Πότε περίπου έζησαν ο Αβραάμ και ο Μωυσής; Οι μαθηματικές και γενεαλογικές αρλούμπες της Βίβλου!

 

Ο ΚΑΤΑΚΛΥΣΜΟΣ ΤΟΥ ΝΩΕ ΚΑΙ Ο ΓΡΙΦΟΣ ΤΟΥ ΜΑΘΟΥΣΑΛΑ. Ένας λαθρεπιβάτης στην κιβωτό του Νώε! Μαθηματικές αλχημείες στη Βίβλο! ΤΑ ΙΟΥΔΑΪΚΑ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ

 

 

Ο ΑΒΡΑΑΜ Ο ΜΑΓΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ΙΟΥΔΑΪΚΑ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ

 

 

«Τὰς ἐπιδόσεις ἴσμεν γιγνομένας καὶ τῶν τεχνῶν καὶ τῶν ἄλλων ἁπάντων οὐ διὰ τοὺς ἐμμένοντας τοῖς καθεστῶσιν, ἀλλὰ διὰ τοὺς ἐπανορθοῦντας καὶ τολμῶντας ἀεί τι κινεῖν τῶν μὴ καλῶς ἐχόντων»

ΙΣΟΚΡΑΤΗΣ,  ΕΥΑΓΟΡΑΣ  7.

«Βλέπουμε  ότι  οι  επιδόσεις στις  τέχνες  και  σε  όλα  τα  δημιουργήματα  γίνονται,  όχι  απ’  αυτούς  που  παραμένουν  στα  κατεστημένα,  αλλά  απ’  αυτούς  τους  ΤΟΛΜΗΡΟΥΣ,  που  συνεχώς  εργάζονται  και  επανορθώνουν,  όσα  δεν  είναι  σωστά».

 

  Επειδή σκοπός της απομυθοποιητικής μας μελέτης, δεν είναι να μπούμε στα παιγνίδια των "ιστορικών", εμείς θα συνεχίσουμε την εξερεύνησή μας στο ήθος και στις πράξεις των πατριαρχών, χρησιμοποιώντας τις γενικώς παραδεκτές για τον Μωυσή χρονολογήσεις, (Έξοδος περί το 1220 π. Χ.) υπογραμμίζοντας όμως για άλλη μια φορά με έμφαση, ότι ακόμα και με τα δικά τους τα βιβλικά δεδομένα, φαίνεται καθαρά, ότι οι χρονολογήσεις τους είναι όχι μόνο φορτωμένες από γελοία λάθη, αλλά και από ιερατικές, θεολογικές και... άλλες βρομερές σκοπιμότητες! Φυσικά αυτοί έκαναν τη δουλειά τους, έστω και με τα ξεχαρβαλωμένα αυτά κείμενα. Οι πραγματικές ευθύνες είναι δίκες μας, αφού ποτέ δεν καταδεχτήκαμε να περάσουμε από κόσκινο όλα τα αποκαλυπτικά της αθλιότητας αυτού του βιβλίου λάθη, και να βροντοφωνάξουμε εγκαίρως: πάρτε από μπροστά μας το άθλιο αυτό βιβλίο.

 

Πότε περίπου έζησαν ο Αβραάμ και ο Μωυσής; Οι μαθηματικές και γενεαλογικές αρλούμπες της Βίβλου! Του M. Καλόπουλου

 

Φίλοι με ρωτούν, ποιος είναι ο λόγος που δεν αναφέρω (δεν αποδέχομαι), κάποια από τις καθιερωμένες βιβλικές χρονολογίες εμφάνισης/δημιουργίας του ανθρώπου. Στο άρθρο αυτό θα προσπαθήσω να εξηγήσω όσο γίνεται κατανοητά τους λόγους.

Ας δούμε πρώτα τους υπολογισμούς αυτού του χρόνου στην Π. Διαθήκη:

2.000 χρόνια μέχρι τον Αβραάμ
1.307 χρόνια από Αβραάμ μέχρι το Νώε
2.262 χρόνια από Νώε μέχρι τον Αδάμ
5.569 χρόνια μέχρι τον Αδάμ καιτην Εύα.

Κατά την Βίβλο οι πρώτοι άνθρωποι ήταν υπερβολικά μακρόβιοι:

1. Ο Αδάμ έζησε 930 χρόνια
2. Ο Σήθ 912 »
3. Ο Ενώς » 905 »
4. Ο Καϊνάν » 910 »
5. Ο Μαλελεήλ » 895 »
6. Ο Ιάρεδ » 962 »
7. Ο Ενώχ » 365 »
8. Ο Μαθουσάλας » 969 »
9. Ο Λάμεχ » 753 »
10. Ο Νώε » 950

Ωστόσο, αυτοί οι γενεαλογικοί κατάλογοι είναι αποσπασματικοί, ελλιπείς και εντελώς ανάξιοι εμπιστοσύνης. Ακόμη καί στο ίδιο το κείμενο της Γενέσεως πού υπάρχει σε τρεις τύπους, το Εβραϊκό, το Σαμαριτικό και της μεταφράσεως των Ο΄ παρατηρούνται σημαντικές διαφορές, ως προς τις χρονολογίες.

Έτσι, από τον Αδάμ μέχρι το Νώε στο Εβραϊκό κείμενο μεσολαβούν 1656 χρόνια, στο Σαμαριτικό 1307 χρόνια καί στη μετάφραση των Ο΄ 2242-2262 χρόνια! Καί από το Νώε μέχρι τον Αβραάμ μεσολαβούν, κατά το Εβραϊκό κείμενο 1946 χρόνια, κατά το Σαμαριτικό 2247 καί κατά τους Ο΄ 3312 χρόνια! Ανάμεσα δηλαδή στα δύο επίσημα κείμενα πού χρησιμοποιεί η χριστιανική Εκκλησία (Δυτική καί Ανατολική) υπάρχει διαφορά 1000-1200 ετών!

Όλα αυτά οδηγούν στο συμπέρασμα ότι δεν γνωρίζομε τον τρόπο, με τον οποίο οι αρχαίοι υπελόγιζαν το χρόνο ή ότι οι αριθμοί πού αναφέρουν είναι εντελώς συμβολικοί.

Μια καλύτερη όμως απάντηση για το τι μπορεί ενδεχομένως να συμβαίνει μ' αυτές τις υπέρ μακρόβιες ηλικίες, προκύπτει από το γεγονός ότι τις χιλιόχρονες αυτές ηλικίες, τις συναντάμε σε όλες σχεδόντις αρχαίες μυθολογίες. (κάτι που συναντάμε και στην ελληνική μυθολογία),

Μια ικανοποιητικότερη λοιπόναπάντηση για τις φανταστικές αυτές ηλικίες της Βίβλου είναι ότι κατά την απώτατηαρχαιότητα τα "έτη" ήταν προφανώς... σεληνιακά: «αυτό που εμείς τώρα μήνα ονομάζουμε, οι Αιγύπτιοι το αποκαλούσαν έτος», γράφει ο Eusebious (Fragm. ChronicaIArmenianVersionp.93).

Και πράγματι, αν οι αντίστοιχες βιβλικές ηλικίες, διαιρεθούν με τους 13 πλήρεις σεληνιακούς κύκλους του έτους, (για την ακρίβεια η σεληνιακή περίοδος είναι περίπου 27,3 ημερών, άρα διαιρούμε διά 13,3) τότε τα νούμερα αυτά, (όπως αναγράφονται παρακατω μέσα στην παρένθεσή μας), δίνουν εντελώς φυσιολογικές ηλικίες.

Αδάμ 930 έτη (=70 ετών),

Νώε 950 έτη (=71 ετών) και

Μαθουσάλας 969 έτη (=73 ετών).

Οι συγγραφείς λοιπόν της Βίβλου, μην γνωρίζοντας ενδεχομένως αυτή τη λεπτομέρεια, βάλθηκαν να τακτοποιήσουν τις υπερβολικές αυτές ηλικίες των μυθολογιμένων ηρώων, κατεβάζοντας (με σταδιακή μείωση), μέσα σε λίγες (10) μόνο γενεές, το όριο της ζωής του ανθρώπου κατά δέκα φορές! Έτσι γεννήθηκε ένα αξεπέραστο πλήθος ακατανόητων βιβλικών ηλικιών, όπως αυτή του Αβραάμ και της Σάρρας, που δεν υπακούει ούτε στην σεληνιακή, ούτε και στην ηλιακή χρονομέτρηση. Άλλωστε οι βιβλικές ιστορίες πρέπει να κατανοηθούν ως μοντέλα συμπεριφοράς και όχι σαν ιστορίες αληθινών κατ' ανάγκην ηρώων! Βλ. και το άρθρο μου: «ΕΒΡΑΙΟΣ ΡΩΤΑΕΙ: ΥΠΗΡΞΑΝ ή ΟΧΙ ΟΙ ΒΙΒΛΙΚΟΙ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΣ;».

11. Σήμ έζησε 600 χρόνια12. Αρφαξιάδ έζησε 438 χρόνια13. Σαλά έζησε 433 χρόνια14. Εβερ έζησε 404 χρόνια15. Φαλέγ έζησε 239 χρόνια16. Ραγαύ έζησε 239 χρόνια17. Σερούχ έζησε 230 χρόνια18. Ναχώρ έζησε 148 χρόνια19. Θάρα έζησε 145 χρόνια20. Αβραάμ έζησε 175 χρόνια

Μια άλλη απόπειρα χρονολόγησης της εποχής του Αβραάμ, που θα παρέκαμπτε μέρος των σκόπιμων βιβλικών υπερχρο-νολογήσεων, είναι να ξεκινήσουμε απ' τον Φαραώ Ραμσή Β΄, που απ' την αιγυπτιολογία τοποθετείται στο (1290-1224 π.Χ.) και που γενικά «θεωρείται ως ο Φαραώ των παιδικών χρόνων του Μωυσέως». Θρησκευτικά Α΄ Γυμνάσιου κεφ. Β.

Γνωρίζοντας ότι τον Μωυσή χωρίζουν από τον Αβραάμ πέντε μόνο ενδιάμεσες γενεές, Ο΄ Έξ.6.14-20,και υπολογίζοντας τριάντα χρόνια για κάθε γενιά, (μια κοινώς παραδεκτή απόσταση¹), ακόμα και τότε δεν ξεπερνούμε τα 150 χρόνια ως ενδιάμεση απόσταση ανάμεσα στους δύο βιβλικούς αυτούς άνδρες. Με την απλή αυτή εκλογίκευση, δεν ξεπερνάμε τα όρια του 14ου π.Χ. αιώνα, ως την πιθανή εποχή του Αβραάμ.²

Ο R. Graves, αδιαφορώντας για τις σκοπιμότητες που θέλουν τον Αβραάμ στον 20ο ή τουλάχιστον στον 18ο αιώνα π.Χ., γράφει ευθαρσώς: «Ο Αβραάμ έζησε κατά το δεύτερο ήμισυ του δέκατου πέμπτου αιώνα π.Χ.». TheGreekMyths30.2.

Τελικά...

Στην χριστιανική σελίδα:

http://www.agioskosmas.gr/antiairetika.asp?isue=97&artid=4765 παρατίθενται συνολικά 73 πρόγονοι του Ιησού: Αν λοιπόν πολλαπλασιάσουμε τους 73 αυτούς προγόνους του Ιησού, με τα 30 χρόνια που φυσιολογικά αναλογούν στην διαδοχή των γενεών, τότε από την εποχή του Ιησού μέχρι αυτή του Αδάμ θα έπρεπε να έχουμε: 73 Χ 30 = 2.190 ΧΡΟΝΙΑ ΣΥΝΟΛΙΚΑ!

Μ. Καλόπουλος

ΠΑΡΑΠΟΜΠΕΣ:

1 «Tριάντα χρόνια λογαριάζοντας την γενιά», λέει ο Διόδωρος Σικελιώτης 2.55.3.

2 Λοιπόν, πότε συμβαίνουν όλα αυτά; Αγνοώντας τις υπερβολικές χρονολογίες της Βίβλου και ορίζοντας ως φυσιολογικό το «τριάντα χρόνια την γενιά»… θα δούμε ότι υπάρχουν λόγοι για ακόμα περισσότερες επιφυλάξεις, για το πραγματικό βάθος χρόνου αυτών των περιγραφών, αφού το ίδια τα βιβλικά δεδομένα, κατεβάζουν την απόσταση από τον Ιερέα Έσδρα (του 428 π. Χ.) μέχρι τον Ααρών (αδελφό και σύγχρονο του Μωυσέως), σε δεκαέξι μόνο γενιές. Βλέπε Ο΄ Έσδρας 7.1-5, όπου παρατίθενται 17 διαδοχικοί αρχιερείς άρα 16 γενεές: 1) Έσδρας – 2) Σεραΐου – 3) Αζαρίας – 4) Χελκίας – 5) Σαλλούμ – 6) Σαδώκ – 7) Αχιτώβ – 8) Αμαρία – 9) Αζαρίας – 10) Μεραϊώθ – 11) Ζεραΐας – 12) Οζί – 16) Βουκκί – 14) Αβισσουά – 15) Φινεές – 16) Ελεάζαρ – 17) Ααρών ο πρώτος αρχιερέας. Ο΄ Έσδρας 7.1-5.

Αν λοιπόν σ' αυτές τις 16 γενιές, από τον Έσδρα μέχρι τον Μωυσή, προσθέσουμε και τις υπόλοιπες έξι γενιές από τον Μωυσή έως στον Αβραάμ, δηλαδή: 1) Αμράμ – 2) Γεδσών – 3) Λευί, 4) Ιακώβ – 5) Ισαάκ – 6) Αβραάμ». Έξ. 6.14-20, τότε θα δούμε ότι οι 22 αυτές συνολικά γενιές, που μεσολαβούν ανάμεσα στον Έσδρα και τον Αβραάμ, δεν μπορούν να δώσουν μεγαλύτερη απόσταση από εξακόσια εξήντα χρόνια (22 Χ 30 = 660)! Άρα σύμφωνα μ' αυτά τα εδάφια, ο προσγειωμένος υπολογισμός της εποχής του Αβραάμ είναι: 428 + 660 = 1.088 π.Χ.! Με το ίδιο δε σκεπτικό, αφαιρώντας 6 γενιές, (180 χρόνια), φτάνουμε στην εποχή του Μωυσέως, δηλαδή περί το… 908 π.Χ.!

Βέβαια, επειδή σκοπός της μελέτης μας δεν είναι να μπούμε στα "παιχνίδια" των "ιστορικών", εμείς θα συνεχίσουμε την εξερεύνησή μας στο ήθος και στις πράξεις των πατριαρχών, χρησιμοποιώντας τις γενικώς παραδεκτές για τον Μωυσή και την Έξοδο (1223 π.Χ.) χρονολογήσεις, υπογραμμίζοντας όμως για άλλη μια φορά με έμφαση, ότι ακόμα και με τα δικά τους τα βιβλικά δεδομένα, φαίνεται καθαρά ότι οι χρονολογήσεις αυτές, είναι υπερβολικά φορτωμένες από ιερατικές και θεολογικές σκοπιμότητες!

 Πολύ συχνά και απολύτως αυθαίρετα, οι ανά τον κόσμο πιστοί τοποθετούν τον Αβραάμ γύρω στο 2100-2000 π.Χ.
 
Όμως μια πρώτη απόπειρα χρονολόγησης της εποχής του Αβραάμ, που θα παρέκαμπτε μέρος των σκόπιμων βιβλικών υπερχρονολογήσεων, είναι να ξεκινήσουμε απ’ τον Φαραώ Ραμσή ΙΙ, που γενικά θεωρείται ως ο Φαραώ της υιοθεσίας και των παιδικών χρόνων του Μωυσή, και που απ’ την αιγυπτιολογία οριστικά τοποθετείται στο (1290-1224 π. Χ.). Ενώ ο διάδοχός του ο Μενεφθά ή Μανερπτά (1224-1204 π.Χ.) που είναι και ο πιθανότερος διώκτης του κατά την Έξοδο (1223 π.Χ.) των Εβραίων απ' την Αίγυπτο. Βλέπε: Εγκυκλοπαίδεια  Δρανδάκης "Μέμφις"

«Το πιθανότερο είναι ότι η Έξοδος πραγματοποιήθηκε στη βασιλεία του Ραμσή Β΄». Dorling Kindersley:«Βίβλος ο πλήρης οδηγός» σελ.: 52.

«Επιγραφές (αρχαιολογικά ευρήματα) προσδιορίζουν τον Φαραώ Ραμσή Β΄ ως τον καταπιεστή του λαού Ισραήλ για τον οποίο κτίστηκε (από τους σκλάβους Εβραίους) η πόλης Ραμεσσή». HenryHalley: «Συνοπτική εγκυκλοπαίδεια της Αγίας Γραφής» Σελ.: 137.

Η διαδοχή (λόγω θανάτου) του ευφυούς διώκτη του Μωυσέως, Ραμσή ΙΙ, με τον αφελή διάδοχό του Μενεφθά αποτυπώνεται και στη Βίβλο, όπου διαβάζουμε: «Ο δε Κύριος είπε προς τον Μωϋσήν εν Μαδιάμ, Ύπαγε, επίστρεψον εις Αίγυπτον• διότι απέθανον πάντες οι άνθρωποι οι ζητούντες την ψυχήν σου». Έξοδος 4.19.
Απ' την απλή αυτή δήλωση, καταλαβαίνουμε, όχι μόνο πόσο θεόπνευστη δεν είναι η Βίβλος, (μια και ξεκάθαρα υπονοεί ότι πέθαναν όλοι εκείνοι που θα μπορούσαν να τον αναγνωρίσουν), αλλά μας δίνεται και μια αφετηρία χρονολόγησης, από την ανάληψη της βασιλιάς του Μενεφθά (και την Έξοδο του Μωυσή το 1223  π.Χ. απ' την Αίγυπτο) μέχρι την εποχή του Αβραάμ.
Στην βιβλική Εγκυκλοπαίδεια διαβάζουμε την ανάλογη επιβεβαίωση:
«O Φαραώ της εποχής της εξόδου των Εβραίων από την Αίγυπτο είναι ο Μανέφθα Β', δέκατος τρίτος γιος του Ραμσή Β'. Σύμφωνα με τη Βίβλο ήταν πολύ σκληρός (Έξοδος κεφ. 5-11) γι' αυτό και ο Θεός τον τιμώρησε με τις 10 πληγές, αναγκάζοντάς τον να επιτρέψει στους Ισραηλίτες να φύγουν από την Αίγυπτο». Βιβλική Εγκυκλοπαίδεια: http://www.jesuslovesyou.gr/Bible_club/Encyclopedia/People/Men/F/Pharaoh.htm
Γνωρίζοντας λοιπόν ότι τον Μωυσή χωρίζουν από τον Αβραάμ πέντε μόνο ενδιάμεσες γενεές (τα ονόματα των προγόνων του Μωυσή είναι: «Μωυσής, Αμράμ, Γεδσών, Λευί, Ιακώβ, Ισαάκ, Αβραάμ» Ο΄Έξ. 6.14-20) και υπολογίζοντας τριάντα χρόνια για κάθε γενιά, (μια κοινώς παραδεκτή απόσταση: «Tριάντα χρόνια λογαριάζοντας την γενιά» λέει ο Διόδωρος Σικελιώτης 2.55.3), ακόμα και τότε δεν ξεπερνούμε τα 150 χρόνια ως ενδιάμεση απόσταση ανάμεσα στους δυο βιβλικούς αυτούς άνδρες. Με την απλή αυτή εκλογίκευση, δεν ξεπερνάμε τα όρια του 14ου π.Χ. αιώνα, ως την πιθανή εποχή της ζωης του Αβραάμ.………………
Φυσικά συμβουλευόμενοι τα ιδία τα βιβλικά κείμενα, βρίσκουμε κι άλλες αφορμές χρονολόγησης που οδηγούν στα ιδια περίπου συμπεράσματα: «Ο βασιλιάς Σολομών άρχισε να χτίζει τον ναό του Κυρίου το τετρακοσιοστό ογδοηκοστό (480) έτος της εξόδου των Ισραηλιτών από την Αίγυπτο και κατά το τέταρτο έτος την βασιλείας του» (Μασ). Α΄ Βασιλέων 6.1-2.
Αν δεχθούμε όμως ως σωστές τις παραπάνω επισημάνσεις, τότε αν απ' την Έξοδο (1223 π.Χ.)  αφαιρέσουμε 480 χρόνια, καταλήγουμε στο παράξενο συμπέρασμα, ότι ο ναός του Σολομώντα χτίσθηκε το 743 π.Χ. (!) και όχι το 963 π.Χ. που τον τοποθετούν όλοι οι μελετητές! Η δε βασιλεία του Σολομώντα, αρχίζει τέσσερα χρόνια νωρίτερα δηλαδή το 747 π.Χ.
Όπως καταλαβαίνετε το συγκεκριμένο εδάφιο, επειδή ακριβώς αφαιρεί περισσότερο από δυο ολόκληρους αιώνες, δηλαδή 220 χρόνια απ’ την αρχαιότητα του ναού του Σολομώντα και των λοιπών πατριαρχών, παρασιωπάται από όλους τους δήθεν αμερόληπτους μελετητές των γραφών!

Ταυτόχρονα βλέπουμε την Βίβλο (άθελά της), να υιοθετεί ως σωστή μια απόσταση μεταξύ των γενεών, που δεν ξεπερνά τα 35 χρόνια!
Πράγματι, γνωρίζοντας ότι τον Σολομώντα χωρίζουν από τον Αβραάμ «γενεές δεκατέσσερις»  (Ματθαίος 1.2-6) τότε πράγματι βλέπουμε πως και η ιδία η βίβλος, υιοθέτει μια απόσταση (480:14=34.3) δηλαδή 35 περίπου χρόνια τη γενιά!
Άρα κατά την ιδία την ομολογία της Βίβλου, αν στην αρχή της ανοικοδόμησης του ναού το 743, προσθέσουμε 480 χρόνια, φτάνουμε στην έξοδο του Μωυσή, επι βασιλέως Μενεφθά, (1223 π.Χ) κι αν σ' αυτά προσθέσουμε τις πέντε γενεές που χωρίζουν τον Μωυσή απ' τον Αβραάμ (5Χ30=150) φτάνουμε στο (1223+150)=1373 π.Χ. ως την πραγματική εποχή του Αβραάμ.

Περιέργως, με τους συλλογισμούς μας αυτούς, συμπίπτει και η αναφορά του Ματθαίου (1.2-16) για τις 42 γενεές (3Χ14=42) που χωρίζουν τον Ιησού από τον Αβραάμ. Πράγματι αν διαιρέσουμε την απόσταση  των 1373 χρόνων που βρίσκουμε εμείς, με τις 42 γενεές που κατά τον Ματθαίο τους χωρίζουν, (1373:42=32,7) τότε προκύπτει ένας φυσιολογικός μέσος όρος ζωής για την κάθε γενεά, που δεν ξεπερνά τα 33 χρόνια!
…………………
Όλα αυτά όμως, θα ήταν μάλλον μια εντελώς ανατρεπτική των πραγμάτων αναχρονολόγηση της πατριαρχικής ιστορίας και ενδεχομένως μια καλή εξήγηση, στο γιατί κάποιοι Ιουδαίοι αρχαιολόγοι,  που με έντεχνο τρόπο βάλθηκαν να αποδείξουν την ανυπαρξία των ίδιων τους των πατριαρχών,[1] αδυνατούν να εντοπίσουν τα ίχνη τους, αφού αναζητούν σε υπερβολικούς χρόνους του παρελθόντος, αρχαιολογικές  μαρτυρίες[2] της ύπαρξής τους! Βλέπε: Ισραήλ Φινκελστάιν - Ν. Σίλμπερμαν: «Βίβλος η αλήθεια μέσα απ’ τις ανασκαφές».

Με βάση λοιπόν αυτή την αφετηρία, ο Αβραάμ που απέχει μόνο πέντε γενιές  από τον Μωυσή, δεν πρέπει να έζησε πέραν του 14 π.Χ. αιώνα! Ενώ οι εν λόγω μελέτες, ψάχνουν για ίχνη αυτών των πατριαρχών, από τον 21ο ως τον 16ο αιώνα π.Χ.!
Περιέργως, το ίδιο περίπου συμπέρασμα υιοθετεί στα εμβόλιμα και μεταγενέστερα σχόλιά της και η πανάρχαια Διαθήκη Σολομώντος λέγοντας: «αφότου εκτήσθη εκείνος ο ναός του θεού (το κτίσιμο κράτησε επτά χρόνια) έως ότου εγεννήθη ο Χριστός, πέρασαν χρόνοι (ψκζ) δηλαδή (727) επτακόσιοι είκοσι επτά». Διαθήκη Σολομώντος (10)114.8.
Βεβαία, εδώ γίνεται λόγος για το τέλος της κατασκευής του Ναού. Εμείς βρίσκοντας το 743 π.Χ. ως χρονολογία έναρξης κατασκευής (που κράτησε 7 χρόνια) έχουμε πέσει έξω μονό κατά 7 χρόνια!
Βεβαία αν υπενθυμίσουμε την απίστευτη προχειρότητα που διακρίνουμε στα δήθεν θεόπνευστα αυτά κείμενα, όπου οι 14 γενεές, από Ιησού μέχρι και τον Σαλαθαήλ… είναι 13 και συνολικά τρεις φόρες οι 14 γενναίες… μας κάνει 41, (Βλέπε: Ματθαίος 2-17) τότε καταλαβαίνετε πόσο "θεόπνευστα" είναι αυτά τα κείμενα!
Στα παραπάνω συμπεράσματα, συμφωνεί απολύτως και η υπόλοιπη παράθεση ονομάτων (γενεών) από το πρώτο κεφάλαιο του κατά Ματθαίον ευαγγελίου, όπου μεταξύ του Μωυσή και του Σολομώντα, μεσολαβούν μόνο 25 ονόματα! Αν πολλαπλασιάσουμε αυτές τις 25 γενιές, επί τριάντα χρόνια την γενιά τότε φτάνουμε ξανά γύρω στο έτος 750 π.Χ.!
Με τις παραπάνω απλές αφετηρίες και υπολογισμούς, η εποχή του Σολομώντα  και του περίφημου Ναού του, δύσκολα μπορούν να τοποθετηθούν πέρα απ’ το δεύτερο ήμισυ του 8ου π.Χ. αιώνα!

Φυσικά συμβουλευόμενοι τα ιδία τα βιβλικά κείμενα, βρίσκουμε κι άλλες αφορμές χρονολόγησης που κατεβάζουν ακόμα πιο κάτω τα συνολικά δεδομένα.
Βλέπουμε λοιπόν ότι υπάρχουν πολλοί λόγοι, για ακόμα περισσότερες επιφυλάξεις, για το πραγματικό βάθος χρόνου της ζωής του Αβραάμ, αφού το ίδια τα βιβλικά στοιχεία κατεβάζουν την απόσταση από τον Ιερέα Έσδρα (περί το 450 π. Χ.) μέχρι τον Μωυσή, σε δεκατέσσαρες μόνο γενιές ιερέων:
«Βασιλεύοντος Αρταξέρξου (464-424 π-.Χ.) των Περσών βασιλέως (Ιεράτευε ο) Έσδρας, του Σαραίου, του Εζερίου, του Χελκίου, του Σαλήμου, του Σαδδούκου, του Αχιτώβ, του Αμαρίου, του Οζίου, του Βοκκά, του Αβισουέ, του Φινεές, του Ελεάζαρ, του Ααρών, (αδελφού Μωυσέως και) πρώτου ιερέως»  Ο΄ Α ΄Εσδρας 8.1-2. Δηλαδή μια αδιάσπαστη διαδοχή 14ων ιερέων από πατέρα σε γιο!
Σύμφωνα λοιπόν με τα παραπάνω εδάφια, απο Έσδρα έως Ααρών ιεράτευσαν 14 μόνο ιερείς!
Για να φτάσουμε όμως στον αδελφό του Μωυσή, και σύγχρονο του πρώτο ιερέα Ααρών, πρέπει οι άνθρωποι αυτοί να ιεράτευσαν το λιγότερο επί 55 χρόνια ο καθένας.
Γιατί την εποχή του πρώτου ιερέα Ααρών (1223) μέχρι την εποχή του ιερέα Έσδρα (περί το 450 π.Χ.) την χωρίζουν περίπου 773 χρόνια. Αν αυτά τα 773 χρόνια τα διαιρέσουμε με τους 14 ιερείς που αναφέρει το παραπάνω εδάφιο (773:14=55) βρίσκουμε πράγματι ότι ο κάθε ιερέας πρέπει να ιεράτευσε υποχρεωτικά τουλάχιστον επί 55 χρόνια!
Όταν όμως, κάποιος είναι 55 χρόνια ιερέας, (ακόμα κι αν ανέλαβε στα 20 του), όταν εγκαταλείπει την ιεροσύνη πρέπει να είναι τουλάχιστον 75 ετών, και φυσικά ο γιος του δεν μπορεί να είναι μικρότερος των 40 ετών. Αν τώρα και σ' αυτόν (τον δεύτερο ιερέα) που ανέλαβε καθήκοντα ιερέα στα 40 του χρόνια, προσθέσουμε υποχρεωτικά ακόμα 55 χρόνια ιεροσύνης, τότε βρίσκουμε ότι ο δεύτερος ιερέας εγκατέλειψε την ιεροσύνη, στα 95 του χρόνια. Όμως ο γιος του, και φυσικός διάδοχος του στην ιεροσύνη, δεν θα μπορεί να είναι μικρότερος από 60 χρονών! Αν και σ' αυτόν (τον τρίτο ιερέα)  προσθέσουμε 55 χρόνια ιεροσύνης, τότε ο τρίτος αυτός ιερέας πρέπει να έζησε 115 χρόνια πριν παραδώσει στον 80χρονο γιο του την ιεροσύνη…
Αν συνεχίσετε έτσι θα καταλήξετε ότι ο 13 ιερέας ανέλαβε την ιεροσύνη στα 260 του, και την παρέδωσε στον γιο του σε ηλικία 315 ετών! Έτσι όταν έρχεται η σειρά του Έσδρα που είναι και ο 14ος ιερέας,  πρέπει να δεχθούμε οτι αυτός ανέλαβε την ιεροσύνη όταν ήταν 280 ετών... και φυσικά έζησε υποχρεωτικά μέχρι τα 335!
Καταλαβαίνετε λοιπόν, πως κάτι δεν πάει καλά, όχι μόνο με την ελαττωματική θεοπνευστία, αλλά και με την λογική απαρίθμηση των ιερέων από Έσδρα έως Ααρών και φυσικά τα ιδία τα βιβλικά εδάφια έχουν εξαιρετικό μαθηματικό πρόβλημα, να ορίσουν έστω και με σχετική ακρίβεια την εποχή που έζησε ο Ααρών και ο Μωυσής και φυσικά ο Αβραάμ.
Συνεπώς κάθε προσπάθεια ανίχνευση της εποχής του Αβραάμ, πρέπει να στηριχτεί μόνο στις 41 γενεές που χωρίζουν τον Ιησού από τον Αβραάμ και που λεπτομερώς αναλύσαμε παραπάνω. Βέβαια, επειδή σκοπός της απομυθοποιητικής μας μελέτης, δεν είναι να μπούμε στα παιγνίδια των "ιστορικών", εμείς θα συνεχίσουμε την εξερεύνησή μας στο ήθος και στις πράξεις των πατριαρχών, χρησιμοποιώντας τις γενικώς παραδεκτές για τον Μωυσή χρονολογήσεις, (Έξοδος περί το 1220 π. Χ.) υπογραμμίζοντας όμως για άλλη μια φορά με έμφαση, ότι ακόμα και με τα δικά τους τα βιβλικά δεδομένα, φαίνεται καθαρά, ότι οι χρονολογήσεις τους είναι όχι μόνο φορτωμένες από γελοία λάθη, αλλά και από ιερατικές, θεολογικές και... άλλες βρομερές σκοπιμότητες! Φυσικά αυτοί έκαναν τη δουλειά τους, έστω και με τα ξεχαρβαλωμένα αυτά κείμενα. Οι πραγματικές ευθύνες είναι δίκες μας, αφού ποτέ δεν καταδεχτήκαμε να περάσουμε από κόσκινο όλα τα αποκαλυπτικά της αθλιότητας αυτού του βιβλίου λάθη, και να βροντοφωνάξουμε εγκαίρως: πάρτε από μπροστά μας το άθλιο αυτό βιβλίο.
 
Μ. Καλόπουλος  Βλέπε επίσης: Μαθηματικά για "αγίους"

ΕΒΡΑΙΟΣ ΡΩΤΑΕΙ: ΥΠΗΡΞΑΝ ή ΟΧΙ ΟΙ ΒΙΒΛΙΚΟΙ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΣ;

Παραπομπές:
[1]Τώρα που η ελεύθερη κριτική έρευνα άρχισε να υποθέτει τους μηχανισμούς της μαγγανείας πίσω απ’ τα "θαύματα" των πατριαρχών, οι ίδιοι οι Εβραίοι αρχαιολόγοι καθόλου τυχαία, προωθούν συστηματικά την ιδέα της ανυπαρξίας των πατριαρχών τους, ώστε οι μορφές τους να καταλήξουν σε ένα μυθικό στερέωμα και να παραμείνουν εκεί αλώβητες απ’ τα πυρά της κριτικής έρευνας!
[2]Η αναζήτηση αρχαιολογικών μαρτυριών για την ύπαρξη των τριών μεγάλων πατριαρχών, Αβραάμ, Ισαάκ, Ιακώβ, είναι από μόνη της μια χαμένη υπόθεση, αφού ο ποιμενικός τους βίος είναι αδύνατον να άφησε πίσω τους αρχαιολογικά ευρήματα! Οι περαιτέρω υποθέσεις, όπως π.χ. οι βιβλικές αναφορές σε καμήλες στους χρόνους του Αβραάμ, ενώ αυτές ιστορικά είναι μεταγενέστερες, είναι επιχείρημα υπερβολικά εύθραυστο, την στιγμή που οι ίδιοι παραδέχονται, ότι με τις κατοπινές αλλεπάλληλες μεταγραφές των βιβλικών κειμένων, εισήχθησαν άφθονα μεταγενέστερα στοιχεία!

 

 

ΖΗΝΩΝ  ΠΑΠΑΖΑΧΟΣ