Η οικονομική κρίση, οι Ρότσιλντ και ο μεσσιανισμός των ψυχασθενών
Η εξάντληση της προφητείας ή το νέο “εβραϊκό ζήτημα”
ΛΥΤΡΩΣΗ ΚΑΙ ΟΥΤΟΠΙΑ ΤΟΥ LOWY MICHAEL
Πολιτικός μεσσιανισμός. Άρθρο της Σώτης Τριανταφύλλου.
ΠΕΡΙΜΕΝΟΝΤΑΣ ΤΟ ΜΕΣΣΙΑ
Ο μεσσιανισμός στην ριζοσπαστική σκέψη: Μπένγιαμιν, Μπλοχ, Φρομ
Η ζωή του Σαμπατάι Ζεβί και το μάθημα για τους μελλοντικούς Μεσσίες - ΠΑΡΑΞΕΝΟ (paraxeno.com)
Ο Sabbatai Zevi γεννήθηκε στη Σμύρνη , την Tisha ή την 9η Αυγούστου 1626, την ιερή ημέρα του πένθους κατά τους εβραίους.
Το όνομά του σημαίνει κυριολεκτικά τον πλανήτη Κρόνο (ας θυμηθούμε την σύγκρουση των Κρόνιων και των Διογενών), και στην Εβραϊκή παράδοση “Η έννοια της βασιλείας του Sabbatai” συνδέεται με την έλευση του Μεσσία.
Η οικογένειά Zevi ήταν Ρωμανιώτες από την Πάτρα.
Ο πατέρας του, ο Μαρδοχαίος, ήταν έμπορος πουλερικών στο Μοριά. Κατά τη διάρκεια του πολέμου μεταξύ της Τουρκίας και της Βενετίας, η Σμύρνη έγινε το κέντρο του Λεβαντίνικου εμπορίου. Ο Μαρδοχαίος έγινε ο εμπορικός αντιπρόσωπος ενός Αγγλικού εμπορικού οίκου με σημαντικά οικονομικά κέρδη.
Σύμφωνα με το εβραϊκό έθιμο της εποχής, ο πατέρας του Sabbatai τον καθοδήγησε στην μελέτη του Ταλμούδ. Ο Σαμπατάι παρακολούθησε ένα yeshiva, δηλαδή ένα σεμινάριο κάτω από την καθοδήγηση του ραβίνου της Σμύρνης, Ιωσήφ Escapa. Ο Σαμπατάι γοητεύτηκε από τον μυστικισμό και την Καμπάλα και επηρεάστηκε απο τον ραβίνοIsaac Luria. Η πρακτική Καμπάλα – με τον ασκητισμό της, υποτίθεται ότι έφερνε σε θέση τον μελετητή να επικοινωνεί με τον Θεό και τους αγγέλους, να προβλέπει το μέλλον, να κάνει θαύματα και να επηρεάζει κόσμο. Λάβετε υπ όψιν τις περιορισμένες πληροφορίες που είχε εκείνη την εποχή ο μέσος άνθρωπος. Για πολλούς ακόμα και το να παν στο διπλανό χωριό ήταν τεράστιο ταξίδι. Την ίδια στιγμή ο μικρός ιουδαίος γινόταν δοχείο υποδοχής τεραστίου για την εποχή, μεγέθους πληροφοριών.
Εκείνη την εποχή, μέσα στην άγνοια και στον φανατισμό, ήταν ιδιαίτερα δημοφιλές το κίνημα του χιλιασμού.Ένα μεσσιανικό κίνημα που ισχυριζόταν ότι με το τέλος μια χιλιετίας, κοσμοϊστορικά γεγονότα θα συνέβαιναν, οι εβραίοι θα επέστρεφαν στην γη της Επαγγελίας με πλήρη κυριαρχικά δικαιώματα, ενώ όλα αυτά θα σημαδεύονταν απο την επιστροφή ή την εμφάνιση του Μεσσία. Όλο αυτό είχε επίσης ιδιαίτερη επίδραση στην Αγγλία στην οποία η ιουδαική διείσδυση ήταν μεγάλη και ειδικά στο κίνημα του Κρόμβελ. Χαρακτηριστικό αυτής της διείσδυσης είναι η σύγχυση της έννοιας του Μεσσία όπως ο Χριστιανισμός τον οριοθετεί, με τον μεσσία του ιουδαικού μεγαλοιδεατισμού.
Πολλοί χριστιανοί ουσιαστικά, στην Αγγλία, θεωρούσαν ότι είναι κομμάτι του Ισραήλ, αγνοώντας επιδεικτικά το γεγονός ότι το Ισραήλ σταύρωσε Τον Χριστό.
Σώζεται επιστολή του αρχιραβίνου Μανασσή Μπεν Ισραήλ στον Όλιβερ Κρομβελ, ο οποίος προφανώς για εμπορικούς λόγους, ζητούσε απο τους ιουδάιους να εποικήσουν την Αγγλία, στην οποία λέει ότι τόσο ο ίδιος όσο και πολλοί Χριστιανοί, πιστεύουν ότι ήρθε η ώρα επιστροφής στο Ισραήλ και άρα δεν είναι καλή ιδέα η μεταφορά τους στην Αγγλία. Λόγω του ότι ο πατέρας του Σαμπατάι είχε επαφές με την Αγγλία, είναι σίγουρο πως είχε γίνει και φορέας των χιλιαστικών και μεσσιανικών αυτών απόψεων.
Εκτός απο την χιλιαστική αυτή παράνοια, υπήρχε και ένας άλλος λόγος επηρεασμου του. Η Ζοχάρ…ένα ιερό μυστικιστικό , αποκρυφιστικό κείμενο που είχε μέσα αστρολογικούς υπολογισμούς και ουσιαστικά υποδείκνυε ως το έτος απελευθέρωσης του έθνους του Ισραήλ, το 1648 με την έλευση του Μεσσία.
Σε ηλικία 22 ετών, το 1648, ο Σαμπατάι, κήρυξε τον εαυτόν του Μεσσία και για να αποδείξει πόσο πολύ το πίστευε άρχισε να προφέρει το…τετραγράμματο, το όνομα Του Θεού, κάτι το οποίο απαγορευόταν αυστηρά σε όλους εκτός απο τους Αρχιερείς και μόνο κατά την εορτή της εξιλέωσης και μέσα στον ναό του Σολωμόντα.
ΚΑΜΠΑΛΑ
Αυτό ήταν μια πράξη άκρως συμβολική που θα του εξασφάλιζε ισχυρούς υποστηρικτές αλλά και μεγάλους εχθρούς μέσα στην ραβινική και καμπαλιστική κοινότητα.
Ο νεόκοπος σωτήρας, ουσιαστικά ετέθη υπο παρακολούθηση απο την ραβινική εξουσία και στο τέλος ετέθη υπό cherem, ένα είδος προσωρινού αφορισμού για τους Ιουδαίους.
Το 1651, κατ άλλους το 1654, το ραβινάτο εξόρισε τον Σαμπατάι απο την Σμύρνη. Το 1658 τον βρίσκουμε στην Κωνσταντινούπολη όπου ήρθε σε επαφή με ένα μικροραβίνο τον Abraham Yachini ο οποίος ήδη ήταν οπαδός του, ισχυριζόταν δε ότι είχε στην κατοχή του ένα αρχαίο χειρόγραφο απο την εποχή του Σολωμόντα με τίτλο:
“Η ΜΕΓΑΛΗ ΣΟΦΙΑ ΤΟΥ ΣΟΛΟΜΩΝΤΑ”
Το χειρόγραφο όπως ήταν αναμενόμενο έγραφε:
«Εγώ, ο Αβραάμ, ασκήτεψα σε μια σπηλιά για σαράντα χρόνια, και στενοχωρήθηκα γιατί ο χρόνος των θαυμάτων Του Θεού δεν έχει έρθει. Τότε ακούστηκε μια φωνή απο τα ουράνια που έλεγε:« Ένας γιος θα γεννηθεί στην εβραϊκή χρονιά 5386 [το έτος 1626 ] απο τον Μαρδοχαίο Ζεβί?. και θα κληθεί Shabbethai . Θα ταπεινώσε και θα καθυποτάξει τον μεγάλο Δράκο. … αυτός είναι ο αληθινός Μεσσίας και θα καθίσει στο θρόνο μου ».
Έχοντας αυτό το υποτιθέμενο ντοκουμέντο στα χέρια του , ο Σαμπατάι, επέλεξε την Θεσσαλονίκη ως αρχηγείο του, η οποία ήδη ήταν σημαντικό Καμπαλιστικό κέντρο με πληθώρα μελετητών.
Άρχισε εκεί να περικλείει την παρουσία του με μυστικιστικά δρώμενα όπως τον γάμο του χωρίς τέλος με την ΤΟΡΑ και τα ιερά βιβλία. Πρέπει να γίνει κατανοητό ότι οι Ιουδάιοι έχοντας ενεργό τον ερπετικό τους εγκέφαλο, προφανώς λόγω του σοβαρού σωματικού τραυματισμού στην παιδική ηλικία, έχουν εμμονή με τους συμβολισμούς, την ιεραρχία και τις τελετουργίες. Το πρόβλημα είναι ότι αυτό συμβαίνει άνευ διάκρισης, δηλαδή δεν είναι προφανώς σε θέση να ξεχωρίσουν το καλό απο το κακό. Έτσι ο Σαμπατάι έγινε η ατραξιόν της πόλης.
Ήταν φυσικό οι ραβίνοι της Θεσσαλονίκης, με επικεφαλής τον Ραβίνο Αβραάμ Hiyya Di Boton, να τον εξορίσουν από την πόλη αφού τους έθιγε τα κεκτημμένα, όμως ήταν αργά. Το σύνολο των Ιουδάιων είχαν γοητευθεί απο τα κηρύγματά του. Οι πηγές διαφέρουν σημαντικά ως προς την πορεία που πήρε μετά από αυτήν την απέλαση, με την Αλεξάνδρεια, Αθήνα, την Κωνσταντινούπολη, την Ιερουσαλήμ, και η Σμύρνη να αναφέρονται ως προσωρινά κέντρα. Μετά από περιπλάνηση, εγκαταστάθηκε στο Κάιρο, όπου διέμενε για δύο περίπου χρόνια (1660-1662).
Εκεί συνάντησε τον Ραφαήλ Ιωσήφ Halabi (“του Χαλεπίου”), ο οποίος ήταν ένας πλούσιος και ισχυρός Εβραίος που κατείχε την θέση του αρχιφοροεισπράκτορα στο Κάιρο υπό την οθωμανική κυβέρνηση, ταυτόχρονα ήταν ασκητής με αυτομαστιγώσεις, κολύμπι σε κρύο νερό, νηστείες και διάφορες άλλες ψυχωσικές τακτικές θρησκευτικής παράνοιας.
Ωστόσο ήταν ευσεβής άνθρωπος και φιλάνθρωπος για την ιουδαική κοινότητα και μέγας υποστηρικτής του Ταλμουδισμού και του Καμπαλισμού. Ο άνθρωπος αυτός έγινε ομοτράπεζος του πιθανολογούμενου Μεσσία και θερμός υποστηρικτής και χρηματοδότης του.
Το 1663 τον βρίσκουμε στην Ιερουσαλήμ, να ασκητεύει, να γοητεύει, να τραγουδά ερωτικά ισπανικά τραγούδια με μεταφυσική σημασία και να μοιράζει αραμελες στα παιδια. Eκείνη την περίοδο η ισραηλιτική κοινότητα είχε ένδεια χρημάτων λόγω της υψηλής φορολογίας προς τον Σουλτάνο. Ο Σαμπατάι επελέχθη ως εκπρόσωπος της κοινότητος λόγω της σχέσης που είχε με τον Ραφαήλ Ιωσήφ Halabi και εστάλη ξανά στο Κάιρο για να διαπραγματευθεί τα χρέη μαζί του, αφού όπως είπαμε ήταν αρχιτελώνης και εφοριακός της Πύλης. Όχι μόνο κατάφερε να κουρέψει το χρέος της κοινότητος, αλλά εξασφάλισε και δάνειο, άτοκο φυσικά , απο τον πλούσιο ομοεθνή του. Αυτό τον έκανε ιδιαίτερα δημοφιλή και τον βοήθησε να στρατολογήσει και άλλους οπαδούς.
Ένα ακόμη περίεργο γεγονός συνέβη….Εκεινη την περίοδο, η εβραική κοινότητα της Ουκρανίας ετέθη υπο διωγμό απο τον αταμάνο των κοζάκων Χλεμίντσκι και ενώ οι Ουκρανοί επαναστατούσαν ενάντια στην Πολωνική κυριαρχία. Μια μικρή εβραία η Σάρα, έχασε την οικογένειά της και μετά απο πολλές περιπέτειες βρέθηκε να περιπλανάται στους δρόμους του Αμστερνταμ. Λίγα χρόνια αργότερα την βρίσκουμε να είναι πόρνη πολυτελείας στο Λιβόρνο. Εκεί η Σάρα διέδιδε ότι ήταν η νύφη του Μεσσία που επρόκειτο σύντομα να εμφανιστεί. Ο Σαμπατάι μέσα απο το διεθνές ιουδαικό δίκτυο επικοινωνίας, έμαθε για την Σάρα, την επιρροή που είχε στους πλούσιους κύκλους και στην συνέχεια ισχυρίστηκε ότι την είχε ονειρευτεί ως την μέλλουσα συζυγό του, διότι σύμφωνα με την προφητεία, ο Μεσσίας θα νυμφευόταν μια πόρνη. Έστειλε λοιπόν αγγελιοφόρους να την φέρουν στο Κάιρο όπυ φιλοξενείτο απο τον φίλο του Χαλάμπι. Η εκθαμβωτική ομορφιά της Σάρα γοήτευσε όχι μόνο τον Σαμπατάι, αλλά και τον περίγυρο και του εξασφάλισε ακόμη μεγαλύτερη υποστήριξη και οπαδούς.
Η υποτιθέμενη μεταστροφή της Σάρα, θεωρήθηκε θαύμα και απόδειξη της Μεσσιανικότητος του Σαμπατάι.
Το μοτίβο είναι γνωστό….Μαγδαληνή και Ιησούς, σύμφωνα με τους αποκρυφιστές, έτσι και εδώ μια πόρνη έπρεπε στον δρόμο της εξιλέωσης να γίνει νύφη του Μεσσία, ενώ η ιστορία θεωρήθηκε παρόμοια με αυτήν του προφήτη Ωσηέ ο οποίος και παντρεύτηκε την πόρνη Γομέρ κατ εντολή Του Θεού.
Εφοδιασμένος λοιπόν ο Σαμπατάι με οπαδούς, χρήμα και μια πανέμορφη γυναίκα, ξεκίνησε για την επιστροφή του στην Ιουδαία δια μέσου της Γάζας. Εκεί τον περίμενε ένας επιπλέον σημαντικός οπαδός ο Νάθαν της Γάζα ο οποίος ισχυριζόταν ότι ήταν η επανεμφάνιση του Ηλία. Η θρησκευτική ψύχωση είχε ήδη αρχίσει να επεκτείνεται.
Το 1665, ο Νάθαν-Ηλίας, ανακοίνωσε ότι το επόμενο έτος είναι το έτος της επίσημης εμφάνισης του, το 1666 ήταν το πρώτο έτος μιας νέας σειράς επτά ετών, ενώ το 1665 ήταν έτος Σεμιτάχ…καλή ώρα όπως έως το τέλος του Σεπτ 2015. (Μπορούμε να κάνουμε τον παραλληρισμό και να αρχίσουμε να μαντεύουμε απο τώρα την νέα προφητεία που θα εφαρμόσουν μετά τον φετεινό Σεπτ. Οι αριθμοί, κάνουν τους φανατικούς πολύ προβλέψιμους.)
Ο Μεσσίας θα έπρεπε να οδηγήσει τους απανταχού Εβραίους πίσω στους Α. τόπους καβάλα σε ένα λιοντάρι…(Σήμερα ετοιμάζονται για την ανέγερση του ναού στο πρώτο έτος μιας νέας επτάδας ετών) Οι ραβίνοι της Ιερουσαλήμ, άρχισαν να βλέπουν όλη αυτή την αναταραχή με κακό μάτι και ο Σαμπατάι αναγκάστηκε να φύγει για την Σμύρνη. Κατά την πορεία του, ο Νάθαν – Ηλίας ανακήρυξε την Γάζα ως νέα ιερή πόλη στην θέση της Ιερουσαλήμ. Την πρωτοχρονιά του 1665 προς 1666 και αφού είχε πάρει μεγάλη χρηματική ενίσχυση απο τους εβραίους της Σμύρνης, ο Σαμπατάι ανεκηρύχθη Μεσσίας και βασιλιάς του Ισραήλ μέσα στην συναγωγή και κάτω απο τον ιερό ήχο των τραγίσιων κεράτων όπως συνηθιζόταν στην εποχή του Δαυίδ.
Οι οπαδοί του άρχισαν να απευθύνονται σε αυτόν με το ακρωνύμιο ΑΜΙΡΑΧ (Adoneinu Malkeinu Yarum Hodo), που σημαίνει: ο Κύριος και ο Βασιλεύς μας ο επι των Ουρανών. Με την βοήθεια της συζύγου του εγκαθίδρυσε την εξουσία του επι της κοινότητος, αύξησε την δημοφιλία του, αντικατέστησε τους εχθρικούς σε αυτόν ραβίνους με οπαδούς του και εξόρισε τους αντιπάλους. Η φήμη του μέσω των εμπορικών οδών επεκτάθη σε όλη την Ευρώπη και κυρίως στην Ιταλία και Ολλανδία αλλά και στην Γερμανία.
Ο Henry Oldenburg, επιφανής λόγιος, αγγλομαθής, φιλόσοφος και θεολόγος φίλος ενός άλλου πολύ σημαντικού εβραίου του Σπινόζα, του έγραφε:
Όλοι εδω μιλούν για την επιστροφή του Ισραήλ με τον Μεσσία του, στην γη της επαγγελίας, είναι μια επανάσταση που διαρκώς επκτείνεται.
Σημαντικοί ραβίνοι και μεγάλος αριθμός εβραίων τον ακολούθησαν ενώ η παραφιλολογία και οι τερατολογίες άρχισαν να διαδίδονται με κεραυνοβόλα ταχύτητα. Μια απο τις πολλές ιστορίες που ακούστηκαν ήταν ότι στα ανοιχτά της Σκωτίας εθεάθη καράβι με πλήρωμα που μιλούσε εβραικά και στην σημαία του έγραφε…
΄΄ΟΙ ΔΩΔΕΚΑ ΦΥΛΕΣ ΤΟΥ ΙΣΡΑΗΛ΄΄
Η εποχή ήταν πρόσφορη για κάθε είδους τερατολογία.
Ολόκληρες εβραικές κοινότητες ήταν έτοιμες να μετακινηθούν στο Ισραήλ. Φυσικά όλο αυτό ήταν και αποτέλεσμα ενός μεγάλου διωγμού που είχε ξεκινήσει απο τους κοζάκους της Ουκρανίας στον πόλεμο για την ανεξαρτησία τους απο τους Πολωνούς.
Με την συγκατάθεση του Σαμπατάι, οι ραβίνοι που τον ακολουθούσαν άρχισαν να καταργούν τις νηστείες και τους περιορισμούς, αφού η παρουσία του Μεσσία ήταν αιτία χαράς και όχι θλίψης και άσκησης. Αυτό όπως ήταν φυσικό οδήγησε σε ρήξη με τους τους παραδοσιακούς ραβίνους που τον ακολουθούσαν, ενώ κάποιοι απο αυτούς διακινδύνεψαν την ζωή τους και αναγκάστηκαν να φύγουν απο την Σμύρνη.
