ΑΡΘΡΑ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2025
ΟΟΣΑ: ΣΤΙΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΘΕΣΕΙΣ Η ΕΛΛΑΔΑ (ΕΝΑ ΚΡΑΤΟΣ ΑΝΙΚΑΝΩΝ ΔΙΚΗΓΟΡΩΝ ΚΑΙ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ), ΣΤΙΣ ΔΑΠΑΝΕΣ ΓΙΑ ΕΡΕΥΝΑ ΚΑΙ ΑΝΑΠΤΥΞΗ. ΥΠΕΡΒΟΛΙΚΑ ΧΑΜΗΛΟΣ Ο ΑΡΙΘΜΟΣ ΕΥΡΕΣΙΤΕΧΝΙΩΝ ΚΑΙ ΚΑΙΝΟΤΟΜΙΩΝ. ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΚΑΙΝΟΤΟΜΙΑ
ΕΝΑ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ ΓΙΑΤΡΟΥ ΙΩΑΝΝΙΔΗ: «Ποιος περισώζει, διαδίδει, αναδεικνύει με επιστημονική ακεραιότητα και αυθεντική σπουδή τον ελληνικό πολιτισμό; Ποιος μελετά την Ελλάδα»;
Την παραίτησή τους από το Εθνικό Συμβούλιο Έρευνας, Καινοτομίας και Τεχνολογίας ανακοίνωσαν την Παρασκευή ο κ. Σπύρος Αρταβάνης Τσάκωνας, καθηγητής Κυτταρικής Βιολογίας στην Ιατρική Σχολή του Χάρβαρντ και ο κ. Άγγελος Χανιώτης καθηγητής Αρχαίας Ιστορίας στο Ινστιτούτου Προηγμένων Μελετών του Πανεπιστημίου του Πρίνστον, αντιδρώντας με τον τρόπο αυτό στην απουσία στρατηγικής εκ μέρους του υπουργείου Ανάπτυξης και ευρύτερα της κυβέρνησης, αναφέρει δημοσίευμα της εφημερίδας "Καθημερινή".
Οι δύο παραιτηθέντες είναι Έλληνες επιστήμονες με λαμπρή καριέρα στο εξωτερικό οι οποίοι ανέλαβαν ρόλο στο ΕΣΕΤΕΚ που αποτελεί το ανώτατο γνωμοδοτικό όργανο της πολιτείας σε ότι αφορά τη χάραξη εθνικής στρατηγικής για την έρευνα την τεχνολογία και την ανάπτυξη της καινοτομίας με στόχο να προσφέρουν στη χώρα.
Μιλώντας στην εφημερίδα "Καθημερινή", ο κ. Αρταβάνης που είχε αναλάβει τη θέση του προέδρου το 2019 ανέφερε ότι παρά τις φιλότιμες προσπάθειας μελών της ηγεσίας του υπουργείου Ανάπτυξης, κατά την τελευταία πενταετία, το υπάρχουν πλαίσιο λειτουργίας του ΕΣΕΤΕΚ δεν λειτουργεί. "Βάζουμε σφραγίδες και νομιμοποιούμε δευτερεύοντας πράγματα. Αν δε φύγει το ΕΣΕΤΕΚ από την αρμοδιότητα του Υπουργείου Ανάπτυξης και δεν λειτουργεί σαν ένα όργανο που να σχεδιάζει και να συμβουλεύει κατευθείαν τον πρωθυπουργό για την έρευνα δεν κάνουμε τίποτα. Υπάρχει πολυδιάσπαση της έρευνας μεταξύ των υπουργείων όπως και των κονδυλίων. Δεν υπάρχει χάραξη στρατηγικής στον τομέα της έρευνας. Προσπάθησα κοντά πέντε χρόνια" πρόσθεσε ο κ. Αρταβάνης. "Όλοι μιλούν για startups και καινοτομία αλλά δεν καταλαβαίνουν ότι μητέρα των startups είναι η βασική έρευνα στις τεχνολογίες αιχμής".
Από την πλευρά του ο Άγγελος Χανιώτης, που έγινε μέλος του ΕΣΕΤΕΚ πριν 2,5 χρόνια, στην επιστολή παραίτησής του αναφέρει: "Είχα την προσδοκία ότι η πολυετής εμπειρία μου από τη συμμετοχή μου σε ανώτατα συμβούλια έρευνας και από τη διαχείριση ερευνητικών προγραμμάτων πολλών εκατομμυρίων θα μπρούσε να φανεί χρήσιμη στην καλύτερη οργάνωση και ανάπτυξη της έρευνας και στην πατρίδα μου. Δυστυχώς αυτή η προσδοκία δεν επαληθεύτηκε. Δεν είχα βέβαια την απαίτηση η κυβέρνηση να αποδεχθεί τις εισηγήσεις του ΕΣΕΤΕΚ αλλά την ελπίδα ότι το αρμόδιο υπουργείο θα ενδιαφερόταν για μια στοιχειώδη ανταλλαγή απόψεων, θα ανταποκρινόταν είτε θετικά είτε αρνητικά στις εισηγήσεις του και εν πάση περιπτώσει δεν θα το αντιμετώπισε με παγερή αδιαφορία".
