ΠΟΛΛΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΛΟΓΩ ΚΟΙΝΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ ΣΤΟΝ ΙΕΧΩΒΑ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΕΒΡΑΪΚΟΤΕΡΟΙ ΤΩΝ ΙΟΥΔΑΙΩΝ. ΓΡΑΦΟΥΝ ΠΡΑΓΜΑΤΑ (ΟΤΙ «ΟΙ ΕΒΡΑΙΟΙ ΕΧΟΥΝ 4.000 ΧΡΟΝΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ»), ΠΟΥ ΔΕΝ ΙΣΧΥΡΙΣΤΗΚΑΝ ΠΟΤΕ ΟΙ ΙΔΙΟΙ ΟΙ ΙΟΥΔΑΙΟΙ.

 

Η Βίβλος είναι το κατ' εξοχήν εγχειρίδιο μαγείας. Περίληψη του βιβλίου "ΑΒΡΑΑΜ Ο ΜΑΓΟΣ" που έγραψε ο Μιχάλης Καλόπουλος.

 

 

 

Είπαμε να υμνολογούμε, για ιδιοτελείς σκοπούς τους ιουδαίους, αλλά να μην το παρακάνουμε. Ο ιστορικός Γκρέηβς, (Ρόμπερτ φον Ράνκε Γκρέιβς (Robert von Ranke Graves),  ο εγκυρότερος όλων, τοποθετεί τον Αβραάμ, τον γενάρχη των Εβραίων, στο δεύτερο μισό του 15ου π.Χ. αιώνα (δηλαδή περίπου στο 1450 με 1400 π.Χ.  Και πρόκειται για μυθολογημένη ιστορία, δηλαδή ουσιαστικά παραμύθι.
Όπως γράφουν οι ίδιοι οι σημερινοί ιουδαίοι έγκυροι ιστορικοί δεν έχουμε κανένα αδιαμφισβήτητο υπαρκτό στοιχείο υλικού πολιτισμού που να παραπέμπει σε ιουδαίους πριν από τον 7ο αιώνα π.Χ.
Και από εκεί και μετά πάλι, πολύ ισχνά είναι τα υλικά ευρήματα ακόμη και για την εποχή του Χριστού. Μετά δε από αυτήν την εποχή και για 2000 χρόνια εξέλειπε τελείως η παρουσία των Ιουδαίων στην Παλαιστίνη. Σκάβουν οι σημερινοί αρχαιολόγοι του Ισραήλ στην Παλαιστίνη και βρίσκουν...αρχαιοελληνικές πόλεις.

Οι Έλληνες των κλασσικών χρόνων γνώριζαν όλους τους λαούς του κόσμου αλλά αγνοούσαν τελείως τους Εβραίους. Ο μεγάλος ταξιδευτής της Ανατολής Ηρόδοτος δεν γνωριζει τέτοιο λαό.
Όλες οι ιστορίες της Βίβλου για τον Μωυσή του 1200 π.Χ., τον Δαυίδ του 900 π.Χ, τον Σολομώντα κλπ είναι μόνο ιστορίες, αφηγήματα αναπόδεικτα.
Απεναντίας έχουμε ευρήματα υλικού πολιτισμού στην Παλαιστίνη για τους Ελληνοφιλισταίους από το 1100 π.Χ. με ωραία Ελληνόμορφα αγγεία, Μυκηναϊκή γραφή, κτίρια, δρόμους, κλπ.
Ουσιαστικά το έθνος των Ιουδαίων έγινε καταλύτης ιστορικών εξελίξεων με την δημιουργία του Χριστιανισμού και του Ισλάμ. Με την δημιουργία των δύο αυτών θυγατρικών θρησκευτικών κινημάτων (και αργότερα του κομμουνισμού), οι ιουδαίοι είχαν την ευκαιρία να αναδειχθούν στο ιστορικό προσκήνιο και να προσεγγίσουν μέσα απ' αυτές τις δικές τους θρησκείες τα ισχυρά κέντρα αποφάσεων και ιστορικών εξελίξεων. Αυτές οι τρεις δικές τους θρησκείες που ενστερνίστηκαν οι λαοί υπήρξαν οι βάσεις για να αναπτυχθεί στους νέους χρόνους το κίνημα του Σιωνισμού. Αυτές ουσιαστικά, και το αναγνωρίζει ο Νετανιάχου σήμερα, έδωσαν στο έθνος αυτό απίστευτες ευκαιρίες διεθνοποίησης της Εβραϊκής ιστορίας και θεολογίας, κάνοντας παγκοσμίως γνωστό, ένα ασήμαντο, μέχρι τους πρώτους μετά Χριστόν αιώνες, θρησκευτικά και πολιτικά έθνος.

