ΠΩΣ ΓΙΝΕΤΑΙ ΚΑΝΕΙΣ ΠΡΑΚΤΟΡΑΣ ΜΙΑΣ ΞΕΝΗΣ ΠΡΕΣΒΕΙΑΣ;

 

Η ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΤΩΝ ΝΟΗΤΙΚΩΝ ΙΚΑΝΟΤΗΤΩΝ ΣΤΙΣ ΑΝΘΡΩΠΙΝΕΣ ΡΑΤΣΕΣ. ΤΟ ΓΟΝΙΔΙΟ ΤΗΣ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΑΣ DRD4-7R.

 

ΝΕΩΤΕΡΑ ΓΙΑ ΤΑ ΕΜΒΟΛΙΑ

 

Η ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑ ΘΑ ΠΡΟΧΩΡΗΣΕΙ ΣΤΟ ΕΓΚΕΦΑΛΙΚΟ ΔΙΚΤΥΟ (BrainNet); ΤΙ ΜΑΣ ΕΠΙΦΥΛΑΣΣΕΙ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΚΑΙ ΤΙ ΕΙΔΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΗ;

 

ΤΟ ΠΕΡΙΕΡΓΟ ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΟ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ DÉJÀ VU. (= ΤΟ ΕΧΩ ΞΑΝΑΔΕΙ). ΜΙΑ ΝΕΩΤΕΡΗ ΕΡΜΗΝΕΙΑ.

 

Ο ΑΕΤΟΣ ΚΑΙ Η ΔΡΥΣ ΤΟΥ ΔΩΔΩΝΑΙΟΥ ΔΙΑ

 

ΤΑ ΓΡΕΒΕΝΑ ΕΠΙΠΛΕΟΥΝ ΣΕ ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΛΙΜΝΗ ΦΥΣΙΚΟΥ ΑΕΡΙΟΥ ΚΑΙ ΠΕΤΡΕΛΑΙΟΥ.

 
Η  ΒΑΛΕΡΙ  ΠΛΕΪΜ,  μία  πράκτορας  της  CIA,   σε  βιβλίο  της  ισχυρίστηκε,  ότι  στρατολόγησε  στην  CIA,  εκατοντάδες  Έλληνες  πολιτικούς,  δημοσιογράφους,  επιστήμονες  και  επιχειρηματίες.  Το  βιβλίο  της,  ανάρπαστο  στις  ΗΠΑ, δεν  μεταφράστηκε, για  άγνωστους  λόγους,   στα  ελληνικά.    

Η  Βάλερι  Πλέιμ,  δουλεύοντας για τη CΙΑ στην πρεσβεία της Αθήνας, ήταν  υπό την καθοδήγηση του «σταθμάρχη» Νταγκ Σμιθ  και  είχε σαν βασικό καθήκον να στρατολογεί στην CIA, ΕΛΛΗΝΕΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ, ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΥΣ, ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΕΣ ΚΑΙ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΕΣ.

 

«Κάθε ημέρα στο γραφείο, συγκρίναμε με τους συναδέλφους μου τις σημειώσεις μας για το ποιούς πολιτικούς κλπ. είχαμε συναντήσει και με ποιούς θα έπρεπε να επιδιώξουμε να συνεχίσουμε τις επαφές μας».

Μετά ο Τζιμ (υψηλόβαθμο στέλεχος της CIA στην Αθήνα) μας ρωτούσε ποιούς είχαμε συναντήσει το περασμένο βράδυ.
Του δείχναμε με περηφάνια τη μικρή στοίβα με τις επαγγελματικές κάρτες, τις κοίταζε στα γρήγορα, απορρίπτοντας κάθε μία λέγοντας:

«τον έχουμε ήδη στρατολογήσει – μην ασχολείστε – αναξιόπιστος – τον έχουμε ήδη στρατολογήσει – ίσως».

Εντύπωση προκαλεί  η προθυμία με την οποία «Έλληνες πολιτικοί, επιστήμονες, επιχειρηματίες, δημοσιογράφοι και κοσμικοί της συμφοράς, σπεύδουν να παραδοθούν στην αγκαλιά της CΙΑ, για να αποκομίσουν τα κέρδη της επιτυχίας και της ανέλιξης».

Σήμερα,  όπως έχει γραφεί  για  την  πατρίδα  μας:  «Ευρισκόμενη η Ελλάδα σε ελεύθερη πτώση εδώ και καιρό και έχοντας απωλέσει την εθνική της κυριαρχία μέσα από μια διαδικασία που ελάχιστα διαφέρει επί της ουσίας ως προς τα αποτελέσματά της από την ήττα και την Κατοχή του 1941-1944, πλέον υφίσταται λεηλασία από επιχειρήσεις της, κατά τεκμήριο, "μη φιλικής" χώρας στα ανατολικά της.

Και δεν θα πούμε "εχθρικής" γιατί η Τουρκία δεν αντιμετωπίζει πλέον την Ελλάδα ως "εχθρική" χώρα. Την αντιμετωπίζει ως "ενδοχώρα" και "δορυφόρο εν αναμονή".

Π.χ. ο  "Αστέρας" Βουλιαγμένης που απέκτησε ο τουρκικός όμιλος  Dogus. Με αντίτιμο κάτι λιγότερο από 400 εκατ. ευρώ, η τουρκική μυστική  υπηρεσία  ΜΙΤ θα έχει πλέον προσβάσεις στην ελληνική κοινωνική, οικονομική και πολιτική ζωή μέσω του ελέγχου του Αστέρα, που ούτε καν ονειρευόταν…»

ΕΡΩΤΗΜΑ  ΠΡΩΤΟ:

 

Πως  μπορεί  ένας  ξένος  πράκτορας  να  πλησιάσει  και  να  στρατολογήσει  έναν  Έλληνα  πολιτικό  ή  δημοσιογράφο;

ΕΡΩΤΗΜΑ  ΔΕΥΤΕΡΟ:

 

Τι  είδους  άνθρωπος  είναι  ένας  «έλληνας» που  γίνεται  πράκτορας  ξένων  μυστικών  υπηρεσιών;  Τι  γονιδιακό  φορτίο  κουβαλάει.  Τι  εμπειρίες  έχει  από  την  ζωή  του.  Σε  τι  στηρίζεται  μία  ξένη  μυστική  υπηρεσία  και  τον  πατάει  γερά  πάνω  στον  κάλο.  Τι  ανυπόφορο  έκανε  τέλος  πάντων  στην  ζωή  του  και  ζει  έκτοτε  με  τον  βραχνά  του  ισόβιου  πράκτορα  και  προδότη  της  χώρας  του;

Παρακάτω  παρουσιάζω  μία  - ίσως  αφελή  - ανάπτυξη  του  θέματος,  που  όπως  έλεγαν  παλιά  οι  καθηγητές μου  μπορεί  να  επανεκδοθεί  «βελτιωμένη  και  επηυξημένη».

Ας  πάρουμε  μερικά  υποθετικά  παραδείγματα. 

Έχουμε  έναν  φιλόδοξο  και  κενού  περιεχομένου  έλληνα  διπλωματικό  υπάλληλο,  με  ενδιαφέρον  όνομα,  π.χ  τον  κ.  Ιακωβ-ίδη.  Έχουμε  έναν  γιο  ενός  εκδότη  εφημερίδων,  παλιού  κομμουνιστή,   που  θέλει  εξουσία  και  πολιτική  ισχύ,  π.χ.  τον  κ. Πεταλουδ-άρη.  Έχουμε,  π.χ.  τον 

κ.  Κρασ-άτο,  έναν  αριστούχο  απόφοιτο  μιας  ταλμουδικής  σχολής,  αδούλευτο  γιο  πλούσιας  οικογένειας,  κατά  βάση  ρηχού, ανόητου  και  μονοδιάστατου  ατόμου,  που  έμαθε  να  συλλαβίζει  μερικά  ταλμουδικά  ρητά  και  νομίζει  ότι  ερμηνεύει  μ’ αυτά  το  σύμπαν,  τύπος  πολύ  εύκολα  χειραγωγούμενος  από  έξυπνους  πράκτορες.

Τι  θα  πράξει  μ’ αυτούς  τους  τύπους  ένας  έξυπνος  πράκτορας;

Στην  αρχή  βέβαια  η  γνωριμία  τους  θα  αναφέρεται  στα  "υψηλά  ιδανικά".  Θα  τονίζονται  στις  αρχικές  συνομιλίες  τους,  η  κοινότητα  των  ιδεών,  οι  συμμαχικές  σχέσεις  των  χωρών  τους,  το  πνεύμα  της  δημοκρατίας  και  των  ανθρωπίνων  δικαιωμάτων  και  όλες  οι  γνωστές  αρλούμπες. Στην  πορεία  ο  πράκτορας  μπορεί  να  επιδείξει (με  έμμεσο  ή  άμεσο  τρόπο)  και  το  εκβιαστικό  υλικό  που  η  υπηρεσία  του  διαθέτει  για  τον  στρατολογούμενο  (π.χ.  σεξουαλικές διαστροφές,  διπλή  ζωή,  απατεωνίες  κλπ). 

Στην  συνέχεια  ο  τύπος  και  τα  ελεγχόμενα  ΜΜΕ  θα  αρχίσουν  να  εξυμνούν  τους  συγκεκριμένους  τύπους.  Ο  πράκτορας  θα  υποσχεθεί  βοήθεια,  πάντα  με  "καλές  προθέσεις",  στους  υποψήφιους.  Ίσως  τους  τονίσει  ότι  δεν  εγγυάται  τίποτε,  αλλά  ανάλογα  με  τις  πολιτικές  περιστάσεις  και  τις  ιστορικές  συγκυρίες,  θα  τους  υποστηρίξει  στην  σταδιοδρομία  τους,  είτε  αυτή  είναι  πολιτική,  είτε  επιχειρηματική.  Δεν  θα  ζητήσει  στην  αρχή  ανταλλάγματα.  Πιθανόν  μάλιστα  να  τους  αφήσει  λυτούς  ή  με  μακρύ  σχοινί δεμένους.  Μπορεί  να  τους  προτρέψει  να  κάνουν,  συνεχώς  δημόσια,  τον  αντίπαλο  της  πρεσβείας,  (την   γνωστή  πλέον  ψεύτικη - στημένη - αντιπαλότητα  για  τους  αφελείς).  Ίσως  τους  υπενθυμίσει  διακριτικά,  αν  είναι  τόσο  μπούφοι  και  δεν  καταλαβαίνουν, ότι  λίγα  μόνο  θέματα  πρέπει  να  μην  αγγίζουν  αρνητικά,  τα  λεγόμενα  ιερά  θέματα  της  νέας  εποχής,  δηλαδή  την  αγία  τριάδα:  εβραίοι – ομοφυλόφιλοι – λαθρομετανάστες.  Βέβαια  καμιά  μυστική  υπηρεσία  δεν  θέλει  να  στρατολογεί  και  τελείως  ανόητους.  Θέλουν  ο  υποψήφιος  πράκτορας  να  διαθέτει  ένα  ελάχιστο  διανοητικής  ισχύος.

Τα  υπόλοιπα  έρχονται  σιγά  σιγά. Ο  τύπος,  τα  ΜΜΕ,  οι  δημοσκόποι,  οι  τηλεοράσεις  αρχίζουν  να  ξεφαντώνουν  για  τον  πράκτορα  -  πολιτικό.  Πόσο  έξυπνος,  πόσο  όμορφος,  πόσο  ικανός,  με  ποιόν  τρόπο  θα  σώσει  τον  λαό - και  αυτός.  Το  ενδιαφέρον  του  κοινού  αρχίζει  να  ξυπνά.  Φωτογραφίες,  συνεντεύξεις,  ταξίδια,  ομιλίες,  χτυπήματα  στην πλάτη,  καθημερινά  άρθρα,  όλα  για  τον  ανερχόμενο  πολιτικό  γίγαντα.

Έτσι  διάφορες  συγκυρίες  και  εξελίξεις,  (το  παιγνίδι  είναι  μακροχρόνιο - μπορεί  να  κρατήσει  μια  ζωή),  φέρνουν  εναλλαγές  στην  ζωή  του  πράκτορα  και  ξαφνικά  τον  βλέπουμε  δήμαρχο,  βουλευτή,  μεγαλοδημοσιογράφο,  μεγαλοεπιχειρηματία,  υπουργό,  πρωθυπουργό,  πρόεδρο  δημοκρατίας.

Ο  λαός,  και  εδώ  και  στην  Ευρώπη,  αποτελείται  βέβαια,  από  τον  διπλανό  κ.  ηλίθιο.

Την  εξέλιξη  των  πρακτόρων  περιέγραψε  παλιά  ο  Σουρής:

"Νάχεις  εφτά  πρωθυπουργούς

Που  να  σε  κλέβουν  φανερά.

Και  ενώ  αυτοί  σε  κλέβουνε,

Τον  κλέφτη  να  γυρεύουνε".

Στην  διαμόρφωση  και  εξέλιξη  ενός  πράκτορα  μπορούμε  να  προσθέσουμε πολλά.  Ο  αναγνώστης  καλείται να  συμβάλλει  σ' αυτό.-

ΖΗΝΩΝ  ΠΑΠΑΖΑΧΟΣ