ΣΤΑ ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ Ο ΜΑΤΘΑΙΟΣ ΣΤΕΛΝΕΙ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ ΣΤΗΝ ΑΙΓΥΠΤΟ (ΝΟΤΙΑ), ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΠΟΥ Ο ΛΟΥΚΑΣ ΣΤΕΛΝΕΙ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ ΓΙΑ ΠΕΡΙΤΟΜΗ ΣΤΗΝ ΙΕΡΟΥΣΑΛΗΜ (ΒΟΡΕΙΑ). ΠΟΥ ΤΕΛΙΚΑ ΠΗΓΕ ΠΡΟΣΦΥΓΑΣ Ο ΙΗΣΟΥΣ; ΒΟΡΕΙΑ Ή ΝΟΤΙΑ;

 

ΤΗΝ ΔΕΥΤΕΡΗ ΗΜΕΡΑ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ ΓΙΟΡΤΑΖΕΙ Ο ΜΑΝΩΛΗΣ. Ο ΙΔΙΟΣ Ο ΘΕΟΣ ΖΗΤΗΣΕ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ. «Ἰδοὺ ἡ παρθένος ἐν γαστρὶ ἕξει καὶ τέξεται υἱόν, καὶ καλέσουσιν τὸ ὄνομα αὐτοῦ Ἐμμανουήλ, ὅ ἐστιν μεθερμηνευόμενον μεθ’ ἡμῶν ὁ θεός.» (Κατὰ Ματθαίον Εὐαγγέλιον, 1, 23). ΓΙΑΤΙ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΤΟΜΗ ΤΟΝ ΟΝΟΜΑΣΑΝ ΙΗΣΟΥ;

 

ΕΔΩ Ο ΠΑΠΠΟΥΣ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ…ΕΚΕΙ Ο ΠΑΠΠΟΥΣ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ…ΠΟΙΟΣ ΤΕΛΙΚΑ ΕΙΝΑΙ Ο ΠΑΠΠΟΥΣ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ; 

 

 Η ΓΕΝΕΑΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ

 

ΤΟ ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ

 Ο ΘΡΙΑΜΒΟΣ ΤΟΥ ΙΟΥΔΑΪΣΜΟΥ ΚΑΙ Η ΣΥΝΤΡΙΒΗ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ. Η μετάβαση της κοινωνίας των Ελληνομεσογειακών λαών από τον Ελληνικό ανθρωποκεντρικό πολιτισμό στον ιουδαϊκό θεοκεντρικό «πολιτισμό». Η κατάκτηση από τους ιουδαίους της νέας Χαναάν, όλης της λεκάνης της Μεσογείου.

 

 

Ένα  παράδειγμα των θεόπνευστων αντιφάσεων, που ακόμα και σε Ιουδαίους θεούς δύσκολα συγχωρούνται, είναι η ταυτόχρονη αναχώρηση της οικογένειας του καταδιωκόμενου απ’ τον Ηρώδη νεογέννητου Ιησού, προς δύο εντελώς αντίθετες κατευθύνσεις, νότια της Βηθλεέμ προς την Αίγυπτο, αλλά ταυτόχρονα και βόρεια της Βηθλεέμ, προς την Ιερουσαλήμ!

Ο "θεόπνευστος" Λουκάς, που αγνοεί την μυθοπλασία της σφαγής του Ηρώδη και εξ αυτού δεν βρίσκει κανέναν λόγο να στείλει τον Ιησού φυγά στην Αίγυπτο, γράφει: «όταν συμπληρώθηκαν (στην Βηθλεέμ) οκτώ ημέρες έκαναν στο παιδί περιτομή και του έδωσαν το όνομα Ιησούς όπως το ζήτησε ο άγγελος (κι όμως στον Ματθαίο, ο άγγελος είχε ζητήσει να: «καλέσουν το όνομα αυτού Εμμανουήλ»)... και όταν συμπληρώθηκαν (οι σαράντα ημέρες του καθαρισμού (της Μαρίας) έφεραν το παιδί στον ναό της Ιερουσαλήμ, για να το αφιερώσουν (επειδή όπως είπαμε ήταν Ναζιραίος δηλαδή αφιερωμένος) στον θεό» Λουκ.2.21-22.

Αντίθετα ο άλλος "θεόπνευστος", ο Ματθαίος, που επινοεί το παραμύθι της σφαγής των παιδιών από τον Ηρώδη, ξεχνώντας εντελώς την περιτομή γράφει: «όταν αναχώρησαν οι μάγοι (απ’ την Βηθλεέμ) άγγελος είπε στον Ιωσήφ. Πάρε την μητέρα και το παιδί και αναχωρήστε για την Αίγυπτο, γιατί ο Ηρώδης θα ζητήσει να σκοτώσει το παιδί». Ματθ.2.13.

Αν όμως μετά από σαράντα ημέρες, η Μαρία με τον Ιωσήφ και τον Ιησού, βρέθηκε βόρεια της Βηθλεέμ στην Ιερουσαλήμ, πώς μπορεί ταυτόχρονα να εκτέλεσε την εντολή του αγγέλου: «φύγε για την Αίγυπτο» που βρίσκεται στα νότια της Βηθλεέμ; Επειδή λοιπόν και οι... "θεοπνευστίες" έχουν τα όριά τους, απαντήστε μας: μετά την Βηθλεέμ, προς τα πού πήγε τελικά με την οικογένειά του ο Ιωσήφ, βόρεια (Λουκ.2.21-22) προς την Ιερουσαλήμ, ή νότια (Ματθ.2.13) προς την Αίγυπτο;

Αυτή η λεπτομέρεια πάντως, έχει το δικό της διασκεδαστικό ενδιαφέρον! Δύο "θεόπνευστοι" και ένας "άγγελος" δεν κατάφεραν να στείλουν τον Ιησού σε μια κατεύθυνση! Όλα αυτά λοιπόν, παραείναι ανόητα, για να αποτελούν την θεόπνευστη ιστορία οποιουδήποτε θεού, δεν νομίζετε;

ΠΟΣΟ  ΠΙΣΤΕΥΟΥΝ  ΟΙ  ΣΗΜΕΡΙΝΟΙ  ΗΓΕΤΕΣ  ΤΟΥ  ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΥ  ΣΤΟΝ  ΧΡΙΣΤΟ  ΚΑΙ  ΣΤΗΝ  ΑΠΟΣΤΟΛΗ  ΤΟΥΣ.

 

Πάπας Φραγκίσκος σε μαθητές: «Μην επιχειρείτε να διδάξετε τη διδασκαλία του Χριστού σε άλλους - Ποτέ»!

 
Πρωτόγνωρα πράγματα από τον Πάπα Φραγκίσκο (τον τελευταίο Πάπα κατά Άγιο Μαλαχία), όταν ρωτήθηκε από μαθητές τι πρέπει να κάνουν όταν συναντούν ένα άνθρωπο άλλης πίστης ή κάποιον άθεο.
Ο Πάπας Φραγκίσκος τους απάντησε λέγοντας πως δεν πρέπει να κάνουν τίποτα, ούτε καν να προσπαθήσουν να τους μιλήσουν για το Χριστό, αντίθετα να τους αφήσουν εντελώς ανεπηρέαστους λέγοντας ότι ο Θεός είναι ένας, επομένως σε όποιο δόγμα και αν ανήκεις δεν υπάρχει λόγος για να ακολουθήσει κάποιος το Χριστό, αφού όλες οι θρησκείες οδηγούν στον ένα Θεό.
Ευαγγέλιο ΜατθαΊου 28, 16 Οἱ δὲ ἕνδεκα μαθηταὶ ἐπορεύθησαν εἰς τὴν Γαλιλαίαν, εἰς τὸ ὄρος οὗ ἐτάξατο αὐτοῖς ὁ ᾿Ιησοῦς. 17 καὶ ἰδόντες αὐτὸν προσεκύνησαν αὐτῷ, οἱ δὲ ἐδίστασαν. 18 καὶ προσελθὼν ὁ ᾿Ιησοῦς ἐλάλησεν αὐτοῖς λέγων· ἐδόθη μοι πᾶσα ἐξουσία ἐν οὐρανῷ καὶ ἐπὶ γῆς. 19 πορευθέντες μαθητεύσατε πάντα τὰ ἔθνη, βαπτίζοντες αὐτοὺς εἰς τὸ ὄνομα τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ ῾Αγίου Πνεύματος, 20 διδάσκοντες αὐτοὺς τηρεῖν πάντα ὅσα ἐνετειλάμην ὑμῖν· καὶ ἰδοὺ ἐγὼ μεθ᾿ ὑμῶν εἰμι πάσας τὰς ἡμέρας ἕως τῆς συντελείας τοῦ αἰῶνος. ᾿Αμήν.

  

   

ΝΑ  ΖΗΣΕΤΕ  ΚΑΙ  ΚΑΛΟΥΣ  ΑΠΟΓΟΝΟΥΣ.  ΠΑΡΤΕ  ΚΑΙ  ΤΟΝ  ΜΕΓΑΛΟ  ΡΑΒΒΙΝΟ  ΚΑΙ  ΤΟΝ  ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟ  ΚΑΙ  ΤΟΝ  ΙΕΡΩΝΥΜΟ  ΣΤΗΝ  ΚΡΕΒΒΑΤΑΔΑ  ΣΑΣ…  

 

Το φιλί του Πάπα Φραγκίσκου με τον Μεγάλο Ιμάμη του αλ Άζχαρ.  (5.2.2019).  Με την κοινή τους "δήλωση", μας ανακοινώνουν πως πιστεύουν στον ίδιο Θεό, αλλά δε μας λένε ποιος είναι αυτός!

Μία αμήχανη στιγμή είχε ο Πάπας Φραγκίσκος με τον Μεγάλο Ιμάμη του αλ Άζχαρ στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα όπως αποδεικνύεται και από την φωτογραφία.

Και μπορεί στην αρχή όλοι να νόμιζαν πως ο Πάπας Φραγκίσκος και ο Ιμάμης μπερδεύτηκαν, ωστόσο το φιλί αυτό δόθηκε επί τούτου.

Δίνοντας με αυτό το περίεργο φιλί ένα μήνυμα αγάπης, ο Πάπας Φραγκίσκος και ο Αλ Αζχαρ καταδίκασαν κάθε διάκριση εις βάρος των θρησκευτικών μειονοτήτων ζητώντας να υπάρξει αδελφοσύνη σε ένα κείμενο που υπέγραψαν τη Δευτέρα το απόγευμα.

Ο ποντίφικας, ντυμένος στα λευκά, και  ο σεΐχης Άχμεντ αλ Τάγεμπ, ντυμένος στα μαύρα, εμφανίστηκαν  στο μεγάλο τέμενος Ζάγεντ και αφού μίλησαν στον λαό, στην συνέχεια αγκαλιάστηκαν στη σκηνή και φιλήθηκαν έτσι. 

 

Για τους λαθρομετανάστες πάλι το μήνυμα των Χριστουγέννων του 2019 από τον Ιερώνυμο. Η Ελλάδα κινδυνεύει από την Τουρκιά που μας πασάρει τους λαθρομετανάστες μαζί με πράκτορες. Το μυαλό όμως των Ιερώνυμων σκέφτεται με το άλλο κεφάλι…Τόσο  αβάσταχτα  κλωτσάει  ο  οπίσθιος  σφιγκτήρας…

 
"Ο Χριστός ήταν πρόσφυγας. Δεν υπήρχε μέρος να καταλύσει η άγια οικογένεια και να γεννηθεί."
"Ξεριζωμένοι, εξαπατημένοι, μετανάστες και πρόσφυγες που μετακινούνται αναζητώντας ελπίδα".
"Ασυνόδευτα". "δρόμων της προσφυγιάς"
«Καὶ μ’ ὅλα αὐτὰ οἱ στρατιὲς τῶν ξεριζωμένων καὶ ἐξαπατημένων ἀνθρώπων ποὺ μετακινοῦνται ἀναζητῶντας ἐλπίδα.
Μετανάστες καὶ πρόσφυγες, ἀνάμεσά τους καὶ ἀσυνόδευτα παιδιά, γίνονται πρόβλημα καὶ κρίση γιὰ ὅλους μας, ἀποδιοργανώνοντας καὶ διακινδυνεύοντας τὴ ζωή τους, θύματα οἱ ἴδιοι τῶν συμφερόντων καὶ τῶν ἰσχυρῶν τῆς γῆς.
Θὰ ἤθελα νὰ πῶ στοὺς συνανθρώπους μας: Μὴ ξεχνᾶτε μέσα στὶς περιπέτειές σας ὅτι σᾶς συνοδεύει ὁ Θεός. Εἶναι τόσο χαρακτηριστικὸς ὁ εὐαγγελιστὴς Ματθαῖος ὅταν ἐξιστορεῖ τὴ φυγὴ στὴν Αἴγυπτο. Ἄγγελος καθοδηγοῦσε στὸ δρόμο τῆς προσφυγιᾶς, Ἄγγελος στὸ δρόμο τῆς ἐπιστροφῆς στὴν πατρίδα».

Και αναφορά στην…Κβαντομηχανική του Χάιζεμπεργκ: «Ἀπ’ τὴ μιὰ ὁ ἄνθρωπος, ὄχι ἁπλῶς σοφός, ὅπως ὀνομάστηκε, ἀλλὰ ταξιδιώτης καὶ ἐρευνητὴς τοῦ σύμπαντος, παρατηρητὴς ἐπίσης καὶ κατὰ κάποιο τρόπο διαμορφωτὴς τῆς πραγματικότητας τοῦ μικρόκοσμου, ὅπως ἐκπληκτικὰ μᾶς βεβαιώνει ἡ σύγχρονη φυσική».

Μέγας είσαι Κύριε και θαυμαστά τα μυαλά των αρχηγών της Χριστιανοσύνης.

Το Χριστουγεννιάτικο Μήνυμα του Αρχιεπισκόπου Ιερωνύμου

ΙΕΡΩΝΥΜΟΣ Β΄
ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΑΘΗΝΩΝ ΚΑΙ ΠΑΣΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ

ΠΡΟΣ ΑΠΑΝΤΑ ΤΟΝ ΙΕΡΟΝ ΚΛΗΡΟΝ
ΚΑΙ ΤΟ ΧΡΙΣΤΕΠΩΝΥΜΟ ΠΛΗΡΩΜΑ
ΤΗΣ ΘΕΟΣΩΣΤΟΥ ΙΕΡΑΣ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΗΣ ΑΘΗΝΩΝ

ΜΗΝΥΜΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ 2019

Ἀδελφοί μου καί τέκνα μου ἐν Κυρίῳ ἀγαπητά,

«Ὁ ἀχώρητος παντὶ…ἐχωρήθη ἐν γαστρί…καὶ μὴ ἐκστὰς τῆς φύσεως μετέσχε τοῦ ἡμετέρου φυράματος»

Μιὰ καινούρια ἀνθρωπότητα χάραξε μέσα στὸ εὐτελὲς Σπήλαιο καὶ τὰ σταπεινὰ σπάργανα τῆς Βηθλεέμ. Ἐκστατικοὶ ἀναφωνοῦμε «τί τὸ δρᾶμα τοῦτο ὃ…τεθέαμαι;» κατασπαζόμενοι θεοπρεπῶς «τὸ βρέφος τὸ τεχθέν».

Μέσα ἀπὸ τὴ Λατρεία καὶ τὴν ἔκπληξη προβάλλει ἡ ἐρώτηση: Γιατὶ ὁ Θεὸς ἔγινε ἄνθρωπος; Ἀναπάντεχες ἠχοῦν οἱ ἀπαντήσεις, ψηλαφητὴ ὅμως πραγματικότητα μέσα στὴ ζωὴ τῆς Ἐκκλησίας μας. Ὁ Θεὸς ἔγινε ἄνθρωπος γιὰ νὰ θεοποιηθεῖ ὁ ἄνθρωπος.

Σκοπὸς τοῦ ἀνθρώπου ἀπὸ τὴ δημιουργία του ἦταν νὰ ὑποδεχθεῖ τὸν Θεό. Μὲ τὴ γέννηση τοῦ Χριστοῦ ὁ ἄνθρωπος πραγματώνει τὸ σκοπό του, γίνεται ἀληθινός.

Ἡ θεοποίησή του εἶναι ἡ ἀλήθεια του. Ὁ Χριστός, τὸ νέο παιδίον, ὁ «πρωτότοκος πάσης κτίσεως», τὸ Βρέφος τῆς Βηθλεέμ, εἶναι τὸ ἀρχέτυπο τοῦ ἀνθρώπου. Στὸ πρόσωπο τοῦ Σαρκωθέντος Κυρίου γίναμε ἀληθινὰ παιδιὰ τοῦ Θεοῦ.

Μιὰ καινούργια θέαση τοῦ χρόνου καὶ τῆς Ἱστορίας θεμελιώνεται στὴ Φάτνη. Ἡ κτίση νοηματοδοτεῖται ἀπὸ τὸν «ἄχρονον Υἱόν», ἡ Ἱστορία ἀπὸ τὰ Ἔσχατα. Οἱ δυνατότητες τοῦ ἀνθρώπου γίνονται ἀπέραντες, φθάνουν στὶς ἐσχατιὲς τοῦ ἀνθρώπινου εἶναι.

Ὡστόσο τὸ Σπήλαιο ὑπῆρξε εὐτελές. Τὴν ἴδια στιγμὴ ποὺ ἡ ἀνθρωπότητα προσέφερε μὲ χάρη καὶ ὡραιότητα τὴν Παναγία ὡς καρπὸ τῶν κτισμάτων, τὴν ἴδια στιγμὴ «ἐπέστη…καιρὸς ὁ τῆς γεννήσεως καὶ τόπος ἦν οὐδεὶς τῷ καταλύματι».

Σήμερα οἱ ἄνθρωποι αἰσθανόμαστε τὴ δύναμη τοῦ κακοῦ νὰ συμπλέκεται τόσο συχνὰ μὲ τὸ ἀνθρώπινο μεγαλεῖο.

Ἀπ’ τὴ μιὰ ὁ ἄνθρωπος, ὄχι ἁπλῶς σοφός, ὅπως ὀνομάστηκε, ἀλλὰ ταξιδιώτης καὶ ἐρευνητὴς τοῦ σύμπαντος, παρατηρητὴς ἐπίσης καὶ κατὰ κάποιο τρόπο διαμορφωτὴς τῆς πραγματικότητας τοῦ μικρόκοσμου, ὅπως ἐκπληκτικὰ μᾶς βεβαιώνει ἡ σύγχρονη φυσική.

Κορυφαῖοι βέβαια ἀνάμεσα στὰ ἀνθρώπινα θαυμαστὰ οἱ τόσοι παλαιοὶ καὶ σύγχρονοι ἅγιοι τοῦ Θεοῦ· αὐτοὶ ποὺ ἀπὸ τὴ γῆ μᾶς δείχνουν ἀνυποχώρητα τὸν οὐρανό.

Ἀπ’ τὴν ἄλλη ἡ ἀνθρώπινη μικρότητα συχνὰ ἀσφυκτική. Τραγωδίες μικρῆς καὶ μεγάλης κλίμακας· κοινὸς παράγοντας ὁ ἐγωισμὸς καὶ ἡ ἀλαζονεία.

Πόλεμοι, τυραννικὰ καθεστῶτα, ἀδικία, ἀνισότητα καὶ πόνος, ὅλη αὐτὴ ἡ ἀρχαία κληρονομιὰ τῆς ἀνθρωπότητας κάνει καθημερινὰ αἰσθητὴ τὴν παρουσία της.

Ὁ ἀνθρώπινος ναρκισσισμὸς προσβλέπει σὲ ἕνα παντοδύναμο μετα-άνθρωπο, σὲ μιὰ ἀχαλίνωτη βούληση ποὺ περιφρονεῖ ἀκόμη καὶ τὴ φυσικὴ τάξη τῶν πραγμάτων, προσβάλλοντας τὴ δημιουργία τοῦ Θεοῦ.

Καὶ μ’ ὅλα αὐτὰ οἱ στρατιὲς τῶν ξεριζωμένων καὶ ἐξαπατημένων ἀνθρώπων ποὺ μετακινοῦνται ἀναζητῶντας ἐλπίδα.

Μετανάστες καὶ πρόσφυγες, ἀνάμεσά τους καὶ ἀσυνόδευτα παιδιά, γίνονται πρόβλημα καὶ κρίση γιὰ ὅλους μας, ἀποδιοργανώνοντας καὶ διακινδυνεύοντας τὴ ζωή τους, θύματα οἱ ἴδιοι τῶν συμφερόντων καὶ τῶν ἰσχυρῶν τῆς γῆς.

Θὰ ἤθελα νὰ πῶ στοὺς συνανθρώπους μας: Μὴ ξεχνᾶτε μέσα στὶς περιπέτειές σας ὅτι σᾶς συνοδεύει ὁ Θεός. Εἶναι τόσο χαρακτηριστικὸς ὁ εὐαγγελιστὴς Ματθαῖος ὅταν ἐξιστορεῖ τὴ φυγὴ στὴν Αἴγυπτο. Ἄγγελος καθοδηγοῦσε στὸ δρόμο τῆς προσφυγιᾶς, Ἄγγελος στὸ δρόμο τῆς ἐπιστροφῆς στὴν πατρίδα.

Ὅλα ἦταν τελικὰ κάτω ἀπὸ τὴ σκέπη τοῦ Θεοῦ. Ζοῦμε λοιπὸν ὅλοι μας αὐτὴ τὴν ἀκατανόητη καὶ oδυνηρὴ παρουσία τοῦ κοσμοκράτορος «τοῦ σκότους τοῦ αἰῶνος τούτου» μέσα στὴ δημιουργία τοῦ Θεοῦ τοῦ παντοκράτορος.

Εἶναι τὸ αἴνιγμα τοῦ κακοῦ, τὸ παράλογο, τὸ ἀδιανόητο κάποτε, κακό. Καὶ ὅμως, ἂν θέλουμε μποροῦμε πάντα νὰ διαβλέπουμε, πίσω ἀπὸ τὸ παράλογο, τὸν Σαρκωθέντα Θεὸ νὰ σέβεται τὶς ἐπιλογὲς τῆς ἀποστασίας μας καὶ νὰ μᾶς ἀγαπᾶ ταυτόχρονα.

Εἶναι Αὐτὸς ποὺ προσφέρει καινοὺς… οὐρανούς καὶ γῆν καινήν». Εἶναι αὐτὸς ποὺ «ἐξῆλθε νικῶν καὶ ἵνα νικήσῃ». Καὶ εἶναι πάντα ὁ ἀντιλεγόμενος.

Ἀδελφοί μου καί τέκνα μου ἐν Κυρίῳ ἀγαπητά,

Ἄς ταχθοῦμε μὲ τὸ μέρος τοῦ Νικητῆ τῆς Ἱστορίας. Ἂς προσφέρουμε στὸ Παιδίον «ἀρετὰς ἀντὶ μύρου»· κόπο γιὰ τὸ Θεὸ καὶ τὸν ἀδελφό.

Ἂς εἶναι φέτος ἡ καλλιέργεια τῶν χριστουγεννιάτικων δένδρων, ὅπως ἔγραψε ἕνας μεγάλος τῆς Λογοτεχνίας τοῦ 20ου αἰῶνα, εὐκαιρία ὄχι ἁπλῶς γιὰ νοσταλγία, ἀλλὰ γιὰ ἀγῶνα.

Ἀγῶνα γιὰ τὴ δικαιοσύνη καὶ τὸ γκρέμισμα τῶν ἁμαρτωλῶν κατεστημένων γύρω μας καὶ μέσα μας. Ἂς μὴ συνθηκολογοῦμε μὲ τὶς δυνάμεις τοῦ κακοῦ.

Ἂς ἀναγνωρίσουμε σὲ κάθε ἄνθρωπο δίπλα μας, στὸν πεινασμένο, στὸν ξένο, στὸν φυλακισμένο, στὸν ἄρρωστο, τὸν ἐλάχιστο ἀδελφὸ τοῦ Χριστοῦ.

Ἂς ἀναγνωρίσουμε ἐπὶσης γύρω μας τὴν ὀμορφιὰ τοῦ κόσμου, φανερὴ καὶ κρυμμένη. Ἂς εἶναι φέτος τὰ Χριστούγεννα εὐκαιρία ἀληθινῆς Λατρείας. Ἂς μὴ παραμείνει τὸ Σπήλαιο εὐτελές.

Ἀδελφοί μου,

Ὅσο παράλογο εἶναι τὸ κακό, τόσο ἀδιανόητα τὰ Χριστούγεννα χωρὶς Χριστό. Εὔχομαι σὲ ὅλους ἀληθινὰ καὶ εὐλογημένα Χριστούγεννα!

Χριστὸς γεννᾶται δοξάσατε λοιπόν,
«Θεὸς τὸ τεχθὲν ἡ δὲ μήτηρ παρθένος,
τί μεῖζον ἄλλο καινὸν εἶδεν ἡ κτίσις;»

Ο ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΑΘΗΝΩΝ ΚΑΙ ΠΑΣΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ

ΖΗΝΩΝ  ΠΑΠΑΖΑΧΟΣ