ΤΟ ΝΑΥΑΓΙΟ ΤΟΥ ΙΕΡΟΥ ΑΚΡΩΤΗΡΙΟΥ (1.300 π.Χ.) ΚΑΙ Η ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ ΤΩΝ ΑΧΑΙΩΝ ΓΙΑ ΤΟΝ ΤΡΩΪΚΟ ΠΟΛΕΜΟ - EΛΛΗΝΟΓΕΝΗ ΒΑΣΙΛΕΙΑ ΚΑΙ ΛΑΟΙ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΑΣΙΑΤΙΚΗΣ ΧΕΡΣΟΝΗΣΟΥ (Ε.Α.Χ.) - Η Κιλικία Ε'

 

ΤΟ ΝΑΥΑΓΙΟ ΤΟΥ ΙΕΡΟΥ ΑΚΡΩΤΗΡΙΟΥ (1.300 π.Χ.) ΚΑΙ Η ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ ΤΩΝ ΑΧΑΙΩΝ ΓΙΑ ΤΟΝ ΤΡΩΪΚΟ ΠΟΛΕΜΟ - EΛΛΗΝΟΓΕΝΗ ΒΑΣΙΛΕΙΑ ΚΑΙ ΛΑΟΙ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΑΣΙΑΤΙΚΗΣ ΧΕΡΣΟΝΗΣΟΥ (Ε.Α.Χ.) - Η Κιλικία Δ'

 

ΤΟ ΝΑΥΑΓΙΟ ΤΟΥ ΙΕΡΟΥ ΑΚΡΩΤΗΡΙΟΥ (1.300 π.Χ.) ΚΑΙ Η ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ ΤΩΝ ΑΧΑΙΩΝ ΓΙΑ ΤΟΝ ΤΡΩΪΚΟ ΠΟΛΕΜΟ - EΛΛΗΝΟΓΕΝΗ ΒΑΣΙΛΕΙΑ ΚΑΙ ΛΑΟΙ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΑΣΙΑΤΙΚΗΣ ΧΕΡΣΟΝΗΣΟΥ (Ε.Α.Χ.) - Η Κιλικία Γ'

 

ΤΟ ΝΑΥΑΓΙΟ ΤΟΥ ΙΕΡΟΥ ΑΚΡΩΤΗΡΙΟΥ (1.300 π.Χ.) ΚΑΙ Η ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ ΤΩΝ ΑΧΑΙΩΝ ΓΙΑ ΤΟΝ ΤΡΩΪΚΟ ΠΟΛΕΜΟ - EΛΛΗΝΟΓΕΝΗ ΒΑΣΙΛΕΙΑ ΚΑΙ ΛΑΟΙ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΑΣΙΑΤΙΚΗΣ ΧΕΡΣΟΝΗΣΟΥ (Ε.Α.Χ.) - Η Κιλικία Β'

 

ΤΟ ΝΑΥΑΓΙΟ ΤΟΥ ΙΕΡΟΥ ΑΚΡΩΤΗΡΙΟΥ (1.300 π.Χ.) ΚΑΙ Η ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ ΤΩΝ ΑΧΑΙΩΝ ΓΙΑ ΤΟΝ ΤΡΩΪΚΟ ΠΟΛΕΜΟ - EΛΛΗΝΟΓΕΝΗ ΒΑΣΙΛΕΙΑ ΚΑΙ ΛΑΟΙ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΑΣΙΑΤΙΚΗΣ ΧΕΡΣΟΝΗΣΟΥ (Ε.Α.Χ.) - Η Κιλικία Α'

Η  ΚΑΤΕΧΟΜΕΝΗ  ΚΙΛΙΚΙΑ  ΣΗΜΕΡΑ 

1.515  -  2.015  μ.Χ.  

500  ολόκληρα  χρόνια  τουρκικής κατοχής της  Κιλικίας  των  Δαναών

Η  ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ  ΤΩΝ  ΕΛΛΗΝΩΝ  ΤΗΣ  ΚΙΛΙΚΙΑΣ

Στα  τέλη  του  15^ου  αιώνα η ορεινή Κιλικία έγινε Οθωμανική επαρχία.  Η   πεδινή  Κιλικία  πέρασε  στα

χέρια  των  Οθωμανών  το  1.515  μ.Χ. Κατά  την  περίοδο της Οθωμανικής αυτοκρατορίας η  Κιλικία  ήταν γνωστή ως "το βιλαέτι των Αδάνων".

Σήμερα  η  Κιλικία των  Δαναών  αποτελεί τμήμα του «τουρκικού κράτους» υπαγόμενη στο "Βιλαέτι" (=Νομαρχία) των Αδάνων(Adana) με κύριο λιμάνι τη Μερσίνα. Άλλες πόλεις σημαντικές είναι η Ταρσός (δυτικά των Αδάνων), Μοψουεστία ή Μισίς (αρχ. Μόψου Εστία), Καρά Ισαλού (αρχ.Μόψου κρήνη) και Οσμανιγέ (Osmaniye). Ανατολικά των Αδάνων και εντός του όρμου της Αλεξανδρέττας (Iskenderun) βρίσκεται το νέο λιμάνι Τζεϋχάν (Ceyhan) όπου και καταλήγουν δύο πετρελαιαγωγοί από το Ιράκ.

Μέσω πεδινής Κιλικίας διέρχεται η σιδηροδρομική γραμμή Βαγδάτης από τις Κιλίκιες πύλες προς τις Αμανικές με διακλάδωση προς Άδανα και Μερσίνη.

Το  τουρκικό  βιλαέτι των Αδάνων

    Το  παλιό  βιλαέτι  των  Αδάνων  είχε έκταση 40.000   τ.χ.   και  περιελάμβανε  τα  Άδανα, την Ταρσό, την  Μυρσίνη, το  Οσμανίγιε στα ανατολικότερα  ενώ   στο δυτικότερο σημείο βρισκόταν η  Σελεύκεια  

η  οποία  ιδρύθηκε  από  τον  Σέλευκο  Α' τον  Νικάτορα (356  - 281 π.Χ.) τον σημαντικότερο από   τους διαδόχους του Μεγάλου Αλεξάνδρου,  βασιλιά της Συρίας  (301 - 281 π.Χ.)  με πρωτεύουσα  την  Αντιόχεια,

  στον  σημερινό  Νομό  Χαμάς,    γειτονικά της  Κιλικίας.

Οι  Έλληνες  αποτελούσαν  την  πλειοψηφία  του  ντόπιου πληθυσμού  της  Κιλικίας.  Ήταν  ο  μόνος  

ντόπιος  και  νόμιμος  λαός  αυτής  της γης,  με  συνεχή  και  αδιάκοπη  παρουσία  στην  περιοχή  4.000  

χρόνων.  Οι   Έλληνες Ορθόδοξοι   δεν   αναμείχθηκαν  ποτέ  με  τους Μονοφυσίτες  Αρμένιους.

  Η μεγαλύτερη  μειονότητα  της  περιοχής  ήταν  οι Αρμένιοι. Πολλοί  Αρμένιοι σταδιακά εξισλαμίστηκαν.

Οι  υπόλοιποι  ακολουθούν  τις αρχές  της  Αρμενικής  εκκλησίας,  η  οποία  είχε  διαμορφωθεί  από  τον 

 7^ο αιώνα  μ.Χ.  με  τις  αρχές  του  Μονοφυσιτισμού,

Η  ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ  ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑ  ΤΩΝ  ΔΑΝΑΩΝ  ΤΗΣ  ΚΙΛΙΚΙΑΣ

Το  ελληνικό  εμπόριο  και  η  βιοτεχνία  έφτασαν  σε  πολύ  υψηλά επίπεδα  στην  Κιλικία, σε  μεγαλύτερο 

 βαθμό  από  οποιοδήποτε άλλο μέρος της Οθωμανικής αυτοκρατορίας.

 Στην  Κιλικία,  από  το  1.600  μ.Χ ,  είχαν  αναπτυχθεί  από  τους  ντόπιους  έλληνες,  σημαντικές 

 βιοτεχνίες.  Ιδίως  οι  ταπητουργίες  και οι  υφαντουργίες,  που  βρισκόταν  τότε  όλες   στα   χέρια  των 

 Ελλήνων  Κιλίκων, τον  19^ο  και τις  αρχές του  20ού  αιώνα,  έφθασαν σε  μεγάλα   ύψη  παραγωγής.  Τα  

ελληνικά  υφάσματα  και  οι  τάπητες  των  Δαναών  της  Κιλικίας  πωλούνταν  σε  καλές  τιμές,  από 

την  Ευρώπη  μέχρι  την  Ινδία  και  την  Ινδοκίνα.  

Μόνο  στα  Άδανα  βρισκόντουσαν  δύο  τεράστια  κλωστήρια,  τα  οποία  ανήκαν  στις οικογένειες  

Τρυπάκη  και  Συμεώνογλου.

Με  την  ίδρυση  της  πόλης  της  Μυρσίνης  (1832),  στην  θέση  που  βρισκόταν  η  αρχαία Ελληνική  

πόλη  των  Δαναών  Κιλίκων  Ζεφύριο, αναπτύχθηκε πολύ και  η  ναυτιλία,  μόνο  από  τους  Έλληνες  Κίλικες,

   Οι  Αρμένιοι δεν είχαν καθόλου καλές σχέσεις  με την ναυτιλία.  Η Μυρσίνη,  που  πήρε  το όνομα της  από  το φυτό που υπήρχε  άφθονο  στην περιοχή,  έγινε  σπουδαίο  κέντρο  ναυτιλιακών  επιχειρήσεων 

από  τους  Έλληνες  Κίλικες.  Δυστυχώς   όλα  αυτά  έγιναν  στάχτη  το  1922.

   ΟΙ  ΤΟΥΡΚΙΚΕΣ  ΑΠΟΓΡΑΦΕΣ

       Σύμφωνα με την ΤΟΥΡΚΙΚΗ  ΑΠΟΓΡΑΦΗ  του  1893,  το βιλαέτι των Αδάνων /Κιλικία είχε στα τέλη του 19ου αιώνα  403.500 κατοίκους. Οι  γνωστές  «αξιόπιστες» οθωμανικές  απογραφές  έδιναν  τους  εξής  αριθμούς:  
*170.000  ήταν Τούρκοι μουσουλμάνοι  42%
*160.000 ποσοστό περίπου 40% ήταν Αρμένιοι
*70.000 ήταν Έλληνες Ορθόδοξοι 18%

  Οι  υπολογισμοί  των  Δαναών  Κιλίκων, για  την  ίδια  εποχή  δίνουν  τους  εξής  αριθμούς:

50.000   ήταν  «Τούρκοι»  μουσουλμάνοι.  Στην  πλειοψηφία  τους  ήταν  Κούρδοι.  Οι  αυθεντικοί  Τούρκοι  ήταν  ανύπαρκτοι.  Οι τουρκικές  αρχές  μετονόμαζαν  τους  Κούρδους  σε  «ορεινούς  

Τούρκους».

100.000   ήταν  Αρμένιοι

250.000  ήταν  Έλληνες  Δαναοί  ορθόδοξοι.Την ίδια εποχή οι 4 σημαντικότερες πόλεις της Κιλικίας ήταν (κατά  τους  τούρκους):

*ΑΔΑΝΑ  με 70.000 κατοίκους κέντρο των Αρμενίων (Αρμένιοι : 40.000, Τούρκοι : 30.000, Έλληνες : 10.000)
*ΤΑΡΣΟΣ  με 30.000 κατοίκους (Αρμένιοι : 7.000, Τούρκοι : 15.000, Έλληνες : 5.000)
*ΜΕΡΣΙΝΗ  με 22.000 κατοίκους (Αρμένιοι : 1.000, Τούρκοι : 15.000, Έλληνες : 4.000).  Η  Μυρσίνη  ή  Μερσίνη  ήταν  νεώτερη πόλη και λιμάνι.   Δεν  είχε  πολλούς  Αρμένιους  γιατί  οι  Αρμένιοι  δεν  είχαν  καθόλου  καλές σχέσεις με την ναυτιλία.*ΣΕΛΕΥΚΕΙΑ  με 5.000 κατοίκους (Αρμένιοι : 1.000, Τούρκοι : 1.000, Έλληνες : 3.000)

Η  ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ  ΕΝΟΣ  ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ  ΛΑΟΥ  ΜΕ  ΙΣΤΟΡΙΑ  4.000  ΧΡΟΝΩΝ

Μετά το 1915  οι Τούρκοι ξεκίνησαν τις εκκαθαρίσεις των  Δαναών  Ελλήνων  και  των  Αρμενίων.  Με  την  

κατηγορία  της προδοσίας  υπέρ της  Ρωσίας  ο σουλτάνος Αβδούλ Χαμίτ Β'   διέταξε εκκαθαρίσεις του Αρμενικού και  του  Ελληνικού   στοιχείου της Οθωμανικής αυτοκρατορίας.  Οι  περισσότερες σφαγές έγιναν από  τους  Ντονμέδες  Νεότουρκους  του Κεμάλ,  οι οποίοι από  το 1909  είχαν πάρει το πάνω χέρι στην χώρα,  ενώ από  το  1921 με την ανατροπή του σουλτάνου, πήραν οριστικά την εξουσία.

 Η ήττα της Οθωμανικής αυτοκρατορίας στον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο έφερε τον διαμελισμό του  κράτους – τέρατος  της  ανατολικής Μεσογείου.

 Η   Κιλικία  των  Δαναών  δόθηκε αρχικά στους Ιταλούς (1916) και στην συνέχεια στους Γάλλους (1917).  

Οι  Γάλλοι  εκείνη την εποχή βρισκόντουσαν σε σκληρή σύγκρουση με τους Άγγλους στην περιοχή,  για τα πετρέλαια της Μοσούλης.

Την ίδια εποχή οι πλούσιοι Έλληνες και Αρμένιοι της Κιλικίας βρήκαν την ευκαιρία να μεταφέρουν τις περιουσίες τους στην ελεύθερη Ελλάδα. Οι  Γάλλοι  ήταν  πολύ εξασθενημένοι  και  αναγκάστηκαν  το  

1921  να αποχωρήσουν  από  την  Κιλικία  των  Δαναών,  παραδίδοντας  στους Ντονμέδες  Κεμαλιστές, όχι μονάχα τα εδάφη της Κιλικίας αλλά και  όλο  τον  οπλισμό  τους.  Τα  ισχυρά, για τα εποχή τους,   Γαλλικά 

 όπλα τα   χρησιμοποίησαν  οι  Ντονμέδες  Κεμαλιστές  με τον καλύτερο τρόπο  το  1922  για την εκδίωξη των  Ελλήνων  από  τις  πατρογονικές  τους εστίες.

Η  ΕΞΕΛΙΞΗ  ΤΩΝ  ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ  (1.916 – 1.922).

Κατά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο η τύχη της Κιλικίας και των λοιπών χωρών της Τουρκίας εξαρτήθηκαν από διαδοχικές συμφωνίες μεταξύ των Μεγάλων Δυνάμεων που ήταν και οι ακόλουθες: Το 1916 η Κιλικία αναγνωρίστηκε ως Ιταλική ζώνη ενώ το 1917 ως Γαλλική. Αργότερα με τη Συνθήκη των Σεβρών αποσπάσθηκε της επιρροής της Γαλλίας αποδιδόμενη στην Τουρκία. Αλλ΄ όμως ηΓαλλία δια του από Σεβάστεια πληρεξούσιού της κ. Πικό σε ιδιαίτερη συνεννόηση με τον Μουσταφά Κεμάλ είχε προχωρήσει σε συνθήκη με όρους που η μεν Γαλλία παραιτούνταν της Κιλικίας υπέρ της Τουρκίας, ο δε Μουσταφά Κεμάλ αναγνώριζε τους Γάλλους διπλωμάτες της περιοχής.

Η Γαλλία το έπραξε αυτό επειδή η Αγγλία από το Σεπτέμβριο του 1919 είχε ήδη αρχίσει την απόσυρση 24 Ταγμάτων προς τηνΜοσούλη που τον ίδιο καιρό απεκαλύφθησαν και τα κοιτάσματα πετρελαίου. Από την άλλη ο Μουσταφά Κεμάλ είχε αντιληφθεί τις μεταξύ των Δυνάμεων έριδες και στράφηκε κατά των Γάλλων στην Κιλικία και Συρία. Ο Γάλλος στρατηγός Γκουρώ μετέφερε στην Κυβέρνησή του την εξέλιξη των πραγμάτων αλλά έλαβε από τον Κλεμανσώ τη διαταγή "η αντικατάσταση να γίνει αμέσως τιθέμενου ενός Γάλλου πανταχού όπου υπάρχει εις Άγγλος, όπως στην αντικατάσταση ενός σκοπού"

Με αυτές τις συνθήκες το Φθινόπωρο του 1919 ελάχιστες γαλλικές δυνάμεις διασπάρθηκαν. Οι συγκοινωνίες ήταν στη χώρα σπάνιες. Ο ανεφοδιασμός των στρατιωτικών τμημάτων δύσκολος. Έτσι ο επερχόμενος χειμώνας επέδρασε ολέθρια τόσο στην υγεία των Γάλλων όσο και στο ηθικό τους. Προκειμένου να αντιμετωπίσει την κατάσταση, ο στρατηγός Γκουρώ προσπάθησε να συγκροτήσει ένοπλα τμήματα από Αρμένιους. Αυτό εξώθησε το φανατισμό των Κούρδων της περιοχής κατά των "μισητών απίστων" Αρμενίων. Αλλά και ο Εμίρης Φεϋζάλ στη Συρία δεν ήταν και τόσο φιλικός στους Γάλλους. Σ' αυτή την κατάσταση η Γαλλία άφησε τους αντιπάλους της να ενισχύονται από το κεμαλικό στρατό προχωρώντας στην απόλυση των κληρωτών 1918.

Έτσι επί μετώπου 400 χλμ από Μερσίνα μέχρι Ούρφα (Έδεσσα) τα εγκατασταθέντα γαλλικά τάγματα υπέστησαν αιματηρές ήττες. Από 21 Ιανουαρίου μέχρι 9 Φεβρουαρίου 1921 τα εγκλωβισμένα και πολιορκούμενα στο Μαράς γαλλικά τάγματα αναγκάστηκαν να παραδοθούν. Τον δε Απρίλιο του 1921 δύο γαλλικά τάγματα συντρίφτηκαν στην Αϊντάμπ. Τον Αύγουστο (1921) ο στρατηγός Γκουρώ εισηγήθηκε και προέτρεπε επανειλημμένα την Κυβέρνησή του για την εκμετάλλευση της από Σαγγάριο - Άγκυρα Ελληνικής εκστρατείας. Εκείνη όμως αρνήθηκε κάθε παρέμβαση και προτίμησε να συνάψει στις 20 Οκτωβρίου 1921 στην Άγκυρατην καλούμενη Συνθήκη του Φραγκλέν Μπουγιόν (από το όνομα του Γάλλου αντιπροσώπου).

Κατά την αποχώρηση του, ο γαλλικού στρατός πούλησε στους Τούρκους (σχεδόν χάρισε) αξιόλογο πολεμικό υλικό όπως αεροπορικό υλικό, πυροβόλα, όπλα, πυρομαχικά κλπ με τα οποία ενισχύθηκε σημαντικά ο έναντι του ελληνικού μετώπου στηΜικρά Ασία συγκεντρωμένος κεμαλικός στρατός.

Μετά τη Συνθήκη της Λωζάνης, Οκτώβριος 1922, διακανονίστηκαν και τα προς Συρία όρια της Τουρκίας καθώς και η ακώλυτη χρησιμοποίηση της σιδηροδρομικής γραμμής: Οσμαγιέ - Μουσλίμ - Χαράμ - Νισεμπίν (Μοσούλης).

ΟΙ  ΣΦΑΓΕΣ  ΤΩΝ  ΔΑΝΑΩΝ  ΤΗΣ  ΚΙΛΙΚΙΑΣ

 Με την συνθήκη της Λωζάνης  (1924)  και την ανταλλαγή των πληθυσμών η Κιλικία  των  Δαναών  

εκκαθαρίστηκε οριστικά  από  τους  Έλληνες  και  τους  Αρμένιους.  Στην  πανάρχαια  Ελληνική  γη  

παρέμειναν μόνο  οι  «Τούρκοι»  και  οι  Κούρδοι. 

Από  τους  300.000  Έλληνες  της  Κιλικίας  το  1923,  μόνο  20.000  κατάφεραν  να  φθάσουν  ζωντανοί  

στην  ελεύθερη  Ελλάδα.  Από  τους υπόλοιπους  Δαναούς  Κίλικες  πάνω  από  120.000  δολοφονήθηκαν  

με  άγριο  τρόπο  από  τους  Ντονμέδες  Κεμαλιστές,  ενώ    παραπάνω από  150.000  εγκλωβίστηκαν  στην  

Κιλικία  δηλώνοντας  στην  συνέχεια  μουσουλμάνοι  Αλεβίτες.

         Μία  μαύρη  σελίδα  της  σύγχρονης ιστορίας  του  Ελληνικού  λαού  άρχισε  από  την  Κιλικία  

των  Δαναών.  Την   20ή  Ιουλίου  1974, 40.000 Τούρκοι  στρατιώτες,  ξεκίνησαν  από  τον  ναύσταθμο  

της  Αλεξανδρέττας  της  Κιλικίας,  για   να  πραγματοποιήσουν  την   απόβαση στην  Κυρήνεια  της  Κύπρου.

Οκτώβριος 1924. Πρόσφυγες από την Καισαρεία και την Κιλικία, που αποβιβάσθηκαν στην Κέρκυρα.  Αθήνα, Φωτογραφικό Αρχείο Πολεμικού Μουσείου.

    Πριν  91  χρόνια,  ένα  ζωντανό  και  πανάρχαιο  κομμάτι  του  Ελληνικού  λαού,  έχασε  την  

πατρίδα  του.  Οι  Έλληνες  της Κιλικίας  που  γλύτωσαν  από  τις  σφαγές,  οι  

μοναδικοί  νόμιμοι  

ιδιοκτήτες  αυτής  της  γης,  διώχθηκαν  από  τα  σπίτια  τους  και τα  πατρογονικά  χώματά  τους.  

Ένας  λαός,  με  μια  αδιάκοπη  δημιουργική  ιστορία  4.000  χρόνων,  έσβησε  

οριστικά.-     

 

Ζ.   ΠΑΠΑΖΑΧΟΣ