ΟΤΑΝ Ο ΙΕΧΩΒΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕ ΤΟΝ ΗΛΙΟ ΝΑ ΓΥΡΙΖΕΙ, ΓΙΑ ΝΑ ΤΕΛΕΙΩΣΟΥΝ ΤΙΣ ΣΦΑΓΕΣ ΟΙ ΙΟΥΔΑΙΟΙ.

 

ΠΡΟΣΕΞΕ ΠΟΛΥ ΟΤΑΝ ΔΕΙΣ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΣΟΥ ΝΑ ΑΠΕΙΚΟΝΙΖΕΤΑΙ ΠΑΝΩ ΣΤΟ ΣΩΜΑ ΜΙΑΣ ΚΟΤΑΣ 

 

Ο ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑΣ ΒΕΛΤΙΩΜΕΝΟΣ ΤΑΛΜΟΥΔΙΣΜΟΣ ΠΟΥ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΘΗΚΕ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΓΚΟΪΜ. 

 

Ο ΧΑΛΔΑΙΟΣ ΜΑΓΟΣ ΑΒΡΑΑΜ, Ο ΙΔΡΥΤΗΣ ΤΕΣΣΑΡΩΝ ΘΡΗΣΚΕΙΩΝ, (ΙΟΥΔΑΪΣΜΟΥ, ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΥ, ΙΣΛΑΜΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟΥ), ΠΡΟΩΘΟΥΣΕ ΤΗΝ ΣΑΡΡΑ, ΠΟΥ ΗΤΑΝ ΓΥΝΑΙΚΑ ΚΑΙ ΑΔΕΛΦΗ ΤΟΥ ΣΤΗΝ ΠΟΡΝΕΙΑ, ΓΙΑ ΝΑ ΠΛΟΥΤΙΖΕΙ.

 

ΑΡΜΑΓΕΔΔΩΝ: Ο ΜΑΓΟΣ ΑΒΡΑΑΜ ΜΑΣ ΑΠΕΙΛΕΙ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ.

 

ΑΒΡΑΑΜ, Ο ΑΡΧΑΙΟΣ ΜΑΓΟΣ, ΠΟΥ ΑΝΑΜΕΙΓΝΥΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΖΩΗ ΜΑΣ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΑΠΟ ΟΠΟΙΟΝΔΗΠΟΤΕ ΑΛΛΟ ΑΝΘΡΩΠΟ.

 

ΕΒΡΑΙΟΣ israel ilous: «Η ΒΙΒΛΟΣ, ΑΥΤΟ ΤΟ ΦΡΙΚΤΟ ΒΙΒΛΙΟ, ΕΙΝΑΙ ΓΕΜΑΤΟ ΑΠΟ ΑΝΤΙΦΑΣΕΙΣ, ΑΠΑΤΕΣ, ΚΑΤΕΡΓΑΡΙΕΣ ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΦΡΙΚΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΑΠΑΤΕΩΝΩΝ ΨΕΥΔΟΠΡΟΦΗΤΩΝ».

 

ΔΕΝ ΘΑ ΚΑΤΑΛΑΒΟΥΜΕ ΠΟΤΕ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟ, ΤΟΝ ΙΣΛΑΜΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΟΝ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟ ΑΝ ΔΕΝ ΓΝΩΡΙΣΟΥΜΕ ΚΑΛΑ ΤΟΝ ΜΑΓΟ ΠΡΟΦΗΤΗ ΑΒΡΑΑΜ.

 

H ΣΟΛΟΜΩΝΙΚΗ, Η ΑΓΝΩΣΤΗ ΜΑΓΙΚΗ ΤΕΧΝΗ ΤΟΥ ΙΟΥΔΑΪΣΜΟΥ.

 

Όταν τα πλέον ηλίθια ψέματα, είναι γραμμένα στη Βίβλο, αποκτούν αυτόματα ένα αδιαπραγμάτευτο φωτοστέφανο. Ο Τωβίτ και ο ερωτύλος δαίμων Ασμοδαίος. Μία ερωτική ιστορία της Παλαιάς Διαθήκης που διαβάζει στους ναούς της η Ελληνική Ορθόδοξη Εκκλησία. Ο ΕΡΩΤΕΥΜΕΝΟΣ ΔΙΑΒΟΛΟΣ 

 

ΕΝΑ ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΠΟΥ ΔΙΔΑΣΚΕΤΑΙ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΩΝ ΓΚΟΪΜ, ΓΙΑ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΓΕΛΟΥΝ ΟΙ ΙΟΥΔΑΙΟΙ.

  "Φαντάζομαι ότι οι Εβραίοι αναλυτές της Βίβλου, θα έχουν σκάσει στα γέλια με την αβλεψία την ευπιστία και την πειθήνια θεομανία μας. Οι ίδιοι οι Εβραίοι δεν εδέχθησαν ποτέ την συγκεκριμένη φράση, σαν πραγματική αναστολή των νόμων που διέπουν την κίνηση των ουράνιων αυτών σωμάτων. Κάτι λοιπόν, που οι ίδιοι οι συγγραφείς της Βίβλου ποτέ δεν πίστεψαν, εμείς υπερθεματίζοντας τα μεταβάλλουμε πρώτα σε αυθεντική εβραϊκή ιστορία, και στη συνέχεια, οπωσδήποτε σε απαρασάλευτο περιεχόμενο της πίστης μας! Εμείς εβραιότεροι αυτών, καθιερώσαμε με πολύ χαρά κάτι που οι ίδιοι ποτέ δεν τόλμησαν να ισχυριστούν. Φαντάζεστε την χαρά των ανθρώπων αυτών, καθώς ατελείωτους χρόνους τώρα, μας βλέπουν να  αερολογούμε εκεί που ούτε οι ίδιοι δεν καταδέχτηκαν να υπερβάλλουν".

Η...ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ  ΑΠΟΔΕΙΞΗ  (ΠΟΥ  ΒΡΗΚΑΝ  ΣΗΜΕΡΑ  ΟΙ  ΓΚΟΪΜ,  ΤΑ  ΚΟΥΤΑΒΙΑ),  ΟΤΙ  ΠΡΙΝ  3.000  ΧΡΟΝΙΑ  ΚΟΝΤΟΣΤΑΘΗΚΕ   Ο  ΗΛΙΟΣ,  ΓΙΑΤΙ  ΤΟ  ΖΗΤΗΣΕ  ΑΠΟ  ΤΟΝ   ΙΕΧΩΒΑ  ΕΝΑΣ  ΕΒΡΑΙΟΣ.

 

 Επιβεβαιώνεται επιστημονικά η Βίβλος με τον ήλιο που έμεινε ακίνητος στον ουρανό;  Άρθρο  του  κ.  Άγγελου Σακκέτου.

Σ’ ΕΝΑ τεύχος του Ιουλίου του 1970 της Αμερικανικής επιθεωρήσεως "Αεροπορικά Νέα" μιας μηνιαίας εκδόσεως της "Αϊρκραφτ Ελεκτρόνικς Ασσοσιέϊσον" (Σαρασότα της Φλώριδος), εδημοσιεύθη η ιστορία που ακολουθεί από την οποίαν προκύπτει το γεγονός, ότι η Αστροναυτική Επιστήμη όχι μόνον έχει εξελιχθεί εις ύψιστον βαθμόν, αλλά είναι εις θέσιν να επαληθεύη ορισμένα γεγονότα της Βίβλου που σχετίζονται με τα ουράνια σώματα και τα οποία γεγονότα κάποτε εθεωρούντο τουλάχιστον παράλογα, ανακριβή ή αποκυήματα της φαντασίας των συγγραφέων των
Σ' αυτό, βεβαίως, το συμπέρασμα μπορεί να οδηγηθή ο αναγνώστης εάν λάβει σοβαρώς υπ' όψιν του την Έκθεσιν την οποίαν είχε συντάξει ο πρόεδρος της "Κέρτις Έντζινς Κόμπανυ" της Βαλτιμόρης κ. Χάρολδ Χίλλ ο οποίος όπως μας πληροφορεί και ο κ. Δ. Ι. Μαγκριώτης, που έκανε και σχετικό δημοσίευμα στη "Νέα Πολιτεία" το Σάββατον 17 Απριλίου 1971, ήταν συγχρόνως και συμβουλευτικόν μέλος του Διαστημικού Προγράμματος των Ηνωμένων Πολιτειών.

Γράφει λοιπόν ο Χ. Χιλλ:

«Ο Θεός έρχεται να μας καταπλήξη με το να επιτρέψη μίαν από τας πλέον εξαιρετικάς ανακαλύψεις που προκαλούν σύγχυσιν μέσω της Βίβλου εις τους μηχανικούς της Αστροναυτικής και εις τους τεχνικούς του διαστημικού προγράμματος του GREEN BLET.
Μας ανετέθη να προσδιορίσωμεν με ακρίβειαν τας αναλόγους θέσεις που θα κατείχαν ο ήλιος, η σελήνη και οι πλανήται κατά την διάρκειαν των 100 ή 1000 προσεχών ετών.
Πράγματι, πρέπει να αποφύγωμεν ώστε οι τεχνητοί δορυφόροι της αύριον να εισέρχονται εις τας τροχιάς εκείνας όπου θα εκινδύνευαν να συντριβούν από τα άστρα αυτά.
Οφείλομεν λοιπόν να προσδιορίσωμεν με ακρίβειαν τας τροχιάς των δορυφόρων αφού λάβομεν υπ' όψιν μας την υποτιθεμένην διάρκειαν (ζωής) των τεχνικών δορυφόρων και αφού υπολογίσομεν κάθε δυνατότητα προσκρούσεώς των εις τα διάφορα μέλη του πλανητικού συστήματος γεγονός που θα διεκινδύνευε οριστικώς την αποστολή των.
Με αυτήν την πρόθεσιν, οι προγραμματισταί της βάσεως επεφορτίσθησαν να υπολογίσουν με ηλεκτρονικόν υπολογιστήν τας ουρανίους συνδιατεταγμένας κατά την ροήν των αιώνων.
Αιφνιδίως, το μηχάνημα με το οποίον εγένεντο οι υπολογισμοί "εμπλοκαρίσθηκεν". Η εμφάνισις ενός ερυθρού σήματος έδειχνεν ότι έλαβε μίαν εσφαλμένην πληροφορίαν εκτός εάν επρόκειτο δια μίαν ασυμφωνίαν μεταξύ των αποτελεσμάτων των υπολογισμών του και της αστρονομικής παρατηρήσεως των γεγονότων.
Όταν προσεκλήθησαν οι ειδικοί να δώσουν εξήγησιν, αυτού του γεγονότος, δεν μπόρεσαν παρά να διαπιστώσουν την τελείαν λειτουργίαν του ηλεκτρονικού εγκεφάλου.

Ούτω ο υπεύθυνος των εργασιών της ΙΒΜ ηναγκάσθη να ερωτήση τους τεχνικούς του διαστημικού κέντρου τι δεν επήγαινε καλά εις την προκειμένην περίπτωσιν.
-Ε! λοιπόν, απήντησαν, θα κάμωμεν μίαν παράξενη διαπίστωσιν: Φαίνεται ότι πρόκειται δια την λιποταξίαν μιας αστρικής ημέρας η οποία εμεσολάβησε κατά την διάρκεια των παρελθόντων αιώνων.
Οι επιστήμονες του Γκρην Μπελτ ευρίσκοντο εις μεγάλην αμηχανίαν διότι είχαν εμπρός των μίαν ανωμαλίαν ανεξήγητον, που ήτο, όμως αδιαφιλονίκητος.
Έξαφνα, ο ένας από αυτούς τους έβγαλε από την αμηχανία των.
-Ενθυμούμε, είπε, μίαν ημέραν που επήγαινα εις το Κυριακόν Σχολείον, μας εδιηγήθησαν την ιστορίαν του ηλίου ο οποίος έμεινε ακίνητος στον ουρανόν
Οι συνάδελφοί του, ευρισκόμενοι εμπρός εις το άλυτον αίνιγμά τους, παραμείναντες σκεπτικοί επί πολύ του απήντησαν:
-Δείξε μας λοιπόν, αυτό που λέγεις.
Και ιδού, διατί ο όμιλος αυτός των μηχανικών του διαστήματος έσκυβε τώρα εις την Βίβλον και ειδικώς εις το βιβλίον του Ιησού του Ναυή (Κεφ.10ον εδάφιον 12-14), δια να διαβάσουν την ιστορίαν την οποίαν εως τώρα εθεωρούσαν γελοίαν, εν ονόματι μάλιστα και της πιο στοιχειώδους λογικής:
"Τότε ελάλησεν ο Ιησούς (του Ναυή) προς τον Κύριον, καθ' ην ημέραν ο Κύριος παρέδωκε τους Αμορραίους έμπροσθεν των υιών Ισραήλ Στήθι, ήλιε, επί την Γαβαών, και συ σελήνη, επί την φάλαγγα Αιαλών".

ΟΠΩΣ είναι γνωστόν, ο Ιησούς του Ναυή εφοβείτο μήπως ο εχθρός, ο οποίος τον είχε περικυκλώσει απ' όλα τα μέρη, επωφελείτο την νύκτα δια να επιτεθή και να κατανικήση τον λαόν του Ισραήλ. Γι' αυτό και κατά την Αγίαν Γραφήν παρεκάλεσεν τον Κύριον ν' ακινητοποιήση τον ήλιον για να εισακουσθή:
"Και ο ήλιος εστάθη, και η σελήνη έμεινεν, εως ου ο λαός εκδικήθη τους εχθρούς αυτού. Δεν είναι τούτο γεγραμμένον εν τω βιβλίο του Ιασήρ; Και εστάθη ο ήλιος εν τω μέσω του ουρανού, και δεν έσπευσε να δύση εως μιας ολοκλήρου ημέρας. Και τοιαύτη ημέρα δεν υπήρξεν ούτε πρότερον ούτε ύστερον, ώστε ο Κύριος να ακούση φωνήν ανθρώπου διότι ο Κύριος επολέμει υπέρ του Ισραήλ…» (Ιησούς του Ναυή, Κεφ.1' 12-14).

ΟΤΑΝ εγένετο η ανάγνωσις ο πιστός επιστήμων ηρώτησε τους συναδέλφους του:
-Δεν σας φαίνεται ότι αυτή είναι η εξήγησις της ημέρας που λείπει από το ημερολόγιον, όπως το σημειώνει ο ηλεκτρονικός εγκέφαλος;
Η νέα αυτή πληροφορία προγραμματίσθηκε εις το μηχάνημα που επανέλαβε τους υπολογισμούς των πλανητικών συζυγιών της εποχής εκείνης και παρέσχε την συμφωνίαν του.
Ταυτόχρονα όμως, απεκάλυπτε ένα χάσμα εις τα δεδομένα που είχε λάβει διότι η ακριβής διάρκεια του συμπληρωματικού χρόνου που μεσολαβούσε εις το ημερολόγιον της εποχής του Ιησού του Ναυή ήτο 23 ώραι και 20 λεπτά και όχι 24 ώραι.
Συνεβουλεύθησαν εκ νέου την Βίβλον οι επιστήμονες και τότε ανεκάλυψαν μίαν απροσδόκητον επιστημονικήν ακρίβειαν.

Το εβραϊκόν κείμενον αναγράφει: «εως μιας ολοκλήρου ημέρας» δηλαδή ότι ο ήλιος εστάθη όχι ολόκληρον ημέραν, αλλά περίπου μίαν ημέραν.
Μια μικρή λέξις του ιερού κειμένου "εως" δηλ. σχεδόν μίαν ολόκληρον ημέραν προεκάλεσεν εις τους σοφούς επιστήμονας μίαν καινούργιαν εμπλοκήν και απεδείχθη ότι είχε μεγάλην σημασίαν η μικρή αυτή λέξις του κειμένου. Έπρεπε συνεπώς με κάθε τρόπο να λύσουν την καινούργιαν εμπλοκήν και απεδείχθη ότι είχε μεγάλην σημασίαν η μικρή αυτή λέξις του κειμένου. Έπρεπε συνεπώς με κάθε τρόπο να λύσουν το καινούριο αυτό αίνιγμα διότι τα 40 λεπτά που έλειπαν θα παρουσιάζονταν πολλές φορές εις τους υπολογισμούς των.

Ο πιστός επιστήμων του ομίλου έλαβε και πάλιν τον λόγον:
-Ένθυμούμαι ακόμη ένα άλλο εδάφιον της Βίβλου που ομιλεί δια την σκιάν του ηλίου, που οπισθοχώρησεν δέκα βαθμούς...
Οι σύντροφοί του ηθέλησαν να τον κοροϊδέψουν και να τον ερωτήσουν μήπως έχει χάσει τα λογικά του. Αλλά όταν άνοιξαν και πάλιν την Βίβλον και εδιάβασαν την ιστορία του δευτέρου βιβλίου Βασιλειών (η τέταρτον κατά τους 70) εις το 20ον κεφάλαιον και εις τα εδάφια 9-11 έμαθαν αυτό που είχε συμβεί.
Ο Βασιλεύς Εζεκίας εις την επιθανάτιον κλίνην του, όταν παρεκάλεσε τον Θεό να τον θεραπεύση, εδέχθη την επίσκεψιν του προφήτου Ησαΐα ο οποίος του ανήγγειλεν ότι ο Θεός τον εισήκουσε και ότι θα επιζήση από την ασθένειάν του.
Πλην, όμως, ο Εζεκίας δεν τον επίστευσεν και εζήτησεν ως απόδειξιν να του δοθή ένα "σημείον" εκ μέρους του Θεού. Ο δε Ησαΐας τότε πρότεινε: "...να προχωρήση η σκιά δέκα βαθμούς ή να στραφή δέκα βαθμούς". Και απεκρίθη ο Εζεκίας... να στραφή δέκα βαθμούς η σκιά. Και εβοήθησεν ο Ησαΐας ο προφήτης προς τον Κύριον και έστρεψεν οπίσω την "σκιάν δέκα βαθμούς...".

Η οπισθοχώρησις της σκιάς εις τους δέκα αυτούς βαθμούς αντιστοιχούσε με μίαν καταπληκτικήν ακρίβειαν εις το διάστημα του χρόνου των 40 λεπτών!
Συμφώνως λοιπόν προς τας ενδείξεις που παρέσχεν ο ηλεκτρονικός εγκέφαλος έπρεπε υποχρεωτικώς να ενσωματώσουν 24 ώρας συμπληρωματικά εις το ημερολόγιον του σύμπαντος. Έτσι, το μυστήριον αυτό διεφωτίζετο αι ώραι που έλειπαν συνέπιπταν επακριβώς με τας 23 ώρας και 20 λεπτά της ακινητοποιήσεως του ηλίου κατά την εποχή του Ιησού του Ναυή καθώς και με την προσθήκην των 40 λεπτών της οπισθοχωρήσεως της σκιάς κατά την εποχήν του Εζεκία»

Και ο κ. Χάρολδ Χιλλ καταλήγει εις την έκθεσίν του:

"Δεν είναι κάτι το εξαιρετικόν; Ο Θεός προκαλεί σύγχυσιν εις τους επιστήμονας με το να τους αναγκάζη ν' αναγνωρίζουν, παρά την θέλησίν των ίσως την Αλήθειαν Του"!

 

 ΝΑ  ΚΑΙ  Η  ΑΛΗΘΕΙΑ

 Στάθηκε τελικά ο Ήλιος και η Σελήνη με εντολή του Ιησού του Ναυή;

Μ.  Καλόπουλος,  στο  εξαιρετικό  βιβλίο  του:  «ο  ΕΝΟΠΛΟΣ  ΔΟΛΟΣ».

Ο Ιησούς του Ναυή, έγινε γνωστός για τους ανελέητους κατακτητικούς πολέμους, που μετά την απουσία του Μωυσή, εξασφάλισαν την είσοδο του λαού Ισραήλ, στη γη Χαναάν.

Πιότερο όμως κι΄απ’ αυτόν τον δυσεξήγητο άθλο, ο εν λόγω ήρωας έγινε γνωστός επειδή κατόπιν προσταγής του... στάθηκε ο Ήλιος!

Στάθηκε λοιπόν ακόμα και ο Ήλιος στις προσταγές των βιβλικών ηρώων;
Είναι αστείο και μόνο που το ρωτάμε.

Η  ΙΔΙΑ  Η  ΒΙΒΛΟΣ  ΠΟΤΕ  ΔΕΝ  ΙΣΧΥΡΙΣΤΗΚΕ  ΟΤΙ  Ο  ΙΕΧΩΒΑ  ΣΤΑΜΑΤΗΣΕ  ΤΟΝ  ΗΛΙΟ. 

Το πλέον αστείο όμως σ’ αυτήν την υπόθεση είναι, ότι το ρωτάμε εδώ και χιλιάδες χρόνια... χωρίς ποτέ η ίδια η Βίβλος να ισχυρισθεί κάτι τέτοιο!

Ναι, πρόκειται για ένα απλό «στίχο», όπου «ποιητική αδεία» αναφέρεται ο παραπάνω ουτοπικός ισχυρισμός.

                  Να τι λέει στο κείμενο:    

                 «Στήθι, ήλιε επί την Γαβαών,

             και συ, σελήνη, επί την φάραγγα Αιαλών.

             Και ο ήλιος εστάθη και η σελήνη έμεινεν,

             Εωσού ο λαός  εξεδικήθη τους εχθρούς αυτού.

             Δεν είναι τούτο γραμμένο εν τω βιβλίω του Ιασήρ;»

                                                      Ιησούς Ναυή 10.11-13

Ποιός είναι όμως αυτός ο «Ιασήρ», τα λόγια του οποίου δανείζονται από συγκεκριμένο «βιβλίο» του για να περιγράψουν με τις παραπάνω υπερβολικές εκφράσεις την χαρά της νίκης τους;

Η απάντηση υπάρχει σαφέστατη στο Β΄ Σαμουήλ Α΄17.  Εκεί διαβάζουμε για την ταυτότητα του Ιασήρ: «Και εθρήνησεν ο Δαβίδ τον θρήνον τούτον επί τον (για τον θάνατο του φίλου του) Ιωνάθαν... και παρήγγειλε να διδάξωσι τους υιούς Ιούδα τούτο το άσμα του τόξου, ιδού είναι γεγραμμένον εν τω βιβλίο του Ιασήρ.» !

Ο Ιασήρ λοιπόν, είναι ένας διάσημος αρχαίος ασματοποιός των Εβραίων, απ’ το βιβλίο του οποίου δανείζονται σκέψεις όπως αυτές απ’ «το άσμα του τόξου», για να θρηνήσουν τον θάνατο αγαπημένων.

Δανείζονται δηλαδή διάφορες υπερβολές, που ποιητική αδεία έχει γράψει ο ίδιος ποιητής-ασματοποιός, για να εκφράσουν την χαρά της νίκης ή της λύπης. Αιώνες πριν από τον Δαβίδ έκανε το ίδιο λοιπόν και ο Ιησούς του Ναυή, καθώς δανείστηκε τις ποιητικές υπερβολές του ίδιου αυτού «Ιασήρ», για τον ήλιο που σταμάτησε πάνω απ’ την πόλη «Γαβαών» και την σελήνη που σταμάτησε ψηλά στο φαρράγγι «Αιαλών»!

Τόσο απλή είναι η απομυθοποίηση των διάσημων υπερβολών της Βίβλου. Ένα απλό ποιηματάκι, έγινε αφορμή να γράφουν ατελείωτοι ύμνοι στην ασύλληπτη θαυματοποιό δύναμη των Εβραίων ηρώων. Όλοι οι πιστοί με ένα στόμα μια ψυχή, χιλιετίες τώρα διαλαλούν την δύναμη του εβραϊκού θεού, που δεν το ’χει σε τίποτε να σταματήσει και τους νόμους του ηλιακού μας συστήματος, έτσι για να τελειώσει την σφαγή αθώων αμυνομένων στον απρόκλητο Εβραίο εισβολέα Ιησού του Ναυή!

Δεν είναι ολοφάνερο οτι υπερβάλλουμε; 

Δεν πρέπει επιτέλους και ο θρησκευτικός ενθουσιασμός να έχει κάποιο όριο;
Δεν πρέπει επιτέλους να καταλάβουμε οτι τα ποιηματάκια και τις υπερβολές του κάθε Εβραίου Ιασήρ, δεν πρέπει να τα διδάσκουμε στα παιδιά μας για θεϊκές αλήθειες;

Η μόνιμη ροπή προς την υπερβολή, είναι σοβαρή διανοητική πάθηση, που αργά ή γρήγορα πληρώνεται με θάμβος, τυφλότητα και θυματοποίηση. Επιτέλους αν η ανάγκη μας για υπερβολές είναι τόσο μεγάλη... δεν υπάρχει υπεράφθονο υλικό ανυπέρβλητης ωραιότητας στους ατελείωτους μύθους των Ελλήνων; Γιατί πρέπει να ποτίζουμε με τόσο τυφλό ζήλο την εβραϊκή παραμυθολογία και να δηλητηριάζουμε την αληθοβριθή δική μας μυθολογία, ποτίζοντάς την με «το βρωμερόν ύδωρ της λήθης»;

 Ακόμα και τα ίδια τα συνοδευτικά δεδομένα της αφήγησης όμως, είναι εντελώς απαγορευτικά για ένα τέτοιο "μεγάλο" θαύμα!  Κατά την αφήγηση, ο Ιησούς του Ναυή καταδιώκει τους ήδη ηττημένους αντιπάλους του, που μάλιστα κατά την ξέφρενη φυγή τους κατακεραυνώνονται ασταμάτητα από «λίθους μεγάλους εξ ουρανού»!! Ιησούς Ναυή 10.11.

Η   ΜΑΧΗ  ΓΙΑ  ΤΟΥΣ  ΙΟΥΔΑΙΟΥΣ  ΕΙΧΕ  ΗΔΗ  ΚΡΙΘΕΙ,  ΗΤΑΝ  ΝΙΚΗΤΕΣ.  ΓΙΑΤΙ  ΝΑ  ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ  ΝΑ  ΓΥΡΙΖΕΙ  Ο  ΗΛΙΟΣ  ΚΑΙ  ΤΟ  ΦΕΓΓΑΡΙ;

Δεν συντρέχει συνεπώς, απολύτως κανένας λόγος, να επικαλεστεί και την συνδρομή του ήλιου και της Σελήνης, για να αποτελειώσει μια μάχη που είχε ήδη κριθεί. Είναι λοιπόν ηλίου φαεινότερο, ότι η διάσημη εντολή «Στήθι ήλιε», είναι επινίκιος ωδή και στίχος ύμνου και όχι εντολή ακινητοποίησης προς τα ουράνια σώματα!

Άλλωστε, πως ήταν δυνατόν ο Ιησούς του Ναυή να διατάξει έτσι ξερά τον Ήλιο και τη σελήνη να σταθούν!

Πως είναι δυνατόν να διατάξει τους γίγαντας αυτούς της φύσης και μάλιστα χωρίς κανένα λόγο, και το σημαντικότερο χωρίς προηγούμενη εντολή Κυρίου!

Ο Μωυσής ο μέγιστος των προφητών, φέρεται να τιμωρήθηκε να μην δει τη γη της επαγγελίας, επειδή δεν επικαλέσθηκε λέει την θέληση του θεού, πριν βγάλει από τον βράχο θαυματουργικά νερό! (Δευτ.ΛΒ΄50,& Αριθ.Κ΄11) Πως είναι λοιπόν δυνατόν, ο μαθητής του, να μένει ατιμώρητος, διατάζοντας έτσι ξερά τα ουράνια σώματα, να του φέγγουν την σφαγή, χωρίς αυτό να είναι εντολή Κυρίου;

ΟΙ  ΕΒΡΑΙΟΙ  ΕΧΟΥΝ  ΣΚΑΣΕΙ  ΣΤΑ  ΓΕΛΙΑ  ΜΕ  ΤΗΝ  ΕΥΠΙΣΤΙΑ  ΤΩΝ  ΓΚΟΪΜ  ΚΑΙ  ΤΩΝ  ΠΑΠΑΔΩΝ  ΤΟΥΣ.

Φαντάζομαι ότι οι Εβραίοι αναλυτές της Βίβλου, θα έχουν σκάσει στα γέλια με την αβλεψία την ευπιστία και την πειθήνια θεομανία μας. Οι ίδιοι οι Εβραίοι δεν εδέχθησαν ποτέ την συγκεκριμένη φράση, σαν πραγματική αναστολή των νόμων που διέπουν την κίνηση των ουράνιων αυτών σωμάτων. Κάτι λοιπόν, που οι ίδιοι οι συγγραφείς της Βίβλου ποτέ δεν πίστεψαν, εμείς υπερθεματίζοντας τα μεταβάλλουμε πρώτα σε αυθεντική εβραϊκή ιστορία, και στη συνέχεια, οπωσδήποτε σε απαρασάλευτο περιεχόμενο της πίστης μας! Εμείς εβραιότεροι αυτών, καθιερώσαμε με πολύ χαρά κάτι που οι ίδιοι ποτέ δεν τόλμησαν να ισχυριστούν. Φαντάζεστε την χαρά των ανθρώπων αυτών, καθώς ατελείωτους χρόνους τώρα, μας βλέπουν να  αερολογούμε εκεί που ούτε οι ίδιοι δεν καταδέχτηκαν να υπερβάλλουν.

Η  ΘΑΥΜΑΤΟΛΑΓΝΕΙΑ  ΤΩΝ  ΑΝΟΗΤΩΝ  ΓΚΟΪΜ  ΓΙΑ  ΤΟΥΣ  ΕΒΡΑΪΚΟΥΣ  ΜΥΘΟΥΣ.  ΓΙΝΟΝΤΑΙ  ΕΒΡΑΪΚΟΤΕΡΟΙ  ΤΩΝ  ΕΒΡΑΙΩΝ.

Το να μετονομάζεις έναν στοίχο ποιητικής φαντασίωσης, σε θαύμα θαυμάτων, μόνο συμμετοχή στην αθλιότητα της παραπλάνησης σου εξασφαλίζει. Βέβαια, όλη η Βίβλος είναι καταστόλιστη από τέτοιες υπερβολές, που μετονομάστηκαν σε ιστορία θεού. Στην προκειμένη όμως περίπτωση, απλά το πράγμα ξεπερνά κάθε ανεκτό όριο υπερβολής, και δείχνει την αρρωστημένη προθυμία της θρησκευτικής σκέψης, να δεχθεί και να αναπαράγει ετσιθελικά και αβασάνιστα... τα πάντα!

Καμιά σκέψη ελέγχου και επανεξέτασης. Η αδηφάγος μυθοκαταναλωτική μας διάθεση, καταπίνει με βουλιμία τα παραμύθια όλων ανεξαιρέτως των διαστάσεων, αρκεί αυτά να συνδέονται και να εξυπηρετούν το θρησκευτικό μας συναίσθημα και την θρησκολαγνεία μας.

ΖΗΝΩΝ  ΠΑΠΑΖΑΧΟΣ