ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ ΥΠΟ ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ

01 Δεκεμβρίου 2022

Η ΜΑΚΕΔΟΝΙΣΣΑ ΚΑΣΤΟΡΙΑΝΗ ΚΑΘΗΓΗΤΡΙΑ ΦΥΣΙΚΗΣ ΜΑΡΙΑ ΣΠΥΡΟΠΟΥΛΟΥ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΕ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΗ ΣΚΟΥΛΗΚΟΤΡΥΠΑ ΣΕ ΚΒΑΝΤΙΚΟ ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΗ ΣΤΟ ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑΣ ΤΗΣ ΚΑΛΙΦΟΡΝΙΑΣ

 


OTAN OI ΡΩΜΙΟΙ ΕΜΠΝΕΟΜΕΝΟΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΡΧΑΙΟ ΠΡΟΓΟΝΟ ΕΦΙΑΛΤΗ ΠΡΟΔΩΣΑΝ ΚΑΙ ΠΑΡΕΔΩΣΑΝ ΤΟΝ ΟΤΣΑΛΑΝ ΣΤΟΥΣ ΤΟΥΡΚΟΥΣ. Σήμερα ο φυλακισμένος ηγέτης των Κούρδων Α.Οτσαλάν προσφεύγει κατά της Ελλάδας για την παράδοσή του στις τουρκικές Αρχές.




Η Ελλάδα αναδείχτηκε πρώτη δύναμη στη ρομποτική πανευρωπαϊκά και τέταρτη παγκοσμίως για το 2022 ανάμεσα σε 73 χώρες στο Dortmund της Γερμανίας στις 17-19 Νοεμβρίου 2022. Aργυρό μετάλλιο στην Παγκόσμια Ολυμπιάδα Ρομποτικής πήραν τρεις Πατρινοί και ένας Κερκυραίος, που κατέκτησαν τη δεύτερη θέση στην Παγκόσμια Ολυμπιάδα Ρομποτικής 2022.



Δυο Καστοριανά αδέλφια




Η κορυφαία Ελληνίδα (από την Καστοριά της Μακεδονίας) πειραματική φυσικός της διασποράς, Μαρίας Σπυροπούλου, καθηγήτρια του Ινστιτούτου Τεχνολογίας της Καλιφόρνια (Caltceh) και μέλος της ερευνητικής ομάδας του πειράματος CMS στο CERN, σπούδασε Φυσική στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης από όπου αποφοίτησε το 1993 και, στη συνέχεια, πήρε το διδακτορικό της από το Πανεπιστήμιο Χάρβαρντ το 2000.

Οι ιουδαίοι δημοσιογράφοι των New York Times έγραψαν ότι η Μακεδόνισσα  Καστοριανή Μαρία Σπυροπούλου είναι μια από «τους διαδόχους του Άλμπερτ Αϊνστάιν», ενώ σύμφωνα με το τηλεοπτικό δίκτυο NBC η ίδια είναι μια από τις καλύτερες φυσικούς στον κόσμο.

ΦΥΣΙΚΟΣ Tony Rothman: «Ο ΑΪΝΣΤΑΪΝ ΓΝΩΡΙΖΕ ΤΗΝ ΘΕΩΡΙΑ ΤΗΣ ΣΧΕΤΙΚΟΤΗΤΑΣ ΤΟΥ ΧΑΖΕΝΕΡΛ ΤΟΥ 1904 ΚΑΙ ΑΠΟΦΑΣΙΣΕ ΝΑ ΤΗΝ ΚΑΝΕΙ ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΤΟ 1905».


Δείτε και μία διάλεξή της:


Επιστήμονες στις ΗΠΑ, με επικεφαλής μια Ελληνίδα φυσικό της διασποράς, χρησιμοποίησαν τον κβαντικό υπολογιστή Sycamore της Google για να προσομοιώσουν για πρώτη φορά μια μικροσκοπική και απλοποιημένη χωροχρονική «σκουληκότρυπα» και στη συνέχεια να μεταφέρουν κβαντικές πληροφορίες μέσα από αυτήν.

Οι ερευνητές κατάφεραν να αναπτύξουν ένα κβαντικό πείραμα που τους επέτρεψε να μελετήσουν τη δυναμική συμπεριφορά μιας θεωρητικής σκουληκότρυπας.

 

Μολονότι δεν επρόκειτο για πραγματική «σκουληκότρυπα» στον χωροχρόνο (που στην επιστημονική φαντασία χρησιμοποιείται για μακρινά ταξίδια στο σύμπαν), το εν λόγω πείραμα ήταν ένα ακόμη βήμα για τη «συνάντηση» της κβαντομηχανικής με τη βαρύτητα. Τέτοιες προσομοιώσεις μπορούν να βοηθήσουν στην καλύτερη κατανόηση του πώς συνδυάζονται αυτές οι δύο έννοιες σε μια θεωρία κβαντικής βαρύτητας, ίσως το δυσκολότερο και σημαντικότερο πρόβλημα στη σύγχρονη Φυσική.

Μέχρι σήμερα η κβαντομηχανική που «βασιλεύει» στον κόσμο των πολύ μικρών διαστάσεων, και η γενική σχετικότητα του Αϊνστάιν που περιγράφει τη βαρύτητα και «κυβερνά» τον πολύ μεγάλο κόσμο στο σύμπαν, δεν έχει κατορθωθεί να «παντρευτούν». Έτσι, μέχρι στιγμής δεν υπάρχει καμία περιγραφή της βαρύτητας σε κβαντική κλίμακα.

Οι φυσικοί άρχισαν να αναπτύσσουν θεωρίες για χωροχρονικές «σκουληκότρυπες» ήδη από το 1935, όταν ο Αϊνστάιν και ο συνάδελφος του Νέιθαν Ρόζεν μίλησαν για «τούνελ» στον ιστό του χωροχρόνου. Αρχικά ονομάζονταν «γέφυρες Αϊνστάιν-Ρόζεν» και στη δεκαετία του 1950 βαφτίστηκαν «σκουληκότρυπες» από τον ειδικό στις μαύρες τρύπες φυσικό Τζον Γουίλερ. Το 2013 έγινε από τους φυσικούς Χουάν Μαλδασένα και Λέοναρντ Σάσκιντ η πρώτη σύνδεση ανάμεσα στις σκουληκότρυπες και στο φαινόμενο της κβαντικής διεμπλοκής (ή κβαντικού εναγκαλισμού).

Οι ερευνητές, με επικεφαλής την καθηγήτρια Φυσικής Μαρία Σπυροπούλου του Ινστιτούτου Τεχνολογίας της Καλιφόρνιας (Caltech), που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο «Nature», δημιούργησαν μια προσομοίωση ενός χωροχρονικού τούνελ που είχε μικροσκοπικές μαύρες τρύπες στα δύο άκρα του και μέσω του οποίου μπορούσε να περάσει ένα μήνυμα μέσω κβαντικής τηλεμεταφοράς.

«Ήταν απλώς μια σκουληκότρυπα μωρό, ένα πρώτο βήμα για να ελέγξουμε τις θεωρίες της κβαντικής βαρύτητας και καθώς θα αυξάνεται η κλίμακα των κβαντικών υπολογιστών, θα αρχίσουμε να χρησιμοποιούμε μεγαλύτερα κβαντικά συστήματα για να προσπαθήσουμε να δοκιμάσουμε μεγαλύτερες ιδέες στην κβαντική βαρύτητα», δήλωσε η κ. Σπυροπούλου, η οποία είναι επικεφαλής στο ερευνητικό πρόγραμμα κβαντικών επικοινωνιών QCCFP (Quantum Communication Channels for Fundamental Physics)του Τμήματος Επιστήμης του υπουργείου Ενέργειας των ΗΠΑ.

«Η σχέση ανάμεσα στην κβαντική διεμπλοκή, τον χωροχρόνο και στην κβαντική βαρύτητα είναι ένα από τα πιο σημαντικά ζητήματα στη θεμελιώδη φυσική και μια δραστήρια περιοχή θεωρητικής έρευνας. Έχουμε ενθουσιαστεί που κάναμε αυτό το μικρό βήμα για τη δοκιμή αυτών των ιδεών σε κβαντικό μηχάνημα και θα συνεχίσουμε τις προσπάθειές μας», πρόσθεσε η Ελληνίδα φυσικός, η οποία σπούδασε φυσική στο ΑΠΘ, πήρε το διδακτορικό της από το Χάρβαρντ και υπήρξε ερευνήτρια στο CERN, προτού εγκατασταθεί στις ΗΠΑ.

Η κ. Σπυροπούλου διευκρίνισε πάντως ότι απέχουμε ακόμη πολύ μακρύ δρόμο μέχρι να δημιουργηθεί μια πραγματική σκουληκότρυπα και να ταξιδέψουν άνθρωποι μέσα από αυτήν.

 





Η  ΚΑΣΤΟΡΙΑΝΗ ΚΑΘΗΓΗΤΡΙΑ  ΜΑΡΙΑ ΣΠΥΡΟΠΟΥΛΟΥ

 

Εδώ και πολλά χρόνια συμμετέχει στις σωματιδιακές έρευνες και στις δύο όχθες του Ατλαντικού, τόσο στον επιταχυντή Tevatron του εργαστηρίου Fermilab στο Σικάγο (1993-2003), όσο και ως μέλος της ερευνητικής ομάδας του πειράματος CMS στο CERN (2004 έως σήμερα).

Remaining Time-0:00

Fullscreen

Mute

Έχει αναπτύξει πρωτοποριακές μεθόδους ανάλυσης των επιστημονικών δεδομένων, τα οποία προκύπτουν από τις συγκρούσεις των υποατομικών σωματιδίων, διευκολύνοντας έτσι τόσο την ιστορική ανακάλυψη του σωματιδίου Χιγκς το 2012, όσο και το άνοιγμα του δρόμου για μια μελλοντική «νέα Φυσική».

Από το 2009, είναι καθηγήτρια φυσικής (αρχικά αναπληρώτρια και από το 2012 τακτική) στο φημισμένο Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Καλιφόρνια (Caltech). Παράλληλα, έχει αναπτύξει μια έντονη δραστηριότητα στις ΗΠΑ, διοργανώνοντας πολλά επιστημονικά συνέδρια, συμπόσια και σεμινάρια, συμμετέχοντας σε πολλές επιστημονικές επιτροπές και προάγοντας την κατανόηση του ευρύτερου κοινού για τη Φυσική.

Μεταξύ άλλων, είναι εταίρος της Αμερικανικής Εταιρείας για την Προώθηση της Επιστήμης (AAAS) και της Αμερικανικής Φυσικής Εταιρείας, συμμετέχοντας, μαζί με άλλους κορυφαίους Αμερικανούς φυσικούς, σε επιστημονικές αντιπροσωπείες, που έχουν ως στόχο να πείσουν το Κογκρέσο των ΗΠΑ να ενισχύσει με περισσότερα κεφάλαια τη βασική έρευνα στο πεδίο της φυσικής.

 

Πρόσφατα άρχισαν ξανά οι συγκρούσεις σωματιδίων στον επιταχυντή του CERN, με πολλές ελπίδες των φυσικών για νέες ανακαλύψεις. Θεωρείτε δικαιολογημένη αυτή την αισιοδοξία;

Ναι, έχουμε εισέλθει στην εποχή των συγκρούσεων σωματιδίων με υψηλότερες από ποτέ ενέργειες. Έχοντας ανακαλύψει το μποζόνιο Χιγκς με 8 TeV, περνάμε τώρα στην Φυσική πέρα από το Καθιερωμένο Μοντέλο και πέρα από το ίδιο το Χιγκς.

Προσδοκάτε πιθανές νέες ανακαλύψεις ίδιας ή και μεγαλύτερης σημασίας με εκείνη του μποζονίου Χιγκς το 2012;

Είναι δύσκολο να κάνουμε προβλέψεις, ιδιαίτερα για το μέλλον, όπως είπε ο Νιλς Μπορ. Με βάση πάντως την ιστορία της σωματιδιακής φυσικής, νέα φαινόμενα αναμένεται να ανακαλυφθουν, όταν η ενέργεια των σωματιδίων που συγκρούονται, αυξάνεται.

Ο κορυφαίος Έλληνας θεωρητικός φυσικός Δ.Νανόπουλος δήλωσε πρόσφατα στο Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων ότι αν μέσα στην επόμενη διετία δεν βρεθεί τουλάχιστον ένα υπερσυμμετρικό σωματίδιο στο CERN, τότε η Φυσική θα έχει χτυπήσει σε «τοίχο» και τα πράγματα θα είναι σοβαρά γι' αυτήν. Συμμερίζεσθε αυτή την άποψη;

Είμαι ένας πειραματικός φυσικός. Πιστεύω σε αυτό που μαθαίνω από τα δεδομένα και ποτέ δεν θα σταματήσω τη διερεύνηση. Η υπερσυμμετρία είναι μια όμορφη θεωρία. Η Φύση όμως δεν εξαρτάται από θεωρίες ή από επιστήμονες, ή από πεποιθήσεις. Η Φύση είναι - και αγωνιζόμαστε να κατανοήσουμε πώς και γιατί είναι.

Είσθε ικανοποιημένη από την ελληνική συμβολή στην έρευνα του CERN;

Οι Έλληνες επιστήμονες είναι διακεκριμένοι διεθνώς και στο CERN σε όλους τους τομείς.

Υπάρχει περίπτωση οι επιστήμονες σύντομα να φωτίσουν τα μυστήρια της σκοτεινής ύλης και της σκοτεινής ενέργειας;

Ναι, θα τα λύσουμε αυτά τα θέματα. Δεν είναι εύκολα "παζλ", αλλά είναι επιλύσιμα.

Ελπίζετε σε μια Θεωρία του Παντός, που θα ενσωματώνει τόσο την κβαντομηχανική, όσο και τη βαρύτητα, ή κάτι τέτοιο είναι άπιαστο όνειρο;

Όχι, νομίζω ότι η βαρύτητα είναι ένα ξεχωριστό ζήτημα. Πιστεύω ότι η βαρύτητα είναι αναδυόμενη (emergent) και όχι θεμελιώδης.

Πιστεύετε στον Θεό; Μπορεί το Σύμπαν να εξηγηθεί χωρίς έναν Δημιουργό;

Το ερώτημα αυτό δικαιολογεί μια πλήρη νέα συνέντευξη. Το Σύμπαν είναι αρκετά πολύπλοκο, ώστε ακόμη και η επίκληση της μαγείας και των 12 ελληνικών θεών δεν είναι αρκετή για να το εξηγήσει κανείς.

Αρκετοί επιστήμονες πιστεύουν στη θεωρία του πολυσύμπαντος και στα παράλληλα σύμπαντα. Τι πιστεύετε εσείς;

Δεν έχω στοιχεία που να δείχνουν πολυσύμπαντα. Θυμηθείτε ότι είμαι μόνο ένας πειραματικός φυσικός...

Είσθε αρκετά χρόνια εγκατεστημένη στις ΗΠΑ. Ως επιστήμων της διασποράς, πώς βιώσατε την κρίση της χώρας μας;

Είμαι βαθύτατα θλιμμένη. Η Ελλάδα είναι το σημείο αναφοράς του ανθρώπινου πολιτισμού. Πώς φτάσαμε εδώ; Η οικογένειά μου είναι στην Ελλάδα, ο πατέρας μου είναι συνταξιούχος - έτσι ζω την τραγωδία από πρώτο χέρι.

Πόσο αισιόδοξη είσθε για την πορεία της Ελλάδας γενικότερα και για τη διεθνή θέση της ειδικότερα;

Θα χρειαζόμουν κάποιο χρόνο στην Ελλάδα για να δω την κατάσταση και να μιλήσω με τους ανθρώπους, να καταλάβω ποιά είναι τα όνειρα και οι φιλοδοξίες του νέου Ελληνα.

Πώς θα συγκρίνατε το εκπαιδευτικό και το ερευνητικό σύστημα στην Ελλάδα και στις ΗΠΑ;

Το ελληνικό ακαδημαϊκό πρόγραμμα σπουδών είναι άριστο σε προπτυχιακό επίπεδο. Στο μεταπτυχιακό και σε ερευνητικό επίπεδο, ξέρω μόνο το σύστημα των ΗΠΑ και έτσι δεν μπορώ να κρίνω το ελληνικό.





 

Ομάδα ερευνητών με επικεφαλής την Ελληνίδα επιστήμονα, Μαρία Σπυροπούλου, χρησιμοποίησαν έναν κβαντικό υπολογιστή για να ανακαλύψουν το υπέρτατο «μονοπάτι διαφυγής» από μια μαύρη τρύπα

 Σε ένα πείραμα που αγγίζει το μεγαλύτερο μέρος των μυστηρίων της σύγχρονης Φυσικής, ομάδα ερευνητών με επικεφαλής την Ελληνίδα επιστήμονα, Μαρία Σπυροπούλου, ανακοίνωσε την Τετάρτη ότι προσομοίασε ένα ζεύγος από μαύρες τρύπες σε έναν κβαντικό υπολογιστή και έστειλε ένα μήνυμα ανάμεσά τους μέσω ενός συντομότερου «μονοπατιού» στον χωροχρόνο, που είναι γνωστό και ως «σκουληκότρυπα» (wormhole). 

Στη Φυσική, «σκουληκότρυπα» είναι μια υποθετική τοπολογική ιδιότητα του χωροχρόνου που σχηματίζει μία σήραγγα, η οποία συνδέει δύο απομακρυσμένα σημεία του. Θα μπορούσε να αποτελεί στην ουσία ένα… «κόψιμο δρόμου».

Οι ερευνητές περιέγραψαν το εν λόγω επίτευγμα ως ένα ακόμα μικρό βήμα στην προσπάθεια κατανόησης της σχέσης μεταξύ της βαρύτητας, η οποία διαμορφώνει το σύμπαν, και της κβαντικής μηχανικής, η οποία διέπει το υποατομικό πεδίο σωματιδίων. 

«Είναι σημαντικό, καθώς αυτό που παρατηρείται εδώ στην κατασκευή και τη δομή του είναι μια “μίνι σκουληκότρυπα”», δήλωσε η Μαρία Σπυροπούλου, φυσικός στο Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Καλιφόρνια και επικεφαλής της ομάδας Quantum Communication Channels for Fundamental Physics, η οποία διεξήγαγε την έρευνα. «Ελπίζουμε επίσης ότι θα μπορέσουμε να δημιουργήσουμε βήμα – βήμα μεγάλες και μεσαίες σκουληκότρυπες», πρόσθεσε.

Στην εν λόγω έκθεση, η οποία δημοσιεύθηκε την Τετάρτη στο περιοδικό Nature, οι ερευνητές περιέγραψαν το αποτέλεσμα ως εξής: «Αυτό το έργο είναι μια επιτυχής απόπειρα παρατήρησης της δυνατότητας διάσχισης μιας σκουληκότρυπας σε πειραματικό περιβάλλον».

Η σκουληκότρυπα που δημιούργησαν και επεξεργάστηκαν η κ. Σπυροπούλου και οι συνάδελφοί της είναι μια «σήραγγα» που περνάει όχι μέσα από πραγματικό φυσικό χώρο αλλά μάλλον μέσα από έναν «αναδυόμενο» δισδιάστατο χώρο. Δεν επρόκειτο για αληθινές «μαύρες τρύπες» που μπορούν να καταπιούν τον υπολογιστή, αλλά για γραμμές ενός κώδικα σε έναν κβαντικό υπολογιστή. 

Αυστηρά μιλώντας, τα αποτελέσματα εφαρμόζονται μόνο σε ένα «απλοποιημένο μοντέλο» σύμπαντος και ιδιαίτερα σε ένα που να είναι παρόμοιο με ολόγραμμα, με κβαντικά πεδία στην άκρη του χωροχρόνου που καθορίζουν τι συμβαίνει εντός, όπως περίπου λειτουργεί μια ετικέτα πάνω σε μια κονσέρβα πάνω στην οποία αναγράφεται το περιεχόμενο. 

Ωστόσο, θα πρέπει να καταστεί σαφές ότι τα αποτελέσματα δεν αποτελούν μια προοπτική για κάποια διαστημική «σήραγγα» μέσω της οποίας οι άνθρωποι θα μπορούν να περιπλανώνται στον γαλαξία όπως η Jodie Foster στην ταινία «Contact» ή ο Matthew McConaughey στο «Interstellar».

«Πιστεύω πως το βασικό ερώτημα, το οποίο είναι ίσως δύσκολο να απαντηθεί, είναι το εξής: Μπορούμε να καταλάβουμε από την προσομοίωση αν πρόκειται για αληθινή μαύρη τρύπα;», αναφέρει ο Ντάνιελ Τζάφερις, καθηγητής Φυσικής στο Harvard. «Μου αρέσει αρκετά ο όρος “αναδυόμενη μαύρη τρύπα”».

Πρόσθεσε μάλιστα ότι: «Χρησιμοποιούμε απλώς τον κβαντικό υπολογιστή για να ανακαλύψουμε πώς θα ήταν εάν βρισκόταν κανείς σε αυτά τα δεδομένα βαρύτητας». Ο ίδιος και ο διδακτορικός φοιτητής στο Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Μασαχουσέτης, Αλεξάντερ Ζλοκάπα, ήταν οι επικεφαλής σύνταξης της εν λόγω έκθεσης.

Οι ειδικοί στον τομέα της Φυσικής έδειξαν ενδιαφέρον για τη συγκεκριμένη έρευνα αλλά εξέφρασαν και ανησυχίες ότι τόσο το κοινό όσο και τα ΜΜΕ θα καταλάβαιναν λανθασμένα ότι δημιουργήθηκαν αληθινές «σκουληκότρυπες» στον χωροχρόνο.

 



ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ

Η Μαρία Σπυροπούλου είναι πειραματική φυσικός στο Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Καλιφόρνια. Είναι μέλος της επιστημονικής ομάδας του πειράματος Συμπαγές Μιονικό Σωληνοειδές στο Μεγάλο Επιταχυντή Αδρονίων όπου το 2012 ανακαλύφθηκε το μποζόνιο του Χιγκς.

Βιογραφία

Η Μαρία Σπυροπούλου σπούδασε φυσική στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης όπου αποφοίτησε το 1993. Συνέχισε τις σπουδές της, ολοκληρώνοντας το διδακτορικό της στο Πανεπιστήμιο Χάρβαρντ το 2000.[3] Για το θέμα της διατριβής, εφάρμοσε για πρώτη φορά σε επιταχυντές αδρονίων μια μέθοδο διπλής τυφλής ανάλυσης για την αναζήτηση τεκμηρίωσης για την υπερσυμμετρία.

Από το 2001 έως το 2003, η Σπυροπούλου συνέχισε τις εργασίες της στο Πείραμα Ανίχνευσης Επιταχυντών στο Φέρμιλαμπ του Πανεπιστημίου του Σικάγο. Το 2004, μετακόμισε στο ΣΕΡΝ, ως ερευνητής για το πείραμα Συμπαγές Μιονικό Σωληνοειδές πείραμα. Για τα έτη 2005 έως το 2008, υπηρέτησε στο παραπάνω πείραμα του ΣΕΡΝ, αναζητώντας για υπερσυμμετρία και άλλα φαινόμενα πέρα από το καθιερωμένο πρότυπο. Ήταν φυσικός-ερευνητής στο ΣΕΡΝ έως το 2012. Δίδαξε φυσική στο Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Καλιφόρνιας από το 2009.[3] Μαζί με τον φοιτητή της Κρις Ρόγκαν και τους συνεργάτες Μαουρίτσιο Πιερίνι και Τζόζεφ Λύκεν, εφύηραν νέες κινηματικές μεταβλητές ("ξυράφι") με στόχο την ανακάλυψη και τον χαρακτηρισμό νέας φυσικής στον μεγάλο επιταχυντή αδρονίων του ΣΕΡΝ.

Η Σπυροπούλου είναι ο συγγραφέας του "Πού είναι ο Αϊνστάιν;", το τελευταίο κεφάλαιο του βιβλίου "Ο Αϊνστάιν: Δοκίμια από Είκοσι-τέσσερις κορυφαίους στοχαστές περί του ανθρώπου, του έργου και της κληρονομιάς του".[4]

Το 2014 εξελέγη στο διευθυντικό συμβούλιο του φόρουμ Διεθνούς φυσικής της Αμερικανικής Εταιρείας Φυσικής, ενώ προγραμματίζεται η προαγωγή της σε πρόεδρο το 2016.[5] Είναι μέλος της Συμβουλευτικής Επιτροπής Φυσικής του Φέρμιλαμπ[6] και από τις αρχές του 2016 είναι μέλος της Συμβουλευτικής Επιτροπής Φυσικής Υψηλής Ενέργειας στο Υπουργείο Ενέργειας των ΗΠΑ και το Εθνικό Ίδρυμα Επιστημών.[7]

Η Σπυροπούλου είναι ακαδημαϊκό δισέγγονο του Ενρίκο Φέρμι, μέσω του Τζον Χαθ και του συμβούλου του, Όουεν Τσάμπερλεν.

Βραβεία

Το 2008, Σπυροπούλου εξελέγη[8] Υπότροφος της Αμερικανικής ένωσης για την Πρόοδο της Επιστήμης.[3] Το 2014, εξελέγη μέλος της Αμερικανικής Εταιρείας Φυσικής.[9]

Παραπομπές

 hep.caltech.edu/~smaria/. Ανακτήθηκε στις 27  Νοεμβρίου 2019.

1.   pma.caltech.edu/people/maria-spiropulu. Ανακτήθηκε στις 27  Νοεμβρίου 2019.

2.  ↑ Άλμα πάνω, στο:3,0 3,1 3,2 «Professor Spiropulu's website at Caltech». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 Νοεμβρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 9 Μαρτίου 2013.

3.   Brockman, J. (editor), Pantheon 2006, p. 253, (ISBN 0375423451)

4.   «APS Physics FIP Executive Committee». Ανακτήθηκε στις 9 Φεβρουαρίου 2014.

5.   «Fermilab Physics Advisory Committee (PAC)». Ανακτήθηκε στις 5 Δεκεμβρίου 2015.

6.   «High Energy Physics Advisory Panel (HEPAP)». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 Ιανουαρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 5 Δεκεμβρίου 2015.

7.   «News Archives of the American Association for the Advancement of Science». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 Φεβρουαρίου 2014.

8.   «APS Fellow Archive».

 

Η ομιλία της Μαρίας Σπυροπούλου σε επιτροπή του Αμερικανικού Κογκρέσου – Ο πρόεδρος δε μπόρεσε να πει το όνομά της! 




H ομιλία της Μαρίας Σπυροπούλου, η οποία είναι κορυφαία Καστοριανή πειραματική Φυσικός, καθηγήτρια στο Caltech, με διακρίσεις και σημαντικό έργο στο CERN, στην Επιτροπή Πιστώσεων του Αμερικανικού Κογκρέσου για την χρηματοδότηση των Αμερικανικών Πανεπιστημίων σε θέματα Ενέργειας. Αποτελεί μεγάλη τιμή για την ίδια, τους γονείς της και την γενέτειρα Καστοριά. Παρακολουθήσετε την ομιλία της στο βίντεο από το 1:47:25


 



Δυο Καστοριανά αδέλφια διαπρέπουν σε όλο τον κόσμο και μας κάνουν περήφανους

http://mpetskas.com/?p=59279

Η Καστοριά και όλοι οι Καστοριανοί έχουν ακόμη ένα σοβαρό λόγο να αισθάνονται υπερήφανοι. Δύο αξία τέκνα της η Μαρία και ο Μάρκος Σπυρόπουλος,  που γεννήθηκαν και μεγάλωσαν στην Καστοριά και διαπρέπουν στο εξωτερικό, μας έκαναν για διαφορετικούς μα ιδιαίτερα σημαντικούς λόγους  υπερήφανους τόσο ως Καστοριανοί όσο και ως  Έλληνες.


Την Μαρία την κέρδισε η επιστήμη και ταξίδεψε στην Αμερική, τον Μάρκο τον κέρδισε η θάλασσα και ταξιδεύει σε όλον τον κόσμο.


Ο Μάρκος είναι επαγγελματίας ιστιοπλόος ανοιχτής θάλασσας τα τελευταία 25 χρόνια και είναι ο πρώτος Έλληνας που πήρε μέρος στον παγκοσμίως διάσημο υπέρ-Ατλαντικό αγώνα ιστιοπλοΐας MINI TRANSAT και ανταγωνίστηκε τους καλυτέρους ιστιοπλόους του κόσμου.

Σύμφωνα με τους New York Times η Μαρία είναι “μια από τους διαδόχους του Άλμπερτ Αϊνστάιν”, ενώ με βάση το τηλεοπτικό δίκτυο NBC η ίδια είναι μια από τις καλύτερες φυσικούς του πλανήτη!


Η επιστήμονας από την Καστοριά σπούδασε Φυσική στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης από όπου αποφοίτησε το 1993 και, στη συνέχεια, πήρε το διδακτορικό της από το Πανεπιστήμιο Χάρβαρντ των ΗΠΑ το 2000.

Εδώ και πολλά χρόνια συμμετέχει στις σωματιδιακές έρευνες και στις δύο όχθες του Ατλαντικού, τόσο στον επιταχυντή Tevatron του εργαστηρίου Fermilab στο Σικάγο (1993-2003), όσο και ως μέλος της ερευνητικής ομάδας του πειράματος CMS στο CERN (2004 έως σήμερα).

Έχει αναπτύξει πρωτοποριακές μεθόδους ανάλυσης των επιστημονικών δεδομένων, τα οποία προκύπτουν από τις συγκρούσεις των υποατομικών σωματιδίων, διευκολύνοντας έτσι τόσο την ιστορική ανακάλυψη του σωματιδίου Χιγκς το 2012, όσο και το άνοιγμα του δρόμου για μια μελλοντική «νέα Φυσική».

Από το 2009, είναι καθηγήτρια φυσικής (αρχικά αναπληρώτρια και από το 2012 τακτική) στο φημισμένο Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Καλιφόρνια (Caltech).

Παράλληλα, έχει αναπτύξει μια έντονη δραστηριότητα στις ΗΠΑ, διοργανώνοντας πολλά επιστημονικά συνέδρια, συμπόσια και σεμινάρια, συμμετέχοντας σε πολλές επιστημονικές επιτροπές και προάγοντας την κατανόηση του ευρύτερου κοινού για τη Φυσική.

Μεταξύ άλλων, είναι εταίρος της Αμερικανικής Εταιρείας για την Προώθηση της Επιστήμης (AAAS) και της Αμερικανικής Φυσικής Εταιρείας, συμμετέχοντας, μαζί με άλλους κορυφαίους Αμερικανούς φυσικούς, σε επιστημονικές αντιπροσωπείες, που έχουν ως στόχο να πείσουν το Κογκρέσο των ΗΠΑ να ενισχύσει με περισσότερα κεφάλαια τη βασική έρευνα στο πεδίο της φυσικής.





Ο Μάρκος μετά από πολλά χρόνια πρωταθλητής στην κωπηλασία ακολούθησε την ιστιοπλοΐα ανοιχτής θάλασσας που έγινε η δουλειά του και το πάθος του παράλληλα.

Ο Μάρκος Σπυρόπουλος είναι επαγγελματίας ιστιοπλόος ανοιχτής θάλασσας τα τελευταία 25 χρόνια και είναι ο πρώτος Έλληνας που πήρε μέρος στον παγκοσμίως διάσημο υπέρ-Ατλαντικό αγώνα ιστιοπλοΐας MINI TRANSAT και ανταγωνίστηκε τους καλυτέρους ιστιοπλόους του κόσμου. Έγραψε ιστορία βάζοντας την Ελλάδα στον παγκόσμιο χάρτη του short handed offshore racing , λαμβάνοντας την 11η θέση στην κατηγορία των Πρωτοτύπων στον διεθνή αγώνα μοναχικού διάπλου του Ατλαντικού Mini Transat, μετά από 17 μέρες, 13 ώρες, 47 λεπτά και 50 δευτερόλεπτα. Διασχίζοντας solo τον Ατλαντικό με ένα σκάφος μήκους μόλις 6,5 μέτρων, με μοναδικό εξοπλισμό τους απαραίτητους ναυτικούς χάρτες, ένα βασικό GPS πλοήγησης και VHF, χωρίς καμία εξωτερική βοήθεια. Πραγματοποίησε ένα ταξίδι άνω των 4000 ναυτικών μιλίων που ανάγεται στην κατηγορία EXTREME.

Λαμβάνοντας μέρος στο MINI TRANSAT απέδειξε σε ολόκληρη την παγκόσμια ιστιοπλοϊκή οικογένεια ότι υπάρχει και Έλληνας που μπορεί να πάρει μέρος και να διακριθεί στο MINI TRANSAT.

Τα οφέλη αυτής της προσπάθειας είναι πολλά. Η Ελλάδα αναδέχθηκε για ακόμη μια φορά και η σημαία μας υψώθηκε ανάμεσα και σε αυτές των άλλων χωρών που συμμετέχουν ανελλιπώς από το 1977.

Ο Μάρκος έχοντας το μικρόβιο του πρωταθλητή, την εμπειρία όλων αυτών των χρονών, άνοιξε την πόρτα για την Ελλάδα στους Ωκεάνιους ιστιοπλοϊκούς αγώνες που λαμβάνουν εξαιρετική προβολή τα τελευταία χρόνια παγκοσμίως. Επιπλέον η χώρα μας θα είναι μια υπολογίσιμη δύναμη και στους υπερ-ατλαντικούς αγώνες.

Ο Μάρκος δεν είναι μόνον ένας σπουδαίος αθλητής, αλλά και ένας σημαντικός υποστηρικτής του θαλάσσιου περιβάλλοντος.

Η  Μαρία Σπυροπούλου εκτός όλων των άλλων συμμετέχει στην εκστρατεία ενάντια στη βία κατά των γυναικών και στέλνει το δικό της μήνυμα από τη μακρινή Αμερική μέσα από ομιλίες και σεμινάρια που οργανώνει.

