Ο περίεργος θάνατος του Μεταξά

 

Ο ΣΤΡΑΤΙΩΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΕΤΑΞΑΣ

 

ΟΙ ΑΝΤΙΠΑΛΟΙ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΠΙΛΟΤΩΝ ΜΗΤΡΑΛΕΞΗ ΚΑΙ ΒΑΛΚΑΝΑ. Η ΓΕΡΜΑΝΙΚΗ ΟΜΑΔΑ ΠΙΛΟΤΩΝ ΑΥΤΟΚΤΟΝΙΑΣ «ΛΕΩΝΙΔΑΣ».

 

ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΠΟΛΥΒΟΛΟ ΤΟΥ ΜΕΤΑΞΑ‏ ΟΤΑΝ Η ΕΛΛΑΣ ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΖΕ ΟΠΛΑ.

Στις 29 Ιανουαρίου 1941, ο Ιωάννης Μεταξάς πέθανε αιφνιδίως. Ολόκληρο το Έθνος τον έκλαψε. Πέθανε ενώ είχε διαδραματίσει ένα από τους πιο σημαντικούς ρόλους σε μια περίοδο όλο ταραχές και συμφορές. 
Πέθανε τίμιος και φτωχός όπως είχε ξεκινήσει. 
Μοναδική του σκέψη και φροντίδα ήταν το καλό της αγαπημένης του Πατρίδας.

Αυτόχθονες Έλληνες: Η 4η ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 1936 ΤΟΥ ΜΕΤΑΞΑ. ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΑΝΟΙΞΕ ΠΟΤΕ Ο ΦΑΚΕΛΟΣ ΤΗΣ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑΣ ΤΟΥ ΜΕΤΑΞΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΑΓΓΛΙΚΕΣ ΜΥΣΤΙΚΕΣ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ; (autochthonesellhnes.blogspot.com)

Την ημέρα της κηδείας του είχαν γεμίσει ασφυκτικά όλοι οι δρόμοι της Αθήνας. Δύναμη Αστυφυλάκων προηγείτο της νεκρικής πομπής με αργό πένθιμο βήμα. Αμέσως μετά ακολουθούσαν οι στρατιωτικές
μπάντες και σαλπιγκτές με τυμπανιστές της Εθνικής Οργανώσεως Νεολαίας. Μετά βάδιζαν τιμητικά αποσπάσματα Χωροφυλακής, Αστυνομίας και Πυροσβεστών, ένα άγημα Βασιλικού Ναυτικού, Τμήματα Νεολαίας, συμμαχικά αγήματα και ακολουθούσαν τα στεφάνια από Αρχηγούς Κρατών. Στη συνέχεια ένας Αξιωματικός που κρατούσε σε σκούρο μαξιλάρι τα παράσημα του και κατόπιν ανάμεσα σε διπλό στίχο πρωτοετών Ευελπίδων που έφεραν τα όπλα υπομάλης, ένα  κινητό   πυροβόλο  πάνω  στον κιλλίβαντα του οποίου υπήρχε το δρύινο φέρετρο του Μεγάλου Νεκρού.  Στις 18.10 και αφού  εψάλλει η τελευταία δέηση, ετάφη ο Ιωάννης Μεταξάς με ομοβροντίες πυροβόλων και εμβατήρια. Σε εκτέλεση επιθυμίας του ετάφη μαζί του και η σπάθη που έφερε στις εκστρατείες.

ΔΕΝ  ΑΝΟΙΞΕ  ΠΟΤΕ  Ο  ΦΑΚΕΛΟΣ  ΤΗΣ  ΔΟΛΟΦΟΝΙΑΣ ΤΟΥ  ΜΕΤΑΞΑ

 ΠΩΣ  ΣΚΟΤΩΣΑΝ  ΤΟΝ  ΠΑΞΙΝΟ

Μετά από τόσες δεκαετίες ο φάκελος του θανάτου Μεταξά δεν έχει ακόμα ανοίξει.  Από την εποχή που τελείωσε ο πόλεμος και οι Σύμμαχοι ήσαν νικητές, 

οιαδήποτε έρευνα πάνω στο θέμα αυτό εθεωρείτο επικίνδυνη.   

Χαρακτηριστικό είναι αυτό που αναφέρεται σε άρθρο του κυρίου Λεονταρίτη στην εφημερίδα Καθημερινή ότι ο Διοικητής Ασφαλείας Αθηνών Παξινός βρέθηκε δολοφονημένος στο Κάιρο κατά τη διάρκεια του Πολέμου, την επομένη μιας επισήμου δεξιώσεως κατά την οποίαν, και με τη βοήθεια και το «θάρρος» που δίνει το ποτό, είχε πει απευθυνόμενος σε άγγλο αξιωματικό «Μετά τον πόλεμο θα γράψω ένα βιβλίο δια τον θάνατο του Ιωάννου Μεταξά που είμαι σίγουρος ότι δεν θα σας αρέσει».

Συγκεκριμένα:

·         Κατά  την διάρκεια της κατοχής, ο διοικητής Ασφαλείας Αθηνών αστυνόμος
Παξινός μετέβη στο Καΐρο.

·         Σε μία δεξίωση, ο Παξινός αποκάλυψε σε
¨Αγγλο διπλωμάτη ότι «εγνώριζε τα πάντα για τον θάνατο του Μεταξά» και
ότι έγγραφε ένα βιβλίο για το θέμα αυτό. Ο Άγγλος τον χαιρέτησε και
απομακρύνθηκε αμέσως. Ο Παξινός έφυγε αργά από την δεξίωση και την
επόμενη μέρα βρέθηκε μαχαιρωμένος στα σοκάκια του Καΐρου. Η Αστυνομία
ανακοίνωσε εσπευσμένα και χωρίς δικαστική έρευνα ότι πρώτα ληστεύθηκε και μετά δολοφονήθηκε....

1. Αννίβας Βελίδης, «Κατοχή Γερμανική Πολιτική, Διοίκηση στην Κατεχόμενη Ελλάδα». Αθήνα 2008, Εκδ. Ενάλιος

2. C. Buckley, «Greece and Crete», 1941, σελ. 139.

3. Γ. Νικολούδης, «Κατάσκοποι και Σαμποτέρ στην κατεχόμενη Ελλάδα (1941-1944» Αθήνα 2004, Εκδ. Περισκόπιο.

 

Δεν μπορούν να περάσουν απαρατήρητα εκείνα που έλεγε στην Αθήνα ο γερμανός Στρατιωτικός Ακόλουθος Φον Κλεμ ο οποίος όταν συνομίλησε με τον Χίτλερ τον «εύρε πλήρη ενθουσιασμού δια τα στρατιωτικά κατορθώματα της Ελλάδος και περιφρονήσεως δια τον ιταλικόν στρατόν».

Ο Χίτλερ είχε χαρακτηρίσει «ηλιθία» την εκστρατεία των Ιταλών κατά της Ελλάδος.

Οι μόνοι που είχαν συμφέρον από το άνοιγμα νέου μετώπου στα Βαλκάνια ήσαν οι εγγλέζοι, αφού ένα νέο μέτωπο στο Νότο θα αποδυνάμωνε τις γερμανικές δυνάμεις. Πολύ περισσότερο επειδή η Ελλάδα δεν βρισκόταν μεταξύ των στρατηγικών στόχων της Γερμανίας. Οι άγγλοι όμως, πιστοί στην προσφιλή τους αποικιοκρατική τακτική ήθελαν να χρησιμοποιήσουν τους Έλληνες ωσάν να ήσαν Σενεγαλέζοι ή Ινδοί υπήκοοί τους προκειμένου να αγωνισθούν για τα συμφέροντά τους. Το πόσο μας υπολόγιζαν οι σύμμαχοί μας φαίνεται από τις μετέπειτα εξελίξεις και από τα ανύπαρκτα ωφέλη που είχε η Ελλάδα μετά τον πόλεμο παρόλο που ευρίσκετο στο πλευρό των νικητών.

Ο Τσώρτσιλ κυνικά θα γράψει στον Υπουργό του των Εξωτερικών Ηντεν στις 6 Μαρτίου 1941 «… η απώλεια της Ελλάδος δεν αποτελεί καθόλου συμφορά για μας, αρκεί η Τουρκία να κρατήση έντιμον ουδετερότητα».

Οι Έλληνες, νικητές όντας στο Μέτωπο, δεν είναι διατεθειμένοι να ζητήσουν ειρήνη, αλλά ούτε και οι ηττούμενοι Ιταλοί. Την πρωτοβουλία αναλαμβάνουν οι Γερμανοί έχοντας συμφέρον να λήξει ο πόλεμος χωρίς να εμπλακούν σε εκστρατεία ενάντια στην Ελλάδα. Έτσι λοιπόν ο Χίτλερ παίρνει πρωτοβουλίες και στέλνει τον Αρχηγό της ΄Αμπβερ (Μυστικές Υπηρεσίες) στην Ισπανία για μυστική διπλωματία. Ο (ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ  ΚΑΤΑΓΩΓΗΣ  - ΑΠΟΓΟΝΟΣ ΤΟΥ  ΕΘΝΙΚΟΥ  ΜΑΣ  ΗΡΩΑ  ΚΑΝΑΡΗ – ΑΡΧΗΓΟΣ  ΤΩΝ  

ΜΥΣΤΙΚΩΝ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ  ΤΗΣ  ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ  Ναύαρχος Φον Κανάρης 

έρχεται σε επαφή με τον Ούγγρο στρατηγό Αντόρκα, πρέσβη της Ουγγαρίας στη Μαδρίτη, ο οποίος στη συνέχεια έρχεται σε επαφή με τον Έλληνα πρέσβη Αργυρόπουλο και αφού του δηλώνει ότι ενεργεί με επίσημη υπόδειξη της γερμανικής κυβερνήσεως, του υποβάλλει το σχέδιο ειρηνεύσεως που περιελάμβανε τα ακόλουθα: «Η Ελλάς θα ηδύνατο να διατηρήση τας θέσεις τας οποίας κατέλαβεν ο στρατός της εν Αλβανία και να συναφθή ειρήνη με την Ιταλίαν.

Έχουμε όμως την επίσημη αρθρογραφία των εφημερίδων της εποχής (π.χ. Βραδυνή, 30 Ιανουαρίου 1941), που αναφέρει την παρουσία στο πλευρό του ασθενούς Μεταξά κατά την τελευταία ημέρα της ζωής του, εγγλέζου στρατιωτικού ιατρού ο οποίος την Τρίτη 28 Ιανουαρίου 1941 έκαμε ιδιοχείρως ένεση στον ασθενή. Από τους αυτόπτες μάρτυρες είναι βέβαιη η παρουσία άγγλων ιατρών στο πλευρό του Μεταξά, οι οποίοι, σύμφωνα με τις μαρτυρίες τους, είτε έφεραν συσκευές οξυγόνου είτε έκαναν ενέσεις στον ασθενή.

·         Εφημερίδα «Βραδινή»: 30 Ιανουαρίου 1941

·          «Ο Άγγλος υποστράτηγος Ντ Άλμπιάκ ελθών αεροπορικώς εκ Κρήτης ,
συνοδεύετο από τον Άγγλο αρχίατρο του Ναυτικού, όστις και έκανε
ιδιοχείρως ένεση εις τον ασθενή».

·         Ο Μεταξάς  σύμφωνα  με  τους  γιατρούς,  πέθανε  από μία συνηθισμένη  φαρυγγίτιδα, η οποία κατέληξε σε: 

 

    «απόστημα  παρααμυγδαλικόν που παρουσίασε  εν συνεχεία τοξιναιμικά φαινόμενα και  επιπλοκάς».

1. Αννίβας Βελίδης, «Κατοχή Γερμανική Πολιτική,

 

 Διοίκηση στην Κατεχόμενη Ελλάδα».

 

 Αθήνα 2008, Εκδ. Ενάλιος

2. C. Buckley, «Greece and Crete», 1941, σελ. 139.

3. Γ. Νικολούδης, «Κατάσκοποι και Σαμποτέρ στην

 

κατεχόμενη Ελλάδα (1941-1944»

 

 Αθήνα 2004, Εκδ. Περισκόπιο.

 

  

Τα πρόσωπα που έζησαν από κοντά τα γεγονότα είτε σιώπησαν είτε μίλησαν επιλεκτικά. Χωρίς όμως ιστορικές αναλύσεις, ο θάνατος του Μεταξά πέρασε στον απλό λαό σαν έγκλημα των άγγλων: «Οι άγγλοι τον φάγανε». Οι Γερμανοί από πλευράς τους υπεστήριξαν τη φήμη ότι τον Μεταξά εδολοφόνησαν οι Άγγλοι. Μάλιστα, κατά το μνημόσυνο που πραγματοποιήθηκε στις 2 Φεβρουαρίου 1941 στο παρεκκλήσι της Ελληνικής Πρεσβείας στο Βερολίνο, οι Γερμανοί όχι μόνο έδωσαν την άδεια να τελεσθεί αυτό, αλλά και είχαν παραστεί επισήμως.

Αναμφίβολα η παρουσία στο πλευρό του ασθενούς Μεταξά άγγλων ιατρών είναι γεγονός. Τραγικό για την τύχη του ασθενούς αλλά και για την τύχη του Πολέμου και της Ελλάδος, δώδεκα πανεπιστημιακοί καθηγητές ιατρικής να αφήνουν τον Πρωθυπουργό της χώρας στις φροντίδες του κάθε εγγλέζου υπιάτρου και αρχιάτρου εκτελούντων ποίος οίδε ποία αποστολή.-

ΖΗΝΩΝ  ΠΑΠΑΖΑΧΟΣ