Η ΑΠΟΔΥΝΑΜΩΣΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΛΟΓΩ ΤΗΣ ΧΑΜΗΛΗΣ ΕΥΦΥΪΑΣ ΤΟΥ ΛΑΟΥ ΤΗΣ

 

9 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 1831. ΠΡΙΝ 190 ΧΡΟΝΙΑ ΔΟΛΟΦΟΝΗΘΗΚΕ Ο ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣ. ΕΜΠΛΕΚΟΝΤΑΝ ΜΑΣΟΝΟΙ; ΟΜΙΛΕΙ Ο ΚΟΣΜΗΤΟΡΑΣ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΣΤΟΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ, ΣΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΑΝΗΚΕΙ Ο ΜΑΣΟΝΟΣ "ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ" ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ.

 

ΟΙ ΝΕΟΕΛΛΗΝΕΣ, Ο ΛΑΟΣ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ Ο ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΣ ΣΕ ΕΞΥΠΝΑΔΑ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ, ΜΕ ΜΕΣΟ ΔΕΙΚΤΗ ΕΥΦΥΪΑΣ 92.

ΕΥΡΩΒΑΡΟΜΕΤΡΟ: ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΔΟ 2010 - 2021 ΤΟ ΠΟΣΟΣΤΟ ΤΩΝ ΡΩΜΙΩΝ ΠΟΥ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΚΑΙ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ ΜΕΙΩΘΗΚΕ ΚΑΤΑ 4% (ΣΤΗΝ ΕΕ ΑΥΞΗΘΗΚΕ ΚΑΤΑ 4%). ΤΟ ΠΟΣΟΣΤΟ ΤΩΝ ΡΩΜΙΩΝ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΚΑΘΟΛΟΥ (ΚΑΘΟΛΟΥ) ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΚΑΙ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ ΑΥΞΗΘΗΚΕ ΚΑΤΑ 8% (ΕΕ ΜΕΙΩΘΗΚΕ ΚΑΤΑ 2%). ΕΛΛΑΔΑ 2021: ΔΗΜΟΓΡΑΦΙΚΗ ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΗ, ΑΡΙΣΤΕΡΙΣΜΟΣ, ΘΡΗΣΚΟΛΗΨΙΑ, ΔΙΑΣΤΡΟΦΕΣ, ΛΑΘΡΟΕΠΟΙΚΙΣΜΟΣ, ΕΚΤΡΩΣΕΙΣ, ΑΝΕΡΓΙΑ, ΑΠΟΒΙΟΜΗΧΑΝΙΣΗ, ΧΡΕΩΚΟΠΙΑ ΜΕ ΥΠΕΡΔΑΝΕΙΣΜΟ, ΜΕΙΩΣΗ ΤΗΣ ΜΕΣΗΣ ΕΥΦΥΙΑΣ, ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΣΧΙΖΟΦΡΕΝΕΙΑ, ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗ ΚΑΙ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΠΑΡΑΚΜΗ, ΜΑΦΙΟΖΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΟΚΡΑΤΙΑ.

ΣΑΛΒΙΝΙ:  «Η  ΜΑΦΙΑ  ΚΑΙ  ΟΙ  ΜΚΟ  ΑΠΟΤΕΛΟΥΝ ΤΑ  ΙΔΙΑ  ΠΕΡΙΤΤΩΜΑΤΑ».

                      

 Από τον Αλκιβιάδη Κ. Κεφαλά,  

*Διδάκτωρ Φυσικής του Πανεπιστημίου του Manchester, UK, δ/ντής Ερευνών του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών

Η εθνική μας τύφλωση και αποδυνάμωση της Ελλάδας λόγω μικρής ευφυΐας 
Πηγή: newsbreak.gr

Ο εθνικός βαθμός ευφυΐας χαρακτηρίζει την ικανότητα των λαών να αντιλαμβάνονται τη δυναμική των κοινωνικών και τεχνολογικών αλλαγών, και να κατανοούν και να επεξεργάζονται τη διαθέσιμη πληροφορία.

Ο εθνικός βαθμός ευφυΐας δεν βασίζεται σε γενετικές προδιαγραφές, αλλά είναι προϊόν εθνικής πολιτικής που αφορά την Παιδεία και την εκπαίδευση. Ο μέσος βαθμός ευφυΐας στην Ευρωπαϊκή Ένωση είναι 99, όταν στην Ελλάδα είναι μόλις 92, με τάση περαιτέρω καθόδου λόγω της φυγής των ικανότερων Ελλήνων στο εξωτερικό και της αντίστοιχης αντικατάστασής τους με πληθυσμούς από χώρες με χαμηλή ποιότητα εκπαίδευσης, διαδικασία για την οποία ο πρωθυπουργός της χώρας είναι υπερήφανος.

Οι λαοί με χαμηλό δείκτη ευφυΐας αδυνατούν να αντιληφθούν τις κοινωνικές και γεωπολιτικές αλλαγές, τις οποίες πάντα επιφέρει ο τεχνολογικός μετασχηματισμός, συνεπώς είναι καταδικασμένοι να εξαφανιστούν, μετατρεπόμενοι σε οικονομικούς σκλάβους, αφού πρώτα απολέσουν το σύνολο της οικονομικής τους ευρωστίας και της εδαφικής τους κυριαρχίας.

Η διαδικασία αυτή στην ιστορική εξέλιξη αναφέρεται ως «enclosure», δηλαδή ως «περιορισμός – αποκλεισμός», «εγκλεισμός» ή «περικύκλωση», και για πρώτη φορά περιέγραψε την κατάσταση όπου βρέθηκαν οι αγροτικοί πληθυσμοί της Βρετανίας από τον 16ο μέχρι τον 19ο αιώνα, όταν οι ελίτ σταδιακά δήμευσαν την αγροτική ιδιοκτησία και μετέτρεψαν τους ελεύθερους ιδιοκτήτες γης σε «έγκλειστους» βιομηχανικούς εργάτες, χωρίς τα θύματα να μπορέσουν να αντιληφθούν τι τους συνέβαινε ώστε να αντιδράσουν.

Οι ερυθρόδερμοι στην Αμερική επίσης δεν μπόρεσαν να αντιληφθούν την κοινωνική και τεχνολογική υπεροχή των λευκών εποίκων, και συνεπώς η αδυναμία τους ήταν η αιτία της εξαφάνισής τους, ενώ η κατάσταση «εγκλεισμού» τους είναι γνωστή ως το «σύνδρομο του σιδερένιου αλόγου». Ο ισλαμικός κόσμος, επίσης, μόλις την τελευταία εικοσαετία βγήκε από την κατάσταση εγκλεισμού, επειδή κατανόησε ότι η τεχνογνωσία και η τεχνολογική υπεροχή του Ισραήλ είναι αυτές που του παρέχουν το συγκριτικό πλεονέκτημα.

Στον αντίποδα, ο ελληνικός λαός δεν μπόρεσε να αντιληφθεί ότι το σύνολο του μεταπολιτευτικού συστήματος εξουσίας τον οδήγησε στην καταστροφή και την ταπείνωση, ενώ οι διεθνιστικές πολιτικές, οικονομικές και πνευματικές ελίτ, λόγω του συγκριτικά χαμηλού δείκτη ευφυΐας τους και της απουσίας εθνικής συνείδησης, συγκρινόμενες με τις αντίστοιχες ελίτ της Τουρκίας και της Ευρώπης, ευρίσκονται ακόμα στην κατάσταση εγκλεισμού, αδυνατώντας να κατανοήσουν τους κοινωνικούς μετασχηματισμούς και τις αλλαγές που επιφέρει η 4η Τεχνολογική επανάσταση της ρομποτικής.

Οι ελίτ στην Ελλάδα είναι ανίκανες να αντιληφθούν πόσο αναγκαία είναι η άμεση μετάβαση της χώρας από την κατάσταση του «τεχνολογικού αναλφαβητισμού» στην κατάσταση του «ρομποτικού κράτους ιπτάμενων μηχανών (drones)» ή, αλλιώς, στη μετάβαση στην «αυτοκρατορία των αρπακτικών», όπως ονομάζονται στην επιστήμη της γεωπολιτικής τα έθνη και τα κράτη που κατέχουν τη ρομποτική τεχνολογία των ιπτάμενων μηχανών.

Επίσης, οι ελληνόφωνοι πολιτικοί, οι ελίτ, καθώς και ο πολυπληθής στρατός των ίδιων καλοπληρωμένων συμβούλων και παρασυμβούλων, που διαχρονικά πλαισιώνουν το σύστημα εξουσίας και τη λήψη των αποφάσεων, δεν μπόρεσαν να αντιληφθούν ότι ο τεχνολογικός μετασχηματισμός συνεπάγεται, εκτός των άλλων, την αμυντική θωράκιση της χώρας με ελάχιστα έξοδα, λόγω της μαζικής χρήσης ιπτάμενων ρομποτικών μηχανών, οι οποίες νομοτελειακά επιβάλλουν την απόλυτη στρατιωτική κυριαρχία και την κοινωνική μετάβαση από την κατάσταση του πολίτη-επιδοματία στην κατάσταση του πολίτη-τεχνολόγου. Η αδυναμία μετάβασης θα διαιωνίσει την κατάσταση εγκλεισμού, με αποτέλεσμα την κατάληξη της χώρας στα σκουπίδια της Ιστορίας.

Αντιθέτως, στην κατάσταση απεγκλεισμού ευρίσκονται οι πολιτικοί και οι ελίτ της Τουρκίας, επειδή κατανόησαν ότι, αφενός, η αμερικανική στρατιωτική κυριαρχία στο Αφγανιστάν, στο Ιράκ, καθώς και σε άλλες περιφερειακές στρατιωτικές επιχειρήσεις υλοποιήθηκε μέσω των ιπτάμενων ρομποτικών μηχανών, αφετέρου ότι οι ιπτάμενες ρομποτικές μηχανές θα αποτελούσαν το απόλυτο στρατηγικό όπλο κυριαρχίας στην περιοχή του Αιγαίου Πελάγους.

Οι Τούρκοι, λοιπόν, μέσα σε μία δεκαετία σχεδίασαν και κατασκεύασαν με ίδια μέσα την πρώτη γενιά των ιπτάμενων μηχανών, ενώ η δεύτερη γενιά σήμερα είναι εξοπλισμένη με πυραύλους, ώστε σε περίπτωση σύρραξης οι χειριστές τους να τους κατευθύνουν ταυτόχρονα εναντίον εκατοντάδων ελληνικών στόχων στα νησιά και στην ενδοχώρα από τις αίθουσες ελέγχου της Άγκυρας, διασκεδάζοντες ασφαλείς στα μετόπισθεν με τον ίδιο τρόπο που διασκεδάζουν οι έφηβοι στο Playstation.

Συμπερασματικά, η χώρα μας εδώ και πάρα πολλά χρόνια ευρίσκεται σε κατάσταση εγκλεισμού, αδυνατώντας να κατανοήσει τις διεθνείς εξελίξεις και τη σχέση γεωπολιτικής και τεχνολογίας, επειδή τις δομές της εξουσίας, της κοινωνίας, της σκέψης και της επιστήμης κατέχουν τα ίδια άτομα περιορισμένης ευφυΐας και αντίληψης, που διαιωνίζουν την ίδια μεταπολιτευτική πνευματική σαπίλα και τις ίδιες ιδέες εδώ 45 χρόνια.

Τα κέρδη των ελίτ από την απαξίωση της εργασίας με το τέλος της αστικής τάξης και της εθνικής ταυτότητας

Από τον
Αλκιβιάδη Κ. Κεφαλά

Πρόσφατα, ο υπουργός Εσωτερικών της Ιταλίας Ματέο Σαλβίνι απαγόρευσε στα πλοία των ΜΚΟ που μεταφέρουν εκατομμύρια μεταναστών στην Ευρώπη να προσεγγίζουν τα ιταλικά λιμάνια, δηλώνοντας ότι «η Μαφία και οι ΜΚΟ αποτελούν τα ίδια περιττώματα». Εκτός της αναφοράς στη γνωστή πλέον

συνεργασία μεταξύ του οργανωμένου εγκλήματος και των ΜΚΟ που τεκμηριώνει και την εμπλοκή της πολιτικής στο σύστημα διακίνησης των μεταναστών, η προσεκτική ανάγνωση των λεχθέντων του Σαλβίνι είναι δυνατόν να ανιχνεύσει τη «σκοτεινή πλευρά του φεγγαριού» των ΜΚΟ.

Πράγματι, οι δηλώσεις Σαλβίνι δημιουργούν εύλογα ερωτήματα για την οικονομική διάσταση του φαινομένου των ΜΚΟ. Ετσι, δεν μπορεί να ερμηνευτεί λογικά το γεγονός ότι οι ΜΚΟ είναι σε θέση να κατέχουν μεγάλα πλοία, καθώς και τεχνογνωσία επιχειρησιακής ικανότητας μεταφοράς μεταναστών στην Ευρώπη, χωρίς να έχουν πολιτική στήριξη. Η άλλη εύλογη απορία έχει να κάνει με τις πηγές χρηματοδότησής τους επειδή τα πλοία κοστίζουν αρκετά εκατομμύρια ευρώ. Προβληματισμό επίσης προκαλεί και ο βαθμός ικανότητας βιοπορισμού των δεκάδων χιλιάδων εθελοντών που δραστηριοποιούνται σε αυτές τις επιχειρήσεις, ώστε να μπορούν να συντηρούνται και αυτοί και οι οικογένειές τους.

Τα ανωτέρω ερωτήματα μπορεί να απαντηθούν εύκολα αν αναλογιστούμε ότι μέσα στο πλαίσιο της παγκοσμιοποίησης και της κατάργησης των εθνικών ταυτοτήτων και συνόρων οι ευρωπαϊκές οδηγίες προς τα κράτη-μέλη περί θεσμοθέτησης του νομικού πλαισίου των ΜΚΟ υπήρξαν μια συνειδητή πολιτική πράξη, που είχε ως στόχο τη μαζική μεταφορά πληθυσμών στην Ευρώπη από άλλες ηπείρους με σκοπό την άνευ ορίων οικονομική εκμετάλλευση μιας νέας, αταυτοποίητης και ψυχολογικά χαμένης παγκόσμιας κοινωνικής και φυλετικής μάζας.

Με το σχέδιο του ελέγχου της ανθρώπινης εργασίας, των ομαδικών συμπεριφορών και των κοινωνικών ταυτοτήτων, οι παγκόσμιες οικονομικές ελίτ, με πρωταγωνιστή τον κερδοσκόπο Τζορτζ Σόρος, προσέδωσαν τις ιδιότητες της φιλανθρωπίας, του αντιρατσισμού και της δικαιοσύνης στο οργουελικό εγχείρημα, θέλοντας να γευθούν το απόλυτο οικονομικό κέρδος από την απαξίωση της εργασίας, πετυχαίνοντας την εξουδετέρωση των κοινωνικών αντιδράσεων με την ενεργοποίηση του θετικού κοινωνικού θυμικού μέσω της ψευδούς επίκλησης της φιλανθρωπίας και του δικαίου. Η πρώτη μαζική εκμετάλλευση της εργασίας στην ανθρώπινη ιστορία πραγματοποιήθηκε την εποχή που οι αρχικά ελεύθεροι τροφοσυλλέκτες-κυνηγοί μετασχηματίστηκαν σε δούλους-καλλιεργητές για να αποθησαυρίζει μια ολιγάριθμη ομάδα το προϊόν του μόχθου τους. Σήμερα η βίαιη μείξη των λαών που υλοποιούν οι ολιγάριθμες οικονομικές ελίτ αποτελεί τη δεύτερη μαζική, πάγια και δυστυχώς μη αναστρέψιμη κοινωνική κατάσταση μαζικής εκμετάλλευσης της ανθρωπότητας από ελάχιστους ολιγάρχες.

Οπως η αποθήκευση, η καταγραφή και η φύλαξη των προϊόντων στις πρώτες οργανωμένες ανθρώπινες κοινωνίες δημιούργησαν την ενδιάμεση τάξη των γραφειοκρατών, τοποθετούμενη μεταξύ των εκμεταλλευτών και των εκμεταλλευομένων, έτσι και σήμερα η μεταπρατική τάξη των πολιτικών αποτελεί την εξέλιξή της, ένθα, αντί ενός καλού μισθού, η πολιτική τάξη έχει αναλάβει να υλοποιήσει την απαξίωση της εργασίας εξυπηρετώντας αποκλειστικά τα συμφέροντα των οικονομικών ελίτ μαζί με τα δικά της. Για να το πετύχει, δρομολογεί την υιοθέτηση νέων κοινωνικών προτύπων, την καταστροφή της αστικής τάξης, καθώς και την απαλοιφή των εθνικών ταυτοτήτων και των εθνικών χαρακτηριστικών. Ο σκοπός των ελίτ και της πολιτικής τάξης μέσω της παγκοσμιοποίησης είναι να πατάξουν την προσωπική ελευθερία, να ελέγξουν την ατομική συνείδηση, να καταρρακώσουν την προσωπικότητα με τον καθημερινό εξευτελισμό, να εδραιώσουν τον φόβο μέσω της κατάσχεσης της περιουσίας, αλλά κυρίως να ενθαρρύνουν την απώλεια της συλλογικής και της ατομικής αυτοπεποίθησης μέσω επαχθών πράξεων, όπως αυτή της χορήγησης του ονόματος της Μακεδονίας στα Σκόπια, κατ’ απαίτηση των Γερμανών και των Αμερικανών.

Στον 21ο αιώνα η οικονομική ολιγαρχία χρειάζεται μια νέα ιδεολογική κάλυψη, ένα νέο είδος κοινωνικού ιδεολογικού συμβολαίου με τις εξαθλιωμένες μάζες, ώστε να μπορέσει να νομιμοποιήσει τις πράξεις της. Συνεπώς έχει αντικαταστήσει τις ολοκληρωτικές φασιστικές ιδεολογίες του παρελθόντος με μια νέα καταναγκαστική ιδεολογία, οριοθετούμενη εντός των πλαισίων του αντιρατσισμού και της παγκοσμιοποίησης.

Ομως, την ίδια στιγμή που η Ευρώπη αρχίζει να ξυπνά από τον εφιάλτη της, είναι δυστύχημα το γεγονός ότι στην Ελλάδα οι αρρωστημένες πολιτικές ιδεοληψίες και ο χαμηλός πολιτικός βαθμός αντίληψης του πολιτικού προσωπικού καθώς και η φιλαυτία του αποτελούν το όχημα της επιβολής του φασιστικού αφηγήματος των οικονομικών ελίτ στους Ελληνες, με αντάλλαγμα βεβαίως ένα καλό πολιτικό μεροκάματο.

ΖΗΝΩΝ  ΠΑΠΑΖΑΧΟΣ