H «οικουμενική» προδοσία της Κύπρου. Σαν σήμερα πριν 48 χρόνια, ανήμερα του Προφήτη Ηλία, οι Τούρκοι εκδρομείς έφθασαν μετά 15 ώρες ταξείδι στην παραλία «Πέντε Μίλι», της Κερύνειας.

 

Πατριαρχείο Ιεροσολύμων: Εξτρεμιστικές εβραϊκές ομάδες απειλούν την Ελληνοχριστιανική συνοικία

 

Δελτίο των 11 (deltio11.blogspot.com)

ΣΠΥΡΟΣ ΧΑΤΖΑΡΑΣ

 

Γράφει ο Σπυρίδων Χατζάρας 

Στις 3 το πρωί ,της 20ης Ιουλίου 1974, επτά τουρκικά αποβατικά, που είχαν την κάλυψη 4 αντιτορπιλικών, εφθασαν στην παραλία «Πέντε Μίλι», οκτώ χιλιόμετρα δυτικά της Κερύνειας, και άρχισαν να αποβιβάζουν το πρώτο απόσπασμα του Αττίλα. Ήταν δυο Ουλαμοί αρμάτων και δύο ενισχυμένα τάγματα, που δεν συνάντησαν καμιά αντίσταση.Ήταν η απαρχή της Τουρκικής εισβολής την οποία είχε ζητήσει ο Μακάριος. 

Στις 20 Ιουλίου 1974 δεν αποβιβάστηκαν οι 40.000 του «Αττίλα» αλλά περίπου ένα Σύνταγμα. Το πόσοι ακριβώς αποβιβάστηκαν στο «Πέντε Μίλι» παραμένει ακόμα Εθνικό μυστικό της Τουρκίας που καλύπτει τους πράκτορες «Έλληνες» φίλους της.

Ο πιστός στο ΝΑΤΟ Λοχαγός Γεώργιος Αντωνακόπουλος, ο Επικεφαλής της 182ης Μοίρας Πεδινού Πυροβολικού, που έδρευε στο Βόσπορο στην Κερύνεια,   δεν έριξε ούτε μια οβίδα κατά την απόβαση του Αττίλα.

 

Ο Ομογενειακή εφημερίδα "Ταχυδρόμος" που εκδιδόταν στην Αλεξάνδρεια χωρίς λογοκρισία έγραψε:

Τα διεθνή  πρακτορεία είχαν μεταδώσει τον απόπλου των  της τουρκικής αποβατικής δύναμης περιλαμβάνοντας πολλά ψέματα, για 10000 άνδρες και 30 πλοία που αποτελούν ακόμα και σήμερα στοιχεία της μυθοπλασίας της ελληνικής ΠΡΟΔΟΤΙΚΗΣ ΨωροΑλίτ.

Ο Τουρκικός    στολίσκος είχε αποπλεύσει στις 11.30 της 19ης Ιουλίου, την στιγμή που ο Ανδρουτσόπουλος και ο Μπονάνος μιλούσαν με τον Σίσκο,  και η Αθήνα το πληροφορήθηκε αμέσως.

Το ρεπορτάζ του Ταχυδρόμου βασιζόταν στις πληροφορίες των Πρακτορείων:

Οι προδότες των Αθηνών δεν κήρυξαν επιστράτευση όταν έμαθαν την αναχώρηση του τουρκικού στόλου, ούτε στην Κύπρο ούτε στην 
Ελλάδα, και δεν έστειλαν καμιά ενίσχυση στην Κύπρο. Όταν πληροφορήθηκαν την βύθιση της κανονιοφόρου και την απόβαση στις στις 05.30  επίσης δεν έκαναν τίποτα. Κήρυξαν επιστράτευση στην Ελλάδα μετά τον βομβαρδισμό της Λευκωσίας στις 9 το πρωί.

Με το πρώτο φως της ημέρας εμφανίστηκε η τουρκική αεροπορία. 

 Σμήνη μαχητικών F-100 από τις Μοίρες 171,132, και 184 της Τουρκικής πολεμικής αεροπορίας έκαναν προσβολές κατά της ευρύτερης περιοχής της Κερύνειας και της Λευκωσίας. Στην Κερύνεια χτυπήθηκαν οι θέσεις της 182 Μοίρας ΠΠ που όμως είχε μετακινηθεί. Στις 05: 30, έγινε η ρίψη αλεξιπτωτιστών γύρω από τη Λευκωσία, στην οποία συμμετείχαν και τα 19 C-47, τα 6 C-130, και τα 11 C-160d της Τουρκικής αεροπορίας. Συμμετείχαν και 12 ελικόπτερα. Στις 09.00 βομβάρδισαν το στρατόπεδο της ΕΛΔΥΚ.

Είναι σημαντικό ότι στην ανακοίνωση δεν γινόταν καμιά αναφορά στον χρόνο της Συνεδρίασης.

 Πάντως μετά την κήρυξη της επιστράτευσης πήγαν ΟΛΟΙ στην αίθουσα  συσκέψεων του ΓΕΘΑ στον  τρίτο όροφο  του Πενταγώνου, και περίμεναν τον Σίσκο να φέρει τα νέα από την Άγκυρα. 

Παρόντες ο πρόεδρος ο Φαίδων Γκιζίκης, ο πρωθυπουργός Αδαμάντιος Ανδρουτσόπουλος, ο υπουργός Εξωτερικών Κωνσταντίνος Κυπραίος, που καθόταν στην καρέκλα του παραιτηθέντος από τις 8 Ιουλίου Σπυρίδωνα Τετενέ, ο υπουργός Άμυνας αντιστράτηγος εν αποστρατεία Ευστάθιος Λατσούδης, ο αρχηγός Ενόπλων Δυνάμεων Μπονάνος, οι αρχηγοί Στρατού, Ναυτικού και Αεροπορίας, Γαλατσάνος, Παπανικολάου, Αραπάκης, και ο ταξίαρχος Ιωαννίδης.

 Όταν έφθασαν «ασθμαίνοντες» από το αεροδρόμιο ο Χένρι Τάσκα με τον Τζότζεφ Σίσκο, ο απεσταλμένος του Κίσινγκερ και ζήτησε «αυτοσυγκράτηση» , και τους κάλεσε «να αποφύγουν κάθε πολεμική ενέργεια», ενώ τους διαβεβαίωσε ότι , «οι Αμερικανοί θα έπειθαν τους Τούρκους να αποχωρήσουν από την Κύπρο, τα επόμενα 24ωρα, αφήνοντας μια δύναμη 1.500 ανδρών για ενίσχυση της ΤΟΥΡΔΥΚ και τόνωσης του ηθικού των Τουρκοκυπρίων». 

Μετά από πολύ περίσκεψη και χωρίς Αιδώ στις 15.00 , 12 ώρες μετα την έναρξη της απόβασης εμφανίστηκε ο προδότης Γκιζίκης για να φωνάξει "Ζήτω το Εθνος". Το κλού της παρατάσεως ήταν το "απροειδοποίητα". 

Οι κορυφαίοι προδότες της 20ης Ιουλίου 1974.

-Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας Στρατηγός Φ. Γκιζίκης.

 - Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας Μακάριος.

 -Αρχηγός Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων Γρηγόριος Μπονάνος. -Αρχηγός ΓΕΣ Αντιστράτηγος Γαλατσάνος. 

 -Αρχηγός ΓΕΝ Αντιναύαρχος Πέτρος Αραπάκης.

 -Αρχηγός Αεροπορίας αντιπτέραρχος Παπανικολάου.

 -Αδαμάντιος Ανδρουτσόπουλος Πρωθυπουργός.

 -Ευστάθιος Λατσούδης Υπουργός Εθνικής Αμύνης. 

 -Ταξίαρχος Δ. Ιωαννίδης. Από αυτούς δεν εκτελέστηκε κανένας. 

 Ο πιστός στο ΝΑΤΟ Λοχαγός Γεώργιος Αντωνακόπουλος, ο Επικεφαλής της 182ης Μοίρας Πεδινού Πυροβολικού, που έδρευε στο Βόσπορο στην Κερύνεια, που δεν έριξε ούτε μια οβίδα κατά την απόβαση του Αττίλα, έγινε το 2002 αρχηγός ΓΕΕΘΑ. 

 Η τρίτη ελληνική δημοκρατία, ξεκίνησε το 1974 με την εσχάτη προδοσία της Κύπρου και επέζησε της εσχάτης προδοσίας της συνθηκολόγησης με την Διεθνή Χούντα των Επενδυτών και το ΔΝΤ και της εσχάτης προδοσίας της συνθηκολόγησης με την ΣΝΟΦ και της Εσχάτης Προδοσίας των Νταχάου της Πφάϊζερ. 

 Επέστη η ώρα να  καταρρεύσει .

Τα μεγάλα ερωτήματα σχετικά με τα πραγματικά περιστατικά που παραμένουν αναπάντητα μετά από 48 χρόνια  είναι πολύ απλά.

1.Πόσοι Τούρκοι αποβιβάστηκαν στο «Πέντε Μίλι» στις 20 Ιουλίου 1974;

 2. Μετά από πόσες ώρες ακολούθησε το δεύτερο κύμα;

 3. Πόσα πλοία αποτελούσαν τον τουρκικό αποβατικό στόλο;

  Για 47 χρόνια, αυτή είναι η ουσία της Προδοσίας των Ιωαννίδη, Αραπάκη, Παπανικολάου, Μπονάνου, Γεωργίτση, Καραμανλή, Αβέρωφ, Μακάριου, κλπ, εκ των οποίων ουδείς δικάστηκε.

 Οι προδότες χωρίζονται σε «δεξιούς» και «αριστερούς» ή σε «ΝΑΤΟδημοκρατικούς και ΝΑΤΟχουντικούς».

 Και οι «Έλληνες προδότες» δεν απαντούν στο ερώτημα, γιατί δεν βύθισαν τα τουρκικά αποβατικά  είτε την δεύτερη , είτε την τρίτη είτε στην τέταρτη  διαδρομή και τα άφηναν και συνέχιζαν το πήγαινε έλα διαρκούσης της Γενεύης.

 Η κορυφή της προδοσίας του 1974 δεν ήταν ο αόρατος Ταξίαρχος, αλλά η τότε ηγεσία του Πολεμικού Ναυτικού και της Πολεμικής Αεροπορίας.

 Ο μεν ναύαρχος Αραπάκης, δεν χρησιμοποίησε κατά του Τουρκικού αποβατικού στολίσκου από 6 «παντόφλες» και ένα αρματαγωγό , τα «Γλαύκος ΙΙΙ», «Νηρευς ΙΙ», «Τρίτων ΙΙ», και δεν ανέκοψε το πήγαινε έλα του Αττίλα.

 Ο δε (αεροπόρος) Παπανικολάου, δεν έστειλε ποτέ εναντίον του Τουρκικού αποβατικού στολίσκου, τα 7 Φάντομ -4Ε που είχαμε και που μεταστάθμευσαν από την Ανδραβίδα στο Ηράκλειο και έμειναν εκεί .

 Και παρά την απομάκρυνση των προδοτών, από την «Δημοκρατία», η προδοσία συνεχίστηκε και επί της άλλης βάρδιας των προδοτών.

Ο Τουρκικός στολίσκος συνέχισε να μεταφέρει στρατό ως και τον Αύγουστο.

 Επί των ημερών του «Εθνάρχη».

 Διότι, «η Κύπρος κείται μακράν». Και για τα Φάντομ.

Αθήνα Ξύπνα η Κύπρος Φλέγεται

Η επιχείρηση «Νίκη»,                      

και οι περιπτώσεις δυο πιλότων.

 Του Ευάγγελου Πετρουλάκη και του αρχηγού ΓΕΑ (1993 - 1996) και αρχηγού ΓΕΕΘΑ (1996 - 1999), Αθανάσιου Τζογάνη.

 Το πρωί  21ης Ιουλίου 1974 ο προδότης και μασόνος Αραπάκης διέταξε τα δυο ελληνικά υποβρύχια που έπλεαν προς την Κερύνεια, να επιστρέψουν στη βάση τους. 

Στη μάχη, στη Μονή του Αγίου Ιλαρίωνα  έπεσε μαχόμενος ο αξιωματικός των Ειδικών Δυνάμεων Γεώργιος Κατσάνης, που ήταν και αθλητής στίβου του Ηρακλή Θεσσαλονίκης. Το βράδι και ενώ η Κύπρος πολεμούσε  και η Αθήνα παρακολουθούσε , οι Κύπριοι φοιτητές έκαναν πορεία από την φοιτηικη Εστία στη Πατησίων προς τη Βουλή με σύνθημα "Αθήνα Ξύπνα, Η Κύπρος Φλεγεται. Σημαιοφόρος ήταν ο Κυριάκος Ονησιφόρου .

Η επιχείρηση «Νίκη» για την μεταφορά της 1ης Μοίρας Καταδρομέων με επικεφαλής τον Ταγματάρχη Γιώργο Παπαμελετίου, να μεταφερθεί 

στην φλεγόμενη Κύπρο. από τη Σούδα στο βομβαρδισμένο 

αεροδρόμιο της Λευκωσίας με 20 μεταγωγικά αεροσκάφη «Νοράτλας

 της 354 Μοίρας Τακτικών Μεταφορών και 10 Ντακότες,

 αποφασίστηκε το πρωί της 21ης Ιουλίου του 1974, και εκτελέστηκε

 το ίδιο βράδυ. 

 Είχε προηγηθεί η σκέψη για μεταφορά της Β΄Μοίρας Καταδρομών με

 αεροσκάφη της Ολυμπιακής Αεροπορίας, αλλά οι καταδρομείς

 έμειναν κάτω από τα φτερά των αεροπλάνων στο αεροδρόμιο του Ηρακλείου και μετά της Θεσσαλονίκης. 

Οι απογειώσεις από την Σούδα άρχισαν στις 22.35. 

Με εντολή του Ταξίαρχου Στεφαδούρου, ορίστηκε η 24.00 ως καταληκτική ώρα, διότι υπήρχε κίνδυνος κατά την επιστροφή να βρει τα Νοράτλας το «πρώτο φως». 

Μετά την απογείωση του «Νίκη 13», μπήκε στον διάδρομο το        Νοράτλας «Νίκη 16», με κυβερνήτη τον επισμηναγό Αθανάσιο Τζογάνη, που ενημέρωσε τον Πύργο ότι ήταν ήδη 24.00 και έσβησε τις μηχανές.

Πίσω στην σειρά, ήταν ο επισμηναγός Ευάγγελος Πετρουλάκης, κυβερνήτης του «ΝΙΚΗ 15» που ήταν φορτωμένος με τα πυρομαχικά. 

Ο επισμηναγός Ευάγγελος Πετρουλάκης που ήξερε καλά τι σήμαινε

 για τους Καταδρομείς, να μη φθάσουν τα πυρομαχικά στην Κύπρο αποφάσισε να απογειωθεί. 

Μπροστά του ήταν το Νοράτλας «Νίκη 14» με Κυβερνήτη τον Λυμπερόπουλο ,που ,έσβησε και αυτός τους κινητήρες του. 

 Ο Ευάγγελος Πετρουλάκης ωρυόμενος κατά των δειλών που         «φάγανε» το χρόνο, κωλυσιεργώντας σκόπιμα…για να μη πετάξουν απογειώθηκε στις 00.23. 

Πριν απογειώθηκε ο Λυμπερόπουλος. 

Την ίδια ώρα το κέντρο Επιχειρήσεων της μονάδας, μετά την         απογείωση και του «Νίκη 15», απέστειλε σήμα-περί ενάρξεως της επιχειρήσεως στο 28ο Αρχηγείο Τακτικής Αεροπορίας και στο ΓΕΑ ,     ενώ από το ΑΕΔ στάλθηκε στην Λευκωσία, ακωδικοποίητο, και     γραμμένο σε ελεύθερη γλώσσα το σήμα: «ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΤΑ ΔΕΚΑΠΕΝΤΕ ΠΟΡΤΟΚΑΛΙΑ»!!! 

 Στο ΓΕΕΦ αποφάσισαν να στείλουν αγγελιοφόρους στις        πυροβολαρχίες προς δέσμευση των αντιαεροπορικών. 

Τελικά την αποστολή , έφεραν εις πέρας τα πληρώματα των 13              από τα 15 Νοράτλας που απογειώθηκαν από η Σούδα. … 

 Το «Νίκη 13» δεν έφθασε στην Μαρτυρική Μεγαλόνησο. 

Το πλήρωμά του δήλωσε, ότι «χάθηκε» στη διαδρομή, εξαιτίας ανεπανόρθωτης βλάβης της πυξίδας προσεγγίζοντας τη Ρόδο. 

 Το «Νίκη 14» του επισμηναγού Λυμπερόπουλου δεν προσγειώθηκε       ποτέ στην Κύπρο, αν και προηγείτο του «Νίκη 15» του Πετρουλάκη. 

Με ευθύνη του ιδίου, πέταξε σε πολύ μεγάλο και ασφαλές ύψος και επέστρεψε στην Ελλάδα, γιατί όπως ισχυρίστηκε τον βρήκε το πρώτο φως της ημέρας, που βρήκε και τον Πετρουλάκη που ακολουθούσε… 

Μόνο που εκείνος τόλμησε… 

 Κανένας από τους Αξιωματικούς-κυβερνήτες της αποστολής «ΝΙΚΗ»    που πέταξαν δεν πέρασε τον βαθμό του υποπτεράρχου. 

Αντίθετα προήχθη αργότερα στο βαθμό του Πτεράρχου και μάλιστα διετέλεσε Α/ΓΕΕΘΑ (1996-1999) ο Αθανάσιος Τζογάνης που δεν απογειώθηκε ποτέ για την Κύπρο!!! 

 Οι προσγειώσεις στο αεροδρόμιο της Λευκωσίας άρχισαν μέσα σε    έντονα αντιαεροπορικά πυρά από τις εκτός του αεροδρομίου πυροβολαρχίες 185 Μ.Π.Π. και της 184 Π.Π.Π., που δεν είχαν   ενημερωθεί .

Στις 01:52 της 22ας Ιουλίου προσγειώθηκε το «ΝΙΚΗ 2» και δεύτερο   το «ΝΙΚΗ 1» στις 01:55. 

Το «ΝΙΚΗ 4» το οποίο βρισκόταν στο στάδιο προσγείωσης, χτυπήθηκε πήρε φωτιά και συντρίβει 3 χιλιόμετρα πριν τον διάδρομο    προσγείωσης. Τρίτο προσγειώθηκε το «ΝΙΚΗ 7» στις 02:18. 

Το «ΝΙΚΗ 6» εβλήθη σε πολλαπλά σημεία της ατράκτου και σχεδόν χωρίς μηχανές και χάρη στις προσπάθειες των πιλότων να κατάφερε να προσγειωθεί. 

Μετά το «ΝΙΚΗ 7» προσγειώθηκε το «ΝΙΚΗ 3», με έναν κινητήρα. Τελευταίο προσγειώθηκε το «ΝΙΚΗ 15» που απογειώθηκε από τη Λευκωσία στις 04:02 και επέστρεψε στη Σούδα στις 07:40.

Το τραγικό  λάθος της αεράμυνας κόστισε τη ζωή σε 4 αεροπόρους και 29 καταδρομείς από το «ΝΙΚΗ-4» από το οποίο διεσώθηκε ένας καταδρομέας, καθώς και τον θάνατο 2 και τον τραυματισμό 9 ακόμα καταδρομέων στο «ΝΙΚΗ 6». 

Από την δύναμη των 318 ανδρών της Α'Μοίρας καταδρομών οι 278 παρέμειναν στην Κύπρο και πολέμησαν. 

Θύματα ΠΟΛΕΜΙΚΗΣ ΑΕΡΟΠΟΡΙΑΣ:

Κυβερνήτης - (Επισμηναγός) Παναγόπουλος Βασίλειος Συγκυβερνήτης - (Επισμηναγός) Συμεωνίδης Στέργιος Ναυτίλος - (Επισμηνίας) Άνθιμος Ηλίας Ιπτάμενος Μηχανικός - (Ανθυποσμηναγός) Δάβαρης Γεώργιος. 

Θύματα Καταδρομείς:

 Α' ΜΟΙΡΑ ΚΑΤΑΔΡΟΜΩΝ ΔΕΑ(ΚΔ) Τσαμκιράνης Δημήτριος Λοχίας (ΚΔ) Καβροχωριανός Νικόλαος Λοχίας (ΚΔ)Τzιλιβάκης Στέφανος Δεκανέας (ΚΔ)Τσάκωνας Ευάγγελος Δεκανέας (ΚΔ)Χριστόπουλος Αθανάσιος Κ/Δ Αναστασόπουλος Ανδρέας Κ/Δ Γιαννακάκης Κοσμάς Κ/Δ Γιαννάκος Στέφανος Κ/Δ Γιαννόπουλος Παναγιώτης Κ/Δ Δαλαμάγκας Ηλίας Κ/Δ Ζησιμόπουλος Αντώνιος Κ/Δ Κασιμάκης Σωτήριος Κ/Δ Κατέρος Κωνσταντίνος Κ/Δ Κουρούνης Σωτήριος Κ/Δ Λίγδης Χρήστος Κ/Δ Δοϊτσίδης Χριστόδουλος Κ/Δ Μανιάτης Σπυρίδων Κ/Δ Μονιάς Αιμίλιος Κ/Δ Μπαρώτας Κωνσταντίνος Κ/Δ Νάκος Γεώργιος Κ/Δ Πρινιανάκης Στυλιανός Κ/Δ Σιορώκος Δημήτριος Κ/Δ Σκιαδαρέσης Νικόλαος Κ/Δ Τζούρας Σωτήριος Κ/Δ Τούλης Ηλίας Κ/Δ Χατζόπουλος Χρήστος, Τραυματίες Καταδρομείς: Κ/Δ Ζαφειρίου Αθανάσιος(Μοναδικός επιζήσας) Κ/Δ Νόμπελης Σπυρίδων Κ/Δ Οικονομάκης Κωνσταντίνος Τραυματίες Καταδρομείς Κ/Δ Τσόγκας Παύλος Κ/Δ Αντωνόπουλος Γεώργιος Κ/Δ Φύσσαρης Ιωάννης Κ/Δ Θεοδωρόπουλος Σ. Κ/Δ Γκόγκος Κ. Κ/Δ Τσαγκαρόπουλος Δημήτριος Κ/Δ Λατζουράκης Γεώργιος Κ/Δ Λοχίας (Κ/Δ) Ξεφτύλης Κωνσταντίνος Κ/Δ Παπαευσταθίου Ευστάθιος Κ/Δ Μαυρουδής Γεώργιος

 

Η 22α Ιουλίου 1974 στην Κύπρο και την Αθήνα. Το δεύτερο Κύμα της απόβασης του «Αττίλα», η Άλωση της Κερύνειας, η εκεχειρία, και οι πολιτικές εξελίξεις

 Η απόφαση του Συμβουλίου Ασφαλείας,  για την εκεχειρία στη Κύπρο, δεν ανέφερε τίποτα για την διακοπή της μεταφοράς ενισχύσεων από τους εμπολέμους, αλλά ο Προδότης Καραμαλής, δεν προσέφυγε στο συμβούλιο Ασφαλείας για να ζητήσει την απαγόρευση του Αττίλα, και ούτε έστειλε τα υποβρύχια  και τα ΦΑΝΤΟΜ για  βυθίσουν τα αποβατικά.

Ο στόχος ήταν η διέξοδος του θύλακα της Λευκωσίας προς τη θάλασσα και η πολιτική ισότητα τούρκων και Ελλήνων 

Ο 40 ώρες μετά το πρώτο κύμα ο τουρκικός αποβατικός στολίσκος επέστρεψε στο Πέντε Μίλι κοντά στα μεσάνυχτα της 21ης Ιουλίου. Μέχρι τότε το υποβρύχιε που ανακάλεσε ο προδότης Αραπάκης θα είχαν φθάσει και θα είχαν βυθίσει τον τουρκικό στόλο.  Το ίδιο και τα Φάντομ του Παπανικολάου. 

Την ώρα πού άρχιζαν  οι προσγειώσεις των Νοράτλας με τους καταδρομείς της επιχείρησης «Νίκη», έβγαιναν  στο Πέντε Μίλι, ακόμα 2000 Τούρκοι . 

Τρία τάγματα πεζικού . μια επιλαρχία αρμάτων, δυο Μοίρες πυροβολικού, και ακόμα μια Μοίρα καταδρομών.  Με το πρώτο Φως της 22ας Ιουλίου, οι ενισχυμένοι Τούρκοι εξόρμησαν από το προγεφύρωμα στο Πέντε Μίλι, και κινήθηκαν προς την Κηρύνεια ,     η οποία βομβαρδιζόταν συνεχώς από τα τουρκικά αντιτορπιλικά από τη θάλασσα και από το τουρκικό πυροβολικό  στην ξηρά.

Στην Κύπρο , οι Τούρκοι, αφού κατέλαβαν τα γύρω χωριά της Κηρύνειας   μπήκαν στην πόλη λίγο μετά το μεσημέρι .                        Η τραγικότητα των στιγμών ήταν απερίγραπτη. Μεμονωμένες ομάδες εθνοφρουρών μάχονταν απεγνωσμένα, χωρίς να αναμένουν από πουθενά ενίσχυση.

Οι κάτοικοι (κυρίως γυναικόπαιδα) κατέφυγαν στην προστασία της ειρηνευτικής δύναμης των Ην. Εθνών, στο ξενοδοχείο «Ντομ» και στα χωριά Πέλλαπαϊς και Άγ. Επίκτητος

Στις 09.00 ώρα Αγκύρας η Τουρκία ανακοίνωσε ότι αποδεχόταν την εκεχειρία  που ζήτησε το Συμβούλιο Ασφαλείας με ισχύ από τις 14.00 ώρα Γκρίνουιτς. Η Εκεχειρία ανακοινώθηκε και  στην Ουάσιγκτον.

Η ανακωχή στις 1400, ώρα Γκρίνουιτς  βρήκε τους Τούρκους να ελέγχουν το προγεφύρωμα Πέντε Μίλι - Γλυκιώτισσας, μέσω Τέμπλους προς τον Άγ. Ιλαρίωνα ,το θύλακά τους στη Λευκωσία, και την Κερύνεια με μια έκταση 7 χλμ. στα δυτικά της και 3-4 χλμ. στα ανατολικά της.                                                                                      Παρά την εκεχειρία οι Τούρκοι συνέχιζαν τις επιθέσεις. 

Στην Αθήνα ο Ανδρουτσόπουλος που δεν γνώριζε τις εξελήξεις διέψευσε το επερχόμενο μέλλον.

ΖΗΝΩΝ ΠΑΠΑΖΑΧΟΣ