Το 1666 ο Μεσσίας πήγε στην Κωνσταντινούπολη, ακολουθώντας μια προφητεία του Ναθαν -Ηλία, ο οποίος είχε προφητέψει ότι θα βάλει στο κεφάλι του το στέμμα του Σουλτάνου…. Φυσικά η ψύχωση πάντα συγκρούεται με την πραγματικότητα και με το που πάτησε το πόδι του στην Πόλη φυλακίστηκε κατόπιν διαταγής του Μέγα Βεζύρη Αχμέτ Κιοπρουλή. Μέσα στην φυλακή δεν έχασε το θάρρος του, ενώ είχε αρκετές ανέσεις πιθανόν μέσω δωροδοκιών.
Οι φήμες για την παραμονή του, συνδιαζόμενες με διάφορα δήθεν θαύματα που έκανε συνέχισε να αυξάνεται και ο κύκλος των οπαδών του δεν μειώθηκε. Μετά απο δύο μήνες μετακινήθηκε στον Πύργο της Αβυδού, τον οποίον και ονόμασε Πύργο της δύναμης. Έφτασε το Πάσχα και έσφαξε ένα αρνί το οποίο κατα παράβαση της Τορά το έφαγε με το λίπος του. Πάνω απο το τραπέζι είπε:
“Ευλογημένος Ο Θεός που επέτρεψε ξανά αυτό που είχε κάποτε απαγορεύσει”
Ο Μεσσίας απο ότι φαίνεται με τις χορηγίες που έστελνε η βασίλισσά του Σάρα στους Τούρκους αξιωματούχους, περνούσε ζωή χαρισάμενη. Οι εβραίοι σε όλη την Ευρώπη ετοιμάζονταν για μια νέα Έξοδο, ενώ πέραν την προσευχής του Σαββάτου, προσεύονταν για τον βασιλιά τους μέσα στις συναγωγές και κάθε Τρίτη και Τετάρτη. Οι μη οπαδοί υποχρεώνονταν σε παραμονή εντός της συναγωγής εως ότου λέγαν ……ΑΜΗΝ. Η εξάπλωση της ψύχωσης περί Μεσσία ήταν τέτοια που οι Ιουδαίοι άρχισαν να τυπώνουν τα ιερά τους βιβλία με τον Σαμπατάι να κάθεται στον θρόνο του Δαυίδ.
Ο ενθουσιασμός των εβραικών κοινοτήτων ήταν τόσο έντονος ώστε προς στιγμή δημιουργήθηκε ο φόβος εξεγέρσεων και αυτόπροκάλεσε σωρεία διωγμών. Στο Μαρόκο ο εμίρης διέταξε το κλείσιμο των συναγωγών ενώ απειλήθηκαν διωγμοί σε πολλές πόλεις της Ευρώπης. Ταυτόχρονα ο Σμπατάι άρχισε να προβαίνει σε τροποποιήσεις των ιουδαικών εθίμων προς το ηπιότερο και κοσμικότερο, προκαλώντας ακόμα μεγαλύτερη αντίδραση στους συντηρητικούς εβραίους.
Η ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΠΤΩΣΗΣ
Ενώ ο Μεσσίας καλοπερνούσε στουν Πύργο φυλακή της Αβυδού, δέχθηκε επίσκεψη απο δυο Πολωνούς εβραίους οι οποίοι τον ενημέρωσαν ότι ένας αρχιραβίνος στον τόπο τους ο Ναχμία Κοέν (See Jew. Encyc. ix. 212a, s.v. Nehemiah ha-Kohen), διέδιδε ότι ο μεσσίας δεν έχει έρθει ακόμη αλλά …έρχεται.
Ο Σαμπατάι διέταξε με μήνυμα τον Ναχμία να παρουσιαστεί ενωπιόν του, πράγμα που ο ραβίνος έπραξε μετά απο ταξίδι τριών μηνών. Η αντιπάθεια μεταξύ τους ήταν δεδομένη. Ο ένας μίσησε τον άλλο, ενώ φημολογείται ότι ο Μεσσίας έδωσε εντολή εκτέλεσης του αμφισβητία του.
Ο Ναχμίας δραπέτευσε στην Κωνσταντινούπολη, όπου προκειμένου να κερδήσει ακρόαση απο τον Καϋμακάμη υποκρίθηκε ότι ήθελε να ασπαστεί το ΙΣΛΑΜ. Ο Καϋμακάμης τον δέχθηκε και ο πονηρός ιουδαίος τα είπε όλα καταγγέλωντας ουσιαστικά τον Σαμπατάι ότι ήθελε να γίνει …Σουλτάνος στην θέση του Σουλτάνου και ότι υποκινούσε σε εξέγερση τους ιουδαίους.
Ο Καϋμακάμης ενημέρωσε τον σουλτάνο και ο Σαμπατάι μετεφέρθη στην Κωνσταντινούπολη όπου το δόθηκαν τρεις επιλογές:
1. Να γίνει έλεγχος της θεϊκότητάς του με την δοκιμασία του τόξου…δηλαδή να τον στοχεύσουν με βέλη και αν τα βέλη δεν τον σκοτώσουν, τότε να αναγνωριστεί σαν Μεσσίας.
2. Να παλουκωθεί με συνοπτικές διαδικασίες
3. Να ασπαστεί το Ισλάμ….
Φυσικά την επόμενη μέρα ο ψευδομεσσίας, παρουσιάστηκε στον Σουλτάνο, προσκύνησε, φόρεσε τουρμπάνι και έγινε μουσουλμάνος.
Ο Σουλτάνος ευχαριστήθηκε τόσο πολύ ώστε του έδωσε τον τίτλο ΕΦΕΝΤΗ, τον διόρισε θυρωρό του Σαραγιού και του έκοψε μια πλούσια αντιμισθία. Μαζί με αυτόν εξισλαμίστηκαν η Σάρα και 300 ιουδαικές οικογένειες, οι οποίες και ονομάστηκαν ΝΤΟΝΜΕ, δηλαδή ….μεταστραφέντες…
Σαμπαταϊστές υπο διωγμό για τα πιστεύω τους.
Αυτές οι οικογένειες είναι το κοσμικό κράτος της Τουρκίας το οποίο και αντιμάχεται ο Ερντογάν. Ο Κεμάλ αποτελεί τον ηγέτη τους και ουσιαστικά όταν ο Ερντογάν εστρέφετο κατά του σιωνισμού, αυτούς είχε κατά νου.
Η απογοήτευση ανάμεσα στους οπαδούς του Σαμπατάι ήταν τεράστια, ωστόσο αρκετοί υποστήριξαν ότι αυτή η μεταστροφή του ήταν μέσα στο σχέδιο του Μεσσία και ότι τίποτε δεν έχει τελειώσει. Οι ιουδαίοι έγιναν αντικείμενο χλευασμού των χριστιανών και των μουσουλμάνων, ενώ αρκετοί ραβίνοι απείλησαν τους σαμπαταϊστές με αφορισμό και εξορία. Ωστόσο ο Σαμπατάι δεν σταμάτησε…. Οι οπαδοί του διέδιδαν ότι προσχώρησε στο Ισλάμ για να φέρει τους μουσουλμάνους κοντά στον Ιουδαισμό, ενώ ο ίδιος διέδωσε τα καμπαλιστικά δόγματα στους μωαμεθανούς. Ο ίδιος ο σουλτάνος του έδωσε το δικαίωμα να πηγαίνει στην συναγωγή, ενώ το πάσχα του 1668 διεκήρυξη πως Το Αγιο Πνεύμα τον γέμισε σαν να ήταν δοχείο…δηλαδή είπε ότι ήταν ο φορέας του Α. Πνεύματος.
Ο Ζεβί στην φυλακή του
Τελικά οι Τούρκοι κουρασμένοι από τις υπερβολές του, τον απέλυσαν απο την θέση του, του έκοψαν τον μισθό του και ανακαλύπτοντας ότι έγραφε ιουδαικούς ύμνους, τον εξόρισαν στο Μαυροβούνιο όπου και πέθανε το 1676 και δη τον Σεπτέμβριο, αν μας λέει κάτι αυτό.
Η γυναίκα του η Σάρα είχε ήδη πεθάνει και ο ίδιος είχε παντρευτεί ξανά την κόρη ενός άλλου ραβίνου απο την Θεσ/νίκη, του Ιωσήφ του Φιλοσόφου, η οποία κατέληξε μαζί με τα παιδιά του να ζει …στην Θεσ/νίκη, έκτοτε τα ίχνη της οικογενείας του χάνονται . Αντιθέτως οι ντονμέδες ζούν και βασιλεύουν σε όλο τον κρατικό μηχανισμό της Τουρκίας, ουσιαστικά χλευάζοντας με την εκκοσμίκευσή τους το Ισλάμ και εμμέσως εκδικούμενοι την βίαια αποκαθήλωση του Μεσσία τους. Όλο το κίνημα των νεοτούρκων, που χτύπησε την τουρκική ταυτότητα με τον ισχυρισμό ότι όποιος δηλώνει τούρκος…είναι τούρκος, (Βρε τι μας θυμίζει….κάποια Τασία μήπως;;;), ήταν αποκλειστικά έργο του ντονμεδισμού, όπως και ο Κεμάλ ντονμέ ήταν.
ΚΕΜΑΛ
ΔΙΔΑΧΕΣ για τους εβραίους τις οποίες και αξιοποίησαν άμεσα
Οι εβραίοι με τον εξευτελισμό του Ζεβί, πήραν ένα πολύ μεγάλο μάθημα που λέει….
Αν δεν ελέγχεις εξ αρχής την εξουσία, μην το παίζεις μεσσίας….
Θα απογοητευθείς και θα απογοητεύσεις και όσους σε ακολουθούν.
Δήλωσε μεσσίας όταν κανείς δεν θα μπορεί να σε αμφισβητήσει
Έτσι έκτοτε επεδόθησαν σε ένα σαφάρι εξουσίας.
Ποτέ άλλοτε μια παγκόσμια μειονότητα δεν ήλεγχε τόσες θέσεις εξουσίας ανάμεσα σε όλα τα έθνη.
Ποτέ άλλοτε μια μειονότητα δεν κατέλαβε τόσες δυσανάλογα μεγάλες σε αριθμό και σε χρήμα θέσεις πλούτου….
Ποτέ άλλοτε μια μειονότητα δεν κατίσχυσε των άλλων εθνών με ένα μέγεθος εξουσίας εντελώς δυσανάλογο του αριθμού της.
Εαν ποτέ αποφασίσει αυτή η θρησκεία να ξαναδημιουργήσει Μεσσία, αυτός θα εμφανιστεί όταν στα σίγουρα καμμία εξουσία δεν θα επιχειρήσει να τον αμφισβητήσει όπως τον Σαμπατάι.
Ήδη και μάλιστα μέσα στο απώγειο την εβραικής οικονομικής ισχύος, το διαδίκτυο έχει υπερκορεστεί απο τις ανακοινώσεις για κάτι μεγάλο που θα συμβεί τον Σεπτ. του 2015. Πάνω σε έναν έβδομο μήνα στο τέλος ενός Σμιτάχ και στην αρχή μιας νέας περιόδου, ακριβώς όμοια με τις ημερομηνίες που ο Σαμπατάι είχε διαλέξει για να εμφανιστεί.
Ξαναλέμε ότι όλο αυτό δεν έχει να κάνει με την Βούληση Του Θέου,την οποία ουδείς γνωρίζει, αλλά με την σκηνοθεσία μιας θησκευτικής μειονότητας που πιστεύει ότι είναι ο εκλεκτός λαός και επιδιώκει μέσα απο στημένες προφητείες αυτό να το επιβάλει και στους άλλους λαούς, για να καταφέρει επιτέλους την παγκόσμια κυριαρχία μέσα απο τις διαδικασίες της παγκοσμιοποίησης.
ΖΗΝΩΝ ΠΑΠΑΖΑΧΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου