ΤΑ ΟΣΤΑ 11.911 ΣΚΟΤΩΜΕΝΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΙ ΣΤΗΝ ΒΟΡΕΙΟ ΗΠΕΙΡΟ ΚΑΙ ΚΑΝΕΝΑΣ ΔΕΝ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΤΑΙ.
Ο ΜΑΚΕΔΟΝΑΣ ΛΟΧΙΑΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΙΤΣΙΟΣ ΜΕ ΑΛΛΟΥΣ ΠΕΝΤΕ ΣΤΡΑΤΙΩΤΕΣ ΞΕΚΛΗΡΙΣΑΝ ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΓΕΡΜΑΝΙΚΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΚΑΤΑΔΡΟΜΕΩΝ
Η ΜΑΧΗ ΣΤΟ ΟΡΟΠΕΔΙΟ ΟΜΟΡΦΟΠΛΑΓΙΑΣ ΣΕΡΡΩΝ. ΕΝΑ ΑΠΟΓΕΥΜΑ ΤΗΣ 6ΗΣ ΑΠΡΙΛΙΟΥ 1941
Η ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΤΟΥ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΥ ΚΟΡΥΖΗ ΜΕ ΔΥΟ ΣΦΑΙΡΕΣ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ
Ο ΤΣΩΡΤΣΙΛ ΕΣΥΡΕ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ;
ΑΠΟ ΤΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΤΟΥ ΜΕΤΑΞΑ
ΟΙ ΜΑΘΗΤΕΣ ΕΝΟΣ ΣΧΟΛΕΙΟΥ ΓΡΑΦΟΥΝ ΓΙΑ ΤΑ ΟΧΥΡΑ ΤΟΥ ΜΕΤΑΞΑ
ΓΡΑΜΜΗ ΟΧΥΡΩΝ ΜΕΤΑΞΑ. ΤΙ ΕΚΑΝΕ Ο ΜΕΤΑΞΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΤΟΥ.
Ο περίεργος θάνατος του Μεταξά
Ο ΣΤΡΑΤΙΩΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΕΤΑΞΑΣ
Η ΣΗΜΑΙΑ ΤΟΥ ΡΟΥΠΕΛ
Οι διαστάσεις της σημαίας είναι 1,61 Χ 1,18.
Ο Φριτς Κοπ, ήταν ένας Γερμανός μηχανικός από το Αιστάιγκ,
υπηρέτησε σαν απλός στρατιώτης στον Β΄ Π.Π. στο οχυρό Ρούπελ.
Μετά την παράδοση του οχυρού, ο Φριτς Κοπ, βρήκε
την ελληνική σημαία στο ύψωμα Προφήτης Ηλίας, κοντά στο Κλειδί, την
περιμάζεψε, την έβαλε στα πράγματά του και μετά όταν αποσπάστηκε στο
ανατολικό μέτωπο την κουβαλούσε μαζί του.
Στο μέτωπο με την ΕΣΣΔ τραυματίστηκε, δεν την αποχωρίστηκε και την κράτησε μαζί του μέχρι την επιστροφή του στην Γερμανία.
Μετά το τέλος του πολέμου την επέστρεψε στην Ελλάδα με την σημείωση στην επιστολή που την συνόδευε:
«… εις τον νόμιμον ιδιοκήτην της… δείγμα της βουβής
αγάπης μου προς την Ελλάδα…»
Το οχυρό Ρούπελ μετά την παράδoσή του.
Η σημαία εστάλη το 1955 στην Βασίλισσα Φρειδερίκη και στην συνέχεια κατατέθηκε στο Εθνικό Ιστορικό Μουσείο.
Η ΝΙΚΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΣΤΟ ΚΛΕΙΔΙΟΝ
Τρεις χειμώνες προετοίμαζε ο Αυτοκράτορας Βασίλειος την μάχη στο Κλειδίον.
Έχοντας
ως βάση και κέντρο ανεφοδιασμού τις Σέρρες συγκέντρωνε στρατό και
οπλισμό. Την άνοιξη του 1014 ξεκίνησε για το Κλειδίον, το σημερινό
Ρούπελ. Η διάταξη του στρατεύματός του είχε πάντα την ίδια μορφή: δύο
ίλες ιππικού ως εμπροσθοφυλακή, μία από κατάφρακτους και μία από
μονόζωνους και ακολουθούσε το κύριο σώμα. Ο Βασίλειος επιδίωκε να φθάσει
στο στενό ανάμεσα σε Κλειδίον και Κίμβα Λόγγο, με απώτερο στόχο την
κοιλάδα του Μελένικου και της Στρούμνιτζας. Η απελευθέρωσή τους θα του άνοιγε τον δρόμο για την
αρχαία Ελληνική Αχρίδα, την καρδιά του τότε βουλγαρικού κράτους.
Η Μάχη του Κλειδίου διεξήχθη στις 29 Ιουλίου 1014 μεταξύ των Ελλήνων
και των Βουλγάρων. Η μάχη τελείωσε με λαμπρή νίκη των Ελλήων.
Η μάχη διεξήχθη στην περιοχή μεταξύ των βουνών Κερκίνης (Μπέλλες) και της οροσειράς του Δυτικού Ορβήλου, κοντά στο χωριό Κλειδίον (σήμερα είναι
σκλαβωμένο στους Βουλγάρους). Η αποφασιστική μάχη που έγινε στις 29 Ιουλίου, με επίθεση των Ελλήνων υπό την ηγεσία του Νικηφόρου Ξιφία, είχε ως αποτέλεσμα την καταστροφή των Βουλγάρων.
Στο Κλειδίον, που ήταν το στενότερο σημείο στην κοιλάδα του ποταμού Στρώμνιτσα (παραπόταμου του Στρυμόνα) οι Βούλγαροι ανέμεναν την επίθεση των Ελλήνων.
Σε ανάμνηση της μάχης ανεγέρθηκε το Μνημείο Βασιλείου Β΄ του Μακεδόνος (Μνημείο Μάχης του Κλειδίου), το οποίο βρίσκεται στο 14ο χλμ Σιδηροκάστρου - Προμαχώνα.
Στην κορυφή του μνημείου είναι τοποθετημένος ο δικέφαλος αετός,
ενώ στη μαρμάρινη στήλη είναι χαραγμένο το επίγραμμα:
ΒΑΣΙΛΕΙΩ ΤΩ ΒΥΖΑΝΤΙΝΩ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙ ΜΝΗΜΟΝΕΣ ΔΕΙΝΩΝ ΑΕΘΛΩΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΗΣ ΤΟΔΕ ΛΑΪΝΟΝ ΕΠΙΓΟΝΟΙ ΣΤΗΣΑΝ ΔΟΞΗΣ ΑΪΔΙΟΝ
ΑΘΑΝΑΤΟΙ ΟΙ ΜΑΧΗΤΕΣ ΤΟΥ ΚΛΕΔΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΡΟΥΠΕΛ
ΖΗΝΩΝ ΠΑΠΑΖΑΧΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου