ΟΤΑΝ ΔΙΑΒΑΖΟΥΜΕ ΕΝΑ ΑΡΘΡΟ ΓΙΑ ΤΗΝ "ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ" ΠΡΕΠΕΙ ΑΜΕΣΩΣ ΜΕΤΑ ΝΑ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΥΜΕ ΤΟΝ ΜΕΤΑΦΡΑΣΤΗ. ΠΑΝΤΑ ΤΟΝ ΜΕΤΑΦΡΑΣΤΗ. Ο ΜΕΤΑΦΡΑΣΤΗΣ, Ο ΤΥΦΛΟΣΟΥΡΤΗΣ, ΚΑΤΙ ΣΑΝ ΤΟΝ ΚΩΔΙΚΑ ΝΤΑ ΒΙΝΤΣΙ (ΚΩΔΙΚΑΣ "ΛΑΪΚΟΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ") ΠΑΡΑΤΙΘΕΤΑΙ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΕΝΑ ΤΥΠΙΚΟ ΣΥΝΗΘΙΣΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ ΓΙΑ ΤΗΝ "ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ".
Ο ΠΡΟΔΟΤΗΣ ΤΣΙΠΡΑΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΥΡΙΑΚΟ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ: «ΤΟ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΘΑ ΚΑΝΕΙ ΣΑΝ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ, ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΕΠΙΤΗΡΕΙ ΠΙΣΤΑ ΤΗΝ ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΗΣ ΠΡΟΔΟΣΙΑΣ ΤΩΝ ΠΡΕΣΠΩΝ».
ΜΙΑ ΠΡΟΤΑΣΗ ΤΟΥ ΖΗΝΩΝΟΣ ΠΑΠΑΖΑΧΟΥ ΣΤΟΝ ΓΕΝΙΚΟ ΓΡΑΜΜΑΤΕΑ ΤΟΥ ΛΑΪΚΟΥ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟ ΜΙΧΑΛΟΛΙΑΚΟ.
9 ΜΑΪΟΥ 2021: Η ΠΡΩΤΗ ΟΡΓΑΝΩΤΙΚΗ ΣΥΝΔΙΑΣΚΕΨΗ ΤΟΥ ΚΟΜΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΟΥ ΗΛΙΑ ΚΑΣΙΔΙΑΡΗ.
Ο ΚΟΡΥΦΑΙΟΣ
ΕΛΛΗΝΑΣ ΙΑΤΡΟΔΙΚΑΣΤΗΣ ΜΑΤΘΑΙΟΣ
ΤΣΟΥΓΚΑΣ, ΕΝΑΣ ΠΑΣΙΓΝΩΣΤΟΣ ΣΤΗΝ
ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΣΤΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ ΜΑΚΕΔΟΝΑΣ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΑΣ, ΥΠΟΨΗΦΙΟΣ ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ ΤΟΥ ΛΑΪΚΟΥ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ ΣΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΤΗΣ 7ης ΙΟΥΛΙΟΥ 2019.
Με ονόματα εκπλήξεις ετοιμάζεται να ριχτεί στη μάχη
των Εθνικών Εκλογών ο Λαϊκός Σύνδεσμος - Χρυσή Αυγή, ονόματα τα οποία δεν
ανήκουν στον χώρο του κόμματος, αλλά απλώνονται ιδεολογικά μέχρι στις παρυφές
της κεντροδεξιάς.
Οι υποψήφιοι, όπως μπορείτε να δείτε στην σχετική
λίστα προέρχονται από όλες τις κοινωνικές τάξεις και επαγγέλματα, από
αθλητές, ηθοποιούς, δικηγόρους μέχρι και πρώην ανώτατους αξιωματικούς των ΕΔ.
Να σημειωθεί όπως έγινε γνωστό από πηγές της
Μεσογείων, ότι στην πρώτη θέση του ψηφοδελτίου Επικρατείας αναμένεται όνομα
έκπληξη που θα προκαλέσει εντύπωση.
