19 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 356 Μ.Χ. Ο ΥΙΟΣ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΟΣ Β΄ ΕΞΕΔΩΣΕ ΔΙΑΤΑΓΜΑ ΓΙΑ ΝΑ ΚΛΕΙΣΟΥΝ ΟΛΟΙ ΟΙ ΕΛΛΗΝΙΚΟΙ ΝΑΟΙ ΣΤΗΝ ΡΩΜΑΪΚΗ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑ. ΕΠΙΤΡΕΠΟΝΤΑΝ ΜΟΝΟ ΟΙ ΝΑΟΙ ΠΟΥ ΥΜΝΟΥΣΑΝ ΤΟΝ ΙΕΧΩΒΑ (ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΕΣ ΕΚΚΛΗΣΙΕΣ ΚΑΙ ΣΥΝΑΓΩΓΕΣ).
Ο ΟΥΙΝΣΤΟΝ ΤΣΩΡΤΣΙΛ ΠΙΕΖΕ ΤΙΣ ΗΠΑ ΝΑ ΒΟΜΒΑΡΔΙΣΟΥΝ ΜΕ ΠΥΡΗΝΙΚΑ ΟΠΛΑ ΤΗΝ ΜΟΣΧΑ ΤΟ 1947
ΓΙΑΤΙ Ο ΤΣΩΡΤΣΙΛ ΚΑΙ Ο ΡΟΥΣΒΕΛΤ ΒΟΜΒΑΡΔΙΖΑΝ ΣΤΟΝ Β΄ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΠΟΛΕΜΟ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΩΣ ΤΑ ΜΝΗΜΕΙΑ ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ;
Ο ΤΣΩΡΤΣΙΛ ΣΤΟΝ ΕΒΡΑΙΟ ΒΑΪΤΣΜΑΝ: «ΕΣΥ ΕΙΣΑΙ ΤΟ ΑΦΕΝΤΙΚΟ. ΟΤΙ ΜΑΣ ΠΕΙΣ ΘΑ ΚΑΝΟΥΜΕ».
ΟΙ ΙΟΥΔΑΙΟΙ ΣΤΟ ΙΣΡΑΗΛ ΕΣΤΗΣΑΝ ΑΓΑΛΜΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΤΣΩΡΤΣΙΛ, ΤΟΝ ΝΙΚΗΤΗ ΤΟΥ Β΄ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ. «HTAN ΕΝΑΣ ΣΠΟΥΔΑΙΟΣ ΣΙΩΝΙΣΤΗΣ. Ο ΡΟΛΟΣ ΤΟΥ ΤΣΩΡΤΣΙΛ ΩΣ ΠΑΘΙΑΣΜΕΝΟΥ ΣΙΩΝΙΣΤΗ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΤΕΙ ΕΠΑΡΚΩΣ».
Ο Montefiore ήταν ένας από τους 12 Εβραίους χρηματιστές στο Λονδίνο στις αρχές του 19ου αιώνα. Γεννημένος στην Ιταλία από μια σεφαραδική εβραϊκή οικογένεια, η οικογένειά του μετακόμισε στην Αγγλία.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ (ἐδῶ)
14 Ιουνίου 1841, ο Βρετανός συνταγματάρχης Τσαρλς Χένρι Τσόρτσιλ έγραψε μια επιστολή στον Σερ Μόουζες Μοντεφιόρε υποστηρίζοντας τη δημιουργία ενός εβραϊκού κράτους στην Παλαιστίνη. Ο Montefiore, ήταν Βρετανός τραπεζίτης, Πρόεδρος του Συμβουλίου Αντιπροσώπων των Βρετανών Εβραίων και φιλάνθρωπος, που ίδρυσε το πρώτο New Yishuv, Mishkenot Sha'ananim το 1860, τον πρώτο εβραϊκό οικισμό έξω από τα τείχη της παλιάς πόλης της Ιερουσαλήμ. Ο Τσόρτσιλ υπηρέτησε ως Βρετανός πρόξενος στην Οθωμανική Συρία, που περιλάμβανε την Παλαιστίνη, το σημερινό Ισραήλ. Ο Τσόρτσιλ, ένας ευαγγελικός προτεστάντης και πρόγονος του μελλοντικού πρωθυπουργού Ουίνστον Τσόρτσιλ, ήταν ένας από τους πρώτους που πρότεινε την πολιτική ίδρυση ενός εβραϊκού κράτους στην Παλαιστίνη.
Ο Μοντεφιόρε συνάντησε τον Τσώρτσιλ στη Μάλτα τον Νοέμβριο του 1840, όταν ο Τσώρτσιλ ρώτησε αν θα μπορούσε να χρησιμεύσει ως μεταφορέας στη Δαμασκό. Ο Τσώρτσιλ έφτασε τον Φεβρουάριο του 1841 και ο επικεφαλής της εβραϊκής κοινότητας Ραφαέλ Φαρχί πραγματοποίησε δεξίωση προς τιμήν του την 1η Μαρτίου.
Ο Τσώρτσιλ έδωσε την πρώτη του ομιλία υποστηρίζοντας τον Εβραίο για να ξεσηκώσει χειροκροτήματα:
«Είθε αυτή η ευτυχισμένη συνάντηση να θεωρηθεί ως μια πρόβλεψη μιας τέτοιας σύνδεσης και συμμαχίας μεταξύ του αγγλικού και του εβραϊκού έθνους, όπως θα είναι έντιμη και επωφελής και για τα δύο. Είθε η ώρα της απελευθέρωσης του Ισραήλ να είναι σε ετοιμότητα. Είθε η προσέγγιση του δυτικού πολιτισμού με την ενδιαφέρουσα γη να είναι η αυγή της αναγέννησης της και της πολιτικής της ύπαρξης. Είθε το εβραϊκό έθνος να διεκδικήσει για άλλη μια φορά τον βαθμό της ανάμεσα στις δυνάμεις του κόσμου!"
Ο Τσώρτσιλ θα συγγράψει δύο επιστολές στο Μοντεφιόρε υποστηρίζοντας την «εβραϊκή εθνική αναγέννηση στην Παλαιστίνη». Στην πρώτη επιστολή που χρονολογείται, 14 Ιουνίου 1841, ο Τσώρτσιλ συμβούλευσε ότι οι Εβραίοι πρέπει να αρχίσουν «την αναταραχή να συνεχίσουν την [πολιτική] ύπαρξή τους ως λαός." Ο Τσώρτσιλ πίστευε ότι με τη «βοήθεια» των «Ευρωπαϊκών Δυνάμεων», οι Εβραίοι θα πετύχαιναν τελικά «την κυριαρχία τουλάχιστον της Παλαιστίνης».
Στη δεύτερη επιστολή του, που χρονολογείται πάνω από ένα χρόνο αργότερα στις 15 Αυγούστου 1842, ο Τσώρτσιλ γράφει ότι οι Εβραίοι να «ανακτήσουν την αρχαία χώρα τους ή να ανακτήσουν μια βάση στην Παλαιστίνη». Θα χρειαστούν τις Πέντε Μεγάλες Δυνάμεις (Βρετανία, Γαλλία, Ρωσία, Αυστρία και Πρωσία) για να υποστηρίξουν ότι ο Σουλτάνος τους επιτρέπει να εγκατασταθούν και να «αποικίσουν» στην Παλαιστίνη, «υπό την προστασία των Μεγάλων Δυνάμεων». Σύμφωνα με την πρόταση του Τσώρτσιλ, οι εβραϊκές αποικίες θα ήταν αυτόνομες, αλλά θα έπρεπε να πληρώσουν φόρο στον Σουλτάνο. Ο Τσώρτσιλ κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η "Ιουδαία" θα ήταν "για άλλη μια φορά καταφύγιο και τόπος ανάπαυσης" για τους Εβραίους του κόσμου.
Εκτός από την επιστολή, ο Τσώρτσιλ συμπεριέλαβε μια λεπτομερή πρόταση για το πώς θα καθιερωθεί αυτός ο αποικισμός. Το πρώτο βήμα ήταν μια αίτηση προς τη βρετανική κυβέρνηση προς την προσοχή του υπουργού Εξωτερικών Λόρδου Aberdeen. Ο Αμπερντίν θα έστελνε ένα άτομο στη Συρία «ένα κατάλληλο και κατάλληλο άτομο για να προσέχει τα συμφέροντα των Εβραίων». Ο Τσώρτσιλ ολοκλήρωσε την επιστολή του γράφοντας "Ο Θεός έβαλε στην καρδιά μου την επιθυμία να υπηρετήσω τον αρχαίο λαό Του... Έχω εκπληρώσει ένα καθήκον που μου επέβαλε η συνείδησή μου".
Ο Μοντεφιόρε πήγε τις δύο επιστολές του Τσώρτσιλ στο Συμβούλιο των Βουλευτών των Βρετανών Εβραίων που υπηρετούσε ως πρόεδρος. Στις 8 Νοεμβρίου 1942, απάντησαν στο Montefiore. Σε λιγότερο από μια δεκαετία, ο Μοντεφιόρε θα άρχιζε να εγκαθιστά Εβραίους σε οικισμούς στην Παλαιστίνη με δική του πρωτοβουλία και να συνεργάζεται με τον Τσώρτσιλ.
Οι ανταλλαγές μεταξύ του Τσώρτσιλ και του Μοντεφιόρε και της πρότασης του Τσώρτσιλ βοήθησαν στην ανάπτυξη του πρωτοσιωνισμού, των προδρόμων του σιωνισμού. Όπως σημείωσε ο Blumberg, "Στην ίδια την Παλαιστίνη, ο παλιός Yishuv φαινόταν ανέγγιχτος από τα ρεύματα της σκέψης του δέκατου ένατου αιώνα. Όμως... Η είσοδος των δυτικών Εβραίων στη σκηνή είχε θέσει τα θεμέλια για το νέο Yishuv. Πολύ πριν από την έλευση του πολιτικού σιωνισμού, ένα νέο πνεύμα ήταν ζωντανό στην Παλαιστινιακή Εβραία.»
Η πρόταση του Τσώρτσιλ οδήγησε τον Μοντεφιόρε να αναλάβει και να χρηματοδοτήσει τη διευθέτηση πέρα από το Παλιό Γισούβ στην παλιά πόλη της Ιερουσαλήμ, θέτοντας τις βάσεις για τους νέους οικισμούς στην Παλαιστίνη που ξεκίνησαν το 1882.
Επιστολή του Τσώρτσιλ προς το Μοντεφιόρε, 14 Ιουνίου 1841:
Δεν μπορώ να σας κρύψω την πιο ανυπόμονη επιθυμία μου να δω τους συμπατριώτες σας να προσπαθούν για άλλη μια φορά να συνεχίσουν την ύπαρξή τους ως λαός.
Θεωρώ ότι το αντικείμενο είναι απόλυτα εφικτό. Αλλά, δύο πράγματα είναι απαραίτητα. Πρώτον, ότι οι ίδιοι οι Εβραίοι θα αναλάβουν το θέμα καθολικά και ομόφωνα. Δεύτερον, ότι οι ευρωπαϊκές δυνάμεις θα τις βοηθήσουν κατά τις απόψεις τους. Εναπόκειται στους Εβραίους να ξεκινήσουν. Αφήστε τα κύρια πρόσωπα της κοινότητάς τους να τοποθετηθούν στην κεφαλή του κινήματος. Αφήστε τους να συναντηθούν, να συναυλιάσουν και να υποβάλουν αίτηση. Στην πραγματικότητα, η αναταραχή πρέπει να είναι ταυτόχρονη σε όλη την Ευρώπη. Δεν υπάρχει κυβέρνηση που να μπορεί ενδεχομένως να προσβληθεί σε τέτοιες δημόσιες συνεδριάσεις. Το αποτέλεσμα θα ήταν ότι θα επινοούσατε ένα νέο στοιχείο της ανατολικής διπλωματίας – ένα στοιχείο που υπό την αιγίδα τόσο των πλούσιων και ισχυρών μελών της εβραϊκής κοινότητας δεν θα μπορούσε να αποτύχει όχι μόνο να προσελκύσει μεγάλη προσοχή και συναρπαστικό εξαιρετικό ενδιαφέρον, αλλά και να παράγει μεγάλα γεγονότα.
Εάν οι πόροι που όλοι κατέχετε κατευθύνονταν σταθερά προς την αναγέννηση της Συρίας και της Παλαιστίνης, δεν υπάρχει αμφιβολία, αλλά ότι, υπό την ευλογία των Υψηλότερων, αυτές οι χώρες θα ανταποδώσουν σθεναρά το εγχείρημα και ότι θα τερματίσετε με την απόκτηση της κυριαρχίας τουλάχιστον της Παλαιστίνης.
Η Συρία και η Παλαιστίνη, με μια λέξη, πρέπει να λαμβάνονται υπό ευρωπαϊκή προστασία και να κυβερνώνται υπό την έννοια και σύμφωνα με το πνεύμα της ευρωπαϊκής διοίκησης.
Ως εκ τούτου, θα ήθελα να παροτρύνω σθεναρά αυτό το θέμα κατόπιν της ήρεμης σκέψης σας, κατά την εξέταση εκείνων που, λόγω της θέσης και της επιρροής τους μεταξύ σας, είναι πιο πιθανό να ηγηθούν σε έναν τόσο ένδοξο αγώνα για την εθνική ύπαρξη. Κάποτε είχα την πρόθεση να απευθυνθώ στους Εβραίους εδώ στη Συναγωγή τους για το θέμα, αλλά έχω σκεφτεί ότι μια τέτοια διαδικασία θα μπορούσε να έχει αφυπνίσει τη ζήλια της τοπικής αυτοδιοίκησης.
Προετοίμασα, ωστόσο, μια πρόχειρη αίτηση την οποία θα υπογράψουν όλοι οι Εβραίοι εδώ και σε άλλα μέρη της Συρίας, και την οποία στη συνέχεια θα σας διαβιβάσω. Πιθανότατα θα περάσουν πρώτα δύο ή τρεις μήνες. Υπάρχουν πολλά ζητήματα που πρέπει να σταθμιστούν και να εξεταστούν καθώς το ερώτημα αναπτύσσεται – αλλά πρέπει να γίνει μια «αρχή» – πρέπει να ληφθεί ένα ψήφισμα, «πρέπει να ξεκινήσει μια αναταραχή» και όπου το διακύβευμα είναι «Χώρα και Σπίτι» όπου είναι η καρδιά που δεν θα πηδήξει και θα δεσμευτεί με την έκκληση;
Αν υποθέσουμε ότι εσείς και οι συνάδελφοί σας θα πρέπει ταυτόχρονα και σοβαρά να ενδιαφερθείτε για αυτό το σημαντικό θέμα της ανάκαμψης της αρχαίας χώρας σας, μου φαίνεται (διαμορφώνοντας τις απόψεις μου σχετικά με την παρούσα στάση των υποθέσεων στην Τουρκική Αυτοκρατορία) θα μπορούσατε να αρχίσετε να επανακτάτε μια βάση στην Παλαιστίνη. Ο πρώτος σας στόχος θα ήταν να ενδιαφερθούν οι Πέντε Μεγάλες Δυνάμεις στις απόψεις σας και να τους πείσετε να υποστηρίξουν την άποψή σας με τον Σουλτάνο με τη σαφή κατανόηση ότι οι Εβραίοι, αν τους επιτραπεί να αποικίσουν οποιοδήποτε μέρος της Συρίας και της Παλαιστίνης, θα πρέπει να βρίσκονται υπό την προστασία των Μεγάλων Δυνάμεων, ότι θα πρέπει να έχουν την εσωτερική ρύθμιση των δικών τους υποθέσεων, ότι θα πρέπει να απαλλαγούν από τη στρατιωτική θητεία (εκτός από τον δικό τους λογαριασμό ως μέτρο άμυνας κατά των επιδρομών των Βεδουίνων Αράβων). Τολμώ ταπεινά να εκφράσω τη γνώμη μου για ένα θέμα, το οποίο αναμφίβολα έχει ήδη απασχολήσει τη σκέψη σας – και η γυμνή αναφορά του οποίου, γνωρίζω, κάνει κάθε εβραϊκή καρδιά να δονείται. Το μόνο ερώτημα είναι : "πότε" και "πώς".
Η ευλογία των Υψηλότερων πρέπει να επικαλεστεί την προσπάθεια. Τα πολιτικά γεγονότα φαίνεται να δικαιολογούν το συμπέρασμα ότι η ώρα πλησιάζει όταν ο εβραϊκός λαός μπορεί δίκαια και με κάθε λογική προοπτική επιτυχίας να βάλει τα χέρια του στο ένδοξο έργο της Εθνικής Αναγέννησης.
Αν νομίζετε το αντίθετο, θα υποκύψω αμέσως στην απόφασή σας, μόνο που σας ικετεύω να εκτιμήσετε το κίνητρό μου, το οποίο είναι απλώς μια ένθερμη επιθυμία για την ευημερία και την ευημερία ενός λαού στον οποίο όλοι οφείλουμε την κατοχή αυτών των ευλογητών αληθειών που κατευθύνουν το μυαλό μας με αλάνθαστη πίστη στην απόλαυση ενός άλλου και καλύτερου κόσμου.
«Πρόταση του συνταγματάρχη Τσώρτσιλ» 15 Αυγούστου 1842:
Ανθρώπινες προσπάθειες που προηγούνται της προσευχής και αναλαμβάνονται με πίστη όλη η ιστορία του έθνους σας δείχνει να ευλογείται σχεδόν πάντα. Αν αυτή είναι η πεποίθησή σας, μένει να εξετάσετε αν δεν μπορείτε να κάνετε ό,τι μπορείτε για την ταπεινοφροσύνη σας, αλλά με την ειλικρίνεια και την ελπίδα κατευθύνετε την πιο έντονη προσοχή σας προς τη γη των Πατέρων σας με σκοπό να κάνετε ό,τι περνάει από το χέρι σας για να βελτιώσειτε τις συνθήκες των αδελφών σας που διαμένουν τώρα εκεί και με εγκάρδια φιλοδοξία να εγκριθείτε από τον Παντοδύναμο Θεό, ενώ εσείς καταβάλλετε προσπάθειες όσο και μέσα σας για να καταστήσει αυτή τη Γη για άλλη μια φορά καταφύγιο και τόπο ανάπαυσης σε αυτούς τους αδελφούς σας διασκορπισμένους σε όλο τον κόσμο που μπορεί να καταφύγουν σε αυτήν.
Εκατοντάδες και χιλιάδες συμπατριώτες σας θα καταπονούσαν κάθε προσπάθεια για να επιτύχουν τα μέσα διαβίωσης μέσα σε αυτές τις σκηνές που γίνονταν ιερές από αρχαίες αναμνήσεις, και τις οποίες θεωρούν με φιλική αγάπη, αλλά ο φόβος της ανασφάλειας της ζωής και της περιουσίας που έχει στηριχτεί τόσο καιρό στο έδαφος της "Ιουδαίας" ήταν μέχρι τώρα ένας φραγμός στην επίτευξη της φυσικής τους επιθυμίας.
Η πρότασή μου είναι ότι οι Εβραίοι της Αγγλίας από κοινού με τους αδελφούς τους στην Ήπειρο της Ευρώπης θα πρέπει να ζητήσουν από τη βρετανική κυβέρνηση μέσω του Κόμη του Αμπερντίν να διαπιστεύσει και να στείλει ένα κατάλληλο και κατάλληλο άτομο για να διαμείνει στη Συρία με μοναδικό και ρητό σκοπό να επιστατεί και να παρακολουθεί τα συμφέροντα των Εβραίων που διαμένουν στη χώρα αυτή.
Τα καθήκοντα και οι εξουσίες ενός τέτοιου δημόσιου λειτουργού να είναι θέμα συμφωνίας μεταξύ του Υφυπουργού Εξωτερικών και της Επιτροπής των Εβραίων που διεξάγει τις διαπραγματεύσεις. Είναι, ελπίζω, περιττό για μένα να διευρύνω το ανυπολόγιστο όφελος που θα αποκομίσει το έθνος σας στο ελεύθερο ήταν ένα τόσο σημαντικό μέτρο που πρέπει να επιτευχθεί, ή να υπαινιγμός περισσότερο από εν συντομία στο πνεύμα εμπιστοσύνης και αναβίωσης που θα ενθουσιαζόταν με τα στήθη των συμπατριωτών σας σε όλο τον κόσμο εάν κρατούνταν και αναγνωρίζονταν πράκτορες για τον εβραϊκό λαό που κατοικεί στη Συρία και την Παλαιστίνη υπό την υπό την αιγίδα και την κύρωση της Μεγάλης Βρετανίας.
ΖΗΝΩΝ ΠΑΠΑΖΑΧΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου