ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ ΥΠΟ ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ

16 Ιουλίου 2021

ΙΣΑΑΚ ΑΣΙΜΩΦ

 

ΑΛΦΡΕΝΤ ΕΛΤΟΝ ΒΑΝ ΒΟΓΚΤ

 

Η «ΧΡΥΣΗ ΕΠΟΧΗ» ΤΗΣ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΗΣ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗΣ ΦΑΝΤΑΣΙΑΣ

 

ΤΑ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΑ ΠΕΡΙΟΔΙΚΑ ΦΑΝΤΑΣΙΑΣ 1900 - 1960

 

ΡΟΜΠΕΡΤ ΧΑΪΝΛΑΪΝ

 


ΧΕΡΜΠΕΡΤ ΟΥΕΛΣ

 

ΚΟΥΡΤ ΛΑΣΣΒΙΤΣ

 

ΙΟΥΛΙΟΣ ΒΕΡΝ



ΙΣΑΑΚ  ΑΣΙΜΩΦ  (εβραιορωσικό  όνομα  Ισαάκ  Γιούντοβιτς  Οζίμωφ),  
(1920  - 1992). Αμερικανός συγγραφέας και καθηγητής της βιοχημείας στο Πανεπιστήμιο  της Βοστόνης, γνωστός για τις  ιστορίες  επιστημονικής φαντασίας  και  τα  εκλαϊκευμένα βιβλία  επιστήμης  που  έγραψε.  
Ο Ασίμωφ είχε καλή  γνώση πάνω στις φυσικές επιστήμες, που τη 
συνδύαζε με έντονη διορατικότητα και αντίληψη της ανθρώπινης 
συμπεριφοράς και ψυχολογίας.
Ο  Ασίμωφ ήταν πολυγραφότατος και έγραψε ή επεξεργάστηκε  465 περίπου δημοσιευμένα βιβλία, από τα οποία τα 25 είναι καθαρά επιστημονικής 
φαντασίας και τα υπόλοιπα μελέτες, επιστημονικά συγγράμματα και δημοφιλή βιβλία ιστορίας  της  επιστήμης. Τα γνωστότερα έργα του  Ε.Φ.  είναι η σειρά μυθιστορημάτων με τα Ρομπότ ("Εγώ, το Ρομπότ", "Έρχονται τα Ρομπότ", 
"Σπηλιές από Ατσάλι", "Ο Γυμνός Ήλιος", "Τα Ρομπότ της Αυγής", "Ρομπότ και Αυτοκρατορία") και η σειρά της Γαλαξιακής Αυτοκρατορίας  - «Όπερα  του  
Διαστήματος» - ("Γαλαξιακή Αυτοκρατορία", 1-6) που διαδραματίζονται στο 
ίδιο μυθιστορηματικό περιβάλλον, και με αυτήν τη χρονική σειρά.


Τα μυθιστορήματα που διαπραγματεύονται την ιστορία μιας μελλοντικής 
Γαλαξιακής  Αυτοκρατορίας,  μοιάζουν  στην  μορφική  δομή  τους  με αυτά  
του Ρόμπερτ Χάινλάιν, ο οποίος, πλουσιότερος  σε περιεχόμενο  και  με  
δυνατότερη φαντασία  από  τον  Ασίμωφ,  πρωτοδημιούργησε  μία  ενιαία  
«Ιστορία  του Μέλλοντος».
Τα  δημοφιλή διηγήματα  για  τα  Ρομπότ  και  τα  μυθιστορήματα  της  σειράς 
«Ίδρυμα» ή  «Θεμέλιο»  ή «Γαλαξιακή  αυτοκρατορία», έχουν περίπου  το  
ίδιο  στυλ.
Ο  Ασίμωφ,  με  τους  περίφημους  τρεις  νόμους  της  Ρομποτικής,  
μεταβάλλει  τα ρομπότ  σε  οικεία  προβληματικά  αντικείμενα.  Η  επίλυση  
της  φαινομενικής αντίφασης που μπορεί  να  προκύψει  κατά  την  εφαρμογή  
των  νόμων  αυτών  σε μια  δεδομένη  κατάσταση, αποτελεί  τον δομικό  
σκελετό  των περισσότερων  από  τα διηγήματα  αυτά. 
Στην  πολύτομη  «Όπερα  του  Διαστήματος»  του  Ασίμωφ  «Γαλαξιακή 
Αυτοκρατορία»,  το  κυριότερο  έργο  του  Ασίμωφ,  αναπτύσσεται  η  
πτώση  του ανθρώπινου  γαλαξιακού  πολιτισμού  μετά  30.000  χρόνια.  
Ο  μεγάλος  επιστήμονας Χάρυ  Σέλντον,  χρησιμοποιώντας  την  υποθετική  
επιστήμη  «Ψυχοϊστορία», προβλέπει  το  τέλος  του  γαλαξιακού  πολιτισμού.  
Με  την  βοήθεια   αυτής  της επιστήμης  ο  Σέλντον  σχεδιάζει  τα  μέσα  
που  θα  επιτρέψουν  στην  ανθρωπότητα να  βγει  από  τον  νέο  Μεσαίωνα  
που  θα  ακολουθήσει  την  καταστροφή.  Το  έργο αφηγείται  αυτήν  
ακριβώς  την  προσπάθεια  αναγέννησης. 
Η  δομή  του  έργου  είναι  περίπου  η  ίδια,  σε  μεγαλύτερη  κλίμακα,  
με  την  δομή των  διηγημάτων  με  τα  ρομπότ.   Ο  Ασίμωφ  παίρνει  μερικές  κρίσιμες  στιγμές  της υποθετικής   μελλοντικής  ιστορίας  της  γαλαξιακής  αυτοκρατορίας,  αναλύει  
τους παράγοντες  που  συνιστούν  τον  προβληματικό  χαρακτήρα  
τους  και  μετά  δίνει  την λύση.



Ο  Ρόμπερτ  Χάινλάιν,  ο  Λ.  Σπραγκ  ντε  Καμπ  και  ο  Ισαάκ  Ασίμωφ  
(δεξιά)  το 1944.

 Ο  Ισαάκ  Ασίμωφ, ο  βαν Βογκτ  και  ο  Ρόμπερτ  Χάινλάιν  θεωρούνται  
οι τρεις  μεγαλύτεροι  συγγραφείς  Επιστημονικής  Φαντασίας  στις  ΗΠΑ.




Ο  Ασίμωφ  ήταν  γιός  του  μυλωνά  ΙΟΥΔΑ  ΑΣΙΜΩΦ  και  της  Άννας  
Ραχήλ Μπέρμαν.  Η οικογένειά του μετανάστευσε στις Ηνωμένες Πολιτείες 
όταν ήταν τριών ετών.  Οι  γονείς του μιλούσαν  Εβραϊκά  Γίντις   και  ρωσικά  και  ο  πατέρας  του  ήταν ορθόδοξος Εβραίος.   Ο  Ασίμωφ  
ξεκίνησε την  ανάγνωση  βιβλίων  
επιστημονικής φαντασίας το 1929.  Ο πατέρας του, του  απαγόρευε την 
ανάγνωση των περιοδικών Ε.Φ. θεωρώντας ότι είναι σκουπίδια, αλλά 
ο Ασίμωφ  τον έπεισε ότι τα περιοδικά της επιστημονικής φαντασίας   είναι  η  Επιστήμη.  
Στην ηλικία των 11 ετών, άρχισε να γράφει τις δικές του ιστορίες  Ε.Φ.  και  
στην ηλικία  των  19  ετών  πουλούσε  ιστορίες Ε.Φ.  στον  Κάμπελ,   τον  διευθυντή  του  Astounding.  Ο  Ασίμωφ  ήθελε  να  γίνει γιατρός   αλλά  δεν  μπόρεσε  να  μπει  στην ιατρική σχολή  και  σπούδασε   Χημεία  και Βιοχημεία   στο  Πανεπιστήμιο Columbia.


Μετά την ολοκλήρωση του διδακτορικού, ο Asimov προσλήφθηκε στην  
Ιατρική  Σχολή  του  Πανεπιστημίου  της  Βοστόνης  και  το  1979   η  Ιατρική  Σχολή, εκτιμώντας  το  συνολικό  έργο  του,  τον  ανακήρυξε  
Καθηγητή  της  Βιοχημείας.   Το 1959,  η  υπηρεσία  προηγμένων  όπλων  
του  αμερικανικού  στρατού,  (DAPRA)  του ζήτησε  να  ενταχθεί  στην  
ομάδα  Obermayer   αλλά  ο  Ασίμωφ αρνήθηκε, με το επιχείρημα ότι 
η ικανότητά του να γράψει ελεύθερα θα θιγόταν   αν  μπορεί  να  παίρνει  διαβαθμισμένες πληροφορίες.


Ο
  Ασίμωφ παντρεύτηκε  την εβραία Γερτρούδη  Μπλούγκερμαν και 
απέκτησαν   δύο παιδιά. Το 1970  χώρισαν και  ο  Ασίμωφ     ξαναπαντρεύτηκε   το  1973.
Ο  Ασίμωφ  φοβόταν  πολύ  τα  αεροπλάνα  και  αυτή  η  φοβία  του  
επηρέασε πολλούς  ήρωες  των  έργων  της  μυθοπλασίας  του. 
Ήταν μετρίου αναστήματος, γεροδεμένος, με  μεγάλη  δυσκολία  οδηγούσε   αυτοκίνητο  και  ποτέ δεν έμαθε να κολυμπάει  ή να οδηγεί  ένα ποδήλατο.

 
Αλληλοφρονήσεις  τριών  εβραίων:
    Ο  εβραίος  αστρονόμος  Καρλ  Σαγκάν  χαρακτήρισε  τον  Ασίμωφ  σαν  
ένα από τους  δύο ανθρώπους που γνώρισε ποτέ, του οποίου η διάνοια 
ξεπέρασε την  δική  του. Ο  άλλος  είπε  ότι  ήταν ο επιστήμονας υπολογιστών και τεχνητής νοημοσύνης  MarvinMinsky.
Ο  εβραίος οικονομολόγος  Πωλ  Κρούγκμαν, κάτοχος του βραβείου Νόμπελ στα
Οικονομικά, δήλωσε  ότι η  θεωρία  της  Ψυχοϊστορίας στην  Ε.Φ. του  Ασίμωφ    
τον ενέπνευσε να γίνει ένας οικονομολόγος.
Πέθανε στη Νέα Υόρκη στις 6 Απριλίου 1992,  από  καρδιακή  πάθηση  και 

 
Πολλά  μυθιστορήματα  του  Ασίμωφ,  είναι  ουσιαστικά  αστυνομικά 
μυθιστορήματα  σε  διαστημικό  περιβάλλον.  Σαν  ήρωες  έχουν  
διαστημικούς ντετέκτιβ,  που  λύνουν  αστυνομικούς  γρίφους  σε  
μακρινούς  πλανήτες,  αλλά παρά  την  κάπως  νόθα  έμπνευσή  τους  
περιγράφουν  φανταστικούς  κόσμους  με σαφήνεια  και  συνοχή.   

Το 1980, ο συγγραφέας επιστημονικής φαντασίας και καθηγητής της αγγλικής
φιλολογίας  στο Πανεπιστήμιο του Κάνσας,  Τζέημς  Γκαν  έγραψε   ότι  οι  
ιστορίες Ε.Φ.  του  Ασίμωφ  είναι  πολύ  μέτριες  και  αδύνατες  από  
λογοτεχνική  άποψη. Οι  ρόλοι,  οι  χαρακτήρες,  το  τοπικό  χρώμα,  οι  
διάλογοι,  το  στυλ  του  Ασίμωφ, όλα    ουσιαστικά  εξελίσσονται  και    δρου  σε  μία  γυμνή,  παγωμένη  και ανέκφραστη  σκηνή,  η  οποία   
δεν  ανταποκρίνεται  στις  απαιτήσεις  της  κατάστασης. Από  λογοτεχνική  
άποψη  τα  έργα  του  Ασίμωφ,  είναι  κάτω  του  μετρίου.
Ο  Ασίμωφ  απάντησε  στην  κριτική  αυτή  με  το  επιχείρημα  ότι  έγραψε  
τα  έργα του  έτσι  ώστε  να  γίνεται   σαφής στους  αναγνώστες  του   και  
όχι  με  την  ελπίδα να  πάρει  ένα  βραβείο  Πούλιτζερ.


Ο  Ασίμωφ  έγραψε  ότι   
η ομοφυλοφιλία
 είναι  σεξουαλική δραστηριότητα 
που δεν οδηγεί στην αναπαραγωγή  και  έτσι  πρέπει να θεωρείται «ηθικό δικαίωμα», για λόγους  ελέγχου  του  πληθυσμού.  Θεωρούσε  δηλαδή  ότι 
 πρέπει  να  υποστηριχθεί η  ομοφυλοφιλία, (προφανώς  στον  λαό  των  γκοίμ,  
όχι  στους  δικούς  μας), γιατί αυτό  μειώνει  τον  πληθυσμό.  

«Σπηλιές από  ατσάλι»,  ρομποτικό  μυθιστόρημα  του  Ασίμωφ  με  
έντονη  την αγοραφοβική  ατμόσφαιρα.


Τον Σεπτέμβριο του 1941,   ο  Ασίμωφ  έγραψε  την  «Νύχτα»,  η   οποία έχει χαρακτηριστεί ως μία από τις «πιο γνωστές ιστορίες επιστημονικής φαντασίας όλων των εποχών». Το  1956  έγραψε  την  αγαπημένη  του  ιστορία,  την  «Έσχατη ερώτηση»,  
μία  ιστορία  σχετικά με την ικανότητα της ανθρωπότητας να αντιμετωπίσει και ενδεχομένως να αντιστρέψει τη διαδικασία της εντροπίας. Οι ιστορίες με τα ρομπότ που είχε  αρχίσει να  τις γράφει  από  το  1939, 
εκδόθηκαν  όλες  μαζί  το  1950  με  τον  τίτλο «Εγώ,  το  ρομπότ»  και  
«΄Ερχονται τα  ρομπότ».  Εκεί  πρωτοδημοσίευσε  και τους  γνωστούς  
τρεις  νόμους  της ρομποτικής,  ένα σύνολο κανόνων δεοντολογίας 
για τα ρομπότ. Ο  Ασίμωφ επινόησε τον όρο «ρομποτική» το 1941.  
Το 1942, δημοσίευσε την  πρώτη του  ιστορία  για  το  «Ίδρυμα»   μία  τριλογία μιας  «Όπερας  του  Διαστήματος»  την οποία   επεξέτεινε  αργότερα.  Το  1955 εξέδωσε το ενδιαφέρον μυθιστόρημα 
«Το τέλος της αιωνιότητας»,  μία  απόπειρα  να  διερευνήσει  κι  αυτός  
το  μυστήριο του  χρόνου  και  το  1972  έγραψε  το  «Ακόμη  και  οι  Θεοί»,  
που  αναφέρεται  σε ένα  παράλληλο  Σύμπαν  με  περίεργα  έλλογα  όντα.


Ο  Ασίμωφ   έγραψε  και  14 δημοφιλή  βιβλία ιστορίας,  μεταξύ  αυτών  
και  τα: «Οι Έλληνες: Μία Μεγάλη Περιπέτεια» (1965),  Η Ρωμαϊκή Δημοκρατία (1966),  Η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία (1967),  Οι Αιγύπτιοι 
(1967).  Επίσης  έγραψε το:   «Οδηγός για  την   Αγία Γραφή».   
Το  1981  ένας αστεροειδής,  ονομάστηκε  προς  τιμήν του  «Ασίμωφ». 
Το 2009 ένας κρατήρας στον πλανήτη Άρη, ονομάστηκε   επίσης  
«Ασίμωφ».



Ο  Ασίμωφ  και  οι  εβραίοι

Κατά τη διάρκεια της παιδικής ηλικίας του, ο πατέρας και η μητέρα του 
τηρούσαν   την ορθόδοξη εβραϊκή παράδοση.  
Ο   ίδιος αναφέρει  ότι  μεγάλωσε χωρίς ισχυρές θρησκευτικές επιρροές. Αργότερα έγραψε  ότι  «πιστεύει  ότι η Τορά εκπροσωπεί την εβραϊκή μυθολογία
 με τον ίδιο τρόπο που  η Ιλιάδα καταγράφει  την  ελληνική  μυθολογία.
 Ο  πατέρας του εργαζόταν  στην τοπική συναγωγή.  «Δεν έχω ποτέ υποβληθεί  
όμως,  σε αυτή την περίεργη  εβραϊκή  εφηβική  ιεροτελεστία, το  εβραϊκό  
Μπαρ  Μιτζβά.  Δεν πειράζει όμως. Εγώ αισθάνομαι  Εβραίος». 
Ανθολογία  Εβραϊκής Επιστημονικής Φαντασίας, Τζακ  Ντανν.

  Όταν ρωτήθηκε σε μια συνέντευξη το 1982, αν ήταν άθεος, απάντησε, «Είμαι άθεος, συναισθηματικά είμαι άθεος.  Δεν έχω τα στοιχεία για να αποδείξω ότι ο Θεός δεν υπάρχει, ωστόσο  έχω σοβαρές υποψίες ότι δεν  υπάρχει».
 Στην  τελευταία  αυτοβιογραφία  ο  Ασίμωφ  έγραψε: «Αν δεν ήμουν άθεος, θα ήθελα να πιστεύω σε ένα Θεό που θα επέλεγε να σώσει τους ανθρώπους 
με βάση το σύνολο της ζωής τους και όχι με  βάση τον τρόπο εκφοράς   των  προσευχών  τους». 
Ο  Ασίμωφ  ήταν  ένθερμος υποστηρικτής του Δημοκρατικού Κόμματος  των  
ΗΠΑ.  
Αν και ο Ασίμωφ  προήλθε από μία  ορθόδοξη  εβραϊκή οικογένεια, εμφανίστηκε 
να κατέχει μια διφορούμενη στάση απέναντι στο Ισραήλ. Στην πρώτη  
αυτοβιογραφία του, δηλώνει την υποστήριξή του για την ασφάλεια του Ισραήλ. 
 Ωστόσο, στην τρίτη αυτοβιογραφία του, ξεκαθαρίζει τη θέση του, 
δηλώνοντας την αντίθεσή του στη δημιουργία ενός  εβραϊκού  κράτους, με το αιτιολογικό  ότι  οι Εβραίοι   με  το  κράτος τους,  έχουν απλώς   
δημιουργήσει για τον εαυτό τους  ένα  άλλο «εβραϊκό γκέτο».

«Απομνημονεύματα  του  Ασίμωφ», Νέα Υόρκη, Κεφάλαιο 130: «Όταν το Ισραήλ ιδρύθηκε το 1948,  όλοι  οι  Εβραίοι  οι φίλοι μου,  ήταν χαρούμενοι.  Κάναμε  
μία γιορτή  και  εγώ  τους  είπα:  «Χτίζουμε για  τους εαυτούς μας ένα καινούργιο  γκέτο. Το  εβραϊκό  αυτό  κράτος  θα  περιβάλλεται από δεκάδες εκατομμύρια  μουσουλμάνων που ποτέ  δεν θα  το  ξεχάσουν  και  ποτέ  δεν θα μας  το  συγχωρήσουν».


ΖΗΝΩΝ  ΠΑΠΑΖΑΧΟΣ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...