03 Μαΐου 2022

200 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΟΛΟΚΑΥΤΩΜΑ ΤΗΣ ΝΑΟΥΣΑΣ

Ο Ζ.Π. ΠΡΟΣΠΑΘΕΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΥΨΩΣΗ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΙΚΟΥ ΣΘΕΝΟΥΣ ΤΩΝ ΑΥΡΙΑΝΩΝ ΗΓΗΤΟΡΩΝ ΤΟΥ ΣΤΡΑΤΟΥ. Βραβείο «φονικότερης ομάδας» στην Σχολή Ευελπίδων στον διεθνή διαγωνισμό δεξιοτήτων Sandhurst στις ΗΠΑ.

O ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ, ΤΟ «ΟΛΟΚΑΥΤΩΜΑ» ΚΑΙ Η ΝΑΟΥΣΑ

Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΔΥΤΙΚΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ ΤΟΝ ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟ ΚΑΙ ΜΑΡΤΙΟ ΤΟΥ 1878. ΚΑΝΕΝΑΣ ΕΛΛΗΝΑΣ ΔΕΝ ΓΝΩΡΙΖΕΙ ΠΩΣ, ΜΕ ΤΗΝ ΘΥΣΙΑ ΤΟΥΣ, ΟΙ ΔΥΤΙΚΟΜΑΚΕΔΟΝΕΣ ΑΝΕΤΡΕΨΑΝ ΤΗΝ ΔΙΕΘΝΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ.

ΝΑ ΚΑΘΙΕΡΩΘΕΙ Η 24η ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ ΩΣ ΗΜΕΡΑ ΜΝΗΜΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ ΤΩΝ ΜΑΚΕΔΟΝΩΝ.

Η ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ ΤΩΝ ΜΑΚΕΔΟΝΩΝ. ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΤΩΝ ΒΟΥΛΓΑΡΩΝ: «ΘΕΛΟΥΜΕ ΤΗΝ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΑΔΕΙΑ ΑΠΟ ΕΛΛΗΝΕΣ». ΑΠΟ ΤΟΥΣ 70.000 ΕΛΛΗΝΕΣ ΜΑΚΕΔΟΝΕΣ ΤΗΣ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ ΜΟΝΟ 12.000 ΕΖΗΣΑΝ. ΤΟΥΣ ΥΠΟΛΟΙΠΟΥΣ ΤΟΥΣ ΔΟΛΟΦΟΝΗΣΑΝ ΟΙ ΒΟΥΛΓΑΡΟΙ.

ΟΙ ΣΚΛΑΒΩΜΕΝΕΣ ΠΟΛΕΙΣ ΤΗΣ ΒΟΡΕΙΟΥ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ. Α. Το Μοναστήρι (Βιτώλειον–Μπιτόλια) Η αρχαία Ελληνική πόλη Ηράκλεια Λυγκηστίς

Αρχικά ο Εμπού Λουμπούτ έδωσε εντολή να καούν 120 κωμοπόλεις και χωριά γύρω από την Νάουσα. Οι κάτοικοι τους σφαγιάστηκαν ή αιχμαλωτίστηκαν. Στις 9 Απριλίου 1822, μπήκε στη Νάουσα και έστησε τη σκηνή του στη ρίζα ενός γιγάντιου πλατάνου στο ΝΑ άκρο της πόλης. Σε λίγο του έφεραν σε αργυρό δίσκο τα κεφάλια του Ζαφειράκη και του Γιαννάκη Καρατάσου. Στις 11 Απριλίου 1822, διέταξε αθρόες σφαγές, ενώ βλέποντας πολλά πτώματα Τούρκων, έδωσε εντολή να αποκεφαλιστούν και να απαγχονιστούν 1.000 αιχμάλωτοι. Καθημερινά, μπροστά στην σκηνή του μεταφέρονταν αιχμάλωτοι, τους χτυπούσαν τα κεφάλια με ρόπαλα και έπειτα τους έκοβαν το λαιμό με μαχαίρια... Οι γυναίκες με μικρά παιδιά έβρισκαν φρικτό θάνατο. Τις κρεμούσαν από δέντρα, έδεναν τα παιδιά τους στα πόδια τους και τους έβαζαν φωτιά. Τα παιδιά και στη συνέχεια οι μητέρες τους γίνονταν παρανάλωμα του πυρός.

Όπως γράφει ο Πουκεβίλ, οι Ναουσαίες αρχόντισσες με τα παιδιά τους, «θάφτηκαν» στο χώμα ως την μέση, περίπου σαν πάσσαλοι. Τουρκάλες τους έκαιγαν τα πρόσωπα με αναμμένους δαυλούς και ευνούχοι τις ράπιζαν και τις έφτυναν. Στα παιδιά έλεγαν αισχρές κουβέντες. Ο Εμπού Λουμπούτ τις κάλεσε να αλλαξοπιστήσουν. Μόνο η σύζυγος του Γάτσου δέχθηκε και σώθηκε. Η σύζυγος του Καρατάσου που μίλησε άσχημα στον εγκληματία, κλείστηκε σ’ ένα σακί γεμάτο φίδια. Η σύζυγος του Ζαφειράκη και η νύφη του, κλείστηκαν σε σάκους με γάτες και ποντίκια. Οι υπόλοιπες αφέθηκαν φυλακισμένες χωρίς τροφή και νερό για να πεθάνουν, ενώ άλλες κλείνονταν σε υπονόμους που φράζονταν και έβρισκαν φρικτό θάνατο. Και φυσικά, στην Πόλη στάλθηκαν φορτία κομμένων κεφαλιών και φορτία με κομμένα αφτιά...

Στις 25 Απριλίου 1822 ο Εμπού Λουμπούτ αναχώρησε για την Θεσσαλονίκη και μια θλιβερή πομπή από υποζύγια φορτωμένα με κεφάλια και αφτιά Ελλήνων τον ακολουθούσε. Έσερνε πίσω του και 400 Ναουσαίους αιχμαλώτους, κυρίως γυναίκες και παιδιά.

Στις 7 Μαΐου 1822 στη Θεσσαλονίκη 74 απ’ αυτούς κρεμάστηκαν στις πύλες της Θεσσαλονίκης.

Στη Μακεδονία εκδηλώθηκαν επαναστατικά κινήματα στις περιοχές του Ολύμπου, των Πιερίων, της Χαλκιδικής και του Βερμίου, κατά τα δύο πρώτα χρόνια του Αγώνα. Από το 1815, είχε ξεκινήσει η μύηση στη Φιλική Εταιρία Μακεδόνων οπλαρχηγών (Ιωάννη Φαρμάκη, Γεωργάκη Ολύμπιου, Αναστάσιου Καρατάσου κ.ά.) , λογίων, όπως ο Κοζανίτης Γεώργιος Λασσάνης και οικονομικά ευκατάστατων προσώπων όπως ο Εμμανουήλ Παπάς. Οι Οθωμανοί, φαίνεται ότι είχαν αντιληφθεί κάποιες προεπαναστατικές ενέργειες στη Μακεδονία. Οι Φιλικοί, θεωρούσαν πολύ σημαντικές τις επαναστατικές δράσεις στη Μακεδονία για την πορεία της Επανάστασης στο Μοριά, καθώς αυτές μπορούσαν να δημιουργήσουν ρήξεις ή και προβλήματα στην επικοινωνία της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας με τα νότια τμήματα της Ελλάδας και να βοηθήσουν στην εδραίωση του Αγώνα στην Πελοπόννησο και τη Στερεά Ελλάδα. Ήδη, μετά την έναρξη της Ελληνικής Επανάστασης στις Παραδουνάβιες ηγεμονίες, επικράτησε έντονος ενθουσιασμός και στη Μακεδονία. Δυστυχώς, η πρώτη οργανωμένη επαναστατική προσπάθεια, από τον Εμμανουήλ Παπά, καταπνίγηκε από τον πασά της Θεσσαλονίκης Μεχμέτ Εμίν (ή Εμπού Λουμπούτ, δηλαδή ροπαλοφόρου)

Ωστόσο στις αρχές του 1822 σημειώθηκαν εξεγέρσεις σε περιοχές του Βερμίου, των Πιερίων και του Ολύμπου. Αντιδρώντας στις επαναστατικές ενέργειες, ο Εμπού Λουμπούτ ζήτησε ως ομήρους μέλη από τις επιφανέστερες οικογένειες οπλαρχηγών και προκρίτων της Δυτικής Μακεδονίας για να μπορεί να ελέγξει τις κινήσεις τους, όμως η προσπάθεια του αυτή απέτυχε, καθώς πολύ λίγοι υπάκουσαν στις εντολές τους. Θυμίζουμε ότι κάτι ανάλογο είχε γίνει και στην Τριπολιτσά, όπου αρκετοί μη θέλοντας να προδώσουν την Επανάσταση παρουσιάστηκαν στον Πασά της πόλης και ορισμένοι μην αντέχοντας τις κακουχίες πέθαναν πριν την απελευθέρωσή της. Στη Μακεδονία όμως, οι επαναστατικές διεργασίες εντάθηκαν. Στα τέλη Ιανουαρίου (σύμφωνα με άλλες πηγές αρχές Φεβρουαρίου) του 1822, Μακεδόνες επαναστάτες συγκεντρώθηκαν στη Μονή Παναγίας Δοβρά, που βρίσκεται περίπου 5χλμ έξω από τη Βέροια. Ανάμεσά τους, ξεχώριζαν ο ισχυρός πρόκριτος της Νάουσας Ζαφειράκης Θεοδοσίου που έφερε και τον τίτλο του Λογοθέτη, ο οπλαρχηγός της Βέροιας Δημήτριος ( Τσάμης) Καρατάσος και ο οπλαρχηγός των Βοδενών (Έδεσσας) Αγγελής Γάτσος. Και οι υπόλοιποι πρόκριτοι από την Καστοριά, τη Σιάτιστα και άλλες πόλεις, συμφώνησαν ν’ αρχίσει αμέσως η εξέγερση στη Δυτική Μακεδονία χωρίς να περιμένουν ενισχύσεις.

Πάντως στα τέλη Φεβρουαρίου 1822, έφτασε στη Σκάλα Ελευθεροχωρίου (σήμ. Μεθώνη Πιερίας), ο απεσταλμένος των Μακεδόνων στον Μοριά, Νικόλαος Κασομούλης, αγωνιστής του 1821 και απομνημονευματογράφος, με δύο ψαριανά καράβια γεμάτα πολεμοφόδια, ενώ στις αρχές Μαρτίου έφτασαν άλλα δύο ψαριανά καράβια με επικεφαλής τον Γρηγόριο Σάλα, διορισμένο από τον Δ. Υψηλάντη ως αρχηγό της εκστρατείας, τον μοναχό Θεόφιλο Καΐρη, τον μαθητή του στις Κυδωνίες Γεώργιο

Το βράδυ της 19ης Φεβρουαρίου 1822 οι Μακεδόνες επαναστάτες μπήκαν στην πόλη της Νάουσας. Ακολούθησαν σφοδρές συγκρούσεις στις οποίες σκοτώθηκε ο διοικητής της πόλης και αρκετοί Οθωμανοί στρατιώτες. Ακολούθησε η κήρυξη της Επανάστασης στον μητροπολιτικό ναό του Αγίου Δημητρίου, όπου υψώθηκε το Λάβαρο της εξέγερσης. Από τη μία πλευρά του, είχε τον σταυρό με τη φράση ‘’εν τούτω νίκα’’ και από την άλλη τον φοίνικα με την επιγραφή ‘’μάχου υπέρ πίστεως και πατρίδος’’, σύμφωνα και με την επαναστατική προκήρυξη του Αλέξανδρου Υψηλάντη στη Μολδοβλαχία. Ο Ζαφειράκης Θεοδοσίου που μίλησε στους συμπολίτες του, αναγορεύτηκε πολιτικός αρχηγός του όλου εγχειρήματος, ενώ ο Τσάμης Καρατάσος, ανέλαβε γενικός στρατιωτικός διοικητής των επαναστατών, που έφθαναν περίπου στους 4.000 χιλιάδες.

Στις 21 Φεβρουαρίου 1822, 1.800 Έλληνες με επικεφαλής τους Καρατάσο και Γάτσο επιτέθηκαν στη Βέροια. Οι Οθωμανοί όμως, είχαν φροντίσει να οργανώσουν ισχυρή άμυνα και η επίθεση αποκρούστηκε. Ο Καρατάσος με τους άνδρες του υποχώρησαν στο μοναστήρι Δοβράς και με τη βοήθεια των δυνάμεων του Ζαφειράκη και του Γάτσου, σημειώθηκε νίκη των Ελλήνων επί των Οθωμανών (18 Μαρτίου 1822), καθώς οι ελληνικές δυνάμεις απέκρουσαν επίθεση 4.000 στρατιωτών οι οποίοι είχαν σταλεί από τη Βέροια.

Τα επαναστατικά γεγονότα, στη Νάουσα προκάλεσαν την οργή του Εμπού Λουμπούτ της Θεσσαλονίκης, ο οποίος αποφάσισε να αναλάβει δράση, ιδιαίτερα μάλιστα μετά το σουλτανικό φιρμάνι που εκδόθηκε και έγραφε τα εξής: "Αποφασίσαμεν όπως άπαξ δια παντός απαλείψομεν από προσώπου γης την καταρραμένην ταύτην εστίαν (ενν. τη Νάουσα) των κακόβουλων και βδελυρών απίστων, τους μεν ιδίοις να διαπεράσετε εν στόματι ρομφαίους, τας γυναίκας και τα τέκνα των εξανδραποδίσητε, τα υπάρχοντα των διανείμητε εις τους πιστούς νικητάς". Έτσι, στα τέλη Μαρτίου 1822 ο Εμπού Λουμπούτ έφθασε στη Βέροια με περισσότερους από 16.000 τακτικούς και άτακτους στρατιώτες. Εκεί, οργάνωσε την πολιορκία της Νάουσας. Αρχικά, ζήτησε την παράδοση της πόλης κάτι που δεν έγινε δεκτό από τους επαναστάτες.

Από τις 6 Απριλίου 1822, άρχισε η πολιορκία της Νάουσας από τις δυνάμεις του Εμπού Λουμπούτ, που είχαν στρατοπεδεύσει στη θέση "Ροδιά". Ο βομβαρδισμός της πόλης ήταν σφοδρός, για μια ολόκληρη εβδομάδα, ενώ παράλληλα γίνονταν επιθέσεις σε διάφορα σημεία των τειχών. Την νύχτα της 12ης προς 13η Απριλίου, οι Οθωμανοί, πιθανότατα από τη θέση "Αλώνια", μπήκαν στην πόλη και την κατέλαβαν παρά τη γενναία και σθεναρή αντίσταση των υπερασπιστών

Λέγεται ότι υπήρξε προδοσία από αντιπάλους του Ζαφειράκη αλλά αυτό δεν είναι ιστορικά τεκμηριωμένο. Μόλις οι Τούρκοι μπήκαν στην πόλη “τραγωδία εις αναριθμήτους σκηνάς επακολούθησε την κατάληψιν της Ναούσης. Οι Τούρκοι στρατιώται διεχύθηκαν εις τους δρόμους πυροβολούντες και αλαλάζοντες και ορμώντες εις τα σπίτια, των οποίων το επιβλητικόν εξωτερικόν παρουσίαζε πιθανότητας πλουσίας λείας”, όπως γράφει ο Διονύσιος Κόκκινος. Πολλοί από τους κατοίκους έτρεξαν προς τη δυτική πύλη της πόλης για να σωθούν, ενώ άλλοι κλείστηκαν στα σπίτια τους και πολεμούσαν από αυτά, μέχρι οι Τούρκοι να μπουν στο εσωτερικό τους και να τους σφάξουν. Πλήθος αμάχων, γερόντων και γυναικόπαιδων, κατέφυγαν στον μητροπολιτικό ναό του Αγίου Γεωργίου, ελπίζοντας ότι οι Τούρκοι θα σεβαστούν την ιερότητα του χώρου. Κάποιοι ιερείς έκαναν δεήσεις για την σωτηρία των Ελλήνων. Δυστυχώς, σύντομα οι Τούρκοι έφτασαν στον ναό, έσπασαν τις πόρτες και όρμησαν με γυμνά σπαθιά εναντίον των έντρομων αμάχων. Πολλοί σφαγιάστηκαν, ενώ άλλοι αιχμαλωτίστηκαν. Κάθε Τούρκος είχε τον αιχμάλωτο του. Μάλιστα πολλοί είχαν δύο και τρείς αιχμαλώτους, κυρίως ωραίες γυναίκες, τις οποίες έσερναν σαν κτήνη με σχοινιά. Άλλοι εισβολείς ασχολήθηκαν με τα πολύτιμα σκεύη και τα ιερά κειμήλια του ναού. Αφού αφαιρούσαν το χρυσό και το ασήμι από τις εικόνες, τις κατάστρεφαν θεωρώντας ότι είναι άχρηστες. «Το αίμα εχύνετο άφθονον. Αι θριαμβευτικαί ιαχαί και οι ύβρεις των Τούρκων, τα βογγητά των πληγωμένων και αι σπαρακτικαί κραυγαί των γυναικών αποτελούσαν τον σάλαγον (βουητό, θόρυβος) των τραγικών εκείνων ωρών. Εντός του ναού του Αγίου Γεωργίου εφονεύθη καταληφθείς εις στιγμάς της δεήσεως ο εκ Πέτρας του Ολύμπου Παπαγιάννης, μαζί με άλλους τέσσερας ιερείς» (Δ. Κόκκινος).

Συγκλονιστικές και ηρωικές σκηνές αντίστασης διαδραματίστηκαν όμως σε άλλα σημεία της πόλης. Στον ναό του Αγίου Δημητρίου, είχαν καταφύγει οι πέντε αδελφοί Σούγκαρη, με τους συγγενείς τους, είκοσι άλλοι Ναουσαίοι και ο Ιωάννης Βαρβαρέσκος με σαράντα Δραζιλοβίτες ( ο Δ. Κόκκινος γράφει Δαρζηλοβίτας, πρόκειται για πολεμιστές καταγόμενους από το χωριό Δραζίλοβο, σήμερα Μεταμόρφωση) και είκοσι πέντε Τεχοβίτες. Τέχοβο ονομαζόταν παλαιότερα το χωριό Καρυδιά, όπου το 1907 απαγχονίστηκε από κομιτατζήδες στους κλώνους μιας καρυδιάς, ο ηρωικός μακεδονομάχος Τέλλος Άγρας. Τα περίεργα παιχνίδια της ιστορίας...

Οι ένοπλοι αμυνόμενοι, πολέμησαν ηρωικά και έπεσαν όλοι νεκροί αφού σκότωσαν πολλούς Τούρκους. Μέσα στο ναό κατακρεουργήθηκε ο πρωτοσύγκελος Γρηγόριος, ενώ προσπαθούσε να προστατεύσει τα γυναικόπαιδα. Οι γενναίοι οπλαρχηγοί Ζώτος , Αθανάσιος Τσούπης και Σπύρος Δούκας, που είχαν μαζί τους τον μικρότερο γιό του Καρατάσου , Κουτούλα μαζί με λίγους Αλβανούς που είχαν κάτω από τις διαταγές τους , κατέλαβαν ένα μεγάλο περιτοιχισμένο σπίτι με αυλή και μικρή πυριτιδαποθήκη και οχυρώθηκαν εκεί. Οι Τούρκοι επιχείρησαν έφοδο στο σπίτι, ωστόσο οι Έλληνες τους απομάκρυναν. Τελικά οι Τούρκοι κατάφεραν να μπουν στην αυλή του σπιτιού. Τότε ο Ζώτος που είχε τραυματιστεί σοβαρά, μη μπορώντας να μετακινηθεί λόγω του τραύματος του, είπε στον Τσούπη και τον Δούκα:
Εγώ θα μείνω εδώ και θα καώ. Σεις πάρετε τον Κουτούλα και φύγετε για να σωθείτε.

Για 4 ολόκληρες ώρες μάχονταν οι ηρωικοί μαχητές. Τελικά με γυμνά σπαθιά, όρμησαν προς την έξοδο. Οι Τούρκοι έκπληκτοι και φοβισμένοι αδράνησαν και οι πολιορκημένοι, από την δυτική πύλη έφτασαν στον ναό του Αγίου Νικολάου που απέχει μισή ώρα από τη Νάουσα. Οι Τούρκοι μπήκαν στο σπίτι και έκπληκτοι αντίκρισαν μόνο τον βαριά πληγωμένο Ζώτο, ο οποίος έβαλε φωτιά στην πυριτιδαποθήκη και τινάχτηκε στον αέρα με πολλούς εισβολείς.

Μέσα σε λίγες ώρες οι Τούρκοι έγιναν κύριοι της Νάουσας. Κατέβασαν τις ελληνικές σημαίες και ύψωσαν τις οθωμανικές. Έμενε μόνο ακλόνητος ο παλαιόπυργος του Ζαφειράκη που βρισκόταν στην άκρη της πόλης. Στον πύργο βρισκόταν ο Ζαφειράκης (Λογοθέτης), ο Γιαννάκης, μεγαλύτερος γιος του Καρατάσου, πεντακόσιοι ένοπλοι άνδρες και πολλά γυναικόπαιδα. Ο Ζαφειράκης ήθελε να απασχολήσει όσο το δυνατόν περισσότερο γίνεται τους Τούρκους για να δώσει την ευκαιρία να φύγουν μέσω της Κλεισούρας προς τα ορεινά καταφύγια της περιοχής , όσο πιο πολλοί Ναουσαίοι γίνεται. Η άλωση του πύργου ήταν πολύ δύσκολη. Ο Εμπού Λουμπούτ διέταξε τον Αλβανό μπέη να καταλάβει τον πύργο. Εκείνος, είτε λόγω φιλικής διάθεσης προς τον Ζαφειράκη είτε για άλλο λόγο, προφασίστηκε ότι δεν αρκούσαν οι δυνάμεις που είχε για να το πετύχει. Ο Εμπού Λουμπούτ, επανέλαβε τη διαταγή άλλες δύο φορές χωρίς αποτέλεσμα. Τότε έστειλε έμπιστους άνδρες του, οι οποίοι συνέλαβαν τον Αλβανό μπέη και τον έστειλαν αλυσοδεμένο στη Βέροια και έπειτα στη Θεσσαλονίκη. Με την καθυστέρηση αυτή πολλοί, κυρίως άμαχοι, Ναουσαίοι βρήκαν τη ευκαιρία να καταφύγουν στο πίσω μέρος του πύργου, θεωρώντας ότι εκεί ήταν ασφαλείς . Ο Εμπού Λουμπούτ, με πεζικό και κανόνια περικύκλωσε τον πύργο και ζήτησε από τον Ζαφειράκη να παραδοθεί. Ήθελε να πιάσει ζωντανό τον αρχηγό της εξέγερσης και να τον στείλει στον σουλτάνο. Φυσικά, ο Ζαφειράκης αρνήθηκε. Αντίθετα έδωσε εντολή ν’ αρχίσουν να πυροβολούν τους εχθρούς. Πολλοί Τούρκοι που βρίσκονταν στην πρώτη γραμμή σκοτώθηκαν. Οι Τούρκοι επιχείρησαν νέα έφοδο, που αποκρούστηκε. Την επόμενη μέρα, δύο ακόμα έφοδοι του πεζικού και του ιππικού απέτυχαν. Ο Σελιχτάρης που ήταν επικεφαλής των Τούρκων χρησιμοποίησε το πυροβολικό χωρίς αποτέλεσμα, καθώς λόγο της θέσης των πυροβόλων δεν προκαλούνταν ζημιές. Αποφάσισε τότε να μετακινήσει τα πυροβόλα. Όμως είχε νυχτώσει και η επιχείρηση αναβλήθηκε για την επόμενη μέρα. Βλέποντας ο Ζαφειράκης ότι τα πράγματα δυσκόλευαν τα χαράματα της 8ης Απριλίου έφυγε από τον πύργο με λίγους συντρόφους και τις οικογένειές τους. Στον πύργο άφησε ισχυρή φρουρά. Ο Ζαφειράκης και οι υπόλοιποι ξεκίνησαν για τον ναό του Αγίου Νικολάου. Για να μην γίνουν αντιληπτοί από τους Τούρκους αναγκάστηκαν να πνίξουν τα μωρά τους που έκλαιγαν. Όταν οι Τούρκοι αντιλήφθηκαν ότι ο Ζαφειράκης είχε φύγει, επιτέθηκαν στον πύργο. Κατέσφαξαν τους 400 υπερασπιστές του και όσους είχαν βρει καταφύγιο στον πύργο.

Τότε μητέρες με μωρά στην αγκαλιά, αλλά και παρθένες, για να μην πέσουν στα χέρια των Τούρκων πήγαν πάνω από την βραχώδη κοίτη του ποταμού Αραπίτσα (Μαυρονέρι), ρίχτηκαν στα “καταρρακτώδους ρέοντα “ νερά του ποταμού, στη θέση “Σδουμπάνοι” και πνίγηκαν. Το γεγονός αναφέρει στη μονογραφία του ο Ν. Φιλιππίδης και το αναπαράγουν οι Σ. Τρικούπης και Φ. Πουκεβίλ. Οι Τούρκοι μετά την άλωση του πύργου του Ζαφειράκη, λεηλάτησαν την πόλη και έκαψαν τις εκκλησίες, τα σχολεία και τη βιβλιοθήκη.

Ο Ζαφειράκης συνάντησε στον Άγιο Νικόλαο τον Γάτσο και τον Καρατάσο. Αποφάσισαν να κινηθούν προς την νότια Ελλάδα. Προχώρησαν προς το Σέλι, αλλά εκεί έμαθαν ότι το στενό του Φραγκόζ από το οποίο έπρεπε να περάσουν, είχε καταληφθεί από τους Κονιάρους του Σαριγκιόλ. Αποφάσισαν τότε να παραμείνουν στο Σέλι τα γυναικόπαιδα με τον Ζαφειράκη και φρουρά 150 ανδρών και ο Γάτσος με τον Καρατάσο , με ενόπλους να πάνε προς το Φραγκόζ για ν’ ανοίξουν δρόμο. Πραγματικά οι Μακεδόνες οπλαρχηγοί διέλυσαν τους Κονιάρους. Ωστόσο ο Εμπού Λουμπούτ έστειλε μεγάλο στρατιωτικό σώμα στο Σέλι που περικύκλωσε τον Ζαφειράκη, τα γυναικόπαιδα και τη φρουρά τους. Αιφνιδιασμένοι οι Έλληνες, έγιναν εύκολη λεία για τους πολυάριθμους Τούρκους. Πολλοί σκοτώθηκαν ενώ άλλοι σκόρπισαν. Τα γυναικόπαιδα και οι οικογένειες των οπλαρχηγών συνελήφθησαν και οδηγήθηκαν, με σπρωξιές και μαστιγώματα, στη Νάουσα. Ο γιός του Ζαφειράκη, Φίλιππος κατέφυγε στην Κλεισούρα, αλλά προδόθηκε και αιχμαλωτίστηκε. Στάλθηκε στα Γιάννενα όπου καρατομήθηκε. Ο Ζαφειράκης, ο Γιαννάκης Καρατάσος και άλλοι δώδεκα, κατόρθωσαν να διαφύγουν και να φτάσουν μετά από νυχτερινή πορεία στον Βάλτο. Περίμεναν να ηρεμήσουν τα πράγματα και να κατέβουν στη νότια Ελλάδα. Ωστόσο μετά από προδοσία περικυκλώθηκαν από Τούρκους στη δασώδη θέση Σοφολιό. Αρνήθηκαν να παραδοθούν υπό όρους και σκοτώθηκαν όλοι μετά από συμπλοκή με πολυάριθμους αντιπάλους.

«Αν αφαιρέσεις από την ιστορία την αλήθεια, αυτό που μένει γίνεται ανώφελη, άχρηστη διήγηση».

ΠΟΛΥΒΙΟΣ

TΟ ΟΛΟΚΑΥΤΩΜΑ ΤΗΣ ΝΑΟΥΣΑΣ

*********************************

«Όπως και στην Κασσάνδρα, η πρώτη σφαγή στην Νάουσα έγινε από τους Τούρκους μέσα στην ορμή της νίκης, αλλά μετά από αυτούς ήρθαν οι Εβραίοι οι οποίοι τους ξεπέρασαν σε φρικαλεότητες, έσφαζαν σαν μοσχάρια τους αιχμαλώτους οι οποίοι ήταν άοπλοι και ανυπεράσπιστοι. Χτυπούσαν τα θύματα με ρόπαλο και στη συνέχεια τους έκοβαν το λαιμό. Ούτε οι γυναίκες γλύτωσαν, τις μεταχειρίστηκαν όπως τους άντρες. Κάποιες βρήκαν τον θάνατο στις φλόγες, οι Εβραίοι έβαζαν φωτιά στα ρούχα τους για να έχουν ένα θέαμα σαν το μαρτύριο του πυρός κατά την Ιερά Εξέταση.

ΤΑ ΣΚΟΠΙΑ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΤΕΧΝΗΤΟ ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΜΑ ΤΩΝ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΩΝ. ΠΟΣΟ ΘΑ ΑΝΤΕΞΕΙ ΣΑΝ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟ ΚΡΑΤΟΣ; Ο ΣΟΡΟΣ ΚΑΙ Η ΜΕΡΚΕΛ ΜΑΣ ΕΠΕΒΑΛΑΝ ΣΑΝ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟ ΤΟΝ ΤΣΙΠΡΑ, ΓΙΑ ΝΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΟΥΝ ΤΗΝ "ΒΟΡΕΙΟ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ", ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ ΤΟΥ ΜΠΕΝΑΡΟΓΙΑ.

Ο ΒΑΛΤΑΔΩΡΟΣ ΚΑΙ Ο ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ. ΤΙ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΑΛΗΘΕΙΑ ΜΕ ΤΟΥΣ «ΕΛΛΗΝΕΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ»;

ΝΑ ΚΑΘΙΕΡΩΘΕΙ Η 24η ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ ΩΣ ΗΜΕΡΑ ΜΝΗΜΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ ΤΩΝ ΜΑΚΕΔΟΝΩΝ.

Η ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ ΤΩΝ ΜΑΚΕΔΟΝΩΝ. ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΤΩΝ ΒΟΥΛΓΑΡΩΝ: «ΘΕΛΟΥΜΕ ΤΗΝ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΑΔΕΙΑ ΑΠΟ ΕΛΛΗΝΕΣ». ΑΠΟ ΤΟΥΣ 70.000 ΕΛΛΗΝΕΣ ΜΑΚΕΔΟΝΕΣ ΤΗΣ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ ΜΟΝΟ 12.000 ΕΖΗΣΑΝ. ΤΟΥΣ ΥΠΟΛΟΙΠΟΥΣ ΤΟΥΣ ΔΟΛΟΦΟΝΗΣΑΝ ΟΙ ΒΟΥΛΓΑΡΟΙ.

ΟΙ ΣΚΛΑΒΩΜΕΝΕΣ ΠΟΛΕΙΣ ΤΗΣ ΒΟΡΕΙΟΥ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ. Α. Το Μοναστήρι (Βιτώλειον–Μπιτόλια) Η αρχαία Ελληνική πόλη Ηράκλεια Λυγκηστίς

ΣΚΟΤΩΝΟΥΝ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΙ ΟΙ "ΕΛΛΗΝΕΣ" ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ

ΕΙΝΑΙ ΜΕ ΤΟ ΜΕΡΟΣ ΤΩΝ ΔΟΛΟΦΟΝΩΝ !

ΘΑ ΨΗΦΙΣΟΥΝ ΞΑΝΑ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΨΗΦΟΦΟΡΟΙ – ΤΑ ΖΩΑ - ΤΟΝ ΑΝΙΚΑΝΟ ΚΥΡΙΑΚΟ, ΓΙΟ ΤΟΥ ΠΡΩΗΝ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΥ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ, ΣΑΝ ΝΕΟ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟ; ΕΛΛΑΔΑ, Η ΜΟΝΑΔΙΚΗ ΧΩΡΑ ΠΑΓΚΟΣΜΙΩΣ, ΤΗΣ ΠΙΟ ΞΕΦΤΙΛΙΣΜΕΝΗΣ ΚΑΙ ΑΔΙΑΝΤΡΟΠΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΟΚΡΑΤΙΑΣ.

Σε 1.500 αιχμάλωτους, άνδρες και γυναικόπαιδα, στην θέση Κιόσκι, οι Εβραίοι ανέλαβαν πρωταγωνιστικό ρόλο κι αφού τους έσφαξαν, τα κεφάλια τους ταριχεύτηκαν και στάλθηκαν στην Κωνσταντινούπολη ως τεκμήριο της νίκης, ενώ τα πτώματά τους αφέθηκαν βορά στα ζώα και στα αρπακτικά πουλιά. Ο θρύλος λέει, πως τόσο πολύ ήταν το αίμα που πότισε τη γη, ώστε για τα επόμενα πέντε χρόνια δεν φύτρωνε χορτάρι σ’ εκείνο το σημείο. Όλο το Κιόσκι είχε μετασχηματιστεί εις πανηγύρι κλαυθμώνος, ένθεν ανθρωπομακελείον, ένθεν αγοραπώλησις αιχμαλώτων, γυναικών, παιδιών, διηρημένον εις πωλητάς, διαφόρους, ένας έχων την μητέρα, άλλος τα τέκνα, έσκουζαν και τσίριζαν τα παιδιά δια τας μάνας των, αλλά αδύνατον, διότι άλλος είχε τους μεν, άλλος τους δε…».

ΤΟ ΜΝΗΜΕΙΟ ΓΙΑ ΤΟ ΟΛΟΚΑΥΤΩΜΑ ΤΗΣ ΝΑΟΥΣΑΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΙΟΥΔΑΙΟΥΣ

Η ΟΜΙΛΙΑ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ ΣΤΟΥΣ ΙΟΥΔΑΙΟΥΣ ΤΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
Κυριακή 29 Ιανουαρίου 2016

Την εκδήλωση για την Ημέρα μνήμης των Ελλήνων Εβραίων Μαρτύρων και Ηρώων του Ολοκαυτώματος που πραγματοποιήθηκε στην Αποθήκη Δ’ στο Λιμάνι Θεσσαλονίκης, την Κυριακή 29 Ιανουαρίου 2016, τίμησε με την παρουσία του, ο Πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας Κυριάκος Μητσοτάκης.

Πρώτος στη Θεσσαλονίκη ο Μητσοτάκης στις εκδηλώσεις μνήμης για το «Ολοκαύτωμα». «Να πολεμήσουμε συστηματικά τον ρατσισμό, τον αντισημιτισμό και τη μισαλλοδοξία». Θα δούμε αν θα τον απασχολήσει ποτέ το Ολοκαύτωμα της Νάουσας από τους Ιουδαίους.

Θα πάει ποτέ ο Μητσοτάκης στην Νάουσα; Θα στείλει στην Νάουσα τους μαθητές των σχολείων της Ελλάδος; Μήπως αντιπροσωπεία ιουδαίων μαθητών (και από το Ισραήλ) θα καταθέσουν κάποτε λίγα λουλούδια στους σφαγιασθέντες Έλληνες του πραγματικού ολοκαυτώματος της Νάουσας;

(Μία μικρή λεπτομέρεια. Γράφτηκε στον τύπο ότι ο Σαμαράς, αλλά και όλη η οικογένεια Μητσοτάκη, έχουν σαν επικοινωνιακό σύμβουλο κάποιον Ζαν Κοέν).

ΜΙΑ ΕΡΩΤΗΣΗ: Σύμφωνα με τους ιστορικούς η πόλη της Νάουσας και άλλα 120 Ελληνικά Μακεδονικά χωριά καταστράφηκαν ολοσχερώς. Τα θύματα των τούρκων και των εβραίων υπολογίζονται σε πάνω από 50.000. Στην πόλη της Νάουσας είχαν μαζευτεί τουλάχιστον 15.000 Έλληνες Μακεδόνες και αν υποθέσουμε ότι το μέσο Μακεδονικό χωριό της εποχής είχε 300 με 500 κατοίκους μιλούμε για ένα Ελληνικό πληθυσμό πάνω από 50.000. Όλοι αυτοί, θύματα των τούρκων και εβραίων, ή σφαγιάστηκαν ή πουλήθηκαν από τους εβραίους σκλάβοι. Οι 600 «Θεσσαλονικείς» εβραίοι (ισπανοεβραϊκής καταγωγής, που ήρθαν από την Ισπανία το 1500 μ.Χ. και εγκαταστάθηκαν με ειδική συμφωνία τούρκων και ιουδαίων στην Θεσσαλονίκη, φυτευτοί, χωρίς να ρωτήσει κανείς τον ντόπιο Ελληνικό πληθυσμό, που ήταν υπόδουλος), είχαν εξαγοράσει από τον σουλτάνο τα δικαιώματα για δουλεμπόριο των Ελλήνων. Οι «Θεσσαλονικείς» ιουδαίοι του 1940, που τιμά τα παθήματά τους σήμερα ο Μητσοτάκης, είναι τελικά τα εγγόνια και τα δισέγγονά αυτών των 600 ιουδαίων, που έσφαξαν 20.000 Έλληνες Μακεδόνες και πούλησαν σαν δούλους άλλους τόσους, κερδίζοντας τεράστιες περιουσίες. ΕΡΩΤΗΣΗ. Έψαξε κανείς ιστορικός τα ονόματα των 600 «Θεσσαλονικέων» ιουδαίων δουλεμπόρων που έσφαξαν το 1822, με τα ίδια τους τα χέρια, 20.000 Έλληνες και τους υπόλοιπους τους πούλησαν σαν δούλους;

Ο ΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ

«Μεγάλη, η τιμή που μου κάνετε να μοιραστείτε μαζί μου την σημερινή ημέρα μνήμης των δολοφονημένων από τους ναζί, Ελλήνων Εβραίων της Θεσσαλονίκης. Της πόλης που κάποτε έφερε το προσωνύμιο «Ιερουσαλήμ των Βαλκανίων. Και δικαίως, καθώς αποτελούσε την έδρα της μεγαλύτερης εβραϊκής κοινότητας της διασποράς. Μιας κοινότητας από τις αρχαιότερες στην Ευρώπη και επίκεντρο του Σεφαραδίτικου εβραϊσμού. Και δεν είναι μόνο τιμή μου, αλλά και υποχρέωση μου, όχι μόνο ως πολιτικός, αλλά κυρίως ως άνθρωπος, να σκύψω το κεφάλι μου στη μνήμη αυτής της ιδιαίτερης κοινότητας, που τόσα πολλά έχει προσφέρει στην Ελλάδα και σε όλη την ανθρωπότητα.

Η σημερινή ημέρα μνήμης είναι τόσο ξεχωριστή. Δεν σας κρύβω ότι δυσκολεύτηκα πολύ να βρω τις κατάλληλες λέξεις να εκφράσω τα συναισθήματά μου για τα 50.000 αδέλφια μας, που εκτοπίστηκαν και εξοντώθηκαν στα στρατόπεδα του Άουσβιτς – Μπίρκεναου. Δυστυχώς, η παγκόσμια Ιστορία είναι βαμμένη με το αίμα των πολέμων και τις σφαγές αθώων ανθρώπων. Αλλά, τίποτα δεν μπορεί να συγκριθεί με την αγριότητα της σύλληψης και της εκτέλεσης του σχεδίου αφανισμού των Εβραίων στην Ευρώπη από τη ναζιστική Γερμανία. Βεβαίως, και έχουν γίνει και άλλες γενοκτονίες και το ελληνικό έθνος έχει υποστεί πολλές. Το Ολοκαύτωμα, όμως, είναι ένα γεγονός μοναδικό στην Ιστορία του κόσμου. Ποτέ στην ταραγμένη ιστορία της ανθρωπότητας, δεν είχαν δημιουργηθεί εργοστάσια με ένα και μόνο σκοπό: Τη μαζική δολοφονία ανθρώπων με όσο το δυνατόν πιο αποτελεσματικό τρόπο.

Ο ΕΒΡΑΙΟΣ ΙΔΙΟΚΤΗΤΗΣ ΤΟΥ FACEBOOK ΚΑΙ ΠΡΑΚΤΟΡΑΣ ΤΗΣ CIA ΖΟΥΚΕΜΠΕΡΓΚ ΛΕΕΙ ΣΥΝΕΧΩΣ «ΟΧΙ ΣΤΑ ΤΕΙΧΗ».

Στην κατοικία του στο Λος Άντζελες έχει ατσαλένιο τοίχο ύψους 3 μέτρων. Στην Χαβάη, στην κοινότητα Kilauea αγόρασε οικόπεδο 750 εκταρίων αξίας 200.000.000 δολαρίων. Σε όλο το οικόπεδο έχτισε πέτρινο τοίχο τριών μέτρων και έκοψε την θέα των ντόπιων προς τον ωκεανό.

ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΠΟΥ ΑΠΑΣΧΟΛΟΥΣΕ ΤΟΝ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ
ΑΠΟ ΦΟΙΤΗΤΗ (Τον απασχόλησε ποτέ γιατί οι Ιουδαίοι έσφαξαν στην Νάουσα χιλιάδες Έλληνες;)

Από νεαρός φοιτητής κοινωνικών επιστημών με απασχολούσε ένα αμείλικτο ερώτημα: Πως έγινε αυτό; Πως σε μια προηγμένη ευρωπαϊκή χώρα με πλούσια πολιτιστική παράδοση, σχεδιάστηκε και υλοποιήθηκε ένα καλά οργανωμένο σχέδιο με τελική κατάληξη τη σφαγή 6 εκατομμυρίων ανθρώπων της Ευρώπη; Δεν υπάρχουν εύκολες απαντήσεις. Το κακό μπορεί να φωλιάσει στην ψυχή του κάθε ανθρώπου. Αλλά πως μπορεί να εκφραστεί; «Η κοινοτοπία του κακού» είναι η φράση με την οποία η Χάνα Άρεντ περιέγραψε μια τραγική πραγματικότητα. Έγραφε η Άρεντ: «Το πρόβλημα με τον Άιχμαν ήταν ότι υπήρχαν πολλοί σαν κι αυτόν και ότι οι περισσότεροι δεν ήταν διεστραμμένοι ούτε σαδιστές αλλά ήταν, και εξακολουθούν να είναι, τρομερά φυσιολογικοί». Όμως, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι για κάθε πράξη μίσους και μισαλλοδοξίας, εκείνη την τραγική περίοδο, υπήρχαν αντίστοιχες πράξεις καλοσύνης και απαράμιλλης γενναιότητας.

Το μεγαλείο της ανθρώπινης ψυχής εκφράστηκε από αυτούς που πήγαν κόντρα στο ρεύμα. Που δεν συμβιβάστηκαν με τις κατεστημένες λογικές. Που με τις πράξεις τους και τη γενναιότητα έγραψαν το δικό τους κεφάλαιο στο βιβλίο των πανανθρώπινων αξιών. Γιατί η Ελλάδα μπορεί να είναι περήφανη για τους πολλούς Έλληνες πολίτες που στάθηκαν στο πλευρό των Εβραίων αδελφών τους. Η Ελλάδα πρέπει να είναι περήφανη για τον Μητροπολίτη Χρυσόστομο και τον Δήμαρχο Ζακύνθου Λουκά Καρρέρ που έσωσαν ολόκληρο τον Εβραϊκό πληθυσμό του νησιού τους. Πρέπει να είναι περήφανη για τον Μητροπολίτη Δαμασκηνό και τον Αρχηγό της Αστυνομίας Άγγελο Έβερτ – πατέρα του Μιλτιάδη Έβερτ – που έσωσαν πολλούς Εβραίους εκδίδοντάς τους ψεύτικες ταυτότητες. Κυρίως, πρέπει να είναι περήφανη για όλους τους απλούς πολίτες της, που το όνομα τους βρίσκεται στη λίστα των «Δικαίων Των Εθνών». Την ύψιστη τιμή του εβραϊκού λαού προς αυτούς που έβαλαν τη ζωή τους σε κίνδυνο για να σώσουν τις ζωές των Εβραίων συμπολιτών τους.

Εδώ θα μου επιτρέψετε και μια πιο προσωπική αναφορά στην θεία του πατέρα μου, την Ευαγγελία Γεωργιάδη, που το όνομά της βρίσκεται στην τιμητική λίστα των «Δικαίων των Εθνών». Το 1942, η θεία Ευαγγελία, πήρε υπό την προστασία της – κυριολεκτικά ως τρίτη της κόρη – την Υβέτ Βεντούρα – τότε 6 ετών. Την Υβέτ, παρέδωσε στην μεγάλη θεία μου η ίδια της η μητέρα, προκειμένου να την σώσει από τους διωγμούς των Ναζί. Για να επιτευχθεί αυτό, η Υβέτ άλλαξε όνομα – έγινε Μαρία Παπαδάκη. Πλάστηκε ολόκληρη ιστορία – ότι δήθεν σκοτώθηκαν και οι δυο γονείς της σε αυτοκινητιστικό ατύχημα στην Κρήτη – οπότε η μεγάλη θεία μου υιοθέτησε το κοριτσάκι. Κατασκευάστηκαν πλαστά πιστοποιητικά για όλα αυτά. Με τη συμμετοχή κρατικών λειτουργών που δεν δίστασαν να εκθέσουν τον εαυτό τους σε τεράστιο κίνδυνο προκειμένου να διασωθεί η μικρή Υβέτ». Και είπε: «Η ιστορία αυτή είχε αίσιο τέλος. Διότι οι γονείς της Υβέτ – Μπιάνκα και Ραφαήλ Βεντούρα – κατάφεραν να σωθούν, ζώντας σε ένα ανήλιο υπόγειο στα Σεπόλια υπό την προστασία της οικογένειας Σφακιανάκη. Ο μικρός αδελφός της Υβέτ, Ιωσήφ Βεντούρας, επίσης ένα «κρυμμένο παιδί της κατοχής», διασώθηκε από την οικογένεια Πετρόχειλου στην Εκάλη. Και έτσι, μετά την απελευθέρωση η οικογένεια Βεντούρα ξανάσμιξε με την Υβέτ.

Σήμερα, παραπάνω από 70 χρόνια μετά το τέλος του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου, πληθαίνουν οι τόποι μνήμης και οι μέρες μνήμης της γενοκτονίας των Ευρωπαίων Εβραίων. Στην Ελλάδα, με καθυστέρηση δεκαετιών, θεσπίσαμε την 27η Ιανουαρίου ως μέρα μνήμης των Ελλήνων Εβραίων μαρτύρων και ηρώων του Ολοκαυτώματος. Δυστυχώς, όμως, ο βαθμός κατανόησης της ελληνικής κοινωνίας και ειδικά της νέας γενιάς για το τι πραγματικά συνέβη στο Άουσβιτς, στο Μαϊντάνεκ και στα άλλα στρατόπεδα συγκέντρωσης και εξόντωσης, δεν είναι ικανοποιητικός. Το Ολοκαύτωμα δεν είναι μια απλή υποσημείωση στην τραγική ιστορία του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου. Ο μέσος Έλληνας δεν γνωρίζει ότι το ποσοστό εξόντωσης των Ελλήνων Εβραίων είναι ένα από τα υψηλότερα στην Ευρώπη. Ότι η ζωντανή εβραϊκή κοινότητα της Θεσσαλονίκης ξεκληρίστηκε σχεδόν ολοκληρωτικά. Ότι μια βόμβα βούλιαξε ένα πλοίο, το οποίο μετέφερε στοιβαγμένους στα αμπάρια του, τους Εβραίους των Χανίων, με αποτέλεσμα να πνιγούν όλοι.

Ο ΣΥΜΜΑΧΟΣ ΤΟΥ ΚΥΡΙΑΚΟΥ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ

Το Ισραήλ έχει προσθέσει άλλα τρία μέτρα ύψος στον πέντε μέτρων φράχτη του σε 17 χιλιόμετρα από τα 242, που συνορεύει με την Αίγυπτο, με στόχο να μειώσει την παράνομη είσοδο μεταναστών, όπως ανέφερε το υπουργείο Εθνικής Άμυνας.

Το υπουργείο αναφερόμενο στο έργο της ανύψωσης των συρματοπλεγμάτων στον φράχτη με την Αίγυπτο σημείωσε ότι έχει μειωθεί σημαντικά ο αριθμός των παράνομων μεταναστών, από 213 μετανάστες το 2015 σε 11 μόλις το 2016.

Τον Σεπτέμβριο του 2015, το Ισραήλ άρχισε την κατασκευή ενός φράχτη 30 χιλιομέτρων με την Ιορδανία. Μέχρι στιγμής, η χώρα έχει φράχτες στα σύνορά της με την Αίγυπτο, το βόρειο Λίβανο, στα Υψώματα του Γκολάν κοντά στα σύνορα με τη Συρία και φυσικά και εκείνα που περιβάλλουν τη Λωρίδα της Γάζας, σύμφωνα με την «aurora Israel». Το ‘τείχος’ αυτό είναι εξοπλισμένο με συστήματα συναγερμού και συλλογής στοιχείων και εκτείνεται σε όλο το μήκος των συνόρων.

O πρωθυπουργός Βενιαμίν Νετανιάχου, εξέφρασε την επιθυμία να δημιουργήσει παρόμοιο «τείχος» σε όλα τα σύνορα της χώρας, ώστε «να αποκρούσει τα άγρια θηρία», όπως είπε χαρακτηριστικά. Φαντάζεστε ένα ταλαίπωρο Έλληνα πρωθυπουργό να αποκαλεί τους «πρόσφυγες» άγρια θηρία. Θα υπήρχε διεθνής κατακραυγή από τους πουλημένους δημοσιογράφους. Όταν μιλάει ο πρωθυπουργός του Ισραήλ όλοι το βουλώνουν.

Γι’ αυτό και είναι ιδιαίτερα σημαντικό να ολοκληρωθεί το συντομότερο δυνατόν το Μουσείο του Ολοκαυτώματος, εδώ στην Θεσσαλονίκη, το ιστορικό κέντρο του ελληνικού Εβραϊσμού. Και τα παιδιά που θα περιηγηθούν στις εκθέσεις του δεν θα έρθουν απλά αντιμέτωπα με ιστορίες φρίκης. Αλλά θα μάθουν ποιο είναι το έσχατο σημείο που μπορεί να οδηγηθεί ο άνθρωπος, τυφλωμένος από το ρατσισμό. Και πως τα ολοκληρωτικά καθεστώτα, αφού φιμώσουν κάθε φωνή αντίστασης, μπορούν να επιβάλουν τις λογικές τους σε ολόκληρες κοινωνίες. Διότι η ιστορία του Ολοκαυτώματος δεν φορά μόνο Εβραίους ή μόνο Γερμανούς. Αφορά ανθρώπους. Αφορά ολόκληρη την ανθρωπότητα.

Σήμερα, η συρρικνωμένη Εβραϊκή κοινότητα δεν κουβαλά μόνο τις δικές της οδυνηρές μνήμες. Βρίσκεται αντιμέτωπη και με την πραγματικότητα ενός αυξανόμενου αντισημιτισμού. Δεν με φοβίζει μόνο το γεγονός ότι αρνητές του Ολοκαυτώματος κάθονται με αυταρέσκεια στα βουλευτικά έδρανα. Αυτούς τουλάχιστον τους ξέρουμε. Πιο πολύ με φοβίζει η απαξιωτική ματιά απέναντι σε όποιον επιλέγει να κυκλοφορεί με κιπά. Οι ασυνάρτητες θεωρίες συνωμοσίας που διακινούνται στα chat rooms του διαδικτύου. Η αφοριστική εξίσωση μιας θεμιτής πιθανώς διαφωνίας με την εξωτερική πολιτική του Ισραήλ με έναν ισοπεδωτικό αντισημιτισμό. Η πρόσφατη έρευνα του Anti – Defamation League για τα υψηλά ποσοστά αντι-εβραϊκών αισθημάτων στη χώρα μας πρέπει να μας προβληματίσει. Πρέπει να είμαστε σε ετοιμότητα και με αυξημένα αντανακλαστικά, ώστε να αποκρούουμε με αυστηρότητα και κατηγορηματικά φωνές, εκδηλώσεις και πράξεις νοσταλγών της ναζιστικής θηριωδίας. Αλλά να πολεμήσουμε και τα πιο ανώδυνα στερεότυπα, τα οποία εύκολα μπορούν να εξελιχθούν προς το χειρότερο. Το άνθος του κακού ευδοκιμεί σε ταραγμένες εποχές, όπου οι κουρασμένοι και απογοητευμένοι άνθρωποι καταφεύγουν στα πιο βασικά ένστικτα για να ερμηνεύσουν τον κόσμο γύρω τους. Αν δεν πολεμήσουμε συστηματικά το ρατσισμό, τον αντισημιτισμό και τη μισαλλοδοξία, θα είναι σαν να μην διδαχτήκαμε τίποτα από το Ολοκαύτωμα.

ΓΙΑΤΙ ΧΑΙΡΕΤΑΙ Ο ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ

Και χαίρομαι που μια νέα γενιά Ελλήνων ιστορικών ερευνά τις ξεχασμένες πτυχές της δικής μας ιστορίας και τις σχέσεις μας με την Εβραϊκή κοινότητα. Και αν πρέπει να ειπωθούν και κάποιες σκληρές αλήθειες, ας γίνει. Οι κοινωνίες προχωρούν και δεν επαναλαμβάνουν τα ίδια λάθη, παρά μόνο όταν τακτοποιούν τους λογαριασμούς τους με την ιστορία. Πρέπει να ξεπεράσουμε τον ξύλινο - ανούσιο - λόγο και να κοιτάξουμε την πραγματικότητα κατάματα. Μόνο τότε, θα αποδώσουμε στα θύματα του Ολοκαυτώματος το σεβασμό που τους αξίζει. Και μόνο τότε, θα αρχίσουν να επουλώνονται πληγές που δυστυχώς παραμένουν ανοιχτές 70 χρόνια τώρα».

Σε μια εποχή όπου η πολιτική της «μετα – αλήθειας» γίνεται ο κανόνας και τα πραγματικά γεγονότα διαστρεβλώνονται με τεράστια ευκολία, έχουμε αυξημένη υποχρέωση να κρατήσουμε ζωντανή την ιστορική παρακαταθήκη του Ολοκαυτώματος. Με το μάτι, κυρίως, στραμμένο στη νέα γενιά. Η αδράνεια σε τέτοιου είδους ζητήματα δεν είναι αποδεκτή. Η αδράνεια ισοδυναμεί με σύμπραξη στο έγκλημα. Γι’ αυτό σήμερα, αλλά και κάθε μέρα, πρέπει να προασπιζόμαστε, χωρίς περιστροφές, τα ανθρώπινα δικαιώματα. Να αγωνιζόμαστε για την ισότητα των ανθρώπων ανεξαρτήτως προέλευσης, αντίληψης, φύλου, χρώματος, θρησκείας, τρόπου ζωής. Σήμερα, αλλά και κάθε μέρα, πρέπει να καταδεικνύουμε, να απομονώνουμε και να καταδικάζουμε έμπρακτα κάθε φαινόμενο ρατσισμού, σεξισμού, εθνικισμού και μισαλλοδοξίας. Σήμερα, αλλά και κάθε μέρα, πρέπει να σκύβουμε το κεφάλι στη μνήμη των Εβραίων αδελφών μας που χάθηκαν στο Ολοκαύτωμα. Και η σκέψη μας να κυριαρχείται από δύο λέξεις: «ΠΟΤΕ ΞΑΝΑ».

    O  ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ, ΤΟ  «ΟΛΟΚΑΥΤΩΜΑ»
                  ΚΑΙ     Η    ΝΑΟΥΣΑ

ΤΖΕΦΡΥ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ: «Όταν ήμουν Υπουργός Παιδείας πριν από λίγα χρόνια, είχα σχηματίσει μια επιτροπή που είχε ως καθήκον να ψάξει σε όλα τα ελληνικά σχολικά βιβλία για την αφαίρεση τυχόν αναφορών που θα μπορούσαν να θεωρηθούν αντισημιτικές. Είμαι ευτυχής να πω ότι αυτό το έργο ολοκληρώθηκε υπό την αιγίδα μου».

ΤΟ ΟΛΟΚΑΥΤΩΜΑ ΤΗΣ ΝΑΟΥΣΑΣ

Παλαιότερα, στα σχολικά εκπαιδευτικά βιβλία, υπήρχε αναφορά στην σφαγή της Νάουσας που συνέβη το 1822.
Πριν μερικά χρόνια όμως, το ιστορικό αυτό γεγονός «εξομαλύνθηκε» ή και απαλείφθηκε απ’ αυτά.
Ο λόγος καθώς φαίνεται, είναι η αρνητική παρουσία των Εβραίων στην ιστορία αυτή κι έτσι με την δικαιολογία ή το πρόσχημα του Αντισημιτισμού, το κεφάλαιο που αφορά την συνδρομή τους στην σφαγή των Ναουσαίων, έχει απλά εξαφανιστεί.

Ο ΒΡΩΜΕΡΟΣ ΑΝΘΕΛΛΗΝΑΣ ΤΖΕΦΡΥ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ

Θυμηθείτε την δήλωση του Γιώργου Παπανδρέου που έγινε το 2000, ενώπιον της Αμερικανικής Εβραϊκής Επιτροπής, ο οποίος καυχήθηκε για το «έργο» του ως Υπουργός Παιδείας:
«Όταν ήμουν Υπουργός Παιδείας πριν από λίγα χρόνια, είχα σχηματίσει μια επιτροπή που είχε ως καθήκον να ψάξει σε όλα τα ελληνικά σχολικά βιβλία για την αφαίρεση τυχόν αναφορών που θα μπορούσαν να θεωρηθούν αντισημιτικές. Είμαι ευτυχής να πω ότι αυτό το έργο ολοκληρώθηκε υπό την αιγίδα μου».

         Η  ΣΦΑΓΗ  ΤΩΝ  ΝΑΟΥΣΑΙΩΝ
           ΑΠΟ  ΤΟΥΣ  ΙΟΥΔΑΙΟΥΣ.

ΤΟ  ΠΑΡΑΚΑΤΩ  ΕΔΑΦΙΟ  ΑΦΙΕΡΩΝΕΤΑΙ  ΣΤΟΝ  ΚΥΡΙΑΚΟ  ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ  ΚΑΙ  ΣΤΗΝ  ΝΕΑ  ΓΕΝΙΑ  ΤΩΝ  ΙΣΤΟΡΙΚΩΝ  ΤΟΥ

Τον Φεβρουάριο του 1822, η πόλη της Νάουσας αριθμούσε περίπου 1.000 οικογένειες, εκ των οποίων το 90% ελληνικές (οι περισσότερες απ’ τις υπόλοιπες, ήταν βουλγαρικές). Ήταν αρκετά εύπορη και ευημερούσα, καθώς όπως λέγεται απολάμβανε και ειδικά προνόμια που της εξασφάλισε η «βαλιντέ σουλτάνα» (βασιλομήτωρ). Παρ’ όλα αυτά όμως, ο λαός της Νάουσας θα ξεσηκωθεί ενάντια στον Τούρκο κατακτητή, με ηγετικές μορφές, τους Ζαφειράκη Λογοθέτη, τον Αναστάσιο Καρατάσο και τον Αγγελή Γάτσο. Γρήγορα απελευθερώνουν την Νάουσα και την γύρω περιοχή και φτάνουν μέχρι την Βέροια. Παρ’ ότι οι Τούρκοι φεύγουν τρομοκρατημένοι, εν τούτοις οι Έλληνες δεν κυριεύουν την πόλη, καθώς μαθαίνουν πως ήδη εκστρατεύει εναντίον τους ο διοικητής της Θεσσαλονίκης, Mεχμέτ Eμίν πασάς, γνωστός κι ως Αμπντούλ Eμπού Λουμπούτ (ο ροπαλοφόρος) με 15.000 στρατιώτες και 12 κανόνια.