ΑΘΩΣ Ή ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ, ΤΟ ΙΕΡΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΒΟΥΝΟ ΤΟΥ ΔΙΑ, ΠΟΥ ΜΟΝΟ ΝΕΑΡΕΣ ΠΑΡΘΕΝΕΣ, ΙΕΡΕΙΕΣ ΤΗΣ ΘΕΑΣ ΑΡΤΕΜΙΔΟΣ, ΕΠΙΤΡΕΠΟΤΑΝ ΝΑ ΔΙΑΜΕΝΟΥΝ ΕΚΕΙ, ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΥΚΗΝΑΪΚΗ ΕΠΟΧΗ.

Η ΑΡΧΑΙΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ. Η ΧΕΡΣΟΝΗΣΟΣ ΤΗΣ ΠΑΡΘΕΝΟΥ ΑΡΤΕΜΙΔΟΣ.

 

ΝΕΤΑΝΙΑΧΟΥ: «ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΣΤΑ ΒΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΚΟΙΝΕΣ ΡΙΖΕΣ ΤΗΣ ΕΒΡΑΙΟΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗΣ ΜΑΣ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑΣ».

 

ΠΟΤΕ ΜΗΝ ΜΑΛΩΝΕΙΣ ΜΕ ΕΝΑ ΗΛΙΘΙΟ…ΘΑ ΣΕ ΡΙΞΕΙ ΣΤΟ ΕΠΙΠΕΔΟ ΤΟΥ ΚΑΙ ΘΑ ΚΕΡΔΙΣΕΙ ΛΟΓΩ ΠΕΙΡΑΣ. 

 

  Ο ΘΡΙΑΜΒΟΣ ΤΟΥ ΙΟΥΔΑΪΣΜΟΥ ΚΑΙ Η ΣΥΝΤΡΙΒΗ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ. Η μετάβαση της κοινωνίας των Ελληνομεσογειακών λαών από τον Ελληνικό ανθρωποκεντρικό πολιτισμό στον ιουδαϊκό θεοκεντρικό «πολιτισμό». Η κατάκτηση από τους ιουδαίους της νέας Χαναάν, όλης της λεκάνης της Μεσογείου.

 

«Βρέθηκε η Κιβωτός με τις Δέκα Εντολές - Μετά τον Ιντιάνα Τζόουνς την σκυτάλη παίρνουν οι ερευνητές». ΔΙΕΘΝΗΣ ΕΒΡΑΪΚΗ ΕΙΔΗΣΕΟΓΡΑΦΙΑ ΠΟΥ ΑΝΑΠΑΡΑΓΕΤΑΙ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΕΞΥΠΝΟΥΣ ΓΥΦΤΟΕΛΛΗΝΕΣ. 

 

 

  ΤΟ  ΑΘΩΣ  Ή  ΑΓΙΟΝ  ΟΡΟΣ

 Το όνομά του ΑΘΩΣ  το έλαβε από τον αρχαίο καθεδρικό ιερό ναό του Αθώου Διός.  Το όρος  Άθως  είχε παραχωρηθεί από τον Δία στην χρυσόθρονον αγνήν Αρτέμιδα. 

Ο  λεγόμενος  σήμερα  «κήπος της παναγίας», ονομαζόταν  από  τους  προγόνους  μας  «κήπος της Αρτέμιδος». Ο αρχιμανδρίτης Ανδρέας Αγιορείτης, ο οποίος έζησε μία δεκαετία σε Σκήτη αναφέρει ότι βρήκε εκεί νόμισμα με απεικόνιση της θεάς Αρτέμιδος. Ο Παυσανίας (Αρκαδικά 31), αναφέρει ότι  στον  Άθωνα,  σε ιερά αφιερωμένα σε θεές, επιτρεπόταν η είσοδος μόνο σε γυναίκες,  ενώ σε άνδρες  επιτρεπόταν  μόνο μία φορά τον χρόνο. 

 
  

Το σημερινό  « Άγιο Όρος» ήταν κατά την αρχαία εποχή κέντρο θρησκευτικών σχολών και μυήσεως νεαρών παρθένων γυναικών, οι οποίες αφού ελάμβαναν κατάλληλη κατάρτιση, εγένοντο ιέρειες της Θεάς Αρτέμιδος. Μετά την αποφοίτησή τους  τις έστελναν να επαναγυναικωνίσουν  τους  ναούς της Θεάς Αρτέμιδος σε διάφορα μέρη της Μεσογείου. Στην πραγματικότητα σε ορισμένα μέρη των θρησκευτικών σχολών στον  Άθωνα  δεν ήταν επιτρεπτό να εισέλθουν άνδρες.  Από  την  πανάρχαια  μυκηναϊκή  εποχή  η  χερσόνησος  του  Άθωνα  ήταν  αφιερωμένη  στον  Δία,   οι  Ελληνίδες γυναίκες ζούσαν πάντα στο Άγιο Όρος  και  αυτές  είχαν  εκεί  πάντα  τον  πρώτο  λόγο. 

Το γεγονός της αλλαγής του Αγίου Όρους συνέβη το 324  μ.Χ.

 Ο Μέγας  Κωνσταντίνος με δική του εντολή, το 324 μ.Χ. εκδιώκει τους γηγενείς κατοίκους, καταστρέφει τους Ναούς και διαλύει τις γυναικείες θρησκευτικές σχολές. Με το οικοδομικό δε υλικό κτίζονται τα σημερινά μοναστήρια, τα οποία διατηρούν πλέον το «Άβατο» διά τις γυναίκες.

(1) Του Ιερομόναχου Σμυρνιωτάκη, «Το Άγιο Όρος». 

 (2) Του Γάλλου ερευνητή “La Carrierre”, «Οι Γνωστικοί».

 (3) Του Σταγάκη Μανώλη, «Ελλάς, η Ωραία Κοιμωμένη»

 

Το Άβατον της Θεάς Αρτέμιδος

Η πρώτη ονομασία της χερσονήσου ήταν Ακτή και είχ 10 Πόλεις: Δίον, Ολόφυξος, Ακροθώοι, Κλεωναί, Χαράδρια, Απολλωνία, Ουρανούπολις, Παλαιώριον, Σάνη, Θυσσός.

Στο υψηλότερο σημείο βρισκόταν Ναός με το Άγαλμα του "Αθώου Διός", εξ' ου και η Ονομασία Άθως.

Ο Στράβων (7, 35) προσδιορίζει, με ακρίβεια, σε ποια πολίσματα κατοικούσαν οι Έλληνες στην χερσόνησο του Άθωνα: «Κλεωνάς, Όλόφυξον, Ακροθώους, Δίον, Θύσσον».

Ο Ηρόδοτος VII 22,  αναφέρει «∆ίον, Ολόφυξος, Ακρόθωον, Θύσσος, Κλεωναί»

Ο Πλίνιος (Naturalis Historia, 6, 10, 33) στις γνωστές πόλεις της Ακτής προσθέτει και άλλες, ανάμεσα στις οποίες την Ουρανόπολη και την Απολλωνία.

Η Σκιά του Άθωνα έφθανε μέχρι την Λήμνο, όπου κάλυπτε ένα Άγαλμα στην Μύριννα.

Άγιον όρος και προχριστιανική αρχαιότητα

Εκδόσεις: Υπουργείο Μακεδονίας Θράκη;

Έτος: 2006

ΑΘΩΣ ΣΚΙΑΖΕΙ ΝΩΤΑ ΛΗΜΝΙΑΣ ΒΟΟΣ (ΣΟΦΟΚΛΗΣ)

Η τραγωδία του Σοφοκλή “Αι Λήμνιαι”, που αναφερόταν στα “Λήμνια Κακά”, χάθηκε. “Άθως σκιάζει νώτα λημνίας βοός”. Είναι ο μοναδικός στίχος που σώθηκε από την τραγωδία εκείνη. Μία φορά το χρόνο, στο θερινό ηλιοστάσιο, η σκιά του Άθου πέφτει στην αγορά της Μύρινας.

Περί δέ τῆς ριπτομένης σκιάς τοῦ Άθω κατά την δύσιν τοῦ ηλίου ἐλέγετο ήδη ἀπό τοῦ Σοφοκλέους, ὅτι αὕτη έφθανεν εἰς τήν ἀγοράν τής πόλεως Μυρίνης τῆς Λήμνου, ἔνθα ἐκάλυπτε χαλκοῦν ἄγαλμα βοός, και απ’ αυτό το γεγονός έμεινε παροιμιώδης η φράση: «Ἄθως καλύψει πλευρά Λημνίας βοός» ή «Ἄθως σκιάζει νώτα Λημνίας βοός», που κατά τον Γρηγόριο Κύπρου (1.73) λεγόταν «επί των βλαπτόντων εκ γειτνιάσεως».

Σύμφωνα με έναν από τους μύθους, ο Aθως οφείλει το όνομα του στον ομώνυμο Θρακιώτη γίγαντα. "Αθως δε το όρος από Αθως γίγαντος, ώ Ποσειδών φασί το όρος επέθετο". "Τριακοσίους δε φασί, σταδίους Λήμνου απέχων όμως ο Αθως σκιάζει αυτήν".

Άθως σκιάζει νώτα Λημνίας βοός

Το καλοκαίρι ο ήλιος δύει ακριβώς πίσω από τον Άθωνα. Το καλύτερο ηλιοβασίλεμα στο Ελληνικό Αιγαίο, το πιο τέλειο, είναι στη Λήμνο. Ο Άθως από την Λήμνο φαίνεται πολύ κοντά, απέχει μόλις 38 ναυτικά μίλια κι έχει ύψος πάνω από 2.000 μέτρα.  Όταν ο καιρός είναι καλός, ιδίως μετά από βροχή, διακρίνεται πολύ καθαρά, σαν να είναι πολύ κοντά, θαρρείς ότι μπορείς να μπεις σε μια βάρκα και να τον φτάσεις σε 15 λεπτά.

Ο Σοφοκλής, ο αρχαίος Έλληνας τραγωδός, έγραψε ότι, όταν ο ήλιος βασιλεύει πίσω από το όρος Άθως του Αγίου Όρους, η σκιά που ρίχνει είναι τόσο μεγάλη, πού φτάνει μέχρι τη Λήμνο – που έχει σχήμα σαν αγελάδα.

Μια άλλη εκδοχή είναι ότι η σκιά έφτανε μέχρι το άγαλμα μιας αγελάδας που βρισκόταν στημένο σε μια πλατεία της αρχαίας Μύρινας (πιθανότατα εκεί που σήμερα βρίσκεται η αφετηρία των ΚΤΕΛ).

Η Σκιάθος επίσης, χρωστά το όνομά της στον Άθωνα (Σκιά + Άθως).

Η χερσόνησος απαριθμούσε περί τις 10.000 κατοίκους οι οποίοι λάτρευαν τον Δία Ομάλιο ή Φύξιο, την Δήμητρα, την Ουράνια Αφροδίτη, την "Δρυμωναία, Αγραία και Ποτάμια Αρτέμιδα", τον Απόλλωνα, τον Διόνυσο, τον Ηρακλή, τον Νηρέα, τον Ασκληπιό, την Μορφώ, τον Τιτάνα Κρείο και σύμφωνα με τον Λουκιανό οι Άνθρωποι ζούσαν εκεί 130 χρόνια!

Αναφέρεται και η λειτουργία Μαντείου, του "Διδυμαίου Απόλλωνα"!

Ο Ηρόδοτος χαρακτηρίζει την θάλασσα του Άθωνος «θηριωδεστάτη».

Στη δυτική αιχμή της χερσονήσου, στο πεδίο της Φλέγρας, διεξήχθη η Γιγαντομαχία.

Οι Θεοί με επικεφαλής τον Δία, εναντίον των Γιγάντων, Υιών του Ουρανού και της Γαίας.

Σε αυτήν, ο Γίγαντας Άθως, άρπαξε το ψηλότερο όρος της Θράκης και το εκσφενδόνησε εναντίον των Θεών, εναντίον του Ποσειδώνα. Αστόχησε όμως κι έτσι δημιουργήθηκε το τρίτο πόδι της Χαλκιδικής, που έλαβε το όνομά του.

Η  Σιθωνία οφείλει το όνοµα της στον Σίθωνα, γιό του Ποσειδώνα.

Το Όρος έχει παραχωρηθεί από τον Δία εις την «Χρυσόθρονον Αγνήν Αρτέμιδα», ονομαζόμενο και «Κήπος της Αρτέμιδος».

Είναι ο Ιερός Τόπος που λατρεύεται η "Δρυμωναία Άρτεμις".

Η Άρτεμις είναι Θεά των τοκετών γι’ αυτό την αποκαλούν Παιδοτρόφο, Εύλοχον, Ειλειθυίαν.

Είναι κατεξοχήν προστάτιδα των γυναικών που την επικαλούνται σε όλα τα στάδια της ζωής τους. Φιλομείραξ ως νεαρά κορίτσια, Φιλοπάρθενος ως έφηβες, Ορσιλοχεία ως μητέρες και Λυτηρία τη στιγμή του θανάτου τους.

Στον Άθωνα λειτουργούσαν Μυστήρια μεγίστου κάλλους. Οι μυημένοι στις Αλήθειες των Μυστηρίων, απέβαλλαν την όποια τάση για οτιδήποτε μή αρμονικό προς την φύση και ονομάζονταν «Αθώοι».

Τα Μυστήρια ετελούντο από τις Ιέρειες Μούσες και ήταν ο λόγος που απαγορευόταν ρητά η παρουσία του ανδρικού φύλου.

Σε περίπτωση καταπάτησης του Άβατου, τότε το άτομο εκτελείτο.

Αναφέρει ο Πρόκλος : «Η  Θεά Αρτέμιδα  πληρούται από αγνές δυνάμεις, από μέρους των αμείλικτων θεών, ενώ ατενίζει την πηγή της αρετής και ασπάζεται την παρθενία της, και πραγματικά, εκείνη δεν εγκαταλείπει την παρθενία της, όπως λέει ο χρησμός. Νοώντας λοιπόν εκείνη δίνει υπόσταση και στην αρετή των αρχών, και διαχωρίζεται από κάθε επαφή και σύζευξη, από κάθε πορεία προς τον κόσμο της γένεσης».

(Πρόκλος, Εις τον Κρατύλον Πλάτωνος Εκλογαί χρήσιμοι 179, 1-15).

Της είχαν αφιερώσει την έκτη ημέρα κάθε μηνός και ιδιαίτερα, την νύχτα της Εαρινής Ισημερίας.

Το 324 μ.χ. ο Αυτοκράτορας Κωνσταντίνος εξαπέλυσε μεγάλο διωγμό στο Ιερό Όρος Άθως καταστρέφοντας τα Ελληνικά Ιερά.

Το "Νέο Άβατον" άρχισε να ισχύει από το 971 μ.χ. αλλά για τις γυναίκες αυτή τη φορά!

Αντιστράφηκε λές και έπρεπε να παρθεί εκδίκηση!

Από "Άλσος της Άρτεμιδος" και "Άλσος των Μουσών", μετονομάστηκε σε "Άγιον Όρος" από τον Κωνσταντίνο Θ’ τον Μονομάχο (1042-1054) και "Περιβόλι της Παναγίας", οπότε τότε άρχισε και το κτίσιμο των μοναστηριών.

Ο Διογένης ο Κυνικός ζήτησε όταν θα πεθάνει να τον θάψουν μπρούμυτα, γιατί όπως είχε πει : "σε λίγο θα έρθουν τα πάνω κάτω''.

ΖΗΝΩΝ  ΠΑΠΑΖΑΧΟΣ