26 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 1912, Η ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ, 482 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΛΩΣΗ ΤΗΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΤΟΥΡΚΟΥΣ ΚΑΙ 2.227 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΔΡΥΣΗ ΤΗΣ.
Ο ΜΕΣΣΗΝΙΟΣ ΠΙΛΟΤΟΣ ΜΑΡΙΝΟΣ ΜΗΤΡΑΛΕΞΗΣ, (1916 – 1948).
Ο ΕΛΛΗΝΑΣ ΗΡΩΑΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΤΟΝ ΞΕΡΕΙ ΚΑΝΕΝΑΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ,
ΕΝΩ ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΓΡΑΦΟΝΤΑΙ ΣΥΝΕΧΩΣ ΒΙΒΛΙΑ ΚΑΙ ΝΑ ΓΥΡΙΖΟΝΤΑΙ ΤΑΙΝΙΕΣ ΓΙ ΑΥΤΟΝ.
ΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ
Στις 2 Νοεμβρίου 1940, δεκαπέντε ιταλικά βομβαρδιστικά Ζ. 1007 bis της ιταλικής 50 Gruppo, συνοδεία 7 καταδιωκτικών της 150
Gruppo, πλησίαζαν να βομβαρδίσουν την Θεσσαλονίκη.
Δίνεται εντολή για άμεση απογείωση έξι ελληνικών καταδιωκτικών
του τύπου PZL της 22ης Μοίρας Διώξεως.
Τα ελληνικά PZL εντοπίζουν τα ιταλικά αεροσκάφη. Οι Έλληνες χειριστές, αγνοώντας το αριθμητικό μειονέκτημα, συμπλέκονται με τον
εχθρό πάνω από τον Λαγκαδά Θεσσαλονίκης. Επακολουθεί σφοδρή αερομαχία.
Από τα 15 Ιταλικά βομβαρδιστικά καταρρίπτονται τα 3 και άλλο
ένα καταγράφεται ως πιθανό καταρριφθέν. Από τα 7 ιταλικά μαχητικά συνοδείας καταρρίπτονται επιβεβαιωμένα τα 2 και άλλα 3 αναφέρονται σαν πιθανώς καταρριφθέντα.
Ο χειριστής ενός P.Z.L. ο Υποσμηναγός Μαρίνος Μητραλέξης, αφού κατέρριψε ένα ιταλικό βομβαρδιστικό, έστρεψε τα πυρά του σε
ένα δεύτερο.
Ο ιταλός πολυβολητής του βομβαρδιστικού (τρικινητήριο βομβαρδιστικό τύπου Cant Z 1007 bis Alcione - με κωδικό: ΜΜ 22381), έβαλλε
συνεχώς εναντίον του. Ο Μητραλέξης “αδειάζει” τα πυρομαχικά του πάνω στο τρικινητήριο ιταλικό βομβαρδιστικό αλλά αυτό δεν πέφτει.
Τότε ο Μητραλέξης (που μπορούμε να φανταστούμε την ψυχολογική
του κατάσταση) επιχειρεί το αδιανόητο:
Με την έλικά του εμβολίζει το ουραίο πηδάλιο του εχθρικού βομβαρδιστικού, το «ροκανίζει». Καταστρέφει έτσι το κάθετο σταθερό
πηδάλιο του τεράστιου ιταλικού ιπτάμενου θηρίου. Το βομβαρδιστικό
Savoia Marchetti εισέρχεται σε περιδίνηση και συντρίβεται στο
έδαφος, με αποτέλεσμα το θάνατο του χειριστή. Τα υπόλοιπα τέσσερα μέλη του πληρώματος εγκαταλείπουν με την χρήση
αλεξιπτώτων.
Ο Μητραλέξης, με στρεβλωμένη την έλικα του αεροσκάφους του, πραγματοποιεί αναγκαστική προσγείωση σε ένα χωράφι, κοντά στο καταρριφθέν ιταλικό αεροσκάφος και με το περίστροφό του και με την βοήθεια μερικών χωρικών συλλαμβάνει αιχμαλώτους τους τέσσερις Ιταλούς.
Αργά το απόγευμα της 2 Νοεμβρίου 1940, ενώ όλοι τον θεωρούν
νεκρό, επιστρέφει στη Μοίρα του και παραδίδει στη Στρατιωτική
Διοίκηση Θεσσαλονίκης τους αιχμαλώτους.
Το γεγονός λαμβάνει τεράστια έκταση τόσο από τα ελληνικά όσο
και ξένα ΜΜΕ. Το ηθικό του ελληνικού λαού και της Ελληνικής
Αεροπορίας ανέρχεται στα ύψη.
Κάποιος ευαίσθητος πατριώτης των Ελληνικών Ταχυδρομείων έβγαλε,
πριν πολλά χρόνια, ένα γραμματόσημο προς τιμή του ήρωα Μητραλέξη, το οποίο μάλιστα έγινε ανάρπαστο στην Αγγλία, Γαλλία και Γερμανία και όχι στην Ελλάδα.
No 9 χρώματος χακί. Τα επώμια ήταν κυανόφαια και το διακριτικό
ιπταμένου μεταξοκέντητο. χρώματος ανοικτού φαιού και το ΧΡΥΣΟΥΝ ΑΡΙΣΤΕΙΟΝ ΑΝΔΡΕΙΑΣ, με διεμβολή "1940" που του απονεμήθηκε.
ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΑΕΡΟΠΛΑΝΑ PZL – 24 ΚΑΙ HENSCHEL HS-126,
TON ΚΑΙΡΟ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ, ΣΕ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΑΕΡΟΔΡΟΜΙΟ
Ο Μητραλέξης ήταν ο μοναδικός ιπτάμενος ο οποίος τιμήθηκε με
το Χρυσούν Αριστείο Ανδρείας, (ανώτατη τιμητική διάκριση που
μπορεί να απονεμηθεί σε καιρό πολέμου) σε όλη τη διάρκεια
του Β’ Π.Π.-
ΖΗΝΩΝ ΠΑΠΑΖΑΧΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου