ΤΟ ΝΑΥΑΓΙΟ ΤΟΥ ΙΕΡΟΥ ΑΚΡΩΤΗΡΙΟΥ (1.300 π.Χ.) ΚΑΙ Η ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ ΤΩΝ ΑΧΑΙΩΝ ΓΙΑ ΤΟΝ ΤΡΩΪΚΟ ΠΟΛΕΜΟ - Θ΄ ΜΕΡΟΣ - ΟΙ ΣΟΥΜΕΡΙΟΙ, ΟΙ ΒΑΒΥΛΩΝΙΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΑΣΣΥΡΙΟΙ - Σουμέριοι
Θ΄ ΜΕΡΟΣ Η ΔΙΕΘΝΗΣ ΣΚΗΝΗ ΤΟΥ 1.300 Π.Χ. Η ΑΣΣΥΡΙΑ
 |
Τοιχογραφία που δείχνει έναν Ασσύριο βασιλιά να τυφλώνει ο ίδιος τους βασιλείς αιχμαλώτους του. |
Οι Σημίτες, με αρχή τους Ακκάδιους του Σαργκών και στην συνέχεια ακόμα πιό έντονα με τους Βαβυλώνιους και τους Ασσύριους, φημίζονταν για την απίστευτη βιαιότητα και κτηνωδία τους.
αντιπάλους τους, τους ακρωτηρίαζαν με αφάνταστο σαδισμό, τους
έσφαζαν τελετουργικά και με τα κεφάλια τους ύψωναν πυραμίδες.
H ανωτέρω τοιχογραφία του Ασσύριου βασιλιά να τυφλώνει ο ίδιος
τους βασιλείς αιχμαλώτους του, μας θυμίζει τον άγιο «προφήτη» των Εβραίων Ηλία, να σφάζει με τα χέρια του 450 δεμένους
αιχμαλώτους.
Το όνομα Ηλίας αποτελεί ελληνική μεταφορά του αντίστοιχου εβραϊκού ονόματος Ελιγιαχού (אליהו) το οποίο σημαίνει «Ο Θεός μου είναι ο Ιεχωβά» ή «Ο Ιεχωβά είναι Θεός».
Όλες οι πανέμορφες ελληνικές κορυφές, βουνών και λόφων, βρωμίζονται
από την παρουσία ναών αφιερωμένων στον χασάπη προφήτη Ηλία, που
έσφαξε με τα ματωμένα χέρια του, εκατοντάδες αθώους ανθρώπους.
«καὶ εἶπεν Ἠλιοὺ πρὸς τὸν λαόν· συλλάβετε τοὺς προφήτας τοῦ Βάαλ, μηδεὶς σωθήτω ἐξ αὐτῶν· καὶ συνέλαβον αὐτούς, καὶ κατάγει αὐτοὺς Ἠλιοὺ εἰς τὸν χειμάῤῥουν Κισσῶν καὶ ἔσφαξεν αὐτοὺς ἐκεῖ». Γ΄ Βασιλειών 18.40.
«Και είπε ο Ηλίας, πιάσατε τους προφήτες του Βαάλ, μηδείς εξ αυτών ας
μη διασωθεί. Και έπιασαν αυτούς και καταβίβασεν αυτούς εις τον
χείμαρρον Κισών ΚΑΙ ΕΣΦΑΞΕ Ο ΗΛΙΑΣ ΑΥΤΟΥΣ ΕΚΕΙ» !
«καὶ ἔσφαξαν αὐτούς, ἑβδομήκοντα ἄνδρας, καὶ ἔθηκαν τὰς κεφαλὰς αὐτῶν ἐν καρτάλλοις, ἤνεγκαν τὰς κεφαλὰς τῶν υἱῶν τοῦ βασιλέως· καὶ εἶπε· θέτε αὐτὰς βουνοὺς δύο παρὰ τὴν θύραν τῆς πύλης εἰς πρωΐ». Δ΄ Βασιλειών 10.8
«Μετά έσφαξε και τους εβδομήντα γιούς του Αχαάβ και έβαλε τα κεφάλια
τους σε καλάθια, και είπε βάλτε τα κομμένα κεφάλια τους σε δύο σωρούς
στην πόρτα το πρωΐ» !
Ο χασάπης «προφήτης» Ηλίας με πρόσχημα τις θρησκευτικές διαφορές
(όπως οι τζιχαντιστές σήμερα), έσφαξε κοντά σε ένα χείμαρο, στην αρχή
450 δεμένους ανθρώπους, μετά άλλους 400 και μετά άλλους 70. Με τα
κομμένα κεφάλια γέμιζε με υπερηφάνεια καλάθια. Τώρα αν υποθέσουμε
ότι για το σφάξιμο ενός δεμένου αιχμαλώτου και μέχρι οι βοηθοί του να
πετάξουν το σφαγμένο ακέφαλο πτώμα στον χείμαρρο Κισών, ο προφήτης
έκανε τρία λεπτά, για 450 άτομα ο προφήτης έσφαζε 22 ώρες συνέχεια.
Αυτό και αν είναι θαύμα Κυρίου. Πολύ δύναμη έδωσε στον μακελλάρη
προφήτη του ο Γιαχβέ.
 |
| Τοιχογραφία στην οποία Ασσύριοι μετρούν και καταγράφουν λεπτομερώς τα κομμένα κεφάλια των αντιπάλων τους. Κάπως έτσι μετρούσε και ο χασάπης προφήτης Ηλίας τα κεφάλια των εχθρών του Ισραήλ, που ο ίδιος έσφαζε. |
 |
| Ασσούρ: Ο εθνικός θεός τών Ασσυρίων. Ο θεός Ασσούρ απεικονίζεται πάντοτε πάνω στον ηλιακό δίσκο. |
Οι ΑΣΣΥΡΙΟΙ, μία πολεμοχαρής Σημιτική φυλή, εμφανίζεται για πρώτη
φορά ως λαός στην άνω Μεσοποταμία το 2.500 π.Χ.
Για 500 χρόνια οι Ασσύριοι βρίσκονταν υπό την κυριαρχία των
Ελληνοσουμερίων.
Η άνω Μεσοποταμία ήταν πάντα ημι-πολιτισμένη. Σχεδόν πάντα κυβερνιόταν από τους εκπολιτισμένους γείτονές της.
Αρχικά αποκαλείτο Σουμπαρτού, αλλά αργότερα ονομάστηκε Ασσυρία, από την πόλη Ασούρ, που πήρε το όνομά της από τον ανώτατο θεό τους.
Οι Ασσύριοι ήταν Σημιτικός λαός νομάδων που ζούσε στην Μεσοποταμία. Αποτελούσαν τμήμα της ίδιας εθνολογικής φυλής με τους Ακκάδες . Μετά την διάλυση της αυτοκρατορίας των Ακκάδων, οι αμέτρητοι διάσπαρτοι Σημιτικοί πληθυσμοί που την αποτελούσαν χωρίστηκαν σε δύο τμήματα :
Α. Τους βόρειους Ακκάδες ή Ασσυρίους με επίκεντρο την σημερινή Μοσούλη στο βόρειο Ιράκ.
Β. Τους νότιους Ακκάδες ή Βαβυλώνιους, στο νότιο Ιράκ, κοντάστις ακτές
του Περσικού κόλπου.
Η Βαβυλώνα, σε αντίθεση με την Ασσυρία, αποτελούσε φυλετικό κράμα
πολλών Σημιτικών λαών με κυρίαρχους τους Χαλδαίους την 1η χιλιετία π.Χ.
Η Θρησκεία των Ασσυρίων
Oι Ασσύριοι, που ονομάζονταν αρχικά Σουμπαρτού, ασπάστηκαν την λατρεία του θεού Ασσούρ και γι'αυτό πήραν το όνομα Ασσύριοι. Ο Ασσούρ ταυτίζεται με τον Ουτού, θεό του ηλίου των Σουμερίων, τον γιο του θεού της Σελήνης Ναννά.
Ο Ουτού μεταφέρθηκε στους Σημίτες Ακκάδες ως Σαμάς, ο θεός του ηλίου, ο οποίος έγινε ο μεγαλύτερος θεός των Ακκάδων και στην συνέχεια κληρονομήθηκε από τους απογόνους των Ακκάδων, Ασσύριους και Βαβυλώνιους. Στους Βαβυλώνιους παρέμεινε ο Σαμάς ως ο μεγαλύτερος θεός ως την εποχή του Χαμουραμπί, ο οποίος τον αντικατέστησε με τον Μαρδούκ. Στην στήλη του Χαμουραμπί εμφανίζεται να παραδίδει ο ίδιος ο θεός τους νόμους στον μεγάλο βασιλιά. Στους Ασσύριους ο Σαμάς μετονομάστηκε Ασσούρ.
 |
| Ο θεός Ναμπού |
Ιστορία του Βασιλείου της Ασσυρίας
Ο κατάλογος των Ασσυρίων βασιλέων εμφανίζει μία λίστα με τους πρώτους δεκαεπτά βασιλιάδες τους ως: «εκείνοι «που έζησαν σε σκηνές», δηλαδή αυτοί δεν κυβέρνησαν στην Ασσυρία. Εάν δεν ήταν καθαρά μυθικοί, ήταν πιθανότερα αρχηγοί άλλων φυλών, μη Σημιτικής προέλευσης. Θα ήταν υποτελείς σε διάφορες Σουμεριακές και Ακκαδικές δυνάμεις. Στην λίστα βασιλέων ακολουθεί άλλη μία μεγάλη λίστα βασιλιάδων, οι οποίοι «ήταν πατριάρχες» και ήταν πάντα υποτελείς στους Σουμέριους, στους Ακκάδες και στην συνέχεια στην 3η Ελληνοσουμεριακή δυναστεία της Ούρ.
Πρώτος ανεξάρτητος βασιλιάς του νέου κρατιδίου των Ασσυρίων, αποτελούμενο από παλιούς Ακκάδες αναφέρεται ο Κικία (2.000 – 1.985 π.Χ.).
Όταν η αυτοκρατορία των Ακκάδων είχε διαλυθεί και διασπαστεί σε Ασσύριους και Βαβυλώνιους, οι βασιλείς των Ασσυρίων εξακολούθησαν αιώνες ακόμα να είναι άσημοι υποτελείς των Σουμερίων.
Η παλαιο-Ασσυριακή περίοδος, διαιρείται σε δύο υπο-περιόδους:
A. Στην πρώτη Ιστορική περίοδο της ξένης κυριαρχίας (2.500 – 2.000 π.Χ.).
B. Στην παλαιο-Ασσυριακή περίοδο. ( 2.000 – 1.392 π.Χ.).
A. Ασσύριοι Βασιλιάδες που κατοικούσαν σε σκηνές
Tουντίγια (2.500 π.Χ.) Du-Udia, ΝΤΟΥ ΝΤΙΓ ΙΑ
Η πινακίδα που βρέθηκε με το όνομα του, αναφέρεται σε συνθήκη που έκανε με τον βασιλιά του βασιλείου της Έμπλα Εβριούμ, που του είχε παραχωρήσει μία εμπορική βάση.
Αδαμού
Γιανγκί
Χαρχαρού
Μανταρού
Ιμσού
Χαρσού
Ντιντανού
Χανού
Zουαμπού
Nουαμπού
Aμπαζού
Μπελού
Aζαρά
Ουσπίτζα
Απιασάλ
Β. Ασσύριοι Βασιλιάδες που ήταν πατριάρχες
ΧΑΛ ΣΑΜΑΝΟΥ
ΧΑΓΙΑΝΟΥ
ΙΛΟΥ – ΜΕΡ
ΓΙΑΚΜΕΣΙ
ΓΙΑΚΜΕΝΙ
ΓΙΑΖΚΟΥΡ – ΙΛΟΥ
ΙΛΟΥ – ΚΑΜΠΚΑΜΠΙ
ΑΜΙΝΟΥ
ΣΟΥΛΙΛΙ
Γ. Οι Ασσύριοι κατά τη διάρκεια της Ακκαδικής και της Σουμεριακής εξουσίας
 |
| ΧΑΡΤΗΣ ΤΗΣ ΑΚΚΑΔΙΚΗΣ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑΣ ΤΟ 2.300 Π.Χ. |
Οι Ασσύριοι από το 2.500 π.Χ μέχρι το 2.000 π.Χ. βρέθηκαν υπό την απόλυτη
εξουσία των Ακκάδων, της δυναστείας του Σαργών του Μεγάλου και των Σουμερίων.
Σαργών Α΄ (Σαρού-Κιν ήταν το πραγματικό του όνομα). ( 2.334 – 2.279 π.Χ.). Βασίλεψε 55 έτη
 |
| Ο ΣΑΡΓΩΝ Ο Α’ |
Ενωμένη Μεσοποταμία (Σουμέρ και Ακκάδ).
Ριμούζ 2.279 – 2.270 π.Χ.
Mανιστουζού 2.270 – 2.255 π.Χ.
Nαράμ-Σιν 2.255 – 2.218 π.Χ.
Σαρ-Kαλί-Σαρί 2.218 – 2.193 π.Χ.
Το Ακκαδικό βασίλειο αρχίζει να εξασθενεί.
Iγκιγκί 2.192 π.Χ.
Nανιούμ Ιμί
Eλούλ-Νταν 2.190 π.Χ.
Dudu 2.190 – 2.169 π.Χ
Σου-Τουρούλ 2.169 – 2.154 π.Χ
Κατάρρευση της Ακκαδικής Aυτοκρατορίας.
Δ. Νεο-Σουμεριακή Κυριαρχία (Δυναστεία Ουρ ΙΙΙ)
Στην περίοδο αυτή, οι Ασσύριοι βρίσκονταν κάτω από την εξουσία της Νεο-Σουμεριακής Αυτοκρατορίας .
Οι γνήσιοι Ελληνοσουμέριοι Βασιλείς της Μεσοποταμίας ήταν:
Ουρ-Ναμού (2.113 – 2.095 π.Χ.) Βασίλεψε 17 έτη.
 |
| Ο ΟΥΡ – ΝΑΜΜΟΥ ΣΤΟΝ ΘΡΟΝΟ ΤΟΥ |
 |
| Ο ΓΙΟΣ ΤΟΥ ΟΥΡ-ΝΑΜΜΟΥ , ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΣΟΥΛΓΚΙ |
Επέκτεινε την Αυτοκρατορία του πατέρα του σε όλη την Ασσυρία.
Aμάρ-Σιν 2.047 – 2.038 π.Χ.
Σου-Σιν 2.038 – 2.029 π.Χ.
Iμπί-Σιν 2.029 – 2.004 π.Χ. Είναι ο τελευταίος βασιλιάς της Ουρ.
Βασίλεψε 24 έτη.
Μετά τον Ιμπί Σιν οι Νέο - Σουμέριοι παρακμάζουν.
Ε. Ασσύριοι Βασιλείς
Κικία (2.000 – 1.985 π.Χ.) Ο πρώτος ανεξάρτητος βασιλιάς της Ασσυρίας, καταγεγραμμένος αμέσως μετά την κατάρρευση των νεο – Σουμερίων της 3ης δυναστείας της Ούρ.
Ακία 1.985 – 1.970 π.Χ.
Πουζούρ-Ασούρ Ι 1.970 – 1.960 π.Χ..
Σαλούμ-Αχέ 1.960 – 1.945 π.Χ.
Ιλουσουμά 1.945 – 1.906 π.Χ
Ερισμούμ Ι 1.906 – 1.867 π.Χ.
Ικουνούμ 1.867 - 1.860 π.Χ. –
Σαργών Ι (Σαρού-Κιν) 1.860-1.850 π.Χ.
Πουζούρ-Ασούρ ΙΙ 1.850-1.830 π.Χ..
 |
| Χάρτης της Ασσυρίας υπό την κυριαρχία του κράτους τής Εσνούνα, γύρω στο 1.830 – 1.815 π.Χ. |
ΣΤ. Ιστορική περίοδος του βασιλείου της Ασσυρίας
Γραπτή Ιστορία
ΝΑΡΑΜ – ΣΙΝ (1.830 – 1.815 π.Χ.)
Είναι ο Βασιλιάς του κράτους της Εσνούνα, που κατέκτησε την Ασσυρία.
 |
| Η στήλη του Ναράμ – Σίν (1.830 – 1.815 π.Χ.), που δείχνει τον Ακκάδα βασιλιά να πατάει πάνω στους εχθρούς του. |
Eρισούμ II 1.815 – 1.809 π.Χ.
Σαμσί-Αντάντ I 1.809 – 1.781 π.Χ.
Η Ασσυρία πέρασε από μια γηγενή δυναστεία στον Αμορίτη Σαμσί Αντάντ Α΄ (1.809 – 1.781 π.Χ.), που ως τον θάνατό του, την επέκτεινε ως την οροσειρά του Ζάγρου και το μέσο Ευφράτη και την έκανε το ισχυρότερο κράτος στη Μεσοποταμία.
Ήταν γιος τού Ιλά-Καπκαμπού, βασιλιά τής μικρής πόλης-κράτους Εκαλατούμ. Όταν ο Ναράμ-Σιν της Εσνούνα κατέκτησε την Ασσυρία, κατέλαβε επίσης την Εκαλατούμ και ο Σαμσί-Αντάντ έφυγε για τη Βαβυλώνα. Στον κατάλληλο χρόνο επέστρεψε, και ξαναπήρε την πόλη του (1.815 π.Χ.). Έξι έτη αργότερα (1.809 π.Χ.), κατέκτησε την Ασσυρία. Πήρε τον τίτλο "του βασιλιά όλων" και η βασιλεία του ήταν πατριαρχική απολυταρχία. Το βασίλειό του έχει κληθεί «πρώτη αυτοκρατορία της Ασσυρίας». Η εξουσία του, μετά την εγκατάλειψη των πόλεων Ουρ και Νιππούρ, πέρασε σχεδόν αμέσως μετά το θάνατό του, στη Βαβυλώνα.
 |
| Χάρτης της Αυτοκρατορίας του Σαμσί Αντάντ Ι, γύρω στο 1.813 – 1.781 π.Χ. |
Ισμέ-Νταγκάν I (1.780 – 1.741 π.Χ.)
Βασίλεψε 39 έτη. Σύγχρονος με το Χαμουραμπί τής Βαβυλώνας (1.792 – 1.750 π.Χ.). Αργότερα έγινε υποτελής τού Χαμουραμπί.
Για το υπόλοιπο αυτής της περιόδου, οι Ασσύριοι βασιλιάδες έλεγχαν τη λουρίδα τού εδάφους κατά μήκος τού Τίγρη από την Νινευή ως την Βαβυλώνα.
 |
| Χάρτης της Μεσοποταμίας το 1.730 π.Χ. |
Ματ-Ασχκούρ 1.730-1.720 π.Χ.
Ριμούς 1.720-1.710 π.Χ.
Aσινούμ 1.710-1.706 π.Χ.
Aναρσί 1.706 – 1.700 π.Χ.
(7 σφετεριστές πολέμησαν για την κυριαρχία της Ασσυρίας)
Aσούρ-Ντουγκάλ
Aσούρ-Απλά-Ιντί
Aντάντ Σαλουλού
Nασίρ-Σιν
Σιν-Ναμίρ
Ιπγκί-Ιστάρ
Aσούρ-Ντουγκάλ
Aσούρ-Απλά-Ιντί
Aντάντ Σαλουλού
Nασίρ-Σιν
Σιν-Ναμίρ
Ιπγκί-Ιστάρ
ANTAΣΙ (1.720 – 1.700 π.Χ.)
Ο ιδρυτής της εθνικής δυναστείας της Ασσυρίας που κατάφερε να παγιώσει την βασιλική εξουσία σε κληρονομική για τους απογόνους του.
Η εθνική δυναστεία της Ασσυρίας ονομάστηκε δυναστεία των Αντασιδών.
ΜΠΕΛΟΥ – ΜΠΑΝΙ (1.700 – 1.691 π.Χ.)
ΛΙΒΑΙΑ (1.691 – 1.674 π.Χ.)
ΣΑΡΜΑ – ΑΝΤΑΝΤ ο 1ος (1.674 – 1.662 π.Χ.)
ΙΠΤΑΡ – ΣΙΝ (1.662 – 1.650 π.Χ.)
ΜΠΑΖΑΙΑ (1.650 – 1.622 π.Χ.)
ΛΟΥΛΑΙ (1.622 – 1.618 π.Χ.)
ΣΟΥ – ΝΙΝΟΥΑ (1.618 – 1.602 π.Χ)
ΣΑΡΜΑ – ΑΝΤΑΝΤ ο 2ος (1.602 – 1.598 π.Χ.)
ΕΡΙΣΟΥΜ ο 3ος (1.598 – 1.585 π.Χ.)
Επί της βασιλείας του οι Χετταίοι διέλυσαν το Αμοριτικό βασίλειο της Βαβυλώνας, της δυναστείας του Χαμουραμπί και το παρέδωσαν στους συμμάχους και ομόφυλούς τους Κασσίτες. Οι Ασσύριοι δέν ενοχλήθηκαν από την αλλαγή, επειδή ο Ερισούμ υπέγραψε συνθήκη φιλίας με τον Αγκούμ τον 1ο, πρώτο βασιλιά των Κασσιτών. Οι Κασσίτες δεν υπέταξαν την Ασσυρία, αλλά αυτό θα γίνει λίγο αργότερα με τους Μιτάννι, που έφτασαν στο αποκορύφωμα της ακμής τους τον 15ο αιώνα.
ΣΑΜΣΙ – ΑΝΤΑΝΤ ο 2ος (1.585 – 1.580 π.Χ)
ΙΣΜΕΝ – ΝΤΑΓΚΑΝ ο 2ος (1.580 – 1.564 π.Χ.)
ΣΑΜΣΙ – ΑΝΤΑΝΤ ο 3ος (1.564 – 1.547 π.Χ)
ΑΣΟΥΡ – ΝΙΡΑΡΙ ο 1ος (1.547 – 1.522 π.Χ.)
ΠΟΥΖΟΥΡ – ΑΣΟΥΡ ο 3ος (1.522 – 1.498 π.Χ.)
Οχύρωσε την Νινευή και κατασκεύασε δύο ναούς αφιερωμένους, στον θεό της σελήνης Νανά και στον θεό του ηλίου Σαμάς.
ΕΝΛΙΛ – ΝΑΣΙΡ ο 1ος (1.498 – 1.485 π.Χ.)
Επί βασιλείας του η Ασσυρία έγινε υποτελής των Μιτάννι.
 |
| Χάρτης της Μεσοποταμίας στα 1.500 π.Χ. |
ΝΟΥΡ – ΙΛΙ (1.485 – 1.473 π.Χ.)
ΑΣΟΥΡ – ΣΑΝΤΟΥΝΙ (1473 π.Χ.)
ΑΣΟΥΡ – ΡΑΜΠΙ ο 1ος (1.473 – 1.450 π.Χ.)
ΑΣΟΥΡ – ΝΑΝΤΙΝ – ΑΧΕ ο 1ος (1.450 – 1.430 π.Χ.)
ΕΝΛΙΛ – ΝΑΣΙΡ ο 2ος (1.430 – 1.424 π.Χ.)
ΑΣΟΥΡ – ΝΙΡΑΡΙ ο 2ος (1.424 – 1.418 π.Χ.)
ΑΣΟΥΡ – ΜΠΕΝ – ΝΙΣΕΣΟΥ (1.418 – 1.409 π.Χ.)
ΑΣΟΥΡ – ΡΙΜ – ΝΙΣΕΣΟΥ (1.409 – 1.401 π.Χ.)
ΑΣΟΥΡ – ΝΑΝΤΙΝ – ΑΧΕ ο 2ος (1.401 – 1.392 π.Χ.)
Αρχαία περίοδος του Βασιλείου της Ασσυρίας
(1.392 - 912 π.Χ.)
 | |
|
ΟΙ ΑΣΣΥΡΙΟΙ ΗΓΕΜΟΝΕΣ ΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΟΥ ΤΡΩΙΚΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ
Eριμπά-Aντάντ I (1.392 – 1.363 π.Χ.).
Επί της βασιλείας του η κυριαρχία των Μιτάννι άρχισε να παρουσιάζει κάμψη στην Ασσυρία, λόγω εμφυλίων συγκρούσεων στην Βαβυλώνα.
ΑΣΣΟΥΡ – ΟΥΜΠΑΛΙΤ (1.363 – 1.330 π.Χ.) :
Αποτίναξε την κηδεμονία των Μιταννί από την Ασσυρία. Ήταν η περίοδος που οι Μιταννί παρουσίασαν σημαντική κάμψη, λόγω της επίθεσης που δέχθηκαν από τον Χετταίο βασιλιά Σουπιλουλιούμας, (ΙΠΠΟΛΥΤΟΣ), ο οποίος τους έκανε υποτελείς του.
Σταδιακά η ισχύς των Χετταίων άρχισε να πέφτει και αυτό το εκμεταλλεύθηκαν με τον καλύτερο τρόπο οι Ασσύριοι προς όφελος τους. Ο Ασούρ – Ουμπαλίτ ξεκίνησε διπλωματικές σχέσεις με την Αίγυπτο, κάτι που εξόργισε τον Κασσίτη βασιλιά της Βαβυλώνας Μπουρνά Μπουριάς (Burna Buriash II) τον 2ο (1.359 – 1.333 π.Χ.). Η αυξανόμενη ισχύς των Ασσυρίων αναγνωρίστηκε τελικά από τον Κασσίτη βασιλιά Μπουρνά Μπουριάς, ο οποίος προχώρησε σε διπλωματικές σχέσεις με την Ασσυρία.
 |
| Ασσύριοι (700 π.Χ.) |
Ενλίλ –Ριναρί (1.330 – 1.318 π.Χ.)
ΑΡΙΚ – ΝΤΑΝ – ΙΛΙ (1.318 – 1.308 π.Χ.)
ΑΝΤΑΝΤ - ΝΙΡΑΡΙ ο 1ος (1.308 – 1.275 π.Χ.) :
Είναι ο ηγέτης της Ασσυρίας στην διάρκεια του Τρωϊκού πολέμου.
 |
| Αντάντ – Νιραρί ο 1ος |
 |
| Σφηνοειδής γραφή του Ξέρξη στο Οχυρό του Βαν στην βορειοανατολική Τουρκία. |
Οι επιγραφές είναι σε τρείς γλώσσες που χρησιμοποιούν σφηνοειδή γραφή, Αρχαία Περσικά, Ακκαδικά και Ελαμιτικά
Υπάρχουν 1.000.000 αδιάβαστες πήλινες σφηνοειδείς πινακίδες της εποχής του Τρωϊκού πολέμου. Βρίσκονται σε διάφορα Μουσεία. Οι ειδικοί αρχαιολόγοι, σε όλο τον κόσμο, που μπορούν να διαβάσουν την σφηνοειδή γραφή είναι περίπου 200. Η
ανάγνωση προχωρεί πολύ αργά. Έλληνες αρχαιολόγοι, ειδικοί στην
ανάγνωση σφηνοειδούς γραφής, δεν υπάρχουν. Με τι ιστορικά θέματα
ασχολούνται οι ειδικοί των σφηνοειδών γραφών, ποια είναι αυτά για τα
οποία ενδιαφέρονται για ανάγνωση; Πριν λίγο καιρό, με υπερηφάνεια, τα
«ελληνικά» τουρκοκάναλα - όλα πουλημένα στην ΜΙΤ- πρόβαλαν εβραίο καθηγητή των ΗΠΑ,που διαβάζει σφηνοειδείς γραφές. Με τι
ασχολείται ο εβραίος καθηγητής;
Ανακοίνωσε στους «έλληνες» δημοσιογράφους, ότι διάβασε σε σφηνοειδή
γραφή, ότι ο Μέγας Αλέξανδρος είχε πράκτορες μέσα στην Βαβυλώνα.
Τα συμπέρασμα του Εβραίου καθηγητή, όπως ο ίδιος το ανέλυσε, ήταν:
ο Μέγας Αλέξανδρος, σύμφωνα με τις αναγνωσθείσες σφηνοειδείς γραφές, κατέλαβε την Βαβυλώνα με δόλο και όχι με γενναιότητα!
Με αυτά ασχολούνται οι αμερικανοεβραίοι αναγνώστες σφηνοειδών
γραφών, εκεί κατευθύνεται η έρευνά τους. Όποιος έχει αμφιβολίες για την
ανάμειξη της πολιτικής στην αρχαιολογική έρευνα, πρέπει να διαβάσει τις κωμικοτραγικές εξελίξεις, που είδαμε στην ανάγνωση των σφηνοειδών
γραφών της Ακκαδικής πόλεως Έμπλα στην Συρία.
ΑΝΤΑΝΤ – ΡΙΝΑΡΙ Ο Α΄
Επί των ημερών του θα ξεκινήσει η ταχύτατη άνοδος της 1ης Ασσυριακής αυτοκρατορίας. Κατάληψη τού κράτους Μιτανί από τους Ασσυρίους.
Ο Αντάντ - Νιραρί ο 1ος κατέλαβε την ανατολική επαρχία των Μιτάννι τοποθετώντας δικούς του Ασσύριους κυβερνήτες, συνέτριψε τους Κασσίτες της Βαβυλώνας, επεκτείνοντας σημαντικά προ ς τον νότο τα σύνορα της Ασσυρίας.
Στα βόρεια κατέλαβε από τους Χετταίους το Καρχεμίς και έκανε πρωτεύουσα την Νιμρούδ ονομάζοντας τον εαυτό του "μεγάλο βασιλιά" και "εκλεκτό των θεών".
Για τους Αχαιούς της εποχής δεν μας δίνονται πληροφορίες. Δεν υπάρχουν αναφορές στις σφηνοειδείς πινακίδες;
ΣΑΛΜΑΝΑΣΕΡ ο 1ος (1.275 – 1.245 π.Χ.) :
Ο Σαλμανασέρ ο 1ος, γιός του Αντάντ – Νιραρί, ένας σκληρός πολεμοχαρής βασιλιάς, νίκησε αμέσως 8 βασίλεια στα βόρεια της Ασσυρίας, κατέστρεψε το κάστρο του Arinnu, κατέλαβε ολόκληρο το βασίλειο των Μιτάννι, ενσωματώνοντας το στην Ασσυρία. Κατέκτησε το ισχυρό βασίλειο του Ουραρτού στον Καύκασο και την πολεμική φυλή των Γκουτίς που ζούσε στα βουνά του Ζαγρός στο Ιράν και τύφλωσε 15.000 αιχμαλώτους από το ένα μάτι.
Η ισχύς της Ασσυρίας ανέβηκε σημαντικά τόσο που έγινε για πρώτη φορά το ισχυρότερο βασίλειο της Ασίας.
Ο βασιλιάς των Χετταίων Χατουσίλις ο 3ος φοβήθηκε την μεγάλη άνοδο της Ασσυρίας και αναγκάστηκε να συμμαχήσει με τον Φαραώ της Αιγύπτου Ραμσή τον 2ο για να την αντιμετωπίσει (1.259 π.Χ.).
Για τους Αχαιούς της εποχής δεν μας δίνονται πληροφορίες. Δεν υπάρχουν αναφορές στις σφηνοειδείς πινακίδες;
ΤΟΥΚΟΥΛΤΙ – ΝΙΝΟΥΡΤΑ ο 1ος (1.245 – 1.208 π.Χ.) :
 |
| Τουκουλτί - Νινουρτά ο 1ος |
Το αποκορύφωμα της ισχύος της 1ης Ασσυριακής αυτοκρατορίας ήρθε με τον γιό
του Σαλμανασέρ του 1ου, Τουκουλτί - Νινουρτά τον 1ο.
Στις αρχές της βασιλείας του ο βασιλιάς των Χετταίων Τανταλίγιας ο 4ος έκανε εμπορική συμφωνία με τους Αμορρίτες για τον εμπορικό αποκλεισμό της Ασσυρίας. Ο Τανταλίγια ήταν σε τακτικές επαφές με τους Ασσύριους, αλλά παρόλα αυτά δεν γλύτωσε την μεγάλη συντριβή από τον Τουκουλτί Νινουρτά στην μάχη του Nihriya (1.230 π.Χ.). Στην συνέχεια ο Τουκουλτί Νινουρτά ο 1ος κατέκτησε την Βαβυλώνα, αιχμαλώτισε τον βασιλιά Καστιλιάς τον 4ο (Kashtiliash IV) τερματίζοντας οριστικά την Κασσίτικη κατοχή της Βαβυλώνας. Η Βαβυλώνα έγινε επαρχία της Ασσυρίας και ο ίδιος ο Τουκουλτί - Νινουρτά την έκανε έδρα του για 7 χρόνια.
Πήρε τον τίτλο του "βασιλιά του Σουμέρ και του Ακκάδ" σε μίμηση του μεγάλου προγόνου του Σαργών του Ακκάδ, έσφαξε όλους τους Βαβυλώνιους και λεηλάτησε όλους τους ναούς, κλέβοντας το άγαλμα του Μαρδούκ, κάτι που έφερε την οργή των ιερατείων σαν πράξη ιεροσυλίας και ήρθε σε σύγκρουση ακόμα και με το ιερατείο του Ασσούρ. Τα τελευταία χρόνια της βασιλείας του επαναστάτησαν οι γιοί του και τον δολοφόνησαν.
Για τους Αχαιούς της εποχής δεν μας δίνονται πληροφορίες. Δεν υπάρχουν αναφορές στις σφηνοειδείς πινακίδες;
 |
| Οι ταύροι με τις γενειοφόρες ανθρώπινες κεφαλές βρίσκονταν στις εισόδους των Ασσυριακών ανακτόρων. |
ΑΣΣΟΥΡ - ΝΑΝΤΙΝ – ΑΠΛΙ (1.208 – 1.203 π.Χ.) :
Η κυριαρχία των Ασσυρίων στην Βαβυλώνα άρχισε να εξασθενεί και η Κασσίτικη δυναστεία αναδιοργανώθηκε.
ΑΣΣΟΥΡ - ΝΙΡΑΡΙ ο 3ος (1.203 – 1.197 π.Χ.) :
Γιός και διάδοχος του Ασούρ - Ναντίν – Απλί.
ΕΝΛΙΛ - ΚΟΥΝΤΟΥΡΙ – ΟΥΣΟΥΡ (1.197 – 1.192 π.Χ.) :
Οι Κασσίτες βασιλείς της Βαβυλώνας ήταν υποτελείς των Ασσυρίων, αλλά είχαν μία σχετική αυτονομία. Μετά τον θάνατο του πατέρα του, ο οποίος είχε εγκατασταθεί αυτοπροσώπως βασιλιάς στην Βαβυλώνα, ο ΕΝΛΙΛ- ΚΟΥΝΤΟΥΡΙ υπέστη συντριπτική ήττα και συνελήφθη αιχμάλωτος από τον Κασσίτη βασιλιά (1.182 π.Χ.). Μετά την ήττα χάθηκε οριστικά η Βαβυλώνα για την Ασσυρία.
ΝΙΝΟΥΡΤΑ - ΑΠΑΛ – ΕΚΟΥΡ (1.192 – 1.179 π.Χ.)
 |
| Ασσύριοι πολιορκητές |
Ασούρ-Δαν Ι (1.179-1.134 π.Χ.) Γιός του Νινούρτα-Απάλ-Εκούρ. Το Ελάμ καταλαμβάνει τη Βαβυλώνα.
Nινούρτα-Τουκουλτί-Aσούρ (1.133 – 1.132 π.Χ.)
Mουτακκίλ-Nουσκού (1.133 – 1.132 π.Χ.)
Ασούρ-Ρεσά-Ισί Ι (1.132-1.116 π.Χ.)
 |
| ΤΙΓΚΛΑΘ - ΠΙΛΕΣΕΡ ο 1ος (1.116 – 1.077 π.Χ.) |
Μεγάλος στρατιωτικός κατακτητής, έδιωξε τους Χετταίους από την Ασσυριακή
αποικία της Σουμπαρτού και τους Αραμαίους από την βόρεια Συρία, ανοίγοντας
τον δρόμο στην Ασσυρία να ελέγξει την Μεσόγειο. Στο κάστρο Κομάνα της
Καππαδοκίας τοποθέτησε λίστα με όλες τις κατακτήσεις του.
Aσαρίντ-Απάλ-Eκούρ II (1.074 π.Χ.)
Ασούρ-Μπελ-Kαλά (1.074 – 1.057 π.Χ..)
Εριμπά-Αντάντ ΙΙ (1.057-1.055 π.Χ.)
Σαμσί-Αντάντ IV (1.055 - 1050 π.Χ.)
Ασουρνασιρπάλ Ι (1.050-1.032 π.Χ.)
ΣΑΛΜΑΝΑΣΕΡ ο 2ος (1.032 – 1.020 π.Χ.) : Μεγαλύτερος γιός και διάδοχος του βασιλιά Ασουρνασιρπάλ του 1ου. Είναι περίοδος μεγάλης παρακμής και ξηρασίας. Οι Αραμαίοι λεηλατούν με επιδρομές την περιοχή, ενώ οι κάτοικοι της Ασσυρίας μεταναστεύουν από την χώρα για να αποφύγουν τις κλιματικές αλλαγές.
Ασούρ-Νιραρί IV (1.020 -1.016 π.Χ.)
Aσούρ-Ραμπί II (1.016 - 973 π.Χ.).
Aσούρ-Ρες-Iσί II (973 - 967 π.Χ.).
Tιγλάθ-Πιλασάρ II (967 - 935 π.Χ.).
Aσούρ-Δαν II (935 - 912 π.Χ.). Κατασκεύασε πολλά άροτρα με τα οποία πέτυχε ρεκόρ παραγωγής σιτηρών, αναδιοργανώνοντας την Ασσυριακή οικονομία
Ζ. ΠΑΠΑΖΑΧΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου