ΟΙ «ΕΛΛΗΝΕΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ» ΚΑΤΕΣΤΡΕΨΑΝ ΚΑΙ ΤΗΝ ΣΧΟΛΗ ΕΥΕΛΠΙΔΩΝ. ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΙ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΕΥΕΛΠΙΔΕΣ ΣΕ ΔΙΕΘΝΗ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΟ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟ ΣΤΙΣ ΗΠΑ. ΓΙ ΑΥΤΟ ΕΧΟΥΜΕ ΣΗΜΕΡΑ ΤΕΤΟΙΟΥΣ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΟΥΣ ΗΓΗΤΟΡΕΣ;

  

ΟΙ ΝΕΟΕΛΛΗΝΕΣ ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΠΟΛΕΜΗΣΟΥΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΤΟΥΣ. ΜΠΑΙΝΟΥΝ ΣΤΗΝ ΣΧΟΛΗ ΕΥΕΛΠΙΔΩΝ (ΣΤΑ ΣΩΜΑΤΑ - ΦΙΛΙΠΠΙΝΕΖΕΣ ΛΑΘΡΟΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ - ΟΧΙ ΣΤΑ ΜΑΧΙΜΑ ΟΠΛΑ), ΓΙΑ ΝΑ ΓΙΝΟΥΝ ΔΗΜΟΣΙΟΙ ΥΠΑΛΛΗΛΟΙ ΝΑ ΑΡΜΕΓΟΥΝ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ.

 

ΟΙ ΝΕΟΕΛΛΗΝΕΣ, Ο ΛΑΟΣ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ Ο ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΣ ΣΕ ΕΞΥΠΝΑΔΑ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ, ΜΕ ΜΕΣΟ ΔΕΙΚΤΗ ΕΥΦΥΪΑΣ 92.

 

Πτωχή  επίδοση των Ευελπίδων στον Διαγωνισμό Στρατιωτικών Δεξιοτήτων του West Point.  

Από Σάββας Δ. Βλάσσης,  Doureios 

ΣΤΑ ΣΚΟΠΙΑ Ο ΑΡΧΗΓΟΣ ΓΕΕΘΑ. ΕΓΙΝΕ ΑΝΑΚΡΟΥΣΗ ΤΩΝ ΕΘΝΙΚΩΝ ΥΜΝΩΝ; ΚΑΘΗΣΕ ΠΡΟΣΟΧΗ ΚΑΙ ΧΑΙΡΕΤΙΣΕ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΑ ΤΟΝ ΕΘΝΙΚΟ ΥΜΝΟ ΤΩΝ ΣΚΟΠΙΩΝ ΚΑΙ ΤΗΝ ΣΗΜΑΙΑ ΤΟΥΣ (ΠΑΡΑΛΛΑΓΗ ΤΟΥ ΑΣΤΡΟΥ ΤΗΣ ΒΕΡΓΙΝΑΣ); ΟΙ ΠΡΟΔΟΤΕΣ ΤΣΙΠΡΑΣ ΚΑΙ ΑΠΟΣΤΟΛΑΚΗΣ ΣΤΕΚΟΝΤΑΙ ΠΡΟΣΟΧΗ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΟΝ «ΕΘΝΙΚΟ» ΥΜΝΟ ΤΩΝ ΣΚΟΠΙΩΝ ΚΑΙ ΗΔΟΝΙΖΟΝΤΑΙ ΚΙΟΛΑΣ ΓΙ ΑΥΤΟ (ΛΕΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΧΩΝΟΥΝ ΕΝΑ ΠΑΛΟΥΚΙ ΣΤΟΝ ΠΡΩΚΤΟ). ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΟΙ ΠΟΣΟ ΘΑ ΞΕΦΤΙΛΙΣΤΟΥΝ ΠΙΑ, ΧΑΙΡΕΤΩΝΤΑΣ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΑ ΤΟΝ «ΕΘΝΙΚΟ» ΥΜΝΟ ΤΩΝ ΣΚΟΠΙΩΝ;   

   ΕΛΛΗΝΕΣ  ΕΥΕΛΠΙΔΕΣ  ΠΟΥ  ΔΕΝ  ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ  ΟΥΤΕ  ΤΟ  ΟΠΛΟ  ΝΑ  ΚΡΑΤΟΥΝ.  Εντελώς λάθος και επικίνδυνη “λαβή” με το χέρι υποστηρίξεως, κατά την βολή με αραβίδα. Ο δείκτης του χεριού βρίσκεται στην οπή εξαγωγής καλύκων.

 Μεταξύ 12-13 Απριλίου διεξήχθη ο ετήσιος Διαγωνισμός Στρατιωτικών Δεξιοτήτων Sandurst 2019 που πραγματοποιεί η Στρατιωτική Ακαδημία του Ουέστ Πόιντ των ΗΠΑ. Στην φετινή διοργάνωση συμμετείχαν 49 ομάδες στρατιωτικών ιδρυμάτων, εκ των οποίων 14 ομάδες από 13 σχολές ξένων χωρών, μεταξύ των οποίων, για πρώτη η Ελλάδα με 11 σπουδαστές της Στρατιωτικής Σχολής Ευελπίδων. Συνολικώς, 539 σπουδαστές στρατιωτικών σχολών έλαβαν μέρος. 

Δυστυχώς, η ελληνική παρουσία ήταν τέτοια που οδήγησε στην τελική κατάταξη της 48ης θέσεως.

Ο κάλυκας εξάγεται δίπλα κυριολεκτικώς από τον δείκτη του χεριού υποστηρίξεως του Ευέλπιδος.

Από πλευράς διαγωνισμού, αυτός έχει διάρκεια 36 ωρών. 

Συνολικώς καλύπτονται 30 μίλια (48 χλμ.) περίπου, εκ των οποίων 12 μίλια (20 χλμ.) την πρώτη ημέρα, 6 μίλια (10 χλμ.) κατά την διάρκεια της νυκτός και άλλα 12 μίλια (20 χλμ.) την δεύτερη ημέρα. Οι διαγωνιζόμενοι φέρουν φόρτο 20,5 κιλά τουλάχιστον.

Τα αντικείμενα στα οποία διαγωνίστηκαν οι ομάδες, αφορούσαν:

• Φυσική κατάσταση.
• Χρονομετρημένη πορεία.
• Βολή με πιστόλι.
• Βολή με βομβιδοβόλο Μ203.
• Χειρισμός λέμβου εφόδου Zodiac.
• Προσανατολισμός.
• Βολή με αραβίδα Μ4Α1.
• Αντίδραση ηγήτορος.
• Κλήση πυρών.

 

 

Διαδικασίες ρυθμίσεως του ατομικού οπλισμού στο πεδίο βολής.

Η διαδικασία δοκιμάζει τον βαθμό αφομοιώσεως στρατιωτικών δεξιοτήτων σε ατομικό και ομαδικό επίπεδο. Σύμφωνα με έναν εκ των οργανωτών, «ο διαγωνισμός διδάσκει τους σπουδαστές την ψυχοσωματική αντοχή, την επιμονή και την πειθαρχεία που απαιτούνται για την ομαδική εργασία προκειμένου να επιτευχθεί η αποστολή». 

Οι Ευέλπιδες εμφανίσθηκαν να υστερούν σοβαρά σε αυτά, έναντι των ξένων συναδέλφων τους.

Κάθε συμμετοχή σε ξένο περιβάλλον, ιδίως όταν είναι πρωτόγνωρη, συνοδεύεται από δυσκολίες, όπως η δυσκολία της συνεννοήσεως λόγω γλώσσας και των αντιλήψεων που επικρατούν ως προς τις διαδικασίες, τις απαιτήσεις και τα κριτήρια. Είναι δεδομένο λοιπόν ότι η διάκριση είναι δύσκολη υπόθεση.

Η χαμηλή κατάταξη όμως της ελληνικής ομάδος, είναι χαρακτηριστική επειδή και η ομάδα της Δανίας ήταν η πρώτη φορά που συμμετείχε στον συγκεκριμένο διαγωνισμό αλλά κατετάγη στην 20ή θέση ενώ και στα επιμέρους αντικείμενα, ήλθε 3η στην Κλήση Πυρών. Αντιθέτως, η ελληνική ομάδα δεν εμφανίστηκε στην πρώτη πεντάδα, σε κανένα αντικείμενο.

Είναι αυτονόητο ότι η συμμετοχή στον διαγωνισμό ή και σε άλλες ανάλογες δραστηριότητες, πρέπει να συνεχιστεί, διότι τα οφέλη είναι προφανή όχι μόνο για τους συμμετέχοντες αλλά και για την σχολή τους, στην οποία θα μεταφέρουν τις εμπειρίες που απέκτησαν.

Επειδή η συμμετοχή στον διαγωνισμό ήταν μία μεγάλη ευκαιρία και είναι δεδομένο ότι από πλευράς προετοιμασίας οι σπουδαστές της ΣΣΕ έχουν το μικρότερο μερίδιο ευθύνης, η κτηθείσα εμπειρία πρέπει να αποτελέσει ερέθισμα για γόνιμο προβληματισμό των εκπαιδευτών και διοικητών. 

Αλλά προβληματισμό και της ηγεσίας, ως προς το αν τελικώς ο τρόπος διδασκαλίας επί των στρατιωτικών αντικειμένων, τόσο στην ΣΣΕ όσο και στην Σχολή Μονίμων Υπαξιωματικών, γίνεται με σύγχρονο τρόπο ή είναι ξεπερασμένος και επιδερμικός. Παρέχουν δηλαδή οι ΣΣΕ και ΣΜΥ ουσιαστική στρατιωτική εκπαίδευση που ανταποκρίνεται στις σύγχρονες συνθήκες, τουλάχιστον όπως τις αντιλαμβάνονται και τις καταγράφουν οι Σύμμαχοί μας μέσα από την συνεχή πολεμική εμπειρία; Είναι γνωστό ότι η ακαδημαϊκή εκπαίδευση είναι ένα πολύ σοβαρό κεφάλαιο για κάθε στρατιωτικό. Αλλά οι παραγωγικές σχολές σε πρώτη φάση προορίζονται να αποδίδουν ηγήτορες που με την ομάδα ή την διμοιρία θα πρέπει να μπορούν να καταλάβουν ένα ύψωμα. Πολύ αργότερα, κάποιοι πολύ λίγοι, γίνονται Αρχιστράτηγοι.

 

 Η ομάδα των Ευελπίδων είχε εφοδιασθεί με καινούργια ατομικά υλικά Ειδικών Δυνάμεων αλλά το ενδιαφέρον της ηγεσίας για τον εξοπλισμό του στρατιώτη είναι πολύ χαμηλό.

ΣΗΜΕΙΩΣΗ  Ζ.Π.:  Η  ομάδα  του  στρατού της  Δανίας  που  "ήταν η πρώτη φορά που συμμετείχε στον συγκεκριμένο διαγωνισμό αλλά κατετάγη στην 20ή θέση ενώ και στα επιμέρους αντικείμενα, ήλθε 3η στην Κλήση Πυρών. Αντιθέτως, η ελληνική ομάδα δεν εμφανίστηκε στην πρώτη πεντάδα, σε κανένα αντικείμενο".

ΜΠΡΑΒΟ  ΜΑΣ.  Η  Δανία  στην  20ή  θέση,  που  ο  στρατός  της  δεν  πολέμησε  ποτέ  τα  τελευταία  300  χρόνια. Ο  στρατός  του  Τσίπρα,  του  Καμμένου,  του  Αποστολάκη  και  των  λοιπών  κακούργων  και  προδοτών  στην  48η  στους  49.  Άριστοι  ευέλπιδες.  Δεύτεροι  από  το  τέλος.

Στην  Σχολή  Ευελπίδων  φαίνεται  ότι  δεν  διδάσκουν  σήμερα  την  σκληρή  τέχνη  των  όπλων.  Τους  διδάσκουν  όμως,  επίσημα,  μαρξιστική  κοινωνιολογία,  πολυπολιτισμικότητα,  "αντιφασιστική"  προπαγάνδα,  "αντιρατσιστική"  ιδεολογία,  κατάργηση  των  φύλων  και  τον  "αντιεθνικισμό"  του  Αποστολάκη. Τέτοια  μαθήματα,  ούτε  ο  στρατός  της  Βόρειας  Κορέας  δεν  διδάσκεται.  Σε  λίγο  οι  ινστρούχτορες  θα  αρχίσουν  να  διδάσκουν  στην  σχολή  ευελπίδων  χορό,  πιάνο,  γαλλικά,  μόδα  και  καθαρισμό  τουαλετών  λαθρομεταναστών,  γιατί  για  εκεί  τους  προορίζουν.  Πραγματικές  αρσακειάδες...

ΖΗΝΩΝ  ΠΑΠΑΖΑΧΟΣ 

Υ.Γ.

 

Περί Sandhurst…

Δούκας Γαϊτατζής

16 Απριλίου 2019,  Προέλαση

Γράφει ο ‎Βασίλης Καραβίδας‎*

Παρά τα πικρόχολα σχόλια μας, τόσο όταν κυκλοφόρησε η είδηση της συμμετοχής Σπουδαστών της ΣΣΕ στο διεθνή διαγωνισμό του West Point, όσο και μετά την ανακοίνωση της τελικής κατάταξης, σίγουρα το όλο θέμα προσφέρεται για εξαγωγή συμπερασμάτων (υπό τη μορφή αυτού που οι δυτικοί αποκαλούν after action review και όχι με την Ελληνικής νοοτροπίας – και άσχημης χροιάς – κριτική) και διόρθωσης κακώς κειμένων.

Έχουν παρέλθει 22+ χρόνια απο τότε που βγήκα απο μια άλλη παραγωγική σχολή, τη ΣΜΥ και φυσικά μη έχοντας εικόνα του τρόπου εκπαίδευσης (πέρα απο τις φωτογραφίες που δημοσιεύει η Υπηρεσία ανα τακτά χρονικά διαστήματα), δεν μπορώ να εκφέρω ξεκάθαρη άποψη για το επίπεδο εκπαίδευσης. Το ίδιο φυσικά ισχύει και για συναδέλφους που έχουν αποφοιτήσει απο τη ΣΣΕ εδώ και χρόνια, και σε μεγαλύτερο βαθμό για όσους δεν έχουν πάει καν σε κάποια στρατιωτική σχολή. Ασφαλώς με την τελευταία αποστροφή δεν θέλω να προσβάλλω κάποιον, απλά διάβασα στο Twitter πάρα πολλά σχόλια απο άσχετους με το αντικείμενο (ακόμη και απο τον κύριο Θάνο Τζήμερο), στα οποία μόνο αρνητική κριτική ασκείται, χωρίς καν μια πρόταση βελτίωσης, κάποια έστω και μικρή αλλαγή που πρέπει να γίνει για να βελτιωθούμε. Και όλοι μας επιθυμούμε να υπάρξει βελτίωση. Πρώτα απ’ όλα εμείς τα στελέχη, που η Υπηρεσία είναι το δεύτερο σπίτι μας και έπειτα όλοι οι υπόλοιποι που πραγματικά νοιάζονται για τις Ένοπλες Δυνάμεις. Και αυτή η βελτίωση, λυπάμαι που το λέω, αλλά δεν είναι πολιτικό θέμα. Καμία πολιτική ηγεσία δεν μπορεί να μας πει πως θα εκπαιδευτούμε καλύτερα.

Μιας και στην ομάδα ασχολούμαστε με τα ατομικά υλικά, ας ξεκινήσουμε απο εδώ. Η γνωστή παροιμία για τα ράσα που δεν κάνουν τον παπά, επαληθεύτηκε πλήρως. Όσο καλό κράνος, εξάρτυση, σακίδιο, όπλο και αν δώσεις σε κάποιον, χωρίς την τριβή με αυτά, είναι απλό βάρος. Θα πει κανείς »κάτσε ρε Καραβίδα, αν τα υλικά δεν έχουν αξία, γιατί τα αναλύουμε τόσο?».
Όσο πιο σύγχρονο υλικό έχει κάποιος στρατιώτης, τόσο πιο σύγχρονη θα είναι και η εκπαίδευση του. Αν το μόνο αδιάβροχο που διαθέτεις είναι το πόντσο, η μόνη τακτική κίνηση που θα κάνεις υπό βροχή, θα είναι η λούφα. Αν το μόνο που μεταφέρεις στο Μ71 είναι εσώρουχα, ξυριστικά και αγγεία εστίασης, ποτέ δε θα μάθεις τι ουσιαστικά είναι ο φόρτος μάχης. Αν βλέπεις ασύρματο μια στο τόσο, ποτέ δεν θα μάθεις να τον χειρίζεσαι, να δημιουργείς δίκτυα επικοινωνιών, να χρησιμοποιείς κανόνες εκμεταλλεύσεως, να χρησιμοποιείς φωνητικό αλφάβητο, να μάθεις να μιλάς στο δίκτυο μόνο όταν πρέπει. Αν το μόνο υλικό Α΄βοηθειών είναι ο ληγμένος από το 1945 επίδεσμος, ποτέ δεν θα μάθεις πρώτες βοήθειες. Και μπορούμε δυστυχώς να συνεχίσουμε με πολλά τέτοια παραδείγματα.

Φυσικά καλό και σύγχρονο υλικό με τρόπους εκπαίδευσης παμπάλαιους και μη ρεαλιστικούς, είναι δώρο άδωρο. Και εκεί περνάμε στο κομμάτι »νοοτροπία». Κλήση πυρών πυροβολικού, κλήση αεροπορικής υποστήριξης, αγώνα σε κατοικημένους τόπους, διαβίωση και επιβίωση στο ύπαιθρο, βολές μάχης ταχείας αντίδρασης, τακτικές μικρών κλιμακίων (για να αναφέρουμε μερικά πιο »σύγχρονα» αντικείμενα) πρέπει να ξέρουν όλοι. ΟΛΟΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ ΑΠ’ ΟΛΑ! Και πρέπει να τα διδαχθούν σωστά, απο προσωπικό που πραγματικά γνωρίζει, γιατί αν το μάθεις λάθος την πρώτη φορά, μετά θα πασχίζεις μια ζωή να το κάνεις σωστά. Αναρωτιόμαστε για το πτωχό επίπεδο των κληρωτών, παραβλέποντας το γεγονός πως στα ΚΕΝ (και τώρα στα ΣΥΠΟ), την αρχική τους εκπαίδευση αναλαμβάνουν νεοτοποθετημένοι Ανθλγοί και Μ. Λχιες, προσωπικό δηλαδή με λίγη εμπειρία και παραστάσεις. Την εκπαίδευση πρέπει να τη διεξάγει ο πραγματικός γνώστης του αντικειμένου, ας είναι και Δεκανέας. Και να είναι συνεχής, όχι 2-3 ώρες και πάμε γι’ άλλα. Θυμάμαι στο JMRC την εκπαίδευση να τη διεξάγει ο Αμερικανός Λχιας, με τον Ανχη απο δίπλα να μην επεμβαίνει καθόλου….γιατί ο Λχιας έβγαζε φάλαγγες στο Ιρακ και ήξερε τι θα πει αυτοσχέδιος εκρηκτικός μηχανισμός και ενέδρα.

Ας μην πλατειάσω. Προς τα στελέχη και τους εφέδρους με ανήσυχο πνεύμα που διαβάζουν αυτές τις γραμμές, μελετήστε…μελετήστε όσο δεν πάει. Έχουμε όλη τη γνώση στα ακροδάχτυλα μας (διαδίκτυο) άμεσα προσβάσιμη και δωρεάν. Βγείτε έξω και κάντε δοκιμές. Ακούστε κάθε άποψη ανθρώπων που ξέρουν, συζητείστε μαζί τους. Μόνο εμείς μπορούμε να διορθώσουμε τα προβλήματα μας.

*O Βασίλης Καραβίδας είναι διαχειριστής της ομάδας «ΑΝΑΛΑΒΑΤΕ! ΑΡΜ!» στο Facebook.

Λευτερης Πανουσης

Ροζοκόκκινος στρατός, για γέλια [Και για κλάματα...]

Όταν φωνάζουμε εμείς οι λιγοστοί εναπομείναντες Έλληνες, ότι είναι εγκληματικό [για να μην πω "προδοτικό", να καταντάς τους στρατιωτες σου καθαρίστριες των λαθρέποικων, μας αποκαλούν φασιστες!
Καλά και σε χαιρετάω...

Ιδού τα αποτελέσματα.
Στον διεθνή "διαγωνισμό στρατιωτικών δεξιοτήτων" της περίφημης στρατιωτικής ακαδημίας West Point των ΗΠΑ, οι δικοί μας ευέλπιδες, βγήκαν 48οι επί 49 συμμετεχόντων.
Προτελευταίοι δηλαδή.
Κι όχι μόνον αυτό αλλά φτάσανε να γελάνε με τον ροζοκόκκινο στρατό των αποστολάκηδων και των κλαμένων, μέχρι και οι κάμπιες στα δέντρα του Λευκού Οίκου... 

Πως το λέγαμε να ιδείς, εκεί, στις παλιές Ειδικές Δυνάμεις;
Α, ναι...
"Μοδίστρες" μας κατάντησαν οι ροζοκοκκινες λιλίκες...

Εμ' βέβαια...
Όταν μετατρέπεις τον φαντάρο σε πλύστρα των λαθρέποικων και τον αξιωματικό σε ορντινάντσα του αλλαχουακμπαρίστα, αυτόν τον στρατό θα λάβεις. Για να μην πω κουβέντα για το αλβαναριό, που έχουνε μαζώξει στο στράτευμα, εν είδει πέμπτης φάλαγγας σε πιθανό μελλοντικό πόλεμο.
Κι όχι τίποτε άλλο...
Αλλά βλέπεις ο νεοέλληνας έχει περί πολλού τον ελληνικό στρατό. Ο κοσμάκης φαντασιώνεται ότι οι σημερνοί αξιωματικοί και στρατιώτες, είναι του ιδίου επιπέδου, όπως στον καιρό του Μεταξά.
Ναι - μ' αυτό το πλευρό να κοιμόμαστε...

Αποστολάκηδες, καρανίκες και τσιπρουλίνοι, έχουνε διαλύσει ΚΑΙ το στράτευμα, όπως έχουνε διαλύσει όλη τη χώρα. 

Άλλωστε για τον στρατό, δεν έχω καμία αμφιβολία, ότι τα αφεντικά τους, τους έδωκαν πρώτη ντιρεκτίβα, να τον διαλύσουν πριν από κάθε τι άλλο.
Και φυσικά το κατάφεραν, όπως κατάφεραν και το ανήκουστο, να φέρνουν στο διπλανό διαμέρισμα της κάθε μίας Ελληνίδας [ασχέτως φύλου] τριάντα αφροασιάτες κι αυτή να λέει: "ευχαριστώ - επιτέλους θα δούνε χαρά τα σκέλια μας..."

Μωρε, κάτι δίκιο έχει αυτός ο γαλάζιος καθηγητής, που μας λέγει "τουρκόσπορους"
Ρε μέχρι και οι μοδίστρες οι Δανοί μας ξεπεράσανε, στο ντουφεκίδι και μεις εδώ τρέχουμε να ψηφίσουμε "ευρωβουλεύτριες", με κάτι βυζάρες - να!
Τι να τον κάμνωμεν άλλωστε τον στρατό;
Εμείς και τα σύνορα μας έχουμε ανοιχτά και τα πόδια μας. Το πολύ-πολύ, εξόν από τουρκόσπορους, να αποχτήσουμε λίαν συντόμως και σλαβοοαφροασιατόσπορους.
Καλύτερα.
Θα λύσωμε και το δημογραφικό μας [εξόν από το σεξουαλικό μας]

Τί αποκάλυψε η “καμπάνα” των Ευελπίδων στο West Point;

Savvas Vlassis

Doureios 

Η πρόσφατη συμμετοχή για πρώτη φορά ομάδος Ευελπίδων σε διαγωνισμό δεξιοτήτων προηγμένου επιπέδου στις ΗΠΑ, αποκάλυψε κάτι που ενώ είναι αισθητό από την πλειοψηφία των μονίμων στελεχών, αντιμετωπίζεται περίπου αδιάφορα. Όπως αναφέραμε στο αρχικό μας σημείωμα, την μικρότερη ευθύνη για την χαμηλή επίδοση φέρουν οι Ευέλπιδες, που με ζήλο ενεπλάκησαν εθελοντικώς στην πρόκληση. Δεδομένου ότι το περασμένο έτος, ομάδα εκπαιδευτών της ΣΣΕ είχε μεταβεί στις ΗΠΑ προκειμένου να παρακολουθήσει την διαγωνιστική διαδικασία, να την “μελετήσει” και να προετοιμάσει αναλόγως την ελληνική ομάδα, είναι σαφές ότι υπάρχει ένα δομικό σφάλμα στον όλο μηχανισμό.
Η ευθύνη του Αρχηγού της Σχολής είναι μεγάλη, επειδή οφείλει να αναδείξει στους προϊσταμένους του συγκεκριμένα και ολοκληρωμένα, τις ελλείψεις στην εκπαίδευση που εντοπίσθηκαν. Όλοι οι συμμαθητές του πρέπει να τον βοηθήσουν σε αυτό. Οι δε προϊστάμενοι και η Διοίκηση της Σχολής, έχουν την ακόμη μεγαλύτερη ευθύνη να εργαστούν με την δέουσα προσοχή και να δώσουν την λύση, η οποία θα πρέπει να ξεκολλήσει πραγματικά την αντίληψη περί στρατιωτικής εκπαιδεύσεως όχι μόνο στην ΣΣΕ αλλά συνολικώς στον Ελληνικό Στρατό.
Παρακάτω, στέλεχος του Ελληνικού Στρατού “ερμηνεύει” την εμπειρία στο West Point, αναδεικνύοντας τις διαστάσεις του προβλήματος, ώστε να προκύψει μια παραγωγική διαδικασία προβληματισμού και αναλήψεως πρωτοβουλιών από τους επαΐοντες. Η εμπειρία, πρέπει να καταστεί αντιληπτή ως μια μεγάλη ευκαιρία.

Περί εκπαίδευσης ενηλίκων, εκπαίδευσης των εκπαιδευτών και άλλα “ανούσια”
Επέστρεψαν πριν λίγες ημέρες από τις ΗΠΑ οι Ευέλπιδες που αποτελούσαν την ομάδα της χώρας μας που συμμετείχε στον Διαγωνισμό Στρατιωτικών Δεξιοτήτων Sandhurst 2019 της Στρατιωτικής Ακαδημίας του West Point. Η συμμετοχή τους δεν συνοδεύτηκε από κάποια επιτυχημένη εμφάνιση αλλά αντίθετα κατέλαβαν την προτελευταία θέση. Τι μπορεί να φταίει γι αυτό;
Ξεκινώντας, πρέπει οπωσδήποτε να δεχθούμε ότι μέχρι την αποφοίτησή τους από την ΣΣΕ, είναι εξ ορισμού εκπαιδευόμενοι και υπεύθυνοι για την αποτυχία τους δεν μπορεί να είναι άλλοι παρά το σύστημα εκπαίδευσής τους γενικότερα και οι εκπαιδευτές τους ειδικότερα! Τι εννοούμε περί συστήματος εκπαίδευσης; Ο Ανθυπολοχαγός απόφοιτος της ΣΣΕ, θα τοποθετηθεί ως πρώτη μετάθεση σε μονάδα του Όπλου/ Σώματός του, σε καθήκοντα Διμοιρίτη. Πόσα από τα 4 χρόνια φοίτησής του αναλώνονται στην εκπαίδευσή του για αυτά τα καθήκοντα (σύστημα εκπαίδευσης); Και ποιοι, με τι εμπειρία και με ποια επιπλέον μετεκπαίδευση, αναλαμβάνουν να τον εκπαιδεύσουν σε αυτά τα καθήκοντα (εκπαιδευτές);
Η απάντηση στις παραπάνω ερωτήσεις, δυστυχώς μόνο λύπη μπορεί να προκαλέσει! Ο Εύελπις προετοιμάζεται για τα καθήκοντα που θα αναλάβει ως Ανώτατος Αξιωματικός και μόνο. Μάλιστα, επειδή αυτό θα συμβεί μετά από 30 χρόνια, η όποια προετοιμασία είναι ανώφελη διότι μέχρι τότε ο Στρατός στον οποίο θα υπηρετεί και η τεχνολογική πραγματικότητα θα είναι τελείως διαφορετικά από αυτά που τον εκπαιδεύουν!
Έχουμε λοιπόν έναν πρόθυμο νέο που εκπαιδεύεται επί 4 έτη στην ΣΣΕ και ένα επιπλέον έτος στο βασικό Σχολείο του Όπλου/ Σώματος στο οποίο θα τοποθετηθεί και ο οποίος μετά από 5 συναπτά έτη στρατιωτικής εκπαίδευσης, δεν γνωρίζει πως να ασκεί διοίκηση! Επειδή μάλιστα οι ανώτεροί του το γνωρίζουν αυτό, άλλωστε το ίδιο μονοπάτι ακολούθησαν στην εκπαίδευσή τους, φροντίζουν η πρώτη μετάθεσή του να μην είναι σε μονάδα αλλά σε Κέντρο Εκπαίδευσης Νεοσυλλέκτων! Όπου για 2 επιπλέον έτη, αντί οι στρατιώτες να εκπαιδεύονται από τον εκπαιδευτή τους Ανθυπολοχαγό, συμβαίνει το ανάποδο: αυτοί τον “εκπαιδεύουν” στην άσκηση διοίκησης!
Παρεμπιπτόντως, η χώρα μας κατέχει το θλιβερό προνόμιο νέοι Ανθυπολοχαγοί και Μόνιμοι Λοχίες, δηλαδή άπειροι, να “εκπαιδεύουν” νέους στρατιώτες!
Τι γίνεται όμως με τους εκπαιδευτές των Ευέλπιδων; Φυσικά είναι όλοι τους Αξιωματικοί επίσης απόφοιτοι της ΣΣΕ, καθώς τυχούσα εκπαίδευσή τους από έμπειρους Υπαξιωματικούς (μόνιμων ή εθελοντών) είναι φυσικά εκτός συζητήσεως! Αν είναι ποτέ δυνατόν, Υπαξιωματικοί να μπορούν να εκπαιδεύσουν σε κάτι Αξιωματικούς… Ο Θεός και ο Ανθυπολοχαγός, όπως άλλωστε λέει και το ρητό!
Τι προσόντα όμως έχει πράγματι ένας Αξιωματικός για να τοποθετηθεί στη ΣΣΕ ως εκπαιδευτής; Τι εμπειρία διαθέτει και ποιός τον εκπαίδευσε για να γίνει εκπαιδευτής;
Για τα προσόντα, δεν μπορούμε να έχουμε βέβαιη άποψη. Μπορεί η ΣΣΕ να αποτελεί, λόγω της σημασίας της και του συμβολισμού της, την μοναδική εξαίρεση στις μεταθέσεις του ΕΣ, όπου το πολιτικό ή στρατιωτικό μέσον και η τυχούσα προηγούμενη συνυπηρέτηση με τον εκάστοτε Διοικητή, δεν παίζουν κανέναν ρόλο και πράγματι επιλέγονται οι καλύτεροι Αξιωματικοί για την στελέχωσή της.
Τι εμπειρία όμως διαθέτουν;
Είναι και οι ίδιοι προϊόντα του ίδιου εκπαιδευτικού συστήματος και των εκπαιδευτών τους, που με την σειρά τους ήταν και αυτοί προϊόντα του ίδιου εκπαιδευτικού συστήματος και των δικών του εκπαιδευτών που… Απλά φαύλος κύκλος. Τέσσερα χρόνια ΣΣΕ, ένα έτος στο Σχολείο του Όπλου/ Σώματός τους, δύο έτη σε ΚΕΝ και επιτέλους σε μονάδα του ΕΣ! Του πλέον σύγχρονου Στρατού του 19ου αιώνα! Του μοναδικού Στρατού στην χιλιόχρονη ιστορία του Έθνους, που δεν έχει πολεμήσει επί τρεις γενεές (75 έτη)! Γι’ αυτό άλλωστε και το δόγμα του, η εκπαίδευσή του και τα υλικά του, είναι ακριβώς τόσο παλαιά.
Τι θα κάνουν για 2-5 χρόνια που θα υπηρετήσουν σε αυτή την Μονάδα, πριν κληθούν να επιστρέψουν στο Κλεινόν Άστυ και στην Σχολή από όπου αποφοίτησαν ως εκπαιδευτές; Νομίζω είναι γνωστό σε όλους! Θα χρεωθούν κάποιο πόστο της Μονάδας (1ο-4ο Γραφείο, Γραφείο Κινήσεως, Μισθοτροφοδοσία, Στρατολογία, Γενική Διαχείριση, επόπτης ΚΨΜ) ενώ παράλληλα και ως πάρεργο, θα διοικήσει Διμοιρία ή/ και Λόχο για το αναγκαίο διάστημα που χρειάζεται να “γράψει” χρόνο διοικήσεως, ώστε να δύναται να προαχθεί στον επόμενο βαθμό. Μετά, θα παραδόσει την διοίκηση σε άλλον Αξιωματικό που και αυτός με την σειρά του πρέπει να γράψει χρόνο διοικήσεως, προκειμένου να μπορεί να προαχθεί… Δεύτερος φαύλος κύκλος!
Όμως σε αυτήν την περίοδο, θα συμμετάσχει τουλάχιστον στον κύκλο εκπαίδευσης της Μονάδος του και θα τριφτεί επιτέλους με τα αντικείμενα για τα οποία θεωρητικά προσελήφθη και πληρώνεται τα πρώτα 20-25 χρόνια της υπηρεσίας του. Φευ!
Εκπαίδευση από κακο-μεταφρασμένους αμερικανικούς κανονισμούς του 1950. Τότε που ο Στρατός ακόμα πολεμούσε και ενδιαφερόταν να ακολουθήσει τα τότε σύγχρονα πρότυπα, με καμία παρέκλιση διότι “δεν προβλέπεται” από αυτούς και σε περίπτωση ατυχήματος ή δυστυχήματος δεν θα τον καλύψει κανένας!
Να μην μιλήσουμε καν για την φυσική του κατάσταση, αφού η γυμναστική που προβλέπεται σχεδόν καθημερινά από το Πρόγραμμα Ωρών Υπηρεσίας (και αποτελεί έγγραφη διαταγή του εκάστοτε Α/ΓΕΣ) δεν τηρείται ανερυθρίαστα από το σύνολο των Διοικήσεων, χωρίς καμία πειθαρχική δίωξη. Άλλωστε πως μπορούν να γίνει κάτι τέτοιο, όταν η εκάστοτε ηγεσία του στρατεύματος δεν τηρούσε και αυτή με την σειρά της το Πρόγραμμα Ωρών Υπηρεσίας παλαιοτέρων Α/ΓΕΣ όσο υπηρετούσε σε χαμηλότερους βαθμούς… Τρίτος φαύλος κύκλος!
Και φτάνει η ώρα επιστροφής του ανεκπαίδευτου Αξιωματικού στην ΣΣΕ ως εκπαιδευτή! Ειλικρινά, μπορεί κάποιος να υποστηρίξει ότι πριν αναλάβει τα καθήκοντα του εκπαιδευτή, τον εκπαιδεύει κάποιος για το πως να γίνει εκπαιδευτής;
Η εκπαίδευση ενηλίκων (και ο Εύελπις είναι ενήλικος άνδρας ή γυναίκα και καλό είναι να μην τον αποκαλούμε “παιδί”) στην Δύση εν γένει και στο ΝΑΤΟ (του οποίου είμαστε μέλη από το 1952 άλλα τόσα λίγα έχουμε ενδιαφερθεί να κερδίσουμε από αυτό) έχει οργανωθεί με την χρήση της ταξινομίας Bloom, η οποία διαχωρίζει τους εκπαιδευτικούς στόχους σε τρεις τομείς: Νοητικό (Cognitive), Συναισθηματικό (Affective) και τον Ψυχοκινητικό (Psychomotor) και επινοήθηκε το 1956 (μετά από την τελευταία μας μάχη και μάλλον γι’ αυτό δεν έχει βρει ακόμη τον δρόμο της για την εφαρμογή στην στρατιωτική μας εκπαίδευση) από μία επιτροπή εκπαιδευτικών, στην οποία προήδρευσε ο Benjamin Bloom.
Αν υπάρχει έστω και μία εκπαίδευση ή ένα πρόγραμμα επιμόρφωσης του ΕΣ, που να έχει κάνει χρήση των αρχών της ταξινομίας Bloom τα τελευταία 63 έτη, τότε παίρνω πίσω όλα όσα έγραψα. Η παραπάνω κακή εικόνα είναι προϊόν προπαγάνδας για να “αποκοιμήσουμε” τον εχθρό και είμαστε έτοιμοι να πάρουμε την Πόλη!
Επίλογος: Πόσο δύσκολο είναι να σπάσουν οι προαναφερθέντες φαύλοι κύκλοι; Πολύ εύκολο αν υπάρξει πρώτα μια συντριπτική ήττα των Ενόπλων Δυνάμεών μας και απώλεια εθνικού εδάφους (το χειρότερο σενάριο) ή αν μια πεφωτισμένη πολιτική ηγεσία επιβληθεί στην αντίστοιχη στρατιωτική και την υποχρεώσει να σπάσει όλα τα αποστήματα δεκαετιών (το φαντασιακό σενάριο). Επειδή όμως η πολιτική ηγεσία βλέπει τα πάντα με ορίζοντα εκλογών ή ακόμη χειρότερα ανασχηματισμού και η στρατιωτική με ορίζοντα κρίσεων (τακτικών ή έκτακτων) μπορούμε να συνεχίσουμε να κατηγορούμε τους ίδιους τους Ευέλπιδες που ανεκπαίδευτοι και με υλικά δανεικά από Μονάδες Ειδικών Επιχειρήσεων προσπάθησαν για το καλύτερο αλλά δυστυχώς η γύμνια της ανεπάρκειας του συστήματος εκπαίδευσής τους και των εκπαιδευτών τους δεν κρύφτηκε!