Συνολικά τα ανανεωμένα ψηφοδέλτια της Χρυσής Αυγής, παραπέμπουν
σε επιστροφή με μεγαλύτερη όμως δυναμική τώρα, στη συνταγή
επιτυχίας των ευρωεκλογών του 2014 όταν το κόμμα είχε έρθει τρίτο με 9,39%.
Ταυτόχρονα τα ψηφοδέλτια, συνιστούν και παραδοχή
από την Μεσογείων της λανθασμένης απόφασης των πρόσφατων ευρωεκλογών να
παρουσιαστεί ένα στενά κομματικό ψηφοδέλτιο χωρίς ανοίγματα στην κοινωνία.
Από τα ονόματα ξεχωρίζουν φυσικά αυτό του θρύλου
του ελληνικού μπάσκετ και ως παίχτης και ως προπονητής Στηβ Γιατζόγλου, του
ηθοποιού Πετρόχειλου Γιώργου, του αντιστράτηγου ε.α. της ΕΛΑΣ Μανωλά
Αριστοτέλη και του γνωστού ποινικολόγου Τσάγκα Χριστόφορου.
Ακόμη του Μαραθωνοδρόμου Ψαθά Αναστάσιου 5ου
παγκόσμιου πρωταθλητή στο Μαραθώνιο, όπως και του Χρύση Ιωάννη, υπεύθυνου
ατόμων με κινητικά προβλήματα.
Δείτε τα ονόματα:
ΑΛΕΞΑΝΔΡΑΚΗΣ ΚΩΣΤΑΣ MΑΘΗΜΑΤΙΚΟΣ
ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΥ ΚΩΣΤΑΣ ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΟΣ Ε.Α.
ΑΤΤΙΤΗΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΑΣ
ΓΙΑΤΖΟΓΛΟΥ ΣΤΗΒ ΠΡΩΗΝ ΔΙΕΘΝΗΣ
ΚΑΛΑΘΟΣΦΑΙΡΙΣΤΗΣ – ΠΡΟΠΟΝΗΤΗΣ
ΖΑΡΚΑΔΑΣ ΧΡΗΣΤΟΣ ΗΘΟΠΟΙΟΣ
ΖΗΣΙΜΟΠΟΥΛΟΣ ΠΟΛΥΒΙΟΣ ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΟΣ ΕΙΔΙΚΩΝ
ΔΥΝΑΜΕΩΝ Ε.Α.
ΚΕΛΕΠΟΥΡΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΑΡΔΙΟΛΟΓΟΣ
ΚΟΤΡΩΝΗΣ ΧΡΗΣΤΟΣ ΟΔΟΝΤΙΑΤΡΟΣ
ΛΕΚΟΣ ΕΥΘΥΜΙΟΣ ΝΟΜΙΚΟΣ
ΛΕΟΝΤΙΑΔΗΣ ΜΙΧΑΛΗΣ ΠΡΩΗΝ ΔΙΕΘΝΗΣ
ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΙΣΤΗΣ
ΜΑΝΩΛΑΣ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΑΝΤΙΣΤΡΑΤΗΓΟΣ
ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ E.A.
ΜΑΡΚΕΛΛΟΣ ΣΤΕΛΙΟΣ ΝΟΜΙΚΟΣ
ΜΑΡΜΑΡΙΝΟΥ – ΝΙΑΟΥΡΗ ΜΑΙΡΗ ΥΠΕΥΘΥΝΗ ΑΜΕΑ
ΠΕΙΡΑΙΑ
ΜΕΤΑΞΑΣ ΣΩΤΗΡΙΟΣ ΝΟΜΙΚΟΣ
ΜΟΥΛΑΣ ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΣΩΜΑΤΕΙΟΥ ΛΑÏΚΩΝ
ΑΓΟΡΩΝ
ΜΠΑΡΜΠΟΥΡΗΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΗΣ
ΜΠΟΥΤΕΡΑΚΟΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΟΣ ΕΙΔΙΚΩΝ
ΔΥΝΑΜΕΩΝ Ε.Α.
ΠΑΠΑΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΤΑΞΙΑΡΧΟΣ Ε.Α.
ΠΑΠΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΒΑΣΙΛΗΣ ΥΠΟΣΤΡΑΤΗΓΟΣ ΠΒ Ε.Α.
ΠΕΤΡΟΧΕΙΛΟΣ ΓΙΩΡΓΟΣ ΗΘΟΠΟΙΟΣ
ΡΟΥΣΟΠΟΥΛΟΣ ΝΙΚΟΣ ΠΟΙΝΙΚΟΛΟΓΟΣ
ΤΣΑΓΚΑΣ ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ ΠΟΙΝΙΚΟΛΟΓΟΣ
ΤΣΟΥΓΚΑΣ ΜΑΤΘΑΙΟΣ ΙΑΤΡΟΔΙΚΑΣΤΗΣ –
ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ
ΦΩΤΟΠΟΥΛΟΣ ΑΝΔΡΕΑΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΑΣ
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΓΙΩΤΗΣ ΑΝΤΙΣΥΝΤΑΓΜΑΤΑΡΧΗΣ ΠΒ
Ε.Α.
ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΝΟΜΙΚΟΣ
ΧΡΥΣΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ – ΠΟΛΥΚΡΑΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΟΛΟΓΟΣ
– ΥΠΕΥΘΥΝΟΣ ΑΤΟΜΩΝ ΜΕ
ΚΙΝΗΤΙΚΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ
ΨΑΘΑΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ
ΜΑΡΑΘΩΝΟΔΡΟΜΟΣ 5ος ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΣ ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΉΣ
ΖΗΝΩΝ ΠΑΠΑΖΑΧΟΣ
ΚΛΕΙΝΟΥΝ
ΚΑΙ ΦΕΥΓΟΥΝ ΟΛΑ ΤΑ ΕΡΓΟΣΤΑΣΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΤΟΥ ΤΣΙΠΡΑ. ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΧΩΡΑ
ΓΙΑ ΕΠΕΝΔΥΣΕΙΣ Η ΕΛΛΑΔΑ ΤΟΥ ΤΣΙΠΡΑ. 15.000 ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ ΣΤΗΝ
ΒΟΥΛΓΑΡΙΑ ΣΗΜΕΡΑ ΔΙΝΟΥΝ ΔΟΥΛΕΙΑ ΣΕ ΒΟΥΛΓΑΡΟΥΣ. ΦΕΥΓΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ
ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΤΟ ΕΡΓΟΣΤΑΣΙΟ ΕΛΑΪΣ.
Άρθρο των «Αυτόχθονων Ελλήνων» της Τρίτης, 21 Μαΐου 2019
Η ΜΑΣΟΝΙΑ ΤΟΥ ΡΟΤΣΙΛΝΤ ΑΠΟΦΑΣΙΣΕ: ΑΝΕΡΓΙΑ ΚΑΙ ΠΛΗΡΗ ΑΠΟΒΙΟΜΗΧΑΝΟΠΟΙΗΣΗ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ.
Όταν έπεσε η "Χούντα", το 1974, άφησε μία Ελλάδα σε πλήρη βιομηχανική ανάπτυξη.
Η χώρα είχε ισχυρότατη εξαγωγική τσιμεντοβιομηχανία, που ανταγωνιζόταν επάξια τις αντίστοιχες της Αγγλίας και της Γαλλίας. Η ελληνική χαλυβουργία με το ισχυρό νικέλιο συναγωνιζόταν την αντίστοιχη αγγλική και ιταλική.
Το ελληνικό αλουμίνιο, τα ελληνικά ναυπηγεία (που εδώ και χρόνια είναι κλειστά), η ελληνική χαρτοβιομηχανία (Αθηναϊκή Χαρτοποιία), η βιομηχανία ελαστικών της Θεσσαλονίκης και της Πάτρας (πριν φύγουν για την Τουρκία), οι καινοτόμοι πλαστικοί σωλήνες του εργοστασίου Πετζετάκη, τα ελληνικά αμυντικά συστήματα και ατελείωτοι άλλοι τομείς της βιομηχανικής παραγωγικής μας ζωής καθιστούσαν την πατρίδα μας μία χώρα, όχι μόνον αυτάρκη αλλά και εξαγωγική. Ο σχεδιασμός του 1972 προέβλεπε ότι το 1987 στην Ελλάδα θα λειτουργούσε το πρώτο πυρηνικό εργοστάσιο παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας.
Δυστυχώς η Μασονία το 1974 είχε άλλα σχέδια. Το μόνο υγιές κομμάτι της ελληνικής οικονομίας, η ελληνική βιομηχανία, κρατικοποιήθηκε, "εθνικοποιήθηκε". Ο Ανδρέας Παπανδρέου σε 4 χρόνια «κοινωνικοποίησε», δηλαδή χρεωκόπησε, 45 εργοστασιακά συγκροτήματα. Σε ερώτηση γνωστού οικονομολόγου της εποχής για την αναπόφευκτη χρεοκοπία της Ελλάδας ως συνέπεια αυτής της πολιτικής, ο Ανδρέας Παπανδρέου φημολογείται ότι απάντησε: «ναι, αλλά εγώ δε θα ζω τότε».
ΖΗΝΩΝ ΠΑΠΑΖΑΧΟΣ
Γιατί η Ελλάδα δεν έγινε ποτέ βιομηχανική χώρα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌταν ο εκλεκτός συνάδελφος Αντώνης Κεφαλάς μου πρότεινε να πάρω μέρος στη συγγραφή του βιβλίου για την ελληνική βιομηχανία στην Ελλάδα, αποδέχθηκα την πρόταση υπό έναν όρο: να ρίξουμε φως στην αντιβιομηχανική φιλολογία και να δούμε αν η χώρα μπορεί από καταναλωτική με δανεικά να γίνει παραγωγική με επενδύσεις.
Αυτό σημαίνει έτσι ότι είναι ζωτική ανάγκη η αλλαγή του παραγωγικού μοντέλου της χώρας, κάτι που αποτελεί μέγα ζητούμενο της εποχής μας. Στο ζητούμενο αυτό όμως υπάρχει μια προϋπόθεση, σημαντική κατά τη γνώμη μας, που είναι η κυρίαρχη αντίληψη στην Ελλάδα για την παραγωγή.
Δύσκολα τα πράγματα στο επίπεδο αυτό. Η αντιπαραγωγική, η αντιβιομηχανική και η αντιεπιχειρηματική νοοτροπία είναι βαθιά ριζωμένες στην Ελλάδα και κατά τη γνώμη μας, πρόκειται για μια από τις βασικότερες αιτίες των επτά πτωχεύσεων που γνώρισε η χώρα από το 1821 και μετά.
Κατά τον Αντώνη Κεφαλά, η... εχθρότητα απέναντι στη βιομηχανία έχει τόσο ιστορικές, όσο και πιο σύγχρονες ιδεολογικό -πολιτικές καταβολές. Παράλληλα όμως, ειδικά στην ελληνική περίπτωση, σχετίζεται και την τεράστια αντίσταση που συνάντησε στην Ελλάδα η είσοδος και διάδοση του δυτικο-ευρωπαϊκού διαφωτισμού.
«….Ο διαφωτισμός στην απελευθερωμένη Ελλάδα δεν έγινε ποτέ πολιτιστική δύναμη. Τα συντάγματα του Αγώνα, όσο και εκείνο του 1864, αντλούσαν φυσικά από την εννοιολογία και την ορολογία της Γαλλικής Επανάστασης. Όπως όμως τόνιζε ήδη ο Φίνλεϋ, αυτό δεν ήταν παρά μια ψιμυθιωμένη πρόσοψη για να κερδηθεί η εύνοια της Ευρώπης. Ο κοτζαμπάσικος τιμαριωτισμός και η ληστοκρατία υιοθέτησαν την γλώσσα της δημοκρατίας (της αυτονομίας των “κοινοτήτων”) για να αποτρέψουν την ίδρυση ενός κράτους δικαίου. Συλλογική συνείδηση διαποτιζόταν από μια μυστικιστική αντίληψη του ανθρώπινου πεπρωμένου, και τελικά της ίδιας της πολιτικής – φυσιολογικό αποτέλεσμα της μακραίωνης κηδεμονίας της ορθόδοξης εκκλησίας, αλλά και του οθωμανισμού.…».
Αν τώρα σ’ αυτές τις αντιλήψεις προσθέτουμε και τις μαρξιστογενείς υπεραπλουστεύσεις, το αρνητικό για τη βιομηχανία κλίμα γίνεται και από ιδεολογικής πλευράς αντιληπτό.
Έτσι, στον 19ο αιώνα η βιομηχανία ήταν σχεδόν ανύπαρκτη στην Ελλάδα και κάποιες βιοτεχνίες που άρχισαν να ιδρύονται από το 1850 και μετά, δύσκολα θα μπορούσα να χαρακτηρισθούν βιομηχανικές επιχειρήσεις.
Σχεδόν νομοτελειακά, λοιπόν, η ανερχόμενη ελληνική αστική τάξη στρέφεται στο εμπόριο. Παράλληλα, όμως, αποκτά την οικονομική ισχύ και φυσιολογικά αναζητά την αποτίναξη του οθωμανικού ζυγού. Αυτή είναι η θετική και πολιτικοκοινωνικά ριζοσπαστική κίνηση για την Επανάσταση του 1821.
Στη διαχρονική οικονομική και διοικητική της άνοδο, η αστική τάξη ενστερνίζεται τις αρχές του δυτικού διαφωτισμού και δημιουργεί σημαντικά οικονομικά και πνευματικά κέντρα (Θεσσαλονίκη, Σμύρνη, Χίος, Άρτα, Γιάννενα, Πάτρα), γεγονός που θα μπορούσε αργότερα να της επιτρέψει να προσδώσει το δικό της σύστημα αξιών στην Επανάσταση. Αυτό δεν συμβαίνει όμως, κυρίως διότι η ενσωμάτωσή της στην ευρωπαϊκή εξέλιξη ήταν όπως είδαμε πιο πάνω πλασματική.
Όπως βέβαια πλασματική σε μεγάλο βαθμό υπήρξε και η ενσωμάτωση της χώρας μας στη σημερινή Ευρωπαϊκή Ένωση.
Μέσα λοιπόν σ’ ένα αρνητικό για τη βιομηχανική παραγωγή περιβάλλον, όπου από το 1945 και μετά επικρατεί και ένας άκρατος κρατισμός, η ανάπτυξη βιομηχανίας στην Ελλάδα, εκ των πραγμάτων αποτελούσε άθλο.
Αυτόν που περιγράφουν στο 750 σελίδων βιβλίο του Αντ. Κεφαλά, οι Μιχάλης Μητσόπουλος, Κων. Στρογγύλης, Αντ. Στρατάκης και ο υπογράφων (Εκδόσεις Ι. Σιδέρης). Και στην περιγραφή τους αυτή, οι συγγραφείς καταρρίπτουν μια σειρά από μύθους γύρω από την ελληνική βιομηχανία, η οποία αν σήμερα αντιπροσωπεύει μόνον 9% του ΑΕΠ της χώρας, υπάρχουν συγκεκριμένοι λόγοι γι’ αυτό, με κορυφαίο αυτόν της κρατικοδίαιτης οικονομίας και του ανεπανάληπτου πελατειακού κράτους.
Ζ.Π.