ΤΟ 1953 Η ΤΟΥΡΚΙΑ ΤΙΜΗΣΕ ΤΟΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ ΓΕΝΝΑΔΙΟ ΜΕ ΤΗΝ ΕΚΔΟΣΗ ΓΡΑΜΜΑΤΟΣΗΜΟΥ, ΓΙΑΤΙ ΠΡΟΔΩΣΕ ΤΗΝ ΠΟΛΗ ΣΤΟΥΣ ΤΟΥΡΚΟΥΣ. ΠΟΙΟΣ ΑΝΟΙΞΕ ΤΗΝ ΚΕΡΚΟΠΟΡΤΑ ΣΤΟΥΣ ΤΟΥΡΚΟΥΣ;

 

ΣΤΟΝ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ Ο ΜΠΑΪΝΤΕΝ ΔΙΝΕΙ ΕΛΙΚΟΠΤΕΡΑ ΕΠΟΧΗΣ ΒΙΕΤΝΑΜ. ΣΤΗΝ ΑΛΒΑΝΙΑ ΟΙ ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΙ ΔΙΝΟΥΝ ΕΛΙΚΟΠΤΕΡΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑΣ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑΣ.

 ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΤΗΣ ΑΛΩΣΗΣ

Ὁ Αὐτοκράτορας τοῦ εἶπε ὅτι θὰ πέσουμε πολεμώντας καὶ ὁ προδότης ἀπαντᾷ: «Σὺ μὲ κρίνεις σήμερα, αὔριο θὰ σὲ δικάσει ὁ θεός».  Δὲν ἠρνήθη τὴν κατηγορία, ἀλλὰ ἐκαυχήθη καὶ διὰ τὴν προδοσία, γεγονός ποὺ φανερώνει τὸ πνεῦμα ποὺ διεῖπε τὴν ἐπίσημο ἡγεσία τοῦ κλήρου, ἐκεῖνές τις κρίσιμες στιγμές.  Ο Γεννάδιος Σχολάριος είχε ξεσηκώσει τους καλογέρους προτρέποντας τους να ανοίξουν τις πύλες της Κωνσταντινούπολης και να επαληθευτούν οι γραφές. 
Ο Δούκας Νοταράς ανθενωτικός, φίλος και συνεργάτης του Γεννάδιου Σχολάριου, παρακαλούσε να πέσει η πόλη μια ώρα γρηγορότερα.  Ο Αυτοκράτορας είχε δώσει εντολή «Να κλείσουν όλες οι πόρτες των τειχών», κάτι που δεν έγινε ποτέ, γιατί η αποστολή αυτή είχε ανατεθεί στους ιερωμένους».

  
            

Εικόνα  που  προσκυνούν  στις  εκκλησίες   τους  οι  «Έλληνες»  ορθόδοξοι  χριστιανοί:  1453.  O (Άγιος;)  Μωάμεθ  Β΄ ο Πορθητής παραχωρεί τα προνόμια του  Πατριαρχείου στον  Πατριάρχη ( Άγιο !) Γεννάδιο  Σχολάριο,  γιατί  (ο  Πατριάρχης)  του  παρέδωσε  την  Πόλη. 
Για  να  το  καταλάβουμε:  σε  Ελληνική  Ορθόδοξη  Εκκλησία  παρουσιάζεται  σαν  Άγιος  της  Ορθόδοξης  Χριστιανικής  Εκκλησίας  ο  μουσουλμάνος  σφαγέας  Μωάμεθ  Β'; 

 ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ  ΓΕΝΝΑΔΙΟΣ: 
"ΠΝΙΞΤΕ  ΤΟΥΣ  ΕΛΛΗΝΕΣ  ΣΤΟΝ  ΒΥΘΟ  ΤΗΣ ΘΑΛΑΣΣΑΣ".
O Γεώργιος  Γεννάδιος  ή  Σχολάριος  έγραφε:
«Χαίρε στρατιώτα Χριστού καί τής αυτού δόξης υπέρδικε, χαίρετε ώ μακάριαι χείρες τούς γούν δυσσεβείς καί αλάστορας Ελληνιστάς καί πυρί καί σιδήρω καί ύδατι καί πάσι τρόποις αξαγαγατέτης παρούσης ζωής ράβδιζε, είργε, είτα γλώσσαν αφαίρει, είτα χείραν απότεμνε, καί άν ούτω μένει κακός, θαλάττης πέμπε βυθώ».
"Έλλην ων τη φωνή, ουκ αν ποτέ φαίην Έλλην είναι, δια το μη φρονείν ως εφρόνουν ποτέ οι Έλληνες' αλλ' από της ιδίας μάλιστα θέλω ονομάζεσθαι δόξης. Και ει τις έροιτό με τις ειμι, αποκρινούμαι χριστιανός είναι".    

         

 ΤΟ  ΑΓΝΩΣΤΟ  ΒΙΒΛΙΟ  ΤΩΝ  ΕΛΛΗΝΩΝ

  "ΘΕΟΔΩΡΑ  ΦΡΑΝΤΖΗ  Ή  Η  ΠΤΩΣΙΣ   ΤΗΣ  ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΕΩΣ",  / αγγλιστί συγγραφείσα υπό του Αιδεσίμου I. M. Neale, κτλ. μεταφρασθείσα δε υπό Χ. Α. Παρμενίδου

Σισμανόγλειο  Μέγαρο  Ελληνικού  Γ. Προξενείου Κων/πολης

Εκδίδοται νυν το δεύτερον υπό Ι.Ε. Μάνου

Συγγραφείς:  Neale, I. M     Παρμενίδης, Χ. Α.

Τόπος έκδοσης  και  Ημερομηνία  Έκδοσης:

Εν Σμύρνη: Ι. Ε. Μάνος, 1879,  414 σ.; 13χ20 εκ

Τὸ χρονικὸ τῆς «ἁλώσεως» περιγράφεται ἀπὸ τὴν Θεοδώρα Φραντζῆ, που  στο  παραπάνω  μυθιστόρημα  υποτίθεται  ότι  είναι  κόρη τοῦ χρονικογράφου τῆς «ἁλώσεως» Γεωργίου Φραντζῆ, ποὺ ἤταν πρωτοβεστάριος τοῦ Κωνσταντίνου Παλαιολόγου.

(Eάν  διαβάσουμε το «Χρονικόν» του  Φραντζή  θα  διαπιστώσουμε  ότι το πρόσωπο «Θεοδώρα Φραντζή» είναι ανύπαρκτο. Πρόκειται για πλάσμα της φαντασίας του Τζον Μέισον Νιλ.  Ο Φραντζής είχε μόνο μία κόρη που έφερε το όνομα Θάμαρ και πέθανε το 1464, στο σαράι του Σουλτάνου σε ηλικία 16 ετών).

  ΚΑΤΑ  ΤΟ  ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ:

 Ἡ ἐπιτροπή ποὺ θὰ διαπραγματευόταν τὴν παράδοσι τῆς Πόλης στον Σουλτάνο, ἦτο ἐξαμελῆς καὶ ἀπετελεῖτο ἀπὸ τὸν Ἱεροκήρυκα «τότε» Ἰωασὰφ (Ἰωσήφ) Κόκα, τὸν Μέγα Δοῦκα Λεόντειο καὶ ἄλλα τέσσερα ἄτομα.

 Ἡ ἐπιτροπὴ τῶν Τούρκων εἶχε ἀρχηγὸ τὸν Πασὰ τῆς Ἀδριανουπόλεως  Ῥεσίτ.

Ὁ Ἰωασὰφ καὶ οἱ προδότες συνελήφθησαν ἀπό τὶς αὐτοκρατορικὲς ἀρχὲς διὰ προδοσία, μετὰ ἀπὸ τὴν δεύτερη συνάντησι μὲ τοὺς Τούρκους.

 Ἐρωτηθεὶς ἐὰν ἀρνῆται τὴν κατηγορία τῆς συνομωσίας, ὁ Ἰωασὰφ ἀπήντησε: «Καυχιέμαι δι’ αὐτό. Ἤθελα νὰ σώσω τὴν ἐκκλησία ἀπὸ τὴν ἔνωσι μὲ τοὺς καταραμένους καθολικούς. Προτίμησα νὰ βάλω τέλος εἰς τὴν αὐτοκρατορία. Αὐτοκράτορα θὰ πέσει ὁ θρόνος σου καὶ θὰ καταπατηθεῖ».

  ΘΑ  ΠΕΣΟΥΜΕ  ΠΟΛΕΜΩΝΤΑΣ

 Ὁ Αὐτοκράτορας τοῦ εἶπε ὅτι θὰ πέσουμε πολεμώντας καὶ ὁ προδότης ἀπαντᾷ: «Σὺ μὲ κρίνεις σήμερα, αὔριο θὰ σὲ δικάσει ὁ θεός»(!!!).

Ὁ προδότης Ἰωασὰφ κατεδικάσθη εἰς θάνατο. Καθόλην τὴν διάρκεια τῆς ἀνακρίσεως, ἦτο προκλητικὸς καὶ αὐθάδης καὶ ὄχι μόνο δὲν ἠρνήθη τὴν κατηγορία, ἀλλὰ ἐκαυχήθη καὶ διὰ τὴν προδοσία, γεγονός ποὺ φανερώνει τὸ πνεῦμα ποὺ διεῖπε τὴν ἐπίσημο ἡγεσία τοῦ κλήρου, ἐκεῖνές τις κρίσιμες στιγμές.

Μετὰ ἀπὸ ἰσχυρὲς πιέσεις τῶν ὑπολοίπων στελεχῶν τῆς ἐπισήμου ἡγεσίας τοῦ κλήρου στὸν Αὐτοκράτορα, ἐκεῖνος ἔδωσε τελικὰ χάρι στὸν Ἰωασὰφ Κόκα, ἔναν προδότῃ ποὺ ἔκανε τὰ πάντα διὰ νὰ κυριευθῇ ἡ Κωνσταντινούπολη ἀπὸ τοὺς Τούρκους.

 Ὁ Ἰωασὰφ Κόκας εἶναι ὁ Γ’ μετὰ τὴν ἁλωσιν Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως (1459-1463)…

Το  παραπάνω  βιβλίο  είναι  μυθιστόρημα  άγγλου  συγγραφέως  του  19ου  αώνος.  Φαίνεται  όμως  ότι  περιγράφει  τα  γεγονότα  πολύ   καλύτερα  από  "σοβαρούς"  ιστορικούς.  Προσέξτε  και  τα  παρακάτω:
  1. «Ἡ Πόλις ΕΠΑΡΑΔΟΘΗ ἀπὸ τὴν θρησκευτικὴ μερίδα τῶν ἀνθενωτικῶν στοὺς ἀρχηγοὺς τοῦ πολιορκητικοῦ Στρατοῦ» (Καρολίδης – Ἱστορία Τῆς Ἑλλάδος).
  2.  Σὲ παλιὸ λαϊκὸ τραγούδι τοῦ Πόντου ἀναφέρεται ἡ ΠΑΡΑΔΟΣΙΣ Τῆς Πόλεως  μὲ τὴν χαρακτηριστικὴ φράσι «ΕΔΩΚΑΝ ΤΑ ΚΛΕΙΔΙΑ»…(Νικ. Πολίτης: Τραγούδια του ελληνικού λαού).
  3.  «Ο Γεννάδιος Σχολάριος είχε ξεσηκώσει τους καλογέρους προτρέποντας τους να ανοίξουν τις πύλες της Κωνσταντινούπολης και να επαληθευτούν οι γραφές. "Ανοίξτε τις πύλες του κάστρου, αντί να περιμένετε να τις ανοίξει ο εχθρός. Αφήστε τον να μπει στην πόλη. Τότε άγγελος εξολοθρευτής θα σας σώσει ...Η από άνωθεν απόφαση υπόσχεται την βοήθειά της. Ούτε την βοήθεια των Λατίνων θέλουμε, ούτε την ένωση χρειαζόμαστε. Αφήστε τον άπιστο να περάσει. Τότε άγγελος εξολοθρευτής θα σας σώσει. Πιστεύσατε και θα σωθείτε. Μα αν είστε τόσο άπιστοι ώστε να κρέμεστε από την ανδρεία των στρατιωτών, τότε μάθετε πως η πατρίδα σας είναι χαμένη και σεις μαζί της" (Δούκας-Σάθας-Μόρτμαν)».
  4.  «Ο Δούκας Νοταράς ανθενωτικός, φίλος και συνεργάτης του Γεννάδιου Σχολάριου, παρακαλούσε να πέσει η πόλη μια ώρα γρηγορότερα ...  Όταν έγινε η άλωση αυτός ο άθλιος προδότης βρέθηκε να φρουρείται στο σπίτι του από ισχυρή τουρκική δύναμη. Σκοτώθηκε αργότερα από τον Σουλτάνο λόγω πλεκτάνης που εξυφάνθηκε σε βάρος του από τους αντιπάλους του. 

Ο Αυτοκράτορας είχε δώσει εντολή «Να κλείσουν όλες οι πόρτες των τειχών», κάτι που δεν έγινε ποτέ, γιατί η αποστολή αυτή είχε ανατεθεί στους ιερωμένους».

John Mason Neale, «Theodora Phranza; or, the Fall of Constantinople» (J. Masters, Λονδίνο 1857).  Πρόκειται για το μυθιστόρημα του αγγλικανού θεολόγου, ιεροκήρυκα και λογοτέχνη Τζον Μέισον Νιλ (John Mason Neale, 1818-1866), το οποίο εκδόθηκε στο Λονδίνο το 1857 με τίτλο «Theodora Phranza; or, the Fall of Constantinople».

«Θεοδώρα Φραντζή ή η πτώσις της Κωνσταντινουπόλεως» (υπό του αιδεσίμου I. M. Neale, κτλ., μετεφράσθη εκ του αγγλικού υπό Χ. Α. Παρμενίδου, Τύποις Σ. Παυλίδου, Αθήνα 1860).   «Θεοδώρα Φραντζή ή η πτώσις της Κωνσταντινουπόλεως» (αγγλιστί συγγραφείσα υπό του Αιδεσίμου I. M. Neale, κτλ. μεταφρασθείσα δε υπό Χ.Α. Παρμενίδου, Εν Σμύρνη: Ι. Ε. Μάνος, 1879).

Ο  Παλαμάς  στον “Δωδεκάλογο του Γύφτου”:

«Και ήταν οι καιροί που η Πόλη  Πόρνη 

σε μετάνοιες ξενυχτούσε

 και τα χέρια της δεμένα τα  κρατούσε

 και καρτέραγ΄ ένα μακελάρη

 Και καρτέραγε τον τούρκο  να την πάρει».

 H  ΕΛΛΑΔΑ   TOY  1453,  H  ΕΛΛΑΔΑ  TOY  2021.

Το  γενικότερο  κλίμα στην Κωνσταντινούπολη της εποχής   του  1453  ήταν  δεισιδαιμονία, διχόνοια, φτώχεια, κακομοιριά,  παρακμή.  Η  γενική δεισιδαιμονία  τρεφόταν από τις προφητείες. Προφήτευαν το τέλος της Πόλης και μαζί το τέλος του κόσμου και της Ιστορίας.

Το  1453  η  Ελληνική  Αυτοκρατορία δεν μπορούσε να σταθεί μόνη της όρθια. Ο Μανουήλ έτρεχε να δει τους Καρόλους, ο Ιωάννης πήγε στη Φερράρα.  Είναι η εποχή των επαιτών αυτοκρατόρων. Πήγαιναν επαίτες στη Δύση,  εκεί  τους  δέχονταν   με ψεύτικες  τιμές και δόξες,  αλλά  ουσιαστική  βοήθεια  δεν  πρόσφεραν.  Πράγματι  η «Δύση» δεν βοήθησε.  Όταν όμως μιλάμε για Δύση τι εννοούμε;  Η Δύση ήταν πολυδιασπασμένη  αλλά  εμείς  οι  ίδιοι  τι  κάναμε; 

Είναι χαρακτηριστικό ότι όταν ο Παλαιολόγος πολεμάει τους Τούρκους μαζί με τον απεσταλμένο του Πάπα, Ισίδωρο του Κιέβου και τους Γενοβέζους, ο Γεννάδιος- ο Γεώργιος  Σχολάριος, πρώτος Πατριάρχης μετά την  Άλωση,  τοιχοκολλούσε ανάθεμα εναντίον του Παλαιολόγου.

Σύμφωνα  με  διάφορες  πηγές  η  Κωνσταντινούπολη  το  1453  είχε  πληθυσμό  περί  τις  70.000  με  100.000  κατοίκους.

Ένας  βασικός  κανόνας – δείκτης  σε  μια  γενική  πολεμική  επιστράτευση  ενός  λαού  είναι  ότι,  οι  ικανοί  προς  πόλεμο  και  μάχη  είναι  περίπου  ένας  στους  επτά  και  βοηθητικοί  άλλοι  τόσοι.

Θα  περίμενε  κανείς  ότι  οι  πολεμιστές  που  υπερασπίζονταν  την  Βασιλεύουσα  το  1453,  ανάλογα  με  τον πληθυσμό   της  πόλεως,  θα  ήταν  περίπου  15.000  άνδρες  και  άλλοι  τόσοι  οι  βοηθητικοί.  Οι  υπόλοιποι  70.000  θα  ήταν  ανίκανοι  προς  πόλεμο  γέροντες,  γυναικόπαιδα  κα  άρρωστοι.

Επειδή  όλες  οι  γειτονικές  ελληνικές  επαρχίες,  αλλά  και  οι  μακρινότερες,  θα  έδιναν  και  αυτές  κάποιους  μαχητές  για  την  υπεράσπιση  της  πρωτεύουσας  των  Ελλήνων,  είναι  λογική  η  σκέψη  ότι  ο  αυτοκράτορας  θα  μπορούσε    να  έχει  τουλάχιστον  50.000  πολεμιστές  στα κάστρα. 

Και  όμως  δεν  διέθετε  παρά  μόνο  4.500  άνδρες,  μαζί  με  τους  ξένους.  (Ο Μωάμεθ είχε μαζέψει Σέρβους, Αλβανούς, Τούρκους, τουλάχιστον 100.000 άντρες του- μερικοί μιλούν για 120.000).

Οι  υπόλοιποι  άνδρες  στην  πόλη  τι  έκαναν;

Μήπως  ήταν  αστράτευτοι  μοναχοί,  οι  οποίοι  αντί  να  πολεμούν,  έκαναν  ατελείωτες  δεήσεις  στον  ιεχωβά  για  να  σώσει  την  πόλη;

Την εποχή της Αλωσης  υπήρχε έξαρση του μοναχισμού.

Σε όλη τη διαμάχη των ανθενωτικών οι καλόγεροι στα μοναστήρια της Πόλης και του Αθωνα  ήταν πρώτοι. Η Πόλη ήταν στα πρόθυρα εμφυλίου πολέμου μεταξύ ενωτικών και ανθενωτικών που, αν δεν προέκυπταν οι Τούρκοι, πιθανότατα θα ξεσπούσε.  Οι  καλόγεροι  ήταν  πολλοί,  αλλά  δεν πολεμούσαν. Αντίθετα με τους δυτικούς μοναχούς  (βλέπε  τάγμα  τευτόνων  ιπποτών),   που μπορούν να φέρουν όπλα, οι ορθόδοξοι δεν μπορούν.

Η Αγιά Σοφιά, όπως και όλες οι εκκλησίες ήταν γεμάτες, πλην των γυναικόπαιδων, από μοιρολάτρες άντρες που περίμεναν να τους σώσει ο φυλετικός  θεός  των  εβραίων  Ιεχωβά.  Ήταν τέτοια η θρησκολατρεία όπου το μεγαλύτερο μέρος του ενεργού πληθυσμού, αυτό ως προς τον αντρικό πληθυσμό, είχε βάλει τα καλογερικά ράσα.

Η  Πόλη  το  1453  είχε  300 μοναστήρια με 10.000 καλόγερους, που θα μπορούσαν να δώσουν 10.000 πολεμιστές.

Εντός των τειχών επίσης υπήρχαν καλλιεργήσιμες εκτάσεις, αμπέλια κλπ και  οι αγρότες έκαναν με ασφάλεια τις εργασίες τους.  Η  Πόλη  είχε  και  δύο τεράστιους ναυστάθμους και μεγάλες ανοικτές δεξαμενές, δηλαδή θεωρητικά θα  μπορούσε να αντέξει μακροχρόνια πολιορκία,  αν  είχε  άνδρες  πολεμιστές.

Όταν στην Πύλη του Ρωμανού οι Τούρκοι άρχισαν να ανεβαίνουν πάνω και πέρασαν μέσα, έψαχναν τους αντίπαλους πολεμιστές και δεν πίστευαν ότι ήταν τόσοι λίγοι.

Ο  Σφραντζής στο “Μικρό Χρονικό” αναφέρει ξεκάθαρα ότι στις λίστες των υπερασπιστών περιελάμβαναν ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΛΑΪΚΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΜΟΝΑΧΟΥΣ και τους υπολόγιζαν μέσα σε αυτούς που θα  έπρεπε  να  λάβουν όπλα.  Οι  μοναχοί  όμως  δεν  πολεμούσαν.

Ακόμη  και  ο  Σχολάριος  έγραφε:  «ότι για να υπάρξει άμυνα της πόλης, πρέπει όλοι να δώσουν ό,τι έχουν από χρήματα, όλοι να δώσουν και τη ζωή τους ακόμα, αυτά όμως να τα κάνουν διατηρώντας την ορθή πίστη, και σε κάθε περίπτωση χωρίς να κάθονται άπραγοι και απλά να κάνουν θείες λειτουργίες, γιατί στην περίπτωση αυτή, οι ψαλμωδίες χωρίς την γνήσια ευσέβεια ίσως να παροξύνουν τον Θεό».

Ο  Γεννάδιος Σχολάριος βέβαια  είχε κλειστεί στη Μονή Παντοκράτορα, που ήταν το αρχηγείο της ανθενωτικής παράταξης και προφήτευε την επικράτηση των Τούρκων, λόγω των αμαρτιών  των κατοίκων της. 

Κατά τον Σλουμπερζέ  «μη έχον συνείδησιν του φοβερού υπό των Τούρκων κινδύνου … εβροντοφώνει αδιακόπως κατά του νέου καθεστώτος (ενωτικού) … προλέγων δια μυστηριωδών προφητειών το τέλος της Αυτοκρατορίας υπό θείας οργής… ενώ οι στασιασταί των οδών, άντρες και γυναίκες, μοναχοί και ιερείς, καλογραίαι και λαϊκοί …δεν έπαυον αναφωνούντες «θάνατος εις τους αζυμίτας και της ειδωλολατρείας αυτών» … και επικαλούνταν την Θεοτόκο που θα έδιωχνε τους Τούρκους.
Οι καλόγεροι της Πόλης κατά τον χρονογράφο της Άλωσης Δούκα ήθελαν να ανοίξουν τις πύλες μια ώρα αρχύτερα για να επαληθευτούν … οι προφητείες.  Κατά τον Φραντζή οι  ξένοι  μισθοφόροι του Παλαιολόγου δεν πληρώνονταν καλά.  Ο  Παλαιολόγος ζήτησε   χρυσάφι και ασήμι από τις εκκλησίες για να κόψει νόμισμα, αλλά του το αρνήθηκαν. Όταν ζητούσε στρατιώτες από τους υπηκόους του, παραπονιούνταν ότι «δεν αδειάζουν, γιατί έχουν δουλειές και πρέπει να βγάλουν το ψωμί τους».

Δύο απατεώνες της εποχής (Μανουήλ Ιάγαρης και μοναχός Νεόφυτος ο Ρόδιος) που τους ζητήθηκε να επισκευάσουν μέρος των κάστρων που καταστράφηκε από τα τούρκικα κανόνια ,  έκλεψαν τα χρήματα.

Ο μετέπειτα γνωστός περιηγητής Εβλιγιά Τσελεμπή αναφέρει ότι πλήθος ανθενωτικοί και κυρίως καλόγεροι λιποτακτούσαν και πήγαιναν με τους Τούρκους.

Από ένα νεόκτιστο οχυρό τόσκασε ένας καλόγερος ονόματι Πέτρος με άλλους 300, αλλαξοπίστησαν όλοι, αυτός ονομάστηκε Μεχμέτ και πήραν μέρος στην πολιορκία στο πλευρό των Τούρκων.

Αυτή  ήταν  η  τραγωδία  του  Ελληνικού  Έθνους  την  εποχή  εκείνη.

Βλέπετε  τίποτε  κοινό  με  τους  σημερινούς  Έλληνες;

Οι Βυζαντινοί  Έλληνες, ό,τι και να ήταν, ό,τι και να πίστευαν, είναι οι εξ αίματος πρόγονοί μας, οι παππούδες μας.
Έχουμε το ίδιο αίμα μ’ αυτούς. Μπορεί οι ίδιοι οι Βυζαντινοί να είχαν μία μειωμένη και ελαττωματική συνείδηση της Ελληνικής καταγωγής τους και να έδιναν μεγαλύτερη βαρύτητα στην θρησκεία. Μπορεί να έλεγαν είμαστε χριστιανοί, πιστεύουμε στον ιουδαίο θεό ιεχωβά, δεν είμαστε Έλληνες.
Ο Βυζαντινός πατριάρχης  Γεώργιος Γεννάδιος,  αυτός  που  πρόδωσε  την  Πόλη  στους  τούρκους, είχε δηλώσει: «είμαι χριστιανός, όχι Έλληνας». «Έλλην ων τη φωνή, ουκ αν ποτέ φαίην Έλλην είναι, δια το μη φρονείν ως εφρόνουν ποτέ οι Έλληνες' αλλ' από της ιδίας μάλιστα θέλω ονομάζεσθαι δόξης. Και ει τις έροιτό με τις ειμι, αποκρινούμαι χριστιανός είναι." 

Την  ίδια  στιγμή  ο  Έλληνας  Αυτοκράτορας,  στον  τελευταίο  συγκινητικό  λόγο   του,   αποκαλεί  την  Βασιλεύουσα  "ελπίδα  και  χαρά  πάντων  των  Ελλήνων".

Γεώργιος  Γεμιστός  ή  Πλήθων  (1355 – 1452):  «Εσμέν  γαρ  Έλληνες  το  γένος  ως  η  τε  φωνή και  η  πάτριος  παιδεία  μαρτυρεί».

Το αίμα είναι αίμα, η θρησκεία δεν μπορεί να το αλλάξει αυτό.
Ο διάσημος σέρβος σκηνοθέτης Εμίρ Κουστορίτσα, γιος του Μουράτ Κουστουρίτσα (δημοσιογράφου που εργαζόταν στην Γραμματεία Πληροφοριών του Σεράγεβο) και της Σένκα Νουμάνκαντιτς (δικαστική γραμματέας) μεγάλωσε ως το μοναχοπαίδι μιας μουσουλμανικής Βοσνιακής οικογένειας στη Γκόριτσα, μια γειτονιά στο Σεράγεβο της Βοσνίας. Την ημέρα της γιορτής του Αγίου Γεωργίου (Đurđevdan) το 2005 ο Εμίρ βαπτίστηκε ως μέλος της Σερβικής Ορθόδοξης Εκκλησίας με το όνομα Νεμάνια (Немања) στη μονή Σαβίνα του Μαυροβουνίου, κοντά στο Herceg Novi.
Δήλωσε: «μπορεί να ήμασταν μουσουλμάνοι για 250 χρόνια, αλλά πρώτα ήμασταν Ορθόδοξοι και βαθιά μέσα μας ήμασταν πάντα Σέρβοι, η θρησκεία δεν μπορεί να το αλλάξει αυτό. Γίναμε μουσουλμάνοι μόνο για να γλιτώσουμε από τους Τούρκους».

 Διαβάστε  και  το  άρθρο: 

ΟΤΑΝ ΕΝΑΣ «ΕΛΛΗΝΑΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΣ», Ο ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΜΑΚΑΡΙΟΣ, ΠΑΡΕΑ ΜΕ ΤΟΝ ΚΙΣΣΙΝΓΚΕΡ, ΚΑΛΟΥΣΕ ΤΟΥΣ ΤΟΥΡΚΟΥΣ ΝΑ ΕΙΣΒΑΛΟΥΝ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 19 ΙΟΥΛΙΟΥ 1974: ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΜΑΚΑΡΙΟΥ ΜΟΥΣΚΟΥ ΣΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ ΤΟΥ ΟΗΕ, ΜΕ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΚΑΛΕΣΕ ΤΟΥΣ ΤΟΥΡΚΟΥΣ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ...  

 

1974.  Ο  Αρχιεπίσκοπος  Μακάριος  ανοίγει  τις  πύλες  της  Κύπρου  στους  τούρκους  και  σε  αντάλλαγμα  ο  Κίσσινγκερ  τον  επαναφέρει  στην  προεδρία  της  Κύπρου.

Αυθεντική  δήλωση  Αρχιεπισκόπου  Μακαρίου: «Προσωπικά  πιστεύω  ότι  μία  ξένη  κατοχή,  εάν  επιτρέπει  την  λατρεία  του  θεού  και  την  καθοδήγηση  του  ποιμνίου  από  την  εκκλησιαστική  ιεραρχία,  δεν  είναι  αποκρουστική».

ΖΗΝΩΝ  ΠΑΠΑΖΑΧΟΣ

 




Υ.Γ.

ΤΟΥΡΚΟΣ  ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ:

«ΟΛΗ  Η  ΤΟΥΡΚΙΑ  ΕΙΝΑΙ  ΕΛΛΗΝΙΚΗ  ΚΑΙ  ΚΑΠΟΙΑ  ΗΜΕΡΑ   ΘΑ  ΔΟΘΕΙ  ΠΙΣΩ».

Ο  γνωστός  τούρκος  συγγραφέας  και   δημοσιογράφος  Εngin Αrdic,  έγραψε  το  Μάϊο  του  2009,  στην  τουρκική  εφημερίδα «Sabah»,  το  παρακάτω  άρθρο,  για  τον  εορτασμό της πτώσης της  Κωνσταντινούπολης,  που  γίνεται  κάθε  χρόνο  στην  Τουρκία.  Το  άρθρο  μεταφράστηκε  και  αναδημοσιεύτηκε   το 2009  στο «Βήμα».

«Αν  διοργανωνόταν στην Αθήνα συνέδριο με θέμα: “Θα πάρουμε πίσω την Πόλη”… 

Αν έφτιαχναν μακέτα με τα τείχη της πόλης και τους στρατιώτες με τις πανοπλίες τους να επιτίθενται στην Πόλη… (όπως εμείς στην Τουρκία κάνουμε κάθε χρόνο!) 

Αν ένας τύπος ντυμένος όπως ο περίφημος Έλληνας νικηφόρος και σχεδόν μυθικός Διγενής Ακρίτας έπιανε τον δικό μας Ulubatlι Ηasan και τον γκρέμιζε κάτω… Αν ξαφνικά έμπαινε στην πόλη κάποιος ντυμένος Αυτοκράτορας Κωνσταντίνος πάνω σε ένα λευκό άλογο και δίπλα του άλλος ως Λουκάς Νοταράς, ως Γεώργιος Φραντζής και έμπαιναν ως αντιπρόσωποι της πόλης… (όπως εμείς στην Τουρκία κάνουμε κάθε χρόνο!)…

Αν έφτιαχναν μια χάρτινη Αγία Σοφία που δεν είχε μιναρέδες αλλά σταυρό…

Αν έκαιγαν λιβάνι και έλεγαν ύμνους, θα μας άρεσε;

Δεν θα μας άρεσε, θα ξεσηκώναμε τον κόσμο, ώσπου θα ανακαλούσαμε τον πρεσβευτή μας από την Ελλάδα. Τότε γιατί το κάνετε εσείς αυτό κάθε χρόνο; Πέρασαν 556 χρόνια και γιορτάζετε σαν να ήταν χθες;

Γιατί κάθε χρόνο τέτοια εποχή (μ΄ αυτές τις γιορτές που κάνετε) διακηρύσσετε σε όλον τον κόσμο ότι “αυτά τα μέρη δεν ήταν δικά μας, ήλθαμε εκ των υστέρων και τα πήραμε με τη βία”.  

Για ποιον λόγο άραγε φέρνετε στη μνήμη μια υπόθεση έξι αιώνων;  

Μήπως στο υποσυνείδητό σας υπάρχει ο φόβος ότι η Πόλη κάποια ημέρα θα δοθεί πίσω; 

Μη φοβάστε, δεν υπάρχει αυτό που λένε μερικοί ηλίθιοι της Εργκενεκόν περί όρων του 1919.  Μη φοβάστε, τα 9 εκατ. Ελλήνων δεν μπορούν να πάρουν την πόλη των 12 εκατ  και αν ακόμη την πάρουν, δεν μπορούν να την κατοικήσουν.

Και οι δικοί μας που γιορτάζουν την Αλωση είναι μια χούφτα φανατικοί, μόνο που η φωνή τους ακούγεται δύσκολα.

Ρε σεις, αν μας πούνε ότι λεηλατούσαμε την Πόλη τρεις ημέρες και τρεις νύχτες συνεχώς, τι θα απαντήσουμε;  Θα υπερασπιστούμε τον εαυτό μας στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων ή θα αφήσουμε το θέμα στους ιστορικούς; 

Αντί να περηφανευόμαστε για τις πόλεις που κατακτήσαμε, ας περηφανευτούμε για αυτές που ιδρύσαμε, αν υπάρχουν.

Αλλά δεν υπάρχουν. 

Όλη η Ανατολή είναι περιοχή με τη βία κατακτημένη…

Ακόμη και το όνομα της Ανατολίας δεν είναι αυτό που πιστεύουν (ana=μάνα, dolu=γεμάτη) αλλά προέρχεται από την ελληνική λέξη η Ανατολή. 

Ακόμη και η ονομασία της Ισταμπούλ δεν είναι όπως μας λέει ο Εbliya Celebi “εκεί όπου υπερτερεί το Ισλάμ”, τραβώντας τη λέξη από τα μαλλιά, αλλά προέρχεται από το “εις την Πόλιν”.  

Εντάξει λοιπόν, αποκτήσαμε μόνιμη εγκατάσταση, τέλος η νομαδική ζωή και γι΄ αυτό ο λαός αγοράζει πέντε πέντε τα διαμερίσματα. Κανείς δεν μπορεί να μας κουνήσει, ηρεμήστε πια…

Οι χωριάτες μας ας αρκεστούν στο να δολοφονούν την Κωνσταντινούπολη, χωρίς όμως πολλές φανφάρες…».

ΓΟΕΡΟΣ ΘΡΗΝΟΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ. ΗΜΕΡΑ ΕΘΝΙΚΗΣ ΠΡΟΔΟΣΙΑΣ. 17 ΙΟΥΝΙΟΥ 2018. Ο ΕΘΝΟΠΡΟΔΟΤΗΣ ΕΦΙΑΛΤΗΣ ΤΣΙΠΡΑΣ ΠΑΡΕΔΩΣΕ ΣΗΜΕΡΑ ΣΤΟΝ ΕΧΘΡΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΕΔΑΦΟΣ. ΟΙ ΠΡΑΚΤΟΡΕΣ ΞΕΝΩΝ ΠΡΕΣΒΕΙΩΝ ΕΛΛΗΝΕΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΚΑΙ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΙ ΧΕΙΡΟΚΡΟΤΟΥΝ. Ο ΞΕΦΤΙΛΙΣΜΕΝΟΣ ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΣΤΡΑΤΟΣ ΚΑΙ Η ΔΙΕΦΘΑΡΜΕΝΗ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΟΥΝ ΑΠΑΘΕΙΣ.

800 ΚΙΒΩΤΙΑ ΜΕ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΑ ΣΕ ΑΠΟΘΗΚΗ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΤΗΣ ΑΓΓΛΙΑΣ. ΟΙ "ΕΛΛΗΝΕΣ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΟΙ" ΑΔΙΑΦΟΡΟΥΝ.

«Ο μεν γαρ Ελληνισμός πανταχού της γης εκταθείς και τας απάντων ανθρώπων ψυχάς κατασχών ούτως ύστερον μετά την τοσαύτην ισχύν και την επίδοσιν υπό της του Χριστού κατελύθη δυνάμεως». Ιωάννης Χρυσόστομος , "Κατά Ελλήνων", 15.



Ο ΕΒΡΑΙΟΣ ΜΙΩΝΗ ΑΠΕΙΛΕΙ ΤΟΝ ΒΟΡΙΔΗ: «ΒΟΡΙΔΗ, ΕΜΕΙΣ ΟΙ ΕΒΡΑΙΟΙ ΔΕΝ ΞΕΧΝΟΥΜΕ ΠΟΤΕ. ΘΑ ΣΕ ΚΥΝΗΓΗΣΟΥΜΕ ΕΣΤΩ ΚΑΙ ΑΝ ΞΕΠΕΡΑΣΕΙΣ ΤΑ ΕΚΑΤΟ».

ΟΙ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΙ ΤΟΥ ΙΣΡΑΗΛ ΚΑΙ ΟΙ "ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΙ" ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ. Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΑΦΙΟΖΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΟΚΡΑΤΙΑ.

ΝΕΤΑΝΙΑΧΟΥ ΣΕ ΕΛΛΗΝΑ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟ: "Ο ΑΝΤΙΣΗΜΙΤΙΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΙ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΟ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ. ΩΣ ΕΝΑ ΒΑΘΜΟ ΤΟΝ ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΣΤΕ ΕΜΕΙΣ ΟΙ ΕΒΡΑΙΟΙ, ΓΙΑ ΝΑ ΤΟΥΣ ΜΑΝΤΡΩΣΟΥΜΕ, ΑΛΛΙΩΣ Ο ΛΑΟΣ ΜΟΥ ΘΑ ΓΙΝΟΤΑΝ ΣΚΟΡΠΟΧΩΡΙ. ΓΙ ΑΥΤΟ ΑΝ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ, ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΜΕ ΝΑ ΤΟΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΟΥΜΕ".

ΟΙ ΠΡΑΚΤΟΡΕΣ «ΓΕΡΜΑΝΟΙ» ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΦΤΙΑΧΝΟΥΝ ΤΗΝ ΝΕΑ ΓΕΡΜΑΝΙΑ, ΤΗΝ ΙΣΛΑΜΙΚΗ ΓΕΡΜΑΝΟΤΟΥΡΚΙΑ. Η ΜΕΡΚΕΛ ΕΝΤΡΟΜΗ ΑΝΗΣΥΧΕΙ ΜΗΠΩΣ ΟΙ ΚΑΤΟΧΙΚΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΤΩΝ ΑΜΕΡΙΚΑΝΩΝ ΦΥΓΟΥΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΓΕΡΜΑΝΙΑ ΚΑΙ Ο ΓΕΡΜΑΝΙΚΟΣ ΛΑΟΣ ΑΠΟΚΤΗΣΕΙ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΤΟΥ. Ο ΑΠΡΟΒΛΕΠΤΟΣ ΤΡΑΜΠ ΜΠΟΡΕΙ (Ο ΗΛΙΘΙΟΣ) ΝΑ ΤΟ ΔΙΑΠΡΑΞΕΙ. ΤΡΕΜΟΥΝ ΟΙ ΠΡΑΚΤΟΡΕΣ ΤΩΝ ΑΜΕΡΙΚΑΝΩΝ "ΓΕΡΜΑΝΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ" ΜΗΠΩΣ ΑΠΟΧΩΡΗΣΟΥΝ ΤΑ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΑ ΣΤΡΑΤΕΥΜΑΤΑ ΚΑΤΟΧΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΓΕΡΜΑΝΙΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΠΡΟΛΑΒΟΥΝ ΝΑ ΜΠΑΣΤΑΡΔΕΥΣΟΥΝ ΤΕΛΕΙΩΣ ΤΟΝ ΓΕΡΜΑΝΙΚΟ ΛΑΟ.

ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΥΔΡΙΤΕΣ ΜΕΘΑΝΙΟΥ. ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΑΥΣΙΜΟ ΤΟΥ ΑΙΓΑΙΟΥ ΣΤΟΝ ΕΙΚΟΣΤΟ ΠΡΩΤΟ ΑΙΩΝΑ. ΟΙ ΑΡΑΒΙΚΕΣ ΧΩΡΕΣ ΠΑΡΑΓΚΩΝΙΖΟΝΤΑΙ.