ΕΡΝΤΟΓΑΝ: «ΜΕ ΤΗΝ ΚΑΤΑΚΤΗΣΗ ΤΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠOΛΗΣ ΚΑΤΑΦΕΡΑΜΕ ΚΑΙ ΡΙΖΩΣΑΜΕ ΣΕ ΜΙΑ ΗΠΕΙΡΟ». Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΟΥ Ζ.Π.
«ΤΟ ΞΕΚΑΘΑΡΙΣΜΑ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΩΝ ΜΕ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗ ΔΕΝ ΘΑ ΤΕΛΕΙΩΣΕΙ ΠΟΤΕ. Η ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΤΟΝ ΟΜΦΑΛΟ ΤΗΣ ΓΗΣ». ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΕΡΝΤΟΓΑΝ
Ελληνικός ναός της Αφροδίτης στην πόλη Έγεστα στην Ελληνική Σικελία
Οι αρχαιολογικές ανασκαφές της ελληνικής πόλεως Έγεστα ή Σεγέστα, στην επαρχία που σήμερα ονομάζεται Τράπανι (Δρέπανον), οδήγησαν στην ανακάλυψη ενός νέου μνημειακού κτηρίου, κοντά στην στοά που κάποτε βρισκόταν στο τέλος της αρχαίας αγοράς, με τη βάση ενός αρχαίου αγάλματος χαραγμένο με το όνομα και έργα ενός πολίτη που υποστήριξε οικονομικά και επέβλεπε μνημειώδη δημόσια κτίρια.
Η ομάδα των αρχαιολόγων, με μεταπτυχιακούς και διδακτορικούς φοιτητές από διάφορα πανεπιστήμια, διερεύνησε την αγορά της Έγεστα (Segesta) με τα δημόσια κτίριά της από τις αρχές Μαΐου. Η ανασκαφή, που τελείωσε την περασμένη Παρασκευή, διοργανώθηκε από την Άννα Μαγνήτο, καθηγήτρια Ελληνικής Ιστορίας στο Scuola Normale Superiore και διευθυντή του Εργαστηρίου Saet, και Maria Cecilia Parra, καθηγήτρια Αρχαιολογίας της Magna Graecia (Μεγάλης Ελλάδας) και Αρχαίας Σικελίας στο Πανεπιστήμιο της Πίζας, και συντονίστηκε στο πεδίο από τον Riccardo Olivito (ερευνητής IMT από τη Lucca), υπό την επίβλεψη του διευθυντή του Αρχαιολογικού Πάρκου , Rossella Giglio. Η Carmine Ampolo, ομότιμη καθηγήτρια του Scuola Normale, ήταν παρούσα για να μελετήσει το επιγραφικό υλικό και τις ιστορικές πτυχές.
Η πλατεία της Έγεστα χτίστηκε από τους Έλληνες σε τρεις κεκλιμένες βεράντες, (επίπεδα) από τον δεύτερο αιώνα π.Χ., σύμφωνα με αστικά και μνημειώδη μοντέλα ευρέως διαδεδομένα στις πόλεις και τα ιερά της Μεσογείου, από τη Μικρά Ασία έως τις περιοχές του Αιγαίου και της Ιταλικής. «Η ανασκαφή», εξηγεί η Maria Cecilia Parra, «πραγματοποιήθηκε στη νότια πλευρά της μεγάλης πλατείας, όπου μια μνημειακή στοά σηματοδότησε το τέλος της αγοράς. Χτίστηκε κάνοντας μεγάλες τομές στο βράχο, όπως έγινε καθαρό από τις ισχυρές υποδομές που φάνηκαν στο φως κατά μήκος της πλαγιάς: ένα συγκρότημα τόσο επιβλητικό όσο αυτό στη βόρεια πλευρά που φάνηκε τα προηγούμενα χρόνια "
Η πάνω στοά είχε θέα στην πλατεία, μπροστά σε ένα μνημειώδες κτίριο, με πρόσοψη χαμηλότερου επιπέδου που βλέπει στο δρόμο. Εδώ υπήρχε μια μεγάλη πόρτα, με δωμάτια που είχαν σημαντική δημόσια λειτουργία: χάρη στις νέες ανακαλύψεις, γνωρίζουμε ότι όσοι μπήκαν μπορούσαν να διαβάσουν σε μια βάση, διατηρημένα στην αρχική του θέση, το όνομα και τα έργα μιας εξέχουσας προσωπικότητας στην Έγεστα , ένας από αυτούς όπου μεταξύ του 2ου και του 1ου αιώνα π.Χ. υποστήριξαν οικονομικά και φρόντισαν μνημειώδη δημόσια οικοδομικά έργα: ο Διόδωρος, γιος του Τίτελου.(Tittelos)
Κατά την άλωση της Τροίας από τους Έλληνες, μερικοί Τρώες έφθασαν στη Σικελία και συγκατοίκησαν με τους Σικανούς σε δύο πόλεις, την Έρυκα και την Έγεστα, οι οποίες έλαβαν το κοινό όνομα Έλυμοι. Η Έγεστα είχε κακές σχέσεις με τον Σελινούντα από το 580 π.Χ, γεγονός που αποτέλεσε αφορμή για την σικελική εκστρατεία των Αθηναίων (415-413 π.Χ). Το 409 π.Χ, οι Εγεσταίοι είχαν συμμαχήσει με τους Καρχηδόνιους, όταν οι τελευταίοι κατέλαβαν τον Σελινούντα. Κατά τον Πρώτο Ρωμαιοκαρχηδονιακό Πόλεμο, οι Εγεσταίοι πρόδωσαν τους Καρχηδόνιους και πολέμησαν στο πλευρό των Ρωμαίων, γι' αυτό και ευνοήθηκαν κατά την ρωμαϊκή περίοδο. Ωστόσο, κατά τον 2ο αιώνα μ.Χ, η πόλη της Έγεστας καταστράφηκε.
Οι κάτοικοι της πόλης αποκαλούνταν «Εγεσταίοι»(Θουκυδίδης)ή «Σεγεστανοί» (Αππιανός) ή «Σεγεσταίοι», όπως φαίνεται από νομίσματα με την ένδειξη ΣΕΓΕΣΤΑΙΩΝ (π.χ. σε δίδραχμο της περιόδου 475-455).
Την
πόλη αποκαλούσαν Έγεστα (Θουκυδίδης (5ος-4ος αιώνας π.Χ.) [Θουκυδίδης
Ιστορία_του_Πελοποννησιακού_Πολέμου/ΣΤ II «πόλεις δ' αὐτῶν Ἔρυξ τε καὶ Ἔγεστα...»
VI «οἱ Ἐγεσταῖοι ξυμμαχίαν ἀναμιμνῄσκοντες τοὺς Ἀθηναίους ἐδέοντο σφίσι ναῦς
πέμψαντας ἐπαμῦναι...»], Αίγεστα (Διόδωρος Σικελιώτης, 1ος
αιώνας)[ Διόδωρος Σικελιώτης, Ιστορική Βιβλιοθήκη, Βιβλίον ΙΔ, κεφ. 53
«συνέταξε δ´ αὐτῷ τὴν Αἴγεσταν καὶ τὴν Ἔντελλαν πολιορκεῖν»], Σεγέστα (Κλαύδιος
Πτολεμαίος, 2ος αιώνας)[Claudii Ptolemaei Geographia, Volume 1, Claudio
Ptolomeo, sumtibus et typis Caroli Tauchnitii, 1843, σελ. 166], ενώ σε
νομίσματά της (π.χ. δες δίδραχμο 5ου αιώνα π.Χ.) φαίνεται το όνομα ΣΕΓΕΣΤΑ.
ΖΗΝΩΝ ΠΑΠΑΖΑΧΟΣ
Ελλάδα: η πιο «γερασμένη» χώρα της Ευρώπης.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο δημογραφικό πρόβλημα από την Κομισιόν, η οποία σε πρόσφατη έκθεσή της έχει χτυπήσει ηχηρό καμπανάκι για τη γήρανση του του πληθυσμού. Συγκεκριμένα προβλέπει ότι έως το 2070 ο πληθυσμός της Ελλάδας θα μειωθεί κατά 2,1 εκατομμύρια σε σχέση με το 2019, στα 8,6 εκατομμύρια. Όσον αφορά ειδικότερα στον οικονομικά ενεργό πληθυσμό ηλικίας 20 έως 64 ετών αναμένεται να συρρικνωθεί από τα 6,25 εκατομμύρια το 2019, στα 5,81 εκατομμύρια ως το 2030, στα 5,25 εκατομμύρια το 2040, στα 4,7 εκατομμύρια το 2050, στα 4,5 εκατομμύρια το 2060 και στα 4,32 εκατομμύρια το 2070.
Ο αντίκτυπος στην οικονομία
Σημειώνεται ότι βασικός παράγοντας που επηρεάζει την απόφαση ενός τοκετού θεωρείται το διαθέσιμο εισόδημα του νοικοκυριού, κατ’ επέκταση και η δαπάνη μιας γέννας και ευρύτερα η προσβασιμότητα στο σύστημα υγείας. Η σχέση της οικονομίας με το δημογραφικό συχνά λειτουργεί ως φαύλος κύκλος, αφού οι οικονομικές υφέσεις επιτείνουν το δημογραφικό πρόβλημα, το οποίο με τη σειρά του συνδράμει τις οικονομικές υφέσεις.
Σύμφωνα με παλαιότερη ανάλυση της PwC, κάθε αύξηση του πληθυσμού της Ελλάδας κατά περίπου 100.000 είναι σε θέση να αυξάνει το κατά κεφαλήν ΑΕΠ της χώρας κατά 3%. Αντίθετα, αύξηση των ηλικιωμένων στην Ελλάδα (άνω των 65 ετών) κατά περίπου 50.000, που αυξάνει την ανάγκη στήριξης και πρόνοιας, δυνητικά οδηγεί σε μείωση του κατά κεφαλήν ΑΕΠ κατά περίπου 15%.
Δράσεις τις οποίες ενίοτε εφαρμόζουν οι εθνικές πολιτικές για τη βελτίωση του δημογραφικού αφορούν φορολογικές ελαφρύνσεις πολύτεκνων οικογενειών, παροχές χαμηλού κόστους σε οικογένειες που αποφασίζουν να αποκτήσουν παιδιά ή και μείωση του αριθμού των παιδιών που απαιτείται για να χαρακτηριστεί μία οικογένεια πολύτεκνη.
Μεταξύ άλλων, το δημογραφικό συνιστά μείζον πρόβλημα για το ασφαλιστικό σύστημα, καθώς το μειωμένο εργατικό δυναμικό αυξάνει τα ρίσκα για τις μελλοντικές συντάξεις – εξού και οι παρεμβάσεις για την ενίσχυση του κεφαλαιοποιητικού πυλώνα στις συντάξεις. Σημειωτέον, σύμφωνα με ορισμένες εκτιμήσεις, το 2030 η Ελλάδα θα είναι η πιο «γερασμένη» χώρα της Ευρώπης, αφήνοντας πίσω την Ιταλία.
Ζ.Π.