ΠΑΝΔΗΜΙΕΣ ΚΑΙ ΒΙΟΛΟΓΙΚΟΙ ΠΟΛΕΜΟΙ

 

ΝΕΟΙ ΚΟΡΩΝΟΪΟΙ ΒΡΕΘΗΚΑΝ ΣΕ ΝΥΧΤΕΡΙΔΕΣ ΣΤΟ ΛΑΟΣ

 

 

 

Ο ΚΟΡΩΝΟΪΟΣ ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΪΟΝ ΦΥΣΙΚΗΣ ΕΞΕΛΙΞΗΣ. ΔΕΝ ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΤΗΚΕ. ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΒΙΟΛΟΓΙΚΟ ΟΠΛΟ.

 

 

 

Η αποκαλυπτικότερη μελέτη γύρω απ' την επιθετική θρησκεία του Μωυσή.  Επιτέλους η σκοτεινότερη μορφή της ανθρώπινης ιστορίας ο "βιβλικός προφήτης", ερευνάται κάτω απ' το άπλετο εξεταστικό φως των δεδομένων της σύγχρονης κριτικής επιστημονικής σκέψης!   
Το βιβλίο έχει χαρακτηριστεί ως: «Το πληρέστερο εγχειρίδιο αρχαίας δηλητηριογνωσία».  Το δεύτερο βιβλίο της σειράς, εξιστορεί τις περιπέτειες του πολυπλάνητου λαού Ισραήλ, από το όρος Σινά, μέχρι την δυναμική εγκατάσταση του στην υποσχεμένη γη των Κρητο-Φιλισταίων της Χαναάν.  Για πρώτη φορά, επιχειρείται, όχι μόνο η ερμηνεία του ανεξήγητου άθλου κατάκτησης της πάνοπλης Χαναάν, αλλά και η εξήγηση των διάσημων βιβλικών συμβόλων, όπως η "καιόμενη βάτος", η "επτάφωτη λυχνία", αλλά και της πανίσχυρης πολυθρύλητης ιερατικής οπλοθήκης με το όνομα: "κιβωτός της διαθήκης". Ανεξήγητοι βιβλικοί άθλοι και στρατιωτικές νίκες, για πρώτη φορά εξηγούνται όχι σαν ουρανόσταλτα θεϊκά θαύματα, αλλά σαν αποτέλεσμα δόλιων ιερατικών όπλων μαζικού θανάτου!  Το βιβλίο αυτό πέρα από κάθε αμφιβολία, ξεναγεί τον σημερινό αναγνώστη στην άγνωστη, εκτεταμένη, αλλά και τρομακτική ιερατική δηλητηριογνωσία της αρχαιότητας!

  

Βλέπε επίσης σχετικά άρθρα του Μ. Καλόπουλου:

Ο Ησαΐας, η βιβλική μαγγανεία (δηλητηριοχρησία), και οι 185.000 νεκροί επί
Σενναχειρείμ από "άγγελο"-πανούκλα! Του Μ. Καλόπουλου
http://greatlie.com/…/1938-i-bibliki-magganeia-kai-oi-18500…
Ιωσήφ: Ένας ολέθριος σωτήρας - Το βιβλικό μοντέλο της πείνας επανέρχεται!
http://www.greatlie.com/…/323-iosif-enas-olethrios-sotiras-…
Η οικονομική άλωση και η πτώση της Βαβυλώνας... σας θυμίζει κάτι;
http://greatlie.com/…/1048-i-oikonomiki-alosi-kai-i-ptosi-t…
Εισοδισμός: το πλέον αποτελεσματικό στρατήγημα της ιστορίας! Του Μ. Καλόπουλου
http://greatlie.com/…/1880-eisodismos-to-pleon-apotelesmati…
Βίβλος και δηλητήρια: Ανθρακοφόρα «τεραφείμ» ο τρόμος των υδάτων!
http://greatlie.com/…/1173-biblos-kai-dilitiria-anthrakofor…
ΒΙΒΛΟΣ και ΔΗΛΗΤΗΡΙΑ: Πως με 300 "στάμνες"... ο Γεδεών κέρδισε έναν πόλεμο;!
http://greatlie.com/…/1654-pos-me-300-qstamnesq-o-gedeon-ke…
Ιουδίθ, η χήρα που σκοτώνει… και τα φανερά δηλητήρια του Ένοπλου βιβλικού Δόλου!
http://greatlie.com/…/1300-ioudith-biblos-kai-ta-dilitiria-…
Αβραάμ, δηλητήρια, και ζωντανο-ταφές στην Ουρ της Χαλδαίας !!!(foto)
http://greatlie.com/…/830-abraam-kai-zonatano-tafes-me-dili…
Σαμψών και… δηλητήρια πίσω απ' τα θαύματα της Βίβλου (video)
http://greatlie.com/…/669-sampson-kai-dilitiria-piso-ap-ta-…
"Θεραπευτές", «θρησκεία» και δηλητήρια
http://greatlie.com/…/1288-qtherapeutesq-lthriskeiar-kai-di…

 

Πανδημίες και βιολογικοί πόλεμοι

Γιώργος Στάμκος 

Τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν τον συντάκτη τους. 

Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ) αναβάθμισε την Τρίτη 11 Μαρτίου 2020 σε «πανδημία» το επίπεδο εξάπλωσης του κορωνοϊού Convid-19. Η χρήση του όρου «πανδημία» από τον ΠΟΥ συνιστά περιγραφή μιας εξαιρετικά σοβαρής κατάστασης στον τομέα της δημόσιας υγείας, που απλώνεται σε παγκόσμιο επίπεδο. Ο επικεφαλής του Οργανισμού Τέντρος Ανχάνομ Γκεμπρεγιέσους σημείωσε πως “ο ΠΟΥ είναι βαθιά ανήσυχος τόσο για τα επικίνδυνα επίπεδα εξάπλωσης του ιού, όσο και για την σοβαρότητα των κρουσμάτων”.
Οι ήδη υψηλοί αριθμοί των κρουσμάτων, αλλά και των θανάτων, προειδοποίησε ο ΠΟΥ, αναμένεται να αυξηθούν τις επόμενες βδομάδες και να πληγούν ακόμη περισσότερες χώρες, με ευάλωτα συστήματα δημόσιας υγείας, όπως π.χ. το Ιράν. Ο ΠΟΥ έκανε έκκληση στις χώρες να εφαρμόσουν μέτρα περιορισμού και μετριασμού της εξάπλωσης του Convid-19, ώστε να υπάρξει ανάσχεση της πανδημίας, και να δοθεί έτσι πολύτιμος χρόνος στα συστήματα υγείας ώστε να ενισχύσουν τις “γραμμές άμυνας” τους, την φαρμακολογική τους φαρέτρα και να ανακαλυφθεί το πολυπόθητο εμβόλιο κατά του ιού. Μέχρι τότε η ανθρωπότητα θα βρίσκέται και πάλι υπό τη δαμόκλειο σπάθη μιας ακόμη πανδημίας, όπως έχει βρεθεί πολλές φορές κατά το παρελθόν της.

 
Από το “Μαύρο Θάνατο” στην “Ισπανική γρίππη”
Η ιστορίας της ανθρωπότητας είναι ταυτόχρονα και μια ιστορία πανδημιών, που εξολόθρευαν μεγάλα τμήματα των ανθρώπινων πληθυσμών, ειδικά στις πόλεις. Ωστόσο, από ένα σημείο και μετά, οι ίδιοι οι άνθρωποι άρχισαν να χρησιμοποιούν παθογόνους οργανισμούς ως “βιολογικά όπλα” για πετύχουν τους στόχους τους.
Κατά την αρχαιότητα Πέρσες, Έλληνες και Ρωμαίοι δηλητηρίαζαν τους εχθρούς τους, ρίχνοντας προς το μέρος τους ανθρώπινα πτώματα σε αποσύνθεση. Η τρίχρονη πολιορκία της πόλης Κάφφα στην Κριμαία έληξε το 1346, όταν οι Τάταροι πολιορκητές έριξαν με καταπέλτες πτώματα θυμάτων της πανούκλας μέσα στα τείχη της πόλης. Σε λίγες μέρες ολόκληρη η πόλη είχε υποκύψει στη μάστιγα και παραδόθηκε αμαχητί στους βαρβάρους...
Μέσα σε τέσσερα μόλις χρόνια, ανάμεσα στο 1346 και στο 1350, η πανούκλα, ο περιβόητος «Μαύρος Θάνατος», εξολόθρευσε σχεδόν το 1/3 του ευρωπαϊκού πληθυσμού, πλήττοντας τους κατοίκους περίπου 200.000 χωριών και πόλεων. Εκτός από εκατομμύρια νεκρούς άφησε πίσω του το χάος και την απόγνωση. Η πανούκλα είναι μια μεταδοτική ασθένεια, που προσβάλει ανθρώπους και ζώα, και οφείλεται στο βακτηρίδιο Yersinia pestis. Το βακτηρίδιο αυτό ενδημεί στα ποντίκια και μεταφέρεται στους ανθρώπους μέσω μολυσμένων ψύλλων. Η πανούκλα θεωρείται μια από τις πιο κακόφημες μολυσματικές ασθένειες στην ιστορία του ανθρώπινου είδους και είναι γνωστή ως «μαύρος θάνατος». Ο «μαύρος θάνατος» εξολόθρευσε τον 14ο μ.Χ. αιώνα το 1/3 του πληθυσμού της Ευρώπης. Στην εποχή μας η πανούκλα εμφανίζεται σπάνια και κυρίως στις τριτοκοσμικές χώρες. Την περίοδο 1980-1994 καταγράφηκαν σ’ ολόκληρο τον κόσμο 18.739 περιπτώσεις πανούκλας, ενώ υπολογίζεται πως η ασθένεια προσβάλει 1.000 άτομα ετησίως.
Δύο αιώνες αργότερα μια επιδημία ευλογιάς (variola major) αποδεκάτισε στο Νέο Κόσμο τους πληθυσμούς των Ινδιάνων. Στη Βόρεια Αμερική τον 18ο αιώνα Άγγλοι και Γάλλοι προσέφεραν «θανατηφόρα δώρα» στους αρχηγούς των Ινδιάνικων φυλών: ρούχα και κουβέρτες εμποτισμένες με τον ιό της ευλογιάς που μετέδιδε τη θανατηφόρα ασθένεια στους ανύποπτους Ινδιάνους. Μ’ αυτόν τον τρόπο οι περιοχές τους ερημώνονταν, αποτελώντας έτσι πρόσφορο έδαφος για αποικισμό...
Τη δεύτερη δεκαετία του 20ου αιώνα και συγκεκριμένα από το 1917 ως το 1918, η λεγόμενη «ισπανική γρίπη» εξολόθρευσε περίπου 50 εκατομμύρια ανθρώπους: έναν αριθμό υπερδιπλάσιο από τα θύματα του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου.

 
Η μυστική ιστορία των βιολογικών όπλων
Ανεξέλεγκτοι βιολογικοί παράγοντες έπλητταν πάντοτε το ανθρώπινο είδος, άλλοτε σποραδικά και άλλοτε μαζικά. Ωστόσο, κατά τη διάρκεια του 20ου αιώνα ο ίδιος ο άνθρωπος άρχισε συνειδητά να επεξεργάζεται και να καλλιεργεί τους βιολογικούς παράγοντες με σκοπό να τους χρησιμοποιήσει ως πολεμικά όπλα. Οι έρευνες πάνω στην ανάπτυξη των βιολογικών όπλων ξεκίνησαν κατά τη διάρκεια του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, στα πεδία μαχών του οποίου χρησιμοποιήθηκαν για πρώτη φορά και τα χημικά όπλα (φωσγένιο, υπερίτης κ.α.), που θεωρούνται κατά κάποιο τρόπο «συγγενείς» των βιολογικών.
Το 1918 οι Ιάπωνες ίδρυσαν τη στρατιωτική “Μονάδα 731” και μετά την κατάληψη της Μαντζουρίας το 1931, η μονάδα αυτή ξεκίνησε πειράματα χρήσης βιολογικών όπλων πάνω στον άμαχο πληθυσμό της κατεχόμενης κινεζικής επαρχίας με τη ρίψη πορσελάνινων βομβών που περιείχαν μολυσμένους ψύλλους και μολυσμένο ρύζι-δόλωμα για τα τρωκτικά. Η δράση της συνεχίστηκε μέχρι το 1945 με θύματα κυρίως Κινέζους πολίτες καθώς και Αμερικανούς και Άγγλους αιχμαλώτους. Τα περισσότερα πειράματα έλαβαν χώρα σ’ ένα τεράστιο υπόγειο στρατόπεδο-εργαστήριο, που ονομαζόταν Πινγκ Φαν κι απασχολούσε περίπου 3.000 εργαζομένους. Εκεί εκτιμάται ότι θανατώθηκαν δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι, κυρίως αιχμάλωτοι, για πειράματα ανάπτυξης θανατηφόρων βιολογικών όπλων.
Οι Γερμανοί, με παράδοση πάνω στη βακτηριολογία, ξεκίνησαν τα πειράματα τους το 1932. Αν και κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου απέφυγαν να χρησιμοποιήσουν βιολογικά και χημικά όπλα στα πεδία των μαχών, εντούτοις προσπάθησαν να τα χρησιμοποιήσουν για δολιοφθορές. Τον Οκτώβριο του 1943 ένα γερμανικό αεροπλάνο έριξε 15.000 σκαθάρια του είδους Leptinotarsa decemlineata, γνωστό και ως «εξολοθρευτής πατάτας», πάνω από την ανατολική Αγγλία με στόχο την καταστροφή της σοδειάς της πατάτας. Η επιχείρηση δεν είχε επιτυχία εφόσον χρειαζόταν 20-40 εκατομμύρια σκαθάρια για να καταστραφούν 400.000 εκτάρια χωραφιών με πατάτες.
Οι Άγγλοι έκαναν από το 1934 τα δικά τους πειράματα με τον βάκιλο του άνθρακα (anthrax). Το καλοκαίρι του 1942 έριξαν στο βραχώδες νησάκι Gruinard στ’ ανοιχτά της βορειοδυτικής Σκοτίας μια βόμβα 4 λιβρών, που περιείχε σπόρους άνθρακα. Στόχος της βιολογικής επίθεσης ήταν τα άτυχα πρόβατα του νησιού. Μέσα σε λίγες μέρες όλα τα πρόβατα του νησιού ήταν νεκρά. Οι δοκιμές ρίψης βιολογικών όπλων στο νησάκι Gruinard συνεχίστηκαν και το 1943 με θύματα πάλι τα πρόβατα (καναδικές πηγές έκαναν λόγο και για ανθρώπινα θύματα).
Μετά τα επικίνδυνα πειράματα απαγορεύτηκε η πρόσβαση και το νησάκι κηρύχτηκε σε καθεστώς χρόνιας καραντίνας. Έρευνες έδειξαν ότι ακόμη και το 1968 ο άνθρακας ήταν ενεργός στο έδαφος του νησιού! Το 1979 ανακαλύφθηκε μια νέα τεχνική βιολογικής απολύμανσης. Η τεχνική αυτή εφαρμόστηκε πάνω στο νησί το καλοκαίρι του 1986 και τον επόμενο χρόνο 40 πρόβατα βοσκούσαν αμέριμνα στο γρασίδι του νησιού. Τελικά στους ανθρώπους επιτράπηκε να επιστρέψουν στο Gruinard το 1990, δηλαδή 47 χρόνια μετά τις βιολογικές δοκιμές.

 

 
Το σοβιετικό και ρωσικό πρόγραμμα ανάπτυξης βιολογικών όπλων
Οι σύμμαχοι πληροφορήθηκαν για πρώτη φορά την ύπαρξη Σοβιετικού προγράμματος βιολογικών όπλων από γερμανικές και ιαπωνικές πηγές μετά το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Ο Ιάπωνας στρατηγός Μασούντα είχε συλλάβει στη Μαντζουρία πέντε Ρώσους κατάσκοπους, που μετέφεραν σε γυάλινες αμπούλες μικρόβια της δυσεντερίας, της χολέρας και του άνθρακα. Όπως έγινε γνωστό οι Ρώσοι ξεκίνησαν τις δοκιμές βιολογικών όπλων το 1937 στο νησί Βοζροζντενίγια, που βρισκόταν μέσα στη λίμνη Αράλη. Σύμφωνα με πληροφορίες ανθρώπων που αυτομόλησαν, το 1938 Σοβιετικοί επιστήμονες πειραματίστηκαν πάνω σε ανθρώπινα «αντικείμενα» στη Μογγολία, προκαλώντας επιδημία με 5.000 νεκρούς. Επίσης πολιτικοί κρατούμενοι καθώς κι αιχμάλωτοι πολέμου χρησιμοποιήθηκαν ως πειραματόζωα για τη μετάδοση ασθενειών από τα ποντίκια στους ανθρώπους μέσω του δαγκώματος. Στις αρχές του Ψυχρού Πολέμου οι Σοβιετικοί θεωρούσαν ήδη τα βιολογικά ως όπλα μαζικής καταστροφής, εξίσου καταστροφικά με τα πυρηνικά. Το 1956 ο στρατάρχης Ζούκοφ σε ομιλία του στο ρωσικό Κοινοβούλιο, εξέθεσε με καμάρι την ικανότητα της χώρας του να χρησιμοποιεί χημικά και βιολογικά όπλα στους μελλοντικούς πολέμους.
Οι Σοβιετικοί διέθεταν πολλά ερευνητικά προγράμματα παραγωγής φονικών μικροοργανισμών. Το 1979 μια έκρηξη έλαβε χώρα στις κακόφημες εγκαταστάσεις έρευνας και παραγωγής βιολογικών όπλων στο Sverdlovsk. Περισσότεροι από χίλιοι άνθρωποι πέθαναν, υποφέροντας από πολύ υψηλό πυρετό. Το 1977 «κυνηγοί ιών» του αμερικανικού CDC (Centers for Disease Control and Prevention) συνάντησαν στη Λιβερία τέσσερις Σοβιετικούς «επιστήμονες», που στάλθηκαν εκεί για να ερευνήσουν τον «πυρετό Λάσσα», ένα είδος ιού που προκαλεί αιμορραγικό πυρετό και ανήκει στην ίδια οικογένεια ιών με τους Marburg και Ebola. Όπως αποδείχθηκε οι Σοβιετικοί δεν ήταν βιολόγοι, αλλά πράκτορες που ήθελαν απλώς να πάρουν κάποια δείγματα του ιού. Αυτό αποτελεί ένα ακόμη στοιχείο για τη στρατιωτική χρήση των ιών.
Η KGB χρησιμοποιούσε επίσης θανατηφόρους μικροοργανισμούς για να εξολοθρεύσει τους στόχους της. Το 1978 ο Γκεόργκι Μαρκόφ, ένας εξόριστος Βούλγαρος δημοσιογράφος, έπεσε θύμα βιολογικής επίθεσης τρυπημένος από τη μύτη μιας ομπρέλας που περιείχε μια πανίσχυρη τοξίνη, που λέγεται ricin. Ο θάνατος του επήλθε μέσα σε λίγες ώρες. Το 1994 Δυτικές μυστικές υπηρεσίες ανέφεραν ότι το ρωσικό πρόγραμμα ανάπτυξης βιολογικών όπλων συνεχιζόταν συγκαλυμμένα, και στόχευε στην ανάπτυξη μιας «υπερ-επιδημίας» απέναντι στην οποία δεν θα υπήρχε αντίδοτο. Την άνοιξη του 1998 οι Ρώσοι κατέστρεψαν εκατοντάδες τόνους άνθρακα, μια ποσότητα ικανή να εξολοθρεύσει τον ανθρώπινο πληθυσμό αρκετές φορές. Οι Ρώσοι διαθέτουν ακόμη αρκετά μεγάλη ποσότητα σπόρων του άνθρακα.

 
Το αμερικανικό πρόγραμμα ανάπτυξης βιολογικών όπλων
Οι Αμερικανοί ξεκίνησαν κι αυτοί τις έρευνές τους στις αρχές της δεκαετίας του 1930. Με τη λήξη του Β’ Παγκοσμίου πολέμου συγκέντρωσαν ως νικητές τα σχετικά στοιχεία από τις βιολογικές έρευνες των ηττημένων Γερμανών και Ιαπώνων. Το 1951 στο οπλοστάσιο της αμερικανικής αεροπορίας περιλήφθηκε και η βόμβα «καταστροφής γεωργικών καλλιεργειών». Λίγο αργότερα η κομμουνιστική Βόρεια Κορέα κατηγόρησε τις ΗΠΑ ότι χρησιμοποίησε βιολογικά όπλα στον πόλεμο της Κορέας (1953-1956). Οι αμερικάνικες έρευνες συνεχίστηκαν στο Fort Detrick του Μέριλαντ, όπου κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1960 χρησιμοποιούνταν για πειράματα βιολογικών όπλων πάνω από 60.000 ζώα το μήνα! Την ίδια περίοδο ο αμερικανικός στρατός είχε στην κατοχή του ένα πλήρες βιολογικό οπλοστάσιο, αποτελούμενο από τρία θανατηφόρα στελέχη μικροβίων με κυριότερο τον άνθρακα. Κατείχε επίσης κι άλλα τέσσερα λιγότερο θανατηφόρα στελέχη: της βρουκέλωσης, του Q-Πυρετού, της εγκεφαλίτιδας και της Β εντεροτοξίνης. Ταυτόχρονα μελετούσε και δεκάδες άλλα μικρόβια και ιούς, με σκοπό τη στρατιωτική τους χρήση. Όλοι αυτοί οι επικίνδυνοι μικροργανισμοί υποτίθεται ότι καταστράφηκαν από το 1971 ως το 1973 βάσει της Συνθήκης Βιολογικού Πολέμου (1972).
Μελανό και μακάβριο σημείο της «χρυσής εποχής» ανάπτυξης των βιολογικών όπλων αποτέλεσε η ανεύθυνη δομική τους πάνω σε ανύποπτους πολίτες. Τον Οκτώβριο του 1950 ο Έντγουιν Νέβιν  εισήχθη σε νοσοκομείο του Σαν Φραντσίσκο και στις 1 Νοεμβρίου πέθανε από πνευμονία. Στο αίμα του ανακαλύφθηκε το σπάνιο βακτήριο Serratia marcescens. Πονοκέφαλος κατέλαβε τότε τους γιατρούς του νοσοκομείου, εφόσον την ίδια περίοδο είχαν εισαχθεί εκεί άλλοι 11 ασθενείς με συμπτώματα μόλυνσης από το ίδιο βακτήριο. Το απίστευτο στην ιστορία ήταν ότι ποτέ πριν στην περιοχή του Σαν Φραντσίσκο δεν είχε καταγραφεί μόλυνση από το εν λόγω βακτήριο. Που να οφειλόταν λοιπόν αυτό το ανεξήγητο «ξέσπασμα»;
Μεταξύ 20 και 26 Σεπτεμβρίου του 1950 δύο ναρκαλιευτικά του πολεμικού ναυτικού των ΗΠΑ εισήλθαν στον κόλπο του Σαν Φραντσίσκο και απελευθέρωσαν τους μικροοργανισμούς Serratia marcescens και Bacillus globingi, με σκοπό τη μυστική διεξαγωγή πειράματος προσβολής από βιολογικά όπλα. Αιτία ήταν ότι το αμερικανικό Πεντάγωνο ανησυχούσε τότε μήπως και κάποιο Σοβιετικό υποβρύχιο πλησιάσει αθόρυβα τις αμερικανικές ακτές, απελευθερώσει επικίνδυνους παθογόνους μικροοργανισμούς και κατόπιν εξαφανιστεί, πριν κανείς καλά-καλά καταλάβει τι είχε συμβεί. Για να εφησυχάσει λοιπόν το Πεντάγωνο από αυτή την αόρατη απειλή, έπρεπε για άλλη μια φορά να θυσιάσουν τις ζωές τους αρκετοί αθώοι πολίτες.
Μόνον στο Σαν Φραντσίσκο έγιναν έξι μυστικές δοκιμές βιολογικών όπλων. Το διάστημα μεταξύ του 1949 και του 1969 το Πεντάγωνο πραγματοποίησε 239 δοκιμές απελευθέρωσης παθογόνων μικροοργανισμών με αεροψεκασμό σε κατοικημένες περιοχές και μάλιστα σε πόλεις όπως Σαιντ Λούις, Μινεάπολις, Πόλη του Παναμά κ.α. Βέβαια ο στρατός ισχυρίστηκε ότι τα βακτήρια ήταν «ασφαλή», απλώς έπρεπε να διερευνηθεί ενδεχόμενη παθογενή συμπεριφορά τους...
Πειράματα διασποράς βιολογικών παραγόντων έγιναν και στο μετρό της Νέας Υόρκης το 1966. Στο Πεδίο Δοκιμών Dugway της Γιούτα αεροψεκάστηκε το 1958 μια μεγάλη ποσότητα Bacillus globingi, σε απόσταση μόλις 100χλμ. από τη Σολτ Λέικ Σίτυ. Μια δεκαετία αργότερα, στον πόλεμο του Βιετνάμ χρησιμοποιήθηκαν χημικές (αποφυλλωτικά και διοξίνες) και βιολογικές ουσίες, οι επιπτώσεις των οποίων παραμένουν άγνωστες.

 
Η αόρατη απειλή των βιολογικών όπλων και της βιοτρομοκρατίας
Πάρα την απαγόρευση τους από τη Συνθήκη Βιολογικού Πολέμου του 1972, τα βιολογικά όπλα παραμένουν μια αόρατη απειλή, που επικρέμεται πάνω από τον ορίζοντα της ανθρωπότητας. Υπολογίζεται ότι σήμερα πάνω από 100 χώρες στον κόσμο έχουν την τεχνολογική δυνατότητα ν’ αναπτύξουν βιολογικά όπλα, τα οποία θεωρούνται πιο φθηνά, γρήγορα και εύκολα στην παρασκευή τους από τα πυρηνικά όπλα.
Σύμφωνα με εκτίμηση ειδικής επιτροπής του Αμερικανικού Κογκρέσου απαιτούνται τουλάχιστον 200 εκατομμύρια δολάρια για να κατασκευάσει κάποιος μια πυρηνική βόμβα. Για να δημιουργηθεί επίσης ένα απλό χημικό οπλοστάσιο απαιτούνται δεκάδες εκατομμύρια δολάρια. Ωστόσο για να στηθεί ένα πλήρες βιολογικό οπλοστάσιο δεν απαιτούνται πάνω από 10 εκατομμύρια δολάρια. Στοιχεία που παρουσιάστηκαν το 1969 σε μια σχετική συζήτηση στον ΟΗΕ αναφέρουν ότι «για μια μεγάλης κλίμακας επιχείρηση κατά του άμαχου πληθυσμού, απαιτούνται 2.000 δολάρια ανά τετραγωνικό χιλιόμετρο όταν χρησιμοποιούνται συμβατικά όπλα, 800 δολάρια όταν χρησιμοποιούνται πυρηνικά όπλα, 600 δολάρια όταν χρησιμοποιούνται χημικά όπλα και μόλις 1 δολάριο ανά τετραγωνικό χιλιόμετρο όταν χρησιμοποιούνται βιολογικά όπλα». Το κόστος είναι υπερβολικά χαμηλό για να είναι απαγορευτικό. Αυτός είναι και ο κύριος  λόγος που τα βιολογικά θεωρούνται ως τα «πυρηνικά» των φτωχών χωρών.

 
Ιδανικά «θερμοκήπια» ιών
Στην εποχής μας ένας επικίνδυνος ιός, όπως ο Convid-19, μπορεί πλέον να κάνει το γύρο της Γης μέσα σε λίγους μήνες, χάρη και στις γρήγορες αεροπορικές συνδέσεις. Και όχι μόνον αυτό. Ένα από τα χαρακτηριστικά των ιών είναι ότι μεταναστεύουν από ξενιστή σε ξενιστή και μεταλλάσσονται, μεταβάλουν δηλαδή το γενετικό τους υλικό, δημιουργώντας έτσι νέες πιο ανθεκτικές παραλλαγές. Συνεπώς το ανθυγιεινό περιβάλλον των αναπτυσσόμενων μεγαλουπόλεων με τα εκατομμύρια των εξαθλιωμένων και το σχεδόν ανύπαρκτο δημόσιο σύστημα υγείας, αποτελεί ένα ιδανικό «θερμοκήπιο» απ’ όπου θα ξεφυτρώσουν όχι μόνο νέα ανθεκτικά στελέχη μικροβίων, αλλά και θα εμφανιστούν εντελώς άγνωστοι ιοί που θα πλήξουν θανάσιμα το ανθρώπινο είδος. Απ’ αυτή την άποψη ίσως βρισκόμαστε σήμερα σε απόσταση αναπνοής από το «ξέσπασμα» μιας ακόμη πανδημίας, που θα καταγραφεί στην ανθρώπινη ιστορία ως μια από τις χειρότερες του είδους της.
* Ο Γιώργος Στάμκος είναι συγγραφέας και δημοσιογράφος.

 

 

 

 Μ. Καλόπουλος

  Το δεύτερο βιβλίο μου «Ο ένοπλος Δόλος» είναι η άμεση συνέχεια της βιβλικής έρευνας με τον τίτλο: «Το Μεγάλο Ψέμα».
  Διεισδύοντας βαθύτερα στα παράξενα μαγικά βιβλικά στρατηγήματα, ανιχνεύουμε τα απίστευτα μαζικά όπλα εξόντωσης, με τα οποία το ιουδαϊκό ιερατείο κατάφερε να παραμερίσει βίαια 14 πάνοπλα έθνη της Χαναάν και να εδραιώσει την παρουσία του λαού Ισραήλ στη Παλαιστίνη!
  Αρχικά προσεγγίζουμε αναλυτικά τα "θαύματα" στο δήθεν θεοβάδιστο όρος Σινά, όπου στρατοπέδευσε ο λαός Ισραήλ, μετά την έξοδό του απ’ την Αίγυπτο!
  Με έκπληξη διαπιστώνουμε, ότι ο ολόχρυσος λατρευτικός μόσχος, που ο Ααρών ο αδελφός του Μωυση κατασκεύασε με τα ίδια του τα χέρια... έγινε μόνο για να καταφέρουν τα δυο αδέλφια να κλέψουν το αιγυπτιακό χρυσάφι απ’ τον ίδιο τους τον λαό!
  Η καιόμενη και μη κατακαιόμενη βάτος, ένα παγκοσμίως γνωστό "θαύμα"... δεν είναι παρά ένα απλό πυρολατρικό τεχνούργημα, που ανάλογό του διέθεταν πολύ προ του Μωυσέως, όλοι οι πυρολατρικοί λαοί, σε τόπους γεωθερμίας πετρελαίου και εύφλεκτων αερίων, που αποδεδειγμένα υπάρχουν ακόμα στο Σινά!
Μάλιστα, κατασκεύασα ο ίδιος μια τέτοια καιόμενη και μη κατακαιόμενη βάτο, και κατ’ επανάληψη την έχω επιδείξει σε τηλεοπτικούς σταθμούς όλης της χώρας, εξηγώντας πως το σκεπτικό της κατασκευής της, προκύπτει από την ίδια την ανάλυση του βιβλικού κειμένου!
   Οι Νόμοι του Σινά μας απασχολούν επίσης για λίγο, μόνο για να γίνει φανερό, ότι είναι αυθεντικό αντίγραφο των πολύ παλαιότερων νόμων του Χαμουραμπί!
  Αμέσως μετά την προσοχή μας τραβά η υπερ-διάσημη «Κιβωτός της Διαθήκης». Πρόκειται για ένα κιβώτιο που περιέχει ατόφιο θάνατο, πληγές και "τέρατα", όπως άλλωστε αρμόζει σε αυθεντικούς μάγους! Οι αναρίθμητες λεπτομερείς περιγραφές της ανάμιξής της σε νικηφόρες μάχες, δεν αφήνουν καμιά αμφιβολία για το τρομακτικό περιεχόμενό της! Άλλωστε, όπως βεβαιώνει και η Adrienne Mayor, (καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο Πρίστον) δεν είναι παρά ένα αντίγραφο κιβωτίου δηλητηρίων, που ανάλογό τους είχαν όλοι οι λαοί της Ανατολής, που ασχολούντο με την δηλητηριο-χρηστική μαγεία!
  Στις μάχες που είναι αναγκασμένοι να δώσουν για την είσοδο και την εδραίωση τους στην Γη Χαναάν, η εκτεταμένη χρήση δολίων θανατηφόρων οπλών κάθε τύπου, γίνεται σταδιακά ορατή. Κάτι που πλέον δεν πρέπει να εκπλήσσει κανέναν, μια και στο προαναφερθέν βιβλίο της «Βιολογικά και χημικά όπλα στον αρχαίο κόσμο» η Adrienne Mayor (ειδική στην πρώιμη ιστορία της επιστήμης), βεβαιώνει με πλήθος επιχειρημάτων, πως η χρήση δόλιων οπλών μαζικής φθοράς, πληγών και μολυσματικού θανάτου, ήταν ευρύτατα διαδεδομένη, στους λαούς της Ανατολής πολύ προ του Μωυσέως!
  Στο ίδιο πνεύμα κινούμενος ο τέως πρόεδρος των ελλήνων ιατροδικαστών, κ. Ματθαίος Τσούγκας, ονόμασε αυτό το βιβλίο μου ως «το πληρέστερο εγχειρίδιο αρχαίας δηλητηριογνωσία» και προφανώς δεν είχε καθόλου άδικο.
  Με την βοήθεια αυτού του βιβλίου, για πρώτη φορά θα διαπιστώσετε, ότι τα αναρίθμητα περιστατικά νικητήριων βιβλικών μαχών και μαζικών θανάτων των αντίπαλων του Ισραήλ, που αποδίδονται σε φονικούς "αγγέλους", πραγματοποιούνται χωρίς καμιά αμφιβολία, με την δόλια χρήση τέτοιων αόρατων οπλών μαζικής εξόντωσης! Στις αναρίθμητες τηλεοπτικές εκπομπές που έχω συμμετάσχει, με αντίπαλους ιερείς και θεολόγους κάθε βαθμίδος, ουδέποτε κατάφεραν να κρύψουν την αμηχανία τους, όταν παρουσίαζα τα περίεργα δεδομένα αυτών των θανατηφόρων "θαυμάτων"!
  Στα επαναλαμβανόμενα αυτά βιβλικά περιστατικά υδατο-μαγγανείας, εξαιρετικό ενδιαφέρον παρουσιάζει η ιδανική τοπογραφία του "θαύματος" που είναι ιδιαίτερα αποκαλυπτική! Οι προφήτες, Κριτές, ιερείς, και γενικότερα οι ολιγάριθμοι βιβλικοί μαχητές, βρίσκονται πάντοτε κριμένοι ψηλά στις πήγες κάποιου χειμάρρου, ενώ οι αντίπαλοί τους, βρίσκονται βολικότατα στρατοπεδευμένοι κάτω στην ίδια κοιλάδα, όπου καταλήγει ο ελεγχόμενος απ’ αυτούς χείμαρρος!
  Το σκηνικό αυτό της εύκολης υδατο-νοθείας ανιχνεύεται εύκολα στη μάχη του όρους Θαβώρ, όπου η Κριτής Δεββώρα, χωρίς μάχη, καταφέρνει θανάσιμο πλήγμα στους υπεράριθμους ανυποψίαστους αντιπάλους της!
  Η μάχη του Γεδεών, είναι επίσης απολύτως αποκαλυπτική. Ακόμα και ένας ανυποψίαστος αναγνώστης, μπορεί εύκολα να καταλάβει, ότι οι τριακόσιες υδρίες που μεταφέρει ο Γεδεών ψηλά στις πηγές του χειμάρρου, σκοπό έχουν να μολύνουν με ασθενοποιό υλικό, το νερό που καταναλώνουν οι ανυποψίαστοι στρατιώτες των αντίπαλων τους κάτω στην κοιλάδα! Η περιγραφή παρουσιάζει 300 μόνο μαχητές που μεταφέρουν 300 υδρίες ψηλά στις πηγές, να στέλνουν από εκεί, τον "άγγελο του θανάτου" σε πολλές χιλιάδες πάνοπλων αντιπάλων τους κάτω στην κοιλάδα!
  Μάλιστα στο βιβλίο αυτό, έγραψα τότε χαρακτηριστικά: «το δραστικό αυτό υλικό κατάρας, πέφτοντας ακατάπαυστα στο πόσιμο νερό των στρατοπεδευμένων εχθρών, θα μεταβάλλει ασταμάτητα για ώρες πολλές το ρυάκι, σε ολόδροσο αλλά δραστικότατο επικαταρωμένο ύδωρ! Για λίγες ώρες, η οργή του Κυρίου, θα κυκλοφορεί στο αίμα τους με ελαφρά μόνο δυσφορία. Τα συμπτώματα όμως γρήγορα θα κορυφωθούν, και η νύχτα που θα’ ρθεί θα είναι ανυπόφορη. Το επόμενο πρωί η οργή του Κυρίου θα έχει παραλύσει εκ του ασφαλούς και κυριολεκτικά «εκ των ένδο», κάθε έννοια στρατιωτικής  αντίστασης».
  Η μάχη του Σαούλ με 600 μόνο μαχητές επαναλαμβάνει το ίδιο σκηνικό με την ίδια τοπογραφία, και φυσικά το ίδιο ακριβώς αποτέλεσμα!
  Αυτή όμως που είναι ξεκάθαρα μαγική νίκη, με όπλα μαζικού αφανισμού, είναι η μάχη του Σεναχειρείμ! Σ’ αυτήν ακόμα και οι εξηγήσεις των θεολόγων, δεν αποκλείουν τον "θεόσταλτο" λοιμό! Προσεκτικότερη όμως ανάλυση αυτής της μάχης, φωτίζει αναπόφευκτα το πραγματικό νικηφόρο στρατήγημα.
  Οι βιβλικοί ιερείς, αφού πρώτα έφραξαν ή αχρήστευσαν όλες τις γύρω πήγες υδάτων, ανάγκασαν το στράτευμα του Σελαχειρείμ να χρησιμοποιήσει τα μοναδικά διαθέσιμα νερά που έτρεχαν απ’ τα τείχη της περικυκλωμένης πόλεως Ιερουσαλήμ! Η αφήγηση λέει πως οι εχθροί: «έπιον ύδατα ξένα». Β΄Βασ. ΙΘ΄24 Που φυσικά δεν ήταν μόνο «ξένα» αλλά... και μολυσμένα, απ’ το ιουδαϊκό ιερατείο που είχε τον απόλυτο έλεγχό τους!
  Οι περιπέτειες της πανέμορφης και ηρωικής μάγισσας Ιουδίθ, είναι επίσης στην ίδια κατεύθυνση εξωφρενικά αποκαλυπτικές. Κι αυτές είναι μόνο λίγες χαρακτηριστικές περιπτώσεις δηλητηριο-χρησίας, που στη Βίβλο μετονομάζονται σε θεϊκό "θαύμα".
  Η Βίβλος φυσικά παρουσιάζει τα γνωστά αυτά στον αρχαίο κόσμο βρόμικα στρατηγήματα ως επέμβαση αγγέλων... ταυτόχρονα όμως, σκόρπιες λέξεις στο κείμενό της, υποδεικνύουν έμμεσα και την κατάλληλη ανθρωποκίνητη ερμηνεία της δήθεν θεόσταλτης νίκης!
  Χαρακτηριστική έπ’ αυτού, είναι η περίπτωση του Σαμψών και η άνετη νίκη του απέναντι σε χίλιους οργανωμένους Φιλισταίους στρατιώτες, που τους σκοτώνει μόνος του, χρησιμοποιώντας μια σιαγώνα Γαιδάρου! Όμως εντελώς αναπάντεχα, η ίδια η αφήγηση μας παρουσιάζει των ήρωα Σαμψών, μετά το τέλος αυτής της απίστευτα νικηφόρου μάχης... να κλαίει από βασανιστική δίψα!
   Αυτή ακριβώς η αναφορά στην βασανιστική δίψα του Σαμψών... θα μπορούσε να απουσιάζει από το κείμενο, χωρίς η αφήγηση να χάσει τίποτε απ’ το θεολογικό της μεγαλείο! Εντούτοις είναι εκεί! Και είναι εκεί... μόνο για να οδηγήσει τον μυημένο αναγνώστη, στο αναπόφευκτο και διαφωτιστικό ερώτημα! Γιατί δεν πίνει ο Σαμψών νερό απ’ τα παγούρια των χιλίων σκοτωμένων Φιλισταίων που έχει μπροστά του; Δεν είχαν χίλιοι στρατιώτες στην εξάρτηση τους λίγο νερό, για να ξεδιψάσουν την αφόρητη δίψα του ο θεοδύναμου Σαμψών;
  Μια οργανωμένη χιλιαρχία στρατιωτών, ασφαλώς και είχε μαζί της άφθονο νερό, ικανό να προσφέρει ακόμα και ένα δροσιστικό μπάνιο στον νικητή ήρωα Σαμψών, αλλά κάτι τέτοιο δεν θα ήταν καθόλου φρόνιμο εκ μέρους του! Μια και σ’ αυτό ακριβώς το μαγκανισμένο νερό, οφείλει ο Σαμψών την άνετη επικράτησή του και τον ατιμωτικό θάνατο, των πολυάριθμων ημιθανών Φιλισταίων από το χέρι του!
  Με έκπληξη μου λοιπόν διαπίστωσα, πως σχεδόν σε κάθε νικηφόρα μάχη, η βιβλική αφήγηση αφήνει πάντοτε κάποιους σκορπιούς υπαινιγμούς και λέξεις κλειδιά, που οδηγούν αναπάντεχα στην κατανόηση του μηχανισμού της δηλητηριο-χρησίας!
  Η συνολική μελέτη αυτών των παράξενων "θαυμάτων", δεν αφήνει στον ερευνητή καμία απολύτως αμφιβολία, για τους ευφυείς θανατηφόρους μηχανισμούς της αόρατης νικητήριας υδατο-μαγγανείας.
   Στο δεύτερο αυτό βιβλίο, αναλύονται τουλάχιστο είκοσι τέτοιες περιπτώσεις, που δεν αφήνουν την παραμικρή αμφιβολία, για το τι ακριβώς ήταν ο "άγγελος πανούκλα" που θέριζε τους εχθρούς του ιουδαϊκού Ιερατείου! Αναφέρω δε ως υπεύθυνους μόνο του ιερείς, για να μην νομίσει κανεις ότι τα μυστικά αυτά όπλα, ήταν σε γνώση του λαϊκού Ισραηλίτη!   Όχι, η βιβλική αφήγηση είναι κατηγορηματική, τα μυστικά αυτά φονικά υλικά, τα πανίσχυρα αυτά βρόμικα όπλα, καθώς και τους μυστικούς μηχανισμούς παραγωγής τους, τα γνώριζαν μόνο λίγοι μάχιμοι ιερείς του Ιουδαϊκού ιερατείου!
  Το βιβλίο αυτό τελειώνει, προσπαθώντας να αποδείξει (όσο κι αν αυτό φαίνεται παράξενο) πως η πρώτη μορφή ταχύκαυστης ύλης (μορφή πυρίτιδας) βρισκόταν διαθέσιμη στα χέρια του Μωυσέως!  Τα υλικά: άνθρακας, θειάφι και αλάτι, που καθημερινά αντάμωναν στο θυσιαστήριο ολοκαυτωμάτων, συνθέτουν πράγματι μια πρωτόγονη μορφή πυρίτιδας!
  Το βιβλίο μου αυτό, σας ξεναγεί επίσης, σε αναρίθμητα ακόμα άγνωστα χαρακτηριστικά της αγριότερης θεότητας που δημιουργήθηκε ποτέ: Εντολές βρεφοκτονίας, σφαγή αμάχων γυναικόπαιδων, φρικτός θάνατος αιχμαλώτων, αδελφοκτόνοι πόλεμοι και απίστευτες άλλες αγριότητες συνθέτουν το πορτρέτο ενός θεού, που κατασκευάσθηκε εξολοκλήρου στην φαντασία επιθετικών μάγων, που στην συνεχεία κατάφεραν να αγιοποιηθούν, και τελικά να παρουσιαστούν ως ιερά πρότυπα στις κατοπινές χριστιανικές κοινωνίες!
 

ΧΑΜΟΔΤΑΚΙ
Στο εξώφυλλο: Απεικόνιση του χειρότερου «δαίμονα των υδάτων».

 
Το «χαμοδράκι», ο «άνθραξ», ο «ίσκιος», το «ξωτικό» σε πλήρη κατάληψη του θύματός.
Η εκπληκτική, αλλά και μοναδική ανά τον κόσμο απεικόνιση του δαίμονα των υδάτων, που με αξεπέραστη ακρίβεια αναπαριστά την απόλυτη κατάληψη των θυμάτων του άνθρακα.
Το εκπληκτικό αυτό αρχαιοελληνικό χάλκινο αγαλματίδιο, που σας παρουσιάζω στο εξώφυλλο αυτού του βιβλίου, (συμβάλλοντας με πολύ υπερηφάνεια στην ευρύτερη δημοσιοποίησή του), σώθηκε απ’ τα χέρια των "εξαγνιστών" της αρχαιοελληνικής σοφίας και του αξεπέραστου κλασικού του πολιτισμού, για να μας θυμίζει ότι οι παρατηρητικοί και φιλότεχνοι Έλληνες, είχαν ατέλειωτες ευφυέστατες απεικονίσεις για οτιδήποτε απασχολούσε τον άνθρωπο στο παρελθόν. Κανείς δεν μπορεί να υπολογίσει πόσα άλλα τέτοια ασυλλήπτου ευφυΐας μηνύματα ΧΑΘΗΚΑΝ για πάντα, από τη λαίλαπα του θρησκευτικού φανατισμού.
Το αξεπέραστης ευφυΐας αυτό σύμπλεγμα, (60 εκατοστών) που όσο το κοιτάς, τόσο σου μεταδίδει τον πόνο, την έμπνευση και την ατελείωτη σημασιολογία του καλλιτέχνη, σώθηκε ελαφρώς κακοποιημένο, σε ιδιωτική συλλογή του Μιλάνου. Λείπουν το αριστερό χέρι και το κάτω άκρο του δεξιού ποδιού) για να υπενθυμίζει με τον αξεπέραστο αυτό τρόπο, την απόλυτη θανατηφόρο κατάληψη, που μπορεί να υποστεί κανείς από τον οποιονδήποτε "δαίμονα"! Το συγκεκριμένο αυτό αριστούργημα, θα αφήνει άφωνους από θαυμασμό τους μελετητές του, αφού πράγματι, όλα όσα μέχρι τώρα εμείς πασχίζοντας περιγράψαμε, με το παραπάνω μας τα δίνει, μια μόνο ματιά στο εκπληκτικό αυτό αγαλματίδιο. Είναι οξυκέφαλο, κερασφόρο, και δυο οφιοειδή πόδια, σταματούν το θύμα απ’ την κίνηση και τη ζωή. Στο αριστερό του χέρι κρατάει χελώνα, ενδεικτικό της αργής προθανάτιας κίνησης του θύματός του!

 

Ενδεικτικοί υπότιτλοι:
*Σινά το θέατρο ενός θεού. *Τι ήταν η "καιόμενη βάτος". *Η επτάφωτη λυχνία και η καταγωγή της. *«Ασσυριολογία» μια επανάσταση που ξεχάστηκε. *Η  σκληρή θεοκρατία του Μωυσή.  *Τα «τέρατα» και η «κιβωτός των μαρτυρίων». *Πίσσα, νιτρική λάσπη και μουμιοποίηση.  *Αλάτι, ταχεία καύση και ολοκαύτωση. *Βίβλος «Μάγοι» και Αλ-χημεία. *«Ιεριχώ» πως έπεσαν τα τείχη.  *Στάθηκε τελικά ο Ήλιος; *300 "στάμνες" που κέρδισαν τον πόλεμο! *Η ανεξήγητη δίψα του Σαμψών. *Δαλιδά, η Ελληνίδα. *Πάριον βέλος και αχίλλειος πτέρνα. *Οι ζωντανοταφές στην Ούρ της Χαλδαίας. *Υλικά υψηλού κινδύνου. *Αντίδοτα δηλητηρίων στη Βίβλο. *Ιουδίθ: η χήρα που σκοτώνει. *Ας διαβάσουμε την Βίβλο!

 

 

 Μηνάς Παπαγεωργίου

 

https://www.metafysiko.gr/?p=438

Η Γνώμη
Ο Μιχάλης Καλόπουλος είναι ένας αυτοδημιούργητος συγγραφέας, ο οποίος εδώ και 10 χρόνια περίπου έχει αφήσει πίσω του ένα πλούσιο έργο. Τα βιβλία του στηρίζονται στην πρωτότυπη έρευνα, στις πρωτοποριακές μεθόδους που χρησιμοποιεί για τις εξαγωγές των συμπερασμάτων του, καθώς επίσης στον ενθουσιασμό και το λεπτό χιούμορ που διακρίνει τη γραφή του.
Τα βιβλία που αποτελούν τη σειρά Βιβλική Θρησκεία (Το “Μεγάλο Ψέμα”, “Ο Ένοπλος Δόλος”, “Αβραάμ ο Μάγος” και “Το Θέατρο της Σωτήριας”) έχουν προκαλέσει τεράστιο ενδιαφέρον στο ελληνικό αναγνωστικό κοινό (και όχι μόνο καθώς πρόσφατα “Το Μεγάλο Ψέμα” εκδόθηκε και στα αγγλικά σημειώνοντας μεγάλη επιτυχία) και έχουν πραγματοποιήσει πολλές εκδόσεις. Τα τελευταία χρόνια ο συγγραφέας πρωτοστατεί στη διάδοση της ιδέας του σκεπτικισμού ως αντίδοτο στη θρησκευτική δεισιδαιμονία που κυριαρχεί στην Ελλάδα αλλά και στον υπόλοιπο κόσμο. Γι αυτό και υπήρξε ιδρυτής του Συνδέσμου σκεπτικιστών Ελλάδος που έχει σίγουρα τη δυνατότητα να προσφέρει πολλά στο χώρο της αναζήτησης.
Το “Θέατρο της Σωτηρίας” είναι το τελευταίο βιβλίο της σειράς “Βιβλική Θρησκεία” και εκδόθηκε τους πρώτους μήνες του 2005. Ήταν σίγουρα ένα από τα πολλά υποσχόμενα βιβλία της χρονιάς και νομίζω δικαίωσε απόλυτα τις προσδοκίες όσων το ανέμεναν. Το 1995 “το Μεγάλο Ψέμα” ήταν χωρίς αμφιβολία ένα βιβλίο σταθμός. Η “ζημιά” που προκλήθηκε στις συνειδήσεις του ελληνικού κοινού γύρω από την Παλαιά Διαθήκη ήταν σίγουρα τεράστια και μετά από 10 χρόνια (με τη συμβολή και άλλων συγγραφέων) η πλειοψηφία των (επιτρέψτε μου τον όρο) “συνειδητά” θρησκευόμενων δεν την θεωρούν γνήσιο κομμάτι της πίστεώς τους. Μια δεκαετία αργότερα, “Το θέατρο της Σωτηρίας” μοιάζει να ανοίγει μια νέα πύλη, να εγκαινιάζει έναν νέο σταθμό στο μεγάλο κεφάλαιο της κριτικής της χριστιανικής θρησκείας κάτω από το πρίσμα του σκεπτικισμού. Κι αυτό γιατί σε αυτή τη μελέτη βάλλεται πανταχόθεν (πάντα με λογική και επιστημονική προσέγγιση) και η Καινή Διαθήκη (για πρώτη φορά στην ελληνική από όσο γνωρίζω) δημιουργώντας σιγά σιγά τα πρώτα ερωτηματικά γύρω από την αξιοπιστία των πληροφοριών που περιέχει,την ιστορικότητα των γεγονότων που περιγράφει και τη στάση της απέναντι στους Έλληνες. Ως εκ τούτου,παρουσιάζει τεράστιο ενδιαφέρον η αντίδραση του ελληνικού κοινού σε αυτές τις νέες απόψεις καθώς επίσης και το κύμα των αποτελεσμάτων που αυτές θα φέρουν σε ορίζοντα δεκαετίας – εικοσαετίας, ιδίως σε ότι έχει να κάνει με το ιστορικό (;) πρόσωπτου Ιησού.
Ένα βιβλίο φωτιά που κρατά αμείωτο το ενδιαφέρον του αναγνώστη μιας και καταπιάνεται με πάμπολλα περιστατικά που ανάγονται σε διαφορετικές περιόδους (βλέπε Περίληψη). Εάν κυκλοφορήσει κάποτε και στο εξωτερικό δεν βλέπω το λόγο να μην εξελιχτεί σε ένα παγκόσμιο μπεστ σέλλερ στο δρόμο που χάραξε ο Κώδικας Ντα Βιντσι σαν μια πρωτοποριακή αυτή τη φορά έρευνα και όχι σαν ένα μυθιστόρημα. Περιττό να πω ότι το συνιστώ σε όλους τους αληθινούς ιχνηλάτες της ιστορικής αλήθειας.
Συζητώντας πριν λίγους μήνες με τον κ. Καλόπουλο σε καφετέρεια της όμορφης Θεσσαλονίκης το θέμα της ιστορικότητας του Ιησού μπορώ να πω πως με αιφνιδίασε λέγοντάς μου πως στην ουσία δεν ενδιαφερόταν να καταγγείλει την πιθανότητα του να μην υπήρξε πραγματικά ως φυσικό πρόσωπο, αλλά μέσω αυτού (παραδεχόμενος δηλαδή την ύπαρξή του!) να αναδείξει ολόκληρο τον θρησκευτικό μηχανισμό που στήθηκε στους μετέπειτα αιώνες. Ομολογώ πως απόρησα με αυτή του τη στάση, ίσως και να απογοητεύτηκα αρχικά. Μετά το τέλος της ανάγνωσης του τελευταίου βιβλίου του όμως κατανόησα πλήρως τις σκέψεις του και την “οδυσσεϊκή” στρατηγική του! Γιατί ο κ. Καλόπουλος δεν είναι τίποτε άλλο από ένας σύγχρονος Οδυσσέας (είδος προς εξαφάνιση στη μ.Χ Ελλάδα) που χρησιμοποιώντας τον λόγο του μέσα στα βιβλία του (σαν άλλος Δούρειος Ίππος δηλαδή) κατασκευάζει τους μελλοντικούς πολιορκητικούς κριούς για τη πτώση των τειχών του κατεστημένου. 

ΖΗΝΩΝ  ΠΑΠΑΖΑΧΟΣ