Στο ιστολόγιο
του Μ. Καλόπουλου
διάβασα σήμερα ένα
απαράδεκτο - βλακώδες - άρθρο
για την θεραπεία
του καρκίνου. Δεν
μπορώ να πιστέψω
ότι ένας ευφυέστατος
Έλληνας σαν τον
Καλόπουλο, μπορεί να
αναρτά τέτοια κυριολεκτικά ανόητα
άρθρα, που μυρίζουν από
μακριά αποκρυφισμό και
ανατολίτικη απατεωνία.
«ΖΗΝΩΝ ΠΑΠΑΖΑΧΟΣ: Ιστορικά, εάν
η παρούσα επιστημονική
εξέλιξη συνεχιστεί ανεπηρέαστα
για τα επόμενα
1000 χρόνια και δεν προκύψει
νέος καταστροφικός μεσαίωνας, με αλλοίωση της φυλετικής βάσεως του πρωτοπόρου ευρωπαϊκού έθνους,
ο Ζ.Π. πιστεύει
ότι περί το
3.000 μ.Χ. θα έχουμε πιθανώς
ένα ολοκληρωμένο μοντέλο
του τι επακριβώς
συνιστά την φύση της
ζωής.
Έτσι θα μπορέσουμε
τότε να ερμηνεύσουμε
την ίδια την φύση
του καρκίνου και
να δράσουμε αιτιοπαθογενετικά πάνω στην θεραπεία
του».
Σας παραθέτω
το (ανόητο) άρθρο:
Είναι γεγονός: Οι φαρμακοβιομηχανίες έχασαν…
ο Dr Stanislaw Burzinsky αθωώθηκε
Νεκρική σιγή είναι το μόνο που απέμεινε, όταν
το Ιατρικό Συμβούλιο του Τέξας αναγκάστηκε να αποσύρει τις κατηγορίες του
εναντίον του Δρ Stanislaw Burzynski.
Εκτός από κανά δύο τυχαίες εφημερίδες, μιάς
μικρής πόλης, κανα δύο αμφισβητήσιμα μπλόγκ και ένα μικρό κομμάτι αναφοράς στα
νέα του Σαββάτου σε μια μικρή καναδική εκμομπή, κανένα από τα μέσα ενημέρωσης
δεν ήταν πρόθυμα να αγγίξουν την είδηση, ότι, για άλλη μια φορά, όλες οι
κατηγορίες, ενάντια σε κάποιο γιατρό που έχει κυριολεκτικά και επιτυχώς
θεραπεύσει τον καρκίνο σε πολλές περιπτώσεις, απορρίφθηκαν.
Το Ιατρικό Συμβούλιο του Τέξας και το Δυτικό
ιατρικό κατεστημένο είχε στόχο τον Δρ Burzynski για χρόνια και τα μέσα μαζικής
ενημέρωσης ήταν απολύτως πρόθυμα και ” τεκμηρίωναν” τις κατηγόριες εναντίον
του, αμαυρώνοντας την δουλειά του, πριν ακόμα εκδικαστεί η υπόθεση του και παρά
το απίστευτο ρεκόρ επιτυχία του.
Περιέργως, σαν να μην υπήρξε καν το γεγονός, τα μέσα μαζικής ενημέρωσης δεν
έχουν αναφέρει τίποτα από τότε.
Η βιομηχανία του καρκίνου, μια βιομηχανία με
τρισεκατομμύρια δολάρια έσοδα έχει εξαπολύσει ένα παράνομο και ανήθικο πόλεμο
κατά του Δρ Stanislaw Burzynski για χρόνια, προσπαθώντας να τον σταματήσει …
αυτό είναι σωστό, να τον σταματήσει, από το να σώζει τις ζωές των καρκινοπαθών
με το να χρησιμοποιεί την επαναστατική κατοχυρωμένη με δίπλωμα ευρεσιτεχνίας
θεραπεία του, η οποία χρησιμοποιεί μια φυσική και μη-τοξική ουσία που
ονομάζεται αντινεοπλαστόνιο.
Αυτό το βίντεο λέει την ιστορία για το πώς ο
Δρ Burzynski, και οι ασθενείς του έχουν θεραπευτεί συνήθως απο τελειωτικούς
καρκίνους, (στο τελευταίο στάδιο) και το πως το FDA και οι μεγάλες
φαρμακευτικές εταιρείες έχουν συνεχώς και συστηματικά προσπαθήσει να
δυσφημίσουν και να τιμωρήσουν έναν άνθρωπο ο οποίος με μοναδικό σκοπό στην ζωή
του έχει αναπτύξει και τελειοποιήσει μια μη τοξική θεραπεία για την ασθένεια
του 20ου αιώνα.
Θα είναι καλό να εξαπλωθεί η εργασία του Δρ Burznski και να προσφέρουμε την
υποστήριξή μας με οποιοδήποτε τρόπο μπορούμε.
Μην αφήνετε τους ανθρώπους της FDA (τις μαριονέτες των φαρμακοβιομηχανιών) να
καταστρέψουν την ελπίδα εκατομμυρίων καρκινοπαθών σε όλο τον κόσμο.
για περισσότερες πληροφορίες:http://www.burzynskiclinic.com/
Η ταινία του Burzynski: Ο καρκίνος είναι μια
σοβαρή επιχείρηση:
Η πολλών δισεκατομμυρίων δολαρίων το χρόνο βιομηχανία, κάτι σαν το τρένο της
γραμμής και οι μαριονέτες τα μέσα μαζικής ενημέρωσης δεν μπορούν να επιτρέψουν
σε όλους να εμφανίσουν το γεγονός ότι υπάρχουν πολλές άλλες μορφές θεραπείας
της νόσου και έχουν κατά κανόνα αποδειχθεί ότι είναι πολύ πιο αποτελεσματικές
από ό, τι είναι (επιτρέπεται να είναι καλύτερα) αυτές που προβλέπονται από τους
δυτικά εκπαιδευμένους ιατρούς.
Παρ όλα αυτά, ο Δρ Burzynski είναι πλέον
ελεύθερος, και πάλι, για να συνεχίσει να ασκεί τις θεραπευτικές τεχνικές του
για τον καρκίνο, που στην ουσία, αυτές ηταν ο στόχος, του ιατρικού
κατεστημένου, αλλά μεσω αυτών των θεραπειών, πολλοί άνθρωποι γνώρισαν για τις
εναλλακτικές επιτυχημένες τεχνικές του.
Προσθέτοντας ενα εντυπωσιακό βουνό
αποδεικτικών στοιχείων για την υποστήριξη των εναλλακτικών και αποτελεσματικών
θεραπειών για τον καρκίνο και, δυστυχώς, το ιατρικό κατεστημένο, και οι
μαριονέτες τους και τα αδαή μέσα μαζικής ενημέρωσης συνεχίζουν να προσπαθούν να
τους φιμώσουν.
Η Sandi Kavanagh, για παράδειγμα, μια 48 ετών
γυναίκα από το Crystal Lake, IL., διαγνώστηκε τον Ιανουάριο με μια επιθετική
μορφή καρκίνου του εγκεφάλου, γνωστή ως πολύμορφο γλοιοβλάστωμα (GBM).
Όπως συμβαίνει και με τη συντριπτική
πλειοψηφία των ασθενών με καρκίνο, ο καρκίνος της Kavanagh δεν ανταποκρινόταν
στην παραδοσιακή ακτινοβολία και τη χημειοθεραπεία, που σε μεγάλο βαθμό
συνιστάται από όλους σχεδόν τους (Δυτικούς) γιατρούς ως μια από τις λίγες
επιλογές που (επιτρέπεται να) παρέχουν στους ασθενείς τους, αλλοιώς κινδυνεύουν
να χάσουν την ιατρική τους άδεια.
Αρνούμενη να εγκαταλείψει, η Kavanagh και η
οικογένειά της άρχισε την έρευνα για εναλλακτικούς τρόπους για την αντιμετώπιση
της κατάστασης της, κάτι που οι άνθρωποι κάνουν όλο και πιο συχνά αυτές τις
μέρες.
