμαιος (περ. 345 π.Χ. – περ. 250 π.Χ.) που συνέγραψε μια εκτενή αναφορά για την ιστορία της Σικελίας και της δυτικής Μεσογείου. Πολύ πιθανόν να είχε αντίγραφο του «Περί του Ωκεανού» και να μετέφερε στοιχεία στα δικά του έργα. Ο διάσημος γεωγράφος και επικεφαλής βιβλιοθηκάριος στην Αλεξάνδρεια Ερατοσθένης ο Κυρηναίος (περ. 276 π.Χ. – 194 π.Χ.) αναφέρει τον Πυθέα σε μια πραγματεία η οποία είχε χαθεί αλλά ήταν ευρέως διαδεδομένη στον αρχαίο κόσμο.
Πολλοί μελετητές πιστεύουν ότι ο Ρωμαίος ιστορικός και συγγραφέας Πλίνιος ο Πρεσβύτερος (23 μ.Χ. – 79 μ.Χ.) έλαβε μεγάλο μέρος των πληροφοριών του για τον Πυθέα από τον Τίμαιο και στο έργο του «Φυσική Ιστορία» αναφέρεται αρκετές φορές στο «Περί του Ωκεανού» χρησιμοποιώντας συχνά την φράση «σύμφωνα με τον Πυθέα …» ή «ο Πυθέας της Μασσαλίας έγραψε …». Ο Έλληνας ιστορικός Διόδωρος ο Σικελιώτης (περ. 90 π.Χ. – 30 π.Χ.) ο οποίος έγραψε τη μνημειώδη «Ιστορική Βιβλιοθήκη», ήταν γνωστό ότι δανείστηκε αποσπάσματα από τα γραπτά του Τίμαιου, ειδικά όσον αφορά στην αρχαία Βρετανία.
Το ταξίδι
Με βάση αυτά και άλλα αποσπάσματα, οι σύγχρονοι μελετητές προσπάθησαν να προσδιορίσουν στοιχεία του ταξιδιού του Πυθέα, αν και πολλές λεπτομέρειες παραμένουν ανεπιβεβαίωτες, όπως για παράδειγμα το είδος του σκάφους. Στην πραγματικότητα, πολλοί ιστορικοί – όπως ο Cunliffe – εικάζουν ότι ταξίδεψε ως επί το πλείστον πεζός και μπορεί να χρησιμοποίησε βάρκες Κελτικού τύπου για τις υδάτινες διαδρομές. Αλλά είναι επίσης πιθανό ο Πυθέας, ως έμπορος, να ταξίδεψε με Ολκάδα (Ολκάς=ιστιοφόρο φορτηγό πλοίο, το οποίο έφερε ένα η δύο τετράγωνα πανιά και ενδεχομένως δεν είχε κουπιά. Εκτός από τους Έλληνες, το χρησιμοποιούσαν και οι Αιγύπτιοι. Ένα παρόμοιο βυθισμένο πλοίο, εντόπισε σε άριστη κατάσταση το 1967 ο Αμερικανός αρχαιολόγος Μάικλ Κάτζεβ, που στη συνέχεια ονομάστηκε «Κυρήνεια», λόγω της θαλάσσιας περιοχής όπου βρέθηκε).
Ανεπιβεβαίωτο παραμένει και το ακριβές δρομολόγιο, αλλά είναι γενικά αποδεκτό ότι ο Πυθέας ξεκίνησε το ταξίδι του από τη Μασσαλία και ταξίδεψε δυτικά μέσω των Ηράκλειων Στηλών (σύγχρονα στενά του Γιβραλτάρ). Έφθασε στον Ατλαντικό, ταξιδεύοντας βόρεια κατά μήκος των δυτικών ακτών της Ισπανίας και της Γαλλίας και πιθανόν αποβιβάσθηκε στη Βρετάνη. Από εκεί διέσχισε την Αγγλική Μάγχη σε ένα σημείο που ονόμασε Βελέριον, το οποίο οι σύγχρονοι μελετητές πιστεύουν ότι είναι η Κορνουάλη. Εκεί είδε τους Βρετανούς κατοίκους να εξορύσσουν κασσίτερο για το εμπόριο με την Γαλατία και κατόπιν με την Μεσόγειο. Ο Πλίνιος, παραθέτοντας τον Τίμαιο γράφει:
«υπάρχει ένα νησί που λέγεται Μίκτις, το οποίο βρίσκεται σε απόσταση πλεύσης έξι ημερών μέσω της Βρετανίας και στο οποίο υπάρχει κασσίτερος. Οι Βρετανοί διασχίζουν το νησί με βάρκες ραμμένες με δορές» (Cunliffe, 75).
Η ακριβής τοποθεσία αυτού του νησιού είναι άγνωστη, αλλά εκτιμάται ότι πρόκειται για το νησί Όρος του Αγίου Μιχαήλ στην Κορνουάλη, την χερσόνησο του Όρους Μπάτεν στο Ντέβον ή την Νήσο του Γουάιτ.
Ο Διόδωρος Σικελιώτης αποκάλεσε το νησί της Βρετανίας «Πρετανία» και τους κατοίκους του «Πρετάνι». Οι μελετητές πιστεύουν ότι και οι δύο λέξεις, οι οποίες πιθανότατα δανείστηκαν από τον Πυθέα, προέρχονται από την κοινή Πρωτο-Κελτική συνομοταξία της Κελτικής γλώσσας την οποία υιοθετεί ο Στράβων στις περισσότερες αναφορές του στο νησί. Πολλοί μεταγενέστεροι συγγραφείς, αντιθέτως, χρησιμοποιούν την ορθογραφία της Βρετανο-Κελτικής συνομοταξίας, χρησιμοποιώντας την λέξη «Βρετανία». Ο Διόδωρος Σικελιώτης περιγράφει το νησί της Βρετανίας ως «πυκνοκατοικημένο και το κλίμα του εξαιρετικά ψυχρό…» (Cunliffe, 108). Περιγράφει τους Πρετάνι ως έναν λαό που κυβερνάται από «πολλούς βασιλείς και αριστοκράτες…» (Cunliffe, 108). Σημειώνει ότι ζούσαν σε κατοικίες κατασκευασμένες από καλάμια ή ξύλο και ασχολούνταν με γεωργικές εργασίες (Cunliffe, 108). Συγκεκριμένα γράφει, παραθέτοντας τον Πυθέα:
«Ο τρόπος συγκομιδής των σιτηρών είναι να κόβουν τους καρπούς, να τους αποθηκεύουν σε στέγαστρα και αφού επιλέγουν καθημερινά τους ώριμους, να τους αλέθουν, παίρνοντας με αυτόν τον τρόπο, το φαγητό τους» (Cunliffe, 108).
Αφού μελέτησε τους κατοίκους της Κορνουάλης και της νοτιοδυτικής Βρετανίας, ο Πυθέας πιθανότατα προχώρησε βόρεια κατά μήκος της ακτής της Ουαλίας. Είναι πιθανό να κατέπλευσε στη Νήσο του Μαν πριν την πλεύση στη δυτική ακτή της Σκωτίας και τη διέλευση μεταξύ των Εσωτερικών και Εξωτερικών Εβρίδων. Σύμφωνα με διάφορες πηγές, έκανε αρκετές εξερευνήσεις και ο Στράβων αποδίδει στον Πυθέα την δήλωση ότι «διέσχισε όλη την Βρετανία με τα πόδια» προσθέτοντας χαρακτηριστικά ότι αυτό το κατόρθωμα είναι προφανώς παράλογο (Roseman, 48).
Ο Πυθέας εκτέλεσε επίσης μια σειρά από γεωγραφικές μετρήσεις χρησιμοποιώντας Γνώμονα ένα από τα αρχαιότερα και απλούστερα επιστημονικά αστρονομικά όργανα που χρησιμοποιείτο για τη χάραξη της μεσημβρινής γραμμής (διεύθυνση βορρά – νότου) την εύρεση της χρονικής στιγμής που ο ήλιος μεσουρανεί (αληθής μεσημβρία) την εύρεση των ισημεριών και των ηλιοστασίων, την εύρεση της διάρκειας των εποχών και ως δείκτης των ηλιακών ρολογιών. Ο Πλίνιος αναφέρει ότι βόρεια της νήσου Βρετανίας βρίσκονται τα νησιά Ορκάδες, τα οποία οι περισσότεροι επιστήμονες θεωρούν ότι είναι τα σημερινά νησιά Orkney, αν και ο αριθμός που παραθέτει ο Πλίνιος δεν συμφωνεί με τον πραγματικό αριθμό. Από εκεί κάποιοι μελετητές πιστεύουν ότι ο Πυθέας ξεκίνησε το πιο τολμηρό σκέλος του ταξιδιού του, αφήνοντας πίσω τη Βρετανία και πλέοντας προς την Βόρεια Θάλασσα.
Σύμφωνα με τον Στράβωνα, ο Πυθέας ταξίδεψε έξι ημέρες πριν συναντήσει την Θούλη, την οποία ορισμένοι ιστορικοί αναγνωρίζουν ως την Ισλανδία. Το αν ο Πυθέας αποβιβάσθηκε στην Ισλανδία είναι εξαιρετικά αμφιλεγόμενο και προβληματίζει τους ιστορικούς επί δεκαετίες. Ορισμένοι αποδέχονται ότι η Θούλη ήταν η Ισλανδία, ενώ άλλοι ισχυρίζονται ότι πρόκειται για την Νορβηγία. Ο Καναδός εξερευνητής Vilhjalmur Stefansson, ο οποίος εξερεύνησε εκτεταμένα την Αρκτική, υποστήριξε στο βιβλίο του Ultima Thule ότι η πιθανότητα να έφτασε ο Πυθέας στην Ισλανδία ήταν αρκετά μεγάλη. Εκεί ο Πυθέας υπήρξε μάρτυρας ενός φαινομένου πρωτόγνωρου στους κατοίκους της Μεσογείου, όπως η μεγάλη διάρκεια της ημέρας που βίωναν οι ταξιδιώτες σε μεγάλα γεωγραφικά πλάτη τους καλοκαιρινούς μήνες.
Ο Πλίνιος παρατηρεί:
«Τέλος, όσοι αναφέρονται στην Θούλη όπου όπως έχω πει, δεν υπάρχουν νύχτες κατά τη διάρκεια του ηλιοστασίου, όταν ο ήλιος περνάει από τον τροπικό του Καρκίνου και επίσης δεν υπάρχουν ημέρες κατά τη διάρκεια του χειμερινού ηλιοστασίου. Ορισμένοι πιστεύουν ότι αυτό διαρκεί για έξι μήνες» (Roseman, 92).
Μετά από μια μέρα πλεύσης βόρεια της Θούλης ο Πυθέας συνάντησε την «Παγωμένη Θάλασσα», έναν όρο που σύμφωνα με τους μελετητές περιγράφει τον παγωμένο Αρκτικό Ωκεανό. Σε αυτό το σημείο, είναι πολύ πιθανό η βαριά ομίχλη, το δριμύ ψύχος και τα παγωμένα ρεύματα να απέτρεψαν οποιαδήποτε περαιτέρω βόρεια διαδρομή. Παρ’ όλα αυτά, αναφερόμενος σε αυτό το μέρος το χαρακτήρισε ως ένα από τα πιο αινιγματικά περάσματα του ωκεανού. Ο Στράβων αποδίδει στον Πυθέα την δήλωση ότι αυτό ήταν ένα μέρος:
«Όπου ούτε γη, ούτε νερό, ούτε αέρας υπάρχουν ξεχωριστά, αλλά ένας συνδυασμός όλων αυτών, που μοιάζει με ένα θαλάσσιο πνεύμονα στον οποίο η γη, η θάλασσα και όλα τα στοιχεία της φύσης σχηματίζουν ένα ενιαίο σύνολο». (Roseman, 125).
Ο αινιγματικός όρος «θαλάσσιος πνεύμων» αποτελεί πεδίο προβληματισμού μεταξύ των σύγχρονων ιστορικών αφού δεν είναι ξεκάθαρο σε τι αναφέρεται ο Πυθέας όταν χρησιμοποίησε τον όρο. Η πιο ορθολογική εξήγηση και αυτή που υιοθετήθηκε από σύγχρονους ερευνητές ότι χρησιμοποίησε έναν Ελληνικό όρο για να περιγράψει τον «στρογγυλό πάγο» που δεν είχε δει ποτέ και ο οποίος είναι σχεδόν κυκλικός και επέπλεε στην επιφάνεια του νερού. Μία άλλη εξήγηση είναι ότι ο όρος αφορά στην μέδουσα (πλεύμων θαλάττιος) ένα πλάσμα που είχε ταυτοποιήσει ο Αριστοτέλης στο έργο του «Περί ζώων μορίων» το οποίο είναι στρογγυλό και επιπλέει στην επιφάνεια ή πολύ κοντά στην επιφάνεια του νερού. Αρκετοί μελετητές πιστεύουν ότι προσπαθώντας να περιγράψει αυτό το φαινόμενο, ο Πυθέας απλώς χρησιμοποίησε τον όρο θαλάσσιο πνεύμονα, διότι προσομοίαζε περισσότερο με αυτό το παράξενο θέαμα.
Επιστρέφοντας από την Θούλη, ο Πυθέας πιθανόν ταξίδευσε στην ανατολική ακτή της Βρετανίας, που διαβρέχει την χερσόνησο Κέντις/Kentish, την οποία ονόμασε «Κάντιον», επιτυγχάνοντας έτσι τον διάπλου του νησιού. Αλλά αντί να στραφεί δυτικά και να κατευθυνθεί προς την πατρίδα του, υπάρχουν ενδείξεις ότι στράφηκε ανατολικά, ταξιδεύοντας κατά μήκος των βόρειων ακτών της Ευρώπης. Ο Πλίνιος υποστηρίζει ότι συνάντησε έναν Γερμανικό λαό, τους Γούτωνες (Γότθοι) που κατοικούσαν στις ακτές μιας μεγάλης εκβολής. Επίσης αποβιβάσθηκε σε ένα νησί πιθανώς την Ελιγολάνδη/Heligoland γνωστό για τα μεγάλα κοιτάσματα ήλεκτρου (κεχριμπαριού). Στην πραγματικότητα, το ταξίδι σε αυτό το τμήμα της Ευρώπης πιθανόν προκάλεσε η επιθυμία να ανακαλυφθεί η πηγή του ήλεκτρου, η οποία ασκούσε σημαντική έλξη για τους Έλληνες. Κάποιοι υποστήριξαν ότι από εκεί ο Πυθέας προωθήθηκε στη Βαλτική Θάλασσα και πιθανόν ταξίδεψε ανατολικά ως τον ποταμό Βιστούλα στη σημερινή Πολωνία πριν ξεκινήσει το μακρύ ταξίδι επιστροφής.
Κληρονομιά
Ο Πυθέας προφανώς έγραψε το «Περί του Ωκεανού» κάποια στιγμή αφού επέστρεψε στη Μασσαλία, κάτι που πιθανότατα δεν θα γίνει ποτέ γνωστό με ακρίβεια. Ο Cunliffe εκτιμά ότι πρέπει να έχει γραφεί την περίοδο πριν από το 320 π.Χ., επειδή λίγο μετά αναφέρθηκε για πρώτη φορά από τον κλασικό συγγραφέα Δικαίαρχο τον Μεσσήνιο, μαθητή του Αριστοτέλη. Αργότερα κυκλοφόρησε ευρέως και προφανώς μελετήθηκε και αμφισβητήθηκε για τουλάχιστον δύο αιώνες. Για πολύ καιρό, μέχρι τα γραπτά του Τάκιτου και του Ιούλιου Καίσαρα, το έργο του ήταν πιθανόν η μόνη πηγή πληροφοριών για τη Βρετανία και τα βόρεια γεωγραφικά πλάτη και σίγουρα υπήρχαν αντίγραφα στις μεγάλες βιβλιοθήκες της Περγάμου και της Αλεξάνδρειας. Ωστόσο, κατά τη διάρκεια των αιώνων, ίσως λόγω αμέλειας, καταστροφής (η βιβλιοθήκη στην Αλεξάνδρεια υπέστη διαδοχικούς εμπρησμούς) ή συνδυασμό αυτών, τα έργα του χάθηκαν και μαζί τους ένα από τα πιο σημαντικά ερευνητικά ταξίδια της αρχαιότητας.
Όσο για τον Πυθέα, οι ιστορικοί δεν γνωρίζουν τίποτα για τον ίδιο. Εκτός από ένα πολύ σύντομο απόσπασμα στα γραπτά του Πολύβιου, ο οποίος τον αποκαλεί υποτιμητικά ως «ιδιώτη πολίτη» και «φτωχό» (Roseman, 48) οι σύγχρονοι ιστορικοί δεν έχουν κάτι συγκεκριμένο για την προσωπικότητά του, ή ακόμα και τα κίνητρα του ταξιδιού του. Τέτοιες περιγραφές, υπάρχουν μόνο από τα διάσπαρτα αποσπάσματα των κειμένων του ή από αυτά που έχουν γράψει άλλοι γι’ αυτόν. Αυτό όμως που προκύπτει είναι ένας άνθρωπος ειδικευμένος στην ναυσιπλοΐα και τους τρόπους της θάλασσας, με πνευματικές ανησυχίες και μια περιέργεια που ξεπέρασε τα όρια του τότε Μεσογειακού κόσμου.
Αυτή η περιέργεια είναι εμφανής στον έργο του. Πράγματι, παρά τις υπερβολικές αντιρρήσεις του Στράβωνα και του Πολύβιου, ότι είναι ένα σύγγραμμα γεμάτο λογικές αδυναμίες και άγριες ιστορίες τα αποσπάσματα που διασώζονται δείχνουν ένα νηφάλιο και αντικειμενικό απολογισμό που περιέχει πολύτιμες πληροφορίες για τους σύγχρονους μελετητές και επιστήμονες. Αυτές περιλαμβάνουν τον προβληματισμό για την επιρροή της σελήνης στις παλίρροιες, την περιγραφή του ήλιου του μεσονυκτίου, τις ακριβείς μετρήσεις του γεωγραφικού πλάτους και τις εθνογραφικές απεικονίσεις των ιθαγενών λαών. Όλα αυτά σκιαγραφούν έναν άνθρωπο ο οποίος σύμφωνα με την ακριβέστερη περιγραφή: «ξεχωρίζει από τους άλλους εξερευνητές και ταξιδιώτες της αρχαιότητας ως ένας επιστήμονας που ταξίδευσε…..για λόγους καθαρά έρευνας…που έγινε ο πρώτος που είδε ολόκληρο τον ωκεανό ως πεδίο έρευνας» (Roller, 63).
Σήμερα, ελάχιστοι ιστορικοί και λόγιοι αμφισβητούν την αυθεντικότητα του ταξιδιού του. Αν και η αντιπαράθεση συνεχίζει να περιστρέφεται στους τόπους που επισκέφθηκε πραγματικά και άλλες λεπτομέρειες του ταξιδιού, το γεγονός ότι πραγματοποίησε ένα τέτοιο ταξίδι σπάνια αμφισβητείται. Αν το ταξίδι είχε αρχικά σχεδιαστεί ως οικονομικό εγχείρημα, κάτι που έχουν υποδείξει ορισμένοι, σύντομα έγινε ταξίδι εξερεύνησης με την πραγματική έννοια της λέξης, μια προσπάθεια να κατανοήσουμε και να αποκτήσουμε γνώση για τον κόσμο μέσω της άμεσης παρατήρησης. Με τον τρόπο αυτό, ο Πυθέας διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο στην απομυθοποίηση αυτών των περίεργων βόρειων εδαφών που υπήρχαν στη φαντασία των Ελλήνων. Εξάλλου έδωσε στον σύγχρονο κόσμο μια άποψη, αν και αποσπασματική ενός κόσμου που έχει πλέον χαθεί.
Βιβλιογραφία
Fridtjof Nansen, «In Northern Mists» Martino Pub, 2003.
Barry Cunliffe, «The Extraordinary Voyage of Pytheas the Greek» Penguin Books, 2003.
Duanne Roller, «Through the Pillars of Herakles: Greco-Roman Exploration of the Atlantic» Routledge, New York, 2006.
Christina Roseman, «Pytheas of Massalia» Ares Pub, 1994.
Vilhjalmur Stefansson, «Ultima Thule» Macmillan, 2017.
1. «ΠΥΘΕΑΣ Ο ΜΑΣΑΛΙΩΤΗΣ»
του Θανάση Ι Μαργαρίτη εκδόσεις ΣΜΥΡΝΙΩΤΑΚΗ
2. «Ιστορία Ελληνικού
Έθνους» Εκδοτικής Αθηνών, τόμοι Β΄, Γ1, Γ2
3. «Μεγάλη Ελληνική
Εγκυκλοπαίδεια» Εκδόσεις Πυρσός, τόμοι Δ΄, ΙΑ΄, ΙΣΤ΄
4. Στράβωνος Γεωγραφικά,
εκδόσεις Πάπυρος, Αθήνα 1975
5. Αριστοτέλους
«Πολιτικά», Εκδόσεις Πάπυρος
6. «Υδατική Λεξιγραφία»
Στ. Δωρικού-Κ. Χατζηγαννάκη, Εκδ. Ελεύθερη Σκέψις
7. «Το ταξίδι του Πυθέα
στην άγνωστη Θούλη» Χ. Λάζος, Εκδ. Αίολος, Αθήνα 1996
8. ΠΥΘΕΑΣ Ο
ΜΑΣΣΑΛΙΩΤΗΣ http://pluton22.blogspot.com/2016/03/blog-post_4.html
9. Ο ΠΕΡΙΠΛΟΥΣ ΤΟΥ ΠΥΘΕΑ ΤΟΥ ΜΑΣΣΑΛΙΩΤΗ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΑΡΧΑΙΟΓΝΩΜΩΝ ΣΤΟ ΕΛΛΗΝΩΝ ΔΙΚΤΥΟ 2009
https://pdfcoffee.com/--9940-pdf-free.html
ΖΗΝΩΝ ΠΑΠΑΖΑΧΟΣ
Ο Κούλης επιμένει τουρκικά. Πάλι αποκάλεσε την Πόλη Ινσταμπούλ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν γνωρίζουμε αν πρόκειται για γκάφα. Ελπίζουμε να είναι αυτό. Ο Μητσοτάκης σε δηλώσεις του από το Νταβός αποκάλεσε την Κωνσταντινούπολη Ίστανμπουλ. Δεν το κάνει κανένας στην Ελλάδα. Ουδείς την αποκαλεί έτσι και δεν πρόκειται για κανενός είδους εθνικισμό…
Ζ.Π.
Δένδιας χωρίς κιπά: «Θα στηρίξουμε την ευρωπαϊκή προοπτική της Β. Μακεδονίας». Τι γερό ξύλο από κανένα Αντίοχο χρειάζεται ο κιπατζής.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ Νίκος Δένδιας είχε συνάντηση με τον υπουργό εξωτερικών των Σκοπίων, Μπουγιάρ.
Μετά το τετ-α-τετ με τον ομόλογό του ο Έλληνας ΥΠΕΞ έκανε ανάρτηση στο Twitter όπου αναφέρει ότι στην ατζέντα των συζητήσεων των υπουργών ήταν οι διμερείς σχέσεις των δύο χωρών με έμφαση σε οικονομία, εμπόριο και ενέργεια, η εφαρμογή της Συμφωνίας των Πρεσπών, η ευρωπαϊκή προοπτική της Βόρειας Μακεδονίας και η κατάσταση σε Δυτικά Βαλκάνια, Ανατολική Μεσόγειο και Ουκρανία μετά την επέμβαση της Ρωσίας.
Στη δήλωσή του μετά το πέρας των συνομιλιών ο ΥΠΕΞ ανέφερε:
«Αγαπητέ μου Bujar,
σε ευχαριστώ πάρα πολύ για τη φιλοξενία σου σήμερα. Είναι η δεύτερη φορά που βρίσκομαι στα Σκόπια σε διάστημα λίγων μηνών και σίγουρα όχι η τελευταία.
Αμέσως μετά, θα γίνω δεκτός από τον Πρωθυπουργό κ. Kovačevski για να του μεταφέρω τους θερμούς χαιρετισμούς του Πρωθυπουργού της Ελλάδας, Κ. Μητσοτάκη.
Νομίζω, ότι αυτές οι επαφές υποδηλώνουν τη σημασία που αποδίδουμε και οι δύο χώρες στην εμβάθυνση των σχέσεων μας.
Εδώ, στα Σκόπια είναι η δεύτερη στάση της περιοδείας μου στα Δυτικά Βαλκάνια και είμαι εδώ για να μεταφέρω ένα βασικό μήνυμα. Ότι η Ελλάδα επιθυμεί και εργάζεται πυρετωδώς για την εμπέδωση της ειρήνης, της ασφάλειας και της σταθερότητας στην περιοχή. Και πιστεύει ότι μοναδικός δρόμος για να επιτευχθούν αυτοί οι στόχοι είναι η σαφής και πλήρης υποστήριξη της Ευρωπαϊκής προοπτικής των Δυτικών Βαλκανίων.
Είμαστε απολύτως πεπεισμένοι ότι οι ενταξιακές διαπραγματεύσεις μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης με την Αλβανία και τα Σκόπια πρέπει να ξεκινήσουν αμέσως. Αυτό είναι το μήνυμα που μεταφέρουμε στους Ευρωπαίους εταίρους μας διαρκώς, αυτό ήταν το κοινό μας μήνυμα στο πρόγευμα που είχα τη χαρά να οργανώσω τον προηγούμενο Μάρτιο με την παρουσία σου.
Επίσης, θέλω να πω ότι πέρα από το ζήτημα αυτό, εμείς, πρέπει να γίνει σαφές, ότι θα στηρίξουμε την Ευρωπαϊκή προοπτική της Βόρειας Μακεδονίας, με τη γνωστή αιρεσιμότητα. Είμαι εδώ για να διαβεβαιώσω ακριβώς αυτό. Είμαστε δίπλα σας στην Ευρωπαϊκή σας πορεία.
«Έχει εναρμονιστεί με τις αποφάσεις της μελλοντικής της οικογένειας»
Επίσης, πρέπει να πω, ότι η Ελλάδα είναι πολύ ικανοποιημένη διότι η Βόρεια Μακεδονία έχει εναρμονιστεί πλήρως με τις αποφάσεις της μελλοντικής της οικογένειας, της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Και ιδιαίτερα με τις αποφάσεις που αφορούν την καταδίκη αναθεωρητικών ενεργειών στην Ανατολική Μεσόγειο, πιο πρόσφατα στην παραβίαση Αποφάσεων του Διεθνούς Δικαίου και του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών στην περίκλειστη περιοχή των Βαρωσίων.
Και βεβαίως, η Βόρεια Μακεδονία εφαρμόζει πλήρως, ως μέλος του ΝΑΤΟ, τις κυρώσεις εναντίον της Ρωσίας μετά την εισβολή στην Ουκρανία.
Εμείς προσβλέπουμε στη συμμετοχή της Βόρειας Μακεδονίας στον Τακτικό Σχηματισμό Μάχης της Ευρωπαϊκής Ένωσης, στον «HELBROC».
Και, επίσης, προσβλέπουμε στην Προεδρία του ΟΑΣΕ που θα αναλάβετε, αγαπητέ μου Bujar, του χρόνου σε μια πολύ δύσκολη συγκυρία.
Ζ.Π.
Επίσης, συζητήσαμε και τις διμερείς μας σχέσεις, γιατί θεωρούμε ότι είμαστε στενός σας φίλος και στενός σας σύμμαχος. Και θα καταβάλλουμε προσπάθειες για να ενισχύσουμε τις σχέσεις μεταξύ των χωρών μας στο διμερές επίπεδο. Αρχής γενομένης από την εφαρμογή του Σχεδίου Δράσης, που υιοθετήθηκε από το 1ο Ανώτατο Συμβούλιο Συνεργασίας. Και ελπίζουμε να ακολουθηθεί από το 2ο Συμβούλιο Συνεργασίας.
ΔιαγραφήΣυζητήσαμε για την εφαρμογή της Συμφωνίας των Πρεσπών. Επανέλαβα ότι η Ελλάδα προσβλέπει στην πλήρη, συνεπή και καλή τη πίστει εφαρμογή της. Και ευχαριστώ για τις διαβεβαιώσεις ότι κινούμαστε προς αυτή την κατεύθυνση.
Θα ήθελα, επίσης, να χαιρετίσω το γεγονός ότι οι οικονομίες μας συνδέονται όλο και πιο στενά και ότι το διμερές εμπόριο ανέκαμψε στα προ-πανδημίας επίπεδα.
Επίσης, είμαι πολύ χαρούμενος γιατί οι Ελληνικές επενδύσεις στη Βόρεια Μακεδονία είναι σε περίοπτη θέση, είμαστε ο τρίτος ή τέταρτος μεγαλύτερος ξένος επενδυτής.
Επίσης, η ενέργεια είναι ένας τομέας συνεργασίας μεταξύ μας και ελπίζω να είμαστε πυλώνες της ενεργειακής σας ασφάλειας μέσω του διασυνδετήριου αγωγού, καθώς και του τερματικού σταθμού αεριοποίησης φυσικού αερίου στην Αλεξανδρούπολη. Άλλωστε, πριν από λίγες μέρες ο Πρωθυπουργός της Βόρειας Μακεδονίας ήταν εκεί μαζί με τον Πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη.
Επίσης, θέλω να υπογραμμίσω τη διασύνδεση των ηλεκτρικών δικτύων, και το ενδιαφέρον μεγάλης ελληνικής επιχείρησης να επενδύσει άνω των 200 εκ. Ευρώ στην κατασκευή ενός σημαντικού σταθμού παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας στα Σκόπια, ένα τεράστιο έργο, νομίζω, και θα έχει πολλαπλά ευεργετικά αποτελέσματα.
Στο γεύμα που θα ακολουθήσει, έχουμε πολλά πράγματα ακόμα να πούμε, θα συζητήσουμε για τη συνεργασία στους Διεθνείς Οργανισμούς. Αλλά, πρέπει να σε ευχαριστήσω, εδώ και τώρα, δημοσίως, για τη στήριξη της υποψηφιότητας της Ελλάδας για μία θέση στο Συμβούλιο Ασφαλείας.
«Έχει εναρμονιστεί με τις αποφάσεις της μελλοντικής της οικογένειας»
Επίσης, πρέπει να πω, ότι η Ελλάδα είναι πολύ ικανοποιημένη διότι η Βόρεια Μακεδονία έχει εναρμονιστεί πλήρως με τις αποφάσεις της μελλοντικής της οικογένειας, της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Και ιδιαίτερα με τις αποφάσεις που αφορούν την καταδίκη αναθεωρητικών ενεργειών στην Ανατολική Μεσόγειο, πιο πρόσφατα στην παραβίαση Αποφάσεων του Διεθνούς Δικαίου και του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών στην περίκλειστη περιοχή των Βαρωσίων. Και βεβαίως, η Βόρεια Μακεδονία εφαρμόζει πλήρως, ως μέλος του ΝΑΤΟ, τις κυρώσεις εναντίον της Ρωσίας μετά την εισβολή στην Ουκρανία.
Εμείς προσβλέπουμε στη συμμετοχή της Βόρειας Μακεδονίας στον Τακτικό Σχηματισμό Μάχης της Ευρωπαϊκής Ένωσης, στον «HELBROC».
Και, επίσης, προσβλέπουμε στην Προεδρία του ΟΑΣΕ που θα αναλάβετε, αγαπητέ μου Bujar, του χρόνου σε μια πολύ δύσκολη συγκυρία.
Βέβαια, σήμερα συζητήσαμε, και θα συνεχίσουμε στο δείπνο εργασίας, και για την ουκρανική κρίση. Εμείς επαναλαμβάνουμε πάντοτε τη βασική μας θέση. Η διασφάλιση της εδαφικής ακεραιότητας και της ανεξαρτησίας όλων των κρατών του πλανήτη είναι θεμελιώδης αρχή του Διεθνούς Δικαίου και θεμελιώδης αρχή μας. Αυτός είναι ο απαράβατος κανόνας της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής.
Θα συζητήσουμε επίσης μετά, κατά τη διάρκεια του δείπνου εργασίας, τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε στην Ανατολική Μεσόγειο. Η Ελλάδα απέναντι στις προκλήσεις που δέχεται, παραμένει ψύχραιμη. Δεν πρόκειται να υποκύψουμε στον πειρασμό να απαντάμε στις προκλήσεις που δεχόμαστε με τον ίδιο τρόπο. Εμείς έχουμε μία θέση πολύ βασική: το Διεθνές Δίκαιο και το Δίκαιο της Θάλασσας απαιτούν από όλους τον σεβασμό. Αυτός είναι ο θεμελιώδης κανόνας της Συμμαχίας που ανήκουμε, του ΝΑΤΟ.
Θα ήθελα και πάλι να σε ευχαριστήσω για τη φιλοξενία σου, για τον τρόπο που πάντοτε με υποδέχεσαι εδώ στα Σκόπια. Να πω ότι προσβλέπω να σε δω σύντομα στην Αθήνα -θα συναντηθούμε άλλες δύο φορές πολύ σύντομα, όπως είχες την καλοσύνη να μνημονεύσεις- και να επαναλάβω ότι η Ελλάδα είναι σταθερός φίλος και σταθερός σύμμαχος της Βόρειας Μακεδονίας.
Σε ευχαριστώ και πάλι, Bujar».
Ζ.Π.
Γιατί μας αφορούν οι Φαλάσα;
ΑπάντησηΔιαγραφήΣταύρος Ζουμπουλάκης, ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ
Το 2005 προβλήθηκε η ταινία «Φύγε, ζήσε και γίνε» («Va, vis et deviens») του Ρουμάνου σκηνοθέτη Ράντου Μιχαλεάνου, ο οποίος από το 1980 ζει μόνιμα στη Γαλλία. Ηταν η τρίτη μεγάλου μήκους ταινία του, μια γαλλοϊσραηλινή παραγωγή. Την ίδια χρονιά κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Grasset και το μυθιστόρημά του, με τον ίδιο ακριβώς τίτλο, γραμμένο σε συνεργασία με τον Αλέν Ντυγκράν (Alain Dugrand). Η ταινία, που δεν έχει προβληθεί στην Ελλάδα, βασιζόταν σε πραγματική ιστορία και έκανε ευρύτερα γνωστό στον δυτικό κόσμο το ζήτημα των Φαλάσα, των Εβραίων της Αιθιοπίας. Πρόκειται για την ιστορία ενός μικρού Αιθίοπα που είναι υποχρεωμένος να εμφανίζεται ως ορφανός και Εβραίος, ενώ δεν είναι ούτε το ένα ούτε το άλλο, και τη δύσκολη ζωή του στο Ισραήλ.
Οι Φαλάσα είναι Εβραίοι της Αιθιοπίας.
Η επονομασία αυτή είναι υποτιμητική, σημαίνει στα αμχαρικά τον ξένο. Οι ίδιοι αυτοαποκαλούνται «Μπετά Ισραέλ» (Οίκος του Ισραήλ). Το απλούστερο είναι να τους ονομάζουμε Εβραίους της Αιθιοπίας. Η καταγωγή τους είναι αβέβαιη. Εκείνοι θεωρούν ότι είναι απόγονοι του βασιλιά Σολομώντα και της βασίλισσας του Σαβά. Οι Εβραίοι της Αιθιοπίας έζησαν αποκομμένοι από τον υπόλοιπο εβραϊσμό, εξ ου και οι πολλές ιδιαιτερότητες της λατρείας και της εν γένει θρησκευτικής ζωής τους, η οποία έχει και αρκετά χριστιανικά στοιχεία. Εχουν μοναχισμό, για παράδειγμα, ενώ αγνοούν το Ταλμούδ. Δεν θα επεκταθούμε.
Στη δεκαετία του 1970 έγινε η ραββινική αναγνώριση της εβραϊκότητάς τους και άρα του δικαιώματός τους στην αλιγιά. Δικαιούνται δηλαδή να μεταναστεύουν στο Ισραήλ ως Εβραίοι και να αποκτούν την ισραηλινή υπηκοότητα. Μέχρι το 1984 περίπου 8.000 Αιθίοπες Εβραίοι είχαν καταφέρει να μεταναστεύσουν στο Ισραήλ. Από το φθινόπωρο του 1984 έως την άνοιξη του 1985, το ίδιο το κράτος του Ισραήλ οργανώνει την επιχείρηση «Μωυσής», μια επιχείρηση σωτηρίας και μεταφοράς άλλων 8.000 περίπου Εβραίων, οι οποίοι, μαζί με άλλους Αιθίοπες, είχαν πάρει τον δρόμο της εξορίας προς το Σουδάν, για να γλιτώσουν από την πείνα και τον εμφύλιο πόλεμο. Είχαν ξεκινήσει 12.000 από το Γκοντάρ της Αιθιοπίας, αλλά οι 4.000 πέθαναν στον δρόμο. Το 1991, μια νέα ισραηλινή επιχείρηση, υπό την επωνυμία «Σολομών», θα μεταφέρει στο Ισραήλ άλλους 14.000 Εβραίους της Αιθιοπίας. Από την επόμενη χρονιά αρχίζει μια άλλη μετανάστευση Αιθιόπων προς το Ισραήλ, που διατείνονται ότι είναι και αυτοί Εβραίοι, των Φαλάς Μυρά. Οι ισραηλινές αρχές τους θεωρούν οικονομικούς μετανάστες. Η μετανάστευση των Φαλάς Μυρά έχει περάσει έκτοτε από σαράντα κύματα. Τον Νοέμβριο του 2015 το κράτος του Ισραήλ αποφασίζει να επιτρέψει την αλιγιά στους εναπομένοντες στην Αιθιοπία Φαλάς Μυρά. Την άνοιξη του 2016 υπαναχωρεί. Φέτος τον Αύγουστο την εγκρίνει ξανά. Με αυτή την ευχάριστη αφορμή γράφεται τούτο το σημείωμα. Αν και μένει να το δούμε να γίνεται.
Ζ.Π.
Η κοινότητα των Φαλάσα παρουσιάζει μεγάλο θρησκευτικό ενδιαφέρον. Αυτοί οι Αιθίοπες Εβραίοι είναι βεβαίως μαύροι. Μαύροι Εβραίοι, τι σόι Εβραίοι είναι αυτοί; Οι Φαλάσα όμως, για κακή τους τύχη, δεν είναι μόνο μαύροι, είναι φτωχοί και απόκληροι, αναλφάβητοι, στη μεγάλη πλειονότητά τους. Οι Ευρωπαίοι Εβραίοι του Ισραήλ δεν μπορούν να δουν αυτούς τους απόκληρους με καλό μάτι, γιατί στο πρόσωπό τους βλέπουν αυτό που φοβούνται, αυτό που δεν θέλουν να γίνουν οι ίδιοι. Δεν τους νοιάζει η ύποπτη εβραϊκότητά τους ή η μειωμένη γνώση τους της εβραϊκής παράδοσης. Και το χρώμα τους ξεπερνιέται. Το πρόσωπο όμως του φτωχού και απόκληρου θα είναι πάντα απωθητικό στους καλοκαθισμένους της κοινωνίας.
ΔιαγραφήΟπου φτωχός κι η μοίρα του. Η ένταξη των Εβραίων της Αιθιοπίας στην ισραηλινή κοινωνία ήταν για όλους τους μια μακρά εμπειρία υποτίμησης και ταπείνωσης. Οχι ευτυχώς χωρίς αντίδραση εκ μέρους τους, με τη συμπαράσταση και πολλών Ισραηλινών. Το 1985 οι Φαλάσα θα διαδηλώσουν μπροστά στην έδρα του μεγάλου ραββινάτου στην Ιερουσαλήμ, αρνούμενοι να δεχθούν μια νέα συμβολική περιτομή και τελετουργικό λουτρό (μικβέ). Οι διαδηλώσεις αυτές επαναλαμβάνονται και άλλες χρονιές. Θα ενεργοποιηθούν εναντίον τους όλα τα ρατσιστικά στερεότυπα, όπως εκείνο του κινδύνου της δημόσιας υγείας. Στην ταινία του Μιχαλεάνου υπάρχει μια σκηνή όπου οι γονείς του σχολείου στο οποίο πηγαίνει ο μικρός Αιθίοπας απειλούν ότι θα πάρουν τα παιδιά τους, γιατί η παρουσία του εκεί κατεβάζει το μαθησιακό επίπεδο και θέτει σε κίνδυνο την υγεία τους. Μα δεν είναι μόνον οι πολίτες του Ισραήλ που δεν εξαιρούνται –ούτε αυτοί– από τον ρατσισμό. Και οι ίδιοι οι Φαλάσα είναι ρατσιστές. Στέφονται και αυτοί κατά των συμπατριωτών τους Φαλάς Μυρά, κατηγορώντας τους ότι δεν είναι Εβραίοι, ότι είναι ψεύτες και απατεώνες. Είναι άνθρωποι από τα ίδια χωριά, έχουν μοιραστεί την ίδια φτώχεια και δυστυχία, αλλά δεν τους θέλουν στο Ισραήλ, τους αισθάνονται ως απειλή, θέλουν απλώς να κατοχυρώσουν τα δικά τους οφέλη.
https://www.kathimerini.gr/world/876969/giati-mas-aforoyn-oi-falasa/
Ζ.Π.
Γιατί οι Εβραίοι φοβούνταν… τη θάλασσα
ΑπάντησηΔιαγραφήΤης Πέγκυ Κουνενάκη, ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ
A. I. Τζαμτζής-Η Θάλασσα στην Αγία Γραφή-Μια ναυτική θεώρηση του θέματος-Εκδ. Finatec, σελ. 105
Καπετάνιος ο κ. A. I. Τζαμτζής, ένας από τους εγκυρότερους μελετητές της ελληνικής ναυτοσύνης, λάτρης της θάλασσας, ασχολείται σε τούτο το βιβλίο του με ένα θέμα παράξενο και πρωτόφαντο για την έρευνα: τη σχέση των Εβραίων με τη θάλασσα. O συγγραφέας ερευνά τη σχέση και τη στάση απέναντι στη θάλασσα τόσο των ιερών συγγραφέων της Παλαιάς και Καινής Διαθήκης όσο και ανθρώπων που εξιστορούν με πράξεις και γεγονότα αυτή τη στάση.
Επικεντρώνει την έρευνά του στα αρχεία της Σιμωνόπετρας στο Αγιο Ορος, όπου και ανακάλυψε στοιχεία ικανά να αποδείξουν την ταξική, επαγγελματική αλλά και θρησκευτική σχέση των ανθρώπων με τη θάλασσα στη διάρκεια της αρχαίας και πρωτοχριστιανικής εποχής. Στα συμπεράσματά του αναφέρει ότι ένα από τα παράδοξα του αρχαίου ναυτικού κόσμου ήταν ασφαλώς και η στάση του εβραϊκού λαού απέναντι στη θάλασσα.
Φόβος και απέχθεια
Οι λαοί που κατοικούσαν κατά καιρούς στις ακτές της Μεσογείου έστρεφαν πάντα το βλέμμα τους προς το ανοικτό πέλαγος, το ταξίδι, την περιπέτεια. Δεν συνέβαινε το ίδιο με τον εβραϊκό λαό. O συγγραφέας αποδεικνύει ότι ολόκληρη η Βίβλος διέπεται από τον φόβο της θάλασσας, μιαν απέχθεια προς αυτήν, ο λαός του Ισραήλ όχι μόνο δεν έχει σχέσεις με το υγρό στοιχείο, αλλά, όταν επιχείρησε την περίφημη έξοδό του από την Αίγυπτο κι ήταν αναγκασμένος να περάσει την Ερυθρά Θάλασσα προτίμησε να φτάσει στην Γη της Επαγγελίας… περπατώντας!.
Εκεί, όμως, που η απέχθεια προς τη θάλασσα εκφράζεται καθαρά, είναι στην Αποκάλυψη του Ιωάννη. Πιστός στις παραδόσεις και στο πνεύμα της φυλής του, όταν παρατηρεί τον νέο κόσμο, αναφέρει: «…και είδον ουρανόν καινόν και γην καινήν, ο γαρ πρώτος ουρανός και η πρώτη γη απήλθον και η θάλασσα ουκ έστιν έτι», δηλαδή, στον νέο κόσμο των μακάρων δεν θα υπάρχει θάλασσα.
Η πρώτη περιγραφή πλοίου στην Αγία Γραφή θα μπορούσε να θεωρηθεί η Κιβωτός του Νώε. Αλλωστε, στο βιβλίο της Γένεσης ο ίδιος ο Θεός έδωσε οδηγίες στον Νώε, τον πρώτο και μοναδικό ναυπηγό που αναφέρεται στη Βίβλο, για την κατασκευή της Κιβωτού. Ετσι, η ναυπηγική δεν ήταν μια τέχνη που επινοήθηκε από τον άνθρωπο αλλά υποδείχθηκε από τον ίδιο τον Θεό.
Γιατί όμως ο φόβος ενός ολόκληρου λαού για τη θάλασσα; Το όνομα Εβραίος χρησιμοποιήθηκε από τους Αιγυπτίους από την 2η χιλιετία και αφορούσε όλους τους ξένους που ήταν νομάδες, άρα απείχαν από τη θάλασσα. Δίδεται ακόμη μια εξήγηση: τον περισσότερο χρόνο οι Εβραίοι σαν λαός ήταν αποκλεισμένοι από τη θάλασσα? στο νότο από τους Φιλισταίους και στο Βορρά από τους Φοίνικες. Σπάνια το κράτος του Ισραήλ τα είχε καλά με τους γείτονές του, ιδιαίτερα με τους Φιλισταίους, οι οποίοι, ως «λαός της θάλασσας», είχε πάντα υπό την κυριαρχία του τα λιμάνια, εμποδίζοντας, έτσι, τους Εβραίους, να επικοινωνήσουν με τους άλλους γειτονικούς λαούς.
Ο συγγραφέας δίνει πολλές εξηγήσεις στο θέμα του. Αναφέρεται στο τυπικό που εμπόδιζε τους Εβραίους να ταξιδεύουν Σάββατο ή αν βρίσκονταν σε ταξίδι τι έπρεπε να κάνουν χωρίς να παρατυπούν θρησκευτικά. Ενα τυπικό που αποδεικνύει ότι συντάχθηκε από κάποιον που δεν υποψιαζόταν καν, τις ιδιαιτερότητες ενός πολυήμερου ταξιδιού.
Το δεύτερο μέρος του βιβλίου ασχολείται με την Καινή Διαθήκη. Γίνονται αναφορές στον νεαρό Παύλο από την Ταρσό, που ήθελε να γίνει ναυτικός αντίθετα με την παράδοσή του. Ασπαζόμενος δε τον χριστιανισμό ήταν αυτός που ταξίδεψε περισσότερο από οποιονδήποτε άλλον για να διδάξει τον λόγο του Χριστού. O συγγραφέας επικεντρώνει το ενδιαφέρον του στα ταξίδια του Παύλου στην Κύπρο, την Αθήνα και τη Ρώμη. Γι’ αυτόν τα ταξίδια στη Μεσόγειο ήταν το ασφαλές μέσον για την αποστολή που είχε αναλάβει.
Ακόμη, ο συγγραφέας ως πρώην ναυτικός ο ίδιος, αναφέρεται στην κατασκευή των πλοίων του αρχαίου κόσμου. Το βιβλίο διαθέτει πλούσια εικονογράφηση σχετική με το θέμα του αλλά και τους αρχαίους λαούς που εμπλέκει σ’ αυτό ο A. I. Τζαμτζής, που δεν είναι βέβαια μόνο οι Εβραίοι.
https://www.kathimerini.gr/culture/110247/giati-oi-evraioi-fovoyntan-ti-thalassa/
Ζ.Π.
Σε δίκη ενώπιον του Γ΄ Τριμελούς Εφετείου Πλημμελημάτων παραπέμφθηκε ο πρώην αντιπρόεδρος του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΣτΕ) Παναγιώτης Ευστρατίου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠρόκειται για τον ανώτατο δικαστικό και επί χρόνια σύντροφο της πρώην προέδρου του ΣτΕ Μαίρης Σαρπ, ο οποίος ενεπλάκη σε υπόθεση προμήθειας και κατοχής κοκαΐνης προς ιδία χρήση στην Ηλιούπολη τον Δεκέμβριο του 2021 και στη συνέχεια, όταν το περιστατικό έλαβε διαστάσεις, υπέβαλε την παραίτησή του από τη θέση του αντιπροέδρου του ανώτατου ακυρωτικού δικαστηρίου.
Τα αδικήματα για τα οποία βαρύνεται σε βαθμό πλημμελήματος ο πρώην αντιπρόεδρος του ΣτΕ αφορούν συγκεκριμένα την προμήθεια και κατοχή ποσότητας ναρκωτικών αποκλειστικά προς ιδία χρήση και διανομή εξ ιδίας ποσότητας ναρκωτικών χωρίς κέρδος.
Είναι προφανές όπως επισημαίνουν νομικοί κύκλοι στο edolio5 ότι η σύνταξη αυτού του κατηγορητηρίου τον οδηγεί σε βέβαιη αθώωση.
Η δίκη του Π. Ευστρατίου έχει προσδιοριστεί για τον Δεκέμβριο του 2022.
Ήταν ξημερώματα της 2ας Δεκεμβρίου 2021 όταν έξω από το σπίτι όπου διαμένει ο Π. Ευστρατίου στην Ηλιούπολη στάθμευσε ένα αυτοκίνητο. Σε αυτό επέβαιναν τρεις νεαροί.
Ένας 24χρονος αλβανικής καταγωγής, ένας 32άχρονος από τις Φιλιππίνες και ένας 26άχρονος Ελληνας.
Οι τρεις τους βρίσκονταν μέχρι εκείνη την ώρα στην περιοχή της Ομόνοιας, έως ότου ο 26άχρονος δέχτηκε μήνυμα από «χρήστη σελίδας γνωριμιών GRINDR» προκειμένου να μεταβεί σε σπίτι στην Ηλιούπολη, όπως κατέθεσε. Ο χρήστης της σελίδας ήταν ο 66άχρονος ανώτατος δικαστικός Π. Ευστρατίου.
Ο 26άχρονος ανέβηκε στο σπίτι του ανώτατου δικαστή ενώ οι δύο άλλοι παρέμειναν στο αυτοκίνητο.
Οι κινήσεις τους προκάλεσαν τις υποψίες του φρουρού, ο οποίος ειδοποίησε το τοπικό αστυνομικό τμήμα να στείλει ενισχύσεις.
Οι τρεις άντρες συνελήφθησαν, καθώς κατά τον έλεγχο εντοπίστηκε πάνω τους ποσότητα κοκαΐνης.
Επρόκειτο για ποσότητα 0,59 γραμμαρίου τοποθετημένη μέσα σε «φιξάκι».
Οι αστυνομικοί ειδοποίησαν τον δικαστικό, ο οποίος κατέβηκε από το διαμέρισμά του και παραδέχτηκε ότι γνωρίζει τον ένα από τους τρεις.
Στη συνέχεια οι τρεις νεαροί και ο Ευστρατίου οδηγήθηκαν στο ΑΤ Ηλιούπολης.
Οι αστυνομικοί πραγματοποίησαν έρευνα στο σπίτι του δικαστή παρουσία εισαγγελέα.
Κατά τον έλεγχο εντόπισαν και κατέσχεσαν ένα γυάλινο φιαλίδιο με υπολείμματα σκόνης στο κομοδίνο ακριβώς δίπλα στο κρεβάτι του δικαστικού.
Ζ.Π.
Ο 26άχρονος κατά την αρχική απολογία του υποστήριξε ότι ο δικαστής ήταν εκείνος που του είχε προμηθεύσει τη ναρκωτική ουσία.
Διαγραφή«Πράγματι δέχτηκα και αφού έλαβα μέσω μηνύματος εφαρμογής WhatsApp οδηγίες μετέβηκα στην Ηλιούπολη.
Οι φίλοι μου ανέμεναν στο αυτοκίνητο και εγώ πήγα στο διαμέρισμα δεύτερου ορόφου, όπου έκανα με τον κύριο, τα στοιχεία του οποίου δεν γνωρίζω, χρήση κόκας, την οποία ο κύριος είχε στο σπίτι. Καθόμασταν στην κουζίνα.
Φεύγοντας από το σπίτι του κυρίου με σταμάτησαν οι αστυνομικοί, με έψαξαν και βρήκαν την κόκα που είχα πάνω μου, που είχα αγοράσει από άγνωστο άτομο στην περιοχή της Ομόνοιας» είχε καταθέσει αρχικά στους αστυνομικούς ο 26άχρονος.
Τον περασμένο Μάρτιο οι τρεις νεαροί όπως είχε αποκαλύψει το edolio5 καταδικάστηκαν από το Μονομελές Πλημμελειοδικείο Αθηνών για κατοχή και προμήθεια ναρκωτικών ουσιών.
Ειδικότερα, όπως προκύπτει από την υπ’ αριθμόν 801/2022 δικαστική απόφαση, οι τρεις νεαροί, οι οποίοι δικάστηκαν ερήμην, κρίθηκαν ένοχοι για τα αδικήματα για τα οποία κατηγορούνταν.
Το δικαστήριο έκρινε ότι ο 26άχρονος είχε προμηθευτεί την κοκαΐνη και μαζί με τους άλλους δύο νεαρούς είχαν κάνει χρήση στην Ομόνοια λίγο προτού μεταβούν στην Ηλιούπολη.
Ο δικαστής Ευστρατίου πάντως σε υπόμνημα που είχε καταθέσει μέσω των δικηγόρων του είχε υποστηρίξει ότι δεν είχε καμιά σχέση με την κοκαΐνη και ότι ουσιαστικά «προσποιήθηκε ότι δοκιμάζει» επειδή τον πίεσε έντονα ο 26άχρονος.
Επίσης, ο πρώην αντιπρόεδρος του ΣτΕ απέδιδε την εμπλοκή του στην υπόθεση «στις αντιφατικές και αναξιόπιστες», όπως τις χαρακτήριζε, «τοποθετήσεις» του 26άχρονου κατά τη διάρκεια της αστυνομικής προανάκρισης.
Σύμφωνα με όσα αναφέρονταν στο υπόμνημα Ευστρατίου, οι δύο άντρες βρίσκονταν μαζί στην κουζίνα του σπιτιού δίχως ο ανώτατος δικαστικός να γνωρίζει ότι ο 26άχρονος είχε κοκαΐνη μαζί του. Κάποια στιγμή ο 26άχρονος φέρεται να του «επιτέθηκε λεκτικά ευρισκόμενος σε καθεστώς έντονης υπερδιέγερσης» και τον «πίεσε φορτικά» να δοκιμάσει κοκαΐνη.
Ο Ευστρατίου, σύμφωνα πάντα με τους ισχυρισμούς του, αναγκάστηκε να προσποιηθεί ότι δοκιμάζει επειδή… φοβήθηκε.
«Προσποιήθηκα ότι δοκιμάζω ναρκωτική ουσία υπό το κράτος λεκτικής πίεσης από το ανωτέρω πρόσωπο αισθανόμενος έντονο φόβο στα όρια του πανικού διότι από τη συμπεριφορά αυτού του προσώπου, η οποία είχε αρχίσει να γίνεται επιθετική, τότε μόλις αντιλήφθηκα ότι το πρόσωπο αυτό πριν έλθει στην οικία μου είχε ενδεχομένως ήδη κάνει χρήση ναρκωτικών ουσιών και βρισκόταν υπό την επήρειά τους» ανέφερε μεταξύ άλλων στο υπόμνημά του. Ωστόσο οι ισχυρισμοί του δεν φαίνεται ότι έπεισαν, με αποτέλεσμα να του απαγγελθεί κατηγορία και να παραπεμφθεί σε δίκη.
Ζ.Π.
Ο Σταλιν και το Ισραήλ [Του Θ. Χατζηγώγου].
ΑπάντησηΔιαγραφήΜΥΣΤΗΡΙΟ ΤΙ ΜΕΣΟΛΑΒΗΣΕ ΚΑΙ ΟΔΗΓΗΘΗΚΑΜΕ ΣΤΗΝ «ΣΥΝΩΜΟΣΙΑ ΤΩΝ ΕΒΡΑΙΩΝ ΓΙΑΤΡΩΝ»
Χάρις στον «Πατερούλη» Στάλιν ιδρύθηκε το Ισραήλ (1948)
Του Θ. ΧΑΤΖΗΓΩΓΟΥ
Στις 14 Μαΐου, το Ισραήλ γιόρτασε την 74η Επέτειο της Ανεξαρτησίας του (14 Μαΐου 1948). Ελάχιστοι γνωρίζουν πως η πρώτη χώρα στον κόσμο που αναγνώρισε το νέο σιωνιστικό κράτος, πριν ακόμη κι από τις ΗΠΑ, ήταν η Σοβιετική Ένωση του «πατερούλη» Στάλιν στις 17 Μαΐου 1948!
Επισήμως, οι επαφές της ΕΣΣΔ με τους σιωνιστές άρχισαν το 1941, με συνάντηση του τότε προέδρου της Παγκόσμιας Σιωνιστικής Οργάνωσης, Χάιμ Βάιζμαν με τον Σοβιετικό πρεσβευτή στο Λονδίνο, Ιβάν Μάισκι – ο οποίος ήταν Εβραίος. Θέμα της συναντήσεως ήταν το μέλλον της Παλαιστίνης.
Στις 14 Μαΐου 1947, ο Αντρέι Γκρομύκο, τότε Σοβιετικός υφυπουργός Εξωτερικών, ανέβηκε στο βήμα του ΟΗΕ και ήταν ο πρώτος που αναφέρθηκε στην ανάγκη ιδρύσεως του Ισραήλ. Στην ομιλία του ανεφέρθη στις «συμφορές και τα ανείπωτα βάσανα του εβραϊκού λαού» κατά την διάρκεια του Πολέμου, για «την ανικανότητα της Δύσεως να υπερασπιστεί τους Εβραίους» και την κατάσταση των επιζώντων «χωρίς πατρίδα, χωρίς στέγη και χωρίς μέσα διαβίωσης», που εξηγούν, όπως είπε, «την προσδοκία των Εβραίων για τη δημιουργία ενός δικού τους κράτους»!..
Στη συνέχεια, ο Γκρομύκο έρριξε την «βόμβα»: «Η Σοβιετική Ένωση τάσσεται υπέρ ενός ενιαίου εβραιο-αραβικού κράτους με ίσα δικαιώματα για τους Εβραίους και τους Άραβες. Αλλά, αν αποδειχθεί ότι αυτή η λύση είναι ανέφικτη λόγω των ολοένα πιο τεταμένων σχέσεων μεταξύ Εβραίων και Αράβων, η ΕΣΣΔ θα υποστηρίξει την διχοτόμηση αυτής της χώρας σε δύο ανεξάρτητα κράτη, ένα εβραϊκό και ένα αραβικό κράτος». Λίγους μήνες αργότερα, στις 29 Νοεμβρίου 1947, η Μόσχα και μαζί της όλες οι χώρες του παραπετάσματος, ψήφιζαν το σχέδιο διχοτόμησης που αποφάσισε η Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών.
Ζ.Π.
ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΟΠΛΑ, Ο ΣΤΑΛΙΝ ΠΡΟΙΚΟΔΟΤΗΣΕ ΤΟ ΙΣΡΑΗΛ ΚΑΙ ΜΕ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΕΒΡΑΙΟΥΣ
Διαγραφή…Ωστόσο, ο Στάλιν δεν περιορίστηκε μόνο στην διπλωματική υποστήριξη του Ισραήλ. Του προσέφερε και τα δύο πράγματα που είχε περισσότερο ανάγκη: Ανθρώπους και όπλα. Το 1946 οι Εβραίοι στην Παλαιστίνη ήσαν μόλις 600.000 νοματαίοι, δηλαδή το ένα τρίτο του συνολικού πληθυσμού, κι έπρεπε οπωσδήποτε ν’ αλλάξουν προς όφελός τους τον συσχετισμό δυνάμεων. Η βοήθεια του Στάλιν ήταν καθοριστική!
Καταρχάς, ο «Πατερούλης» επέτρεψε σε περισσότερους από 150.000 Εβραίους της Πολωνίας να φύγουν προς τις ζώνες αμερικανικής και βρετανικής κατοχής στη Γερμανία, όπου εγκαταστάθηκαν στα στρατόπεδα των εκτοπισμένων, μην έχοντας άλλη επιλογή από την μελλοντική μετανάστευση στην Παλαιστίνη. Τελικά, παρά τις βρετανικές αντιρρήσεις, όλοι αυτοί μετέβησαν στην Παλαιστίνη.
Επιπλέον, η ΕΣΣΔ υποστήριξε τις επιχειρήσεις παράνομης μετανάστευσης που οργάνωνε η Εβραϊκή Αντιπροσωπεία από τις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης, ιδιαίτερα τη Ρουμανία και τη Βουλγαρία. Τα δύο τρίτα των Εβραίων που έφτασαν στην Παλαιστίνη μεταξύ 1946 και 1948 προέρχονταν από τις δύο αυτές χώρες.
Μετά την ανακήρυξη της Ανεξαρτησίας του Ισραήλ και μέχρι το 1951, κατέφτασαν στο Ισραήλ πάνω από 300.000 Εβραίοι από την Ανατολική Ευρώπη, δηλαδή το ήμισυ του συνολικού αριθμού των μεταναστών εκείνης της περιόδου.
Τέλος, ο Στάλιν υποστήριξε τον εκτοπισμό περισσότερων από 700.000 Αράβων Παλαιστινίων από το Ισραήλ και το 1948 η ΕΣΣΔ καταψήφισε την απόφαση 194 της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ για το δικαίωμα επιστροφής των Παλαιστινίων προσφύγων.
Σημαντική ήταν και η στρατιωτική βοήθεια του Στάλιν προς το Ισραήλ, ακόμα και πριν από την κήρυξη της ανεξαρτησίας του. Από τον Μάιο του 1947, με εντολή του Στάλιν, η κομμουνιστική Τσεχοσλοβακία έγινε ο κύριος προμηθευτής οπλισμού αρχικά της εβραϊκής τρομοκρατικής οργάνωσης Χαγκάνα και εν συνεχεία του Κράτους του Ισραήλ.
Το 1968, ο Ιδρυτής του Ισραήλ, Δαβίδ Μπεν Γκουριόν τόνισε ότι «τα σοβιετικά όπλα έσωσαν την χώρα. Αποτέλεσαν την πιο σημαντική βοήθεια που είχαμε. Χωρίς αυτά, πολύ αμφιβάλλω αν θα είχαμε επιβιώσει τον πρώτο μήνα».
ΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑ ΕΙΝΑΙ: Τι συνέβη και ο «Πατερούλης» Στάλιν, τέσσερα μόλις χρόνια μετά την Ίδρυση του Ισραήλ, «τα τσούγκρισε» με τους Εβραίους και ήθελε να τους ξαποστείλει μαζικά Εξορία στην Σιβηρία; Με αποτέλεσμα να βάλει το χεράκι της η περίφημη «Συνωμοσία των Εβραίων Γιατρών» και ο «Πατερούλης» να «τα τινάξει» ξαφνικά στις 5 Μαρτίου του 1953, ενώ ήταν υγιέστατος; Εδώ σε θέλω κάβουρα που περπατάς στα κάρβουνα…
1η δημοσίευση στον «Στόχο» της 19ης Μαΐου 2022
http://panusis.blogspot.com/2022/05/blog-post_26.html
Ζ.Π.
Σακελλαροπούλου του ΚΚΕεσ: «Δεν πρέπει να επικρατήσει η Ρωσία».
ΑπάντησηΔιαγραφήΘέλει ισχυρή συμμαχία με τις ΗΠΑ.
Για το ταξίδι του στις ΗΠΑ και την συνάντησή του με τον Αμερικανό πρόεδρο Μπάιντεν, αλλά και τις επαφές που είχε στο Νταβός ενημέρωσε την Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κατερίνα Σακελλαροπούλου ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης, στη συνάντηση που είχαν σήμερα στο προεδρικό Μέγαρο.
Ωστόσο ο πρωθυπουργός, ιδιαίτερη έμφαση έδωσε στο κύμα ακρίβειας που έχει προκαλέσει ο πόλεμος στην Ουκρανία, ξεκαθαρίζοντας πως η κυβέρνηση δεν πρόκειται να αφήσει την κοινωνία απροστάτευτη.
“Η προσοχή μας είναι στραμμένη και στο εσωτερικό της χώρας που αντιμετωπίζουμε το μεγάλο κύμα ακρίβειας” τόνισε ο Κυριάκος Μητσοτάκης απευθυνόμενος στην κα Σακελλαροπούλου. “Θα επαναλάβω και στο προσεχές έκτακτο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο στις Βρυξέλλες πόσο σημαντική είναι η απεξάρτηση από τα ρωσικά καύσιμα αλλά και πόσο σημαντικό είναι να στηρίξουμε βραχυπρόθεσμα νοικοκυριά και επιχειρήσεις”.
Η διμερής οικονομική και επιχειρηματική συνεργασία στο επίκεντρο της συνάντησης του Κυρ. Μητσοτάκη με τον Βαυαρό πρωθυπουργό
Και συμπλήρωσε: “Δεν μπορούμε να αφήσουμε κοινωνία, νοικοκυριά και επιχειρήσεις απροστάτευτους απέναντι στις ανατιμήσεις στην ενέργεια” εξηγώντας πως “Το αμέσως προσεχές διάστημα θα ανακοινώσουμε ένα συνολικό σχέδιο εξοικονόμησης ενέργειας“.
Ο πρωθυπουργός αναφέρθηκε στο ταξίδι του στις ΗΠΑ, λέγοντας ότι είχε: “πολλές επαφές το προηγούμενο χρονικό διάστημα στις ΗΠΑ” όπου “Έθεσα όλο το πλαίσιο των διμερών σχέσεων και έκανα ιστορικές αναφορές στις σχέσεις που συνδέουν Ελλάδα και ΗΠΑ. Επίσης ενημέρωσα για την κατάσταση που επικρατεί στην Ανατολική Μεσόγειο. Είναι σημαντικό να μην έχουμε άλλες εστίες έντασης εντός του ΝΑΤΟ στο φόντο του πολέμου στην Ουκρανία” τόνισε ο Κυριάκος Μητσοτάκης.
“Οι τελευταίες μου επαφές στο εξωτερικό επιβεβαιώνουν τον αναβαθμισμένο γεωπολιτικό και οικονομικό ρόλο της Ελλάδος” συνέχισε ο πρωθυπουργός, για να συμπληρώσει: “Η χώρα μας λογίζεται ως ένας σοβαρός και άξιος εταίρος που έχει βρει το δρόμο του και το μέλλον μπροστά του διαγράφεται ευοίωνο”.
Από την πλευρά της, η Πρόεδρος της Δημοκρατίας τόνισε πως “Η λήψη μέτρων κατά της ακρίβειας είναι και ευθύνης και της ΕΕ”, ενώ σημείωσε η “Ελλάδα έχει ανάγκη από ισχυρούς συμμάχους. Είναι εθνική ανάγκη η φωνή της Ελλάδος να είναι ισχυρή σε όσα περισσότερα διεθνή φόρα μπορούμε. Η δημοκρατία και ο τρόπος ζωής μας απειλούνται από την ρωσική εισβολή στην Ουκρανία”.
Ζ.Π.
Ιράν: «Η κυβέρνηση Μητσοτάκη επιδίδεται σε πειρατείες για λογαριασμό των ΗΠΑ».
ΔιαγραφήΠλοίο υπό ιρανική σημαία, που βρισκόταν σε ελληνικά χωρικά ύδατα, κρατείται από την ελληνική κυβέρνηση, η οποία παρακρατεί το φορτίο του και πρόκειται να το αποδώσει στις ΗΠΑ. Σε διάβημα προέβη η κυβέρνηση της Τεχεράνης, που κάλεσε τον επικεφαλής της εκεί ελληνικής διπλωματικής αποστολής και επέδωσε διαμαρτυρία, χαρακτηρίζοντας την κίνηση «διεθνή πειρατεία».
Υπενθυμίζεται ότι οι εις βάρος του Ιράν κυρώσεις είναι μονομερείς και παράνομες.
Σύμφωνα με το πρακτορείο Mehr, που επικαλείται τον οργανισμό λιμένων και ναυτιλίας του Ιράν, το υπό ιρανική σημαία δεξαμενόπλοιο, αντιμετώπισε κακές καιρικές συνθήκες και κάποια τεχνικά προβλήματα, που οδήγησαν το πλήρωμα του να καλέσει για βοήθεια.
Εκπρόσωπος του (ελληνικού) Λιμενικού Σώματος φέρεται να δήλωσε ότι «μετά από αίτημα του υπουργείου δικαιοσύνης των ΗΠΑ, το πετρέλαιο πρόκειται να μεταφερθεί στις Ηνωμένες Πολιτείες, με έξοδα αυτής της χώρας». Δηλαδή κατάσχεται παρανόμως και αποδίδεται ληστρικά στις ΗΠΑ, λόγω των παράνομων μονομερών κυρώσεων.
Παράλληλα, στις 24 Μαϊου, δημοσιεύτηκε σε ξένα μέσα, και πάλι, η κατάσχεση φορτίου ιρανικού πετρελαίου, που μετέφερε ρωσικό τάνκερ, στα ελληνικά ύδατα, και πάλι για να αποδοθεί στις ΗΠΑ. Δεν είναι γνωστό αν πρόκειται για άλλο πλοίο, ή για το ίδιο, δηλ., πλοίο υπό ιρανική σημαία αλλά με ρώσους ναυτικούς, όπως μετέδιδε το γαλλικό πρακτορείο.
Ζ.Π.