Οι Τούρκοι έχουν μεταφέρει στα Κατεχόμενα εκατοντάδες οστά αγνοουμένων Ελλήνων σε σημεία που έγιναν μάχες, ώστε να αποκρύψουν όλες τις μαζικές εκτελέσεις. Ο ΑΝΕΜΕΛΟΣ ΚΟΥΛΗΣ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΑΠΑΘΩΣ.
ΥΦΥΠΟΥΡΓΟΣ ΕΞΩΤΕΡΙΚΩΝ ΠΟΡΤΟΓΑΛΙΑΣ: "Η ΓΛΩΣΣΑ ΤΩΝ ΣΚΟΠΙΑΝΩΝ ΕΙΝΑΙ Η ΒΟΥΛΓΑΡΙΚΗ".
Σύμφωνα με έρευνα που πραγματοποίησε το πανεπιστήμιο του Όσναμπρικ και η επιστημονικής εταιρεία Μαξ Πλανκ, έδειξε ότι τα κοράκια από την ηλικία των τεσσάρων μηνών είναι τόσο έξυπνα όσο και οι ανθρωποειδείς πίθηκοι.
Η ερευνητική ομάδα χρησιμοποίησε ένα τεστ νοημοσύνης που αναπτύχθηκε αρχικά για τα πρωτεύοντα (σ.σ. ανώτερα θηλαστικά, στα οποία περιλαμβάνονται ο άνθρωπος και διάφορες οικογένειες πιθήκων) και το προσάρμοσε στα κοράκια. Οι επιστήμονες ήθελαν να διαπιστώσουν εάν τα πτηνά αυτά γνωρίζουν πού βρίσκεται το φαγητό τους. Για να το κάνουν αυτό, έκρυψαν νοστιμιές σε ένα κύπελλο, το οποίο μετακινούσαν πέρα-δώθε ανάμεσα σε άλλα κύπελλα - όπως στο παιχνίδι «εδώ παπάς εκεί παπάς».
Τα κοράκια έδειξαν με το ράμφος τους το σωστό κύπελλο και τσίμπησαν τη λιχουδιά. «Στην ηλικία των τεσσάρων μηνών, τα κοράκια είναι ήδη σχετικά ανεξάρτητα και αρχίζουν να ενδιαφέρονται για τον έξω κόσμο. Κατά συνέπεια, τα νεαρά κοράκια θα πρέπει να είναι προετοιμασμένα γνωστικά και όχι ενστικτωδώς για τις νέες προκλήσεις», δήλωσε η επικεφαλής της έρευνας Ζιμόνε Πίκα του Ινστιτούτου Γνωστικών Επιστημών του πανεπιστημίου του Όσναμπρικ.
Συνολικά οκτώ κοράκια στην ηλικία των 4, 8, 12 και 16 μηνών συμμετείχαν σε διάφορους τομείς εργασίας στους οποίους, για παράδειγμα, δοκιμάστηκε η χωρική κατανόηση ή η κοινωνική συμπεριφορά όπως η επικοινωνία. Στις δοκιμασίες για να κατανοήσουν τις ποσότητες, τις αλυσίδες αιτίας-αποτελέσματος, την κοινωνική μάθηση και την επικοινωνία, αντεπεξήλθαν τόσο καλα όσο και οι χιμπατζήδες ή οι ουραγκοτάγκοι, διαπίστωσαν οι επιστήμονες.
Τώρα θα αναπτυχθούν περαιτέρω τεστ, στα οποία θα περιλαμβάνονται επίσης δεξιότητες προσαρμοσμένες στο συγκεκριμένο είδος.
ΤΟ ΚΟΡΑΚΙ
Το κοράκι, ή κόρακας ή κλόκαρος (επιστ. ονομ.: Corvus corax) είναι σαρκοφάγο ξηροβατικό πτηνό της τάξης στρουθιόμορφα, μεγέθους όρνιθας (μήκος 56-69 εκατοστά) γεγονός που το κατατάσσει ως ένα από τα μεγαλύτερα μέλη της τάξης και φτάνει σε βάρος το ενάμισι κιλό. Έχει χαρακτηριστικό μαύρο πτέρωμα, με κόκκινες και γαλάζιες ανταύγειες, μαύρο ράμφος κωνοειδές και μαύρα πόδια, εξ ου και η έκφραση "μαύρος σαν το κοράκι". Ο Κόρακας ανήκει στην οικογένεια των κορακιδών, της οποίας και είναι το είδος με τη μεγαλύτερη εξάπλωση, στο γένος Corvus.
Κατασκευάζει τη φωλιά του σε κορυφές δένδρων, βουνών, σε απόκρημνα βράχια και σε απόκεντρους ψηλούς πύργους. Από εκεί κατεβαίνει στην πεδιάδα για τροφή. Γενικά είναι παμφάγο και αδηφάγο πτηνό. Τρέφεται με σάρκες που βρίσκονται σε αποσύνθεση, με ποντικούς, φίδια, έντομα, καρπούς, αυγά μικρών πουλιών και πτώματα. Ο κόρακας ζει πάντα κατά ζεύγη και μένει πιστός στη σύντροφό του μέχρι θανάτου. Τη διαλέγει στο τέλος του χειμώνα και χτίζουν μαζί τη φωλιά τους χρησιμοποιώντας ξύλα, φύλλα και πηλό, ενώ στο εσωτερικό τη στρώνουν με τρίχες και λεπτά άχυρα. Το θηλυκό γεννά 3-5 αβγά που κλωσάει 20-22 μέρες ενώ το αρσενικό φροντίζει για την τροφή. Το κοράκια μπορεί να ζήσουν έως και 21 χρόνια στη φύση. Ο κόρακας γενικά ζει στα ψηλά μέρη, αλλά το χειμώνα κατεβαίνει σε μη χιονοσκεπείς περιοχές όπου υπάρχουν νερά, λίμνες, ποταμοί, γιατί εκεί βρίσκει πιο εύκολα τροφή.
Ιστορία - Λαογραφία
Ο κόρακας εξημερώνεται πολύ εύκολα και μαθαίνει να συζεί με τον άνθρωπο σε μεγάλο βαθμό. Κατά τον Μεσαίωνα σε πολλούς Πύργους στην Ευρώπη εκτρέφονταν και διατηρούνταν κοράκια όπου σε πολλές των περιπτώσεων ήταν και προσωπικοί φύλακες των ιπποτών εκτροφέων τους.
Στην Αρχαιότητα οι αρχαίοι Έλληνες έτρεφαν ιδιαίτερη αγάπη στο πτηνό αυτό που το είχαν αφιερώσει στο θεό Απόλλωνα. Επίσης στη Γένεση αναφέρεται ως το πρώτο πτηνό που απελευθερώθηκε μετά τον κατακλυσμό το οποίο στη συνέχεια λησμόνησε και τον Νώε και την Κιβωτό του εξαιτίας των πολλών πτωμάτων ανθρώπων και άλλων ζώων που βρήκε. Έτσι ο Μωσαϊκός νόμος σύμφωνα με το Λευιτικό θεωρεί τον κόρακα "ακάθαρτο ζώο". Γενικά το κοράκι θεωρείται στις περισσότερες κουλτούρες κακός οιωνός. Χαρακτηριστικά όπως το μαύρο χρώμα του και το γεγονός ότι τρέφεται με νεκρά ζώα, ακόμη και σε πλήρη αποσύνθεση, συνέδεσε το κοράκι με τον θάνατο και την αρρώστια.
Εκφράσεις
Στις ελληνικές δημώδεις εκφράσεις κοράκια χαρακτηρίζονται μεταφορικά οι νεκροθάφτες επειδή φέρουν την ημέρα μαύρο επίσημο ένδυμα. Επίσης κοράκια είχε αποκαλέσει ο Αρχιεπίσκοπος Σεραφείμ τους δημοσιογράφους. Συνηθέστερες εκφράσεις είναι:
"Άμε στον κόρακα, (= πήγαινε στον κόρακα, αντί διάολο, από την αρχαία ελληνική έκφραση "άπιθι ες κόρακα").
"Βγάλε τον κόρακα", που λέγεται με τη σημασία του μη μιλάς, πάψε.
"Κόρακας κοράκου μάτι δεν βγάζει", που λέγεται περισσότερο για τους Έλληνες πολιτικούς που αλληλοκαλύπτουν μεταξύ τους σκάνδαλα και ατασθαλίες επικαλούμενοι κάθε φορά διαφάνεια.
"Έχω κορακιάσει", που λέγεται όταν διψάμε υπερβολικά για νερό.
"Κορακοζώητος", χαρακτηρισμός για κάποιον που έχει φτάσει σε μεγάλη ηλικία.
Άσπρος γεννιέται ο κόρακας και κόκκινος κατιάζει και μαύρος κατασταίνεται και του κυρού του μοιάζει» Παροιμία από την νησιωτική Ελλάδα, συνηθέστερα για στρυφνά άτομα που μοιάζουν των γονιών τους ή για τη μετέπειτα συμπεριφορά ατόμων που αναλαμβάνοντας μια θέση ή εργασία είναι υποχρεωμένα ν΄ ακολουθούν τις εντολές των αφεντικών τους. (Εδώ άσπρος είναι ο νεοσσός δεν έχει πτέρωμα και φαίνεται άσπρος, κατιάζει σημαίνει φαντάζει).
Κοάζινος είναι ο τίτλος μυθιστορήματος του Πάνου Ιωαννίδη που σημαίνει κοράζινος, δηλαδή κοράκι. Στην Κυπριακή διάλεκτο αναφέρονται επίσης τα ονόματα κατσικορώνα, κόρωνος και κατσικουτάλα.
Λογοτεχνία
Το πλέον διάσημο ποίημα του Αμερικανού λογοτέχνη Έντγκαρ Άλαν Πόε τιτλοφορείται "Το Κοράκι" (The Raven).
Κορακίδες
Τα Κορακοειδή είναι μια παγκοσμίως διαδεδομένη οικογένεια πτηνών της τάξης των Στρουθιόμορφων (Passeriformes). Περιλαμβάνει 24 σωζόμενα γένη, 5 εξαφανισμένα και 129 είδη, εκ των οποίων τα 10 απαντώνται στον ελλαδικό χώρο. Mόνο το γένος Corvus, στο οποίο ανήκουν τα κοράκια, οι κουρούνες, οι κάργιες και τα χαβαρόνια, αποτελεί το 1/3 της οικογένειας.
Τα κορακοειδή παρουσιάζουν εκπληκτική ευφυΐα για ζώα του μεγέθους τους και είναι από τα πιο έξυπνα πτηνά που έχουν μελετηθεί. Συγκεκριμένα κάποια μέλη της οικογένειας έχουν επιδείξει αυτογνωσία σε τεστ με καθρέφτη (καρακάξες) και δημιουργία εργαλείων (χαβαρόνια, κουρούνες), δεξιότητες οι οποίες μέχρι πρόσφατα πιστευόταν ότι κατείχαν μόνο ο άνθρωπος και μερικά άλλα ευφυή θηλαστικά.
Είναι μεσαίου έως μεγάλου μεγέθους και γεροδεμένα στρουθιόμορφα, με ισχυρά πόδια, ρωμαλέα ράμφη και σμήριγγες (εκτός του Gymnorhinus cyanocephalus). Αλλάζουν πτέρωμα μία φορά το χρόνο, ενόσω τα υπόλοιπα στρουθιόμορφα αλλάζουν δύο φορές το χρόνο. Εξαπλώνονται σε ολόκληρη την υφήλιο εκτός του νότιου άκρου της Νότιας Αμερικής και τα πολικά παγωκαλύμματα. Τα περισσότερα είδη βρίσκονται στην τροπική Νότια και Κεντρική Αμερική και τη νότια Ασία.
Είναι πουλιά κοινωνικά, συχνά σχηματίζουν κοπάδια, ενώ βρίσκονται συνεχώς σε εγρήγορση. Τα φύλα είναι παρόμοια. Όλα τους είναι παμφάγα, τρώνε έντομα, καρπούς, σπόρους, ζωικά υπολείμματα, αυγά και νεοσσούς. Είναι μονογαμικά πτηνά που ζευγαρώνουν δια βίου, φτιάχνουν φωλιά από κλαδιά ψηλά στα δέντρα.
Τα Κορακοειδή στην Ελλάδα
Στον ευρύτερο ελλαδικό θαλάσσιο χώρο, οι Κορακίδες εκπροσωπούνται από 5 γένη και 10 είδη:
Καρακάξα (Pica pica)
Κίσσα (Garrulus glandarius)
Καρυοθραύστης (Nucifraga caryocatactes)
Κοκκινοκαλιακούδα (Pyrrhocorax pyrrhocorax)
Κιτρινοκαλιακούδα (Pyrrhocorax graculus)
Κάργια (Corvus monedula)
Χαβαρόνι (Corvus frugilegus)
Κουρούνα (Corvus cornix)
Κοράκι (Corvus corax)
Μαυροκουρούνα (Corvus corone)
Από αυτά, τα πρώτα εννιά είναι απαντώνται σταθερά στον ελλαδικό χώρο, ενώ μόνο η μαυροκουρούνα είναι σπάνιος περιπλανώμενος επισκέπτης.
Κοράκια - Οι διάνοιες με φτερά
Τα κοράκια είναι εκπληκτικά πουλιά. Σήμερα γνωρίζουμε πως υπάρχουν πάνω από 45 είδη. Ζουν περίπου 7 χρόνια αν και έχει παρατηρηθεί, σπάνιες περιπτώσεις, πως μπορούν να φτάσουν τα 14. Το αρσενικό και θηλυκό κοράκι ζευγαρώνουν και μένουν μαζί μέχρι και τον θάνατό τους. Υπάρχει η θεωρεία πως κατάγονται από την κεντρική Ασία.
Επιστήμονες από το γερμανικό Ινστιτούτο Ορνιθολογίας και το βρετανικό Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης διαπίστωσαν ότι τα κοράκια είναι ικανά να συνδυάζουν δύο ή περισσότερα μη λειτουργικά τμήματα για να φτιάξουν κάτι ενιαίο, τελείως μόνα τους και χωρίς καμία προηγούμενη εκπαίδευση από τους ανθρώπους, ως εργαλείο αναζήτησης τροφής.
Προηγούμενες μελέτες είχαν δείξει ότι τα κοράκια είναι σε θέση να χρησιμοποιήσουν αυτοσχέδια εργαλεία τόσο στη φύση όσο και στην αιχμαλωσία. Όμως είναι η πρώτη φορά που διαπιστώνεται ότι είναι ικανά να συνδυάσουν περισσότερα από ένα αντικείμενα για να φτιάξουν κάτι πιο πολύπλοκο και χρήσιμο.
Αυτή η συνδυαστική ικανότητα έχει παρατηρηθεί έως τώρα μόνο στους ανθρώπους και στους στενότερους συγγενείς μας, τους μεγάλους πιθήκους
Τα παιδιά αρχίζουν να χρησιμοποιούν εργαλεία στην ηλικία περίπου των 18 μηνών, αλλά χρειάζονται αρκετά χρόνια, έως τα πέντε χρόνια τους τουλάχιστον, προτού μάθουν να συνδυάζουν αντικείμενα για να φτιάξουν ένα νέο εργαλείο, καθώς πρέπει πρώτα να αναπτύξουν ικανότητες όπως η πρόβλεψη των ιδιοτήτων και ο σχεδιασμός για το μέλλον - κάτι που τα κοράκια έχουν.
Μπορούν να αναγνωρίσουν και να θυμούνται ανθρώπινα πρόσωπα και γι αυτό το λόγο δεν θα ήθελες εχθρό σου ένα κοράκι. Όταν κυνηγούν είναι ατρόμητα και μπορούν να χρησιμοποιήσουν ακόμη και πέτρες εναντίον του στόχου τους.
Τα κοράκια είναι πολύ συναισθηματικά πουλιά. Με την φωνή τους εκφράζουν συναισθήματα όπως χαρά, λύπη, θυμό και θλίψη. Σε σχέση με το μέγεθός τους έχουν τον μεγαλύτερο εγκέφαλο από όλα τα πουλιά (εξαιρούνται κάποια είδη παπαγάλου)
Πηγή: www.livngwithdogs.gr
Γιατί τα κοράκια θρηνούν τους νεκρούς τους
Τα κοράκια είναι ιδιαίτερα ευφυή. Έρευνα δείχνει πως "θρηνούν" τους νεκρούς της κοινότητάς τους, αναγνωρίζουν τα πρόσωπα των ανθρώπων που αποτελούν απειλή και τα "διδάσκουν" στα υπόλοιπα κοράκια για να προσέχουν
Οι συνήθειες των πουλιών να τιμούν τους νεκρούς τους έχει παρατηρηθεί ευρέως το τελευταίο διάστημα. Τα κοράκια παρατηρούν και συγκεντρώνονται πάντα γύρω από έναν νεκρό πτηνό του είδους τους, όμως μέχρι σήμερα δεν γνωρίζαμε ακριβώς γιατί. Έρευνα του πανεπιστημίου της Ουάσιγκτον, κατέγραψε τη συμπεριφορά των πτηνών αφού τοποθέτησε ομοιώματα με νεκρά κοράκια σε διάφορες περιοχές. Παράλληλα, η ερευνητική ομάδα έστησε τρία "επικίνδυνα" σενάρια στο σκηνικό των νεκρών πτηνών. Ένας άνδρας που φορούσε μάσκα και κρατούσε ένα νεκρό κοράκι, ένας άνδρας με μάσκα δίπλα σε ένα γεράκι και ένας άνδρας με μάσκα πλάι σε γεράκι που έχει μπροστά του ένα νεκρό κοράκι.
Το σκεπτικό του πειράματος ήθελε αφενός να εξετάσει το μνημονικό που έχουν τα κοράκια να θυμούνται ανθρώπινα πρόσωπα, εξ' ου και οι συγκεκριμένες μάσκες ανά περίπτωση, αλλά και να σημειώσει σε ποιο από τα τρία σενάρια κινδύνου θα αντιδρούσαν εκείνα περισσότερο. Σε κάθε περίπτωση ένα κοράκι (εκείνο που ελέγχει την περιοχή) θα εμφανιζόταν και κράζοντας θα προσέλκυε επιπλέον πέντε με 11 επιπλέον πτηνά του είδους.
Οι δυνατές κραυγές των πτηνών συνεχίζονταν για 10 με 20 λεπτά και στη συνέχεια η... τελετή τελείωνε. Τα κοράκια αντιδρούσαν πιο έντονα στο σενάριο του ανθρώπου με το γεράκι, σε αντίθεση με τον άνθρωπο που έστεκε μόνος με το νεκρό κοράκι, γεγονός που δείχνει πως αντιλαμβάνονται και την κρισιμότητα του κινδύνου, ό, τι δηλαδή ένα γεράκι και ένας άνθρωπος μαζί στο ίδιο σημείο αποτελούν πολύ πιο μεγάλο κίνδυνο για εκείνα.
Τα ευρήματα μάς δείχνουν πως τα κοινωνικά αιωνόβια πτηνά όχι απλά αναγνωρίζουν τον κίνδυνο, θρηνούν τους νεκρούς και προειδοποιούν τα υπόλοιπα μέλη της κοινωνίας τους, αλλά κατορθώνουν επιπλέον και να αναγνωρίζουν τα πρόσωπα των ανθρώπων που συνδέονται με τον κίνδυνο ακόμη και πολλά χρόνια μετά το περιστατικό. Ομάδα του ίδιου πανεπιστημίου έκανε ένα παρόμοιο πείραμα, βάζοντας έναν μασκοφόρο άνδρα να παγιδεύει, να δένει και στη συνέχεια να απελευθερώνει κοράκια σε πέντε σημεία της πόλης του Σιάτλ.
Για διάρκεια πέντε χρόνων, μετά το πείραμα, σε κάθε επανεμφάνιση του μασκοφόρου στην περιοχή, τα κοράκια του επιφύλασσαν ιδιαίτερα εχθρική υποδοχή. Το γεγονός αυτό υποδηλώνει πως τα πτηνά που είχαν πέσει θύματα στην παγίδα του, είχαν προειδοποιήσει τα άλλα κοράκια για τον συγκεκριμένο αυτό άνθρωπο και τον κίνδυνο που εγκυμονεί. Ο αριθμός των πτηνών που έκραζαν κάθε φορά που έβλεπαν τον επικίνδυνο άνθρωπο αυξανόταν περιοδικά για πέντε ολόκληρα χρόνια.
Τα κοράκια αποτελούν από τα πιο ευφυή πτηνά, ενώ η νοημοσύνη τους συναγωνίζεται επάξια εκείνη αρκετών θηλαστικών, ακόμη και μικρών παιδιών. Φαίνεται πως παρά το γεγονός πως ανήκουν στο βασίλειο των πτηνών και το μυαλό τους παρουσιάζει εντελώς διαφορετική δομή, κατορθώνουν να πραγματοποιούν το συνδυασμό των ίδιων διανοητικών εργαλείων, να χρησιμοποιούν τη φαντασία και την πρόβλεψη πιθανών μελλοντικών γεγονότων προκειμένου να επιλύσουν προβλήματα, όπως και τα μικρά παιδιά.
Πηγή: dailymail
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου