ΚΡΑΥΓΕΣ ΑΣΧΕΤΩΝ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΩΝ: "Γιατί δεν φέρνουν φάρμακα (τα οποία υπάρχουν) και επιμένουν στα εμβόλια"; ΑΠΑΝΤΗΣΗ: ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΑ ΦΑΡΜΑΚΑ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΙΟΥΣ. ΜΙΑ ΠΡΟΣΦΑΤΗ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΤΕΧΝΙΚΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΤΟΥ ΜΟΝΑΧΟΥ (TUM) ΚΑΙ ΤΟ ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟ ΙΟΛΟΓΙΑΣ ΣΤΟ Helmholtz Zentrum München, ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ "ΦΑΡΜΑΚΩΝ" ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΩΝ ΙΩΝ.

 

ΑΡΘΟΥΡ ΚΛΑΡΚ

 

ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΩΝ ΑΝΤΙΒΙΟΤΙΚΩΝ ΓΙΑ ΤΑ ΜΙΚΡΟΒΙΑ. ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟ ΦΑΡΜΑΚΩΝ ΣΕ ΛΙΓΟ ΚΑΙΡΟ ΘΑ ΑΧΡΗΣΤΕΥΤΟΥΝ ΚΑΙ ΤΑ ΑΝΤΙΒΙΟΤΙΚΑ ΓΙΑ ΜΙΚΡΟΒΙΑ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΟΥΡΛΙΑΖΟΥΝ ΟΙ ΑΣΤΟΙΧΕΙΩΤΟΙ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΧΟΡΗΓΟΥΝΤΑΙ ΤΑ - ΑΝΥΠΑΡΚΤΑ - "ΦΑΡΜΑΚΑ" ΓΙΑ...ΙΟΥΣ.

 

Οι γιατροί από το πρώτο έτος σπουδών τους μαθαίνουν για την φύση των ιών. Πράγματα που δεν μπορούν να αντιληφθούν οι μη γιατροί.  Δικαιολογημένα ο κόσμος δεν γνωρίζει, ούτε οι δημοσιογράφοι τον ενημερώνουν σωστά.

Δεν υπάρχουν φάρμακα για τους ιούς, δηλαδά  ιοκτόνα φάρμακα, ούτε η ιατρική θα μπορέσει να κατασκευάσει τέτοια φάρμακα στα επόμενα 100 χρόνια. Ο λόγος: οι ιοί είναι απίστευτα μικροί, δεν είναι μικρόβια ή μύκητες ή παράσιτα, τα οποία έχουν το μέγεθος των ανθρώπινων κυττάρων  Δεν κυκλοφορούν μόνο στο αίμα και στα αγγεία, όπου θα μπορούσαμε ίσως, με κάποια φάρμακα (ενδοφλέβια), να τα σκοτώσουμε. Εισέρχονται κατά χιλιάδες μέσα στα ανθρώπινα κύτταρα όπου πολλαπλασιάζονται ταχύτατα κατά εκατομμύρια. ΄Έτσι για να σκοτώσουμε τους ιούς,  πρέπει να σκοτώσουμε τα ανθρώπινα κύτταρα δηλαδή να πεθάνουμε τον άνθρωπο. 

Οσοι ισχυρίζονται ότι έκαναν ιοκτόνα φάρμακα είναι αγύρτες ή αντιμετωπίζονται με κατανόηση από το ιατρικό σώμα. Πρέπει να μας αποδείξουν με ποιόν τρόπο θα εισέλθει το φάρμακό τους στα ανθρώπινα κύτταρα για να σκοτώσει μόνο τον ιό, χωρίς να πειράξει τα κύτταρα. Τα αντιβιοτικά δεν εισέρχονται στα κύτταρα. Κυκλοφορούν στο αίμα και σκοτώνουν εκεί, και μόνο εκεί, τα μικρόβια, τους μύκητες και τα παράσιτα. 

Τα  φάρμακα  που  αντιμετωπίζουν  τα  μικρόβια,  τα  αντιμικροβιακά  ή  αντιβιοτικά,  χωρίζονται  σε  δύο  κατηγορίες: 

α.  στα  βακτηριοστατικά  και 

β.  στα  βακτηριοκτόνα. 

Τα  πρώτα  σταματούν  την  αναπαραγωγή  του  μικροβίου  και  ο  ίδιος  ο  οργανισμός  κάνει  την   σπουδαιότερη  δουλειά,  δηλαδή   σκοτώνει  τα  μικρόβια  που  έπαψαν  να  αναπτύσσονται.  Τα  δεύτερα  σκοτώνουν  άμεσα  τα  μικρόβια  μέσα   στον  οργανισμό, ΚΥΚΛΟΦΟΡΩΝΤΑΣ ΣΤΟ ΑΙΜΑ. 

Τα  αντιβιοτικά  αντιμετωπίζουν  τα  μικρόβια  μέσα  στα  αγγεία,  μέσα  στο  αίμα.  Δεν  εισέρχονται  στα  κύτταρα,  γιατί  είναι  τοξικά  για  τα  κύτταρα.  Επίσης  τα  «αντιβιοτικά» δεν είναι δραστικά στους ιούς, διότι προϋπόθεση για τη δράση τους είναι η ικανότητα του παθογόνου να έχει  δικό του μεταβολισμό, ενώ οι ιοί αποτελούν «παράσιτα» σε βάρος του ανθρωπίνου κυττάρου, δεν έχουν δικό τους μεταβολισμό.

ΟΙ  ΙΟΙ  ΔΕΝ  ΕΙΝΑΙ  ΖΩΝΤΑΝΟΙ  ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΙ  ΕΞΩ  ΑΠΟ  ΤΑ  ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ  ΚΥΤΤΑΡΑ.   

ΔΗΛΑΔΗ  ΔΕΝ  ΕΧΟΥΝ ΤΗΝ  ΙΚΑΝΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΖΩΝΤΑΝΩΝ  ΚΥΤΤΑΡΩΝ  ΝΑ   ΠΟΛΛΑΠΛΑΣΙΑΖΟΝΤΑΙ.   

ΕΙΝΑΙ  ΑΚΙΝΗΤΟΙ,  ΝΕΚΡΟΙ. 

ΜΟΝΟ  ΟΤΑΝ  ΜΠΟΥΝ  ΜΕΣΑ  ΣΕ  ΖΩΪΚΑ  Ή  ΦΥΤΙΚΑ  ΚΥΤΤΑΡΑ  ΖΩΝΤΑΝΕΥΟΥΝ  ΚΑΙ  ΠΟΛΛΑΠΛΑΣΙΑΖΟΝΤΑΙ. Όταν ένας ιός μολύνει ένα κύτταρο, ο ιός αναγκάζει το κύτταρο να παράγει χιλιάδες ακόμη ιούς.

Καμιά ίωση δεν θεραπεύει η Ιατρική. Ο Ιός κάνει τον κύκλο της και υποχωρεί. Ο οργανισμός βγάζει αντισώματα για να σκοτώσει τους ιούς στα αγγεία, όχι στα κύτταρα. Αυτό κάνουμε και με τα εμβόλια. Δημιουργούμε αντισώματα για να σκοτώσουν τον ιό,  πριν μπει στα κύτταρα.

ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΑ ΦΑΡΜΑΚΑ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΙΟΥΣ. ΣΕ ΠΟΙΕΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΙΟΓΕΝΕΙΣ - ΙΟΓΕΝΕΙΣ - ΑΣΘΕΝΕΙΕΣ ΧΟΡΗΓΕΙ  Η ΙΑΤΡΙΚΗ  ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΑ ΦΑΡΜΑΚΑ ΓΙΑ ΘΕΡΑΠΕΙΑ; 

Στον ιό του κοινού κρυολογήματος; στην Γρίππη; στην Ιλαρά; Ερυθρά; Ανεμευλογιά; Ευλογιά; στον επιχείλιο Έρπητα; στον Έρπητα γεννητικών οργάνων; στον Έρπητα Ζωστήρα; στην Ερπητική εγκεφαλίτιδα; Ηπατίτιδα A; Ηπατίτιδα B; Ηπατίτιδα C; Ηπατίτιδα Ε; AIDS; στην Λοιμώδης μονοπυρήνωση; Λοίμωξη απο κυτταρομεγαλοϊό; Παρωτίτιδα; Πολιομυελίτιδα; στα Οξυτενή  Κονδυλώματα; στην Μολυσματική τέρμινθο; στην Λύσσα; στον Δάγγειο; στον ιό Έμπολα;

Δεν μπορώ να καταλάβω το γεγονός ότι γιατροί, και μάλιστα πανεπιστημιακοί, μιλούν για φάρμακα για μία ίωση, (με  την  έννοια  που  δίνει  ο  κόσμος  στην λέξη  "φάρμακο"),  ενώ γνωρίζουν ότι δεν έχουμε αποτελεσματικά φάρμακα για τους ιούς.

Βρε αφιλότιμοι, ασχετίλα ή εσκεμμένη παραπληροφόρηση;

Διάφοροι  μεγαλογιατροί, ή "ερευνητές", Έλληνες  και  ξένοι,  που  αναφέρονται  από  δημοσιογράφους,  ότι  πέτυχαν  "θεραπεία"  του  Κορωνοϊού,  δεν  στέκουν  στα  καλά  τους,  χρειάζονται  ψυχίατρο  και  πολύ  υποπτεύομαι  ότι  μάλλον  παρακολουθούνται  και  παίρνουν  κατάλληλη  ψυχιατρική  αγωγή  και  οι  συνάδελφοί  τους  το  γνωρίζουν  αυτό.   

Δεν  μπορούμε  να  νικήσουμε  με  φάρμακα  ούτε  τον  απλό  ιό  που  μας  προκαλεί  το  συνάχι  και  διαδίδεται  ότι  βρέθηκαν φάρμακα  για  να  θεραπεύσουν  τον  Κορωνοϊό. 

Διάφορα  "φάρμακα"  πιθανόν  να  ανακόψουν την  θανατηφόρα  έκβαση  της  νόσου  και  να  προσφέρουν  τον  χρόνο  στον  ίδιο  τον  οργανισμό  να  αντιδράσει. Τώρα  τελευταία,  κυρίως  με  τον  ιό  HIV,  προσπάθησαν,   με σχετική  επιτυχία,  να  παρασκευάσουν  «αντιβιοτικά»,  που  προσπαθούν  να  σκοτώσουν  τους  ιούς  πριν  μπουν  στα  κύτταρα  ή  να  μιμηθούν  τον  τρόπο που  μπαίνουν  στα κύτταρα  και  να  μπλοκάρουν  τον  πολλαπλασιασμό  τους. Το ίδιο περίπου  κάνουν τα Μονοκλωνικά Αντισώματα.

Είναι  δηλαδή,  σε  κάθε  περίπτωση,  ιοστατικά  φάρμακα  και  όχι  ιοκτόνα.  Καθυστερούν  την  λοίμωξη  μέχρι  ο  ίδιος  ο  οργανισμός  να  δημιουργήσει  ιοκτόνα  αντισώματα. Ο δρόμος είναι μακρύς, το θέμα υπερβολικά δύσκολο και συνδέεται με τον Καρκίνο και την Αναπαραγωγή του ανθρώπου. Ίσως σε εκατό με διακόσια χρόνια, αν η επιστημονική έρευνα συνεχισθεί απρόσκοπτα, (αμφιβάλλω - η ερευνητική Λευκή Φυλή καταρρέει σαν τους Αρχαίους Έλληνες), να έχουμε ιοκτόνα "φάρμακα".    

Ζ.Π.

ΜΙΑ ΠΡΟΣΦΑΤΗ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΤΕΧΝΙΚΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΤΟΥ ΜΟΝΑΧΟΥ (TUM) ΚΑΙ ΤΟ ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟ ΙΟΛΟΓΙΑΣ ΣΤΟ Helmholtz Zentrum München, ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ "ΦΑΡΜΑΚΩΝ"  ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΩΝ ΙΩΝ.

Ένα 20εδρο με τριγωνικές επιφάνειες μπορεί με τα κατάλληλα αντισώματα να γίνει «παγίδα» αδρανοποίησης ιών για τους οποίους δεν έχουμε θεραπείες ή εμβόλια.

«Παγίδα»  - οριγκάμι για ιούς κατασκεύασαν επιστήμονες | in.gr  17  Ιουλίου 2021

Άννα Παπαδομαρκάκη

Μέχρι τώρα, έχουμε αναπτύξει αντιβιοτικά κατά των επικίνδυνων βακτηρίων, αλλά λίγα «αντίδοτα» για τη θεραπεία λοιμώξεων από ιούς. Ορισμένες από τις ιογενείς λοιμώξεις μπορούν να προληφθούν με εμβολιασμό, αλλά η ανάπτυξη νέων εμβολίων είναι μακρά και δύσκολη διαδικασία.

Μια διεπιστημονική ερευνητική ομάδα από το Τεχνικό Πανεπιστήμιο του Μονάχου (TUM) το Helmholtz Zentrum του Μονάχου και Πανεπιστήμιο Brandeis των ΗΠΑ το επιχειρεί τώρα να προσεγγίσει το πρόβλημα διαφορετικά: εγκλωβίζουν και εξουδετερώνουν τους ιούς με νανο-κάψουλες ειδικά φτιαγμένες από γενετικό υλικό DNA, με την τεχνική των οριγκάμι. Η ομάδα έχει αναπτύξει νανοδομές από DNA, που μπορούν να παγιδεύσουν τους ιούς και να τους καταστήσουν αβλαβείς.

Η μέθοδος, όπως αναφέρει  το  άρθρο, δοκιμάστηκε σε κυτταρικές καλλιέργειες στους ιούς της ηπατίτιδας και της οικογένειας των αδενοϊών, δημιουργώντας ελπίδες για την επιτυχία της και στους κοροναϊούς.

Νανοδομές DNA

Πριν εμφανιστούν οι νέες παραλλαγές του κορωνοϊού, ο Hendrik Dietz, καθηγητής Βιομοριακής Νανοτεχνολογίας στο Τμήμα Φυσικής του Πολυτεχνείου του Μονάχου και η ομάδα του, ασχολούνταν με την κατασκευή συναρμολογούμενων αντικειμένων μεγέθους ιών.

Ήδη από το 1962, ο βιολόγος Donald Caspar και ο βιοφυσικός Aaron Klug είχαν ανακαλύψει τις γεωμετρικές αρχές σύμφωνα με τις οποίες κατασκευάζονται οι «πρωτεϊνικοί φάκελοι» (το περίβλημα) των ιών. Με βάση αυτές τις γεωμετρικές προδιαγραφές, η ομάδα του Hendrik Dietz στο Τεχνικό Πανεπιστήμιο του Μονάχου, υποστηριζόμενη από τους Seth Fraden και Michael Hagan από το Πανεπιστήμιο Brandeis στις ΗΠΑ, ανέπτυξε μια ιδέα που επέτρεψε την παραγωγή τεχνητών σωμάτων μεγέθους ιού, κενών στο εσωτερικό τους.

Το καλοκαίρι του 2019, η ομάδα διερωτήθηκε αν τέτοια κενά σώματα θα μπορούσαν επίσης να χρησιμοποιηθούν ως ένα είδος «παγίδας ιών». Εάν υπήρχε μια εσωτερική επένδυση φτιαγμένη από μόρια που συνδέονται με ιούς, θα μπορούσαν να δεσμεύουν τους ιούς και να τους απομακρύνουν από την κυκλοφορία. Ταυτόχρονα όμως, τα κενά αυτά σώματα, θα έπρεπε επίσης να έχουν αρκετά μεγάλα ανοίγματα, ώστε οι ιοί να μπορούν να μπουν μέσα.

«Κανένα από τα αντικείμενα που είχαμε κατασκευάσει χρησιμοποιώντας τεχνολογία origami DNA εκείνη την εποχή δεν θα μπορούσε να ενσωματώσει ολόκληρο τον ιό – ήταν απλά πολύ μικρά. Η κατασκευή σταθερών κοίλων σωμάτων αυτού του μεγέθους ήταν μια τεράστια πρόκληση», επισημαίνει ο Hendrik Dietz.

Κιτ για «παγίδα» ιών

Ξεκινώντας από το βασικό γεωμετρικό σχήμα του εικοσάεδρου, όπου οι 20 επιφάνειες είναι τριγωνικές, η ομάδα αποφάσισε να κατασκευάσει τα κενά σώματα – «παγίδες» του ιού από τρισδιάστατες, τριγωνικές πλάκες. Για να συνδεθούν οι πλάκες DNA μεταξύ τους, σε μεγαλύτερες γεωμετρικές δομές, οι άκρες πρέπει να είναι ελαφρώς λοξές. Η σωστή επιλογή και τοποθέτηση των σημείων σύνδεσης στα άκρα διασφαλίζει ότι τα πάνελ αυτοσυναρμολογούνται και δημιουργούν τα επιθυμητά αντικείμενα.

«Με αυτόν τον τρόπο, μπορούμε τώρα να προγραμματίσουμε το σχήμα και το μέγεθος των επιθυμητών αντικειμένων χρησιμοποιώντας τις συγκεκριμένες τριγωνικές πλάκες που μπορεί να φτάσουν μέχρι και τις 180, και να πετύχουμε απόδοση ως και 95%. Παρόλα αυτά, η διαδρομή δεν ήταν εύκολη και είχε και πολλές επαναλήψεις», είπε ο Hendrik Dietz.

Οι ιοί «μπλοκάρονται» αξιόπιστα

Με την αλλαγή των σημείων σύνδεσης στις άκρες των τριγώνων, οι επιστήμονες της ομάδας όχι μόνο μπόρεσαν να δημιουργήσουν κλειστές άδειες σφαίρες, αλλά και σφαίρες με ανοίγματα ή μισά κελύφη. Αυτά μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως παγίδες ιών.

Σε συνεργασία με την ομάδα της καθηγήτριας Ulrike Protzer, επικεφαλής του Ινστιτούτου ιολογίας στο TUM και διευθύντριας του Ινστιτούτου ιολογίας στο Helmholtz Zentrum München, η ομάδα δοκίμασε τις «παγίδες» ιού, σε αδενοϊούς και σε πυρήνες του ιού της ηπατίτιδας Β.

«Ακόμα και ένα απλό μισό κέλυφος του σωστού μεγέθους, δείχνει μια μετρήσιμη μείωση της δραστηριότητας του ιού. Εάν βάλουμε πέντε σημεία σύνδεσης με κατάλληλα αντισώματα, μπορούμε ήδη να αποκλείσουμε τον ιό κατά 80 τοις εκατό, εάν ενσωματώσουμε περισσότερα, επιτυγχάνουμε πλήρη αποκλεισμό» σημείωσε ο Hendrik Dietz.

Για να μην αποδομηθούν αμέσως αυτά τα νανοσωματίδια DNA από τα σωματικά υγρά, η ομάδα ακτινοβόλησε τα τελικά δομικά στοιχεία με υπεριώδη ακτινοβολία και επεξεργάστηκε το εξωτερικό τους περίβλημα με πολυαιθυλενογλυκόλη και ολιγολυσίνη. Τα σωματίδια κρατήθηκαν σταθερά στο πλάσμα ποντικιών για 24 ώρες.

Μια «κατασκευαστική» αρχή

Τώρα το επόμενο βήμα είναι να δοκιμαστούν οι «παγίδες» αυτές σε ζωντανά ποντίκια – πειραματόζωα, αν και ο καθηγητής Ντίετζ εκτιμά ότι το υλικό αυτό, θα είναι ανεκτό και στο ανθρώπινο σώμα. Και επιπλέον μπορούν να κατασκευαστούν με ένα λογικό κόστος.

Η δημιουργία τους ανοίγει νέους δρόμους, αφού εκτός από «παγίδα» ιών, που θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί σε νέους ιούς που αναδύονται, μπορεί να αποτελέσει φορέα αντιγόνων για ταυτόχρονους πολλαπλούς εμβολιασμούς ή ως «όχημα» για τη μεταφορά DNA ή RNA για την εφαρμογή γενετικών θεραπειών ή ως «όχημα» για την μεταφορά φαρμάκων.

ΖΗΝΩΝ ΠΑΠΑΖΑΧΟΣ