ΚΡΟΥΣΜΑ "ΕΥΛΟΓΙΑΣ ΤΩΝ ΠΙΘΗΚΩΝ" ΣΤΗΝ ΒΡΕΤΑΝΙΑ. Ο ΑΣΘΕΝΗΣ ΕΙΧΕ ΤΑΞΙΔΕΨΕΙ ΣΤΗΝ ΝΙΓΗΡΙΑ.

 

ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΤΗΝ ΠΕΜΠΤΗ, ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ, ΣΑΒΒΑΤΟ ΚΑΙ ΚΥΡΙΑΚΗ, 7, 8, 9, ΚΑΙ 10 ΙΟΥΛΙΟΥ 2022 ΤΙΜΟΥΝ ΤΟΥΣ ΠΡΟΓΟΝΟΥΣ ΤΟΥΣ ΣΤΟΝ ΟΛΥΜΠΟ. 27α ΠΡΟΜΗΘΕΙΑ. ΘΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΕΚΕΙ, ΣΤΟΝ ΟΛΥΜΠΟ.

 

Ένα σπάνιο κρούσμα ευλογιάς των πιθήκων επιβεβαιώθηκε στην Αγγλία, όπως δήλωσαν αξιωματούχοι υγείας,σύμφωνα με το Skynews.

Η ιογενής λοίμωξη των πιθήκων συνήθως προκαλεί ήπια ασθένεια στον άνθρωπο και οι περισσότεροι άνθρωποι αναρρώνουν μέσα σε λίγες εβδομάδες. 

Τα αρχικά συμπτώματα περιλαμβάνουν πυρετό, πονοκέφαλο, μυϊκούς πόνους, οσφυαλγία και εξάντληση. Ωστόσο, ορισμένα άτομα μπορεί να νοσήσουν βαριά.

 

Ο ασθενής που βρέθηκε με ευλογιά των πιθήκων ταξίδεψε πρόσφατα στο Ηνωμένο Βασίλειο από τη Νιγηρία, όπου πιστεύεται ότι και προσεβλήθη από τη μόλυνση, ενώ λαμβάνει φροντίδα στην ειδική μονάδα μολυσματικών ασθενειών στο Guy’s and St Thomas’ NHS Foundation Trust στο Λονδίνο.

Σύμφωνα με το NHS, η ευλογιά των πιθήκων εξαπλώνεται κυρίως από άγρια ζώα σε περιοχές της δυτικής ή κεντρικής Αφρικής.

Η ασθένεια μπορεί να μεταδοθεί μέσω στενής επαφής με ένα μολυσμένο άτομο, αλλά υπάρχει πολύ χαμηλός κίνδυνος μετάδοσης στον γενικό πληθυσμό.

Ο Δρ Κόλιν Μπράουν, διευθυντής κλινικών και αναδυόμενων λοιμώξεων στην Υπηρεσία Ασφάλειας Υγείας του Ηνωμένου Βασιλείου, δήλωσε: «Το UKHSA και το NHS έχουν καθιερωμένες και ισχυρές διαδικασίες ελέγχου των λοιμώξεων για την αντιμετώπιση περιπτώσεων εισαγόμενης μολυσματικής νόσου και αυτές θα τηρούνται αυστηρά».

Σύμφωνα με τη Δημόσια Υγεία της Αγγλίας, η ευλογιά των πιθήκων ανακαλύφθηκε για πρώτη φορά το 1958 όταν εμφανίστηκαν κρούσματα ασθένειας που μοιάζει με ευλογιά σε πιθήκους που κρατήθηκαν για έρευνα.

Το πρώτο κρούσμα ανθρώπου καταγράφηκε το 1970 στη Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό.

Στις 3 Δεκεμβρίου 2019, ένας ασθενής διαγνώστηκε με ευλογιά των πιθήκων στην Αγγλία και δύο ακόμα περιπτώσεις καταγράφηκαν στο Ισραήλ το 2018 και στη Σιγκαπούρη το 2019.

 Η ΕΥΛΟΓΙΑ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ

 

Η ευλογιά πιστεύεται ότι άρχισε να προσβάλλει τον άνθρωπο περίπου το 10.000 π.Χ.. Φαίνεται να έχει εξελιχθεί από ένα αφρικανικό τρωκτικό. Η πρώτη φυσική απόδειξη της ύπαρξής της είναι ίσως τα φλυκταινώδη εξανθήματα που παρατηρήθηκαν στο μουμιοποιημένο σώμα του Φαραώ Ραμσή V της Αιγύπτου. Η ασθένεια προκαλούσε το θάνατο σε περίπου 400.000 Ευρωπαίους κάθε χρόνο κατά το 18ο αιώνα (ανάμεσα στους οποίους πέντε εν ενεργεία μονάρχες) και ήταν υπεύθυνη για το ένα τρίτο του συνόλου των τυφλώσεων. Ένα ποσοστό ανάμεσα στο 20-60% όσων προσβάλλονταν -και πάνω από το 80% των παιδιών- πέθαιναν. Η ευλογιά ήταν επίσης υπεύθυνη για την κατάρρευση του πολιτισμού των Ίνκας καθώς και της αποδυνάμωσης της αυτοκρατορίας των Αζτέκων, όπως και για το θάνατο ενός πολύ μεγάλου αριθμού ιθαγενών της βόρειας Αμερικής. Ο αριθμός των θυμάτων ήταν τεράστιος και η εξάπλωση της ευλογιάς ταχύτατη γιατί η ασθένεια ήταν άγνωστη στην αμερικανική ήπειρο· την έφεραν εκεί οι Ισπανοί κονκισταδόρες.

Στην Ιαπωνία η επιδημία ευλογιάς μεταξύ 735-737 πιστεύεται ότι σκότωσε το ένα τρίτο του πληθυσμού.

Κατά τη διάρκεια του 20ου αιώνα υπολογίζεται ότι η ευλογιά προκάλεσε 300-500 εκατομμύρια θανάτους. Στις αρχές της δεκαετίας του '50 υπολογίζεται ότι εμφανίζονταν περίπου 50 εκατομμύρια περιστατικά κάθε χρόνο παγκοσμίως. Το 1967 ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας υπολόγιζε ότι εκείνη τη χρονιά 15 εκατομμύρια άνθρωποι προσβλήθηκαν από την ασθένεια και 2 εκατομμύρια πέθαναν. 

Μετά από επιτυχημένα προγράμματα εμβολιασμού κατά τη διάρκεια των 19ου και 20ου αιώνα, ο ΠΟΥ ανακοίνωσε την εξάλειψη της ευλογιάς το 1980. Μέχρι σήμερα, η ευλογιά είναι η μοναδική νόσος του ανθρώπου που έχει εξαλειφθεί πλήρως. 

Σήμερα, ο ιός της ευλογιάς δεν απαντά ελεύθερος στη φύση. Ο ΠΟΥ, παρόλο που είχε εξαγγείλει την καταστροφή των τελευταίων γνωστών δειγμάτων του ιού, το 2002 αποφάσισε να τα διατηρήσει για ερευνητικούς σκοπούς, καθώς και για την περίπτωση που ξεσπάσει μια μελλοντική επιδημία. Τα δείγματα του ιού διατηρούνται σε δυο μόνο σημεία, στο Κέντρο Πρόληψης και Ελέγχου Νοσημάτων (CDCC) στις ΗΠΑ και το Κρατικό Κέντρο Βιοτεχνολογίας του Κόλτσοβο, στη Ρωσία, όπου φυλάσσονται από στρατιωτική δύναμη ενός συντάγματος. Στο Κόλτσοβο παλαιότερα ο ιός της ευλογιάς είχε παρασκευαστεί και ως βιολογικό όπλο.

Ωστόσο, υπάρχουν πληροφορίες ότι τρομοκρατικές ομάδες μπορεί να κατέχουν ποσότητες του ιού της ευλογιάς, με σκοπό να τις χρησιμοποιήσουν σε πολιτικές ή τρομοκρατικές ενέργειες. Σήμερα όμως, τόσο οι διεθνείς οργανισμοί όσο και οι κυβερνήσεις των περισσότερων χωρών του κόσμου συνεργάζονται στενά για την αντιμετώπιση τέτοιων δυνητικών απειλών.

Τον Ιούλιο του 2014 αρκετά φιαλίδια της ευλογιάς ανακαλύφθηκαν σε ένα εργαστήριο της FDA του Εθνικού Ινστιτούτου Υγείας στη Bethesda του Μέριλαντ.

Σήμερα, μετά από μια παγκόσμια, επιτυχημένη εκστρατεία (με στόχο την οριστική εξαφάνιση της ασθένειας από ολόκληρο το πλανήτη) μέσω ενός προγράμματος μαζικών και εντατικών εμβολιασμών, υπό την αιγίδα του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας, η ασθένεια έχει εξαλειφθεί παντού.

Το τελευταίο κρούσμα ευλογιάς στη Γη εμφανίστηκε στη Σομαλία το 1977. Στην Ελλάδα, η τελευταία επιδημία ευλογιάς εμφανίστηκε το 1951 στην Μάνδρα Αττικής, ενώ ο εμβολιασμός σταμάτησε το 1980. Την ίδια εποχή σταμάτησε ο προληπτικός εμβολιασμός σε ολόκληρο τον κόσμο, αφού η ασθένεια πλέον κηρύχτηκε εκριζωμένη.

Η ΕΥΛΟΓΙΑ  με βάση τις τέσσερις διαφορετικές πορείες που μπορεί να ακολουθηθούν έχει γίνει η κατάταξη κατά Rao: τυπική, μεταβαλλόμενη, κακοήθης ή επίπεδη και αιμορραγική. Ιστορικά, η ευλογιά έχει συνολικό ποσοστό θνησιμότητας περίπου 30%, ωστόσο η κακοήθης και η αιμορραγική μορφή είναι σχεδόν πάντοτε θανατηφόρες.  

 Η ασθένεια της ευλογιάς προκαλείται από τον ομώνυμο ιό της ευλογιάς ο οποίος ανήκει στο γένος Orthopoxvirus, της οικογένειας Poxviridae και υποοικογένειας chordopoxvirinae. Είναι ένας μεγάλος σε μέγεθος ιός, με μορφή «τούβλου» και διαστάσεις 244-270 nm με 302-350 nm περίπου. Το γονιδίωμά του είναι ένα απλό γραμμικό μόριο DNA 186 kbp και περιλαμβάνει ένα βρόχο φουρκέτας σε κάθε άκρο. Τα δυο βασικά στελέχη ευλογιάς είναι το Variola major και το Variola minor.

Τέσσερις Orthopoxvirus μπορούν να μολύνουν τους ανθρώπους: ο ιός της ευλογιάς, ο ιός της δαμαλίτιδας (VACV ή VV), ο ιός της ευλογιάς των αγελάδων και ιός pox των πιθήκων. Ο ιός της ευλογιάς μολύνει μόνο τους ανθρώπους στη φύση, αν και πρωτεύοντα θηλαστικά και άλλα ζώα έχουν μολυνθεί σε εργαστηριακό περιβάλλον. Οι ιοί της δαμαλίτιδας, των αγελάδων και των πιθήκων, μπορούν να μολύνουν ανθρώπους και άλλα ζώα στη φύση.

Ο κύκλος ζωής των ιών pox είναι περίπλοκος καθώς έχουν διάφορες μολυσματικές μορφές με διαφορετικούς τρόπους εισόδου στα κύτταρα. Οι ιοί pox είναι οι μοναδικοί DNA ιοί οι οποίοι αντιγράφουν το γενετικό τους υλικό στο κυτταρόπλασμα και όχι στον πυρήνα. Για τον πολλαπλασιασμό τους οι ιοί pox παράγουν μια ποικιλία από εξειδικευμένες πρωτεΐνες που δεν παράγονται από άλλους ιούς DNA, με πιο σημαντική μια DNA-εξαρτώμενη RNA πολυμεράση. Τόσο οι μορφές με έλυτρο όσο και αυτές χωρίς έλυτρο είναι μολυσματικές. Το ιικό περίβλημα είναι κατασκευασμένο από τροποποιημένες μεμβράνες των κυστιδίων Golgi και περιέχουν ειδικά ιικά πολυπεπτίδια, συμπεριλαμβανομένης και αιμοσυγκολλητίνης. Η μόλυνση είτε από το Variola major είτε από το Variola minor παρέχει ανοσία απέναντι στην άλλη μορφή.

 

^{ΕΛΛΗΝΕΣ ΓΙΑΤΡΟΙ ΚΑΙ ΤΟ ΕΜΒΟΛΙΟ ΤΗΣ ΕΥΛΟΓΙΑΣ}

 

Η λαίδη Mary Wortley Montagu, κατά τη διάρκεια της παραμονής της στην Οθωμανική Αυτοκρατορία, στην Κωνσταντινούπολη όταν το 1716 ήταν επιδημία ευλογιάς πήγε τον γιο της στον Έλληνα ιατρό Εμμανουήλ Τιμόνη, ο οποίος του έκανε τον ήδη από το 1701 εφαρμοζόμενο εμβολιασμό, τον λεγόμενο ευλογιασμό, με καλά αποτελέσματα και τη διαδικασία αυτή και την περιέγραψε λεπτομερώς σε επιστολές της και την υποστήριξε με ενθουσιασμό όταν επέστρεψε στην Αγγλία το 1718.

Ο Τιμόνης εφάρμοζε τον εμβολιασμό στην Κωνσταντινούπολη και είχε δημοσιεύσει στο Αγγλικό περιοδικό Philosophical Transactions του 1714 τη μέθοδο εμβολιασμού για την προστασία από την ευλογιά. Στο ίδιο περιοδικό δημοσιεύθηκε και το άρθρο του Ιάκωβου Πυλαρινού για τον εμβολιασμό κατά της ευλογιά και την επόμενη χρονιά το 1715 το εξέδωσε στη Βενετία με τίτλο "Nova et tuta Variolas excytandi per transplantasionem methodus". 

Το 1721 ο Cotton Mather και οι συνεργάτες του προκάλεσαν διαμάχες στη Βοστώνη, όταν την εφάρμοσε σε εκατοντάδες άτομα ο Zabdiel Boylston (1680-1766) και είχε εκδώσει σε βιβλίο τις μελέτες των Τιμόνη και Πυλαρινού, που είχαν δημοσιευθεί στο Philosophical Transactions του 1714. Το 1796 ο Έντουαρντ Τζέννερ (Edward Jenner), ένας γιατρός στο Μπέρκλεϊ του Γκλωστερσάιρ, στην αγροτική Αγγλία, τροποποίησε τη μέθοδο αυτή παίρνοντας υλικό προς εμβολιασμό όχι από άνθρωπο νοσούντα αλλά από τα εξανθήματα αγελάδας, ο ιός που ανήκε στην ίδια οικογένεια με αυτόν της ευλογιάς και προκαλούσε την ασθένεια του δαμαλισμού στις αγελάδες. Η διαδικασία ήταν πιο ασφαλής από την προηγούμενη και το άτομο δεν μετέδιδε την ασθένεια. Κατά τη διάρκεια του 19ου αιώνα ο ιός της δαμαλίτιδας που χρησιμοποιούνταν για τον εμβολιασμό αντικαταστάθηκε από τον ίδιο τον ιό της ευλογιάς.

ΖΗΝΩΝ ΠΑΠΑΖΑΧΟΣ