ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΜΙΚΡΟΒΙΑ ΠΑΡΑ ΑΝΘΡΩΠΟΙ. ΤΟ ΜΙΣΟ ΣΩΜΑ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ. ΤΑ ΣΩΜΑΤΑ ΜΑΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΑΡΑ ΕΝΑ ΜΕΡΟΣ ΕΝΟΣ ΜΙΚΡΟΒΙΑΚΟΥ ΚΟΣΜΟΥ. ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΕΡΙΦΕΡΟΜΕΝΕΣ ΑΠΟΘΗΚΕΣ ΜΙΚΡΟΒΙΩΝ.

 

ΤΟ ΕΚΦΥΛΙΣΜΕΝΟ ΑΠΟΘΕΜΑ. ΣΤΟ ΜΕΤΡΟ ΤΟΥ ΤΟΡΟΝΤΟ ΤΟΥ ΚΑΝΑΔΑ ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ ΓΙΑ ΤΑ ΜΙΚΡΑ ΠΑΙΔΙΑ: «ΓΙΝΕΤΕ ΟΜΟΦΥΛΟΦΙΛΟΙ».

 

ΜΑΣ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΖΟΥΝ ΓΙΑ ΣΦΑΓΗ ΣΑΝ «ΕΚΦΥΛΙΣΜΕΝΟ ΑΠΟΘΕΜΑ»;‏ ΣΤΟ 90% ΤΩΝ ΝΕΩΝ ΣΗΜΕΡΑ ΑΝΙΧΝΕΥΕΤΑΙ ΣΤΟ ΑΙΜΑ ΤΟΥΣ ΔΙΣΦΑΙΝΟΛΗ, ΠΟΥ ΘΗΛΥΚΟΠΟΙΕΙ ΤΟΥΣ ΑΝΔΡΕΣ ΚΑΙ ΠΡΟΚΑΛΕΙ ΚΑΡΚΙΝΟ.

 

ΤΙ ΕΓΙΝΕ ΣΤΙΣ 24 ΙΟΥΛΙΟΥ 1974

Η ΛΥΣΗ ΤΗΣ ΜΑΓΙΟΜΥΓΑΣ  

 Ολα τα ζώα του πλανήτη μας ζούν συμβιωτικά με έναν τεράστιο αριθμό μικροοργανισμών.  Το 57% του ανθρώπινου σώματος αποτελείται από βακτήρια, ιούς και μύκητες.  Tα μικρόβια είναι η πιο πολυπληθής μορφή ζωής στον πλανήτη μας και κατοικούν σε όλα τα πιθανά (και μερικές φορές απίθανα) οικοσυστήματα. Το μισό σώμα του ανθρώπου δεν είναι ανθρώπινο. Δεν είμαστε αυτόνομοι οργανισμοί. Είμαστε συμβιωτικοί οργανισμοί. Συμβιώνουμε με τρισεκατομμύρια μικροοργανισμούς, βακτήρια, μύκητες, πρωτόζωα και ιούς που ζουν στο δέρμα μας, στον πεπτικό μας σωλήνα, στο νευρικό μας σύστημα, στο αναπνευστικό, στο γεννητικό, παντού. Για να καταλάβουμε τα μεγέθη, τα  μικρόβια είναι πολλαπλάσια σε αριθμό από τα σωματικά μας κύτταρα, ενώ αριθμούν πάνω από 100.000 διαφορετικά είδη.  Εμείς και τα βακτήριά μας αποτελούμε ένα οικοσύστημα. Το έντερο του ανθρώπου φιλοξενεί πάνω από 100 περίπου τρισεκατομμύρια  μικροοργανισμούς.

 

Διαβάστε  προσεκτικά  και  το  άρθρο:

 AΝ ΞΕΡΑΜΕ ΤΙ ΜΑΣ ΕΤΟΙΜΑΖΟΥΝ ΜΕ ΒΙΟΛΟΓΙΚΟ ΠΟΛΕΜΟ. ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΑΣ ΖΗΤΗΣΕ ΑΠΟ ΤΟ 2006 ΤΟΝ ΦΟΝΟ ΤΟΥ 90% ΤΟΥ ΠΛΗΘΥΣΜΟΥ ΤΗΣ ΓΗΣ ΜΕ ΤΟΝ ΙΟ «ΑΕΡΟΒΙΟ ΕΜΠΟΛΑ».

 

Τα μικρόβια βρίσκονται παντού. Στον αέρα, στο έδαφος, στο νερό, πάνω στο δέρμα και τα μαλλιά μας, στο στόμα και το έντερό μας, πάνω και μέσα στις τροφές που καταναλώνουμε. Μετατρέπουν το έδαφος σε εύφορο, καθαρίζουν το περιβάλλον, μεταβάλλουν - συχνά βελτιώνουν - την τροφή μας, σχηματίζουν στο ανθρώπινο σώμα βιταμίνες προς όφελός μας, μερικά μάλιστα μας προστατεύουν από λιγότερο επιθυμητά μικρόβια. Τα μικρόβια συχνά θεωρούνται επικίνδυνα, διότι ορισμένα είδη (μικρός όμως αριθμός) μπορούν να προκαλέσουν ασθένειες, να αλλοιώσουν τις τροφές ή να καταστρέψουν πολύτιμα υλικά. Οι περισσότεροι άνθρωποι συνειδητοποιούν την ύπαρξη των μικροβίων μόνο όταν συμβούν παρόμοιες ατυχείς καταστάσεις. Ωστόσο, στο σύνολό τους, αντιπροσωπεύουν έναν συναρπαστικό κόσμο αόρατων, ή μετά βίας ορατών πλασμάτων, τα οποία συμμετέχουν σε όλες τις διαδικασίες που η ζωή πάνω στη Γη διαθέτει την ικανότητα να πραγματοποιεί. Πλάσματα τα οποία έχουν επηρεάσει, και εξακολουθούν να επηρεάζουν, βαθιά τη ζωή μας και το περιβάλλον.

  

Στο βιβλίο της Ο συμβιωτικός πλανήτης, η διάσημη βιολόγος Lynn Margulis υποστηρίζει ότι η συμβίωση, δηλαδή το σύνολο των οργανισμών από διαφορετικά είδη που ζουν σε φυσική επαφή μεταξύ τους, έπαιξε κρίσιμο ρόλο στις απαρχές του εξελικτικού νεωτερισμού. Εκτείνοντας την έρευνά της από τις μικρότερες μορφές ζωής, τα βακτήρια, έως τη μεγαλύτερη, την ίδια τη ζωντανή Γη, η Lynn Margulis εξηγεί τη συμβιωτική προέλευση πολλών από τις πιο σημαντικές εξελικτικές καινοτομίες. Τα κύτταρα εξελίχθηκαν ως συμβιωτικές ενότητες διάφορων ειδών βακτηρίων. Το σεξ (και η αναπόφευκτη συνέπειά του, ο θάνατος) εμφανίσθηκε όταν απέτυχαν οι προσπάθειες για κανιβαλισμό, με αποτέλεσμα τις εποχικές επαναλαμβανόμενες συνενώσεις κάποιων μικροσκοπικών προγόνων μας. Η άγονη στεριά έγινε καταπράσινη μόνο μετά τις συμβιώσεις φυκών και μυκήτων, που εξελίχθηκαν σε φυτά.  Η Γαία, το μεγαλύτερο τέλεια ρυθμισμένο οικοσύστημα στη γήινη επιφάνεια, αποτελεί ένα συμβιωτικό σύστημα, όπως φαίνεται από το Διάστημα.

Σε τούτο το έξοχο βιβλίο της, η Margulis περιγράφει τη μύησή της στον κόσμο της επιστήμης, αλλά και το ξεκίνημα της σύγχρονης επανάστασης στην εξελικτική βιολογία.  Αναφέρεται στη σημασία της ταξινόμησης των ειδών για τον τρόπο με τον οποίο κατανοούμε τον έμβιο κόσμο.  

Η  ΣΥΜΒΙΩΣΙΣ  (symbiosis)

Στη  Βιολογία με τον Ελληνικό  όρο συμβίωση, που αποτελεί και διεθνή όρο (symbiosis),   ή κατ΄ άλλους βιολογική αμοιβαιότητα (mutualism), χαρακτηρίζεται η σχέση που μπορεί ν΄ αναπτυχθεί μεταξύ ανόμιων οργανισμών από την οποία ωφελούνται και οι δύο εταίροι που στη προκειμένη περίπτωση έκαστος ονομάζεται "συμβιωτικός οργανισμός" (symbiot).

Για παράδειγμα τέτοια συμβίωση παρατηρείται ανάμεσα στο καβούρι Pagarus και της θαλάσσιας ανεμώνης Adamsia Palliata η οποία και ζει στο όστρακο του κάβουρα. Από τη συμβίωση αυτή η μεν ανεμώνη τρέφεται με υπολείμματα τροφής του κάβουρα, ο δε κάβουρας είναι καμουφλαρισμένος από την ανεμώνη, της οποίας τα νηκτικά κύτταρά της τον προστατεύουν. Παρόμοια τέτοια σχέση παρατηρείται και σε είδη ψαριών που φωλιάζουν μέσα σε επικίνδυνες ανεμώνες. ή όπως σε ιπποπόταμους και μικρά πουλιά που τρέφονται από υπολείμματα των τροφών τους ενώ ταυτόχρονα τους καθαρίζουν από τυχόν εξωπαράσιτα. 

 

Ολα τα ζώα του πλανήτη μας ζούν συμβιωτικά με έναν τεράστιο αριθμό μικροοργανισμών.  

 Διαμορφωμένες μέσα από αιώνες συνεξέλιξης, οι σχέσεις ανάμεσα στα μη παθογόνα βακτήρια και τους ξενιστές τους έχουν αναπτυχθεί και έχουν ευδοκιμήσει ως αλληλεπιδράσεις που προσφέρουν αμοιβαία οφέλη, τόσο στα μικρόβια όσο και στους ξενιστές. 

Το μισό σώμα του ανθρώπου δεν είναι ανθρώπινο. Δεν είμαστε αυτόνομοι οργανισμοί. Είμαστε συμβιωτικοί οργανισμοί. Συμβιώνουμε με τρισεκατομμύρια μικροοργανισμούς, βακτήρια, μύκητες, πρωτόζωα και ιούς που ζουν στο δέρμα μας, στον πεπτικό μας σωλήνα, στο νευρικό μας σύστημα, στο αναπνευστικό, στο γεννητικό, παντού. Για να καταλάβουμε τα μεγέθη τα  μικρόβια είναι πολλαπλάσια σε αριθμό από τα σωματικά μας κύτταρα, ενώ αριθμούν πάνω από 100.000 διαφορετικά είδη.  Εμείς και τα βακτήριά μας αποτελούμε ένα οικοσύστημα.

Σε ένα οικοσύστημα οι οργανισμοί που το αποτελούν συνεργάζονται, δίνουν και παίρνουν. Για να υπάρχει ισορροπία και να λειτουργεί καλά το οικοσύστημά μας πρέπει όλα τα μέλη του να είναι καλά. Με απλά λόγια αν θέλουμε ο οργανισμός μας να είναι υγιής πρέπει και τα βακτήριά μας να είναι ευτυχισμένα για να μπορούν να μας προσφέρουν τα οφέλη τους που είναι πολλά και σημαντικά. Όταν αυτά υποφέρουν υποφέρουμε κι εμείς. Όταν τα σκοτώνουμε με τις τοξίνες των τροφών και των φαρμάκων, όταν δεν τα τρέφουμε καλά, αρρωσταίνουν και πεθαίνουν κι έτσι αρρωσταίνουμε κι εμείς.

“Tα μικρόβια του σώματός μας κρατούν το κλειδί για την υγεία και την ευτυχία μας» λέει χαρακτηριστικά η εξελικτική βιολόγος Dr. Alanna Collen.

Αλλά από πού προμηθευόμαστε τα βακτήριά μας; Από τον οργανισμό της μητέρας μας με τη γέννησή μας, όταν ο τοκετός είναι φυσιολογικός και όχι με καισαρική. Από τον θηλασμό και ιδιαίτερα από το πρωτόγαλα, που περιέχει ωφέλιμα βακτήρια αλλά και θρεπτικές ουσίες ειδικές για την διατροφή τροφή τους. Η φύση έχει προβλέψει ώστε όχι μόνο να προμηθευόμαστε τα καλά μας βακτήρια αλλά έχει φροντίζει και για την διατροφή τους το πρώτο διάστημα της ζωής μας.

Tα μικρόβια είναι η πιο πολυπληθής μορφή ζωής στον πλανήτη μας και κατοικούν σε όλα τα πιθανά (και μερικές φορές απίθανα) οικοσυστήματα. Ο άνθρωπος δεν θα μπορούσε φυσικά να αποτελεί εξαίρεση. Καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής μας ερχόμαστε συνεχώς σε επαφή με αυτούς τους μικροσκοπικούς οργανισμούς. Ουσιαστικά έχουμε εξελιχθεί μαθαίνοντας να ζούμε μαζί τους. Το ανοσοποιητικό μας σύστημα είναι έτσι δομημένο ώστε να μας προστατεύει από εξωτερικές απειλές, όπως μολύνσεις από διάφορους παθογόνους μικροοργανισμούς, και από εσωτερικές απειλές, όπως ο καρκίνος. Τι συμβαίνει όμως με τον τεράστιο αριθμό των μικροοργανισμών που ζει μέσα μας χωρίς να ευθύνεται άμεσα για κάποια ασθένεια; Πώς διαφυλάσσεται η ισορροπία ανάμεσα στο ανοσοποιητικό μας σύστημα και στους συμβιωτικούς μικροοργανισμούς;

Το ανθρώπινο σώμα είναι μόνιμα αποικισμένο από μικροοργανισμούς σε όλες τις επιφάνειές του που είναι εκτεθειμένες στο περιβάλλον. Εκτός από τον γαστρεντερικό σωλήνα, που έχει την πρωτοκαθεδρία, το δέρμα, τα γεννητικά όργανα και η αναπνευστική οδός κατακλύζονται επίσης από μικροοργανισμούς. Ποιο είναι όμως το όφελος για τον άνθρωπο; Γιατί επιτρέπουν οι μηχανισμοί άμυνας του σώματός μας να φιλοξενούμε αυτόν τον τεράστιο αριθμό ξένων κυττάρων; Η απάντηση είναι απλή: διότι δεν υπάρχει άλλη λύση. Πολλές από τις κρίσιμες λειτουργίες μας επιτελούνται χάρη στην ύπαρξη των συμβιωτικών βακτηρίων. Η σύνθεση των βιταμινών, η πέψη πολύπλοκων πολυσακχαρικών ενώσεων, η διατήρηση του φραγμού ανάμεσα στο εξωτερικό περιβάλλον του εντέρου και του εντερικού επιθηλίου αλλά και η προστασία από την είσοδο παθογόνων μικροοργανισμών, είναι μερικές από αυτές. Εκατομμύρια χρόνια εξέλιξης έχουν συνδέσει άρρηκτα την υγεία μας με τα συμβιωτικά βακτήρια.

Τα σώματά μας δεν είναι παρά μέρος ενός μικροβιακού κόσμου.

Το 57% του ανθρώπινου σώματος αποτελείται από βακτήρια, ιούς και μύκητες
 
Περισσότερο από το ήμισυ του ανθρώπινου σώματος δεν είναι ακριβώς ανθρώπινο, καθώς τα ανθρώπινα κύτταρα αποτελούν μόνο το 43% των συνολικών κυττάρων που υπάρχουν σε ένα ανθρώπινο σώμα.
Τα υπόλοιπα, που είναι και περισσότερα (57%) ανήκουν σε βακτήρια, ιούς, μύκητες και άλλους μικροοργανισμούς που φιλοξενούνται στο σώμα μας.

Όπως δήλωσε στο BBC ο καθηγητής Ρομπ Νάιτ του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια-Σαν Νμτιέγκο, «είστε περισσότερο μικρόβιο, παρά άνθρωπος». Όπως είπε, σύμφωνα με τις πιο πρόσφατες εκτιμήσεις (ακριβές μέτρημα προφανώς δεν είναι εφικτό), η αναλογία ανθρωπίνων-μικροβιακών κυττάρων γέρνει υπέρ των δεύτερων (43%-57%).
Σταδιακά οι επιστήμονες αρχίζουν να συνειδητοποιούν για τα καλά ότι αυτό το «άλλο μισό» μας, το μικροβίωμα, παίζει καθοριστικό ρόλο στην υγεία και στην αρρώστια, από τις αλλεργίες έως το Πάρκινσον. Η επίγνωση αυτή ήδη οδηγεί σε νέους θεραπευτικούς δρόμους για διάφορες παθήσεις.
«Τα μικρόβια είναι ουσιώδη για την υγεία μας. Το σώμα σας δεν είναι μόνο εσείς», τονίζει η καθηγήτρια Ρουθ Λέι του γερμανικού Ινστιτούτου Μαξ Πλανκ.
«Ανακαλύπτουμε ότι αυτά τα μικροσκοπικά πλάσματα μεταμορφώνουν πλήρως την υγεία μας με τρόπους που δεν είχαμε φανταστεί έως πρόσφατα» ανέφερε ο Νάιτ.
Είτε πάνω στο σώμα είτε μέσα σε αυτό, τα μικρόβια αφθονούν, αν και το πραγματικό «πάρτι» γίνεται στο ανθρώπινο έντερο, όπου υπάρχει η μεγαλύτερη συγκέντρωση και ποικιλία τους.
Αυτό σημαίνει ότι ο άνθρωπος δεν είναι μόνο άνθρωπος (ή μάλλον δεν είναι κατά πλειοψηφία άνθρωπος) ούτε από γενετική άποψη, αφού στο καθαρά ανθρώπινο γονιδίωμα των περίπου 20.000 γονιδίων θα πρέπει να προστεθεί το μικροβιακό γονιδίωμα, κάτι που ανεβάζει τον αριθμό των γονιδίων στο ανθρώπινο σώμα στα δύο έως 20 εκατομμύρια!
«Δεν έχουμε μόνο ένα γονιδίωμα, καθώς τα γονίδια του μικροβιώματός μας απαρτίζουν ουσιαστικά ένα δεύτερο γονιδίωμα, που επαυξάνει τη δραστηριότητα του δικού μας. Αυτό που μας κάνει ανθρώπους, είναι ο συνδυασμός του δικού μας DNA με το DNA των μικροβίων του εντέρου μας» δήλωσε ο καθηγητής μικροβιολογίας Σαρκίς Μαζμανιάν του Ιντιτούτου Τεχνολογίας της Καλιφόρνιας (Caltech).
Και ενώ οι επιστήμονες έχουν κάνει πολύ πετυχημένη δουλειά με τα εμβόλια και τα αντιβιοτικά στο να καταπολεμήσουν τα «κακά» μικρόβια, γίνεται πλέον ολοένα πιο αντιληπτό ότι αυτό έχει καταστροφικές παρενέργειες για τα «καλά» μικρόβια, πράγμα που -εν μέρει τουλάχιστον- εξηγεί την εκρηκτική αύξηση στα περιστατικά αλλεργιών και αυτοάνοσων παθήσεων.
«Οι μεταβολές στο μικροβίωμα, που συμβαίνουν ως αποτέλεσμα της επιτυχίας στην καταπολέμηση των παθογόνων μικροοργανισμών, έχουν πλέον συμβάλει σε νέες ασθένειες που πρέπει να αντιμετωπίσουμε» επεσήμανε η δρ Λέι.
Όχι μόνο παθήσεις όπως η φλεγμονώδης νόσος του εντέρου, αλλά ακόμη και η κατάθλιψη, ο αυτισμός ή η αποτελεσματικότητα των αντικαρκινικών φαρμάκων φαίνεται να επηρεάζονται σημαντικά από τον δεύτερο εαυτό μας, τον μικροβιακό.
Η μικροβιακή θεραπευτική ιατρική βρίσκεται ακόμη στα αρχικά στάδια της, αλλά πολλοί επιστήμονες πιστεύουν ότι η παρακολούθηση και η χειραγώγηση του μικροβιώματος θα αποτελέσει καθημερινή ρουτίνα στο μέλλον, φέρνοντας μια επανάσταση στην ιατρική.

 

ΤΑ ΜΙΚΡΟΒΙΑ

Ένας ενήλικος άνθρωπος που ζυγίζει 90 κιλά, στην πραγματικότητα ζυγίζει 87. Τα 3 κιλά από το βάρος του είναι το βάρος από τρισεκατομμύρια μικρόβια, ιούς και βακτήρια που κουβαλάει στο κορμί του.

Υπάρχουν πάνω από 10.000 βακτηριακά είδη στο ανθρώπινο οικοσύστημα.  Ενώ το ανθρώπινο γονιδίωμα διαθέτει περίπου 22.000 γονίδια που κωδικοποιούν τις αναγκαίες πρωτεΐνες, το ανθρώπινο μικροβίωμα περιλαμβάνει γύρω στα οκτώ εκατομμύρια τέτοια γονίδια, άρα τα γονίδια των βακτηρίων μέσα στο σώμα μας είναι 360 φορές περισσότερα από τα αμιγώς «δικά μας». Τα σώματά μας δεν είναι παρά μέρος ενός μικροβιακού κόσμου.
200 επιστήμονες από 80 πανεπιστήμια των ΗΠΑ, μαζί με το Εθνικό Ινστιτούτο της χώρας, αποφάσισαν για πρώτη φορά στην ιστορία της ανθρωπότητας, να γράψουν ένα προς ένα, όλα τα μικρόβια, όλους τους ιούς, όλα τα βακτήρια και όλους τους μικροοργανισμούς που έχει ο άνθρωπος στο σώμα του. Τα αποτελέσματα των ερευνών παρουσιάστηκαν σε μία σειρά επιστημονικών ερευνών, δύο στο περιοδικό «Nature» και 12 στο περιοδικό PLoS.

Οι ερευνητές για πρώτη φορά ανέλυσαν εξονυχιστικά τους μικροβιακούς πληθυσμούς 242 υγιών ενηλίκων ηλικίας 18 έως 40 ετών (129 ανδρών και 113 γυναικών), από τους οποίους έλαβαν δείγματα ιστών από δεκάδες διαφορετικά σημεία του σώματός τους (δέρμα, στόμα, μύτη, έντερο, κόλπος κ.α.). Τα μικρόβια αυτά προκαλούν κάποια ελαφριά ή σοβαρότερη ασθένεια, τον περισσότερο χρόνο ζουν σε αρμονική ισορροπία με τον άνθρωπο και μάλιστα παίζουν ζωτικό ρόλο, όπως να διασπούν τροφές που ο άνθρωπος μόνος του δεν θα μπορούσε να χωνέψει. Παράλληλα, παράγουν βιταμίνες και αντιφλεγμονώδεις ουσίες που ο άνθρωπος δεν μπορεί να παράγει, ενισχύοντας έτσι το ανοσοποιητικό σύστημά μας και καταπολεμώντας τα παθογόνα μικρόβια. Όλοι οι υγιείς άνθρωποι είναι φορείς παθογόνων μικροοργανισμών, χωρίς όμως συνήθως να αρρωσταίνουν. Το ερώτημα στο οποίο πλέον στρέφεται η προσοχή των επιστημόνων, είναι πότε και γιατί «πυροδοτείται» μία, ίσως και θανατηφόρα, ασθένεια σε ένα άνθρωπο, ενώ ένας άλλος που έχει παρόμοια μικρόβια, παραμένει υγιής.

Ανακαλύφθηκαν 2.000 άγνωστα έως τώρα είδη βακτηρίων στο ανθρώπινο έντερο.
 
Το ανθρώπινο έντερο φιλοξενεί το πλουσιότερο οικοσύστημα μικροβίων (το μικροβίωμα) στο ανθρώπινο σώμα.
Ευρωπαίοι επιστήμονες ανακάλυψαν πολλά νέα είδη βακτηρίων -σχεδόν 2.000- που ζουν μέσα στο έντερο των ανθρώπων και ήσαν άγνωστα μέχρι σήμερα.

Οι ερευνητές του Ευρωπαϊκού Ινστιτούτου Βιοπληροφορικής του Ευρωπαϊκού Εργαστηρίου Μοριακής Βιολογίας (EMBL) και του Ινστιτούτου Wellcome Sanger της Βρετανίας, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό "Nature", χρησιμοποίησαν μεθόδους υπολογιστικής βιολογίας για να αναλύσουν δείγματα από ανθρώπους από διάφορες χώρες του κόσμου.
Με τα νέα ευρήματα γίνεται πιο ολοκληρωμένος ο κατάλογος των συχνότερων μικροοργανισμών που ζουν στο έντερο των Ευρωπαίων και των Αμερικανών, αλλά υπάρχουν ακόμη σημαντικά κενά για τους ανθρώπους άλλων περιοχών της Γης.
Το ανθρώπινο έντερο φιλοξενεί το πλουσιότερο οικοσύστημα μικροβίων (το μικροβίωμα) στο ανθρώπινο σώμα. Οι επιστήμονες προσπαθούν να διευρύνουν τις γνώσεις τους γι' αυτό, ανακαλύπτοντας νέα άγνωστα είδη βακτηρίων, ώστε να κατανοήσουν το θετικό ή αρνητικό ρόλο που παίζουν για την υγεία των ανθρώπων.


Τα νέα περίπου 2.000 είδη που ανακαλύφθηκαν, δεν έχουν ακόμη καλλιεργηθεί στο εργαστήριο, συνεπώς δεν υπάρχουν γνώσεις για το τι μπορεί να κάνουν μέσα στο σώμα.

«Οι υπολογιστικές μέθοδοι μας επιτρέπουν να κατανοήσουμε βακτήρια που ακόμη δεν έχουμε μπορέσει να καλλιεργήσουμε στο εργαστήριο. Χρησιμοποιώντας τη μετα-γονιδιωματική για να ανακατασκευάσουμε τα βακτηριακά γονιδιώματα, είναι λιγάκι σα να φτιάχνουμε εκατοντάδες παζλ, έχοντας προηγουμένως ανακατέψει όλα τα κομμάτια τους και χωρίς να ξέρουμε ποιά είναι η τελική εικόνα τους», δήλωσε ο επικεφαλής ερευνητής Ρομπ Φιν.

Η νέα μελέτη επιβεβαίωσε πόσο διαφέρει η σύνθεση του εντερικού μικροβιώματος ανά τον κόσμο. «Βλέπουμε πολλά ίδια είδη βακτηρίων στους πληθυσμούς της Ευρώπης και της Βόρειας Αμερικής. Όμως τα λίγα δείγματα που έχουμε για Νοτιοαμερικανούς και Αφρικανούς, αποκαλύπτουν σημαντική διαφοροποίηση. Αυτό σημαίνει ότι η συλλογή δεδομένων από περισσότερους πληθυσμούς είναι ουσιώδης, αν θέλουμε να διαμορφώσουμε μια αληθινά ολοκληρωμένη εικόνα για τη σύνθεση του ανθρωπίνου εντέρου», πρόσθεσε ο Φιν.

37 εκατ. μικρόβια κουβαλάμε όταν μπαίνουμε σε ένα δωμάτιο.

Όταν κάποιος άνθρωπος μπει σε ένα κλειστό δωμάτιο θα προσθέσει στον χώρο 37.000.000 μικρόβια τα οποία κουβαλάει. Αυτό είναι το συμπέρασμα μιας ιδιότυπης έρευνας επιστημόνων από το πανεπιστήμιο Yale, που θέλουν να τονίσουν την σημασία του αερισμού των κλειστών χώρων.

“Ζούμε μέσα μία μικροβιακή σούπα και, σε μεγάλο βαθμό, αυτοί οι μικροοργανισμοί βρίσκονται πάνω μας”, δήλωσε ο Τζ. Πέκια, επικεφαλής της έρευνας και τόνισε ότι “η σκόνη στο πάτωμα, που έχει εναποτεθεί εκεί και από τους προηγούμενους από εμάς, αποτελεί τη βασική πηγή των βακτηρίων που αναπνέουμε”.
Οι ερευνητές μέτρησαν και ανέλυσαν τα βιολογικά σωματίδια (πέρα από τα ανόργανα που αποτελούν το υπόλοιπο τμήμα της σκόνης) σε ένα δωμάτιο για μία περίοδο οκτώ ημερών (τέσσερις μέρες όταν ήταν συνεχώς άδειο και άλλες τέσσερις όταν έμπαιναν περιοδικά άνθρωποι). Καθ΄ όλο αυτό το διάστημα, οι πόρτες και τα παράθυρα έμεναν διαρκώς κλειστά.
Όταν οι άνθρωποι κυκλοφορούσαν στον κλειστό χώρο, όπως έδειξαν οι μετρήσεις, υπήρχε σημαντική αύξηση στις αερομεταφερόμενες συγκεντρώσεις βακτηρίων, μυκήτων και άλλων μικροοργανισμών κάθε μεγέθους. Περίπου το 18% τόσο των νέων όσο και των προϋπαρχόντων βακτηρίων προέρχονταν από τους ίδιους τους ανθρώπους που τα είχαν μεταφέρει στον χώρο, ενώ οι υπόλοιποι μικροοργανισμοί προέρχονταν από τα φυτά και άλλες πηγές.
Με δεδομένο ότι οι άνθρωποι των πόλεων περνάνε τις περισσότερες ώρες της μέρας σε κλειστούς χώρους, όπως είπαν οι ερευνητές, πρέπει να δίνεται μεγάλη σημασία στον αερισμό και στην εύρεση νέων τρόπων καθαρισμού τους. «Όλες τις μολυσματικές νόσους που κολλάμε, ουσιαστικά τις κολλάμε μέσα σε κλειστούς χώρους», υπογράμμισε ο Πέκια.

ΤΟ ΣΤΟΜΑ
Το στόμα μας κατοικείται από 500-1.000 τύπους διαφορετικών βακτηρίων, 70-80 είδη μυκήτων και μια πληθώρα από ιούς και παράσιτα. Κι έτσι τμήμα αυτού που αντιλαμβανόμαστε ως γεύση είναι απλώς ένα συνονθύλευμα μικροοργανισμών, άλλων επικίνδυνων και επιβλαβών και άλλων ωφέλιμων.

ΟΙ ΤΡΙΧΕΣ
5 εκατομμύρια θύλακες τρίχας καλύπτουν το σώμα μας. Η κερατίνη ξεπετάγεται από το σώμα μας όπως ανθός που βλασταίνει! Και το κάνει με τη μορφή μιας νεκρής πρωτεΐνης που οι άνθρωποι αρέσκονται να αποκαλούν μαλλιά. Αλλά και τα νύχια και το δέρμα είναι καμωμένα από κερατίνη και όπως ξέρουμε, τα κέρατα, οι οπλές και τα νύχια των ζώων επίσης από κερατίνη είναι φτιαγμένα.
Τα πόδια μας φιλοξενούν κάπου 250.000 ιδρωτοποιούς αδένες, οι οποίοι παράγουν μισό κιλό ιδρώτα κάθε μέρα ανελλιπώς, το καταλληλότερο υγρό πλαίσιο για την ανάπτυξη βακτηρίων.
Αποβάλλουμε τα νεκρά κύτταρα της επιδερμίδας ανοίγοντας χώρο για τα καινούρια, με ρυθμό 500 εκατ. κυττάρων την ημέρα.

Η ΒΛΕΝΝΑ
Το σώμα μας είναι μια πελώρια κάνουλα βλέννας. Η γλοιώδης ουσία που παράγεται στους βλεννογόνους αδένες είναι στην πραγματικότητα ένα προστατευτικό στρώμα που καθαρίζει την αναπνευστική, την πεπτική, ακόμα και τη γεννητική οδό. 1 λίτρο βλέννας παράγει ο οργανισμός μας καθημερινά και ένα καλό ποσοστό αυτού το καταπίνουμε. Η βλέννα μας προστατεύει από την εξαιρετικά διαβρωτική δράση του υδροχλωρικού οξέος στο στομάχι.  Η  βλέννα  μας  προστατεύει,  αλλά πολλές  φορές  γίνεται  και  άριστο  θρεπτικό  υποστρωμα  για  τα  μικρόβια.

Εκατό διαφορετικά είδη μυκήτων συναντάμε μόνο στα πόδια μας. 
Φιλοξενούμε κάπου 100 τρισεκατομμύρια βακτήρια στο εσωτερικό του σώματος. Μόλις το 10% από αυτά τα κύτταρα είναι ανθρώπινα.

ΤΟ  ΕΝΤΕΡΟ  ΤΟΥ  ΑΝΘΡΩΠΟΥ

Δεν υπάρχει καλύτερο παράδειγμα που να καταδεικνύει αυτή τη σχέση αμοιβαιότητας ανθρώπου – μικροβίων  από αυτό του κατώτερου γαστρεντερικού σωλήνα των θηλαστικών. Το έντερο των θηλαστικών είναι από μόνο του ένα πολύπλοκο οικοσύστημα που αποτελείται από έναν τεράστιο αριθμό συμβιωτικών βακτηρίων που φυσιολογικά συνυπάρχουν με τα κύτταρα, τους ιστούς αλλά κυρίως το ανοσοποιητικό σύστημα των ξενιστών τους.

Το πιο εντυπωσιακό στοιχείο σε αυτή τη συγκατοίκηση είναι ότι αυτός που «καίγεται» για τη συμβίωση δεν είναι οι μικροοργανισμοί αλλά οι ίδιοι οι ξενιστές που έχουν αναπτύξει κατά τη διάρκεια της εξέλιξης μηχανισμούς προσέλκυσης των «χρήσιμων» μικροοργανισμών. Από τη στιγμή που εγκαθίστανται τα συμβιωτικά βακτήρια μέσα στον ξενιστή, αρχίζει μια έντονη μετάδοση κρίσιμων μηνυμάτων προς τον τελευταίο που έχουν ως αποτέλεσμα (μεταξύ άλλων) την επαγωγή της ωρίμανσης των κυττάρων του ανοσοποιητικού συστήματος και των ιστών του σώματός του, πράγμα που τελικά θα οδηγήσει στην προστασία του απέναντι στους βλαπτικούς και πάντα ανεπιθύμητους παθογόνους μικροοργανισμούς.

Εάν για κάποιο λόγο διαταραχθεί η ισορροπία ανάμεσά τους, τότε οι εν λόγω μικροοργανισμοί μπορεί να αρχίσουν να προκαλούν μικρές αλλά, δυνητικά, εάν δεν αντιμετωπιστούν, και χρόνιες διαταραχές στην υγεία του ξενιστή, όπως είναι για παράδειγμα η ιδιοπαθής φλεγμονώδης νόσος του εντέρου και ο καρκίνος του παχέος εντέρου.

Το έντερο του ανθρώπου φιλοξενεί πάνω από 100 περίπου τρισεκατομμύρια  μικροοργανισμούς. Αυτό ισοδυναμεί με 1011 - 1012 μικροβιακά κύτταρα για κάθε γραμμάριο εντερικού περιεχομένου. Πόσοι άραγε γνωρίζουν ότι το 60% του ξηρού βάρους των περιττωμάτων μας είναι βακτήρια; Με άλλα λόγια, στο έντερό μας έχουμε μικροοργανισμούς που συνολικά ζυγίζουν περίπου 1 ολόκληρο κιλό, καθιστώντας τον γαστρεντερικό μας σωλήνα το πιο πυκνοκατοικημένο μέρος ολόκληρου του πλανήτη.  Μέχρι πρόσφατα, οι γνώσεις μας για τη σύνθεση του μικροβιακού πληθυσμού του εντέρου του ανθρώπου ήταν σχετικά περιορισμένες διότι οι πληροφορίες συλλέγονταν από μελέτες που βασίζονταν σε μεθόδους καλλιέργειας των μικροοργανισμών. Σήμερα, με την εφαρμογή σύγχρονων μεθόδων μοριακής βιολογίας όπως είναι η μεγάλης κλίμακας αλληλούχηση των γονιδιωμάτων και η φυλογενετική ανάλυση (μια μέθοδος εξελικτικής κατάταξης των οργανισμών με βάση τις ομοιότητες που παρουσιάζουν στο DNA τους), έγινε δυνατή μια αρκετά λεπτομερής απογραφή των μικροοργανισμών του εντέρου μας. Από τέτοιου τύπου αναλύσεις φάνηκε ότι, παρά το γεγονός ότι υπάρχουν πάνω από 55 φύλα βακτηρίων και 13 φύλα Αρχαίων στη Γη, στο έντερό μας κατοικούν κατά συντριπτική πλειοψηφία μόνο δύο φύλα βακτηρίων (τα Bacteroidetes και τα Firmicutes σε αναλογία μεγαλύτερη του 90%) και μόνο ένα είδος Αρχαίων (το Μethanobrevibacter smithii). Αυτό το εύρημα υποδηλώνει ότι οι συγκεκριμένοι μικροοργανισμοί δεν βρίσκονται εκεί τυχαία αλλά θα πρέπει να έχει ευνοηθεί ο αποικισμός τους από τον ίδιο τον ξενιστή.


ΤΟ  ΑΝΟΣΟΛΟΓΙΚΟ  ΣΥΣΤΗΜΑ  ΤΟΥ  ΑΝΘΡΩΠΟΥ  ΚΑΙ  ΤΑ  ΣΥΜΒΙΩΤΙΚΑ  ΜΙΚΡΟΒΙΑ 

Η μεγαλύτερη ίσως συνεισφορά των συμβιωτικών βακτηρίων στον άνθρωπο αφορά την ανάπτυξη και τη λειτουργία του ίδιου του ανοσολογικού συστήματός του. Στην πραγματικότητα, βακτηριακοί πληθυσμοί και πληθυσμοί κυττάρων του ανοσοποιητικού συστήματος βρίσκονται σε πολύ στενή επαφή, με αποτέλεσμα να επηρεάζουν οι μεν τους δε. Σε γενικές γραμμές, η ανεπαρκής και ανολοκλήρωτη εικόνα που παρουσιάζουν στο ανοσοποιητικό τους σύστημα τα ενήλικα ζώα (εργαστηριακά ζώα - κυρίως τρωκτικά όπως ποντικοί και αρουραίοι) τα οποία στερούνται συμβιωτικών βακτηρίων, προσδίδει εγκυρότητα στην άποψη ότι τα εν λόγω βακτήρια καθοδηγούν την ωρίμανσή του. Τα αξενικά ζώα παρουσιάζουν ανωμαλίες σε όλες σχεδόν τις πτυχές του ανοσοποιητικού τους συστήματος. Εχουν ελαττωματικά Β και Τ λεμφοκύτταρα, ανεπαρκείς ποσότητες αντισωμάτων και υποπλασμένα περιφερικά λεμφικά όργανα. Από τη στιγμή όμως που έρχονται σε επαφή με τους συμβιωτικούς μικροοργανισμούς, όλες οι ανωμαλίες εξαφανίζονται σε διάστημα λίγων εβδομάδων.

Δεδομένης της πολύπλευρης αλληλεπίδρασης ανάμεσα στα συμβιωτικά βακτήρια και στο ανοσοποιητικό μας σύστημα προκειμένου να διατηρηθεί η ισορροπία, δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι η διαταραχή αυτών των αλληλεπιδράσεων οδηγεί σε παθολογικές καταστάσεις κυρίως αλλεργίες και αυτοάνοσες/φλεγμονώδεις παθήσεις όπως η ιδιοπαθής φλεγμονώδης νόσος του εντέρου (IBD), η ρευματοειδής αρθρίτιδα (RA), η πειραματική αυτοάνοση εγκεφαλομυελίτιδα (ΕΑΕ), ο διαβήτης τύπου 1 και ο συστημικός ερυθηματώδης λύκος.

Επειδή τα συμβιωτικά βακτήρια επηρεάζουν την ανάπτυξη του ανοσοποιητικού συστήματος, θα μπορούσαν να αποτελούν τον περιβαλλοντικό παράγοντα - κλειδί που εμπλέκεται στην εμφάνιση των αυτοάνοσων παθήσεων σε άτομα με συγκεκριμένο γενετικό υπόβαθρο. Οσον αφορά τη φλεγμονή του εντέρου, τα συμβιωτικά βακτήρια φαίνεται ότι μπορούν να την επηρεάσουν σε μεγάλο βαθμό. Κάποια μπορεί να λειτουργούν μέσω της άμεσης ρύθμισης του ανοσοποιητικού συστήματος ενώ κάποια άλλα μέσω της ρύθμισης των πληθυσμών των υπόλοιπων βακτηρίων. Στις ιδιοπαθείς φλεγμονώδεις νόσους του παχέος εντέρου - IBD (όπως η ασθένεια του Crohn και η ελκώδης κολίτιδα), τα συμβιωτικά βακτήρια εμπλέκονται έντονα στην έναρξη και στην προοδευτική επιδείνωσή τους. Ασθενείς που υποφέρουν από IBD έχουν στο αίμα τους υψηλές συγκεντρώσεις Τ λεμφοκυττάρων και γενικά βελτιώνονται όταν τους χορηγούνται αντιβιοτικά. Στην ασθένεια του Crohn η έναρξη της φλεγμονής παρατηρείται σε εκείνα τα τμήματα του εντέρου που έχουν την υψηλότερη συγκέντρωση βακτηρίων. Το βακτήριο που έχει διαπιστωθεί μέχρι στιγμής να ευθύνεται για αυτές τις ασθένειες είναι ένα επιθετικό στέλεχος E. coli. Δεν αποκλείεται όμως στο μέλλον να αναγνωριστούν και άλλα είδη.

ΖΗΝΩΝ  ΠΑΠΑΖΑΧΟΣ