«ΤΟ ΞΕΚΑΘΑΡΙΣΜΑ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΩΝ ΜΕ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗ ΔΕΝ ΘΑ ΤΕΛΕΙΩΣΕΙ ΠΟΤΕ. Η ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΤΟΝ ΟΜΦΑΛΟ ΤΗΣ ΓΗΣ». ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΕΡΝΤΟΓΑΝ
Οι Έλληνες στο θρήσκευμα πρέπει να ενσωματώσουν ανταγωνιστικές, ηγεμονικές, και συγκρουσιακές αντιλήψεις, αν θέλουν να επιβιώσουν
Ιφικράτης Αμυράς
ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΒΙΩΣΗ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΘΡΗΣΚΕΙΑΣ
Ένα από τα πολλά εγκλήματα που διέπραξαν οι διάφορες "ελληνοκεντρικές" οργανώσεις, οι οποίες εμφανίστηκαν στα τέλη του 20ου χριστιανικού αιώνος, ήταν να κατασκευάσουν έναν μαλθακό και ειρηνικό Ελληνισμό, που ταίριαζε απολύτως στην δική τους διεφθαρμένη ψυχοσύνθεση.
Έναν άχρωμο και άοσμο Ελληνισμό με περιπάτους, συμπόσια, αμπελοφιλοσοφίες, εκδρομές, και άνευρα μνημόσυνα. Έναν ηττοπαθή και εσωστρεφή Ελληνισμό, που στα δικά τους μάτια εκπροσωπούσε την αυθεντική συλλογική ταυτότητα των (ηττημένων) Ελλήνων.
Σε αρκετές περιπτώσεις εύρισκαν ιδεολογικά ερείσματα από περιόδους παρακμής του Ελληνισμού, κυρίως την περίοδο της ρωμαιοκρατίας, για να δικαιολογήσουν την αποχαύνωσή τους, και κυρίως την ισόβια υποταγή τους στην ρωμιοσύνη.
Ουδέποτε κατέθεσαν ανταγωνιστικά πολιτικά προτάγματα, ουδέποτε απαίτησαν και ουδέποτε αγωνίστηκαν για να οικοδομηθούν ξεχωριστά δικαστήρια, ξεχωριστοί βρεφονηπιακοί σταθμοί και σχολεία, ξεχωριστά νοσοκομεία, μμε, τράπεζες, που να διαφυλάσσουν και να αναδεικνύουν την ξεχωριστή ταυτότητα των Ελλήνων, στο θρησκευτικό, πολιτισμικό, οικονομικό, δημογραφικό, επικοινωνιακό, εκπαιδευτικό, δικαστικό πεδίο. Κάτι που οι μονοθεϊστές το κάνουν συνεχώς, ιδίως οι σημερινοί ισλαμιστές.
Το μόνο που δίδασκαν στους οπαδούς τους, ήταν ο κλαυθμηρισμός, η ηττοπάθεια, και τα χαμένα μεγαλεία.
Γι΄αυτό ουδέποτε απεδέχθησαν στις τάξεις των ανταγωνιστικές και συγκρουσιακές θεωρίες.
Ουδέποτε απεδέχθησαν την έννοια του θρησκευτικού ανταγωνισμού. Τους άρεσε και τους βόλευε μία εξωραϊσμένη αντίληψη περί Αρχαίος Ελλάδος όπου δεν υφίστανται θρησκευτικοί πόλεμοι με αλλοεθνείς. "Στον Ελληνισμό δεν υπάρχουν δόγματα και θρησκευτικοί πόλεμοι όπως στο ισλάμ και στον χριστιανισμό", είναι η μόνιμη επωδός τους.
Οπότε έλυσαν δια παντός το πρόβλημα επιβιώσεως του Ελληνισμού έναντι των αβρααμικών αιρέσεων, με την περίφημη "στρατηγική" του Καραγκιόζη: "θα με δείρει, θα κουραστεί, θα ιδρώσει, θα αρρωστήσει, και στο τέλος θα πεθάνει".
Προφανώς για να συγκαλύψουν την άρνησή τους να συγκρουστούν με τις σύγχρονες μονοθεϊστικές αιρέσεις, κατασκεύασαν έναν στατικό και παράλυτο Ελληνισμό. Αφού στα προχριστιανικά χρόνια ο Ελληνισμός δεν διεξήγαγε θρησκευτικούς πολέμους, άρα εσαεί απαγορεύεται να διεξάγει θρησκευτικούς πολέμους.
Προκειμένου να ενσταλάξουν στους οπαδούς των την ηττοπάθεια, απωθούν κάθε έννοια συγκρούσεως και ανταγωνισμού. Για τους "ελληνοκεντρικούς" καραγκιόζηδες "εθνικούς" δεν υφίσταται η έννοια του πχ πολιτισμικού ανταγωνισμού, και των πχ δημογραφικών συγκρούσεων. Διότι κάτι τέτοιο τάχα είναι ναζιστικό, και οδηγεί σε εθνοκαθάρσεις κλπ, κλπ.
Και σύμφωνα με την αρρωστημένη τους αντίληψη, δεν θα πρέπει να υφίσταται ούτε δημογραφικός ανταγωνισμός μεταξύ εθνοτήτων, ούτε πολιτικός, ούτε στρατιωτικός, ούτε οικονομικός, άρα ούτε θρησκευτικός. Και αν συμβαίνει, κακώς συμβαίνει. Και κάτι τέτοιο δεν συνάδει με τον ουτοπικό Ελληνισμό που έχουν κατασκευάσει στο μυαλό τους.
Οπότε έννοιες όπως δημογραφική μηχανική, αναπαραγωγική απομόνωση, αναπαραγωγικός ανταγωνισμός, εξελικτική ανταγωνιστική αναπαραγωγή, δεν εμφανίζονται στον εννοιολογικό τους ορίζοντα, διότι κάτι τέτοιο θα τους προκαλούσε κλονισμό, ίσως και ορισμένες θρομβώσεις στα σκουριασμένα τους μυαλά. (ethnic competitive reproduction, evolutionary competitive breeding, reproductive isolation, reproductive competition)
Από την στιγμή που δεν υπάρχει γι' αυτούς και ούτε επιτρέπεται να υπάρξει θρησκευτικός ανταγωνισμός στον οποίο η Ελληνική Θρησκεία οφείλει να μάχεται για την επιβίωση τής, τότε γιατί να δεχθούν τον δημογραφικό ανταγωνισμό προκειμένου να επιβιώσει βιολογικώς ο Ελληνικός Λαός;
Και κατ' επέκταση γιατί να υπάρχουν πολιτισμικές συγκρούσεις, για τις οποίες ο Ελληνισμός οφείλει να προετοιμάζεται; Δεν είναι καλύτερα να περιορίζεται σε συμπόσια, εκδρομές, και μνημόσυνα για την Αρχαία Ελλάδα;
Οι "ελληνοκεντρικές" οργανώσεις κατάφεραν να μην πάρουν ανοικτή θέση ούτε για το εθνικό νόμισμα. Γιατί να εμπλακούν σε νομισματικούς πολέμους; Αφού με ένα συμπόσιο, μερικούς ύμνους, και ένα "ευοί ευάν", επιλύουν όλα τα προβλήματα, σπρώχνοντάς τα κάτω από το χαλί.
Συγκρίνοντας λανθασμένως και εσκεμμένως διαφορετικές εποχές όπου ο Ελληνισμός ήταν κυρίαρχος με εποχές που είναι υπόδουλος, κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι οι συγκρούσεις, οι ανταγωνισμοί, και οι πόλεμοι, είναι αποκλειστικό γνώρισμα των αβρααμικών αιρέσεων. Έτσι εκλογίκευσαν τον συλλογικό ραγιαδισμό με αρχαιοελληνικό προσωπείο.
Την ίδια στιγμή έχουν το θράσος να κατηγορούν τους παπάδες για την στάση τους το 1821, λες και αυτοί σήμερα κρατούν καλύτερη στάση.
Οι διάφορες οργανώσεις των ηττοπαθών "εθνικών" δεν πρόκειται να αναγνωρίσουν ποτέ ότι ο Ελληνισμός οφείλει να είναι εμπόλεμος, ανταγωνιστικός, συγκρουσιακός, επαναστατικός, διεκδικητικός, ανατρεπτικός, εκδικητικός, διότι αλλιώς θα έπρεπε να ανακοινώσουν την αυτοδιάλυσή τους.
Εν τούτοις οι Έλληνες στο θρήσκευμα, στην φυλή, στην συνείδηση, στο αξιακό σύστημα, αν θέλουν να επιβιώσουν, πρέπει να ενσωματώσουν στο πολιτικό τους dna ανταγωνιστικές, συγκρουσιακές, αναθεωρητικές, και επαναστατικές ιδέες.
Λείπει η επαναστατική κουλτούρα από τον σύγχρονο Έλληνα στο θρήσκευμα. Τον έχει διαφθείρει ο ραγιαδισμός των "εθνικών". Με αποτέλεσμα να μην ξέρει πώς να ανταγωνιστεί πολιτικώς, οικονομικώς, θρησκευτικώς, δημογραφικώς, κλπ, τους εχθρούς του, και κατ' επέκταση να μην διαθέτει συνειρμικές αποθήκες απ' όπου να αντλεί ψυχικό υλικό για να επιβιώσει. Ούτε διαθέτει θεσμούς και ιδρύματα τα οποία θα συμβάλλουν στην Ελληνική Συνέχεια.
Για τα δεινά των συγχρόνων Ελλήνων στο θρήσκευμα, δεν φταίνε τόσο οι μονοθεϊστές, όσο οι εθνοκτόνες και αυτοκαταστροφικές συμπεριφορές που διαφημίζουν οι "ελληνοκεντρικές" οργανώσεις.
ΜΕΡΙΚΑ ΣΧΟΛΙΑ
Είναι τρομερά εσφαλμένες οι αντιλήψεις του Αμυρά σε αυτό το ζήτημα.
Πρώτον σε επίπεδο θρησκείας αν ρωτήσεις τον οποιοδήποτε στην Δύση στην καλύτερη περίπτωση θα σου πει ότι πιστεύει σε μια "ανώτερη δύναμη", άλλοι ακολουθούν το χριστιανικό τυπικό και άλλοι όχι.
Δεύτερον σε επίπεδο "πολυθεϊσμού", από την αρχαιότητα οι φιλόσοφοι μιλούσαν για τον έναν θεό-αλήθεια-λόγο και όλη αυτήν την αντίληψη ενσωμάτωσε ο χριστιανισμός κυρίως μέσω του Νεοπλατωνισμού.
Τρίτον μέσα από τους ίδιους τους φιλοσόφους μπορείς να διαβάσεις την κριτική εναντίον των λαϊκών αντιλήψεων περί θεών και ειδικά ο Σωκράτης στην Πολιτεία ζητάει την λογοκρισία των ποιητών και της μυθολογίας αναφερόμενος και πιο συγκεκριμένα στον Δία που υποτίθεται ότι άρπαζε, βίαζε και είχε σχέσεις με νεαρούς.
Τέταρτον ιστορικά όταν άρχισε να ζυμώνεται ο χριστιανισμός η παγκοσμιοποίηση που είχαν δημιουργήσει οι καταρρέουσες αυτοκρατορίες είχαν δημιουργήσει όχλους με πανθεϊστικές αντιλήψεις, "μάγους" να γυρνάνε και πουλάνε ματζούνια και καθρεφτάκια και απόλυτη παρακμή των ηθών, τρανσεξουαλισμό, όργια, εξώγαμα ορφανά, φτώχια και παρακμή.
Πέμπτον ο χριστιανισμός αντιτάχθηκε στα παραπάνω φαινόμενα ξεκινώντας με τις "Αγάπες" που μαζευόντουσαν και τρώγανε και σιγά-σιγά μεταβλήθηκε σε θρησκευτικό κίνημα. Έτσι αρχίσανε οι διώξεις για συνωμοσία. Το βασικό πρόταγμα τότε ήταν να μην παίρνει κανένα μέρος ο χριστιανός στους θεσμούς και τις υποχρεώσεις έναντι της αυτοκρατορίας, αυτό έπρεπε να είναι και σήμερα το πρόταγμα, κανένας να μην παίρνει μέρος στο κράτος του Κούλη Χρυσού και της μεταπολίτευσης.
Έκτον σήμερα δεν έχει καμμία βάση να προσπαθείς να αντιτάξεις στα γεγονότα κάτι που είναι γνωστό μόνο μέσα από βιβλία προσπαθώντας να το αναπαράξεις με την φαντασία σου και να λες στον άλλον ότι πρέπει να πιστεύει σε κάτι τέτοιο την στιγμή που δεν πιστεύει στην ίδια του την θρησκεία που γαλουχήθηκε.
Έβδομον όπως αναφέρθηκε και στο άλλο σχόλιο, ο ρόλος των "παγανιστών-πολυθεϊστών-δωδεκαθεϊστών" από την εποχή του Δαυλού κιόλας, ήταν καθαρά χριστιανο-διαλυτικός και ποτέ δεν αντιτάχθηκε στον εξισλαμισμό και όλες τις άλλες παγκοσμιοποιητικές τάσεις και μάλιστα συνήθως χειροκροτώντας νεοταξικές πολιτικές τύπου Κλίντον στις ΗΠΑ ως "προοδευτικές" απλά επειδή επιτίθεντο στον χριστιανισμό.
Όγδοον τον Ικτίνο για παράδειγμα τον έχω δει πολλές φορές να βρίζει χριστιανούς, την Παναγία και τέτοια σε βαθμό που να ξεσπάνε καυγάδες αλλά ΠΟΤΕ δεν τον έχω δει να κάνει το ίδιο με μουσουλμάνους, ισλάμ και όλα τα σχετικά, μάλλον επειδή σε αυτήν την περίπτωση πέφτει λεπίδι όπως του είχε πει ένας χριστιανός.
Ένατον, ο Πλούταρχος αναφέρει για το άγαλμα της Αθηνάς που έκλαιγε αίμα λόγω θαύματος...κάντε τους συσχετισμούς, εγώ πάντως δεν πάω πίσω σε αυτά, αρκετά με τις εικόνες της Παναγίας που κλαίνε.
Πρώτον σε επίπεδο θρησκείας αν ρωτήσεις τον οποιοδήποτε στην Δύση στην καλύτερη περίπτωση θα σου πει ότι πιστεύει σε μια "ανώτερη δύναμη", άλλοι ακολουθούν το χριστιανικό τυπικό και άλλοι όχι.
Δεύτερον σε επίπεδο "πολυθεϊσμού", από την αρχαιότητα οι φιλόσοφοι μιλούσαν για τον έναν θεό-αλήθεια-λόγο και όλη αυτήν την αντίληψη ενσωμάτωσε ο χριστιανισμός κυρίως μέσω του Νεοπλατωνισμού.
Τρίτον μέσα από τους ίδιους τους φιλοσόφους μπορείς να διαβάσεις την κριτική εναντίον των λαϊκών αντιλήψεων περί θεών και ειδικά ο Σωκράτης στην Πολιτεία ζητάει την λογοκρισία των ποιητών και της μυθολογίας αναφερόμενος και πιο συγκεκριμένα στον Δία που υποτίθεται ότι άρπαζε, βίαζε και είχε σχέσεις με νεαρούς.
Τέταρτον ιστορικά όταν άρχισε να ζυμώνεται ο χριστιανισμός η παγκοσμιοποίηση που είχαν δημιουργήσει οι καταρρέουσες αυτοκρατορίες είχαν δημιουργήσει όχλους με πανθεϊστικές αντιλήψεις, "μάγους" να γυρνάνε και πουλάνε ματζούνια και καθρεφτάκια και απόλυτη παρακμή των ηθών, τρανσεξουαλισμό, όργια, εξώγαμα ορφανά, φτώχια και παρακμή.
Πέμπτον ο χριστιανισμός αντιτάχθηκε στα παραπάνω φαινόμενα ξεκινώντας με τις "Αγάπες" που μαζευόντουσαν και τρώγανε και σιγά-σιγά μεταβλήθηκε σε θρησκευτικό κίνημα. Έτσι αρχίσανε οι διώξεις για συνωμοσία. Το βασικό πρόταγμα τότε ήταν να μην παίρνει κανένα μέρος ο χριστιανός στους θεσμούς και τις υποχρεώσεις έναντι της αυτοκρατορίας, αυτό έπρεπε να είναι και σήμερα το πρόταγμα, κανένας να μην παίρνει μέρος στο κράτος του Κούλη Χρυσού και της μεταπολίτευσης.
Έκτον σήμερα δεν έχει καμμία βάση να προσπαθείς να αντιτάξεις στα γεγονότα κάτι που είναι γνωστό μόνο μέσα από βιβλία προσπαθώντας να το αναπαράξεις με την φαντασία σου και να λες στον άλλον ότι πρέπει να πιστεύει σε κάτι τέτοιο την στιγμή που δεν πιστεύει στην ίδια του την θρησκεία που γαλουχήθηκε.
Έβδομον όπως αναφέρθηκε και στο άλλο σχόλιο, ο ρόλος των "παγανιστών-πολυθεϊστών-δωδεκαθεϊστών" από την εποχή του Δαυλού κιόλας, ήταν καθαρά χριστιανο-διαλυτικός και ποτέ δεν αντιτάχθηκε στον εξισλαμισμό και όλες τις άλλες παγκοσμιοποιητικές τάσεις και μάλιστα συνήθως χειροκροτώντας νεοταξικές πολιτικές τύπου Κλίντον στις ΗΠΑ ως "προοδευτικές" απλά επειδή επιτίθεντο στον χριστιανισμό.
Όγδοον τον Ικτίνο για παράδειγμα τον έχω δει πολλές φορές να βρίζει χριστιανούς, την Παναγία και τέτοια σε βαθμό που να ξεσπάνε καυγάδες αλλά ΠΟΤΕ δεν τον έχω δει να κάνει το ίδιο με μουσουλμάνους, ισλάμ και όλα τα σχετικά, μάλλον επειδή σε αυτήν την περίπτωση πέφτει λεπίδι όπως του είχε πει ένας χριστιανός.
Ένατον, ο Πλούταρχος αναφέρει για το άγαλμα της Αθηνάς που έκλαιγε αίμα λόγω θαύματος...κάντε τους συσχετισμούς, εγώ πάντως δεν πάω πίσω σε αυτά, αρκετά με τις εικόνες της Παναγίας που κλαίνε.
Ιφικράτη να υποθέσω οτι κατηγορείς για "απάθεια" σε αυτό το άρθρο το Ύπατο Συμβούλιο Ελλήνων Εθνικών και την όλη στάση του Βλάσση Ρασσιά;
Κάποτε είχα ρωτήσει το ΥΣΕΕ γιατί δεν λένε τίποτα για το Κεντρικό Ισραηλιτικό Συμβούλιο που είναι ο μεγαλύτερος ιδιοκτήτης ακινήτων, είναι νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου και άρα αφορολόγητο και μάλιστα εισπράττει φόρους από Εβραίους και τα στέλνει στο Ισραήλ. Η απάντηση ήταν ότι δεν το ξέρανε το θέμα αλλά θα το ψάχνανε.
ΓΙΑΤΙ ΟΙ ΠΡΟΓΟΝΟΙ ΜΑΣ ΕΧΑΣΑΝ ΤΗΝ ΜΑΧΗ ΤΗΣ ΜΕΣΟΓΕΙΟΥ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΗΝ ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΤΟΥΣ;
ΓΙΑΤΙ Ο ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ ΝΑΡΚΩΘΗΚΕ ΚΑΙ ΔΕΝ ΑΝΤΕΔΡΑΣΕ ΣΤΟ ΕΞ ΙΟΥΔΑΙΑΣ ΔΗΛΗΤΗΡΙΟ;
Κάποτε είχα ρωτήσει το ΥΣΕΕ γιατί δεν λένε τίποτα για το Κεντρικό Ισραηλιτικό Συμβούλιο που είναι ο μεγαλύτερος ιδιοκτήτης ακινήτων, είναι νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου και άρα αφορολόγητο και μάλιστα εισπράττει φόρους από Εβραίους και τα στέλνει στο Ισραήλ. Η απάντηση ήταν ότι δεν το ξέρανε το θέμα αλλά θα το ψάχνανε.
ΓΙΑΤΙ ΟΙ ΠΡΟΓΟΝΟΙ ΜΑΣ ΕΧΑΣΑΝ ΤΗΝ ΜΑΧΗ ΤΗΣ ΜΕΣΟΓΕΙΟΥ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΗΝ ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΤΟΥΣ;
Οι υπερήφανοι φιλοσοφημένοι Έλληνες καθήμενοι με αξιοπρέπεια στις φιλοσοφικές τους σχολές, προσπαθούσαν να προσελκύσουν τους λίγους και εκλεκτούς φιλομαθείς στον κόσμο της επιστήμης. Οι Έλληνες έψαχναν τους λιγοστούς άξιους για να τους ανεβάσουν στην κορυφή της απαιτητικής γνώσης. Ήταν παραδομένοι στην παντοειδή έρευνα, στην αραυγή των επιστημών, στην κατανόηση της φύσης και των μυστικών του σύμπαντος, στην δημιουργία των τεχνών. Ο Σέξτος Εμπειρικός στο έργο του «Προς αστρολόγους» σχολιάζει όλη την ανατολίτικη δεισιδαιμονία.
Περιγράφοντας τους ισχυρισμούς των σημιτών για την αστρολογία, τα θαύματα, τις προβλέψεις των σεισμών, των λοιμών και των καταποντισμών, γράφει ο Έλληνας σοφός αγανακτισμένος: «όλα αυτά και τα παρόμοια γέλωτος μάλλον παρά σπουδής άξια είναι».
Οι καιροί όμως είχαν αλλάξει. Μία θρησκευτική θύελλα φούντωνε πάνω στον Ελληνικό κόσμο και απειλούσε να βουλιάξει το σκάφος του Ελληνισμού μαζί με όλους τους σοφούς, τις βιβλιοθήκες, τις σχολές και τα εργαστήρια.
Από τις αρχές του 1ου μ.Χ. αιώνα ο θρησκευτικός λαϊκισμός σάρωνε κυριολεκτικά την Μεσόγειο διαλαλώντας τους ιουδαϊκούς μύθους και κερδίζοντας σαρωτικά τους λαϊκούς πόθους. Μία οργανωμένη σαγηνευτική θύελλα μάζευε σωρευτικά τις απαίδευτες ψυχές. Ο αδαής λαός με σκοτεινές γιαφκικές φοβέρες και ελπιδολάγνους μεταθανάτιους δελεασμούς, τυφλωμένος μαζικά από το «φως» των «αποστόλων», που πουλούσαν «σωτηρία» και «ελπίδα» βάδιζε αργά αλλά σταθερά στην παράλυση από το «εξ ιουδαίας δηλητήριον».
Το παιχνίδι παιζόταν έξω στους δρόμους, εκεί δινόταν το δράμα της λαϊκής επικράτησης. Οι «απόστολοι» ψάρευαν τα ευκολοθήρευτα αδαή και απαίδευτα ψάρια σε μεγάλους αριθμούς. Οι Έλληνες όμως προσπερνούσαν με περιφρονητική αδιαφορία ή σοβαροφανή ουδετερότητα. Δεν μπορούσαν να καταλάβουν ότι η νέα αυτή εξ ανατολών θρησκεία έδινε ένα ορκισμένο και μεθοδικό αγώνα απόλυτης επικράτησης. Ότι αυτή η κοινωνική απειλή θα εξάρθρωνε στην Μεσόγειο εκ βάθρων όλα τα ήθη, τα έθιμα και τις κοινωνικές δομές του Ελληνικού κόσμου.
ΓΙΑΤΙ ΕΠΕΣΕ ΕΤΣΙ Ο ΕΛΛΗΝΑΣ ΓΙΓΑΝΤΑΣ;
Ο Ελληνισμός αδράνησε, δεν αντέδρασε στην εισβολή του ιουδαϊκού χριστιανισμού, λόγω της πανάρχαιας εθιμικής του ανεξιθρησκίας. Το Ελληνικό πνεύμα θεωρούσε αδιανόητη την εχθρική συμπεριφορά (την μισαλλοδοξία) κατά της πίστης των άλλων. Δεν κατάλαβε ότι η νέα ανατολίτικη πίστη, θα γίνει όπλο επικράτησης και μεθοδικής εξόντωσης του δικού του τρόπου ζωής.
Δεν κατάλαβε ότι οι κοινωνικές μάχες κερδίζονται ή χάνονται σε επίπεδο λαϊκής αποδοχής. Έτσι παρέδωσε μαζικά τους αγράμματους (τα ψάρια των γαλιλαίων ψαράδων) στα επιδέξια χέρια των ιουδαίων μάγων. Ο
ιουδαιοχριστιανισμός με φαρισαϊκή μαεστρία μετέτρεψε την «θεολογία» του σε πολυπρόσωπη πολιτική τέχνη. Νάρκωσε μεθοδικά κάθε λαϊκή αντίδραση. Στους απλοϊκούς μεσόγειους εμφάνισε το προσωπείο της αγαθής αγάπης. Στους πονεμένους υποσχέθηκε συμπόνια, στους αδικημένους εκδίκηση και στους φοβισμένους τον προστασία. Κουνώντας ασταμάτητα στα λαϊκά μάτια και αυτιά το δώρο της αιώνιας ζωής που υποσχόταν, κατάφερνε να φανατίζει την ψυχή των λαϊκών στρωμάτων.
Στο φαινόμενο που λέγεται «πίστη» υπάρχει μία πνευματική ασθένεια. Οι «πιστοί» αποτελούνται από ανθρώπους που ποτέ δεν έχουν το κουράγιο για σοβαρή αμφισβήτηση σε όσα τους μαθαίνουν να πιστεύουν. Όσοι διαβάζουν τα βιβλία της πίστης τους, το κάνουν μόνο λατρευτικά. Είναι μελετημένο επιστημονικά ότι η συντριπτική πλειοψηφία των πιστών ποτέ δεν διάβασε τα κείμενα της «πίστης» τους. Μερικοί μελετηροί «πιστοί» μαθαίνουν μόνο μερικά αποσπάσματα π.χ. των εβραϊκών γραφών, παπαγαλίζουν συγκεκριμένα υπερασπιστικά εδάφια της πίστης τους και σχεδόν κανένας δεν διαθέτει πληρέστερη επίγνωση των γραφών.
ΓΙΑΤΙ Ο ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ ΝΑΡΚΩΘΗΚΕ ΚΑΙ ΔΕΝ ΑΝΤΕΔΡΑΣΕ ΣΤΟ ΕΞ ΙΟΥΔΑΙΑΣ ΔΗΛΗΤΗΡΙΟ;
Οι Έλληνες έγραψαν κυριολεκτικά εκατομμύρια βιβλία και νικήθηκαν από 40-50 βιβλιαράκια ιουδαϊκής «σοφίας», που προς μεγάλη έκπληξη και απερίγραπτη χαρά κάποιων, ποτέ δεν διαβάστηκαν ερευνητικά.
Τι πήγε τόσο στραβά; Τι δεν έγινε σωστά από την μεριά των Ελλήνων; Γιατί παρέδωσαν το βαρύ άρμα του πολιτισμού στους βάρβαρους χαλδαίους μάγους; Γιατί οι Έλληνες διανοητές δεν απάντησαν στους ισχυρισμούς της νεοϊουδαϊκής θρησκείας με έρευνα βάθους και συστηματική αναγωγή στις πηγές; Γιατί δεν σάρωσαν ερευνητικά μία προς μία προσεχτικά όλες τις προσωπικότητες της παλαιάς και καινής διαθήκης;
Το σωτηριο-αγαπητικό άλλοθι της ολιγομελούς ομάδας των εξελληνισμένων ιουδαίων επισκόπων, που σταθερά προΐσταντο στην εφαρμογή των αβρααμικών παλαιοδιαθηκικών όρκων, δεν ξεσκεπάστηκε ποτέ. Οι πρόγονοί μας δεν κατενόησαν ότι ο χριστιανισμός ήταν ο Δούρειος Ίππος του ιουδαϊσμού. Ο καθαρόαιμος ιουδαϊσμός είχε σκληρές φυλετικές δομές. Ποτέ δεν θα μπορούσε να λειτουργήσει ως Μεσογειακή θρησκευτική πραμάτεια. Η διπλή όψη του χριστιανισμού ποτέ δεν έγινε αντικείμενο συστηματικής έρευνας. Οι Έλληνες στοχαστές δεν έστρεψαν, για αδιευκρίνιστους λόγους, το πανίσχυρο αναλυτικό τους κάτοπτρο στις καταβολές και στα αδύνατα σημεία της αβρααμογενούς θρησκείας. Όλοι μπορούσαν να κρίνουν και να κατακρίνουν τα πολιτισμικά προϊόντα των Ελλήνων. Οι Έλληνες όμως, δεν καταδέχθηκαν να ρίξουν ούτε μία ματιά στα δήθεν πολιτισμικά μεγαθήρια των αντιπάλων τους.
Οι Έλληνες έγραψαν κυριολεκτικά εκατομμύρια βιβλία και νικήθηκαν από 40-50 βιβλιαράκια ιουδαϊκής «σοφίας», που προς μεγάλη έκπληξη και περίγραπτη χαρά κάποιων, ποτέ δεν διαβάστηκαν ερευνητικά.
Αν μόνο δέκα εξ αυτών, δηλαδή η Πεντάτευχος, ο Ιησούς του Ναυή, οι Κριταί και οι τρεις μεγάλοι προφήτες Ησαΐας, Ιερεμίας και Ιεζεκιήλ, δηλαδή ένα πραγματικό σύνολο από 350 σελίδες, περνούσαν από εξονυχιστικό Οδυσσειακό έλεγχο, η δυσοσμία της αναβλύζουσας κακότητας και η μαγική δηλητηριολογία της Παλαιάς Διαθήκης θα χαλούσε οπωσδήποτε την ειδυλλιακή συνεύρεση των μάγων με τις λαϊκές προσδοκίες.
Αν λοιπόν οι πνευματικοί υπερασπιστές του Ελληνισμού, καταλάβαιναν τις ιστορικές τους ευθύνες και αποφάσιζαν, ως όφειλαν, να διεισδύσουν στην oλοφάνερη κακία της νέας θρησκείας, θα μπορούσαν να δημιουργήσουν μία καθ’ όλα νόμιμη σχολή αναλυτικής κριτικής μελέτης των βιβλικών κειμένων.
Χωρίζοντας τα κείμενα της παλαιάς διαθήκης σε 10 διαφορετικούς ομίλους μελέτης, κάθε όμιλος μελέτης θα είχε αντικείμενο κριτικής έρευνας μόνο 85 σελίδες.
Σύντομα και με την πλέον επιφανειακή κριτική διάθεση δεν θα έμενε τίποτε κρυφό από τις κατάμαυρες αυτές συνταγές δαιμονοποίησης της ιστορίας του κόσμου. Σε λίγο θα γνώριζαν όλες τις αδυναμίες των εβραϊκών κειμένων και θα απαντούσαν ως ίσος προς ίσον στους μεθοδικούς σπιλωτές του Ελληνισμού.
Ένα ολιγομελές, οργανωμένο αντεπιθετικό ιερατείο πολιτισμού θα μπορούσε να αποτρέψει τότε την πολιτισμική μας γενοκτονία. Θα μπορούσε με κάθε λεπτομέρεια να προσωπογραφήσει τους βασικούς γενέθλιους αστέρες της νέας θρησκείας: Νώε, Αβραάμ, Λωτ, Ιωσήφ, Μωυσής, Ιησούς του Ναυή, Σαμψών, Γεδεών κλπ.
Φαντάζεστε τι θα συνέβαινε αν ο Αθηναίος Κέλσος δημιουργούσε τότε ένα κέντρο μελέτης της παλαιάς διαθήκης; Πόσα ιστορικά δεδομένα θα έμπαιναν σε διαφορετική τροχιά εξέλιξης, μόνο με μία τέτοια επισταμένη έρευνα στα πρωτο-αρχεία της αβρααμικής θρησκείας.
Τρελαίνεται πραγματικά κανείς στην σκέψη ότι η συστηματική μελέτη μιας ολιγομελούς ομάδος σοφών Ελλήνων, στα αρχεία της παλαιάς διαθήκης, θα μπορούσε να ανατρέψει άρδην τον ρουν της ιστορίας.
Τρελαίνεται κανείς στην σκέψη ότι κάτι τόσο απλό, θα μπορούσε να μεταφέρει τον πόλεμο στην έδρα των αντιπάλων, στην έδρα των ορκισμένων εχθρών του Ελληνισμού και από επιτιθέμενους συκοφάντες να τους μεταβάλει σε ασήμαντους αμυνόμενους, ανεπαρκείς υπερασπιστές μιας χονδροειδούς κακότητας.
Ας υπήρχε, έστω και μία μικρή, οργανωμένη αντεπιθετική ομάδα, από μια ο ποιαδήποτε πανεπιστημιακή σχολή, από ένα ασκληπιείο, από ένα ισχυρό οικονομικά μαντείο, από ένα βουλευτήριο, μία βιβλιοθήκη, μία πλούσια πατριωτική οικογένεια, μία συντεχνιακή κοινότητα, μία οποιαδήποτε πνευματική, ιερατική ή στρατιωτική οικογένεια, ένα οποιοδήποτε αυτόκλητο υπερασπιστικό κέντρο του Ελληνισμού.
Μετά από επισταμένη έρευνα θα δημοσιοποιούσε τις ατελείωτες, κυριολεκτικά φρικτές παλαιοδιαθηκικές λεπτομέρειες, θα προκαλούσε ισχυρή κρίση ταυτότητας στον γιαφκικό νεοϊουδαϊσμό καθώς και απολογητικό πανικό στις τάξεις των επίδοξων εθνοδιαμελιστών και σταδιακά θα συγκρατούσε τουλάχιστον τις εξελίξεις.
Ξεσκεπάζοντας και δημοσιοποιώντας όλα τα απίστευτα αίσχη της παλαιάς διαθήκης, θα αποκάλυπταν ότι κάτω από το χαμογελαστό προσωπείο του αβρααμογενούς ιουδαιοχριστιανισμού, κρύβεται ένα κατασχετικό και πολιτισμοκτόνο ιερατείο, με καταβολές από τους αρχαίους απατεώνες χαλδαίους μάγους.
Είναι σύμπτωση ότι οι κορυφές του κόσμου σήμερα είναι κατειλημμένες από τους εκλεκτούς απογόνους του πατριάρχη – μάγου Αβραάμ;
Μία τέτοια πρωτοβουλία θα άφηνε τα βαθιά υπερασπιστικά της ίχνη στο διάβα της ιστορίας και ίσως μέχρι σήμερα, οι διαχρονικοί τους εκπρόσωποι να ζούσαν δοξασμένοι ανάμεσά μας.
ΖΗΝΩΝ ΠΑΠΑΖΑΧΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου