ΕΝΑ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΙΚΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ ΜΙΧΑΛΗ ΚΑΛΟΠΟΥΛΟΥ: Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΝΟΗΜΟΣΥΝΗΣ

«Σοφός είναι εκείνος που γνωρίζει αρχαίες απάτες θεών και ανθρώπων». Αβέστα (Γιασνά 29.4.) Ο ΖΩΡΟΑΣΤΡΙΣΜΟΣ ΚΑΙ Η ΑΒΕΣΤΑ ( Το "Βιβλίο της γνώσης και της Σοφίας").

 

ΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΑΛΛΑΖΟΥΝ ΕΘΝΙΚΟΤΗΤΑ ΣΤΟΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟ (ΓΙΑΧΣΟΥΑ ΝΑΖΙΡ). Η Εκκλησία της Αγγλίας: «Να επανεξεταστεί η εικόνα του Ιησού ως λευκού»!

 

Πότε περίπου έζησαν ο Αβραάμ και ο Μωυσής; Οι μαθηματικές και γενεαλογικές αρλούμπες της Βίβλου!

 

Ο ΚΑΤΑΚΛΥΣΜΟΣ ΤΟΥ ΝΩΕ ΚΑΙ Ο ΓΡΙΦΟΣ ΤΟΥ ΜΑΘΟΥΣΑΛΑ. Ένας λαθρεπιβάτης στην κιβωτό του Νώε! Μαθηματικές αλχημείες στη Βίβλο! ΤΑ ΙΟΥΔΑΪΚΑ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ

 

 

Ο ΑΒΡΑΑΜ Ο ΜΑΓΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ΙΟΥΔΑΪΚΑ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ

«Τὰς ἐπιδόσεις ἴσμεν γιγνομένας καὶ τῶν τεχνῶν καὶ τῶν ἄλλων ἁπάντων οὐ διὰ τοὺς ἐμμένοντας τοῖς καθεστῶσιν, ἀλλὰ διὰ τοὺς ἐπανορθοῦντας καὶ τολμῶντας ἀεί τι κινεῖν τῶν μὴ καλῶς ἐχόντων»

ΙΣΟΚΡΑΤΗΣ,  ΕΥΑΓΟΡΑΣ  7.

«Βλέπουμε  ότι  οι  επιδόσεις στις  τέχνες  και  σε  όλα  τα  δημιουργήματα  γίνονται,  όχι  απ’  αυτούς  που  παραμένουν  στα  κατεστημένα,  αλλά  απ’  αυτούς  τους  ΤΟΛΜΗΡΟΥΣ,  που  συνεχώς  εργάζονται  και  επανορθώνουν,  όσα  δεν  είναι  σωστά».

        

Γρύπες: άλαλοι "ακραγείς" θησαυροφύλακες με κεφαλή και φτερά αετού σε σώμα λεόντων. Ακοίμητοι φύλακες των "θεϊκών" θησαυρών. (Αισχύλος: Προ. Δεσμ. 812) Μια  απ’ τις ωραιότερες απεικονίσεις των πολυτάλαντων αυτών φρουρών, μπορείτε να δείτε στο εξώφυλλο του πρώτου βιβλίου της σειράς «Βιβλική θρησκεία Το μεγάλο ψέμα», καθώς ακούραστοι φυλάγουν την άσβεστη "φλόγα"  της γνώσης που "θνητοί" κι "αθάνατοι" θέλουν δική τους! Ο Γρύπας  είναι σύμβολο της φυλακτήριας ιδέας. Τον θρόνο του Δια, αλλά και την περικεφαλαία της Αθηνάς κοσμούσαν τέτοιοι σιωπηλοί λεοντο-αετοί φύλακες!

 Η ιστορία της Νοημοσύνης,  Μήτις - Αθηνά  και  Οδυσσειακό πνεύμα

Οι ερωτήσεις παγκοσμίου ενδιαφέροντος, στις οποίες φιλοδοξεί να απαντήσει το βιβλίο αυτό είναι:

- Γιατί ο κάποτε πανίσχυρος ελληνισμός, αιώνες τώρα βρίσκεται πεσμένος στο "καναβάτσο" (πάτωμα) της ιστορίας;

- Ποια μπορεί να είναι η αιτία που οι Έλληνες δεν κατάφεραν ποτέ ν' αποκτήσουν διαχρονικό, ενιαίο και ισχυρό διοικητικό κέντρο;

Για πρώτη φορά, στο βιβλίο αυτό θα δείτε:

- Ποιος είναι ο Οδυσσέας και γιατί αποτελεί το κορυφαίο υπόδειγμα διοικητικής αξιοσύνης.

- Ποια η σχέση του με την ιδεο-θεά της νοημοσύνης Αθηνά και γιατί αυτή η κορυφαία, θεολογική σύλληψη των Ελλήνων, αντί να αποτελέσει εθνικό κέντρο διοικητικής συσπείρωσης... απαξιώθηκε απ' τους ίδιους τους δημιουργούς της!

Θα απολαύσετε δεκάδες αλληγορικούς μύθους, που για πρώτη φορά ερμηνεύουν το διοικητικό μεγαλείο της πλέον πάνοπλης θεάς πολέμου και ειρήνης, θα ξεναγηθείτε στην γέννηση και την ενηλικίωση της μεσογειακής νοημοσύνης, αλλά και στην παράδοξη απαξίωσή της, με αποτέλεσμα την διοικητική παρακμή των Ελλήνων και την απομάκρυνσή τους απ' το οδυσσειακό πνεύμα της πανουργίας! 

Η αναλυτική πολυχιλιόχρονη φυσιολατρία των Ελλήνων και η συνοπτική εξιστόρησή της, με 2.500 παραπομπές στην ελληνική γραμματεία, θα σας συναρπάσουν.

Τα 400 (τα περισσότερα καινοφανή) επίθετα και προσωνύμια της ιδεο-θεάς Αθηνάς, θα ανασυνθέσουν ανάγλυφα το εκπληκτικό προφίλ της. Θα δείτε ότι πρόκειται για τον πλέον δαιδαλώδη, πολύχρωμο, ανάγλυφο και πολυσήμαντο μυθολογικό πίνακα ιδεών, που έφτιαξε ποτέ ανθρώπινη διάνοια! Πρόκειται κυριολεκτικά για το ιχνογράφημα της απολεσθείσης ελληνικής πανουργίας!

Η κατανόηση του μύθου λοιπόν, είναι μια ιερή κληρονομιά. Μια μυστηριακή χρονο-πύλη, που επιτρέπει την συνάντησή μας με την αρχέγονη πολύπαθη και πολύτιμη ιστορία της νοημοσύνης μας! Γι' αυτό, το άγγιγμα του μύθου μπορεί να μας ευεργετήσει, δίνοντας μας νέες αφετηρίες σκέψης και ανάστημα γιγάντων στις ασήμαντες αναζητήσεις μας. 

(Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

 Τι ακριβώς λάτρευαν οι πρόγονοί μας;

Γίνεται λοιπόν ολοένα σαφέστερο, πως η μακροχρόνια επαφή των μεσογειακών ανθρώπων, με τις διαφορετικές όψεις του φυσικού περιβάλλοντος, δεν δημιούργησε μόνο την ενδιαφέρουσα "μυθ-ιστορία" των τεσσάρων αυτών διακριτών θεολογικών εποχών, (Ωκεανού-Ουρανού-Κρόνου-Ζηνός), αλλά η θεολογία τους αυτή, κορυφώνεται με μια αυξανόμενη κατανόηση της φυσικής τάξης, που τελικά οδήγησε τους ανθρώπους αυτούς, σε νέους δρόμους "ορθής" (άρα και επιστημονικής) ιερής εκτίμησης, των κύκλων και των μυστικών της ζωής!
Έτσι λοιπόν εκ του ασφαλούς συμπεραίνουμε, πως απ’ την υπέρ-τατη θεά και πολυπρόσωπη Μητέρα Γη, στο μυαλό των μεσογειακών ανθρώπων, γεννιέται ο πλέον αξιότιμος θεός της ζωής, ο Ζήνας, που αντιπροσωπεύει… πάνσεπτη, πανίερη και ενθρονισμένη… την ίδια την έννοια της ζωής! Με τους ολοσέβαστους νόμους της σποράς, της γονιμοποιούς έλξης, της γέννησης, καθώς και όλους τους κύκλους της ζωής (κρυφούς και φανερούς) και φυσικά της αναπότρεπτης φθοράς και του θανάτου. Μάλιστα οι διάφορες εκδοχές του Ζηνός, δεν είναι άλλες απ’ τα ονομαστά παιδιά του, με γενέθλιο αποκορύφωμα (όπως θα δούμε) αυτό της Αθηνάς!

Παρ’ όλα αυτά, πολλοί είναι αυτοί που με πείσμα επιμένουν στον δήθεν γελοίο πολυθεϊσμό των Ελλήνων, χωρίς να αντιλαμβάνονται ότι πρόκειται για πολυωνυμία του θείου και όχι για αυθαίρετο, ασυνάρτητο πολυθεϊσμό! Το παρακάτω όμως απόσπασμα, δεν αφήνει καθόλου περιθώρια αμφιβολίας: «Και γαρ μίαν μορφήν έχουσιν οι θεοί, πολλοίς δε ονόμασι καταμερίζονται (μία μορφή λοιπόν έχουν οι θεοί, σε πολλά δε ονόματα μοιράζονται) αλλά και Γη, η των πολλών ονομάτων μορφή μία: Λέγεται γαρ ου μόνον Θέμις και Γαία αλλά και Ζείδωρος και Βότειρα (τρέφουσα, βόσκουσα) και Βωτιάνειρα. Άλλως, το θείον φύσει μεν εστιν εν, ονόμασι δε πολυμερώς». Scholia In Aeschylum (009) Pr.209.4-13. Δηλαδή: «Όπως και η πολυώνυμη Γη, μια έχει μορφή: αλλά αποκαλείται όχι μόνο Θέμιδα και Γαία, αλλά και Ζωοδότρα, Τροφός και Ανδροτρόφα. Για να το πούμε και αλλιώς, το θείον κατά φύση είναι ένα, ονομάζεται δε πολυμερώς». Scholia In Aeschylum (009) Pr.209.4-13. «Γαία, πολλών ονομάτων μορφή μία». Aeschylus Trag. Prometheus vinctus 210.
Μετά απ’ αυτό, χρειάζεται κανείς πολύ μεγάλες δόσεις κακεντρέχειας, για να μετονομάσει τους Έλληνες, από ευφυείς, αγνούς φυσιολάτρες, σε προχειρόδοξους ειδωλολάτρες!

Περιεχόμενα

Εισαγωγικό σημείωμα
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Α.
Οι εξελικτικές περιπέτειες της Μητέρας Γης
Ο κυνηγός στη χαραυγή της νοημοσύνης
Η γέννηση και η αναγκαιότητα της πανουργίας
Οι ανιχνεύσιμες διαφορές ψυχισμού στα δύο φύλα
Όπλο επιβίωσης η πολύτροπος νόησις
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Β.
Οι τέσσερις θεολογικοί χρόνοι της μυθιστορίας των "Ελλήνων"
Ωκεανός... η πρώτη θεολογική περίοδος των Ελλήνων
Ουρανός... η δεύτερη θεολογική περίοδος των Ελλήνων
Χρόνος ή Κρόνος... η τρίτη θεολογική περίοδος των Ελλήνων
Ζην, Ζευς ή Δίας... η τέταρτη θεολογική περίοδος των Ελλήνων
Θεός, δέος, Δίας
Δίας, ως ζωογόνος υγρασία
Γαία ή Ρέα, η μητέρα του Δία
Γιατί κρηταγενής ο Δίας;
Αμάλθεια, η τροφός του Ζηνός
Κουρήτες, οι φύλακες του Ζηνός
Ο Δίας και η "ερωτική" του δράση
Τι είναι η Αφροδίτη;
Δίας και Ήρα
Δίας και... "Γανυμήδης"
Μνημοσύνη... και η πνευματική υπόσταση του Ζηνός
Ο γενάρχης Δίας
Πατέρας θεών και ανθρώπων
Ελλάνιος: Ένα ενδιαφέρον προσωνύμιο του Ζηνός!
Περί θεών αλληγορίες... και η ποιητική προσωποποίησή τους
Η φυσική εκτροπή προς την δεισιδαιμονία
Φιλοσοφική (προσ)ευχή... Πρόκλου προς όλους τους θεούς
Ιερή κληρονομιά μας, η κατανόηση του μύθου
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Γ.
Μήτις και η αρχέγονη εποχή του Ζηνός
Μήτις, μια ξεχασμένη θεότητα πολύτροπης νόησης
Το ανθρώπινο στοιχείο πίσω απ' τους μύθους
Η "κατάποση" των παιδιών του Κρόνου
"Μήτις"... σύμφωνα με την ελληνική Γραμματεία
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Δ.
Αθηνά: Η "ανάσταση" της Μήτιδος!
Μήτις Αθηνά καν γιγαντομαχία
Η γέννηση της Αθηνάς
Το όνομα της Αθηνάς
Σύντομη περιγραφή του οπλισμού της θεάς Αθηνάς
Αποκλειστική προστάτιδα του ελληνισμού η Αθηνά
Ένοπλος Αθηνά: Κατασκευάστρια αλλά και συλλέκτρια όπλων!
Η συνδρομή της Αθηνάς στους ήρωες
Κορυφαίες διαπιστώσεις για το τι είναι η Αθηνά
Αξιομνημόνευτες περιγραφές της Αθηνάς
Προσευχή (Πρόκλου) εις Αθηνάν πολυμήτιν
Ορφικός ύμνος Αθηνάς
Αθηνά και Τειρεσίας
Η διφυής ιδεο-θεά Αθηνά
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Ε.
Κατάλογος (320) προσωνυμίων και επιθέτων της Αθηνάς συνταχθείς από Μ. Καλόπουλο εν έτει 2010
Η υποτίμηση της Αθηνάς
Εκτενέστερα περί φρονήσεως
Χρήσιμη περίληψη προσωνυμίων και επιθέτων Αθηνάς
Τα (80) τοπωνυμικά και άλλα επίθετα της Αθηνάς
Η θεά "Αθηνά"... ως ολοκληρωμένη νοημοσύνη!
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΣΤ.
Το μυστήριο του Προμηθέα και της Πανδώρας
Τι ήταν τελικά η "Πανδώρα";
Είναι άραγε πραγματική γυναίκα η Πανδώρα;
Η περί Πανδώρας σύγχυσις
"Θεολογημένες τέχνες"... η απάντηση στο προμηθεϊκό λάθος;
Ο θεολογημένος όρκος του Ιπποκράτη
Ο "ερωτευμένος" Ήφαιστος και η οπλοποιός Αθηνά
Η σκοτεινή πλευρά του Ηφαίστου
Τέχνες και συνετή διοικητική θεολογία
Το παράδοξο του "αγαθού"
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Ζ.
Η Μέδουσα... και η μαγεία στα όπλα της Αθηνάς
Περσέας: Αυτός που "σκότωσε" τον θάνατο!
Ο "σκούφος" του Άδη
Στο άντρο της Μέδουσας
Ο "σάκος"... της μεταφοράς του θανάτου
Οι αδελφές της Μέδουσας
Μέδουσα, Χρυσ-άορ και Πήγασος
Αποδέκτης της Μέδουσας... η Αθηνά!
Ο μυθ-ιστορικός Περσέας
Πότε περίπου συμβαίνουν όλα αυτά;
Μέδουσα: Το υπερόπλο της κοινωνικής μαγείας!
Το "θάμβος" στην υπηρεσία του πολέμου!
Θεολογική παρακμή και η αβασάνιστη απόρριψη του μύθου
Ο άλυτος γρίφος... σκοτώνει!
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Η.
Ανιχνεύοντας το οδυσσειακό πνεύμα στην Ιλιάδα
Η ενδιαφέρουσα καταγωγή του πολυμήτη Οδυσσέα
Ο Οδυσσέας στην Τροία
Ο κατάσκοπος Οδυσσέας
Αίαντας και Οδυσσέας
Φιλοκτήτης και Οδυσσέας
Απόσπασμα απ' τον "Φιλοκτήτη" του Σοφοκλή!
Η κλοπή του ιερού παλλάδιου
Δούρειος Ίππος
Ανιχνεύοντας την αλληγορία στην Οδύσσεια του Ομήρου
Στο νησί των Κικόνων
Λωτοφάγοι: Ο Οδυσσέας αντιμέτωπος με την λήθη
Στο νησί των Κυκλώπων
Στο νησί του Αιόλου. Έριδες η πραγματική αιτία της Οδύσσειας
Λαιστρυγόνες: Οι ανθρωποφάγοι γίγαντες
Η θηριοποίηση στο νησί Αιαία της Κίρκης
Η κατάβαση του Οδυσσέα στον Άδη
Τι μπορεί τελικά να είναι οι Σειρήνες;
Πλαγκτές (κινούμενες) πέτρες, Σκύλλα και Χάρυβδη
Στο νησί του χρονοκράτορα Ηλίου
Ωγυγία και η δολόεσσα Καλυψώ
Το νησί των Φαιάκων
Ιθάκη και μνηστηροκτονία
Τι θέλει να μας πει τελικά ο Όμηρος;
Γιατί είναι "ιερός τόπος" (ύψιστο ιδανικό) η πατρίδα;
[...]


ΖΗΝΩΝ  ΠΑΠΑΖΑΧΟΣ