Η ΚΙΒΩΤΟΣ ΤΗΣ ΔΙΑΘΗΚΗΣ ΤΩΝ ΕΒΡΑΙΩΝ: ΕΝΑ ΚΙΒΩΤΙΟ ΒΙΟΛΟΓΙΚΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ ΜΕ ΠΤΩΜΑΤΙΚΑ ΔΗΛΗΤΗΡΙΑ. ΟΙ ΝΙΚΗΤΗΡΙΕΣ ΜΑΧΕΣ ΤΩΝ ΙΟΥΔΑΙΩΝ ΕΧΟΥΝ ΠΑΝΤΟΤΕ ΤΟ ΙΔΙΟ ΜΟΤΙΒΟ. ΟΙ ΙΟΥΔΑΙΟΙ ΕΙΝΑΙ ΨΗΛΑ ΣΕ ΜΙΑ ΠΗΓΗ ΧΕΙΜΑΡΡΟΥ, ΟΙ ΑΝΤΙΠΑΛΟΙ ΚΑΤΩ ΣΤΗΝ ΚΟΙΛΑΔΑ, ΝΑ ΠΙΝΟΥΝ ΑΝΥΠΟΠΤΟΙ ΤΟ ΔΗΛΗΤΗΡΙΑΣΜΕΝΟ ΝΕΡΟ ΤΟΥ ΧΕΙΜΑΡΡΟΥ.

 Η ΚΙΒΩΤΟΣ ΤΗΣ ΔΙΑΘΗΚΗΣ ΚΑΙ Η ΣΚΗΝΗ ΤΟΥ ΜΑΡΤΥΡΙΟΥ. Η ΕΞΟΛΟΘΡΕΥΣΗ ΤΩΝ ΛΑΩΝ ΤΗΣ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗΣ ΜΕ ΒΙΟΛΟΓΙΚΑ ΟΠΛΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΙΟΥΔΑΙΟΥΣ, ΑΠΟ ΤΟ 1200 Π.Χ. ΜΕΧΡΙ ΤΟ 600 Π.Χ. 

 

ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΥΠΑΛΛΗΛΟΙ ΤΟΥ ΣΟΡΟΣ, ΠΟΥ ΠΛΗΡΩΝΟΝΤΑΙ ΑΔΡΑ ΓΙΑ ΝΑ ΕΞΥΠΗΡΕΤΟΥΝ ΤΟΥΣ ΛΑΘΡΟΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ, ΚΙΝΔΥΝΕΥΟΥΝ. Στην Γαλλία Σουδανός λαθρομετανάστης δολοφόνησε με μαχαιριές υπεύθυνο κέντρου υποδοχής. Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΟΥ ΚΟΥΛΗ ΟΦΕΙΛΕΙ ΝΑ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΣΕΙ ΤΟΥΣ ΥΠΑΛΛΗΛΟΥΣ ΤΟΥ ΣΟΡΟΣ.

 

Η ΑΛΒΑΝΙΚΗ «ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ» ΣΤΑ ΒΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ «ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ». 8,5 χρόνια φυλάκιση σε Έλληνα Χιμαραίο για συμμετοχή σε εκδήλωση για το Πρωτόκολλο της Κέρκυρας

 

ΠΩΣ ΕΠΝΙΞΑΝ ΟΙ ΕΒΡΑΙΟΙ ΤΟΥΣ ΑΙΓΥΠΤΙΟΥΣ ΣΤΗΝ ΕΡΥΘΡΑ ΘΑΛΑΣΣΑ ΤΟ 1200 Π.Χ. ΥΠΟΘΕΣΗ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ: «Ο ΚΑΛΟΣ ΙΕΧΩΒΑ ΕΣΤΕΙΛΕ ΠΑΛΙΡΡΟΙΑΚΟ ΚΥΜΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ».

Στο  βιβλίο  του  Μ.  Καλόπουλου  "Ο  ΕΝΟΠΛΟΣ  ΔΟΛΟΣ",  με καθυστέρηση δύο  χιλιετιών, καταγγέλλονται επιτέλους τα αισχρότερα εγκλήματα όλων των εποχών, που  είναι γραμμένα στο "ιερότερο" βιβλίο όλων τον εποχών.  Ο  τεκμηριωμένος  ισχυρισμός  του  Καλόπουλου  στο  βιβλίο  του,  περί  κοινών,  υπαρκτών  και  απολύτως  φυσικών  δηλητηρίων  ως  περιεχόμενο  της  κιβωτού  της  διαθήκης,  θα  τύχει  επιμελημένης  παρασιώπησης,  την  ίδια  στιγμή  που  Έλληνες  και  ξένοι  δεν  διστάζουν  να  αποδώσουν  δημοσίως  στην  κιβωτό  μυθικές  διαστάσεις  φονικότατων  δυνάμεων.  Ή  θα  λατρεύουμε  λοιπόν  τις  υπεραπλουστεύσεις  της  θρησκείας  ή  θα  καταφεύγουμε  στην  προστατευτική  ομπρέλα  της  χαριτωμένης  υπερβολής.  Την  ουσία  και  το  μέτρο  για  λόγους  που  είναι  κατανοητοί,  δεν  φαίνεται  να  τα  προτιμά  κανείς.  Το  φρόνιμο  συγγραφικό  σκεπτικό  φαίνεται  να  είναι:  "μας  επιτρέπονται  κάποιες  κολακευτικές  υπερβολές,  όχι  όμως  και  να  εγείρουμε  ζήτημα".  Έτσι  κάθε τρεις και λίγο τα ιουδαϊκά πρακτορεία ειδήσεων κατασκευάζουν την «είδηση»: «Βρέθηκε η Κιβωτός με τις Δέκα Εντολές». ΤΕΡΑΣΤΙΟΣ ΔΙΕΘΝΗΣ ΝΤΟΡΟΣ: ΔΙΕΘΝΗΣ ΕΒΡΑΪΚΗ ΕΙΔΗΣΕΟΓΡΑΦΙΑ ΠΟΥ ΑΝΑΠΑΡΑΓΕΤΑΙ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΕΞΥΠΝΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ: «Βρέθηκε η Κιβωτός με τις Δέκα Εντολές - Μετά τον Ιντιάνα Τζόουνς την σκυτάλη παίρνουν οι ερευνητές». Ο Μ. Καλόπουλος απέδειξε πειστικά, εδώ  και  20  χρόνια,  με πλήθος παραδειγμάτων, στο ανεπανάληπτο βιβλίο του «Ο ΕΝΟΠΛΟΣ ΔΟΛΟΣ», ότι η περιβόητη Κιβωτός της Διαθήκης των εβραίων ήταν ένα καλά φυλαγμένο κιβώτιο, που περιείχε πτωματικά και άλλα δηλητήρια (ΜΙΚΡΟΒΙΑ ΤΟΥ ΑΝΘΡΑΚΑ ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΑΝΟΥΚΛΑΣ), με τα οποία οι εβραίοι δηλητηρίαζαν τους άλλους λαούς, (Αιγύπτιους,  Χαναναίους, Φιλισταίους, Μωαβίτες, Μαδιανίτες κλπ). Καθαρά ύπουλος βιολογικός πόλεμος. Κανένας δεν μπόρεσε να αντικρούσει τον Καλόπουλο. Ούτε ιστορικοί, ούτε θεολόγοι, ούτε ραββίνοι, ούτε πανεπιστημιακοί, ούτε «απολογητές», ούτε ιουδαίοι, ούτε χριστιανοί, ούτε δημοσιογράφοι. Η αντίδραση όλων αυτών: η συνωμοσία της σιωπής. Να μην διαβάσει ο λαός το βιβλίο του «Ο ΕΝΟΠΛΟΣ ΔΟΛΟΣ». ΕΛΛΗΝΕΣ: ΑΝΟΙΞΤΕ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΣΑΣ. ΑΓΟΡΑΣΤΕ ΚΑΙ ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ «Ο ΕΝΟΠΛΟΣ ΔΟΛΟΣ». ΑΝ ΕΧΕΤΕ ΑΜΦΙΒΟΛΙΕΣ ΚΑΙ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ ΡΩΤΗΣΤΕ ΕΠΙΜΟΝΑ ΤΟΥΣ ΙΣΤΟΡΙΚΟΥΣ, ΘΕΟΛΟΓΟΥΣ, ΡΑΒΒΙΝΟΥΣ. Επιτέλους απαντήστε οι «ειδικοί» στον «ΕΝΟΠΛΟ ΔΟΛΟ». Μην κρύβεστε.

Η  ΥΔΑΤΟΜΑΓΓΑΝΕΙΑ  ΚΑΙ  Η  ΠΤΩΜΑΤΟΜΑΓΓΑΝΕΙΑ

Μαγγανεία  είναι  οι  κρυφοί  μηχανισμοί  επιβολής  της  μαγείας.  Είναι  κατά  βάση  η  κρυφή  τέχνη  της  τροφικής  δηλητηρίασης,  ο  τροφικός  καταναγκασμός.  Είναι  η  γνώση  και  η  χρήση  συγκεκριμένων υλικών  μέσα  στην  ζύμη,  στο  ψωμί,  στο  κρέας,  στο  νερό,  με  τα  οποία  οι  θεουργοί  ιερείς  των  ιουδαίων,  δηλαδή  οι  δια  μαγικών  τρόπων  τα  θεία  επικαλούμενοι,  επέβαλαν  τον  θάνατο  στους  αντιπάλους  τους   και  ταυτόχρονα  έδιναν  και  την  κατάλληλη  (παρα)ερμηνεία  τους  σε  εκείνους  και  σε  μας.
Τα αναρίθμητα περιστατικά νικητήριων βιβλικών μαχών και μαζικών θανάτων των αντίπαλων του Ισραήλ, που αποδίδονται σε φονικούς "αγγέλους", πραγματοποιούνται με την δόλια χρήση  αόρατων βιολογικών  οπλών μαζικής εξόντωσης.
Η Βίβλος φυσικά παρουσιάζει τα γνωστά αυτά στον αρχαίο κόσμο βρόμικα στρατηγήματα ως επέμβαση αγγέλων... ταυτόχρονα όμως, σκόρπιες λέξεις στο κείμενό της, υποδεικνύουν έμμεσα και την κατάλληλη ανθρωποκίνητη ερμηνεία της δήθεν θεόσταλτης νίκης.

Η  ΤΟΠΟΘΕΣΙΑ  ΤΗΣ  ΜΑΧΗΣ  ΤΩΝ  ΙΟΥΔΑΙΩΝ  ΜΕ  ΤΟΥΣ  ΕΧΘΡΟΥ  ΤΟΥΣ.

Στα επαναλαμβανόμενα βιβλικά περιστατικά υδατο-μαγγανείας, εξαιρετικό ενδιαφέρον παρουσιάζει η ιδανική τοπογραφία του "θαύματος" που είναι ιδιαίτερα αποκαλυπτική.  Οι Προφήτες, Κριτές, Ιερείς, και γενικότερα οι ολιγάριθμοι βιβλικοί μαχητές, βρίσκονται πάντοτε κρυμμένοι ψηλά στις πηγές κάποιου χειμάρρου, ενώ οι αντίπαλοί τους, βρίσκονται βολικότατα στρατοπεδευμένοι κάτω στην ίδια κοιλάδα, όπου καταλήγει ο ελεγχόμενος απ’ αυτούς χείμαρρος.
Σχεδόν σε κάθε νικηφόρα μάχη, η βιβλική αφήγηση αφήνει πάντοτε κάποιους σκόρπιους υπαινιγμούς και λέξεις κλειδιά, που οδηγούν αναπάντεχα στην κατανόηση του μηχανισμού της δηλητηριο-χρησίας.  Η συνολική μελέτη αυτών των παράξενων "θαυμάτων", δεν αφήνει στον ερευνητή καμία απολύτως αμφιβολία, για τους ευφυείς θανατηφόρους μηχανισμούς της αόρατης νικητήριας υδατο-μαγγανείας.
Το δραστικό αυτό υλικό κατάρας, πέφτοντας ακατάπαυστα στο πόσιμο νερό των στρατοπεδευμένων εχθρών, θα μεταβάλλει ασταμάτητα για ώρες πολλές το ρυάκι, σε ολόδροσο αλλά δραστικότατο επικαταρωμένο ύδωρ.  Για λίγες ώρες, η οργή του Κυρίου, θα κυκλοφορεί στο αίμα των  στρατιωτών  του  εχθρού με ελαφρά μόνο δυσφορία. Τα συμπτώματα όμως γρήγορα θα κορυφωθούν, και η νύχτα που θα’ ρθεί θα είναι ανυπόφορη. Το επόμενο πρωί η οργή του Κυρίου θα έχει παραλύσει εκ του ασφαλούς και κυριολεκτικά «εκ των ένδο», κάθε έννοια στρατιωτικής αντίστασης.
Στο βιβλίο  αυτό, αναλύονται τουλάχιστο είκοσι τέτοιες περιπτώσεις, που δεν αφήνουν την παραμικρή αμφιβολία, για το τι ακριβώς ήταν ο "άγγελος πανούκλα" που θέριζε τους εχθρούς του ιουδαϊκού Ιερατείου.  Υπεύθυνοι    είναι  μόνο οι ιερείς, τα μυστικά αυτά βιολογικά  όπλα  δεν  ήταν ποτέ  σε γνώση του λαϊκού Ισραηλίτη. Όχι, η βιβλική αφήγηση είναι κατηγορηματική, τα μυστικά αυτά φονικά υλικά, τα πανίσχυρα αυτά βρόμικα όπλα, καθώς και τους μυστικούς μηχανισμούς παραγωγής τους, τα γνώριζαν μόνο λίγοι μάχιμοι ιερείς του Ιουδαϊκού ιερατείου.
Είναι  χαρακτηριστικό  επίσης  το  γεγονός  ότι  σε  περίπτωση  που  οι  ιουδαίοι  έδωσαν  μάχες  με  τον  αντίπαλο  να  βρίσκεται  σε  ανηφόρα,  πάντοτε  ηττώνταν.

Η  Παλαιά  Διαθήκη  μας  ξεναγεί στις  σελίδες  της  σε αναρίθμητα χαρακτηριστικά της αγριότερης θεότητας που δημιουργήθηκε ποτέ: Εντολές βρεφοκτονίας, σφαγές αμάχων γυναικόπαιδων, φρικτός θάνατος αιχμαλώτων, αδελφοκτόνοι πόλεμοι και απίστευτες άλλες αγριότητες,  που  συνθέτουν το πορτρέτο ενός θεού, που κατασκευάσθηκε εξ ολοκλήρου στην φαντασία επιθετικών μάγων, που στην συνέχεια κατάφεραν να αγιοποιηθούν και τελικά να παρουσιαστούν ως ιερά πρότυπα στις κατοπινές χριστιανικές κοινωνίες.

ΠΡΩΤΟΓΟΝΗ  ΜΟΡΦΗ  ΠΥΡΙΤΙΔΑΣ

Το βιβλίο αυτό τελειώνει, προσπαθώντας να αποδείξει (όσο κι αν αυτό φαίνεται παράξενο) πως η πρώτη μορφή ταχύκαυστης ύλης (μορφή πυρίτιδας) βρισκόταν διαθέσιμη στα χέρια του Μωυσέως! Τα υλικά: άνθρακας, θειάφι και αλάτι, που καθημερινά αντάμωναν στο θυσιαστήριο ολοκαυτωμάτων, συνθέτουν πράγματι μια πρωτόγονη μορφή πυρίτιδας.

Η  ΚΙΒΩΤΟΣ  ΤΗΣ  ΔΙΑΘΗΚΗΣ

Στα  εβραϊκά  "ντα'  αρόν  μπερίτ" =  κιβωτός  της  συμφωνίας,  της  διαθήκης,  (μπερίτ  =  συμμαχία).
Αλλιώς:  "ντα'  αρόν  εντούτ"  =  κιβωτός  του  μαρτυρίου,  εντούτ  =  απόδειξη  ή  αποδεικτικό.  Δηλαδή  κιβώτιο  των  συμφωνηθέντων  θεϊκών  αποδείξεων.
Η  κιβωτός  του  μαρτυρίου,  το  υπέρλαμπρο  αυτό  ιερατικό  σκεύος,  είχε  γίνει  όχι  μόνο  το  κέντρο  της  λατρείας,  αλλά  και  των  ιστορικότατων  εβραϊκών  θριάμβων  σε  ολόκληρη  την  Παλαιά  Διαθήκη.


Όπως βεβαιώνει και η Adrienne Mayor, (καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο Πρίνστον) η  περιβόητη  Κιβωτός  της  Διαθήκης  δεν είναι παρά ένα αντίγραφο κιβωτίου δηλητηρίων, που ανάλογό τους είχαν όλοι οι λαοί της Ανατολής, που ασχολούντο με την δηλητηριο-χρηστική μαγεία.   Κάτι που πλέον δεν πρέπει να εκπλήσσει κανέναν, μια και στο προαναφερθέν βιβλίο της «Βιολογικά και χημικά όπλα στον αρχαίο κόσμο» η Adrienne Mayor (ειδική στην πρώιμη ιστορία της επιστήμης), βεβαιώνει με πλήθος επιχειρημάτων, πως η χρήση δόλιων οπλών μαζικής φθοράς, πληγών και μολυσματικού θανάτου, ήταν ευρύτατα διαδεδομένη, στους λαούς της Ανατολής πολύ προ του Μωυσέως.


Η  ΔΕΒΒΩΡΑ  ΨΗΛΑ  ΣΤΟ  ΟΡΟΣ  ΘΑΒΩΡ

Το σκηνικό αυτό της εύκολης υδατο-νοθείας ανιχνεύεται εύκολα στη μάχη του όρους Θαβώρ, όπου η Κριτής Δεββώρα, χωρίς μάχη, καταφέρνει θανάσιμο πλήγμα στους υπεράριθμους ανυποψίαστους αντιπάλους της!

Ο  ΓΕΔΕΩΝ  ΜΕ  ΤΡΙΑΚΟΣΙΕΣ  ΥΔΡΙΕΣ  ΔΗΛΗΤΗΡΙΩΝ  ΨΗΛΑ  ΣΤΙΣ  ΠΗΓΕΣ  ΧΕΙΜΑΡΟΥ.

Η μάχη του Γεδεών, είναι επίσης απολύτως αποκαλυπτική. Ακόμα και ένας ανυποψίαστος αναγνώστης, μπορεί εύκολα να καταλάβει, ότι οι τριακόσιες υδρίες που μεταφέρει ο Γεδεών ψηλά στις πηγές του χειμάρρου, σκοπό έχουν να μολύνουν με ασθενοποιό υλικό, το νερό που καταναλώνουν οι ανυποψίαστοι στρατιώτες των αντίπαλων τους κάτω στην κοιλάδα! Η περιγραφή παρουσιάζει 300 μόνο μαχητές που μεταφέρουν υδρίες ψηλά στις πηγές, να στέλνουν από εκεί, τον "άγγελο του θανάτου" σε πολλές χιλιάδες πάνοπλων αντιπάλων τους κάτω στην κοιλάδα.  

Ο  ΣΑΟΥΛ  

Η μάχη του Σαούλ με 600 μόνο μαχητές επαναλαμβάνει το ίδιο σκηνικό με την ίδια τοπογραφία, και φυσικά το ίδιο ακριβώς αποτέλεσμα!

Ο  ΣΕΝΑΧΕΙΡΕΙΜ

Αυτή όμως που είναι ξεκάθαρα μαγική νίκη, με όπλα μαζικού αφανισμού, είναι η μάχη του Σεναχειρείμ! Σ’ αυτήν ακόμα και οι εξηγήσεις των θεολόγων, δεν αποκλείουν τον "θεόσταλτο" λοιμό! Προσεκτικότερη όμως ανάλυση αυτής της μάχης, φωτίζει αναπόφευκτα το πραγματικό νικηφόρο στρατήγημα.

Οι βιβλικοί ιερείς, αφού πρώτα έφραξαν ή αχρήστευσαν όλες τις γύρω πήγες υδάτων, ανάγκασαν το στράτευμα του Σελαχειρείμ να χρησιμοποιήσει τα μοναδικά διαθέσιμα νερά που έτρεχαν απ’ τα τείχη της περικυκλωμένης πόλεως Ιερουσαλήμ. Η αφήγηση λέει πως οι εχθροί: «έπιον ύδατα ξένα». Β΄Βασ. ΙΘ΄24.   Που φυσικά δεν ήταν μόνο «ξένα» αλλά... και μολυσμένα, απ’ το ιουδαϊκό ιερατείο που είχε τον απόλυτο έλεγχό τους.

Η  ΙΟΥΔΙΘ

Η περιπέτειες της πανέμορφης και ηρωικής μάγισσας Ιουδίθ, είναι επίσης στην ίδια κατεύθυνση εξωφρενικά αποκαλυπτικές. Κι αυτές είναι μόνο λίγες χαρακτηριστικές περιπτώσεις δηλητηριο-χρησίας, που στη Βίβλο μετονομάζονται σε θεϊκό "θαύμα".


Ο  ΣΑΜΨΩΝ

Η περίπτωση του Σαμψών και η άνετη νίκη του απέναντι σε χίλιους οργανωμένους Φιλισταίους στρατιώτες, που τους σκοτώνει μόνος του, χρησιμοποιώντας μια σιαγώνα γαϊδάρου.
 Όμως εντελώς αναπάντεχα, η ίδια η αφήγηση μας παρουσιάζει των ήρωα Σαμψών, μετά το τέλος αυτής της απίστευτα νικηφόρου μάχης... να κλαίει από βασανιστική δίψα.
Αυτή ακριβώς η αναφορά στην βασανιστική δίψα του Σαμψών... θα μπορούσε να απουσιάζει από το κείμενο, χωρίς η αφήγηση να χάσει τίποτε απ’ το θεολογικό της μεγαλείο. Εντούτοις είναι εκεί. Και είναι εκεί... μόνο για να οδηγήσει τον μυημένο αναγνώστη, στο αναπόφευκτο και διαφωτιστικό ερώτημα. Γιατί δεν πίνει ο Σαμψών νερό απ’ τα παγούρια των χιλίων σκοτωμένων Φιλισταίων που έχει μπροστά του; Δεν είχαν χίλιοι στρατιώτες στην εξάρτηση τους λίγο νερό, για να ξεδιψάσει την αφόρητη δίψα του ο θεοδύναμος Σαμψών;
Μια οργανωμένη χιλιαρχία στρατιωτών, ασφαλώς και είχε μαζί της άφθονο νερό, ικανό να προσφέρει ακόμα και ένα δροσιστικό μπάνιο στον νικητή ήρωα Σαμψών, αλλά κάτι τέτοιο δεν θα ήταν καθόλου φρόνιμο εκ μέρους του. Μια και σ’ αυτό ακριβώς το μαγγανισμένο νερό, οφείλει ο Σαμψών την άνετη επικράτησή του και τον ατιμωτικό θάνατο, των πολυάριθμων ημιθανών Φιλισταίων από το χέρι του.

Ο  ΤΡΟΜΟΣ  ΤΩΝ  ΥΔΑΤΩΝ,  ΤΑ  ΤΕΡΑΦΕΙΜ  Ή  ΣΕΡΑΦΕΙΜ 
(ΟΙ  "ΑΓΓΕΛΟΙ"  ΘΑΝΑΤΟΥ  ΤΟΥ  ΙΕΧΩΒΑ).

Όλα δείχνουν ότι οι πτωμαΐνες μόνες τους, αν και πλούσιες μικροβιοφόρες ύλες και ισχυρά δηλητήρια, δεν είναι σε θέση να προκαλέσουν τον μαζικό χαμό, που κατ’ επανάληψη οι βιβλικές μάχες περιγράφουν. Οι πτωμαΐνες είναι πολλές, λίγες όμως εξ αυτών είναι ισχυρά δηλητήρια: Μουσκαρίνη, Νευρίνη, Αιθυλενδιαμίνη, κ.λ.π.  Άρα  κάποια απειλή  πολύ ισχυρότερη από την απλή πτωματική σήψη  περιείχαν τα τεραφείμ,   δηλαδή  η  Κιβωτός  της  Διαθήκης.  Η  μαζική  δηλητηρίαση  και  εξόντωση  χιλιάδων  στρατιωτών  γινόταν  μέσω  των  υδάτων  (υδατομαγγανεία)  από  τους  ιερείς  του  ιεχωβά  με  τα  τεραφείμ  ή  σεραφείμ  δηλαδή  την  "Κιβωτό  της  Διαθήκης",  στην  οποία  φυλλάγονταν,  με  χίλιες  προφυλάξεις,  πτωματικό  υλικό  με  συγκεκριμμένο  μικροβιακό φορτίο, που διαλυόμενο  σε  τρεχούμενο  νερό  χειμάρρων,  από  το  οποίο  υδρεύονταν  οι  στρατιώτες,  επιφέρει τα σοβαρά μολυσματικά συμπτώματα.

Αυτό πανικοβάλλει τον  προφήτη  Σαμουήλ (στη μάχη των Αμαληκιτών) και τον αναγκάζει να σκίζει τα ρούχα του, να καθαιρεί τον βασιλιά του  και να διατάζει να εξοντωθεί πάραυτα και χωρίς οίκτο «παν το έχον πνοήν» στο αντίπαλο στρατόπεδο, προειδοποιώντας ότι διαφορετικά μόνο «πόνοι και οδύνες τεραφείμ» τους περιμένουν.  

Είναι  αλήθεια  ότι  μερικά  πράγματα  μόνο  αν  τα  γνωρίζεις  τα  φοβάσαι.  Και  ο  Σαμουήλ  δικαιολογημένα  και  γνωρίζει  και  φοβάται.

Τι μπορεί να είναι λοιπόν αυτό, που σαν πραγματικός "άγγελος θανάτου" έσπερνε ταχύτατη εξαθλίωση σε χιλιάδες αντίπαλους στρατιώτες; Δεν χρειάζεται παρά μόνο μια μικρή μετατόπιση της σκέψης μας προς το χειρότερο, για να αντικρίσουμε ολοζώντανο μπροστά μας, τον ισχυρότερο άγγελο θανάτου της εποχής εκείνης την "ΠΑΝΟΥΚΛΑ"! Όποιος άλλωστε φτάσει στην κατανόηση και τη χρήση πτωματικών δηλητηρίων, είναι μόλις μισό βήμα μακρύτερα απ’ τους μηχανισμούς επιβολής της χειρότερης
μολυσματικής επιδημίας που γνώρισε ο αρχαίος κόσμος. 
Την επιδημική μολυσματική νόσο της «πανώλους» και του «Άνθρακα»!


Α Βασ. 15,2        τάδε εἶπε Κύριος Σαβαώθ· νῦν ἐκδικήσω ἃ ἐποίησεν Ἀμαλὴκ τῷ Ἰσραήλ, ὡς ἀπήντησεν αὐτῷ ἐν τῇ ὁδῷ ἀναβαίνοντος αὐτοῦ ἐξ Αἰγύπτου·
Α Βασ. 15,2               Αυτά διατάσσει Κυριος ο παντοκράτωρ· Τωρα εγώ θα τιμωρήσω τους Αμαλικίτας δι' όσα εκείνοι έπραξαν εναντίον των Ισραηλιτών, όταν τους συνήντησαν καθ' οδόν, καθώς ανέβαιναν από την Αίγυπτον.
Α Βασ. 15,3        καὶ νῦν πορεύου καὶ πατάξεις τὸν Ἀμαλὴκ καὶ Ἱερὶμ καὶ πάντα τὰ αὐτοῦ καὶ οὐ περιποιήσῃ ἐξ αὐτοῦ καὶ ἐξολοθρεύσεις αὐτὸν καὶ ἀναθεματιεῖς αὐτὸν καὶ πάντα τὰ αὐτοῦ καὶ οὐ φείσῃ ἀπ᾿ αὐτοῦ καὶ ἀποκτενεῖς ἀπὸ ἀνδρὸς καὶ ἕως γυναικὸς καὶ ἀπὸ νηπίου ἕως θηλάζοντος καὶ ἀπὸ μόσχου ἕως προβάτου καὶ ἀπὸ καμήλου ἕως ὄνου.
Α Βασ. 15,3               Πηγαινε λοιπόν τώρα να κτυπήσης τους Αμαληκίτας και αναθεμάτισε αυτούς και όλα τα υπάρχοντά των. Δεν θα λυπηθής κανένα, αλλά θα εξολθρεύσης αυτούς, θα αναθεματίσης αυτούς και τα υπάρχοντά των. Κανένα από αυτούς δεν θα λυπηθής αλλά θα φονεύσης όλους, από άνδρα έως γυναίκα, από νήπιον μέχρι και θηλάζον, από μοσχάρι μέχρι προβάτον, από καμήλαν μέχρι όνον”.
Α Βασ. 15,4        καὶ παρήγγειλε Σαοὺλ τῷ λαῷ καὶ ἐπισκέπτεται αὐτοὺς ἐν Γαλγάλοις τετρακοσίας χιλιάδας ταγμάτων καὶ τὸν Ἰούδαν τριάκοντα χιλιάδας ταγμάτων.
Α Βασ. 15,4               Ο Σαούλ έκαμε αυτά γνωστά εις όλον τον λαόν και ώρισεν ως συγκέντρωσιν του στρατού τα Γαλγαλα. Εκεί επεθεώρησε και ηρίθμησεν ο Σαούλ τον στρατόν του, ο οποίος ευρέθη από μεν τας άλλας φυλάς ότι ανήρχετο εις τετρακοσίας χιλιάδας πεζών, από δε την φυλήν του Ιούδα εις τριάκοντα χιλιάδας πεζούς.
Α Βασ. 15,5        καὶ ἦλθε Σαοὺλ ἕως τῶν πόλεων Ἀμαλὴκ καὶ ἐνήδρευσεν ἐν τῷ χειμάῤῥῳ.
Α Βασ. 15,5               Ο Σαούλ με τον στρατόν αυτόν επροχώρησεν έως εις τας πόλεις των Αμαληκιτών και έστησεν ενέδρας εις κάποιον ξηροπόταμον.
Α Βασ. 15,6        καὶ εἶπε Σαοὺλ πρὸς τὸν Κιναῖον· ἄπελθε καὶ ἔκκλινον ἐκ μέσου τοῦ Ἀμαληκίτου, μὴ προσθῶ σε μετ᾿ αὐτοῦ, καὶ σὺ ἐποίησας ἔλεος μετὰ τῶν υἱῶν Ἰσραὴλ ἐν τῷ ἀναβαίνειν αὐτοὺς ἐξ Αἰγύπτου· καὶ ἐξέκλινεν ὁ Κιναῖος ἐκ μέσου Ἀμαλήκ.
Α Βασ. 15,9        καὶ περιεποιήσατο Σαοὺλ καὶ πᾶς ὁ λαὸς τὸν Ἀγὰγ ζῶντα καὶ τὰ ἀγαθὰ τῶν ποιμνίων καὶ τῶν βουκολίων καὶ τῶν ἐδεσμάτων καὶ τῶν ἀμπελώνων καὶ πάντων τῶν ἀγαθῶν καὶ οὐκ ἐβούλοντο ἐξολοθρεῦσαι αὐτά· καὶ πᾶν ἔργον ἠτιμωμένον καὶ ἐξουδενωμένον ἐξωλόθρευσαν.
Α Βασ. 15,9               Ο Σαούλ και ο ισραηλιτικός λαός ελυπήθησαν και δεν εφόνευσαν τον Αγάγ, τον εκράτησαν ζώντα. Και δεν κατέστρεψαν τα εκλεκτά από τα πρόβατά του, από τα βόδια του, από τα φαγητά του, τους αμπελώνας του και γενικώς όλα εκείνα τα εκλεκτά αγαθά που είχε. Δεν ηθέλησαν να τα καταστρέψουν, όπως ο Θεός τους είχε διατάξει, αλλά κατέστρεψαν κάθε τι μηδαμινόν και ευτελές.
Α Βασ. 15,22      καὶ εἶπε Σαμουήλ· εἰ θελητὸν τῷ Κυρίῳ ὁλοκαυτώματα καὶ θυσίας ὡς τὸ ἀκοῦσαι φωνῆς Κυρίου; ἰδοὺ ἀκοὴ ὑπὲρ θυσίαν ἀγαθὴν καὶ ἡ ἐπακρόασις ὑπὲρ στέαρ κριῶν·
Α Βασ. 15,22            Ο Σαμουήλ είπε· “νομίζεις ότι είναι προτιμότερα δια τον Κυριον τα ολοκαυτώματα και αι άλλαι θυσίαι, από το να υπακούη κανείς εις την εντολήν του; Η υπακοή εις την εντολήν του είναι ανωτέρα από κάθε θυσίαν και η προσεκτική ακρόασις του θελήματός του είναι προτιμοτέρα και από το λίπος των κριών.
Α Βασ. 15,23      ὅτι ἁμαρτία οἰώνισμά ἐστιν, ὀδύνην καὶ πόνους θεραφὶν ἐπάγουσιν· ὅτι ἐξουδένωσας τὸ ῥῆμα Κυρίου, καὶ ἐξουδενώσει σε Κύριος μὴ εἶναι βασιλέα ἐπὶ Ἰσραήλ.
Α Βασ. 15,23             Είναι δε αμαρτία, ομοιάζει με ειδωλολατρικήν θυσίαν και φέρει οδύνην και πόνον η προσφορά θυσιών χωρίς υπακοήν στο θείον θέλημα. Επειδή δε κατεφρόνησες την εντολήν του Κυρίου, δια τούτο θα σε αποδοκιμάση ο Κυριος, ώστε να μη είσαι πλέον βασιλεύς στους Ισραηλίτας”.

ΤΟ  ΠΡΩΤΟ  ΜΙΚΡΟΒΙΟ  ΠΟΥ  ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΝ  ΜΕΣΑ  ΣΤΗΝ  ΚΙΒΩΤΟ  ΤΗΣ  ΔΙΑΘΗΚΗΣ,  ΤΟ  ΜΙΚΡΟΒΙΟ  ΤΗΣ  ΠΑΝΟΥΚΛΑΣ.

Η πανώλη: «κοινώς πανούκλα. Φοβερή λοιμώδης νόσος της οποίας η κοιτίδα υπήρξε η Άπω ανατολή. Η νόσος προσβάλλει ανθρώπους και ζώα από αρχαιότατων χρόνων. Οι ειδήσεις μας περί της νόσου στηρίζονται σε ασαφείς περιγραφές όπως π.χ. επί επιδημιών αναφερόμενων εις την Παλαιάν Διαθήκην, καθώς και υπό των αρχαίων Ελλήνων ιατρών (Ιπποκρ. Επιδ. Π,3)  Πρώτος άριστα περιγράφει την νόσο ο Ρούφων ο Εφέσιος, ο οποίος την χαρακτηρίζει ως «λοιμώδη, θανατοδεστάτη και οξυτάτη» η οποία συνήθως παρατηρείται στην Λιβύη και Αίγυπτο και Συρία. Ο Διοσκουρίδης και άλλοι μεγάλοι γιατροί της αρχαιότητας την χαρακτηρίζουν «σφόδρα κακοήθη».  (Ορειβ. ΙΙΙ, 608)
Το μικρόβιο της πανώλης, ευρέθη μόλις το 1894. Καλλιεργείται εύκολα επί όλων των γνωστών θρεπτικών μέσων.
Όταν προσβάλλει τον άνθρωπο, η επώαση εκδηλώνεται μετά από 2 έως και 8 ημέρες. Κόπωση, κεφαλαλγία, ανορεξία, πυρετός,  (39-40 βαθ.) ρίγος, ταχυκαρδία και ταχύπνοια, σύντομα επέρχεται θόλωση διανοίας ακατάσχετοι εμετοί, δυσεντερώδεις κενώσεις, κώμα, παραλήρημα και το πολύ σε 20 ημέρες επέρχεται ο θάνατος. Συχνά σε βαριές περιπτώσεις ο θάνατος έρχεται την τρίτη ή την έβδομη ημέρα.
Στα ζώα προσβάλλει κατά προτίμηση τα βοοειδή, κατόπιν τα αιγοπρόβατα, τους χοίρους και τους ίππους. Πολλές φορές η θνησιμότητα φτάνει τα 90%.
Ιδιαίτεροι φορείς της νόσου είναι οι μεγάλες μύγες, τα κουνούπια και οι αρουραίοι των αποχετευτικών αγωγών. Επί πτωμάτων και σε ευνοϊκές συνθήκες, διατηρεί επί μακρόν την λοιμώδη του δύναμη.»

Ακαδημαϊκός και Πανεπιστημιακός Καθηγητής της Ιστορίας της Ιατρικής Αρ. Π. Κούζης    

 ΤΟ  ΔΕΥΤΕΡΟ  ΜΙΚΡΟΒΙΟ  ΠΟΥ  ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΝ  ΜΕΣΑ  ΣΤΗΝ  ΚΙΒΩΤΟ  ΤΗΣ  ΔΙΑΘΗΚΗΣ,  ΤΟ  ΜΙΚΡΟΒΙΟ  ΤΟΥ  ΑΝΘΡΑΚΑ.

Ο Άνθραξ: «γνωστός με το λαϊκό όνομα «ίσκιος» ή «ξωτικό» είναι νόσος των ζώων γνωστή από αρχαιοτάτων χρόνων. 
Ο Μωυσής ομιλών περί ασθένειας των ζώων στην Βίβλο II κεφ 9, στίχ. 3-9 (Εξ Θ΄3-10) φαίνεται υπονοών τον άνθρακα.

 Ο Όμηρος περιγράφει κάτι παρόμοιο με την νόσο αυτή στα πεδία της Τροίας. Αργότερα ο Βιργίλιος και ο Οβίδιος μίλησαν περί της νόσου και των αιτιών της, που συμβαίνει κατόπιν  μεγάλης ξηρασίας. ο μεγάλος Ιπποκράτης ομιλεί περί ανθρακοπλήκτων, που κατά το θέρος ήσαν πολυάριθμοι. Μεταξύ άλλων και ο Γαληνός και ο Κέλσος ομιλούν στα συγγράμματά τους για τα κακοήθη οιδήματα στα άκρα των ζώων.» Δρανδάκη Δ΄τομ. σελ. 747.

Ο άνθρακας ήταν ο φόβος και ο τρόμος των κτηνοτρόφων από αρχαιότατων εποχών. Δεισιδαίμονες και γεμάτοι άγνοια, εξηγούσαν συχνά την ασθένεια ως θανατηφόρο βάτεμα ενός άγνωστου δαίμονα, κι αυτό επειδή οι πρώτες κηλίδες (φλύκταινες) της θανατηφόρου ασθένειας εμφανίζοντο στην ράχη του ζώου. Μάλιστα ο Ιουδαίος Φίλων, συμπλέοντας με την παραπάνω δεισιδαιμονία, απολογούμενος για τα αίτια της ιουδαϊκής περιτομής αναφέρει τα συμπτώματα του άνθρακα ως την πρώτη από τις τέσσαρες αιτίες της περιτομής!
Οι κτηνοτρόφοι χωρίς να γνωρίζουν την ασθένεια αυτή με το όνομα της, γνώριζαν ότι τα ζώα που θα χτυπηθούν από το «ξωτικό» ή τον «ίσκιο» της κακιάς αυτής κατάρας, κατέρρεαν σε ελάχιστο χρόνο διαλυμένα από τα απανωτά συμπτώματα εξασθένησής τους. Όπως μας πληροφορούν οι ειδικοί από την ασθένεια του άνθρακος προσβάλλονται συνήθως τα πρόβατα, κατσίκια, βοοειδή, ίπποι και τα άγρια μηρυκαστικά. Σθεναρή αντίδραση στη μόλυνση προβάλλουν, ο σκύλος (...!) και τα άγρια σαρκοφάγα, εξαιρετικά ευπρόσβλητος είναι και ο ποντικός.(..!) .
«Τα ζώα που θα νοσήσουν, παρουσιάζουν αδιαθεσία, ανορεξία, παύση μηρυκασμού και εντός ολίγων ωρών, πολλαπλά οιδήματα, τυμπανισμό και υπερβολικό πυρετό (42 έως 42,5 ή και 42,8 βαθμούς!) δύσπνοια, ταχυκαρδία 100-120/λεπτό και εκδηλώνονται βίαιοι κωλικοί.. Λίγο αργότερα η θερμοκρασία κατέρχεται, και το ζώο κατακλίνεται για να μην εγερθεί πλέον. Η όλη διάρκεια της νόσου μέχρι της καταλήξεώς της είναι συνήθως 12 ωρών έως και 3 ημερών. Το κρέας και τα σπλάχνα και το αίμα των ασθενούντων ζώων βρίθουν ανθρακικών μικροβίων και ασφαλώς δύνανται να μολύνουν τους καταναλωτάς των.»  Δ. Σιαμπάνης Κτηνίατρος. 
 «Τα βακτηρίδια του άνθρακα μήκος 5-6 μικροχιλιοστά, καλλιεργούνται σχετικά εύκολα και πολλαπλασιάζονται ταχύτατα στην θερμοκρασία των 37 βαθ, (θερμοκρασία σώματος!) και έχουν ανάγκη υγρασίας και οξυγόνου. Παρ’ όλα αυτά παρατηρήσεις (του Momont) επιβεβαίωσαν την επιβίωσή του σε αποξηραμένο αίμα πλέον των 50 ημερών! Καταστρέφονται στην θερμοκρασία των 60-70 βαθ. Η μολυσματικότης των καλλιεργειών του άνθρακα είναι τεραστία».

«Οι σπόροι του άνθρακος παρουσιάζουν εξαιρετική αντοχή και επιζούν και μετά την ολοκληρωτική αποσύνθεση του ζώου. Τα μολυσμένα ζώα πρέπει να κατακαίονται, μαζί με τις ζωοτροφές τα κόπρανά τους και τα προϊόντα του γάλατος των ή να θάπτονται πολύ βαθιά και μακριά από βοσκότοπους και κατοικημένους χώρους. Διαθέτουν αντοχή στο ψύχος μέχρι -110 βαθ!  Ενώ αντέχουν την θερμοκρασία των 120 έως 140 βαθ. επί τρεις ώρες!   

Οι σπόροι του άνθρακα όμως (π. χ. σε αποξηραμένο αίμα) παρουσιάζουν εξαιρετική αντοχή και στην αποξήρανση εντός κλεισμένων δοχείων πλέον των 25 ετών!

Ο άνθρακας, είναι λοιμώδης (κολλητική) νόσος. Στον άνθρωπο μπορεί να μεταδοθεί επιδερμικά, δια της επαφής, δια της εισπνοής του αέρος. Η χειρότερη όμως μολυσματική οδός είναι δια της πεπτικής οδού. Στην γαστρεντερική αυτή μόλυνση (της κατάποσης) η ασθένεια παρουσιάζει ταχύτατη εξέλιξη. Αρχικά ο ασθενής (το θύμα) παρουσιάζει βαριά γαστρεντερική λοίμωξη και παραπονείται για έντονα ρίγη, κεφαλαλγίες, ιλίγγους, μεγάλη εξάντληση και έντονους πόνους στην οσφύν (μέση-νεφρά) και στο επιγάστριο. Ταχύτατα ακολουθεί ασταθής πυρετός με βαρύτερα γαστρεντερικά συμπτώματα, χολώδεις εμετοί, ακατάσχετη διάρροια, συχνά αιματικές κενώσεις, (αιμορροΐα).  Η ανορεξία είναι απόλυτος, μετεωρισμοί της κοιλιάς, η αναπνοή γίνεται αγωνιώδης, ο σφυγμός ταχύς και άρρυθμος, συχνά εμφανίζονται επώδυνοι διογκώσεις μασχαλιαίων αδένων καθώς και φλύκταιναι κατά την κοιλιακή χώρα. Λίγο αργότερα η θερμοκρασία κατέρχεται κάτω του φυσιολογικού, το δέρμα είναι ψυχρό και γλοιώδες, εμφανίζεται παραλήρημα ενίοτε συνταρακτικοί σπασμοί, ακολουθεί κωματώδης κατάσταση και το θύμα καταλήγει στον θάνατο!»
Δ. Ασίμης Ιατρός Διευθυντής Νοσοκομείου Αγ, Ελένη.  

Η  ΤΡΑΓΙΚΗ  ΜΟΙΡΑ  ΤΩΝ  ΑΝΘΡΩΠΩΝ  ΠΟΥ  ΕΠΕΦΤΑΝ  ΘΥΜΑΤΑ  ΤΟΥ  ΒΙΟΛΟΓΙΚΟΥ  ΠΟΛΕΜΟΥ  ΤΩΝ  ΙΟΥΔΑΙΩΝ  

Ο πλήρης κατάλογος των συμπτωμάτων είναι ακόμα μεγαλύτερος και οι λεπτομέρειες έτι τραγικότερες!

Δεν χρειάζεται να επισημανθεί  η καταστρεπτική δύναμη ενός και μόνου μολυσμένου ζώου σε προχωρημένη σήψη. 

Η λάρνακα ή αλλιώς το φέρετρο-κενοτάφιο ή αλλιώς το «τόρεφ» (σαπίλα) πληθυντικός τα «τεραφείμ» (σαπίλες) που θα φιλοξενούσαν τις ανάλογες μολυσμένες πτωματικές ουσίες, θα ήταν μια γιγαντιαίων διαστάσεων μολυσματική δύναμη, ικανή να δημιουργήσει τα πιο ανεξήγητα "θαύματα" μαζικού εξολοθρεμού!

Το αποξηραμένο αίμα μερικών μόνο τέτοιων ζώων, που κάποιος δύσμοιρος δούλος θα έσφαζε, φυλαγμένο σε καλοσκέπαστο κιβώτιο ή στην κιβωτό των μαρτυρίων θα εξασφάλιζε επί 25 συνεχή έτη, μια κραταιά μολυσματικότητα, που θα ισοδυναμούσε με τα πιο σύγχρονα καταστρεπτικά όπλα βιολογικού πολέμου! 
Άλλωστε, ο άνθρακας συγκαταλέγεται ακόμα ανάμεσα στα ισχυρότερα βιολογικά όπλα των ισχυρών της γης.
Είναι αλήθεια ότι μερικά πράγματα, μόνο αν τα γνωρίζεις τα φοβάσαι. Να λοιπόν γιατί ο Σαμουήλ, προφήτης και ιερέας ενός παραδοσιακού ποιμενικού λαού, δικαιολογημένα... φοβόταν γιατί γνώριζε!
 Όπως καταλαβαίνετε λοιπόν, δεν μιλάμε πια για απλά πτωματικά δηλητήρια, αλλά για εκρηκτικά πολλαπλάσια μολυσματική δύναμη! Για επιδημιολογικά όπλα πανίσχυρων βακτηριδίων, ταχύτατης εξάπλωσης και ανεπανάληπτης εξασθενητικής επίδρασης, που αδιαφορούν για το πλήθος των εχθρών, την σωματική τους ρώμη και την πολεμική τους εξάρτιση. Εδώ πράγματι σε πιάνει δέος και έξαψη "θεϊκής" ισχύος!

Τελικά με τόση δύναμη στα χέρια σου, θα ήταν μάλλον δύσκολο να μην θεωρείς τον εαυτό σου τον «εκλεκτό από πάντων των λαών»! 

Και ασφαλώς ήταν ακόμα ευκολότερο να πιστέψεις, ότι κάποια προστατευτικά πλάσματα σπεύδουν πράγματι κάθε φορά για χάρη σου απ’ τα ουράνια, με μια μόνο σπαθιά τους να σκοτώσουν τους πολυάριθμους τιποτένιους εχθρούς σου!   Ένας διπρόσωπος "άγγελος" σωτήρας, με ασύλληπτη δύναμη θανάτου, στα δυνατά φτερουγίσματά του. Ένας ανεπανάληπτος δαίμονας των υδάτων! Ένας πανίσχυρος «θεός της αρχαίας μαγγανείας»!

Η φυσική εξέλιξη των "ουρανίων" αυτών δυνάμεων ήταν να μετονομασθούν από «τεραφείμ» σε «σεραφείμ» προστάτες δηλαδή αγγέλους, οι οποίοι στα κατοπινά προφητικά οράματα παραστέκονται στην ένδοξη παρουσία του Γιαχβέ.

Οι προστατευτικές αυτές "δυνάμεις", δεν διέθεταν μόνο δυο φτερούγες όπως κάθε... λογικός άγγελος... αλλά λόγω ταχύτατης εξόντωσης και αποτελεσματικότητας έξι φτερούγες κι όχι δυο!   Ήταν δηλαδή άγγελος προηγμένης τεχνολογίας!  

Η λέξη άλλωστε «σαράφ» πληθυντικός «σεραφείμ» κατά την αραβική σήμαινε «όλα τα βλαβερά πνεύματα» κατά δε μια άλλη χαναναιική εκδοχή ήταν προσωνύμιο του μεσοποτάμιου θεού «Νεργκάλ» που ήταν ο θεός των υδάτων και της πανούκλας! Τέλος στα εβραϊκά σχετίζεται προς τη λέξη «σαράμπ» που γενικότερα σημαίνει «θαύμα»! Και τι θαύμα! 
Βλ. Α. Lods «Μωυσής» σελ. 328.

Υμνος  της  εκκλησίας:  "τα Χερουβείμ και τα Σεραφείμ, εξαπτέρυγα, πολυόμματα, μετάρσια, πτερωτά".

ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ:  "Η λέξη σεραφείμ ή σεραφίμ (Εβρ. שׂרפים‎, σεράφ στον ενικό) προέρχεται από την εβραϊκή λέξη σαράφ, που σημαίνει «καίω, καθαρίζω με φωτιά».
Στην Ορθόδοξη Εκκλησία περιγράφονται ως τάγμα ασωμάτων, από αυτά που, σύμφωνα με την ιουδαϊκή και χριστιανική παράδοση, πλαισιώνουν το Θρόνο του Θεού. Κατά τον προφήτη Ησαΐα, τα Σεραφείμ έχουν έξι πτέρυγες, για το λόγο αυτό ονομάζονται «εξαπτέρυγα». Από αυτές, οι δυο σκεπάζουν το πρόσωπο, οι άλλες βρίσκονται στην πλάτη και οι τρίτες στα πόδια.
Απεικόνιση των Σεραφείμ έχουμε στα εξαπτέρυγα των Ορθόδοξων ναών, που είναι μεταλλικοί δίσκοι, στηριγμένοι σε κοντάρια". 

Αλίμονο λοιπόν στους στρατιώτες εκείνους, που έπεφταν θύματα αυτής της ύπουλης ασθένειας. Είχαν καταδικαστεί να οδηγηθούν πειθήνια στον πιο επώδυνο και σίγουρο θάνατο. Όλα θα μπορούσε να τα αντέξει ένας σκληραγωγημένος υπερασπιστής της πατρώας γης, που με τα νιάτα την ορμή και το ψυχικό του σθένος, δικαιολογημένα νόμιζε πως είναι αήττητος.
Καθόλου όμως δεν μπορούσε να υποθέσει, πως ο χειρότερος δαίμονας των νερών, το ύπουλο κερασφόρο και οξυκέφαλο «χαμοδράκι» σταλμένο από έναν θεό απόλυτης κακίας, θα τον έπιανε στον ύπνο. Αθόρυβα θα σερνόταν κοντά του, πρώτα μέσ’ το παγούρι του, και από εκεί θα τρύπωνε στα σωθικά του! Σαν φαρμακερό φίδι, ανίκητη θα τον τύλιγε η οδύνη, κι αργότερα μέσα απ’ τα σπλάχνα του θ’ ανέβαινε στη δυνατή του πλάτη. Με το ένα του χέρι θα τον σβέρκωνε, ενώ με τ’ άλλο προστακτικά θα του ’δείχνε τον σίγουρο χαμό του! Ο πόλεμος ήταν γι’ αυτόν, γι’ αυτούς, για όλους στην κοιλάδα πλέον παρελθόν. Τα όπλα του πολέμου μια μακρινή και ξεχασμένη ιδέα. Τώρα ένας σκληροπρόσωπος άγγελος θανάτου τους εξουσίαζε απόλυτα, δείχνοντας επίμονα τον δρόμο της βαριάς ανείπωτης οδύνης.
Μέσα στο αχνό το χάραμα όμως, ανάμεσα από τις διασταυρωμένες σκιές του πόνου, που ασταμάτητα σαν μαύρα πέπλα συμφοράς πέφτουν στην κοιλάδα, κάπου ψηλά στην αντικρινή κορυφογραμμή, ίσα που φαίνεται, στέκει εκεί στητή, ψυχρή και επιβλητική, μια προφητική φιγούρα! Η μοναδική αιτία της συμφοράς. Μια περίεργη ανάλγητη γενειοφόρος μορφή θανάτου, απόγονος του σπουδαιότερου ένοπλου μάγου της Ασίας, που παγερά κοιτάζει προς την πανουκλιασμένη από το χέρι του κοιλάδα!
«Έτσι νικάει ο θεός μου, σκέφτεται, όχι με ασπίδες, δόρατα, ευχές και παχιά λόγια»! 
Κι αυτή η κρυφή συνταγή της νίκης του, λειτουργεί θερίζοντας τα παλικάρια των λαών ακόμα μέχρι σήμερα...!  

Ως πότε λοιπόν... θα κοιτάμε μόνο χαμηλά στα θύματα... ρίξτε επιτέλους μια ματιά ψηλά στις κορυφογραμμές, πλάι στις δροσερές πηγές... εκεί, στέκει ακόμα η ίδια παγερή ανόσια φιγούρα του πάνοπλου αόρατου δόλιου θανάτου.


ΖΗΝΩΝ  ΠΑΠΑΖΑΧΟΣ
 


Διαβάστε  και  τα  άρθρα:

  1.   ΕΝΑ ΤΕΡΑΣΤΙΟ KAI ΑΝΕΞΙΧΝΙΑΣΤΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΑΙΝΙΓΜΑ. «ΚΑΠΟΙΟΙ» ΕΞΑΦΑΝΙΣΑΝ ΜΕΘΟΔΙΚΑ ΟΛΑ ΤΑ ΑΡΧΑΙΑ ΒΙΒΛΙΑ ΠΟΥ ΕΓΡΑΦΑΝ ΓΙΑ ΤΟΝ Μ. ΑΛΕΞΑΝΔΡΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ.  

  2.   ΤΟΚΟΓΛΥΦΙΑ 

  3.   ΤΟ ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ  

  4.   Ο ΓΙΟΣ ΤΟΥ ΙΔΡΥΤΗ ΤΟΥ ΚΚΕ ΑΒΡΑΑΜ ΜΠΕΝΑΡΟΓΙΑ, Ο ΕΛΙΕΖΕΡ ΜΠΕΝΑΡΟΓΙΑ, ΜΕΓΑΛΟΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΑΣ ΣΤΙΣ ΗΠΑ ΚΑΙ ΠΡΑΚΤΟΡΑΣ ΤΗΣ CIA, ΕΓΡΑΨΕ ΤΗΝ ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΤΩΝ ΠΡΕΣΠΩΝ; ΕΙΝΑΙ ΦΙΛΟΣ ΚΑΙ ΣΥΝΕΡΓΑΤΗΣ ΤΟΥ ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΤΗ ΙΟΥΔΑΙΟΥ ΝΙΜΙΤΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΟΡΟΣ;  

  5.   ΤΟ ΚΥΡΙΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ Ο ΔΙΑΧΩΡΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ. ΤΟ ΚΥΡΙΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΕΙΝΑΙ Ο ΔΙΑΧΩΡΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΥΝΑΓΩΓΗ. ΕΚΕΙ ΟΙ "ΕΛΛΗΝΕΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ" ΤΑ ΚΑΝΟΥΝ ΕΠΑΝΩ ΤΟΥΣ. 

  6.  ΤΟ ΚΙΝΗΜΑ ΤΟΥ ΤΟΚΟΓΛΥΦΟΥ ΡΟΤΣΙΛΝΤ ΤΗΣ 3ης ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 1843 ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΛΑΟΥ. ΜΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ "ΠΟΡΤΟΚΑΛΙ" ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΩΝ ΞΕΝΩΝ ΠΡΕΣΒΕΙΩΝ.   

  7.   Η «ΚΙΒΩΤΟΣ ΤΗΣ ΔΙΑΘΗΚΗΣ» ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΩΝ ΡΩΣΩΝ (1917 -1989).  

  8.   Η "ΚΙΒΩΤΟΣ ΤΗΣ ΔΙΑΘΗΚΗΣ" ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΩΝ ΓΕΡΜΑΝΩΝ ΤΟ 1945. ΟΙ «ΕΒΡΑΙΟΙ ΕΚΔΙΚΗΤΕΣ», ΜΙΑ ΟΜΑΔΑ ΕΒΡΑΙΩΝ ΣΧΕΔΙΑΣΕ ΤΗΝ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΕΞΙ ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΩΝ ΓΕΡΜΑΝΩΝ ΜΕ ΑΡΣΕΝΙΚΟ.