H ΠΟΛΙΤΙΚΗ, KOIΝΩΝΙΚΗ ΚΑΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΛΑΟΥ - ΕΠΙΛΟΓΟΣ

 

H ΠΟΛΙΤΙΚΗ, KOIΝΩΝΙΚΗ ΚΑΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΛΑΟΥ - Γ΄ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ

 

H ΠΟΛΙΤΙΚΗ, KOIΝΩΝΙΚΗ ΚΑΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΛΑΟΥ‏ - Β. ΤΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ

 

H ΠΟΛΙΤΙΚΗ, KOIΝΩΝΙΚΗ ΚΑΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΛΑΟΥ‏ - Α. ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΚΑΙ TO EΛΛΗΝΙΚΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ

 

H ΠΟΛΙΤΙΚΗ, KOIΝΩΝΙΚΗ ΚΑΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΛΑΟΥ - Εισαγωγή

Λορέντζος Μαβίλης  (1860 – 1912)

Ποιητής  και  εθνικός  ήρωας  της  Eλλάδος

Σε  ένα  γράμμα  έγραψε:

«ΟΤΑΝ ΣΗΜΑΝΕΙ Η  ΩΡΑ  ΓΙΑ ΤΗΝ  ΠΑΤΡΙΔΑ, ΘΑ  ΠΑΩ  ΚΑΙ  ΓΩ  ΝΑ  ΑΦΗΣΩ  ΤΑ  

ΕΛΕΕΙΝΑ  ΜΟΥ  ΚΟΤΣΙΑ ΣΕ  ΜΙΑ  ΡΕΜΑΤΙΑ».

Ο Πάνος Βίγλαρης   στο  βιβλίο  του  «ΦΙΛΟΠΑΤΩΡ  ΕΝ  ΟΨΕΙ  ΒΑΡΒΑΡΩΝ»  

γράφει  ότι  οι σημερινοί  βρωμεροί  έλληνες  πολιτικοί,  υποβίβασαν  τους   Έλληνες  από:  «λαό  των  ποιητών, σε  λαό  των  θεατών».  

              ΟΤΑΝ ΕΝΑΣ ΛΑΟΣ ΒΟΥΛΙΑΖΕΙ, ΑΝΑΠΤΥΣΣΟΝΤΑΙ ΑΝΤΙΡΡΟΠΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΓΙΑ ΝΑ ΣΩΘΕΙ. 

            Ο  λαός των  Δαναών  κρύβει απίστευτες δυνάμεις μέσα στα ίδια του τα σπλάχνα. Είναι η λαϊκή φυλετική ψυχή,  είναι το ίδιο το αίμα του λαού, πού εκφράζεται από μια μικρή ομάδα αγωνιστών.

          Κοινωνιολογικές έρευνες έχουν αποδείξει, ότι σε κάθε λαό, υπάρχει ένα ποσοστό ατόμων (από 7 μέχρι  15 %, ανάλογα με τον λαό - δηλαδή ένας  σε κάθε 7 με 15 άτομα), πού έχουν ΕΝΑ ΜΟΝΑΔΙΚΟ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΟ  το οποίο δεν διαθέτουν τα υπόλοιπα άτομα.

          Βάζουν το συλλογικό-λαϊκό συμφέρον σε ανώτερη μοίρα από  το προσωπικό τους συμφέρον, σε τέτοιο βαθμό ώστε να εκμηδενίζουν και το ένστικτο της ατομικής τους  

αυτοσυντήρησης, προκειμένου να σώσουν τα υπόλοιπα «μέλη του κοπαδιού  =  δίποδα βοσκήματα».

   Τα  άτομα  αυτά  είναι  ευφυή  και περήφανα.  Εύκολα θα μπορούσαν να ανέβουν την κοινωνική και  οικονομική σκάλα. Προτιμούν όμως να πάνε ενάντια στα προσωπικά τους συμφέροντα, για ηθικούς και  ιδεολογικούς λόγους.

Είναι  ΟΙ  ΑΝΘΡΩΠΟΙ  πού πραγματικά αξίζουν τον τίτλο.  Οι συνηθισμένοι άνθρωποι συνήθως φοβούνται πολύ αυτούς τους ΙΔΙΑΙΤΕΡΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ. Φοβούνται  το ηθικό τους σθένος, τον χαρακτήρα τους να λέει ΟΧΙ και να το πληρώνουν με ταλαιπωρίες, φυλακίσεις και θανάτους.

  Τα  δίποδα  βοσκήματα  του  κοπαδιού  τους αποκαλούν  τρελούς,  πατριώτες, μάρτυρες, φασίστες, κλπ.  (παράβαλε  τα  λόγια  του  Κολοκοτρώνη:  «όταν  ξεκινήσαμε  την   Επανάσταση,   ο  κόσμος  μας  έλεγε τρελούς»).

ΘΕΟΔΩΡΟΣ  ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗΣ
 «όταν  ξεκινήσαμε  την  Επανάσταση,  ο  κόσμος  μας  έλεγε  τρελούς»). 

Ο Κολοκοτρώνης, φυλακίσθηκε από  διεφθαρμένους  δικαστές στις  6  Σεπτεμβρίου  του 1833.  

Στα  απομνημονεύματά  του  ο  Γέρος  του  Μοριά  γράφει:

« Μ’ έβαλαν 9 μήνες φυλάκιση, χωρίς να βλέπω κανέναν εκτός από τον δεσμοφύλακα μου.  Δεν ήξερα τόσους μήνες τι γίνεται έξω, ποιός ζει, ποιός πεθαίνει, ποιόν άλλον έχουνε φυλακισμένο. 

ΔΕΝ ΗΞΕΡΑ ΓΙΑΤΙ ΜΕ  ΕΧΟΥΝ ΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΟ.  Ποτέ δεν πίστευα ότι θα φτάσουν σε τέτοιο σημείο ΝΑ ΦΤΙΑΞΟΥΝ ΨΕΥΔΟΜΑΡΤΥΡΕΣ ».

Κλέφτικο τραγούδι:

«Μέρα και νύχτα καταγής, στον τοίχο ακουμπισμένος

εσάπη το κορμάκι μου, δεξιά μεριά στην πλάτη.

Πανάθεμά σε, ΑΝΑΚΡΙΤΗ, και συ,  ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑ,

που δε δικάζεις ξάμηνο, παρά δικάζεις χρόνους».

Ο  ηπειρώτης,  καταγόμενος  από  το  ορεινό  χωριό  της  βόρειας  Πίνδου  ΛΕΠΤΟΚΑΡΥΑ  ΖΑΓΟΡΙΟΥ,  μερικά  χιλιόμετρα  δυτικά  του  Μετσόβου,  δικηγόρος  υπεράσπισής του  ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΣ  ΚΛΩΝΑΡΗΣ  (1788-1849),  ο  οποίος  το  1835  έγινε  ο  ΠΡΩΤΟΣ  ΠΡΟΕΔΡΟΣ  ΤΟΥ  ΑΡΕΙΟΥ  ΠΑΓΟΥ  και  ΤΙΜΙΟΣ  υπουργός  της  Δικαιοσύνης,  (δεν  υπάρχουν  σήμερα  τέτοιοι  νομικοί) είπε στην αγόρευσή του: 

ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΣ  ΚΛΩΝΑΡΗΣ  (1788-1849)

ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ  ΤΟΥ  ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗ

ΠΡΩΤΟΣ  ΠΡΟΕΔΡΟΣ  ΤΟΥ  ΑΡΕΙΟΥ  ΠΑΓΟΥ

ΚΑΤΑΓΩΓΗ:   ΛΕΠΤΟΚΑΡΥΑ   ΖΑΓΟΡΙΟΥ

« Ως πότε κύριοι δικαστές θα συνεχίζεται αυτή η βάρβαρη σπίλωση;

Ως πότε ο ανελέητος διωγμός ενάντια σ’ εκείνους που λευτέρωσαν, δόξασαν και εξακολουθούν  να λαμπρύνουν την  Ελλάδα;

Ως  πότε  ΟΙ  ΞΕΝΕΣ  ΡΑΔΙΟΥΡΓΙΕΣ  θα  μαστίζουν  τούτο  τον  τόπο;

Ως  πότε ΣΥΝΟΜΩΤΕΣ  ΚΑΙ  ΜΙΣΕΛΛΗΝΕΣ  θα  κηλιδώνουν  τη  χώρα  μας;»

  

    Κάποτε  όμως  θα  έρθει  και  η  ώρα  των  τρελών,  η  ώρα  των  Δαναών.  Τότε  χιλιάδες  και εκατομμύρια  Έλληνες  θα ξεκινήσουν,  αποφασισμένοι  σαν  τον  ΛΟΡΕΝΤΖΟ  ΜΑΒΙΛΗ,  όταν έγραφε στον Θεοτόκη το 1910: «ΟΤΑΝ ΣΗΜΑΝΕΙ Η  ΩΡΑ ΓΙΑ ΤΗΝ  ΠΑΤΡΙΔΑ, ΘΑ  ΠΑΩ  

ΚΑΙ  ΓΩ  ΝΑ  ΑΦΗΣΩ  ΤΑ  ΕΛΕΕΙΝΑ  ΜΟΥ  ΚΟΤΣΙΑ  ΣΕ  ΜΙΑ  ΡΕΜΑΤΙΑ».

    ΠΡΑΓΜΑ  ΠΟΥ  ΕΠΡΑΞΕ.

ΛΟΡΕΝΤΖΟΣ ΜΑΒΙΛΗΣ

Ποιητής  και  εθνικός  ήρωας  της  Ελλάδος

Είχε  και  ισπανική  αίμα  στις  φλέβες  του.  Το  υπόστρωμα  όλης  της  ευρωπαϊκής  ράτσας  είναι  η  φυλή  των  Δαναών.

    Στις 28 Νοεμβρίου 1912 στο χωριό  Δρίσκος, κοντά στα Γιάννενα, οι Τούρκοι εξαπέλυσαν σφοδρή αντεπίθεση κατά των Γαριβαλδινών εθελοντών που ήδη είχαν προχωρήσει πολύ. Ο Μαβίλης μάχεται ηρωικά, επικεφαλής των στρατιωτών του που αποδεκατίζονται απ' τα εχθρικά βόλια.  Σε μια στιγμή της μάχης μια σφαίρα του διατρυπά τα δύο μάγουλα χαλώντας και πολλά δόντια του. Ενώ μεταφέρεται αιμόφυρτος στο προσωρινό νοσοκομείο ένα δεύτερο βόλι τον βρήκε στο στόμα. Εκείνη τη στιγμή έφτανε στο χειρουργείο και ο αρχηγός, Αλέξανδρος Ρώμας. Είδε τον Μαβίλη και κατάλαβε. «Σε συγχαίρω απ' την καρδιά μου!» λέει δίνοντάς του το χέρι. Ο Μαβίλης μάζεψε τις στερνές του δυνάμεις, στάθηκε προσοχή και πήρε το χέρι του αρχηγού. Το αίμα που έτρεχε σ' όλο το δρόμο απ' τις πληγές των παρειών του πάγωνε το λαιμό του και του δυσκόλευε την αναπνοή. 

Ξεψυχώντας  τον  άκουσαν  να  ψιθυρίζει:

         «Γνώρισα πολλές τιμές και δόξες στην ζωή μου. Αυτό όμως, να  πεθάνω για την Ελλάδα, 

έ τέτοια τιμή, ποτέ δεν την περίμενα». 

         Κάποτε  η  κοιμισμένη  φυλετική  ψυχή  του  ελληνικού  λαού θα  ξυπνήσει.  Θα  είναι  η  ώρα 

 που  ο  γίγας  θα  σηκωθεί,  θα σπάσει  τις  αλυσίδες  με  τις  οποίες  τον   έχουν  δέσει,  θα  καθαρίσει  όλο  το σάπιο  απόστημα  και  θα  αναδείξει  το  μεγαλείο του  ελληνικού  λαού.  

Οι  Δαναοί  θα  γίνουν  πάλι  η  πρωτοπορία  του  ανθρώπινου  γένους.

     ΑΥΤΗ  ΕΙΝΑΙ  Η  ΜΟΙΡΑ  ΤΩΝ  ΔΑΝΑΩΝ.  Η  ΜΟΙΡΑ  ΑΥΤΗΣ  ΤΗΣ  

ΤΑΛΑΙΠΩΡΗΜΕΝΗΣ, ΠΡΟΔΟΜΕΝΗΣ  ΚΑΙ  ΥΠΕΡΗΦΑΝΗΣ  ΟΝΤΟΤΗΤΑΣ,  

ΠΟΥ  ΑΠΟΚΑΛΕΙΤΑΙ  ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ  ΛΑΟΣ.

ΖΗΝΩΝ  ΠΑΠΑΖΑΧΟΣ