ΤΟ ΒΥΖΑΝΤΙΟΝ ΚΑΙ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ

 

ΤΟ ΚΑΤΑ ΜΑΡΚΟΝ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ, ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΠΟΥ ΓΡΑΦΤΗΚΕ ΠΡΩΤΟ, ΕΙΝΑΙ ΒΑΣΙΣΜΕΝΟ ΣΤΗΝ ΟΜΗΡΙΚΗ ΟΔΥΣΣΕΙΑ.

 

 Η ΑΠΟΚΡΥΦΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΑΡΙΘΜΟΥ 666 

 

  Ο ΘΡΙΑΜΒΟΣ ΤΟΥ ΙΟΥΔΑΪΣΜΟΥ ΚΑΙ Η ΣΥΝΤΡΙΒΗ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ. Η μετάβαση της κοινωνίας των Ελληνομεσογειακών λαών από τον Ελληνικό ανθρωποκεντρικό πολιτισμό στον ιουδαϊκό θεοκεντρικό «πολιτισμό». Η κατάκτηση από τους ιουδαίους της νέας Χαναάν, όλης της λεκάνης της Μεσογείου.

 O  ΔΙΚΕΦΑΛΟΣ  ΑΕΤΟΣ  ΤΩΝ  ΜΥΚΗΝΩΝ  

                  

Για 1700 χρόνια, σχεδόν 51 γενεές Ελλήνων πίστεψαν  ειλικρινά, σε ένα ξένο θεό,  στον  φυλετικό  θεό  των εβραίων  Ιεχωβά,  τον  οποίο  αποδέχτηκαν  σαν  τον μοναδικό παγκόσμιο  δημιουργό  του  Σύμπαντος.  Όλοι αυτοί ήταν πρόγονοί μας. Δεν θα τους πετάξουμε στα σκουπίδια επειδή ήταν χριστιανοί. Θα προσπαθήσουμε να τους κατανοήσουμε, να τους καταλάβουμε. Προφανώς κάτι έγινε, κάτι τους έθελξε, κάτι είδαν οι πρόγονοί μας και άλλαξαν την πίστη τους. Εμείς σήμερα ξέρουμε ότι έκαναν λάθος. Δεν πρέπει να οργιζόμαστε όμως γι αυτό. Δεν μπορούμε να αλλάξουμε την ιστορία. Μπορούμε να την κατανοήσουμε και να αλλάξουμε το δικό μας μέλλον.
Πρέπει με πολύ σεβασμό και διάκριση να πλησιάσουμε την πίστη των προγόνων μας, για να καταλάβουμε τι συνέβη.

 

 Όχι με φωνές και βρισιές. Δεν έχει νόημα να αλυχτούμε σαν σκυλιά εναντίον των συμπατριωτών μας. Αναρίθμητοι Έλληνες πέθαναν με το όνομα της νέας θρησκείας στο στόμα τους. Πρέπει κι εμείς να δείξουμε σεβασμό στα πιστεύω τους. Ήταν σε λάθος δρόμο αλλά ήταν οι δικοί μας άνθρωποι. Η τακτική μας: πρέπει να τους ακούμε πάντα με σεβασμό, άσχετα αν διαφωνούμε.
Τι ήταν εκείνο που θάμπωσε έτσι τους Έλληνες προγόνους μας, ώστε να θέλουν να αλλάξουν την ταυτότητα και την εθνικότητά τους. Μήπως η νέα θρησκεία επιβλήθηκε με την βία της χριστιανορωμαϊκής εξουσίας;
Ο σπουδαιότερος αρχαίος λαός του κόσμου απαρνήθηκε τους άξιους προγόνους του και θέλησε να έχει προπάτορες τον Αβραάμ, τον Ισαάκ και τον Ιακώβ, τους προγόνους ενός άλλου λαού. Καθημερινά στους ναούς του υμνεί την ουράνια Ιερουσαλήμ, μία ξένη πρωτεύουσα. Ακόμη και το όνομά του θέλησε να αλλάξει. Ο Ελληνικός λαός ζήτησε να γίνει «πνευματικός ισραηλίτης». Καταδίκασε  μόνος  του  ακόμη  και  το  ανεπανάληπτο  παρελθόν  του.  "Ὁ μὲν γὰρ Ἑλληνισμὸς πανταχοῦ τῆς γῆς ἐκταθεὶς καὶ τὰς ἁπάντων ἀνθρώπων ψυχὰς κατασχὼν οὕτως ὕστερον μετὰ τὴν τοσαύτην ἰσχὺν καὶ τὴν ἐπίδοσιν ὑπὸ τῆς τοῦ Χριστοῦ κατελύθη δυνάμεως".  (Ιωάννης ο Χρυσοστόμος, Λόγος εις τον Μακάριον Βαβύλα και κατά Ιουλιανού, ή κατά Ελλήνων)

Τι επηρέασε τόσο καταλυτικά την ψυχή και το πνεύμα, την λογική και το συναίσθημα των Ελλήνων; Γιατί οι Έλληνες τυφλώθηκαν τόσο από το εξ Ιουδαίας «φως»;
Μήπως επειδή η νέα εξ ανατολών θρησκεία μιλούσε για Δικαιοσύνη; Μα όλη η αρχαία μας πνευματική κληρονομιά για Δικαιοσύνη μιλάει.
Μήπως επειδή η νέα εξ ανατολών θρησκεία μιλούσε για Αγάπη; Η Αγάπη προς την Πατρίδα και τον συνάνθρωπο ήταν πάντα κεντρικό συστατικό των αρχαίων προγόνων μας.
Μήπως επειδή η νέα εξ ανατολών θρησκεία πουλούσε καλύτερα την ελπιδολογία της μετά θάνατο αιωνίας ζωής; Μα και οι αρχαίοι πρόγονοι μας πίστευαν ακράδαντα στην δίκαιη μετά θάνατον ανταπόδοση.
Σε κάθε περίπτωση δεν ωφελούν οι κραυγές και οι ύβρεις. Πρέπει να πάρουμε ως παράδειγμα τον σπουδαίο ερευνητή και δάσκαλο, τον Μιχάλη Καλόπουλο. Πρέπει να εργαστούμε σκληρά όπως αυτός. Αφιέρωσε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του γι αυτόν τον σκοπό.
Ξεκίνησε αποφασισμένος να μελετήσει τα ιερά βιβλία των ιουδαιοχριστιανών. Άρχισε συστηματική μελέτη από τα πρώτα βιβλία του ιουδαιοχριστιανισμού μέχρι τα τελευταία. Διάβασε με προσοχή και τις 800 σελίδες των ιουδαιοχριστιανικών κειμένων, ερεύνησε όλα τα κείμενα που συνδέοντα μ’ αυτά και σαν απόσταγμα της μελέτης του μας έδωσε τέσσερα βιβλία - αριστουργήματα, τα οποία πρέπει να μελετήσει κάθε Έλληνας. Πήρε την «Αγία Γραφή» των χριστιανών και κυριολεκτικά την συνέτριψε. Έδειξε μεγάλο σεβασμό στα γραφόμενα των ιερών τους βιβλίων. Τα ανέλυσε λέξη προς λέξη, σειρά παρά σειρά, περιεχόμενο και νόημα μαζί, χωρίς να ξεφεύγει ούτε λέξη από το δικό τους κείμενο. Έτσι, μέσα από τα δικά τους κείμενα απέδειξε την αποκρουστική φύση των Αγίων ιουδαιοχριστιανικών γραφών, την ανεπάρκειά τους, την μοχθηρία τους, τα ψέματα, τις βρωμιές και τις αθλιότητες που υπάρχουν εκεί. Άφησε μια τεράστια κληρονομιά στον Ελληνικό λαό.

  

 

  

Οι Έλληνες του Βυζαντίου έκαναν το κρισιμότερο λάθος.

 Ξέχασαν την στρατιωτική ζωή. Άρχισαν να εξαγοράζουν την υποχρεωτική θητεία τους. Τον στρατό τον συγκροτούσαν μισθοφόροι.  Η Πόλη στα απόρθητα τείχη της περιέκλειε τα 2/3 του παγκόσμιου πλούτου, είναι άλλωστε το αρχέτυπο όλων των σημερινών πρωτευουσών. Όταν χάνεις μάχες, συρρικνώνεσαι εδαφικά και οικονομικά, αφού χάνεις πλούτο. Οι ανίκανοι άρχοντες της εποχής (σαν τους σημερινούς), κατασπατάλησαν το δημόσιο χρήμα. Αυλική καμαρίλα, δολοπλοκίες, εμφύλιες διαμάχες για την εξουσία, ονομαστοί αντίπαλοι Κατακουζηνοί εναντίον των Παλαιολόγων, ανίερες συμμαχίες με τους Τούρκους. Ο τότε πρωθυπουργός Νοταράς, βροντοφωνάζει «Κρειττότερον εστίν ειδέναι εν μέση τη πόλει φακιόλιον βασιλεύον Τούρκων ή καλύπτραν λατινικήν», «Καλύτερα τούρκικο φέσι, παρά Παπική Τιάρα». Ο Παλαιολόγος μαχόταν για τα ιερά και τα όσια στα Τείχη της Πόλης και άλλοι τον έφτυναν και τον καταριόντουσαν, που είχε μαγαρίσει την Αγιά Σοφιά τον προηγούμενο χρόνο με συλλείτουργο με τους Παπικούς. Πάνω στην Αγία Τράπεζα ήταν το επίσημο ανάθεμα του Πατριάρχη. Γι αυτό και δεν ανακηρύχθηκε ποτέ Άγιος.
Η υψηλή φορολογία στους αγρότες εξώθησε πολλούς να εγκαταλείψουν την γη και να πάνε στα μοναστήρια να γίνουν καλόγεροι. Τα μοναστήρια δεν πλήρωναν φόρο, οι μοναχοί απείχαν από την στρατιωτική ζωή και έτσι τα μοναστήρια γέμισαν με άνδρες παραγωγικής ηλικίας. Όλοι ήθελαν να γίνουν κληρικοί και καλόγεροι, ζωή με ανέσεις και χωρίς κόπους.
Ο Μιχαήλ Ψελλός διαμαρτύρεται στα γραφτά του «θυρωροί, εργάτες στα αμπέλια, ζωέμποροι, μανάβηδες, φουρνάρηδες, σιδεράδες, κηπουροί, τσαγκάρηδες, γυρολόγοι, όλοι θέλουν να γίνουν κληρικοί». Όλοι τους, λέει ο Ψελλός, αναλφάβητοι και άσχετοι με την εκκλησία, οι δεισιδαιμονίες και οι απατεωνιές ο κανόνας. Τα μοναστήρια και οι καλόγεροι γινόντουσαν πλούσιοι, βάζοντας σε προσκύνημα επί πληρωμή λείψανα «αγίων». Τα μοναστήρια μετετράπησαν σε ολόκληρες πόλεις, την Πόλη υπεράσπισαν 7.000 άνδρες και στα μοναστήρια ζούσαν 100.000 αμέτοχοι θεατές των εξελίξεων.
Καμιά ομοιότητα με τον σημερινό Ελληνικό λαό;

Ένας Έλληνας: «Η δύναμη των Ελλήνων δεν εδράζεται στα όπλα. Εδράζεται στην πνευματική δύναμη».

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Αγαπητέ συμπατριώτη,
Η δύναμη, η αληθινή δύναμη, η ισχύς ενός λαού – και του Ελληνικού - εδράζεται στα όπλα και μόνο στα όπλα. Τα περί πνευματικής δύναμης κλπ που διακινούνται στην Ελλάδα, είναι παρηγοριά στον άρρωστο, πριν από τον θάνατό του. Η στρατιωτική δύναμη, το στρατιωτικό ιδεώδες, το πολεμικό πνεύμα, τα καλύτερα όπλα, η αδιάκοπη μαχητική προετοιμασία, το υψηλό πολεμικό ηθικό του λαού, αυτά και μόνο αυτά κάνουν ένα έθνος να αντέχει στον χρόνο. Οι αρχαίοι Κρητικοί με τον στόλο τους, οι Μυκηναίοι με το ακατάβλητο πεζικό τους, οι Σπαρτιάτες, οι Τριήρεις των Αθηναίων, η λοξή φάλαγγα των Θηβαίων, η Σάρισσα των Μακεδόνων, το Υγρό πυρ των Βυζαντινών, οι εκπαιδευμένοι κλέφτες και αρματολοί του 1821 μαζί με την πολεμική ναυτοσύνη των νησιωτών, οι 600.000 λόγχες του Μεταξά κλπ κλπ.
Όταν ένας λαός παύει την προς πόλεμο προπαρασκευή του, στρέφεται σε «ειρηνικές και πνευματικές» δουλειές, αποδιώχνει την στρατιωτική ηθική του, ουσιαστικά παραδίδεται στον εχθρό, υποτάσσεται και χάνεται από την ιστορία. Το μεγάλο ψάρι τρώει το μικρό. Έτσι λειτουργεί το Σύμπαν. Πνεύμα χωρίς υλική ισχύ είναι η απόλυτη καταστροφή. Το πνεύμα δημιουργήθηκε άλλωστε για να ελέγξει την ύλη, να την υποτάξει. Όχι για να υπάρχει για να ομφαλοσκοπείται. Δεν δημιουργήσαμε άλλωστε εμείς αυτόν το κόσμο. Ζούμε σ’ αυτόν και πρέπει να λειτουργήσουμε με τους όρους του. Αλλιώς μας περιμένει αφανισμός.
Αυτό συμβαίνει από την εμφάνιση του ανθρώπου στην γη, από τότε που ένας ευφυής ανθρωποπίθηκος χρησιμοποίησε το μηριαίο οστούν της αντιλόπης για να επιτεθεί στην αντίπαλη φυλή για να αρπάξει αυτός τον φακόχοιρο να ταΐσει τα παιδιά του. Τα αγαθά είναι περιορισμένα, πόλεμος πατήρ πάντων, η επιβίωση είναι το παν σε ένα λαό και η μόνη μέθοδος είναι ο καλύτερος οπλισμός. Τα άλλα είναι μόνο λόγια για παρηγοριά και «πνευματική» δικαιολόγηση της αυτοκτονίας ενός λαού.

Ο ανθέλληνας Φαλμεράυερ:
“…Εδώ βρίσκεται το μυστικό της νίκης της ημισελήνου πάνω στο χριστιανισμό της Ανατολής.
Ο Έλληνας είχε ξεχάσει τελείως την πολεμική τέχνη.
Και ο αγροίκος Τούρκος, όταν ξεσπάθωσε να κατακτήσει την κληρονομιά των Παλαιολόγων και των Κομνηνών, βρήκε μπροστά του έναν τρέμοντα, αλλά ελπίζοντα σε μια από θαύμα σωτηρία φοβισμένο αντίπαλο.
Στο πέρασμα του χρόνου τα πράγματα είχαν αλλάξει τόσο πολύ, που οι εγγονοί των αρχαίων εκείνων ανδρών, οι οποίοι κάποτε στις Πλαταιές και στη Σαλαμίνα διαπληκτίζονταν ποιοι θα πρωτοπολεμήσουν για την ελευθερία του ανθρώπινου γένους, τώρα είχαν καταντήσει να πιστεύουν ότι θα σπιλωθούν αν έπιαναν τα όπλα για να επιδιώξουν να υπερασπιστούν μ’ αυτά την πατρίδα ενάντια στους βαρβάρους…”

ΖΗΝΩΝ  ΠΑΠΑΖΑΧΟΣ