Δύο νέοι άνθρωποι, δύο αξία τέκνα της πόλης μας, δύο άξιοι εκπρόσωποι της Καστοριάς, μόνο περηφάνια και τιμή μας κάνουν να αισθανόμαστε.

Μπράβο σας….



ΖΗΝΩΝ ΠΑΠΑΖΑΧΟΣ

3 σχόλια:

  1. Κ. Σπυροπούλου, πού γεννηθήκατε και μεγαλώσατε; Είχαν κάποια σχέση με τη φυσική οι γονείς σας;
    «Γεννήθηκα στην Καστοριά και μεγάλωσα στην Κλεισούρα Καστοριάς. Είμαι η μόνη σύνδεση των γονιών μου με τη φυσική. Ο πατέρας μου, Γιώργος, μεγάλωσε στα χρόνια του πολέμου, οπότε αναγκάστηκε να διακόψει το σχολείο και να δουλέψει από έφηβος στα γουναράδικα της Καστοριάς. Η μητέρα μου διδάσκει σχέδιο μόδας στην τεχνική σχολή του ΟΑΕΔ. Ο αδελφός μου ο Μάρκος είναι καπετάνιος ιστιοπλοϊκού σκάφους αναψυχής και πέρυσι διέσχισε τον Ατλαντικό. Στοχεύει να κάνει τον περίπλου της γης και να διεκδικήσει και το American Cup. Είμαι πολύ υπερήφανη για αυτόν!».
    Ζ.Π.


    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Η ΚΑΘΗΓΗΤΡΙΑ ΜΑΡΙΑ ΣΠΥΡΟΠΟΥΛΟΥ κατάγεται από την Κλεισούρα Καστοριάς, γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Καστοριά και τελείωσε το Λύκειο Καστοριάς με βαθμό είκοσι σε όλα τα μαθήματα! Σπούδασε φυσική στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης από όπου αποφοίτησε το 1993 και, στη συνέχεια, πήρε το διδακτορικό της από το Πανεπιστήμιο Χάρβαρντ των ΗΠΑ το 2000.
      – Τελικά κ. Σπυροπούλου, τι ψάχνετε να βρείτε;
      – Τα τελευταία τριάντα χρόνια το ερώτημα της βασικής δομής της ύλης θεωρούνταν κατά κάποιο τρόπο απαντημένο από το λεγόμενο καθιερωμένο μοντέλο. Ομως τελικά δεν εξηγούνται όλα τα φαινόμενα. Για παράδειγμα εάν δει κανείς, με ένα μικροσκόπιο, τη μοριακή σύνθεση ενός τραπεζιού θα δούμε ότι υπάρχει πολύς «κενός χώρος». Κι όμως όταν βάζουμε ένα πιάτο πάνω στο τραπέζι, ακόμα κι εμείς να ανεβούμε πάνω, μας κρατάει, δεν «γλιστράμε» μέσα από τα κενά. Ετσι βλέπουμε ότι οι ηλεκτρομαγνητικές δυνάμεις που αναπτύσσονται μεταξύ της ύλης του τραπεζιού είναι πολύ ισχυρότερες από τη βαρύτητα. Αυτό όμως είναι πρόβλημα.
      – Γιατί;
      – Γιατί η βαρύτητα δεν μπορεί να είναι τόσο διαφορετική από τις άλλες δυνάμεις. Σχετίζεται μαζί τους και πρέπει να είναι παρόμοιου μεγέθους. Εμείς δουλεύουμε με την κβαντομηχανική, ενώ αναπτύσσονται και νέες θεωρίες όπως αυτή των υπερχορδών. Το θέμα είναι ότι αυτές οι θεωρίες αποτελούν σήμερα μόνο εικασίες, γοητευτικές μεν, αλλά εικασίες. Εμείς, οι πειραματικοί φυσικοί, αναζητούμε τις αποδείξεις τους.
      10 – 11 διαστάσεις
      – Με ποιο τρόπο;
      – Μια θεωρητική εξήγηση για το πρόβλημα της βαρύτητας είναι ότι υπάρχουν και άλλες διαστάσεις πέρα από τις γνωστές τρεις του χώρου και τη μία του χρόνου. Πρόκειται για μια καταπληκτική θεωρία που μιλά για 10 – 11 διαστάσεις συνολικά. Στην περίπτωση αυτή η βαρυτική δύναμη εμφανίζεται πιο αδύναμη, γιατί διαδίδεται και μέσω των άλλων διαστάσεων, ενώ οι άλλες δυνάμεις διαδίδονται μόνο μέσω των τριών γνωστών ήδη διαστάσεων.
      – Με ποιο τρόπο αναζητάτε αυτές τις επιπλέον διαστάσεις;
      – Χρησιμοποιούμε επιταχυντές, όπου αναπτύσσονται υψηλές ενέργειες και προκαλούνται συγκρούσεις μεταξύ μικροσκοπικών σωματιδίων. Αναζητούμε στον ανιχνευτή την υπογραφή νέων σωματιδίων. Πιο συγκεκριμένα, αναζητούμε την περίπτωση η σύγκρουση ενός πρωτονίου και ενός αντιπρωτονίου (ή των κουάρκς και των γλουτονίων στο εσωτερικό τους) να παράξει ένα βαρυτόνιο (graviton), το υποθετικό σωματίδιο δύναμης που μεταφέρει τη βαρύτητα. Στην πραγματικότητα η υπογραφή αυτή δεν θα έρθει από την παρουσία του σωματιδίου, αλλά από την απουσία του! Γνωρίζουμε με τι μοιάζει το γεγονός της έλλειψης μεγάλου ποσού ενέργειας. Εάν συμβεί κάτι τέτοιο θα μπορούμε βάσιμα να ισχυριστούμε ότι το σωματίδιο αυτό έφυγε στην έξτρα διάσταση. Κι εάν συμβεί κάτι τέτοιο να είστε σίγουροι ότι θα αρχίσουμε να χοροπηδάμε!
      – Εχεις αισθανθεί ότι βρέθηκες μια αναπνοή από μια ανακάλυψη που θα άλλαζε την εικόνα της Φυσικής;
      – Μερικές φορές, αλλά τελικά διαψεύστηκα. Τότε νιώθεις απογοήτευση, αλλά πρέπει να συνεχίσεις την προσπάθεια, το πείραμα, με επιμονή.
      Τεράστια βήματα
      – Πόσο κοντά είμαστε στο να μας χαμογελάσει μια άλλη διάσταση;
      – Κανείς δεν μπορεί να ξέρει. Αλλά το σίγουρο είναι ότι κάναμε τεράστια βήματα τα τελευταία χρόνια. Μας πήρε τόσες χιλιάδες χρόνια για να πάμε από το άτομο στο κουάρκ και τώρα έχουμε τόσες νέες, εντυπωσιακές ιδέες. Φυσικά τα ερωτήματα που προκύπτουν είναι τεράστια. Η επέκταση του σύμπαντος δημιουργεί κάθε στιγμή καινούργιο χωροχρόνο. Δεν ξέρουμε τι μας γίνεται γύρω από αυτό. Από πού έρχεται; Ή για παράδειγμα μιλάμε για σκοτεινή ενέργεια, για σκοτεινή ύλη. Γνωρίζουμε πια ότι υπάρχουν. Δεν γνωρίζουμε όμως σε τι ακριβώς συνίστανται…
      – Πόσο συναρπαστικό είναι να αναζητάς κάτι τόσο μικρό που μπορεί όμως να απαντήσει τόσο μεγάλα ερωτήματα;
      – Είναι δύσκολο να το εκφράσω. Η Φυσική δεν είναι η δουλειά μου, είναι η ζωή μου. Η διαπάλη ανάμεσα στην ελπίδα και την απογοήτευση είναι τρομερή. Για μένα είναι πολύ σημαντικό να βρίσκομαι πάνω στις επάλξεις, στην πρώτη γραμμή αυτού του υπέροχου αγώνα, για να ερμηνεύσει η Φυσική τον κόσμο. Εξάλλου είναι πολύ ωραία η σχέση με τους άλλους συναδέλφους, υπάρχουν και αρκετοί Ελληνες…
      Ζ.Π.

      Διαγραφή
    2. Κ. Σπυροπούλου, τι σε δυσκόλεψε πιο πολύ στην επιστημονική σου πορεία;
      – Φυσικά ήταν πολλά τα εμπόδια, αλλά θα σου πω ένα που ίσως φανεί παράξενο. Ζορίστηκα πολύ να τελειώσω το Φυσικό του Αριστοτελείου στη Θεσσαλονίκη. Είχα ήδη ξεκινήσει να συνεργάζομαι με διεθνή ερευνητικά προγράμματα, αλλά τα τελευταία μαθήματα τα θυμάμαι σαν εφιάλτη.
      – Ηταν δύσκολη η σχολή;
      – Πολύ. Κατά τη γνώμη μου σε επίπεδο Θεωρητικής Φυσικής το Αριστοτέλειο, όπως και τα άλλα ελληνικά Πανεπιστήμια, είναι από τα καλύτερα του κόσμου.
      Η διαρκής αναζήτηση του μη άμεσα αντιληπτού και το βίωμα της «Αλίκης στη Χώρα των Θαυμάτων» έχει μεγαλώσει την απόστασή σας από τα καθημερινά των ανθρώπων; Νιώθετε ότι οι γύρω σας ζουν σε έναν «μικρόκοσμο», σε μια πραγματικότητα ελάχιστης αξίας;
      Θα έλεγα μάλλον ότι ο κόσμος της επιστήμης είναι ένας μικρόκοσμος ξεκομμένος από την καθημερινή ζωή. Ως επί το πλείστον είμαστε σαν μικρά παιδιά στη γωνιά μιας αίθουσας, που παίζουμε απορροφημένα με τα παιχνίδια μας μη προσέχοντας ιδιαίτερα το τι τρέχει γύρω μας. Ωστόσο, όταν κάποιος μας πλησιάζει, είμαστε πρόθυμοι να μοιραστούμε τα παιχνίδια μας και τη χαρά μας. Το μόνο πρόβλημα είναι αυτό που έχει κάθε επικοινωνία χωρίς κοινά κατανοητή γλώσσα. Πρόσφατα, για παράδειγμα, πήγα ύστερα από μια διάσκεψη στην Αγγλία με συναδέλφους σε μια παμπ. Δύο ώρες μετά, όταν μας έφερε τον λογαριασμό ο μπάρμαν, μάς είπε: "Παράξενη γλώσσα μιλάτε"! Πράγμα πέρα για πέρα αληθινό, καθ' ότι το ιδίωμά μας είναι γεμάτο από ειδικούς όρους και... ελληνικά (τα περισσότερα ονόματα των στοιχειωδών σωματιδίων είναι ελληνικά)».
      - Οι μαθητές της χώρας μας θεωρούνται συχνότατα από ξένους καθηγητές ιδιαίτερα οξυδερκείς αλλά και ιδιαίτερα απείθαρχοι. Εσάς σας χαρακτήριζε αυτός ο συνδυασμός;
      Σίγουρα ναι. "Σκέτη καταστροφή". Πάντως ο συνδυασμός αυτός μπορεί να ερμηνευτεί και ως εξής: Οι Έλληνες φοιτητές στην πλειονότητά τους είναι έξυπνοι και εργατικοί. Όμως δυσκολεύονται να ακολουθήσουν τον δρόμο των άλλων και έχουν μία έντονη τάση να εξετάζουν το κάθε τι.
      Ζ.Π.

      Διαγραφή

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...