Συνειδητοποιώντας ότι η “σύγχρονη” επιστήμη
δεν είχε τίποτα περισσότερο να προσφέρει και απρόθυμοι να δεχτούν ότι είχε μόνο
«δύο έως τρεις μήνες ζωής», σύμφωνα με την τυπική δυτική ιατρική, η Kavanagh αποφάσισε
να υποβληθεί στη θεραπεία που είχε ανακαλύψει με τα αντινεοπλαστόνια.
Αξίζει να σημειωθεί ότι (αν είστε ακόμα νέοι
στην ιδέα ότι υπάρχουν πραγματικά “εναλλακτικές” θεραπείες του καρκίνου), η
Kavanagh αναφέρει ότι η μαγνητική τομογραφία έδειξε οτι ο όγκος της
συρρικνώθηκε κατά 33 τοις εκατό μετά από την πρώτη της θεραπεία, με αποτέλεσμα
να συνεχίσει με τις θαυματουργές θεραπείες του Δρ Burzynski.
Η Κα Kavanagh, εκστατική έχει βρεί τελικά ένα γιατρό που είναι διατεθειμένος να
σκοτώσει τα καρκινικά κύτταρα χωρίς να καταστρέφει το υπόλοιπο του σώματός της
την ίδια στιγμή, σχεδιάζει να κάνει μια άλλη σάρωση στις 13 Δεκεμβρίου το 2012
για να συνεχίσει να παρακολουθεί την πρόοδό της.
Ίσως δεν είναι τόσο ευχάριστη αυτή η
συζήτηση, όμως, είναι η ιστορία αυτών των αντινεοπλαστονίων ένα θαύμα και τον
μακρύ και δύσκολο δρόμο που έχουν διανύσει, προκειμένου η θεραπεία να πάρει την
μορφή που έχει σήμερα.
Αρχίζει με τον άνθρωπο που ανακάλυψε πρώτα
την αποτελεσματικοτητά τους στη θεραπεία του καρκίνου, το 1967 τον Δρ Stanislaw
R. Burzynski, MD, Ph.D., ήταν ο ιατρός και βιοχημικός ερευνητής, υπεύθυνος για
τον εντοπισμό φυσικών πεπτιδίων και παράγωγων αμινοξέων,που υπάρχουν στο
ανθρώπινο σώμα ή αλλοιώς “αντινεοπλαστόνια», όπως τα ονόμασε αργότερα.
Ανακάλυψε ότι είναι τα συστατικά ενός
βιοχημικού συστήματος άμυνας που ελέγχει την ανάπτυξη του καρκίνου, χωρίς να
καταστρέφει τα φυσιολογικά κύτταρα, σε μεγάλο βαθμό ανεπαρκή σε ασθενείς με
καρκίνο, σε σύγκριση με τα υγιή άτομα.
Το 1977, μετά τη σύνταξη και την δημοσίευση πολυάριθμων δημοσιεύσεων, μεταξύ
των οποίων πέντε σχετικά με το θέμα της έρευνας των πεπτιδίων του, ο Δρ
Μπουρζίνσκι ίδρυσε την κλινική του στο Χιούστον, του Τέξας, όπου άρχισε τη
θεραπεία ασθενών χρησιμοποιώντας την αξιοσημείωτη ανακάλυψη του, με απίστευτη επιτυχία.
Τέτοια επιτυχία, που σύντομα ασθενείς με καρκίνο από όλες τις Ηνωμένες
Πολιτείες άρχισαν να ταξιδεύουν για να χρησιμοποιήσουν αυτή τη θεραπεία θαύμα.
Παραδόξως, ούτε η αποτελεσματικότητα της
θεραπείας του Δρ Burzynski, όπως αποδεικνύοταν από την ταχεία ανάρρωση των
ασθενών του, ούτε η ασφάλεια των αντινεοπλαστονίων ως θεραπεία του καρκίνου …
με σχεδόν καθόλου επικίνδυνες παρενέργειες, ήταν αρκετά για το ιατρικό
κατεστημένο για να υποστηρίξει αυτή την πρωτοπόρο ιατρική, ή τουλάχιστον, να
τον αφήσει μόνο του να συνεχίσει την επιτυχία του.
Αντ αυτού, το 1984 οι ιατρικοί εξεταστές του Διοικητικού Συμβουλίου του Τέξας,
κάτω από την πίεση της (της ελεγχόμενης απο το ιατρικό κατεστημένο) FDA,
ξεκίνησε αυτό που κατέληξε να είναι μια δίωξη επι δέκα ολόκληρα χρόνια του Δρ
Burzynski.
Δεν υπήρχε κανένας τρόπος ένα άτομο κρατώντας
ενα δίπλωμα μιας ιδιωτικής ευρεσιτεχνίας για ορισμένες ιατρικές συσκευές ή
θεραπείες, ανεξάρτητες από την καθεστηκυία τάξη, να τον αφήσουν να εισβάλει στο
επι δεκαετιών αποκλειστικό, εταιρικό ιατρικό μονοπώλιο.
Μετά την σπατάλη πολύτιμων πόρων και τα
εκατομμύρια των φορολογουμένων που ξόδεψαν (άλλωστε δεν ήταν δικά τους, τι τους
ένοιαζε, πως λέμε εις ”υγείαν” των κορόιδων), προσπαθούσαν να ανακαλέσουν την
ιατρική άδεια του Δρ Burzynski, για πάνω από μια δεκαετία, το Διοικητικό
Συμβούλιο ήταν εντελώς ανεπιτυχή στο να αποδείξουν κάποιο λάθος, η τέλος πάντων
κάτι επιλήψιμο.
Χρησιμοποίησαν τα πάντα, από την έναρξη,
εκτεταμένες έρευνες, έστελναν ακόμα και πράκτορες για να πείσουν νυν και πρώην
ασθενείς να υποβάλλουν αδικαιολόγητες καταγγελίες.
Περιέργως, παρά των απελπισμένων προσπαθειών των δυνάμεων που είναι,
αφιερωμένες στη διατήρηση του ελέγχου για το πώς και ποια θεραπεία θα
χορηγείται, δεν μπόρεσαν να βρούν έναν τρόπο για να κάνουν τον γιατρό να
σιγήσει.
Παρ ‘όλα αυτά, μετά από χρόνια αποτυχίας,
ακόμη και μετά την παραδοχή “της αποτελεσματικότητας των αντινεοπλαστονίων ως
τη θεραπεία των καρκίνων του ανθρώπου, αν και δεν είναι θέμα αυτών των
διαδικασιών», αποδεικνύοντας ότι πραγματικά δεν είναι για τη θεραπεία του
καρκίνου, το Διοικητικό Συμβούλιο ξεκίνησε μια άλλη έρευνα το 2008, και πάλι
προσπαθώντας να ανακαλέσει την ιατρική άδεια του Δρ Burzynski.
Αυτή τη φορά, όμως, η προσπάθειά τους ήταν να
τεθεί ο Δρ Burzynski σε δίκη για την παροχή θεραπείας σε ασθενείς στο τελευταίο
στάδιο καρκίνου, με εξατομικευμένη γονιδιακή-στοχευμένη θεραπεία του καρκίνου,
προσαρμοσμένη στους γενετικούς δείκτες του κάθε ασθενούς και επίσης πιο
αποτελεσματική από την θανατηφόρα, τοξική και καρκινογόνα ακτινοβολία ή την
αναγκαστική χημειοθεραπεία για τους ανθρώπους.
Κατά ειρωνικό τρόπο, αυτό το είδος της
εξατομικευμένης γονιδιακής-στοχευμένης θεραπείας θεωρείται, σήμερα από πολλούς
ειδικούς, σαν το μέλλον της σύγχρονης ιατρικής στη θεραπεία του καρκίνου.
Ευτυχώς για τους πολλούς ασθενείς οι οποίοι
στηρίζονται σε αυτή την ιατρική ανακάλυψη για την ίδια τη ζωή τους,
συμπεριλαμβανομένης της γενικής ελευθερίας, η πιο πρόσφατη περίπτωση των
κατηγοριών του Ιατρικού Συμβουλίου του Τέξας κατά του Δρ Burzynski στις 19
Νοεμβρίου, το 2012 απορρίφθηκαν.
Αλλά μην νομίζετε ότι οι επίσημες αλχημείες
τελειώνουν εδώ.
Ο Δρ Burzynski έχει υποστεί επίσης δίωξη από
την Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Τροφίμων και Φαρμάκων (FDA).
Αυτό, από μόνο του, είναι ένα κυνήγι μαγισσών της τάξης των 60 εκατομμυρίων
δολαρίων, φόρο απαιτητών από το 1983, όταν η FDA έλαβε μέτρα για να κλείσει την
κλινική του Δρ Burzynski.
Την ίδια χρονιά, βέβαια όπως και όλες τις άλλες φορές, ένας δικαστής αποφάνθηκε
οτι ο Δρ Burzynski θα μπορούσε να συνεχίσει τη θεραπεία των ασθενών στην
πολιτεία του Τέξας.
Αδυσώπητα, ο FDA, ο οποίος είχε
προειδοποιήσει προηγουμένως τους δικαστές, οτι αν πάρουν αθωωτική απόφαση, θα
ωθήσει την κυβέρνηση να συνεχίσει με άλλες μεθόδους, όπως η κατάσχεση, καταδίκη
των φαρμάκων ή ποινική δίωξη,κατάφεραν να ”πείσουν” τους ενόρκους να
κατηγορήσουν τον Burzynski το 1985, 1990, 1994, και για άλλη μια φορά το 1995.
Βέβαια κάποιοι οργανισμοί και άνθρωποι δεν
μπορούν να αποδεχτούν την λέξη «όχι» από τον κυρίαρχο λαό.
Και το εντυπωσιακό, είναι οτι ακόμη και όταν όλες οι προηγούμενες προσπάθειες
που κάναν, των πολύχρονων ερευνών τους δεν οδήγησαν σε μηνύσεις, η FDA
πραγματοποίησε ακόμα μια άλλη έρευνα μεταξύ του 1991 και του 1993.
Δυστυχώς, ο Δρ Burzynski τελικά κατηγορήθηκε το 1995 και χρεώθηκε με 75
παραβίασεις του ομοσπονδιακού νόμου περί απάτης – αντιμετωπίζοντας 290 χρόνια
φυλακής και $ 18,5 εκατομμύρια σε πρόστιμα.
Στις 4 του Μάρτη του 1997 ο δικαστής κήρυξε
κακοδικία και διέταξε ότι ο Δρ Burzynski θα απαλλαγεί από σχεδόν το ήμισυ των
τελών.
Για άλλη μια φορά, η κυβέρνηση «δεν είχε
υποβάλλει επαρκή αποδεικτικά στοιχεία» εναντίον του.
Ο FDA αναγκάστηκε να αποσύρει τελικά τις 40 από τις υπόλοιπες 41 κατηγορίες και
μια δεύτερη επιτροπή τον αθώωσε τελικά ολοκληρωτικά.
Ακόμη και οι ένορκοι από την πρώτη δίκη
εμφανίστηκαν για να διαμαρτυρηθούν, προς υποστήριξη του Δρ Burzynski.
Αλλά δεν είναι μόνο ο Δρ Burzynski που έχει αυτήν την ”τύχη” απο τους
οργανισμούς που ”προστατεύουν” τους πολίτες.
Την ιδια ”τύχη” ‘εχουν όλοι οι γιατροί και οι ερευνητές που πραγματικά,
ανακαλύπτουν οτιδήποτε είναι θεραπευτικό.
Οι φαρμακοβιομηχανίες είναι αυτές που
ελέγχουν και νομοθετούν, στηρίζουν στο να συνεχιστούν με κάθε τρόπο οι
ασθένειες.
Ο Linnous Pauling, γιατρός, που έχει τιμηθεί
δύο φορές με το Νόμπελ Ιατρικής, έχει δηλώσει στον
τύπο, ότι: «ο πόλεμος και οι θεραπείες κατά τού καρκίνου είναι σε ένα μεγάλο
βαθμό καθαρή απάτη».
Ένας άλλος, δύο φορές νομπελίστας τής Ιατρικής και τής Φυσιολογίας, ο James
Watson, αυτός, που
ανακάλυψε την διπλή έλικα τού DNA το 1962 και
μέλος τής Αντικαρκινικής Συμβουλευτικής Επιτροπής των Η.Π.Α., όταν ρωτήθηκε τι
είχε να πει για το αντικαρκινικό πρόγραμμα, που υπηρετούσε δήλωσε ότι «είναι
ένας σωρός από κόπρανα». Ο Watson έχει αμφισβητήσει ανοικτά τις μεθοδολογίες
τής συμβατικής Ιατρικής ακόμα και την γενετική Ιατρική, για τις αποτυχίες και
τις παρενέργειές της. Γι΄ αυτές τις λογικές του αμφισβητήσεις τα Μ.Μ.Ε. έχουν
φροντίσει να τον
παρουσιάσουν ως ρατσιστή και αμφιλεγόμενο ερευνητή…
Η ΑΠΟΜΥΘΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΚΑΡΚΙΝΟΥ
Νωρίτερα, το 2012, η Δρ Antonella Carpenter,
PhD, εργαζόταν όπως ο Δρ Burzynski, χρησιμοποιώντας την προσωπικά-κατοχυρωμένη
με δίπλωμα ευρεσιτεχνίας τεχνολογία, για πάνω από μια δεκαετία με στόχο την καταστολή
των καρκινικών κυττάρων, με την χρήση, ενός ενέσιμου, έγχρωμου υγρού για να
θερμάνει και να καταστρέψει τα καρκινικά κύτταρα, αφήνοντας τους περιβάλλοντες
ιστούς ανέπαφους σχεδόν εξ ολοκλήρου σώους και αβλαβείς.
Η θεραπεία, Light Induced Ενισχυμένη Επιλεκτική Υπερθερμία (LIESH), είναι
βασισμένη στην χρήση μιας λέιζερ τεχνολογίας, την οποία η Δρ Carpenter είχε
αποκτήσει νομίμως, ενώ εργαζόταν για τη NASA κατά τη διάρκεια ενός μυστικού
σχεδίου της κυβέρνησης.
Σχεδόν ταυτόσημη με την ιστορία του Δρ Burzynski, ωστόσο, με πολύ πιο
εξελιγμένες και συντονισμένες προσπάθειες που έγιναν από επαγγελματίες
πράκτορες, οι οποίοι ζητούσαν από νυν και πρώην ασθενείς να ξεγελαστούν και να
καταθέσουν εναντίον της, εκβιάζοντας και απειλώντας τους.
Επίσης, όπως ο Δρ Burzynski, και όπως γίνεται
συνήθως, προσπάθησαν να την εξευτελίσουν, αλλά η ιδιόκτητη και κατοχυρωμένη με
δίπλωμα ευρεσιτεχνίας τεχνολογία της απαγορεύτηκε στην περίπτωσή της, παρότι
δεν υπήρξε καμία απόδειξη ότι την είχε ποτέ ασκήσει παράνομα ή ότι οι ασθενείς
της είχαν βλαφτεί με οποιονδήποτε τρόπο.
Παρά τις πολλές επιτυχείς θεραπείες σε
ασθενείς, συμπεριλαμβανομένων πολλών που ήταν πρόθυμοι να καταθέσουν, αλλά
ειρωνικά ποτέ δεν τους επετράπηκε, απο τους εισαγγελείς, και τους δικαστές,
τόσο στο Αρκάνσας οσο και στην Οκλαχόμα το πέτυχαν με δικονομικά τερτίπια και
τελικά αναγκάσαν την Δρ Carpenter να πληρώσει εκατομμύρια σε πρόστιμα και
κατασχέθηκε όλος ο εξοπλισμός της κατά τη θερινή περίοδο απο την ομοσπονδιακή
κυβέρνηση που γνώμονας της είναι το κέρδος.
Η περίπτωσή της σήμερα βρίσκεται στο Εφετείο.
Ο Δρ Max Gerson, άλλο ενα απο τα πολλά
παραδείγματα, που ανέπτυξε την παγκοσμίου φήμης διαιτητική θεραπεία του, την
«Διατροφή του Gerson”, η οποία έχει αποδειχθεί οτι έχει θεραπεύσει πολλές
ασθένειες, μεταξύ των οποίων και τον καρκίνο σε χιλιάδες περιπτώσεις.
Ως αποτέλεσμα της αποδεδειγμένης επιτυχίας του, η Επιτροπή της αμερικανικής
Γερουσίας, του παρείχε χρηματοδότηση για την έρευνα της διατροφικής του
θεραπείας για τον καρκίνο.
Για άλλη μια φορά, η έρευνα δεν μπόρεσε να
πάει πολύ μακριά και ο Δρ Gerson αγωνίστηκε ως πρωτοπόρος, γιατί διώχθηκε από
το ιατρικό κατεστημένο, η δίωξη του οφείλεται στο γεγονός ότι η θεραπεία του
πήγε ενάντια στην συμβατική ιατρική.
Η Αμερικανική Ιατρική Ένωση, πίεσε και απορρίφθηκε η χρηματοδότηση του, με
μόλις τέσσερις ψήφους.
Σε μια άλλη περίπτωση, διώχθηκαν η Royal Rife Ray και η Gaston NAESSENS δύο
εφευρέσεις, δύο ισχυρών μικροσκόπιων που επέτρεπαν στους ερευνητές να
παρατηρούν τα ζωντανά μικρόβια του καρκίνου …
Ένω τα σύγχρονα κοινά μικροσκόπια δεν μπορούν να το κάνουν αυτό, ακόμα και
σήμερα.
Αυτά τα μικροσκόπια επέτρεψαν να αναπτυχθούν αποτελεσματικές θεραπείες για την
καταστροφή των καρκινικών κυττάρων, αλλά και οι δύο διώχθηκαν για τις
ανακαλύψεις τους και κατηγορούνται για τη θεραπεία ασθενών χωρίς άδεια.
Είναι επίσης γνωστό, ότι (τουλάχιστον) απο το
1974, περίπου 60 από τα 420 ή και περισσότερα “κανναβινοειδή” που υπάρχουν στην
τετραινδοκαναβιόλη THC, έχει αποδειχθεί σε πολλές περιπτώσεις, τόσο σε
ιδιωτικές, όσο και μέσω επαγγελματιών ερευνών, οτι έχουν πολλά διαφορετικά
οφέλη για την υγεία. Συμπεριλαμβανομένης της μείωσης του μεγέθους των
καρκινικών όγκων, σκοτώνοντας τα καρκινικά κύτταρα, σχεδόν κάθε φορά που είχαν
δοκιμαστεί. Ωστόσο, αν ρωτήσετε τους τοπικούς ογκολόγους σας ή αναζητήστε στα
μέσα μαζικής ενημέρωσης σας, κανείς δεν έχει ακούσει τίποτα.
Περισσότερα παραδείγματα:
– Ο ψυχίατρος Wilhem Reich, που κάποτε εθεωρείτο και ως ο διάδοχος της έδρας
του Σίγκμουντ Φρόιντ, έχασε τη ζωή τους στη φυλακή μετά από την εργασία του με
την οργόνη για να σκοτώσει τα καρκινικά κύτταρα.
Η FDA φρόντισε ο εξοπλισμός, τα βιβλία και τα γραπτά του, όλα να καταστραφούν.
– Ο Δρ Issels θεράπευε ασθενείς με καρκίνο με τη βοήθεια μιας ολοκληρωμένης
ανοσοθεραπείας με τις ίδιες αρχές όπως η θεραπεία Gerson. Για αυτό έλαβε ποινή
φυλάκισης με αναστολή και έχουν γίνει πολλές προσπάθειες για να αναγκαστεί να
διακόψει την εργασία του.
– Ο Βιοχημικός Lawrence Burton διώχθηκε και δυσφημίστηκε για το έργο του, για
τη βελτίωση της λειτουργίας του ανοσοποιητικού συστήματος σε ασθενείς με
καρκίνο και την ανακάλυψη ενός ορού για την συρρίκνωση των όγκων.
– Ο Δρ Dinshah Ghadiali ήταν ένας πρωτοπόρος στον τομέα της χρωματοθεραπείας,
δυστυχώς, φυλακίστηκε και ο εξοπλισμός του, τα βιβλία και τα γραπτά
καταστράφηκαν αφού είχε αντιμετωπίσει με επιτυχία τον καρκίνο και άλλες
ασθένειες.
– Ο Χάρι Hoxsey διώχθηκε και συνελήφθη για άσκηση της ιατρικής χωρίς άδεια μετά
τη θεραπεία χιλιάδων ασθενών του καρκίνου με τη χρήση βοτάνων.
– Η Δρ Kristine Nolfi άρχισε να βοηθά τους ασθενείς της να ξεπεράσουν τον
καρκίνο μέσω της διατροφής, μετά τη θεραπεία του δικού της καρκίνου με την
κατανάλωση μιας χορτοφαγικής διατροφής με οργανικές πρώτες ύλες τροφίμων.
Στη συνέχεια, διώχθηκε και της πήραν την άδεια της.
– Ο William F. Koch μετανάστευσε στη Βραζιλία, ως αποτέλεσμα των σοβαρών
διώξεων που υπέστη για την επιτυχία του στη θεραπεία ασθενών με τη χρήση των
ομοιοπαθητικών οξειδωτικών καταλυτών.
– Η ερευνήτρια Δρ Johanna Budwig αποτράπηκε από τη δημοσίευση της ανακάλυψης
της για τα λιπαρά καταλοίπα α μαργαρίνης σε μαλακούς όγκους, αλλά και έχασε τη
δουλειά της στην πορεία.
Πραγματικά υπάρχουν πολλές διαφορετικές
εναλλακτικές θεραπείες για σχεδόν κάθε ασθένεια που υπάρχει.
Eδώ μια πολύ καλή αναφορά για το λόμπι των
φαρμακευτικών εταιρειών.
Ο διάσημος Γερμανός γιατρός στηλιτεύει τα λόμπι των φαρμακευτικών εταιρειών
Κόκκινος
Ουρανός
Ενώ μιλούσε
για τη διατροφή Vegan, ένα μοντέλο και υποψήφια των Πρασίνων για τις
γενικές εκλογές στην Ελβετία, η Tamy Glauser είπε στο Instagram, ότι το
αίμα vegan είναι σε
θέση να σκοτώσει τα καρκινικά κύτταρα.
Είναι
πεπεισμένη ότι προστατεύεται καλύτερα από τον καρκίνο από ό, τι οι μη βέγκαν.
Τα μηνύματά της Instagram αναφέρουν μια ανακριβή μελέτη των ΗΠΑ και λένε:
"Η φύση θεραπεύει τα πάντα. Για παράδειγμα, το vegan αίμα μπορεί να σκοτώσει τα
καρκινικά κύτταρα".
Η μελέτη
στην οποία αναφερόταν μιλούσε μόνο για πιθανό αυξημένο κίνδυνο καρκίνου του
παχέος εντέρου μέσω κατανάλωσης κρέατος και επεξεργασμένων τροφίμων. Πουθενά
δεν αναφέρονταν οι βέγκαν.
Μετά τη
δημοσίευση της κατηγορήθηκε αυστηρά, καθώς πολλοί χρήστες του Instagram κατήγγειλαν την ψευδοεπιστήμη.
Ένας χρήστης
έγραψε: "Ένα μελλοντικό μέλος του Εθνικού Συμβουλίου, το οποίο διαχέει
τέτοιες αντιεπιστημονικές ανοησίες. Δεν είσαι σοβαρή, έτσι;"
Ο Ori Schipper της Έρευνας
για τον Καρκίνο της Ελβετίας δεν χάρηκε από τις δηλώσεις, λέγοντας:
"Δυστυχώς, ο καρκίνος είναι μια συχνά απρόβλεπτη ασθένεια που προκύπτει
από τυχαίες μεταλλάξεις και μπορεί συνεπώς να επηρεάσει ανθρώπους που πάντα
πρόσεχαν την υγεία τους".
Σύμφωνα με
την έρευνα, μια δίαιτα Vegan μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο
καρκίνου, ωστόσο σε ορισμένους κύκλους των Vegan αυτό λαμβάνεται ως εγγύηση.
Πιστεύουν
επίσης ότι οι άνθρωποι που δεν ακολουθούν αυτόν τον τρόπο ζωής είναι περίπου
οκτώ φορές πιο πιθανό να πάθουν καρκίνο.
Η Glauser αρνήθηκε να
απαντήσει σε ερωτήσεις της ελβετικής εφημερίδας 20 Minuten. Το μόνο που απάντησε ήταν για το
τι σκέφτεται για τους μη-βέγκαν: «Πιστεύω ότι είναι σημαντικό να ενημερώνονται
οι άνθρωποι και ο καθένας πρέπει να αποφασίσει για τον εαυτό του».
ΤΙ ΕΙΝΑΙ
Ο
ΚΑΡΚΙΝΟΣ
Η προέλευση της λέξης Καρκίνος, αποδίδεται στον
Έλληνα ιατρό Ιπποκράτη, που έμεινε στην ιστορία ως «πατέρας της ιατρικής». Ο
Ιπποκράτης χρησιμοποίησε τους όρους «καρκίνος» και «καρκίνωμα» για να
περιγράψει διάφορους όγκους που εμφάνιζαν εσωτερικά ή εξωτερικά έλκη και
διογκώσεις. Στην Ελληνική γλώσσα οι
λέξεις αυτές αναφέρονται στα καβούρια, τα οποία θυμίζουν τον καρκίνο, αφού οι
ακτινωτές μεταστάσεις των καρκινικών κυττάρων, φέρνουν αμυδρά στο μυαλό τη
μορφή που έχουν τα πόδια και οι δαγκάνες του καβουριού. Ο καρκίνος (όγκος)
είναι η ανώμαλη ανάπτυξη κύτταρων με αποτέλεσμα τη δημιουργία όγκων σε διάφορα
σημεία του σώματος.
Ο όρος «καρκίνος» δεν αποδίδεται σε μία και
μόνη ασθένεια, αλλά σε μια ομάδα ασθενειών που
χαρακτηρίζονται από τον ανεξέλεγκτο πολλαπλασιασμό των κυττάρων. Σε αντίθεση με τα φυσιολογικά
κύτταρα στο σώμα μας, τα οποία αυξάνονται, διαιρούνται και πεθαίνουν με έναν
αυστηρά ελεγχόμενο τρόπο, τα καρκινικά κύτταρα διαφέρουν διότι συνεχίζουν να
διαιρούνται ανεξέλεγκτα. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα την ανάπτυξη μιας μάζας
κυττάρων, που ονομάζεται όγκος. Οι όγκοι μπορεί να είναι καλοήθεις ή κακοήθεις.
Τα κύτταρα στο σώμα μας, φυσιολογικά,
αυξάνονται, διαιρούνται και πεθαίνουν με έναν αυστηρά ελεγχόμενο τρόπο. Όμως τα καρκινικά κύτταρα δεν υπόκεινται
στις διαδικασίες της απόπτωσης ή άλλης μορφής προγραμματισμένου κυτταρικού
θανάτου. Ουσιαστικά είναι μια αδυναμία του οργανισμού να αντιγράψει τον κωδικό
του μορίου ακριβώς όπως στον μύκητα. Ουσιαστικά είναι η μορφή αδυναμίας στην
αντιγραφή του DNA , πράγμα που παρατηρούμε στην εμφάνιση των μυκήτων.
Στα πρώτα χρόνια της ζωής, και μέχρι την
ενηλικίωση του ατόμου, ο ρυθμός διαίρεσης των κυττάρων του ανθρώπινου
οργανισμού είναι έντονος. Στη συνέχεια τα κύτταρα διαιρούνται μόνο για να
αντικαταστήσουν άλλα που έχουν φθαρεί ή πεθάνει. Τα καρκινικά κύτταρα διαφέρουν
από τα φυσιολογικά κύτταρα, διότι συνεχίζουν να διαιρούνται ανεξέλεγκτα, εξαιτίας
μεταλλάξεων του γονιδιώματος και χάρη σε ένα ένζυμο, την τελομεράση,
που βρίσκεται μόνο στα γαμετικά κύτταρα και στα καρκινικά. Τα κύτταρα στα οποία
εκφράζεται η τελομεράση ονομάζονται αθανατοποιημένα. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα
την ανάπτυξη μιας μάζας κυττάρων, που ονομάζεται όγκος.
Ο καρκίνος είναι πρακτικά η αποτυχία ρύθμισης
της ανάπτυξης ενός ιστού. Για να μετατραπεί ένα φυσιολογικό κύτταρο σε
καρκινικό πρέπει να λάβουν χώρα μία ή περισσότερες μεταλλάξεις σε γονίδια.
Τα γονίδια αυτά χωρίζονται σε δύο κατηγορίες,
τα ογκογονίδια,
που προωθούν την ανάπτυξη του ιστού, και τα ογκοκατασταλτικά γονίδια, που είναι υπεύθυνα για τη διακοπή
του κυτταρικού πολλαπλασιασμού. Συνήθως για την εμφάνιση ενός καρκίνου
απαιτούνται μεταλλάξεις σε πολλά γονίδια.
Οι μεταλλάξεις αυτές μπορεί να οφείλονται σε
λάθη που συμβαίνουν κατά τη μίτωση, όπως η απώλεια ή ο διπλασιασμός
της περιοχής ενός χρωμοσώματος. Επίσης, μια άλλη πιθανή χρωμοσωμική μετάλλαξη
είναι η μετάθεση, όταν δυο χρωμοσώματα συντήκονται ανώμαλα. Χαρακτηριστική
πάθηση της τελευταίας περίπτωσης είναι η χρόνια μυελογενής λευχαιμία, στην οποία μέρος του ένατου
χρωμοσώματος μετατοπίζεται στο 22ο, με αποτέλεσμα τη δημιουργία μίας πρωτεΐνης
υβρίδιο, γνωστή ως Bcr-Abl, η οποία δρα ως μία ιδιοσυστατά (συνεχώς) ενεργή κινάση της τυροσίνης. Τέτοιοι καρκίνοι που οφείλονται
σε μια μόνο μετάλλαξη δεν παρατηρούνται στους συμπαγείς όγκους.
Ο καρκίνος συνήθως δεν επηρεάζει μόνο ένα
όργανο του σώματος και δεν έχει μία μορφή. Μπορεί να περιλαμβάνει οποιοδήποτε
ιστό του σώματος και να έχει τελείως διαφορετική μορφή σε κάθε σημείο του
σώματος. Υπάρχουν πάνω από 200 διαφορετικά είδη καρκίνου και δεν
αντιμετωπίζονται όλοι με τον ίδιο τρόπο. Κάθε ένα είδος έχει τον δικό του τρόπο
θεραπευτικής αντιμετώπισης. Οι περισσότερες μορφές καρκίνου είναι στην ουσία
όγκοι εκτός από ορισμένους τύπους καρκίνου όπως η λευχαιμία, των οποίων τα
κύτταρα κυκλοφορούν μέσα στο αίμα και στα όργανα και τελικά αναπτύσσονται σε
συγκεκριμένους ιστούς.
Ο καρκίνος προκαλείται από διαταραχές των
γονιδίων, που φυσιολογικά ελέγχουν την διαίρεση και τον θάνατο των κυττάρων. Ο
τρόπος με τον οποίο ένα κύτταρο μετασχηματίζεται σε καρκινικό, δεν έχει απόλυτα
διευκρινιστεί. Πολλές φορές το κύτταρο έχει τη γενετική προδιάθεση και αρκεί η
έκθεση σε επιβαρυντικούς παράγοντες, όπως είναι διάφορες χημικές ουσίες ή
ακτινοβολίες, για τη μετατροπή τους σε καρκινικό. Υπάρχουν, ακόμη, σπάνιες περιπτώσεις,
κατά τις οποίες φαίνεται ότι πολλά κύτταρα, κάτω από την ισχυρή πίεση ενός
επιβαρυντικού παράγοντα, χάνουν τον έλεγχο της αύξησης τους, με αποτέλεσμα να
προκαλούν την ταυτόχρονη γένεση πολλών διαφορετικών όγκων.
Στον άνθρωπο, μετά τη γονιμοποίηση του ωαρίου
δημιουργούνται 65 τρισεκατομμύρια κύτταρα. Έχει υπολογιστεί ότι για να
διατηρηθεί η κανονική προμήθεια του οργανισμού σε ερυθροκύτταρα, απαιτούνται
2.000.000 κυτταρικές διαιρέσεις/sec. Ο μηχανισμός της κυτταρικής διαίρεσης
είναι σχεδόν τέλειος, αφού διαιρείται ένας τόσο μεγάλος αριθμός κυττάρων και
μάλιστα χωρίς λάθη. Αυτή η τάξη και η απόλυτη ακρίβεια εξαρτάται από τη δράση
συγκεκριμένων γονιδίων τα οποία ενεργοποιούνται τον κατάλληλο χρόνο και στη
σωστή φάση, πριν και κατά την κυτταρική διαίρεση.
Η μελέτη των γονιδίων που προκαλούν καρκίνο και ονομάζονται ογκογονίδια, έχει
προσφέρει ένα μεγάλο πλήθος πληροφοριών για την κυτταρική διαίρεση στα κανονικά
κύτταρα. Για τη δημιουργία του καρκίνου, δύο ομάδες γονιδίων έχουν πολύ μεγάλη
σημασία: α. τα ογκογονίδια, τα οποία παρακάμπτουν τα σημεία ελέγχου της
κυτταρικής διαίρεσης, προκαλώντας ανεξέλεγκτη κυτταρική αύξηση β. τα
ογκο-κατασταλτικά γονίδια, τα οποία παρεμποδίζουν την ανεξέλεγκτη δράση των
ογκογονιδίων. Μέχρι τώρα έχουν ανακαλυφθεί 100 περίπου διαφορετικά ογκογονίδια.
Σήμερα πιστεύεται, ότι οι περισσότεροι καρκίνοι ξεκινούν από την απώλεια
ελέγχου ενός και μόνο κυττάρου. Το κύτταρο αυτό πολλαπλασιάζεται και δίνει μια
ομάδα κυττάρων, των οποίων η αύξηση δεν ελέγχεται, γιατί η ισορροπία μεταξύ κυτταρικής
διαίρεσης και φυσιολογικού θανάτου έχει διαταραχθεί. Ανάλογα με τον τύπο του
καρκινικού κυττάρου, σε μερικές εβδομάδες, μήνες ή χρόνια, σχηματίζεται μια
μεγάλη μάζα κυττάρων τοπικά ή και με πιθανές τοπικές διηθήσεις ή και με
απομακρυσμένες μεταστάσεις και η εμφάνιση αυτών θα προκαλέσει σημαντικά ζωτικά
προβλήματα στον οργανισμό. Ο οργανισμός δεν μπορεί να αντιμετωπίσει εύκολα τα
καρκινικά κύτταρα, επειδή μοιάζουν με τα φυσιολογικά, δεν ενεργοποιούν το
ανοσοποιητικό σύστημα και έτσι συνεχίζεται ανεμπόδιστα η εισβολή και η εξάπλωση
τους.
Οι σύγχρονες αντιλήψεις συγκλίνουν στη διαπίστωση ότι η καρκινογένεση στον
οργανισμό του ανθρώπου, είναι ένα πολύπλοκο γεγονός και μια σχετικά μακροχρόνια
διαδικασία που διακρίνεται σε τέσσερις επιμέρους φάσεις:
Φάση πρόκλησης
Οι επιστήμονες μετά από πολύχρονες μελέτες, κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι η φάση
πρόκλησης του καρκίνου διαρκεί 15-30 χρόνια. Αυτό σημαίνει ότι απαιτείται
μακροχρόνια έκθεση σε καρκινογόνους περιβαλλοντικούς παράγοντες, ώστε να
ξεκινήσει η διαδικασία της καρκινογένεσης. Η φάση πρόκλησης μπορεί όμως να
είναι συντομότερη σε ορισμένες περιπτώσεις (π.χ. η προσβολή από ακτινογενή
λευχαιμία) ή οι γενετικά καθορισμένοι όγκοι της βρεφικής ηλικίας, οι οποίοι
υπάρχουν αφανώς από τη στιγμή της γέννησης και εξελίσσονται μετά από κάποιο
χρονικό διάστημα.
Τοπική φάση (in situ)
Σήμερα πιστεύεται ότι η προοδευτική βαριά δυσπλασία μετατρέπεται, στις
περισσότερες περιπτώσεις, σε in situ καρκίνωμα, ενώ το τελευταίο μετά από μια πολύπλοκη
διαδικασία που διαρκεί δέκα ή περισσότερα χρόνια, καταλήγει σε διηθητικό
καρκίνο.
Φάση διήθησης
Τα κύτταρα έχουν κακοήθη χαρακτηριστικά. Πολλαπλασιάζονται με γρήγορους ρυθμούς
και έχουν τη δυνατότητα να διασπάσουν τη βασική μεμβράνη, να εισέλθουν στους
γειτονικούς ιστούς και να φτάσουν μέχρι τα αγγεία του αίματος ή της λέμφου.
Φάση διασποράς
Tα καρκινικά κύτταρα διηθούν όλο και περισσότερους ιστούς γύρω από την περιοχή
της αρχικής ανάπτυξης, αυξάνοντας κατακόρυφα την πιθανότητα μεταστάσεων. Μπορούν
μεμονωμένα ή κατά ομάδες να μεταφέρονται, με τη βοήθεια του αίματος και του
λεμφικού συστήματος, σε απομακρυσμένα σημεία του οργανισμού, δημιουργώντας
διάσπαρτες μεταστάσεις.
Σύμφωνα με τη θεωρία της εξέλιξης οι τυχαίες
μεταλλάξεις είναι σχεδόν πάντα βλαβερές με αποτέλεσμα τον άμεσο θάνατο. Τα
καρκινικά κύτταρα όμως, φαίνεται να είναι πολύ “τυχερά” κάθε φορά, γιατί όχι
μόνο δεν πεθαίνουν αλλά ευδοκιμούν λόγω αυτών των μεταλλάξεων. Ενώ τα
φυσιολογικά κύτταρα υποβάλλονται σε προγραμματισμένο θάνατο τα καρκινικά
κύτταρα γίνονται αθάνατα και πολλαπλασιάζονται ασταμάτητα.
Είναι όμως η τυχαιότητα και το χάος το κύριο αίτιο πίσω από την δημιουργία των
καρκινικών κυττάρων; Σε αντίθεση με το παραπάνω, οι όγκοι φαίνεται να
εμφανίζουν μια υψηλή οργάνωση στη συμπεριφορά τους. Οι καρκινικοί όγκοι είναι
σε θέση να παράγουν τη δική τους αιματική κυκλοφορία, μπορούν να σιγήσουν
(απενεργοποιήσουν) γονίδια που καταστέλλουν το καρκίνο, να ενεργοποιήσουν
γονίδια που προωθούν το καρκίνο (promoter genes), να παράγουν ένζυμα που τους
επιτρέπουν να κινούνται ανάμεσα στους ιστούς (πρωτεολυτικά ένζυμα), να αλλάξουν
το μεταβολισμό τους ώστε να επιβιώνουν σε όξινο περιβάλλον με χαμηλή παροχή
οξυγόνου και να αποβάλλουν τις πρωτεΐνες που βρίσκονται στην επιφάνεια της
κυτταρικής τους μεμβράνης ώστε να μην γίνονται αντιληπτά από τα λευκά
αιμοσφαίρια και το ανοσοποιητικό σύστημα.
Πριν από 1 δις χρόνια επικρατούσαν
μονοκύτταροι οργανισμοί που άρχισαν να οργανώνονται σταδιακά σε ομάδες περισσοτέρων
κυττάρων. Μια κατάσταση χαλαρής οργάνωσης πολύ μακρυά από τους σημερινούς
πολύπλοκους οργανισμούς, όπως οι άνθρωποι και τα ζώα, που εμφανίζουν
εξειδικευμένα όργανα και συστήματα. Οι συνθήκες στο πλανήτη ήταν εντελώς
διαφορετικές (χαμηλή συγκέντρωση οξυγόνου, όξινο περιβάλλον). Οι πρωτόγονοι
αυτοί οργανισμοί είχαν μια βάση λειτουργίας παρόμοια με αυτή των καρκινικών
όγκων.
Οι ερευνητές καταλήγουν ότι η γενετική πληροφορία που έχει παραμείνει στο DNA
και υπό κανονικές συνθήκες βρίσκεται σε καταστολή, όταν όμως η επιβίωση του
οργανισμού είναι οριακή ή αποκλίνει σημαντικά από τη φυσιολογική λειτουργία,
ενεργοποιούνται αυτοί οι πρωτόγονοι και πιο σκληροτράχηλοι μηχανισμοί. Το
αποτέλεσμα είναι καρκίνος.
ΛΙΓΑ ΑΠΛΑ ΛΟΓΙΑ
ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΑΡΚΙΝΟ,
ΑΠΟ ΤΟΝ ΖΗΝΩΝΑ ΠΑΠΑΖΑΧΟ.
Η αληθινή φύση του καρκίνου είναι το δυσκολότερο ιατρικό πρόβλημα.
Ο
καρκίνος συνδέεται πολύ
στενά με το
ίδιο το φαινόμενο
της ζωής.
Ακόμη
και σήμερα δεν
έχουμε ένα ικανοποιητικό
ορισμό για το
φαινόμενο της ζωής.
Η ίδια
η ζωή σαν
απλός μονοκύτταρος οργανισμός
έκανε πάνω από
ένα δισεκατομμύριο χρόνια
για να εμφανιστεί
στην γη. Αυτό που
έγινε σε δισεκατομμύρια έτη, δεν πρέπει να περιμένουμε να το
αποκωδικοποιήσει η ιατρική σε 100 ή σε χίλια χρόνια.
Μας διαφεύγει
ολοκληρωτικά η βιοχημική
φύση της ζωής.
Εάν καταλάβουμε την φύση της ζωής θα πετύχουμε τον
μετασχηματισμό της. Το επόμενο στάδιο θα είναι η αναδημιουργία
της.
Ιστορικά,
εάν η παρούσα
επιστημονική εξέλιξη συνεχιστεί
ανεπηρέαστα για τα
επόμενα 1000 χρόνια
και δεν προκύψει
νέος καταστροφικός μεσαίωνας,
με αλλοίωση της φυλετικής βάσεως του πρωτοπόρου ευρωπαϊκού έθνους, ο Ζ.Π. πιστεύει
ότι περί το
3.000 μ.Χ. θα έχουμε πιθανώς
ένα ολοκληρωμένο μοντέλο
του τι επακριβώς
συνιστά την φύση της
ζωής.
Έτσι θα μπορέσουμε
τότε να ερμηνεύσουμε
την ίδια την φύση
του καρκίνου και
να δράσουμε αιτιοπαθογενετικά πάνω στην θεραπεία
του.
Μέχρι
τότε η θεραπεία
του καρκίνου θα
είναι εμπειρική, σαν
την σημερινή. Ακριβώς
όπως ήταν το
1900 η θεραπεία
των λοιμωδών νόσων
πριν την ανακάλυψη
των αντιβιοτικών.
Παρ’
όλα αυτά πρέπει,
προς το παρόν,
να είμαστε ικανοποιημένοι. Χωρίς να
γνωρίζουμε την αιτία
του καρκίνου, σήμερα
θεραπεύουμε περίπου τους μισούς
καρκινοπαθείς και το
ποσοστό αυτό θα
συνεχίσει να αυξάνει
στις ερχόμενες εκατονταετίες.
Συμπέρασμα:
Μην περιμένετε στα
ερχόμενα 1000 χρόνια
την αιτιολογική θεραπεία
του συνόλου των
ασθενειών που αποκαλούνται
ΚΑΡΚΙΝΟΣ. Θα είναι
μάταιες ελπίδες. Εμπιστευτείτε
την παρούσα Ιπποκρατική
Ελληνική Ιατρική, αναγνωρίζοντας την
ιστορικότητα της επιστήμης.
Υπάρχουν ασθένειες σήμερα
αντιμετωπίσιμες καθ’ ολοκληρία και ασθένειες μερικώς
αντιμετωπίσιμες. Δεν μπορούμε
να θεραπεύσουμε τα
πάντα. Δυστυχώς οι
άνθρωποι θα συνεχίσουν
να πεθαίνουν από ανίατες αρρώστιες.
Πρέπει να έχουμε
το κουράγιο να το αποδεχόμαστε. Ο καρκίνος
όμως, παρ’ όλο
που δεν γνωρίζουμε
την αιτιοπαθογένεια,
αντιμετωπίζεται με σχετική
επιτυχία. Κοιτάξτε
γύρω σας. Υπάρχουν
εκατομμύρια άνθρωποι που
ζουν και εργάζονται
θεραπευμένοι από τον καρκίνο,
μια αρρώστια που δεν
ξέρουμε την αιτία.
Και αυτό είναι
ένα μεγάλο επίτευγμα
της σημερινής Ιατρικής.
Και
βέβαια μακριά από
επιστημονικοφανείς ανοησίες. Δεν
γνωρίζετε τελικά πόσο πόνο και
οδυρμό προκαλούν σε
χιλιάδες ασθενείς αυτές οι
δήθεν «θεραπείες».
ΖΗΝΩΝ ΠΑΠΑΖΑΧΟΣ
Υ.Γ
(της 3.10.2019)
ΑΝΑΚΟΙΝΩΘΗΚΕ
ΝΕΑ «ΘΕΡΑΠΕΙΑ» ΟΡΙΣΜΕΝΩΝ
ΜΟΡΦΩΝ ΚΑΡΚΙΝΟΥ.
Την «αχίλλειο πτέρνα» του καρκίνου, η οποία
θα μπορούσε να οδηγήσει σε θεραπεία ακόμα και περιπτώσεων στις οποίες η
ασθένεια έχει εξαπλωθεί σε όλο το σώμα, υποστηρίζουν ότι ανακάλυψαν
επιστήμονες.
Σε μια εξέλιξη που εκτιμάται ότι αλλάζει πλήρως τα δεδομένα οι ερευνητές
ανακάλυψαν ότι όλα τα καρκινικά κύτταρα μεταφέρουν μια «σημαία» που μπορεί να
εντοπιστεί από το ανοσοποιητικό σύστημα ανεξάρτητα από τη μετάλλαξή τους (σ.σ.
των καρκινικών κυττάρων).
Οι μέχρι σήμερα θεραπείες είναι συχνά
αναποτελεσματικές γιατί ο καρκίνος εξελίσσεται ταχύτατα αλλάζοντας
«μεταμφιέσεις» ώστε να μπορεί να «ξεφεύγει» από τα φάρμακα.
Αυτό που ανακάλυψαν οι ερευνητές από το
University College του Λονδίνου και το βρετανικό Cancer Research είναι ότι
ακόμα και όταν πρόκειται για μεταλλαγμένο καρκίνο εξακολουθεί να μεταφέρει
«μόρια-υπογραφή» που δεν αλλάζουν.
Αυτά τα μόρια είναι αντιγόνα – τοξίνες, δηλαδή, που μπορούν να εντοπιστούν από
το ανοσοποιητικό σύστημα. Τα κύτταρα του ανοσοποιητικού που μπορούν να
πολεμήσουν αυτά τα αντιγόνα υπάρχουν ήδη στον ανθρώπινο οργανισμό αλλά σε πολύ
μικρές ποσότητες ώστε να είναι αποτελεσματικά.
Ωστόσο με το να «ψαρέψουν» αυτά τα κύτταρα
και να τα πολλαπλασιάσουν στο εργαστήριο οι επιστήμονες υποστηρίζουν ότι είναι
δυνατό να εξαφανίσουν τον καρκίνο ακόμα και όταν έχει εξαπλωθεί σε όλο το σώμα.
Με την ανακάλυψη αυτή στο μέλλον οι γιατροί θα μπορούν εξετάζοντας το γενετικό
προφίλ ενός όγκου να εντοπίζουν τις «σημαίες» αυτές και στη συνέχεια να παράγουν
δισεκατομμύρια ειδικά ανοσοποιητικά κύτταρα ώστε να «σκοτώσουν» τους όγκους.
Το ίδιο γενετικό προφίλ μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την ανάπτυξη εμβολίου για
να ενισχύσει τις «άμυνες» του οργανισμού κατά του καρκίνου.
Το πιο σημαντικό είναι ωστόσο ότι θα κάνει
δουλειά σε καρκίνους που έχουν επεκταθεί σε όλο το σώμα γιατί όλοι αυτοί οι
όγκοι θα έχουν την ίδια γενετική «σημαία».
Οι ερευνητές ελπίζουν ότι οι πρώτες δοκιμές θα μπορούν να γίνουν σε ασθενείς
μέσα στα επόμενα δύο χρόνια.
Υπενθυμίζεται ότι τον προηγούμενο μήνα μία ακόμα επαναστατική ανακάλυψη είχε
γίνει γνωστή. Επιστήμονες από τις ΗΠΑ ανέπτυξαν μία «θαυματουργή», όπως
αποδείχθηκε, μέθοδο, με την βοήθεια της οποίας τροποποιήθηκαν γενετικά οι
«εκτελεστές» του ανοσοποιητικού συστήματος, τα επονομαζόμενα T-κύτταρα, έτσι
ώστε να επιτεθούν, με τη σειρά τους, στα καρκινικά κύτταρα.
Στο πλαίσιο της έρευνας , οι επιστήμονες
έμειναν έκπληκτοι με τα ιδιαίτερα ενθαρρυντικά αποτελέσματα της μεθόδου καθώς
πάνω από εννέα στους δέκα ασθενείς με σοβαρή μορφή λευχαιμίας είδαν τα
συμπτώματά τους να εξαφανίζονται πλήρως. Και μάλιστα όπως έσπευσαν να
επισημάνουν οι Αμερικανοί ερευνητές, τέσσερις στους πέντε ασθενείς με άλλες
μορφές καρκίνου του αίματος ανταποκρίθηκαν και αυτοί θετικά στη θεραπεία και
πάνω από το 50% των ασθενών δεν εμφάνιζε πλέον κανένα σύμπτωμα.
Ο επικεφαλής της έρευνας, Στάνλει Ρίοντε, από
το Ερευνητικό Κέντρο για το Καρκίνο στο Σιάτλ των ΗΠΑ Fred Hutschinson,
ανακοίνωσε ότι τα αποτελέσματα είναι εκπληκτικά αν ληφθεί υπόψη πως η μέθοδος
αυτή εφαρμόστηκε σε ασθενείς που είχαν προσδόκιμο ζωής μόνο από δύο έως πέντε
μήνες. «Πρόκειται για έκπληξη. Για να είμαστε ειλικρινείς, κάτι τέτοιο δεν έχει
προηγούμενο στην ιατρική, καθώς υπήρξε ανταπόκριση στη θεραπεία ασθενών με πολύ
προχωρημένο καρκίνο», τόνισε.
Η είδηση κάνει το γύρο του κόσμου με τους
Αμερικανούς επιστήμονες να υποστηρίζουν πως κατάφεραν επιτυχώς να διδάξουν στα
κύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος πώς να επιτίθενται σε μεταστατικούς
όγκους. Σε μία από τις μελέτες, οι ερευνητές κατάφεραν βάζοντας στο εργαστήριο
τα επονομαζόμενα Τ- κύτταρα καρκινοπαθών να τα εκπαιδεύσουν έτσι ώστε σε πρώτη
φάση να αναγνωρίζουν τα καρκινικά κύτταρα και σε δεύτερη να τους επιτίθενται
για να τα εξοντώσουν. H λήψη των Τ- κυττάρων γίνεται μέσω του αίματος.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕΝΘΑΡΡΥΝΤΙΚΗ ΑΝΟΣΟΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΟΥ ΚΑΡΚΙΝΟΥ.
Κάτι παραπάνω από ενθαρρυντικά ευρήματα είχε μικρή μελέτη με ένα νέο αντινεοπλασματικό φάρμακο, το οποίο φάνηκε να εξαλείφει τον καρκίνο του παχέος εντέρου σε όλους τους ασθενείς στους οποίους χορηγήθηκε.
Τα πρώτα δεδομένα που δημοσιεύθηκαν στην ιατρική επιθεώρηση New England Journal of Medicine αφορούν 12 ασθενείς. Ωστόσο οι ερευνητές το έχουν χορηγήσει με την ίδια επιτυχία σε ακόμα έξι.
Το φάρμακο λέγεται dostarlimab και είναι μια μορφή ανοσοθεραπείας. Η ανοσοθεραπεία διεγείρει το ανοσοποιητικό σύστημα των ασθενών για να καταπολεμήσει πιο αποτελεσματικά τον καρκίνο.
Οι υπάρχουσες ανοσοθεραπείες δεν καταπολεμούν μόνο μία μορφή καρκίνου, αλλά πολλές, ακριβώς επειδή δεν στοχεύουν τα καρκινικά κύτταρα αλλά το ανοσοποιητικό σύστημα των ασθενών.
Το dostarlimab είναι εγκεκριμένο από το 2021 σε Ευρώπη και ΗΠΑ για τον καρκίνο του ενδομητρίου. Δοκιμάζεται όμως και εναντίον του καρκίνου του παχέος εντέρου, του παγκρέατος, του στομάχου και του προστάτη.
Η νέα μελέτη
Όπως ανακοίνωσαν οι γιατροί από το φημισμένο κέντρο καρκίνου Memorial Sloan Kettering, ο καρκίνος του παχέος εντέρου εξαφανίστηκε σε όλους τους ασθενείς που έλαβαν το φάρμακο.
Οι ασθενείς αυτοί έπασχαν από καρκίνο του παχέος εντέρου σταδίου ΙΙ ή ΙΙΙ. Με άλλα λόγια, ο καρκίνος τους είχε εξαπλωθεί τοπικά ή και στους παρακείμενους λεμφαδένες. Ωστόσο δεν είχε προκαλέσει απομακρυσμένες μεταστάσεις.
Οι ερευνητές τούς χορηγούσαν το φάρμακο κάθε 3 εβδομάδες και επί έξι μήνες. Τουλάχιστον 6 μήνες μετά την ολοκλήρωση της θεραπείας, όλες οι επαναληπτικές εξετάσεις στις οποίες υπέβαλλαν τους ασθενείς τους ήταν αρνητικές.
Ούτε καν οι βιοψίες δεν κατόρθωσαν να εντοπίσουν καρκινικά κύτταρα στα σημεία όπου πριν τη θεραπεία υπήρχαν οι όγκοι.
«Πιστεύω ότι είναι η πρώτη φορά που βλέπουμε τέτοια αποτελέσματα στην ιστορία της Ογκολογίας», δήλωσε ο επικεφαλής ερευνητής Dr. Luis Diaz.
Το κοινό χαρακτηριστικό
Παρά τα ενθαρρυντικά αποτελέσματα, οι ερευνητές δηλώνουν συγκρατημένα αισιόδοξοι. Η μελέτη τους είναι μικρή και τα ευρήματά της πρέπει να επαληθευθούν σε περισσότερους ασθενείς, από περισσότερα ερευνητικά κέντρα. Επιπλέον, το φάρμακο δεν είναι κατάλληλο για όλους τους πάσχοντες από καρκίνο του παχέος εντέρου.
Στην πραγματικότητα, όλοι οι ασθενείς που εντάχθηκαν στη μελέτη τους είχαν ένα κοινό χαρακτηριστικό: τα καρκινικά κύτταρά τους έφεραν ένα συγκεκριμένο γενετικό πρόβλημα.
Ειδικότερα, τα κύτταρά τους είχαν ανεπάρκεια του συστήματος επιδιόρθωσης των αταίριαστων βάσεων του DNA (mismatch repair-deficient – MMRDs).
Τα κύτταρα με αυτή την ανεπάρκεια συνήθως έχουν πάρα πολλές μεταλλάξεις του DNA. Υπολογίζεται ότι το 5-10% όλων των καρκίνων του παχέος εντέρου έχουν αυτή την ανεπάρκεια.
Ωστόσο το ίδιο χαρακτηριστικό έχουν και μερικοί ασθενείς με καρκίνο του στομάχου, του προστάτη ή του παγκρέατος. Ήδη οι γιατροί του Memorial Sloan Kettering εξετάζουν πάσχοντες από αυτές τις μορφές καρκίνου για να αρχίσουν ανάλογη μελέτη και με αυτούς.
Επιπλέον, συνεχίζουν μελέτη στην οποία χορηγούν ανοσοθεραπεία σε ασθενείς με μεταστατικό καρκίνο του παχέος εντέρου.
Ζ.Π.