ΤΟ ΝΑΥΑΓΙΟ ΤΟΥ ΙΕΡΟΥ ΑΚΡΩΤΗΡΙΟΥ (1.300 π.Χ.) ΚΑΙ Η ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ ΤΩΝ ΑΧΑΙΩΝ ΓΙΑ ΤΟΝ ΤΡΩΪΚΟ ΠΟΛΕΜΟ - ΣΤ΄ ΜΕΡΟΣ ΤΟ ΙΛΙΟΝ ΚΑΙ Η ΤΡΟΙΑ

 

ΤΟ ΝΑΥΑΓΙΟ ΤΟΥ ΙΕΡΟΥ ΑΚΡΩΤΗΡΙΟΥ (1.300 π.Χ.) ΚΑΙ Η 

ΤΟ ΝΑΥΑΓΙΟ ΤΟΥ ΙΕΡΟΥ ΑΚΡΩΤΗΡΙΟΥ (1.300 π.Χ.) ΚΑΙ Η ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ ΤΩΝ ΑΧΑΙΩΝ ΓΙΑ ΤΟΝ ΤΡΩΪΚΟ ΠΟΛΕΜΟ - Ε΄ ΜΕΡΟΣ Η ΔΙΕΘΝΗΣ ΣΚΗΝΗ ΤΟΥ 1.300 Π.Χ.

 

 

ΠΩΣ ΓΙΝΕΤΑΙ Ο ΔΙΑΧΩΡΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ ΣΤΟ ΙΣΡΑΗΛ ΒΑΣΕΙ ΤΗΣ ΡΑΤΣΑΣ‏

 

ΤΟ ΝΑΥΑΓΙΟ ΤΟΥ ΙΕΡΟΥ ΑΚΡΩΤΗΡΙΟΥ (1.300 π.Χ.) ΚΑΙ Η ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ ΤΩΝ ΑΧΑΙΩΝ ΓΙΑ ΤΟΝ ΤΡΩΪΚΟ ΠΟΛΕΜΟ - Δ΄ ΜΕΡΟΣ

 

ΣΙΜΟΝ ΛΕ ΜΠΑΡΟΝ: Η ΜΟΝΗ ΚΡΙΣΗ ΠΟΥ ΥΠΑΡΧΕΙ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΕΙΝΑΙ Η ΚΡΙΣΗ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ

 

8 ΙΟΥΝΙΟΥ 1967 ΝΙΚΗΦΟΡΑ ΠΟΛΕΜΙΚΗ ΕΠΙΘΕΣΗ ΤΩΝ ΙΟΥΔΑΙΩΝ ΣΕ ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΥΣ

 

ΤΟ ΝΑΥΑΓΙΟ ΤΟΥ ΙΕΡΟΥ ΑΚΡΩΤΗΡΙΟΥ (1.300 π.Χ.) ΚΑΙ Η ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ ΤΩΝ ΑΧΑΙΩΝ ΓΙΑ ΤΟΝ ΤΡΩΪΚΟ ΠΟΛΕΜΟ - Γ΄ ΜΕΡΟΣ

 

ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΑΓΓΛΟΪΣΡΑΗΛΙΤΙΚΗ ΘΕΩΡΙΑ

 

ΤΟ ΝΑΥΑΓΙΟ ΤΟΥ ΙΕΡΟΥ ΑΚΡΩΤΗΡΙΟΥ (1.300 π.Χ.) ΚΑΙ Η ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ ΤΩΝ ΑΧΑΙΩΝ ΓΙΑ ΤΟΝ ΤΡΩΪΚΟ ΠΟΛΕΜΟ B΄ ΜΕΡΟΣ

 

ΤΑ ΣΧΕΔΙΑ ΤΗΣ ΕΣΘΗΡ ΟΛΜΠΡΑΪΤ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

 

ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΑΛΟΠΟΥΛΟΣ: ΟΙ ΑΝΙΧΝΕΥΣΙΜΕΣ ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΨΥΧΙΣΜΟΥ ΣΤΑ ΔΥΟ ΦΥΛΑ.

 

ΤΟ ΝΑΥΑΓΙΟ ΤΟΥ ΙΕΡΟΥ ΑΚΡΩΤΗΡΙΟΥ (1.300 π.Χ.) ΚΑΙ Η ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ ΤΩΝ ΑΧΑΙΩΝ ΓΙΑ ΤΟΝ ΤΡΩΪΚΟ ΠΟΛΕΜΟ Α΄ ΜΕΡΟΣ

 Η  ΤΡΟΙΑ

 Σε  έγγραφα  των  Χετταίων, την  εποχή  τουβασιλιά  Ταντάλου   του  Α’  (Τανταλίγια  του  Α’,   1.430  -1.400  π.Χ.) αναγράφεται  ΚΑΘΑΡΑ   ότι  στην  δυτική  Ε.Α.Χ.    μία  ομοσπονδία 22  Λουβικών  κρατών   ήταν  υποτελής  στους  Αχαιούς, ΔΗΛΑΔΗ   Η   ΔΥΤΙΚΗ   ΑΣΙΑΤΙΚΗ   
ΧΕΡΣΟΝΗΣΟΣ  (Ε.Α.Χ.)   ΑΝΗΚΕ   ΣΤΟΥΣ   ΕΛΛΗΝΕΣ   ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ 

ΑΠΟ   ΤΟ   1.420   Π.Χ. 

       Στο  έγγραφο  αναφέρεται  ότι  ο   συγκεκριμένος  βασιλιάς  νίκησε  σε  πόλεμο,  το  1.420  π.Χ. μία  ομοσπονδία    22  Λουβικών  κρατών στην  δυτική  Ε.Α.Χ.   υποτελών  στους  Αχιγιάβα, ανάμεσά  τους  ήταν  και  η  Βιλούσα  (ΙΛΙΟΝ).   

Ο  Χετταίος  Βασιλιάς  Άτλας  Α' ο Μέγας   (1.586 – 1.556  π.Χ.)

Αττάσιλος  ή  Άτλας,    Χατουσίλις ο 1ος (Hattusili I).   

Προσέξτε  τους  ρόδακες  της  κεφαλής,  αγαπημένο  σύμβολο  των  Μυκηναίων   και  Μακεδόνων  Βασιλέων. 

Πέντε  χρυσοί  ρόδακες  από  το  Μυκηναϊκό  νεκροταφείο  στο  χωριό  Αηδόνια   Νεμέας  (1.500  π.Χ.) 

 Αυτή  η  συνομοσπονδία  πόλεων   ονομάζεται  ΑΣΣΟΥΑ  Ή ΑΣΣΟΥΒΑ –Aššuwa,  αρχαίος  ελληνικός όρος  Ασία), και  βρίσκεται  στη  βορειοδυτική  Ε.Α.Χ., στην οποία  ανήκε  και  η  πρωτεύουσα  του    κράτους Wiluša/Taruiša,   Ιουλούσα = ΙΛΙΟΝ   και Τρουίσα = ΤΡΟΙΑ.

    Στην  συγκεκριμένη  περιοχή  (όλοι  οι  ιστορικοί  συμφωνούν),  είχαν    εγκατασταθεί  από  το  
2.300  π.Χ.  Έλληνες  Αιολείς, από  όπου  και  η  χώρα  πήρε  το  όνομα  (Αιολίς  =  Ιλείς  = ΙΛΙΟΝ).
Πολύ  αργότερα  μία  Θρακική  φυλή  διαπεραιώθηκε  και εγκαταστάθηκε  ανάμεσα  στις 
πόλεις  που  κατοικούσαν  οι    Αιολείς.  Φαίνεται  ότι  ο  βασιλιάς  των  Χετταίων  το  1.420  π.Χ. 
όταν  κατέκτησε  την  Αιολία  -  Ίλιον,  φρόντισε  να  δώσει  τα  προνόμια  και  την  διεύθυνση  της  
περιοχής  στους  εποίκους Θράκες. Έτσι  έχουμε  το 1.420  π.Χ  ουσιαστικά  την  κατάληψη  του  
μέχριπρότινος  Ελληνικού  (ακριβέστερα, Αιολικού  Ιλίου  (ΑΙΟΛΕΙΣ  =  ΙΛΕΙΣ  =  ΙΛΙΟΝ)  από  μία  Πελασγική  -  Θρακικήφυλή,  που  κατοικούσε  στην  ΒΑ  Ελληνική   Χερσόνησο, 
τους Τρώες ( = Τράϊκες <Δράικες <Δρώοι < Tρώες). Η  γλώσσα,  η  θρησκεία,  η  νοοτροπία,  τα  ήθη  και  έθιμα  και  ο  πολιτισμός   της περιοχής  
παρέμειναν  αυθεντικά  Ελληνικά  Αιολικά.

         Οι  Τρώες- Ιλείς,  πιεζόμενοι  από  τους  Χετταίους,  άλλαξαν  το  τελωνειακό  καθεστώς  
για  τα   Ελλαδικά/Αχαϊκά   πλοία που εισέρχονταν  στον  Ελλήσποντο  με αποτέλεσμα  οικονομική  
ζημία  για  το  εμπόριο της  Αχαϊκής  Αυτοκρατορίας  με  την Μαύρη  Θάλασσα.

       Από  την  άλλη  μεριά  οι  Χετταίοι  το  1.315  π.Χ.  κατέλαβαν  και  κατέστρεψαν  την  καθαρά  Αχαϊκή  Μίλητο  και  τις άλλες  ελληνικές  πόλεις  της  περιοχής.  Οι  συνέπειες  για  τους  
θαλασσοκράτορες Αχαιούς  ήταν σοβαρές.  Η  περιοχή  του Ιλίου  και  της  Τροίας  κατείχε  κεντρικήθέση  στον  εμπορικό  δρόμο προς  την  Μαύρη Θάλασσα.  Ο  πληθυσμός  των  Αχαιών αυξανόταν  
ραγδαία  και  υπήρχε  μεγάλη  ανάγκη  για  αποικιστική  αναζήτηση.  Όλη η δυτική ακτή  της  
Ε.Α.Χ.  από την Λυκία (Lukka)  μέχρι  την  ΤροίαΊλιον  (Wiluša/Taruiša), αμφιταλαντεύεται  
πολιτικά:   από  τη  μια  προσπαθούν ν΄αποτινάξουντον  Χεττιτικό  ζυγό  και  από  την άλλη,  βλέπουν  τον  Χεττιτικό  ζυγό  ως  κάλυμμα  που  τους 
προστατεύει από  τους  Ahhiyawa/Αχαιούς.  

    Οι  Αχαιοί  πάλι  έπρεπε  να  απαντήσουν  στις  προκλήσεις.  Θα  χτυπήσουν με  τρομερή  ισχύ το  μαλακό υπογάστριο των Χετταίων,  την  υποτελή  στους  Χετταίους  συνομοσπονδία  της  
Τροίας, γνωρίζοντας  ότι  οι Χετταίοιαδυνατούσαν να  βοηθήσουν, γιατί  κινδύνευαν τα  βόρεια και  νοτιοανατολικά  τους  σύνορα  από  τους  Κολχίδες  και  τους  Αιγύπτιους.

Ερρίκος  Σλήμαν

Τον  δέκατο  ένατο  αιώνα,   ένας  Γερμανός,  ο  Ερρίκος  Σλήμαν   (1822 - 1890),  επειδή  αγαπούσε  την  Ελλάδα  και  τους Έλληνες,  σε  ηλικία  45  ετών,  αποφάσισε  να  
σπουδάσει  αρχαιολογία  στο  Παρίσι,  έχοντας  σκοπό  να  αποδείξει  ότι  η ιστορία  του  Ομήρου  
βασιζόταν  σε  πραγματικά  γεγονότα. Έως  την  εποχή  του  Σλήμαν όλοι  πίστευαν  ότι  τα  Ομηρικά έπη είναι παραμύθια  και  εφευρέσεις  του  Ομήρου  που  δεν  έχουν την  παραμικρή  σχέση με  την πραγματικότητα,  κάτι  που  δεν πίστευε  ο  ίδιος  ο  Σλήμαν,  βάζοντας  σκοπό  της  ζωής  του  να τους  διαψεύσει  όλους.     

         Ο  Σλήμαν   καταγόταν από φτωχή γερμανική  οικογένεια   και  δεν  είχε  κάνει  καθόλου επιστημονικές σπουδές,   Είχε μελετήσει  όμως  σε  νεαρή  ηλικία  τον  Όμηρο,  ο  οποίος  του  
εξήψε   ζωηρά  την  φαντασία. Η  μεγάλη  αγάπη  και  λατρεία του  Σλήμαν  για  τον  Όμηρο και την   Ελλάδα  υπήρξε κάτι  πολύ  γνήσιο  και  βαθύ  και  αυτό   τον  βοηθούσε  και  ξεπερνούσε όλα  τα
εμπόδια. 

          Μετά  τις  σπουδές  του  ήρθε  να  εγκατασταθεί  μόνιμα  στην  Ελλάδα,  όπου  παντρεύτηκε μία  Ελληνίδα, την  Σοφία Εγκαστρωμένου,  με  την  οποία  απέκτησε  μία  κόρη,  την Ανδρομάχη  
Σλήμαν (1871 - 1962),  σύζυγο  του  Λέοντος  Μελά.

         Στην  αρχή  πήγε  στην  Ιθάκη  για  να  ανακαλύψει  τα ανάκτορα  του  Οδυσσέα, χωρίς  όμως αποτελέσματα.   Το  1870,  με τα πενιχρά  του  μέσα,  ξεκίνησε  να  ανακαλύψει ο ίδιοςτην  ΤΡΟΙΑ.   Μετέβη  στην  κατεχόμενη  από  τους  Τούρκους βορειοδυτική  Μικρά  Ασία,  στον  
ονομαζόμενο  από  τους  Τούρκους,  λόφο  Χίσερλικ,  Το  ένστικτό  του  αλλά  και  οι   περιγραφές  
από  την  Ιλιάδα  του  Ομήρου,  τον  οδηγούσαν  στο  συμπέρασμα,  ότι  εκεί  ήταν  η  Ομηρική  
Τροία.  Πράγματι  ο Σλήμαν    ανακάλυψε   εκεί  πραγματικά  ίχνη  πόλης  με  τείχη,  σε  πολλά  
στρώματα.  Τα  ευρήματα   χρονολογήθηκαν  από  το 3.000 π.Χ. μέχρι  την  πρώτη  χιλιετία  π.Χ.  

        Ο  Σλήμαν,  εκτός  από  τα  ερείπια  της Τροίας  ανακάλυψε  στις  30/5/1873  έναν  πλούσιο θησαυρό,  τον  περίφημο θησαυρό του Πριάμου, με   πλήθος  ασπίδες,  αγγεία,  χρυσά  κύπελλα, χρυσά  σκουλαρίκια  και χρυσά δακτυλίδια.  Αυτά  τα ευρήματα  τα  έκρυψε από  την Τουρκική κυβέρνηση,  με  σκοπό  να  τα  δώσει,  όπως  έλεγε,  στον  νόμιμο  ιδιοκτήτη  του,  τον Ελληνικό 
λαό.  (Σημείωση:  Εδώ  πρέπει  να  γίνει  αντιπαραβολή  με  τις  πράξεις  του  εβραίου  Κόρφμαν  100  χρόνια αργότερα). 

     Ειδοποίησε  την  Ελληνική κυβέρνηση να  παραλάβει  τον  αρχαιολογικό  θησαυρό,  με  μόνο  
αντάλλαγμα,  να   του επιτραπεί  να  συνεχίσει  τις  ανασκαφές  στην  Αργολίδα  και  ότι  βρει  
εκεί  θα  το  χαρίσει  στον  ελληνικό  λαό.  Η ανικανότητα  χειρισμού,  απλών  υποθέσεων,  από  
τους  νεοέλληνες  πολιτικούς  και  γραφειοκράτες,  φάνηκε  και  εδώ. Αποδείχθηκαν  ανίκανοι  
να  παραλάβουν κρυφά  τον  θησαυρό,  που  τους  παρέδιδαν  δωρεάν  και  έτσι  ο  θησαυρός  
του Πριάμου,  αντί  να  πάει  στο  Αρχαιολογικό  Μουσείο  Αθηνών  κατέληξε  στο  Αρχαιολογικό Μουσείο  Βερολίνου!  Τελικά  η πάντοτε  μπερδεμένη  και  ανίκανη  ελληνική  κυβέρνηση του 
έδωσε  την  άδεια  ανασκαφών.      Ο  Σλήμαν  ήρθε στην  Αργολίδα και  άρχισε  τις  ανασκαφές  του στις  Μυκήνες.  Εκεί  ανακάλυψε τους  τάφους  των βασιλέων  των  Μυκηνών,   την πύλη των Λεόντων και  την  χρυσή  μάσκα  του Αγαμέμνονα  (1876).  
(Σημείωση:  η  Ελλάδα  είχε το  1876,  σαν  νεώτερο  ανεξάρτητο  κράτος,  ηλικία  46  ετών.  
Πολιτικούς άξιους δεν είχαμε,  αλλά όπως  βλέπουμε  ακόμη και  αρχαιολογικές  έρευνες  ήμασταν ανίκανοι  να  κάνουμε  μόνοι  μας.  Σύγκριση:  οι  Ιουδαίοι  έκαναν  ανεξάρτητο  κράτος  το 1948.  
Σε  46  χρόνια,  το  1994,  είχαν  400  ατομικές  βόμβες).  

        
Συμπεράσματα  γύρω  από  τον  Σλήμαν.

       Ο  μεγάλος  φιλέλληνας  και λάτρης  του  Ομήρου Ερρίκος  Σλήμαν,  άσχετα  με  τα  λάθη και  τις αποτυχίες  του,  αναδείχθηκε σε  μεγάλη  μορφή  της  αρχαιολογίας  και  έγινε  πρότυπο  για  όλους  τους  νεωτέρους  αρχαιολόγους.

       Ο  Σλήμαν  έγινε  αρχαιολόγος σε μεγάλη  ηλικία,  μόνο  και  μόνο  από την μεγάλη του αγάπη  
για  τα Ομηρικά  έπη. Αμφισβητήθηκε  και  πολεμήθηκε,  αλλά  τελικά  αποδείχθηκε,  ότι  εκείνος  
είχε δίκαιο. 

      Οι  πρώτες  ανακαλύψεις  του  Σλήμαν  δεν  έδειξαν  τίποτα  το  σημαντικό  εκτός  από  μία    
μικρή  πόλη  με  τα  στρώματα, που  έγιναν  στον  λόφο  Χίσερλικ,  αλλά  για  πρώτη  φορά  
απέδειξε  ότι  τα  έπη   του  Ομήρου  αφηγούνταν  μία  ιστορική πραγματικότητα.

         Μέχρι  τότε  η  επίσημη  ακαδημαϊκή  αρχαιολογία  (οι  επίσημοι  αρχαιολόγοι  των  πανεπιστημίων  της συμφοράς),  τοποθετούσε  την  ιστορία  στην  σφαίρα  τηςΟμηρικής  φαντασίας.

Σφηνοειδής  γραφή  της  Αμάρνα,  1.350  π.Χ.

 Μία  παρέκβαση:  Τον  19^ο  αιώνα ανακαλύφθηκαν στην  Νινευή  της Μεσοποταμίας 20.000  πήλινες πινακίδες  σφηνοειδούς  γραφής.   Για  πολλά  χρόνια  χιλιάδες 
(πραγματικά  χιλιάδες)  ειδικοί   γλωσσολόγοι και  αρχαιολόγοι,  στην  Ευρώπη  και  
στην  Αμερική,  καθόταν  άπρακτοι  στις  δάφνες  των  τίτλων  τους προσπαθώντας,   μάταια,  να αποκρυπτογραφήσουν  την  σφηνοειδή γραφή. Κανείς  μεγαλοσχήμονας πανεπιστημιακός  γλωσσολόγος  ή  αρχαιολόγος  Γερμανός,  Άγγλος,  Γάλλος,  
Αμερικανός,  Ιουδαίος κλπ  δεν έκανε  τίποτε.  

      Τελικά  ένας  απλός  δάσκαλος  από  το  Μύντεν  της  Γερμανίας,  ο  Γεώργιος   
ΓΚΡΟΤΕΦΕΛΝΤ,  κατάφερε ΧΩΡΙΣ  ΕΙΔΙΚΕΣ  ΓΛΩΣΣΙΚΕΣ  ΚΑΙ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΕΣ  ΓΝΩΣΕΙΣ,να  αποκρυπτογραφήσει  την  σφηνοειδή  γραφή, εξευτελίζοντας  τους  χιλιάδες  
ανίκανους  γλωσσολόγους  και  αρχαιολόγους.

Georg  Friedrich  Grotefend   (1775 – 1853)

Ο  άνθρωπος  αυτός  επιτέλεσε  έναν  ανεπανάληπτο  άθλο.  Χωρίς  κανένα  σημείο  αναφοράς, χωρίς δηλαδή την βοήθεια καμιάς δίγλωσσης  ή  τρίγλωσσης  επιγραφής  (όπως  αυτής  της  στήλης  της  Ρωσσέτας, που  βοήθησε  τον  Γάλλο  Σαμπολιόν  
να  διαβάσει  τα  Αιγυπτιακά  ιερογλυφικά,έχοντας  σαν  βοήθεια  τα αρχαία  
ελληνικά) κατόρθωσε  να  μεταφράσει μία  εντελώς  άγνωστη  γραφή,  χωρίς κανένα  σημείο εκκίνησης. 

    Ξεκίνησε  την  αποκρυπτογράφηση  των  πινακίδων,  κάνοντας  την  φανταστική  
υπόθεση,  ότι  η  συχνότερη λέξη  που  έπρεπε  να  αναφέρεται  στο  σφηνοειδές  
κείμενο,   πρέπει  να  είναι  η  λέξη  βασιλιάς.   Ο δαιμόνιος και  μη ειδικός Γερμανός  δασκαλάκος  δικαιώθηκε  απόλυτα  και  πανηγυρικά. Ταυτόχρονα αποδείχθηκε  για  μια  ακόμη  φορά  ότι  το  μεράκι,  το  ταλέντο,  η  ευφυΐα,  η  ευρηματικότητα  και  το πάθος  της  έρευνας δεν αντικαθίστανται  από  βαρύγδουπους  και νυσταλέους  τίτλους  σπουδών.

(Παρεμπιπτόντως:  Έχουν βρεθεί μεταξύ 500.000 και 2.000.000 πινακίδες  με σφηνοειδή γραφή έως τώρα, και από αυτές περίπου 30.000 με 100.000 μόνο έχουν διαβαστεί ή δημοσιευτεί. Το Βρετανικό Μουσείο έχει την μεγαλύτερη συλλογή, περίπου στις 130.000, και ακολουθείται από το αρχαιολογικό μουσείο του Βερολίνου, το Λούβρο και το αρχαιολογικό μουσείο Κωνσταντινούπολης. Τα περισσότερα από αυτά τα κείμενα βρίσκονται σε αυτές τις συλλογές για πάνω από ένα αιώνα, χωρίς να έχουν μεταφραστεί και μελετηθεί, καθώς υπάρχουν μόνο λίγες εκατοντάδες μεταφραστές παγκοσμίως που είναι ικανοί να διαβάσουν την σφηνοειδή γραφή.  Πολλά  από  αυτά,  τα  μη  αναγνωσθέντα  κείμενα,  θα  πρέπει  να  κάνουν  εκτεταμένη αναφορά  σε  πραγματικά  πρόσωπα  και  ιστορικές  καταστάσεις  του  Τρωϊκού  πολέμου).

Ο  ΑΓΓΛΟΣ  ΑΡΧΙΤΕΚΤΩΝ  ΜΗΧΑΝΙΚΟΣ  Μ.  ΒΕΝΤΡΙΣ

(1922 -  1956)

   Άλλο  ανάλογο  παράδειγμα:

            Την  Ελληνική  Γραμμική  Γραφή  Β’  την  αποκρυπτογράφησε  ένας   νεαρός   απλός  μηχανικός,  σε ηλικία  28  ετών,  ο  Άγγλος  Βέντρις,  το  1950.  Όταν  μάλιστα  ανακοίνωσε  την  ανακάλυψή  του, όλοι  οι επίσημοι πανεπιστημιακοί  γλωσσολόγοι  και  αρχαιολόγοι  όρμησαν  να  τον  λυντσάρουν.  Η  πρώτη  του ανακοίνωση με  την  φράση:  «Η Γραμμική γραφή  Β’ μήπως είναι ελληνική γραφή»;  ξεσήκωσε οργισμένα άρθρα  των  ανίκανων  πανεπιστημιακών  εναντίον  του.  Η   επίσημη  διεθνής  πανεπιστημιακή  αρχαιολογία του  1950, είχε  σαν επίσημο  δόγμα ότι οι  ανακαλυφθείσες  στην  ΕΛΛΑΔΑ   γραφές,    ήταν  σημιτικές γραφές.  Και  αυτό  γιατί  έτσι  ισχυρίζοντανοι  εβραιοαμερικανοί   (τύπου  Γκόρντον  και  σία)  στα αμερικανικά  πανεπιστήμια. 

Η  ΕΛΛΗΝΙΚΗ  ΓΡΑΜΜΙΚΗ  ΓΡΑΦΗ  Β’

 Ο  Σλήμαν  είχε  ανακαλύψει  μόνο  την  ακρόπολη  της αρχαίας  Τροίας,  αλλά   έδωσε  μεγάλο   
έναυσμα  σε  μελλοντικούς αρχαιολόγους,  για  να  κάνουν ευρύτερες   έρευνες  σχετικά  με  την  
ιστορική Τροία  και  τον  Όμηρο. Η  προσφορά  του ήταν ακόμα μεγαλύτερη  στις  ανασκαφές  που  έκανε   στις   Μυκήνες.  

     Ο  Σλήμαν  δούλεψε  αφιλοκερδώς, χωρίς  προσωπικά  οφέλη,  μονάχα   από  μεγάλη  αγάπη  για την   Ελλάδα  και  την Ελληνική μυθολογία. 

Οι  πραγματικοί  Έλληνες  θα  τον  θυμούνται  αιώνια. 

Αγαπητέ  φίλε,  ας  είναι  ελαφρύ  το  χώμα  που  σε  σκεπάζει.

ΜΕΤΑ  ΑΠΟ  100  ΧΡΟΝΙΑ  ΜΑΣ  ΤΕΛΕΙΩΣΑΝ  ΟΙ  ΓΕΡΜΑΝΟΙ  ΚΑΙ  ΚΑΤΕΦΘΑΣΑΝ  ΟΙ  
ΕΒΡΑΙΟΓΕΡΜΑΝΟΙ

          Το 1988 ο   Γερμανοϊσραηλινός  αρχαιολόγος  Μάνφρεντ  Κόρφμαν  (1942 - 2005),  είχε  
αντίθετα  κίνητρα  σε  σχέση  με  τον  Σλήμαν.   Δεν  ξεκίνησε να  ανακαλύψει  την  Ομηρική  Τροία 
αλλά  την  ισχυρή  πόλη  των Χετταίων  Wilusa,  που βρισκόταν την 2η χιλιετία  π.Χ.  στην  ίδια 
περιοχή και  ταυτίζεται με  την  Ομηρική Τροία.    Για  τον σκοπό  αυτό  χρηματοδοτήθηκε από    
την  Τουρκική κυβέρνηση,  η  οποία  έδινε  κατευθύνσεις  στο  διεθνές  ακαδημαϊκό κατεστημένο  
μέσω  εβραιοαμερικανικών  δημοσιευμάτων,  να  προωθούν  την  άποψη  ότι  ο  Όμηρος  και  ο  
Σλήμαν  έκαναν  λάθος, η Τροία  ήταν στην πραγματικότητα  ένα υποτελές  κρατίδιο των  Χετταίων  που  επαναστάτησε  εναντίον  των  Χετταίων  και  οι  Χετταίοι  είναι  οι  κατ’ευθείαν  πρόγονοι 
των  Τούρκων.  Οι  Έλληνες  σε  όλα  αυτά  δεν  είχαν  καμία  σχέση.
     Ο  Μάνφρεντ  Κόρφμαν  πήρε  διδακτορικό  αρχαιολογίας  στην  Φραγκφούρτη  (1970),  την περίοδο  1971 – 1978,  έγινε επιστημονικός σύμβουλος  του Γερμανικού  Αρχαιολογικού
Ινστιτούτου  της  Κωνσταντινούπολης  και  ξεκίνησε  τις  ανασκαφές  στην  Τροία  το  1988,   αφού πήρε  την  άδεια  και  την ενίσχυση  από  την  Τουρκική  κυβέρνηση.  Οικονομική  και  διαφημιστικήενίσχυση  έλαβε  από  ένα  τμήμα  της  αυτοκινητοβιομηχανίας  MERCENTES, στην  οποία  οι  Τούρκοι  της  Γερμανίας  έχουν  ισχυρή  επιρροή.   

Κάτοψη  του  αρχαιολογικού  χώρου  της Τροίας - διακρίνεται  ψηλά  η 
Ακρόπολη  του  Σλήμαν,  με το κόκκινο η τάφρος του Κόρφμαν,   
με το πράσινο η τάφρος του Περνίκα.

Μπρούτζινο  αγαλματίδιο  από  τις
ανασκαφές  στην  Τροία

 Οι ανασκαφές ήταν συνεχείς απο το 1988 με μεγάλη ομάδα 70 επιστημόνων από την  Γερμανία, τις  ΗΠΑ  και  την  Τουρκία  και  100 εργάτες. Ανακάλυψε μία  μεγάλη  πόλη νότια της ακρόπολης του λόφου  Χίσερλικ, στον  ίδιο  τον  λόφο  όπου  έγιναν  οι  ανασκαφές  του  Σλήμαν.  Ο Ιουδαίος 
Κόρφμαν  έχοντας  άφθονα χρήματα και μέσα στην  διάθεσή  του  ανέσκαψε δεκαπλάσια  έκταση  από  αυτήν  του  Σλήμαν  (4.000  στρέμματα) και  υπολόγισε  ότι  η  πόλη  είχε  τον  12^ο   και τον 13^ο   π.Χ.  πληθυσμό  10.000  κατοίκους. Η πόλη  είχε  καθαρά  χρονολογημένα  στρώματα  από  το  
3.000 π.Χ.

Αναπαράσταση  της  Τροίας  από   τον  Ιουδαίο  Κόρφμαν

Οι  βασικότερες  αποκαλύψεις  του  Κόρφμαν  ήταν:   Α.  σοβαρές  ρωγμές  στα  κτίσματα  από  σεισμό  που  έγινε  το  1.280 π.Χ.   Β.  σημάδια   πολέμου που  έγινε  το  1.250 π.Χ.   με ένα παχύ στρώμα  άνθρακα με  σφεντόνες  και  διάσπαρτα  βέλη στα συντρίμμια.  Γ.  καταστροφή  της  πόλης από  πυρκαγιά γύρω στο 1.200 π.Χ.  με  καμένους  σκελετούς  στην ακρόπολη.  Δ.  Η  πόλη
εξακολουθούσε να είναι κατοικήσιμη  ως  το  700  π.Χ.  από  Αχαιούς  (στα νεώτερα στρώματα της Τροίας  έχει  βρεθεί  έντονη  παρουσία Μυκηναϊκής  κεραμικής).

       Η   πιο  εντυπωσιακή  ανακάλυψη  του  Κόρφμαν  έγινε  το 1993.  Βρήκε  μία  εντυπωσιακή αμυντική  τάφρο  τετρακόσια  νότια  της  Ακρόπολης  του Χίσερλικ,  η  οποία  καθόριζε  τα  όρια της πόλης των ανασκαφών  του. Η  τάφρος  ήταν  σχήματος  U  με πλάτος  11,5  μέτρων  και βάθος 6,5  μέτρων. Βρέθηκαν  τέλος  πολλά  πιθάρια  αποθήκευσης  ύψους  μέχρι  και  2 μέτρων, 
θαμμένων στο  έδαφος,  κάτι που  είναι  απόδειξη  ότι  η   πόλη  βρισκόταν εκείνη  την  εποχή σε
πολιορκία και ένα  νεκροταφείο  νότια  της  μεγάλης τάφρου.

     Τα ερείπια, μετά την τελική  τουςμελέτη  από  τον  Ιουδαίο  Κόρφμαν,  χρονολογούνται  από  
το  επίπεδο  1  ως  το  επίπεδο  9,  με  υποκατηγορίες :
Τροία I – Τροία IV: πρώιμη Εποχή Χαλκού (3η χιλιετία π.Χ.)

Τροία V: 20ός αιώνας π.Χ. – 18ος αιώνας π.Χ.

Τροία VI: 17ος αιώνας π.Χ. – 15ος αιώνας π.Χ.

Τροία VIh: ύστερη Εποχή Χαλκού, 14ος αιώνας π.Χ.

Τροία VIIa:   περίπου  από  1.300 π.Χ. – 1.190 π.Χ.  Κατά  τον  Ιουδαίο  Κόρφμαν,  ο  Τρωϊκός  πόλεμος  έγινε  κάπου  ανάμεσα  σ’ αυτά  τα  110  χρόνια.

Τροία VIIb1: 12^ος  αιώνας π.Χ.

Τροία VIIb2: 11^ος  αιώνας π.Χ.

Τροία VIIb3:  μέχρι  περίπου  950 π.Χ.

Τροία VIII:  περίπου 700  π.Χ.

Τροία IX:  Ρωμαϊκό  Ίλιον,  1ος  αιώνας   π.Χ.

 Ο  Κόρφμαν  δούλευε για λογαριασμό των Τούρκων.  Οι  τουρκικές  αρχές  τον  επιβράβευσαν.  Υπήρξε  το  είδωλο  για  τα  3  εκατομμύρια  τούρκων της  Γερμανίας.  Το  2.003  έγινε  τούρκος  
πολίτης.  Έγινε  επίτιμος δημότης  του Τσανάκαλε και καθηγητής  του τουρκικού  πανεπιστημίου  του Τσανάκαλε.  Τελικά εξελέγη μέλος  της  τουρκικής  ακαδημίας  επιστημών. Η  σταδιοδρομία  του  Ιουδαίου  Κόρφμαν  κατέληξε  σε  μία  σειρά  από επιστημονικοφανή  ψέματα.  Ο  Ιουδαίος  Κόρφμαν  είναι  τυπικό  παράδειγμα  του  πόσο  ανεξάρτητες  και  ανεπηρέαστες  είναι  σήμερα  οι επιστημονικές  έρευνες.    

To  2001  έκανε αρχαιολογική έκθεση στην Γερμανία, βάσει  των ευρημάτων του  Η έκθεση είχε
τίτλο:  «Τροία,  όνειρο  και  πραγματικότητα»  και συγκέντρωσε  πάνω  από  2.000.000  επισκέπτες. Η  έκθεση,  ξεκάθαρη  τουρκική  προπαγάνδα,  δεν  αναφέρθηκε  καθόλου  στον  Όμηρο  και  στουςΈλληνες.

Ερνέστο Περνίκα

Τελευταίες  ανασκαφές  του  Περνίκα

         Μετά  τον  πρόωρο  θάνατο  του  Κόρφμαν,   η  τουρκική  κυβέρνηση  ανέθεσε  την  συνέχεια  των ανασκαφών  στον  Ερνέστο  Περνίκα Ernst  Pernicka  (2006),   Αυστριακό   αρχαιολόγο,  
γεννημένο το  1950  στην  Βιέννη,   καθηγητή  αρχαιομετρίας  και  μεσαιωνικής  αρχαιολογίας  του Πανεπιστημίου  του Tubingen  στην  Γερμανία.

         Το  2006 ο  Περνίκα  έκανε  νέα  μεγάλη  ανακάλυψη  με μιά  ακόμα  αμυντική  τάφρο 100
μέτρωνν οτιότερα   από   αυτή  του  Κόρφμαν   μήκους 1.400  μέτρων,  το  οποίο  ίσως  φτάνει  και 
τα  2,5  χιλιόμετρα  και  πλάτους  4  μέτρων  και  βάθους  2 μέτρων.  Αυτό  σημαίνει   ότι  η  πόλη  
ήταν  ακόμα μεγαλύτερη  σε  σχέση  με  αυτή  που  ανακάλυψε  ο  Κόρφμαν.  Ήταν  δηλαδή  μία  μεγαλούπολη  της  Ελληνικής  Ασιατικής  Χερσονήσου  όπως περιγράφεται  στον  Όμηρο  και  στα κείμενα  των  Χετταίων.   Ανακάλυψε επίσης  νέα  ερείπια  από  οικίες  και  δύο  νέα  μεγάλα αποθηκευτικά  πιθάρια ύψους  2  μέτρων.  Οι  ανασκαφές  συνεχίζονται  και  σήμερα  από  τον  ίδιο αρχαιολόγο.  

         Σύμφωνα  με  τον Περνίκα,  ο  Τρωϊκός πόλεμος  του  Ομήρου

δεν αποκλείεται  να  ήταν  ένας  παγκόσμιος  πόλεμος  της 

εποχής του.-

Ζ. ΠΑΠΑΖΑΧΟΣ