 

 

 

Ο Ρόμπερτ φον Ράνκε Γκρέιβς (Robert von Ranke Graves, 24 Ιουλίου 1895 - 7 Δεκεμβρίου 1985) επίσης γνωστός ως Ρόμπερτ Ράνκε Γκρέιβς ήταν Άγγλος ποιητής, μυθιστοριογράφος και μεταφραστής. Γεννήθηκε στο Γουίμπλεντον στα περίχωρα του Λονδίνου στις 24 Ιουλίου 1895 και πέθανε στις 7 Δεκεμβρίου 1985. Ο πατέρας του, Άλφρεντ Πέρσιβαλ Γκρέιβς, υπήρξε σημαντικός ποιητής της ιρλανδικής αναγέννησης των αρχών του αιώνα. Η μητέρα του, Αμαλία φον Ράνκε, ήταν μικρανιψιά του Γερμανού ιστορικού του 19ου αιώνα Λέοπολντ φον Ράνκε.

Σπούδασε στο Κολλέγιο St John του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης, επιστρατεύτηκε πριν τελειώσει τις σπουδές του το 1914, έγινε λοχαγός του Συντάγματος των Ουαλών Τυφεκιοφόρων και τραυματίστηκε σοβαρά στην Γαλλία το 1916. Οι εμπειρίες του από τον πόλεμο περιγράφονται στο (πρώιμο) αυτοβιογραφικό του βιβλίο Good-bye to All That (Αποχαιρετισμός σε όλα αυτά, 1929).
Μετά τον πόλεμο συνέχισε τις σπουδές του, προσπάθησε ανεπιτυχώς να κρατήσει ένα εμπορικό κατάστημα, και το 1926 δίδαξε για λίγο αγγλική λογοτεχνία στο Κάιρο. Το 1927 αποσύρθηκε στη Μαγιόρκα, την οποία έκτοτε σπανίως εγκατέλειπε, και όπου πέθανε το 1985.

Έργο

Ο Γκρέιβς έγινε ευρύτατα γνωστός με τα ιστορικά του μυθιστορήματα Εγώ, ο Κλαύδιος, Κλαύδιος ο θεός και Κόμης Βελισάριος. Ήταν όμως και αναγνωρισμένος ποιητής και επιτυχημένος μεταφραστής κλασικών έργων και ασχολήθηκε ιδιαίτερα με την ερμηνεία ευρωπαϊκών και εβραϊκών μύθων (The White Goddess, The Greek Myths, Hebrew Myths).

Παιδιά

Ο Ρόμπερτ Γκρέιβς έκανε οκτώ παιδιά. Την Τζένι (Jennie) η οποία παντρεύτηκε τον δημοσιογράφο Αλεξάντερ Κλίφορντ (Alexander Clifford)· τον Ντέιβιντ (David) ο οποίος σκοτώθηκε στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο· την Κάθριν (Catherine) η οποία παντρεύτηκε τον πυρηνικό επιστήμονα Κλίφορντ Ντάλτον (Clifford Dalton)· και τους Σαμ (Sam) και Νάνσι (Nancy) Νίκολσον (Nicholson). Με τη δεύτερη σύζυγό του, Μπέριλ Γκρέιβς (Beryl Graves: 1915–2003), έκανε τον Γουίλιαμ (William), τη Λουσία (Lucia) η οποία είναι επίσης μεταφράστρια, τον Χουάν (Juan) και τον Τομάς (Tomás) ο οποίος είναι συγγραφέας και μουσικός. 

 

 

 

Εργογραφία

Πεζογραφία

• I, Claudius, 1934 (Εγώ ο Κλαύδιος)

—μτφ. Νικ. Κ. Παπαρρόδου (εκδ. «Σ.Δαρεμάς», 1960. Σε ένα τόμο με το επόμενο υπό τον τίτλο «Κλαύδιος και Μεσσαλίνα»)

• Claudius the God and His Wife Messalina, 1934 (Κλαύδιος ο Θεός και η σύζυγός του Μεσσαλίνα)

—μτφ. Νικ. Κ. Παπαρρόδου (εκδ. «Σ.Δαρεμάς», 1960. Σε ένα τόμο με το προηγούμενο υπό τον τίτλο «Κλαύδιος και Μεσσαλίνα»)

—μτφ. Αλέξανδρος Κοτζιάς (εκδ. «Γαλαξίας», 1970, και εκδ. «Ηριδανός», 1977)

• Antigua, Penny, Puce, 1937 (Το γραμματόσημο της Αντίγκουα)

—μτφ. Τάσος Δαρβέρης (εκδ. «Μέδουσα», 1991)

• Count Belisarius, 1938 (Κόμης Βελισάριος)

—μτφ. Νικ. Κ. Παπαρρόδου (εκδ. «Σπ. Τζηρίτα», 1958)

—μτφ. Αθηνά Κακούρη ως «Βελισάριος: το σπαθί του Ιουστινιανού» (εκδ. «Πάπυρος», 1970)

• Sergeant Lamb of the Ninth, 1940 (Ο λοχίας Λαμπ του Ενάτου)
• Proceed, Sergeant Lamb, 1941 (Πλησίασε, λοχία Λαμπ)
• The Story of Marie Powell: Wife to Mr. Milton, 1943 (Η ιστορία της Μαρί Πάουελ, συζύγου του κ.Μίλτον)
• The Golden Fleece, 1944 (Το χρυσόμαλλο δέρας) - τίτλος αμερικαν. έκδοσης : Hercules, My Shipmate, 1945

—μτφ. Μάριος Βερέττας ως «Ηρακλής, ο συνταξιδιώτης μου» (εκδ. «Alien», 1995)

• King Jesus, 1946 (Ο βασιλέας Ιησούς)

—μτφ. Μάριος Βερέττας (εκδ. «Alien», 1995)

• The Islands of Unwisdom, 1949 (Τα νησιά της μωρίας)
• Homer's Daughter, 1956 (Η κόρη του Ομήρου)

Λοιπά έργα

• Good-bye to All That: An Autobiography, 1929 (Αποχαιρετισμός σε όλα αυτά. Μια αυτοβιογραφία)

—μτφ. Βαγγέλης Κατσάνης (εκδ. «Κάκτος», 1999)

• The White Goddess: a historical grammar of poetic myth, 1948 (Η Λευκή Θεά: ιστορική γραμματική του ποιητικού μύθου)

—μτφ. (;) (εκδ. «Κάκτος», 1998)

• Food for Centaurs, 1958 (Τροφή για Κενταύρους), διάφορα θέματα

—μτφ. Ρένα Καρακατσάνη (εκδ. «Κάκτος», 1999)

• The Nazarene Gospel Restored, με τη συνεργασία του Joshua Podro, 1953 (Το Ναζαρηνό Ευαγγέλιο αποκατεστημένο)
• The Greek Myths, 1955 (Οι ελληνικοί μύθοι)

—μτφ. Λεωνίδας Ζενάκος, 2 τόμ. (εκδ. «Κάκτος», 1998)

• Hebrew Myths: The Book of Genesis, με τη συνεργασία του Raphael Patai, 1963 (Οι εβραϊκοί μύθοι: το βιβλίο της Γένεσης)

—μτφ. Στ. Ροζάνης (εκδ. «Ύψιλον», 1991)

 

 

ΖΗΝΩΝ  ΠΑΠΑΖΑΧΟΣ