ΕΒΡΑΙΟΣ israel ilous: «Η ΒΙΒΛΟΣ, ΑΥΤΟ ΤΟ ΦΡΙΚΤΟ ΒΙΒΛΙΟ, ΕΙΝΑΙ ΓΕΜΑΤΟ ΑΠΟ ΑΝΤΙΦΑΣΕΙΣ, ΑΠΑΤΕΣ, ΚΑΤΕΡΓΑΡΙΕΣ ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΦΡΙΚΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΑΠΑΤΕΩΝΩΝ ΨΕΥΔΟΠΡΟΦΗΤΩΝ».

 

ΔΕΝ ΘΑ ΚΑΤΑΛΑΒΟΥΜΕ ΠΟΤΕ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟ, ΤΟΝ ΙΣΛΑΜΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΟΝ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟ ΑΝ ΔΕΝ ΓΝΩΡΙΣΟΥΜΕ ΚΑΛΑ ΤΟΝ ΜΑΓΟ ΠΡΟΦΗΤΗ ΑΒΡΑΑΜ.

 

H ΣΟΛΟΜΩΝΙΚΗ, Η ΑΓΝΩΣΤΗ ΜΑΓΙΚΗ ΤΕΧΝΗ ΤΟΥ ΙΟΥΔΑΪΣΜΟΥ.

 

Όταν τα πλέον ηλίθια ψέματα, είναι γραμμένα στη Βίβλο, αποκτούν αυτόματα ένα αδιαπραγμάτευτο φωτοστέφανο. Ο Τωβίτ και ο ερωτύλος δαίμων Ασμοδαίος. Μία ερωτική ιστορία της Παλαιάς Διαθήκης που διαβάζει στους ναούς της η Ελληνική Ορθόδοξη Εκκλησία. Ο ΕΡΩΤΕΥΜΕΝΟΣ ΔΙΑΒΟΛΟΣ 

 

          
Ο  Αβραάμ  είναι  ο  μάγος - προφήτης, που απ’ τα βάθη της εβραϊκής ιστορίας, έχει καταφέρει να αναμειγνύεται στην ζωή μας, περισσότερο από οποιονδήποτε άλλον άνθρωπο!
Μπορεί να μη φαίνεται, ή να έχουμε συνηθίσει, όμως ένα είναι απολύτως σίγουρο, τον άνθρωπο αυτόν τον κουβαλάμε στις ιστορικές μας πλάτες, περισσότερο και προσεκτικότερα απ’ οποιονδήποτε άλλον!

  

Αρχικό μήνυμα Από: israel ilous

iisrael@013.net

Σε: info@greatlie.com

Σταλμένο: Σάββατο, 18 Σεπτεμβρίου 2004

 Θέμα: Η ψεύτικη Βίβλος…

Κύριε Καλόπουλε Γεια σου.

Το όνομά μου είναι Israel Ilous και πρόσφατα κοίταξα στο δικτυακό σας τόπο, τις πληροφορίες που έχετε εκεί σχετικά με το βιβλίο σας «το μεγάλο ψέμα», και στο οποίο εξηγείτε πώς οι βιβλικοί Πατριάρχες Abraham, Issac, Jacob, Joseph, και Μωυσής άνηκαν πραγματικά σε μια γενιά επαγγελματιών χαλδαίων μάγων. Αυτό που λέτε για τη Βίβλο, είναι πράγματι αληθινό!!!

Οι χαρακτήρες ομως δεν ειναι πραγματικοί!
Όταν σήμερα μάλιστα ξέρουμε στα σίγουρα, ότι αυτοί οι χαρακτήρες της Βίβλου δεν υπήρξαν. Δεν υπάρχουν κανένα πρόσθετο βιβλικό στοιχείο για να αποδειχθεί ότι αυτοί οι άνθρωποι έζησαν πραγματικά. Είναι ακριβώς μυθολογικοί χαρακτήρες, αρχέτυπα, και ήρωες των θρησκειών, είτε για το ιουδαϊσμό είτε χριστιανισμό είτε για το Ισλάμ.

Επίσης κάνετε λάθος για το Μωυσή. Δεν ήταν ένα Χαλδαίος όπως λέτε, αλλά σύμφωνα με τη Βίβλο ήταν Αιγύπτιος. Παρακαλώ λοιπόν μην τον ονομάζετε χαλδαίο!!!

Ξέρουμε σήμερα, μέσω των επιστημονικών ερευνών, ότι η Βίβλος, είναι γεμάτη από αντιφάσεις, απάτες, κατεργαριές και άλλα φρικτά πράγματα, απατεώνων ψευτοπροφητών, και παρά όλα τα ανωτέρω στοιχεία, οι άνθρωποι συνεχίζουν ακόμα να πιστεύουν σ’ αυτό το φρικτό βιβλίο (this horrible book).

Ζω τώρα στο Ισραήλ και βλέπω το μίσος μεταξύ των θρησκευόμενων Εβραίων και των φανατικών μουσουλμάνων στο Ισραήλ. Όλα αυτά λόγω των θρησκειών που τύφλωσαν τα μυαλά αυτών των ανθρώπων.

Τύφλωσε τη λογική τους, το λόγο τους και την καλή αίσθησή τους.

Ευχαριστίες
Ιsrael Ilous

.........................................................

Εβραίος παραδέχεται την φαυλότητα της Βίβλου αλλά αμφισβητεί την ύπαρξη των Πατριαρχών.

Η απάντηση του Μ. Καλόπουλου

 Αγαπητέ φίλε Ιsrael Ilous

 Αν και Εβραίος με κατέπληξες με την ξεκάθαρη ομολογία σου, ότι το ιερό κατά τους προγόνους σου βιβλίο, η Βίβλος, ειναι γεμάτο από απάτες, κατεργαριές και άλλα φρικτά πράγματα, γραμμένο από ψευτοπροφήτες απατεώνες!

Αυτό βέβαια, εγώ και πολλοί άλλοι σαν και μένα, το γνωρίζουμε ήδη πολύ καλά!

Θα ήθελα ομως να σταθώ στον ισχυρισμό σου ότι οι πατριάρχες που περιγράφονται είναι πρόσωπα φανταστικά και συνεπώς ανύπαρκτα!

Έπ’ αυτού θα σου θέσω με τη σειρά μου μια ερώτηση! Αν εύρισκες κάποιο σημείωμα που σου εξηγούσε πως μπορείς να ληστέψεις την μεγαλύτερη τράπεζα στον κόσμο, και αυτή η συνταγή ληστείας, ήταν απολύτως εφαρμόσιμη, ακίνδυνη και άκρως λειτουργική... θα είχε για σένα κάποια ιδιαίτερη σημασία αν η υπογραφή στο βάθος του σημειώματος ήταν αληθινή; Ασφαλώς ΟΧΙ!

Μόνο σου ανάφερες ότι πρόκειται για αρχετυπικούς χαρακτήρες!

Σου υπενθυμίζω λοιπόν, ότι ακριβώς αυτά τα αρχέτυπα είναι που δημιουργούν πίστη και εξουσία πάνω στους λαούς που τα αποδέχονται, εντελώς ανεξάρτητα απ’ την ύπαρξη ή την ανυπαρξία των ηρώων τους!

Τέτοιους αρχετυπικούς ήρωες έχουμε κι εμείς στην ελληνική μυθολογία, όπως είναι ο Οδυσσέας και ο Αχιλλέας (του Ομήρου) χωρίς να γνωρίζουμε μετά βεβαιότητας αν τα πρόσωπα αυτά υπήρξαν πράγματι.

Εν τούτοις αν θα υιοθετούσαμε τις μεθόδους του πανέξυπνου Οδυσσέα και καταφέρναμε όσα εκείνος, (δηλαδή να ξεπαστρέψουμε με πανουργίες όλους του μνηστήρες και να πάρουμε εγκαίρως πίσω τις περιούσιες και την τιμή μας) πίστεψε με, πως δεν θα είχε καμιά ιδιαίτερη σημασία, αν ο ομηρικός Οδυσσέα υπήρξε ή όχι, αλλά η στάση ζωής και δράσης που μας ενέπνευσε.

Το αρχετυπικό σκεπτικό λοιπόν και η συνταγή της δράσης είναι αυτό που μετράει, και όχι τόσο η ύπαρξη ή η ανυπαρξία των συγκεκριμένων ηρώων!

 Όταν λοιπόν έχεις δισεκατομμύρια ανθρώπους που πίστεψαν στην ύπαρξη των βιβλικών πατριαρχών, αλλά ποτέ τους δεν κατάλαβαν τι ακριβώς διαβάζουν, οφείλεις να κρίνεις τους πατριάρχες ως υπαρκτές προσωπικότητες και να καταδείξεις, όχι την ύπαρξη ή την ανυπαρξία τους (αυτή ειναι δουλεία αρχαιολόγων) αλλά τι ακριβώς προτείνουν με τα κατορθώματα και την συνταγή ζωής και δράσης τους!

Γράφοντας μια ολόκληρη σειρά σχετικών βιβλίων, δεν έκανα τίποτε περισσότερο απ’ αυτό!

Προσωπικά πιστεύω πως όχι μόνο αυτοί, αλλά πολλοί περισσότεροι απ’ αυτούς υπήρξαν και έδρασαν με τον ίδιο καταχθόνιο τρόπο των μαγγανιστών (δηλητηριοχρηστών) μάγων και η συγγραφική μου εργασία περίτρανα απέδειξε πως ακόμα και οι ίδιοι οι λαϊκοί Εβραίοι, δεν ξέφυγαν από εκείνα τα ανθρωπόκτονα θαυματουργήματα των προφητών!

Αν λοιπόν για τις ανάγκες της συγγραφής ενός βιβλίου-παρακαταθήκης (ή Διαθήκης όπως εσείς το αποκαλείται), κάποιοι ιερείς θέλησαν μεθοδικά να καταγράψουν, δίκην συνταγής, (συγκαλυμμένα κάτω από έναν θεολογικό μανδύα), τις κατάμαυρες αυτές θεολογικές ραδιουργίες, και αποφάσισαν, όλα αυτά τα εκπληκτικά κατορθώματα, να τα χρεώσουν  σε κάποιον φανταστικό Αβραάμ ή Μωυσή, αυτό ούτε στο ελάχιστο δεν μειώνει την αξία και την λειτουργικότητα της καταχθόνιας πρότασης που ήθελαν να διασώσουν για τις μεταγενέστερες γενιές.

Συγγράφοντας λοιπόν εναν τέτοιο θεολογικό κώδικα, ύπουλης, μαγικής δηλητηριοχρησίας, επόμενο είναι να εφευρίσκεις όχι μόνο φανταστικούς θεούς και αγγέλους, αλλά και ήρωες που τους ωραιοποιείς για να διασώσουν τις μεθόδους, επίθεσης, κλοπής και κατάκτησης του μόχθου και της εξουσίας των αφελών ανθρώπων!

 Μάθε λοιπόν, ότι οι σωστές απομυθοποιήσεις, γίνονται πάνω στα γραφθέντα και πιστευθέντα. Δηλαδή στους πιστευθέντες ήρωες και μύθους.

Όταν μια γιγαντιαίων διαστάσεων πίστη, εδραιωθεί στην δράση και στα λόγια κάποιων προφητών, και οι ίδιοι που δημιούργησαν αυτή την πίστη, ξαφνικά κηρύττουν τους αγιοποιημένους αυτούς ήρωες σε αφάνεια, τότε η μεν πίστη και τα κλεμμένα προνομία, παραμένουν στα χέρια των απατεώνων που διαχειρίσθηκαν αυτή την πίστη, ενώ απ’ την άλλη μεριά, όλες οι ευθύνες και κάθε ανάγκη απολογίας, βολικότατα εξαφανίζονται! Κάτι τέτοιο θα ήταν πραγματικά πολύ βολικό!

 Με την πρόσφατο ισχυρισμό της αφάνειας των βιβλικών πατριαρχών, (Βλέπε βιβλίο: ΙΣΡΑΕΛ ΦΙΝΚΕΛΣΤΑΪΝ & ΝΙΛ ΑΣΕΡ ΣΙΛΜΠΕΡΜΑΝ με τίτλο: "ΒΙΒΛΟΣ η αλήθεια μέσα απ' τις ανασκαφές" εκδόσεις ΚΑΚΤΟΣ) ένας ακόμα καινούργιος δόλος, χειρότερος του πρώτου γεννήθηκε, για να απαλλάξει αυτή τη φορά τους αισχρούς μυθοπλάστες από οποιανδήποτε υποχρέωση απολογίας, για τις πράξεις των δόλιων πνευματικών τους προγόνων! Με την βολικότατη αυτή ανυπαρξία των πατριαρχών και προφητών, επιδιώκουν να παύσει και κάθε έρευνα που θα ξεσκέπαζε τις απίθανες μαγγανίες τους, και να σταματήσει οποιαδήποτε προσπάθεια απόδοσης ευθυνών  σ' όλους αυτούς τους πλανευτές μάγους.

Όσο καιρό η κριτική της βίβλου ήταν θανάσιμο αμάρτημα, η πίστη αυτή (στην ύπαρξη αυτών ακριβώς των Πατριαρχών) καταλήστευε ανενόχλητη τους λαούς. Τώρα που η κριτική απελευθερωμένη από την θανάσιμη απειλή των ιερατείων, απέδειξε πως πρόκειται για πανάθλιους ήρωες, (και τα βιβλικά ιερατεία δεν ξέρουν που να κρυφτούν), έρχεται βολικότατα η ανυπαρξία τους, για να απομακρύνει κάθε ανάγκη απολογίας και ευθύνης, απέναντι στις ταλαίπωρες γενιές των πιστών που έδρασαν υπέρ της κυριαρχίας και με το αίμα και τη ζωή τους εδραίωσαν την εξουσία της εσφαλμένης αυτής πίστης πάνω στους λαούς!

 Με την όψιμη αυτή ανυπαρξία των πατριαρχών και των προφητών της Βίβλου, κάποιοι εξυπηρετούν διπλό στόχο! Οι μεν πιστοί συνεχίζουν να τους πιστεύουν, (αφού δεν θέλουν να ακούσουν ούτε λέξη για τις αμφισβητήσεις) οι δε ερευνητές δεν έχουν πλέον κανένα λόγο να ασχολούνται μαζί τους! Έξοχος ελιγμός!

 Ότι οι πατριάρχες και οι προφήτες δεν υπήρξαν... να το πουν τα ιερατεία των τριών αβρααμογενων θρησκειών... στους αναρίθμητους εκείνους ανθρώπους, που έδωσαν ευχαρίστως την ζωή τους για να επικρατήσει αυτή η εσφαλμένη πίστη και η συνακόλουθη κατάμαυρη εξουσία!

Αν λοιπόν πιστέψεις σε μια αρχαία θρησκευτική απατή, το μέγα ζητούμενο, δεν ειναι το αν οι περιγραφόμενοι ήρωες της, ήταν ή όχι υπαρκτά πρόσωπα, αλλά το πως με τις συνταγές της ζωής τους, κατάφεραν να δώσουν την δύναμη σε κάποιους, να κλέψουν την πίστη και την ψυχή σου!

Η κριτική απομυθοποίηση λοιπόν τελεσφορεί μόνο επί των γραφέντων και πιστευθέντων... διαφορετικά, μόλις θα τελειώνει το ένα παραμύθι της πίστης, εμείς ηλιθιοδώς θα τρέχουμε αιωνίως πίσω απ’ το επόμενο!

 I want to thank you for your kind letter and for your interest in my work.

Best regards

M. Kalopoulos

......................................

Υστερόγραφο: Η αναζήτηση αρχαιολογικών μαρτυριών για την ύπαρξη των τριών μεγάλων πατριαρχών,  Αβραάμ, Ισαάκ, Ιακώβ, είναι από μόνη της μια χαμένη υπόθεση, αφού ο ποιμενικός τους βίος είναι αδύνατον να άφησε πίσω τους αρχαιολογικά ευρήματα!  Οι περαιτέρω υποθέσεις, όπως π.χ. οι άστοχες βιβλικές αναφορές σε καμήλες στους χρόνους του Αβραάμ, ενώ αυτές ιστορικά είναι μεταγενέστερες, είναι επιχείρημα υπερβολικά εύθραυστο, την στιγμή που οι ίδιοι παραδέχονται, ότι με τις κατοπινές αλλεπάλληλες μεταγραφές των βιβλικών κειμένων, εισήχθησαν άφθονα μεταγενέστερα στοιχεία! (Βλέπε βιβλίο των Εβραίων αρχαιολόγων: ΙΣΡΑΕΛ ΦΙΝΚΕΛΣΤΑΪΝ & ΝΙΛ ΑΣΕΡ ΣΙΛΜΠΕΡΜΑΝ με τίτλο: "ΒΙΒΛΟΣ η αλήθεια μέσα απ' τις ανασκαφές" εκδόσεις ΚΑΚΤΟΣ)

 ..........................................

 ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΕΝΝΗΘΟΥΝ

Η πρεμούρα για την εδραίωση της ανυπαρξίας των εγκληματικών Προφητο-Πατριαρχών της Βίβλου, δείχνει ξεκάθαρα ότι κάποιοι επιδιώκουν να εξαφανίσουν κάθε λόγο προβληματισμού γύρο απ’ αυτούς. Το σκεπτικό ειναι τόσο απλό όσο και εκπληκτικό:

 Αν καταφέρεις να μη μπορούν να σου κάνουν τις κατάλληλες ερωτήσεις δεν θα φοβάσαι μήπως χρειαστεί να δώσεις σωστές απαντήσεις!
                        ή
Αν δεν έχεις τις σωστές απαντήσεις φρόντισε να μη σου κάνουν τις ανάλογες ερωτήσεις.

Αν δεν θέλεις να δίνεις εξηγήσεις, φρόντισε να μη σου κάνουν τις κατάλληλες ερωτήσεις

Ακόμα καλύτερα... αν δεν θέλεις να σε κυνηγούν οι καυτές ερωτήσεις φρόντισε αυτές να μην γεννηθούν ποτέ!

Σύνθημα αυτής της τακτικής είναι: Δεν φοβόμαστε τις ερωτήσεις που δεν κατάφεραν να γεννηθούν!

...............................................

Πότε περίπου όμως συμβαίνουν όλα αυτά;

Μια απόπειρα χρονολόγησης της εποχής του Αβραάμ, που θα παρέκαμπτε μέρος των σκόπιμων βιβλικών υπερχρονολογήσεων, είναι να ξεκινήσουμε απ’ τον Φαραώ Ραμσή ΙΙ, που απ’ την αιγυπτιολογία οριστικά τοποθετείται στο (1290-1224 π. Χ.) και που γενικά θεωρείται ως ο Φαραώ των παιδικών χρόνων του Μωυσέως. Γνωρίζοντας ότι τον Μωυσή χωρίζουν από τον Αβραάμ πεντε μόνο ενδιάμεσες γενεές[1] και υπολογίζοντας τριάντα χρόνια για κάθε γενιά, (μια κοινώς παραδεκτή απόσταση), ακόμα και τότε δεν ξεπερνούμε τα 150 χρόνια ως ενδιάμεση απόσταση ανάμεσα στους δυο βιβλικούς αυτούς άνδρες. Με την απλή αυτή εκλογίκευση, δεν ξεπερνάμε τα όρια του 14ου π.Χ. αιώνα, ως την πιθανή εποχή του Αβραάμ.[2]

 

[1] Τα ονόματα των προγόνων του Μωυσή είναι: «Μωυσής, Αμράμ, Γεδσών, Λευί, Ιακώβ, Ισαάκ, Αβραάμ» Ο΄Έξ. 6.14-20. «Tριάντα χρόνια λογαριάζοντας την γενιά» λέει ο Διόδωρος Σικελιώτης 2.55.3.

[2] Φυσικά υπάρχουν λόγοι για ακόμα περισσότερες επιφυλάξεις, για το πραγματικό βάθος χρόνου αυτών των περιγραφών, αφού το ίδια τα βιβλικά στοιχεία κατεβάζουν την απόσταση από τον Ιερέα Έσδρα (του 428 π. Χ.) μέχρι τον Μωυσή σε δεκατέσσαρες μόνο γενιές. (Βλ. Ο΄Έσδρας 8.1-2). Αν λοιπόν σ' αυτές τις 14 ή 17 γενιές, (που τις ανεβάζουν αλλού, (ϴ´ Εσδρας.7.1-5), από τον Έσδρα μέχρι τον Μωυσή, προσθέσουμε και τις υπόλοιπες έξη γενιές (Έξ. 6.14-20) από τον Μωυσή έως τον Αβραάμ, θα δούμε ότι οι 20 ή 23 αυτές συνολικά γενιές, που μεσολαβούν ανάμεσα στον Έσδρα και τον Αβραάμ, δεν μπορούν να δώσουν μεγαλύτερη απόσταση από επτακόσια χρόνια!
Άρα: 428 + 700 = 1128 ... Μέχρι την εποχή του Αβραάμ !!!
Βέβαια επειδή σκοπός της απομυθοποιητικής μας μελέτης, δεν είναι να μπούμε στα παιγνίδια των "ιστορικών", εμείς θα συνεχίσουμε την εξερεύνησή μας στο ήθος και στις πράξεις των πατριαρχών, χρησιμοποιώντας τις γενικώς παραδεκτές για τον Μωυσή χρονολογήσεις, (Έξοδος περί το 1220 π. Χ.) υπογραμμίζοντας όμως για άλλη μια φορά με έμφαση, ότι ακόμα και με τα δικά τους τα βιβλικά δεδομένα, φαίνεται καθαρά, ότι οι χρονολογήσεις τους είναι υπερβολικά φορτωμένες από ιερατικές, θεολογικές και... άλλες σκοπιμότητες!

 

ΖΗΝΩΝ  ΠΑΠΑΖΑΧΟΣ