"Αναφέρω ως παραδείγματα την επί μήνες σιγή του υπουργείου στην πρόταση επιβράβευσης 10 ερευνητικών ιδρυμάτων λόγω αριστείας, μετά από χρονοβόρα αξιολόγηση και το γεγονός ότι το ΕΣΕΤΕΚ πληροφορήθηκε από τις εφημερίδες σημαντικές αποφάσεις για την οργάνωση της έρευνας στον κρίσιμο τομέα της τεχνητής νοημοσύνης. Είμαι πλέον πεπεισμένος ότι το ΕΣΕΤΕΚ δεν μπορεί να έχει ουσιαστικό ρόλο στη στρατηγική της έρευνας στην Ελλάδα και ο ρόλος του περιορίζεται στο να προτείνει επιτροπές για εκλογές διευθυντών ισντιτούτων και αξιολογητές για αξιολογήσεις που στη συνέχεια θα αγνοηθούν", καταλήγει ο κ. Χανιώτης.
Ο Πούτιν γεννήθηκε στις 7 Οκτωβρίου του 1952, στην Αγία Πετρούπολη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΉταν το τρίτο παιδί στην οικογένεια, αν και ο ίδιος δεν γνώρισε ποτέ τα δύο αδέλφια του.
Γεννημένα στα μέσα της δεκαετίας του ’30, το πρώτο πέθανε μερικούς μήνες μετά τη γέννησή του και το δεύτερο από διφθερίτιδα. Επομένως μεγάλωσε σαν μοναχοπαίδι.
Τελείωσε τη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου του Λένινγκραντ το 1975 και ξεκίνησε την καριέρα του στην KGB στην αντικατασκοπία.
Είχε μακρά δραστηριότητα σε αυτόν τον τομέα, όπου παρέμεινε για 24 χρόνια. Μέχρι το 1989.
Μετά την κατάρρευση της ΕΣΣΔ, αποσύρθηκε (επισήμως) από την KGB με το βαθμό του συνταγματάρχη και επέστρεψε στη γενέτειρά του, όπου τον Απρίλιο του 1990 τον προσέλαβε ο δήμαρχος Ανατόλι Σόμπτσακ που ήταν ο μέντορας και ο δάσκαλος στην πολιτική, για να κάνει ότι έκανε και στην Δρέσδη, να παρακολουθεί το Κεφάλαιο και τις επιχειρήσεις.
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: κυκλοφορούν στην Ρωσία περίεργες υποθέσεις για την πραγματική καταγωγή του Ανατόλι Σόμπτσακ, του μέντορα του Πούτιν. Έτσι, σε μια από τις ομιλίες του Boris Nevzorov λέχθηκε ότι το πραγματικό όνομα του Anatoly Alexandrovich Sobchak ήταν Finkelstein και ήταν εβραίος. Φαίνεται ότι μετά το γάμο πήρε το πατρικό όνομα της γυναίκας του. Η υπόθεση είναι πολύ περίεργη.
Ο Ανατόλι Σόμπτσακ και ο Πούτιν είχαν στενή εργασιακή σχέση. Ο έμπειρος καθηγητής έγινε μάλιστα, σε κάποιο βαθμό, μέντορας του νεαρού αντισυνταγματάρχη της KGB. Ο σημερινός πρόεδρος μιλούσε πάντα για τον Ανατόλι Σόμπτσακ σε υπερθετικό βαθμό, αποκαλώντας τον έξυπνο και ταλαντούχο άτομο. Πολλοί πιστεύουν ότι ήταν αυτός που έγινε το εισιτήριο του Πούτιν για τη μεγάλη πολιτική.
Τον Ιούνιο του 1991 έγινε Πρόεδρος Διεθνών Σχέσεων του Δήμου Αγίας Πετρούπολης και το 1994 πρώτος Αντιπρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου.
Το 1998 o άλλος μέντορας του Πούτιν , ο Πριμακόφ, τον έφερε στην Μόσχα, και έτσι ο Βαλόντια, «τρούπωσε» στο Κρεμλίνο, Τον Αύγουστο του 1999, με αναίμακτο ανακτορικό πραξικόπημα της Ka-Γκε-Μπε, διορίστηκε πρωθυπουργός, και με την ομαλή αποχώρηση του Μπόρις Γιέλτσιν ο Βαλόντια το 2000, έγινε Πρόεδρος.
Επανεξελέγη τέσσερα χρόνια αργότερα και το 2008 μετακινήθηκε στην πρωθυπουργία, διορίζοντας πρόεδρο τον Ντιμίτρι Μεντβέντεφ.
Στις 7 Μαΐου 2012, ο Βλαντίμιρ Πούτιν επέστρεψε στην Προεδρία.
Ζ.Π.
Ανεπιβεβαίωτες πληροφορίες για την προέλευση και το πραγματικό όνομα του Μεντβέντεφ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣύμφωνα με ανεπίσημα στοιχεία, ο Ντμίτρι Μεντβέντεφ είναι ένας γαλαχικός Εβραίος, αφού η μητέρα του, Γιούλια Βενιαμινόβνα, ήταν στην πραγματικότητα Εβραία, το όνομα της οποίας είναι Τσίλια. Σύμφωνα με φήμες, ο πατέρας του Μεντβέντεφ έχει εβραϊκές ρίζες και το πραγματικό του όνομα είναι Άαρον Αμπράμοβιτς Μέντελ.
Αυτά τα ονόματα δόθηκαν στους γονείς του Ντμίτρι Ανατόλιεβιτς κατά τη γέννηση, ωστόσο, σύμφωνα με την παράδοση του σοβιετικού κράτους, άλλαξαν. Ο ίδιος ο πρωθυπουργός φέρει το οικογενειακό όνομα David Aaronovich Mendel.
Μια έμμεση επιβεβαίωση αυτής της πληροφορίας είναι ο γάμος του Μεντβέντεφ, τον οποίο συνήψε με τη Σβετλάνα Λίννικ, το πατρικό της όνομα θεωρείται επίσης ότι είναι αρχικά εβραϊκό.
Μια άλλη επιβεβαίωση της θεωρίας της απόκρυψης της πραγματικής προέλευσης του Μεντβέντεφ είναι το γεγονός ότι στη γενεαλογική έκθεση στο Νίζνι Νόβγκοροντ, η οποία μίλησε για τη γενεαλογία των διάσημων πολιτικών προσώπων Λένιν, Στάλιν, Γέλτσιν, Πούτιν και άλλων, η βιογραφία του Μεντβέντεφ δεν παρουσιάστηκε καθόλου. .
Γενεαλόγοι απάντησαν σε ερωτήσεις των ΜΜΕ ότι η περιγραφή της καταγωγής του πρωθυπουργού δεν έχει ακόμη ολοκληρωθεί και ότι ελέγχεται η παρουσία πολωνικών ριζών στην οικογένειά του.
Σύμφωνα με επίσημες πηγές, οι πρόγονοι του Μεντβέντεφ ήταν Ρώσοι - αγρότες της επαρχίας Κουρσκ και μετανάστες από την περιοχή του Μπέλγκοροντ. Δεδομένου ότι δεν υπάρχουν έγγραφα που να επιβεβαιώνουν την εβραϊκή καταγωγή του Ντμίτρι Ανατόλιεβιτς, όλες οι πληροφορίες σχετικά με αυτό το θέμα θεωρούνται φαντασία.
ΜΕΝΤΒΕΝΤΕΦ ΚΑΙ ΣΟΜΠΤΣΑΚ
Επόπτης του Μεντβέντεφ στο τμήμα ήταν ο Ανατόλι Σόμπτσακ, τον οποίο βοήθησε κατά τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας για τη θέση του δημάρχου του Λένινγκραντ. Το 1990, ο Σόμπτσακ τον προσκαλεί στην ομάδα του και ο Μεντβέντεφ παίρνει τη θέση του συμβούλου του, ενώ δεν εγκαταλείπει τη διδασκαλία στο πανεπιστήμιο.
Ήταν στην υπηρεσία του Sobchak που γνώρισε τον Βλαντιμίρ Πούτιν, ο οποίος εργάστηκε επίσης στο επιτελείο του προέδρου του Δημοτικού Συμβουλίου του Λένινγκραντ και αργότερα έγινε αναπληρωτής του.
Είναι ο Πούτιν που διορίζει τον Μεντβέντεφ ως ειδικό στις εξωτερικές σχέσεις της διοίκησης της πόλης και τον στέλνει στην Ελβετία για πρακτική.
Ζ.Π.
Η Μικρασιατική Καταστροφή άρχισε πριν από χίλια χρόνια
ΑπάντησηΔιαγραφήΓΙΑΝΝΗΣ ΣΠΑΝΟΣ
https://simerini.sigmalive.com/article/2014/9/17/e-mikrasiatike-katastrophe-arkhise-prin-apo-khilia-khronia/
Η Μικρασιατική Καταστροφή δεν ήταν ένα μαζικό εγκληματικό φαινόμενο του 1922. Ήταν το μακάβριο επιστέγασμα χίλιων χρόνων. Άρχισε πριν από δέκα αιώνες. Από την εμφάνιση των Σελτζούκων (Ογούζων, Τουρκομάνων) από το πουθενά, μεταξύ Ώξου και Κασπίας, και κατά τραγική συγκυρία γειτνίασαν με τη Βυζαντινή Αυτοκρατορία. Έκτοτε και ειδικότερα από το 1040, με αρχηγό τον Tugril - Beg εγκαινίασαν τη μογγολική επιδρομική τακτική εναντίον του Μικρασιατικού Ελληνισμού, που αριθμούσε οκτώ εκατομμύρια κατά τον J.C. Russel «Recent Advances in Medieval Demography», 1965, p.99, ή οκτώ εκατομμύρια οκτακόσιες χιλιάδες (Πρακτικά American philosophical Society - Late Ancient and Medieval Population - Philadelphia 1958, v.XLIII, p.81) από τον α ́ μ.Χ. αιώνα.
Την ίδια επιδρομική τακτική συνέχισαν και επί σουλτανίας Quilidji-Aslan, έναν αιώνα μετά, επαναλαμβάνοντας τα ίδια μέσα και την ίδια παράλογη αιτιολογία περί «αμυντόρων της νομιμότητας», που χρησιμοποίησε ο Μουσταφά Κεμάλ, ο επιλεγόμενος Ατατούρκ «πατέρας των Τούρκων» 734 χρόνια μετά, ο Μπουλέντ Ετζεβίτ 798 χρόνια μετά και η τουρκική κατοχική δύναμη τις τελευταίες δεκαετίες στην Κύπρο. (Δ. Ζακυθηνού, «Βυζαντιναί Σπουδαί» M.E.G. τ.β ́.).
Κρίνεται αναγκαίο να υπογραμμιστεί ότι η Μικρά Ασία ήταν η κοιτίδα του πολιτισμού με πόλεις κοσμοξάκουστες όπως: Σμύρνη, Μίλητος, Πριήνη, Κλαζομεναί, Αλικαρνασσός, Φώκαια, Ερυθραί, Χαλκιδών, Κνίδος, Έφεσσος, Λάβδανα, Νικομήδεια, Νίκαια, Δορύλαιον, Θυάτειρα, Πέργαμος και βορειότερα, στον Πόντο, Τραπεζούς, Σινώπη, Κερασούς, Ηράκλεια, Σαμψούς, Αμισός, Κοτύωρος κ.ά.
Εξάλλου, στη Μικρά Ασία, από των απωτάτων αιώνων αναδείχθηκαν τιτανικά αναστήματα πνευματικών ανθρώπων όπως: Όμηρος, Θαλής, Ηράκλειτος, Βίας, Ξενοφάνης, Αναξαγόρας, Εκαταίος, Αναξιμένης κ.ά., που φώτισαν την ανθρωπότητα και υπήρξαν πρόδρομοι εκπληκτικών μορφών του αρχαίου και του Βυζαντινού πολιτισμού.
Η ολέθρια τακτική συνεχίστηκε και επί Οθμάν (1288-1325) που οργάνωσε την οθωμανική κατάσταση σε διαδοχή της σελτζουκικής, με πυρήνα την τάξη των δυσαρεστημένων Ghazi, που προέρχονταν από το Χορασσάν, την αρχαία Παρθία, κατά τον τουρκολόγο Paul Wittek.
Για την τακτική των Τούρκων είναι ανατριχιαστικές οι μαρτυρίες των ιστορικών Ακροπολίτη, Παχυμέρη, Γρηγορά, Σφραντζή, Δούκα, Χαλκοκονδύλη, Δ. Ζακυθηνού, J. Calmette, N. Barbaro, Banbinger, G. Sclurberger κ.ά., που διαδραματίζουν τη συμφορά όσων καυχιόνταν ότι συνέχιζαν τη στρατηγική του προτύπου τους, του Αττίλα, που ο ιστορικός Πρίσκος χαρακτήρισε «Μάστιγα Θεού», ο δε Μαρτίνος Λούθηρος προσευχόταν στον Θεό να απαλλάξει τον κόσμο από «τις θεομηνίες, την πανούκλα και τον Τούρκο»!
Ευθύς μετά τον Οθμάν, επί σουλτάνου Ορχάν (1326-1362), εφαρμόστηκε το εφιαλτικότερο «σύστημα» εναντίον της ανθρωπότητας. Το παιδομάζωμα. Η αρπαγή, δηλαδή, των πιο εύρωστων παιδιών κάθε 2, 3 ή 5 χρόνια, που μετέτρεπαν σε γενίτσερους (νέο γένος), ταυτόχρονα με τις μαζικές σφαγές, τις λεηλασίες και τους αφανισμούς πόλεων όπως: Μελιτινή 1057, Σεβάστεια 1059, Έφεσσος 1304, Νίκαια 1337, Νικομήδεια 1337, με άγριους διωγμούς του λαού, που περιγράφει ο Γεώργιος Παχυμέρης: «... άποροι και γυμνοί και ανέστιοι, όπη εκάστω εις σωτηρίαν έδοξεν ασφαλές, όλω ποδί ανεχώρουν», αναφερόμενος παράλληλα στην τραγωδία του 14ου αιώνα. (Γ. Παχυμέρη, Μ.Μ.Ε. τ.β ́ σελ. 318, για την άλωση και την πτώση της Ελληνικής Αυτοκρατορίας των Μέσων Χρόνων).
Ζ.Π.
Αυτά τα δεδομένα και όσα ακολούθησαν στα τετρακόσια χρόνια της τουρκοκρατίας και στον 20ό αιώνα, ανάγκασαν τον πρώην Πρωθυπουργό της Βρετανίας Γλάδστωνα (Bulgarian Horrors and the Question of the East) να γράψει: «Ήταν στο σύνολό τους, από την πρώτη μαύρη μέρα που μπήκαν στην Ευρώπη, το μόνο δείγμα της ανθρωπότητας που έδειξε τη μεγαλύτερη έλλειψη ανθρωπισμού. Οπουδήποτε κι αν πήγαν, μια πλατιά κηλίδα έδειχνε τα ίχνη του περάσματός τους και σε όλη την έκταση της κυριαρχίας τους ο πολιτισμός εξαφανιζόταν».
ΔιαγραφήΆλλωστε ο Ζωρζ Κλεμανσώ, πρόεδρος του Ανωτάτου Συμβουλίου της Διάσκεψης Ειρήνης (Ιούνιος 1919), σε απαντητικό έγγραφό του στον βεζύρη Νταμάντ Φερίντ για τα προηγηθέντα της Μικρασιατικής Καταστροφής του 1922, υπεγράμμισε ότι «η Τουρκία οπουδήποτε βγήκε νικήτρια έφερε την καταστροφή».
Αλλά είναι και άλλοι έγκριτοι πολιτικοί, ιστορικοί και δημοσιογράφοι που δεν απέκρυψαν τη φρίκη τους για τα κατά συρροήν κακουργήματα πριν και μετά το 1922, όπως ο ιστορικός Arnold Toynbee «The Question in Greece and Turkey»London 1922, p.140, «Ionian Vision» London 1973, p.14. Και «Το Δυτικό Ζήτημα μεταξύ Ελλάδας-Τουρκίας», Θεσσαλονίκη, University Studio Press, 2001.
Περαιτέρω είναι οι Αμερικανοί διπλωμάτες Χένρι Μοργκεντάου, πρέσβης στην Κωνσταντινούπολη «Τα μυστικά του Βοσπόρου» κι ο Τζορτζ Χόρτον, πρόξενος στη Σμύρνη «Η Κατάρα της Ασίας», Νέα Υόρκη 1926.
Από τους δημοσιογράφους αναφέρω τον Έρνεστ Χέμινγουέι (ανταποκρίσεις στην «Torondo Star» και τις αποκαλύψεις των διαταγών του Ταλαάτ πασά για τις σφαγές των Ελλήνων «Le Temps», 29 Ιουλίου 1926. (Ιστορικό Αρχείο Γιάννη Σπανού). Και Γιάννη Σπανού: «Έλληνες και Τούρκοι δέκα αιώνες γειτονίας», επιφυλλίδες «Φιλελευθέρου», «Βραδυνής» Αθηνών, «Μακεδονίας» Θεσσαλονίκης και διαλέξεις.
Επισημαίνω και τις αποκαλυπτικές εκθέσεις των ελληνικών πρεσβειών και προξενείων: Κωνσταντινούπολης 13.11.1915, Ικονίου 7.3.1917, Κερασούντος 21.4.1917, Κωνσταντινούπολης 31.11.1915, 15.7.1915, Ιουνίου 1915, Ιανουαρίου και Φεβρουαρίου 1917, που αποδεικνύουν ότι η Μικρασιατική Καταστροφή δεν ήταν μόνο έγκλημα του 1922.
Μέχρι το 1914 εκτοπίστηκαν από τον Πόντο 284.172 Έλληνες. Στη διάρκεια του Α ́ Παγκοσμίου Πολέμου ο αριθμός υπερέβη το μισό εκατομμύριο (774.235) συν η προσφυγιά από το 1919 μέχρι το 1923, με σφαγές ενός εκατομμυρίου και ενάμισι εκατομμυρίου προσφύγων.
Ζ.Π.
Κρίνεται χρήσιμο να υπομνησθεί ότι ο Τούρκος πολιτικός Νταμάντ Φερίντ πασάς, σε αγόρευσή του στην Οθωμανική Γερουσία στις 22 Οκτωβρίου 1918, διακήρυξε για τους διωγμούς και τις σφαγές των Ελλήνων: « Είναι έγκλημα ασυγχώρητο που πρέπει να αποδοθεί στο Κομιτάτο ''Ένωση-Πρόοδος'' (των Κεμαλικών). Οι Έλληνες εξολοθρεύτηκαν χωρίς οίκτο».
ΔιαγραφήΕξάλλου η εφημερίδα «Ακσάμ» έγραψε: «Η κυβέρνηση διέπραξε ακατονόμαστα εγκλήματα και οφείλει να απολογηθεί. Και στην εφημερίδα «Βακίτ» η Χαλιδέ- Εδίπ-Χανέμ αρθρογράφησε υπό τον τίτλο «Μια εγκληματική τραγωδία».
Δεν είναι άσκοπο να υπομνησθεί και η απόδοση του Αττίλα από E.A. Thomson στην «Ιστορία του Αττίλα και των Ούννων» Νέα Υόρκη 1948, και από την Cambridge Medieval History, vol.1, εφόσον ο Αττίλας απετέλεσε το πρότυπο εμπνεύσεων του Μπουλέντ Ετζεβίτ για την εισβολή και τη γενοκτονία του 1974 στην Κύπρο:
«Αττίλας, βασιλιάς των Ούννων (406-543). Ήταν αποτρόπαιος στην όψη, δεισιδαίμονας, δεν γνώριζε να γράφει και να διαβάζει, πονηρός, θρασύς και ικανός σ’ όλες τις τέχνες της διπλωματίας. Όπου οδήγησε τις ορδές του, προκάλεσε φοβερές συμφορές και ολοκληρωτική καταστροφή. Ο ίδιος συνήθιζε να καυχιέται ότι απ’ όπου περνούσε χορτάρι δεν ξαναβλάσταινε. Ήταν ένας κατακτητής που σκοπό είχε την καταστροφή και τη λεηλασία. Το πέρασμά του είναι συνυφασμένο με την αγριότητα, τον φόνο, τις ωμότητες και τη φωτιά. Οι κατακτήσεις του είχαν τις ίδιες συνέπειες όπως εκείνες του ανεμοστρόβιλου και όχι της εξαγνιστικής καταιγίδας, που εγείρει τη φύση σε μια καινούργια ζωή. Ο ιστορικός Πρίσκος (568 μ.Χ.) χαρακτήρισε τον Αττίλα Μάστιγα Θεού κι έτσι παρέμεινε γνωστός στην ιστορία».
Εν κατακλείδι, παραθέτω απόσπασμα από την αφήγηση του Ιερού Αυγουστίνου (+604) στην «Εισβολή των Ούννων και των Βανδάλων», που αναπαριστά και όσα υπέστησαν οι Έλληνες της Κύπρου κατά την εισβολή του 1974:
«ΟΙ ΒΑΡΒΑΡΟΙ. Κατέστρεψαν τα πάντα με ανελέητη σκληρότητα. Βρήκαν μια χώρα καλλιεργημένη και εύφορη, κάλλος όλης της γης. Σκόρπισαν το θάνατο και την ερήμωση... Βασάνιζαν τους αιχμαλώτους με αφάνταστη μανία γυρεύοντας κρυμμένους θησαυρούς... Δεν σέβονταν ούτε τις αδυναμίες των γηρατειών ούτε του γυναικείου φύλου, μήτε την αξιοπρέπεια του ευγενούς, μήτε την αγιότητα του ιερέα... Άφησαν έρημες καλλιεργημένες εκτάσεις. Πολυκατοικημένες πόλεις τις άφησαν σχεδόν χωρίς κανέναν κάτοικο. Μερικοί δυστυχείς που επέζησαν των οικογενειών τους περιπλανιόνταν με φόβο ανάμεσα στα ερείπια των εκκλησιών... Και τα χωράφια ήταν γεμάτα από τα κόκκαλα των σκοτωμένων»...
Ζ.Π.
ΒΙΒΛΙΟ «Η εποχή του λυκόφωτος»
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ καταστροφή του κλασικού κόσμου από τον χριστιανισμό
• ΝΙΞΥ ΚΑΘΡΙΝ
Μετάφραση
• Μιχάλης Λαλιώτης
Από τη Ρώμη μέχρι την Αλεξάνδρεια κι από τις ερήμους της Συρίας μέχρι την Αθήνα, η Κάθριν Νίξυ, στο εντυπωσιακό αυτό ντεμπούτο της, αφηγείται την εν μέρει άγνωστη και συνταρακτική ιστορία μιας μαχητικής θρησκείας που εξάλειψε τις διδαχές του κλασικού κόσμου, για να εγκαινιάσει μια μακραίωνη περίοδο αδιαμφισβήτητης υποταγής στη «μία και μόνη αληθινή πίστη».
Η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία αγκάλιαζε και αφομοίωνε τις νέες θρησκείες. Ενώ στον πολυθεϊστικό κόσμο η προσθήκη μιας νέας θρησκείας δεν επηρέαζε ριζικά τις παλαιότερες, με την εμφάνιση του χριστιανισμού όλα άλλαξαν. Παρόλο που δίδασκε την ειρήνη και οι μάρτυρές της όδευαν προς το θάνατο υμνώντας την αγάπη, η νέα αυτή πίστη υπήρξε βίαιη, αμείλικτη και μισαλλόδοξη. Και όταν έγινε επίσημη θρησκεία της αυτοκρατορίας, οι ένθερμοι ζηλωτές της βάλθηκαν να καταστρέψουν τους παλιούς θεούς. Οι βωμοί τους ανατράπηκαν, οι ναοί τους γκρεμίστηκαν και τα αγάλματά τους έγιναν συντρίμμια. Τα βιβλία, ανάμεσά τους και σπουδαία φιλοσοφικά και επιστημονικά έργα, καταδικάστηκαν στην πυρά. Ήταν ένας αληθινός αφανισμός.
Βιβλίο της χρονιάς (2018) για τους New York Times, Telegraph, The Spectator, The Observer, BBC History Magazine
Βραβείο Jerwood της Royal Society of Literature
Ζ.Π.
Ο Άχιμ Ντίτλερ, ερευνητής του Ινστιτούτου Τεχνολογίας της Καρλσρούης (KIT), αναφέρει πως «τίποτα δεν είναι τόσο επιβλαβές για το κλίμα και δεν προκαλεί μεγαλύτερη βρωμιά από το ξύλο». «Είναι μέγα λάθος να θεωρείται η καύση ξύλου κλιματικά ουδέτερη άλλα και βιώσιμη».
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ ίδιος επισημαίνει τον κίνδυνο για την ανθρώπινη υγεία με τους ρύπους και τα αέρια που απελευθερώνονται στην ατμόσφαιρα, όπως οξείδιο του αζώτου και αιθάλη, τα οποία έχουν καταστροφικές συνέπειες στην ποιότητα του αέρα και εν συνεχεία στην υγεία των ανθρώπων που βρίσκονται στον χώρο.
Ο Βόλφγκανγκ Στραφ, επικεφαλής του τμήματος Περιβαλλοντικής Ιατρικής από την Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Περιβάλλοντος, προειδοποιεί για τους κίνδυνους στην υγεία από τη σκόνη που παράγεται κατά την καύση ξύλου.
Πολλές ασθένειες όπως καρκίνος του πνεύμονα, καρδιακές παθήσεις αλλά και διαβήτης συνδέονται με αυτά τα μικροσωματίδια.
Όπως αναφέρει, από το 2010 έως το 2018 περίπου 17.500 θάνατοι ετησίως προκλήθηκαν στη Γερμανία από τα αιωρούμενα αυτά σωματίδια.
Ζ.Π.
ΜΑΟΪΚΟΣ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΗΣ Ο ΝΕΟΣ ΔΙΟΙΚΗΤΗΣ ΤΗΣ ΕΥΠ ΘΕΜΙΣΤΟΚΛΗΣ ΔΕΜΙΡΗΣ...
ΑπάντησηΔιαγραφήΣκληρός… μαοϊκός, δηλαδή οπαδός του Μάο Τσε Τουνγκ (ναι, υπήρχαν και τέτοιοι στην Ελλάδα επί τρεις δεκαετίες τουλάχιστον), του ηγέτη της Κομμουνιστικής Κίνας, υπήρξε ο, μέχρι την Παρασκευή, Γενικός Γραμματέας του υπουργείου Εξωτερικών, πρέσβης Θεμιστοκλής Δεμίρης, και πλέον νέος διοικητής της ΕΥΠ με απόφαση του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη.
Στην δεκαετία του 1970 ο Θ.Δεμίρης ξεχώριζε για τις θέσεις του αυτές στην μεταπολιτευτική Αθήνα.
Αρκετοί νέοι της αστικής τάξης της εποχής ήταν οπαδοί του Μάο και του «κινεζικού δρόμου προς τον κομμουνισμό» (ο οποίος στοίχισε περισσότερους νεκρούς στην Κίνα από όσους σκότωσε ο Στάλιν, αλλά και ο Β’ΠΠ, συνολικά: Περίπου 80 εκατ. άνθρωποι εξοντώθηκαν για να επικρατήσει ο μαοϊσμός. Ήτοι οι Μαρξιστικές-Λενινιστικές θεωρίες του Μάο Τσε Τουνγκ, οι στρατιωτικές στρατηγικές και οι πολιτικές του θέσεις).
Η σφαγή των Κινέζων (εξοντώθηκε ίσως και το 8% του πληθυσμού της εποχής) που δεν είχαν ασπαστεί με την… απαραίτητη «θέρμη» τον κομμουνισμό «Made in China» ξεκίνησε το 1966, με την «Μεγάλη Προλεταριακή Πολιτιστική Επανάσταση» κατά την οποία «απομακρύνθηκαν τα αντί-επαναστατικά στοιχεία της κινεζικής κοινωνίας».
«Απομακρύνθηκαν» στον… άλλο κόσμο!
Ήταν τότε που τα παιδιά είχαν δικαίωμα να καταδίδουν τους γονείς τους ως «εχθρούς του λαού» και οι γονείς συλλαμβάνονταν και εκτελούνταν με συνοπτικές διαδικασίας.
Όλα αυτά είχαν φαίνεται ότι είχαν «γοητεύσει» το νυν διευθυντή της ΕΥΠ, ο οποίος… ξέχασε να βάλει στο βιογραφικό τους μία μικρή λεπτομέρεια: Στην δεκαετία του 1970 είχε υποβάλλει αίτημα στο Πεκίνο και είχε γίνει δεκτός στο Διεθνές Πανεπιστήμιο της Κίνας, ένα εκπαιδευτικό ίδρυμα το οποίο φοιτούσαν μόνο όσοι κρίνονταν κατάλληλοι ως «ακραιφνείς μαοϊκοί».
Και στο οποίο Πανεπιστήμιο γινόταν φυσικά συστηματική κατήχηση για το μαοϊκό κομμουνισμό και ορκίζονταν «αιώνια πίστη» στον Μάο και το έργο του, το Φωτεινό Μονοπάτι!
Μετά την αποφοίτησή του ο Θ.Δεμίρης, όπως και οι περισσότεροι μαοϊστές της εποχής «αστικοποιήθηκε». Άλλωστε πιο αποτελεσματικά ρίχνεις το «σύστημα» όταν το πολεμάς «από μέσα».
Δυστυχώς η πίστη στα νιάτα του του στον Μάο και τον κινεζικό κομμουνισμό, δεν έμεινε χωρίς επιπτώσεις γι’αυτόν, αν και σταδιακά εξελίχθηκε σε έναν καλό διπλωμάτη (βάσει των «προδιαγραφών» του ελληνικού ΥΠΕΞ πάντα): Πριν δέκα χρόνια, το 2012-2013 ο διορισμός του στη Τουρκία είχε σχεδόν ολοκληρωθεί όταν κάποιοι στο υπουργείο Εξωτερικών ανέσυραν τον φάκελο του «μαοϊκού» του παρελθόντος.
Και τον «έκοψαν»!
Όχι γιατί ήταν μαοϊκός κομμουνιστής στα νιάτα του, αλλά γιατί η σπουδές του στο κινεζικό Διεθνές Πανεπιστήμιο θεωρήθηκε ότι τον είχαν «διαβρώσει» ιδεολογικά για πάντα.
Ανοησίες; Μπορεί.
Δεν του «κακόπεσε» πάντως: Διορίστηκε πρεσβευτής στην Ιταλία!
Το θέμα είναι ότι η κυβέρνηση διέρρεε ότι παρακολουθούσαν το κινητό τηλέφωνο του πρόεδρου του ΚΙΝΑΛ/ΠΑΣΟΚ Ν.Ανδρουλάκη λόγω… Κίνας!
Σίγουρα πάντως ο Ανδρουλάκης, δεν φοίτησε στο Διεθνές Πανεπιστήμιο της Κίνας!
Συμπληρωματικά: Ο νέος διοικητής της ΕΥΠ γεννήθηκε στις 2.11.1952 στην Αθήνα. Έχει σπουδάσει Πολιτικές Επιστήμες στο Πάντειο Πανεπιστήμιο (1971-1975) και έκανε μεταπτυχιακό (master) στην Μεσανατολική Πολιτική στο Ινστιτούτο Μεσογειακών και Αραβικών Σπουδών (1976-1977) και ξεκίνησε την καριέρα του ως δημοσιογράφος.
Τελικά καλά λένε ότι «Η δημοσιογραφία μπορεί να σε οδηγήσει παντού, αρκεί να την εγκαταλείψεις νωρίς»!
Ζ.Π.
ΟΙ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΕΙΣ ΤΗΣ ΚΙΝΕΖΑΣ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΟΥ ΛΗ ΣΙΟΥΖΕΝ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟΙ ΑΡΧΑΙΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΜΑΚΕΔΟΝΕΣ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ, ΣΑΝ «ΓΙΓΑΝΤΕΣ», ΟΠΩΣ ΤΟΥΣ ΑΝΑΦΕΡΕΙ Ο ΚΙΝΕΖΟΣ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΑΣ, ΜΕΤΕΔΙΔΑΝ ΤΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ ΣΤΟΥΣ ΚΙΝΕΖΟΥΣ. ΟΙ ΝΕΟΙ «ΕΛΛΗΝΕΣ»…
Η Λι Σιουζέν (Li Xiuzhen), είναι η αρχαιολόγος στο Μουσείο του Μαυσωλείου του Αυτοκράτορα Τσιν Σι Χουάνγκ, με μεγάλη εμπειρία στις ανασκαφές πεδίου, όπως η έρευνα στη θέση όπου βρέθηκαν οι πήλινοι στρατιώτες του 221 π. Χ.
Η ίδια, σε πρόσφατη δημοσίευσή της στο περιοδικό «Journal of Anthropological Archaeology», υποστήριξε ότι οι ντόπιοι αγγειοπλάστες που έφτιαξαν τις πήλινες μορφές είχαν τη τάση να χαράζουν σε αυτά τα ονόματά τους. Ως σήμερα, όμως, δεν έχουν βρεθεί χαραγμένα ονόματα Ελλήνων ή άλλων Δυτικών στους πήλινους στρατιώτες.
«Τα τελευταία χρόνια, όμως, γίνονται έντονες συζητήσεις σχετικά με τις επαφές Δύσης και Ανατολής όσον αφορά στις πήλινες μορφές του Τσιν και η δική μου μελέτη έχει αρχίσει να επικεντρώνεται στο θέμα αυτό.
Χρειάζεται περισσότερη έρευνα ως προς την αναζήτηση αδιάσειστων στοιχείων για την τεκμηρίωση μιας τέτοιας επαφής, όπως η εύρεση ελληνικών ονομάτων ή ανθρώπινων σκελετών»,
«Στην κινέζικη παράδοση, οι άνθρωποι παρήγαγαν μικρά πήλινα αγαλματίδια ως υποκατάστατα της ανθρώπινης θυσίας, ωστόσο οι πήλινοι στρατιώτες, οι ακροβάτες και τα χάλκινα αγάλματα της περιόδου Τσιν (221-206 π. Χ.) είναι μοναδικά, συγκρινόμενα τόσο με τις προηγούμενες όσο και με τις μεταγενέστερες πήλινες μινιατούρες που χαρακτηρίζουν την κινεζική τέχνη».
«Πριν από δέκα χρόνια δεν πίστευα στην εκδοχή της δυτικής επιρροής. Η πιθανότητα μιας τέτοιας επαφής με απασχόλησε σε πρόσφατη ομιλία μου, όπου εστίασα κυρίως στον παραδοσιακό πολιτισμό και στην κινέζικη τέχνη».
«Μετά τον θάνατο του Μεγάλου Αλεξάνδρου το 323 π. Χ., κατά τη διάρκεια της Ελληνιστικής περιόδου, μέρος της Ασίας διατήρησε επαφή και εμπορικές σχέσεις με τη Δύση.
Το βασίλειο του Τσιν στα δυτικά ήταν το μεγαλύτερο από τα επτά βασίλεια της σημερινής Κεντρικής και Ανατολικής Κίνας κι αυτό που κατέκτησε και ενοποίησε τα υπόλοιπα βασίλεια, οδηγώντας στην ενοποίηση της Κίνας το 221 π. Χ.
Την ίδια χρονολογία ο Τσιν Σι Χουάνγκ, αφού ενοποίησε τη χώρα, αυτοανακηρύχτηκε αυτοκράτορας, ο Πρώτος Αυτοκράτορας της Κίνας.
Ο Πήλινος Στρατός βρίσκεται στο μαυσωλείο του, στα ανατολικά της πόλης Χσιάν.
Το συγκρότημα του τύμβου του Τσιν Σι Χουάνγκ έχει έκταση περίπου 56 τ. χ., από τα οποία έχει ανασκαφτεί μόνο ένα μικρό τμήμα.
Ο λάκκος με τα χιλιάδες πήλινα αγάλματα, σε ανθρώπινο μέγεθος, ανακαλύφθηκε τυχαία το 1974 όταν Κινέζοι αγρότες προσπάθησαν να ανοίξουν πηγάδι στην περιοχή τους, ο δε λάκκος με τους ακροβάτες το 1999. Οι έρευνες θα συνεχιστούν».
«Οι πήλινοι στρατιώτες του Τσιν και οι ακροβάτες (τα αγάλματα που συνόδευαν τον Πρώτο Αυτοκράτορα, Τσιν Σι Χουάνγκ, στη μετά θάνατο ζωή του) εμφανίστηκαν στην Κίνα ξαφνικά, σε ένα πλαίσιο που σχετίζεται με τη στρατιωτική κατάκτηση του Μεγάλου Αλεξάνδρου στην Ανατολή και την Ελληνιστική Περίοδο που ακολούθησε.
Επίσης, σύμφωνα με ιστορικά έγγραφα, ο Πρώτος Αυτοκράτορας του Τσιν συνάντησε τους 'γίγαντες' στα δυτικά σύνορα πολύ σύντομα μετά την ενοποίηση της Κίνας.
Αν και δεν έχουν βρεθεί ελληνικά ονόματα, ο ρεαλισμός και η λεπτομέρεια των μυών στους πήλινους στρατιώτες και ακροβάτες προκαλούν υπόνοιες επαφής» σημειώνει η Li Xiuzhen.
ΖΗΝΩΝ ΠΑΠΑΖΑΧΟΣ
Διεθνής στήριξη στο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο: Ελλάδα και Κύπρος ανάμεσα στα 79 υπογράφοντα κράτη
ΑπάντησηΔιαγραφή8 Φεβρουαρίου, 2025
https://arxaiaithomi.gr/2025/02/08/%ce%b4%ce%b9%ce%b5%ce%b8%ce%bd%ce%ae%cf%82-%cf%83%cf%84%ce%ae%cf%81%ce%b9%ce%be%ce%b7-%cf%83%cf%84%ce%bf-%ce%b4%ce%b9%ce%b5%ce%b8%ce%bd%ce%ad%cf%82-%cf%80%ce%bf%ce%b9%ce%bd%ce%b9%ce%ba%cf%8c-%ce%b4/
.