ΖΗΝΩΝ ΠΑΠΑΖΑΧΟΣ, 4 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2020: Η ΚΟΛΧΙΚΙΝΗ.

Ο  Ζ.Π.  πιστεύει  ότι  ορισμένα  απ' αυτά  τα  φάρμακα  ή  συνδυασμοί  αυτών  ή  διάφορα  άλλα  που  προτείνονται  (π.χ.  η  Κολχικίνη)  θα  έχουν  κάποια  μικρή  θεραπευτική  επίδραση  στις  βαριές  πνευμονίες  από  τον  Κορωνοϊό,  αλλά  όχι  σημαντική. 

 

Οι  γιατροί  ενημερώνοντας  τον  λαό  δεν  μπορούν  να  καταλάβουν  ότι  μιλώντας  για  αρρώστιες  και  θεραπείες,    άλλα  πράγματα  εννοούν  αυτοί  και  άλλα  καταλαβαίνει ο  λαός,  ακόμη  και  οι  διαθέτοντες  υψηλή  ευφυΐα  και  μόρφωση,  αλλά  άσχετοι  με  την  ιατρική.  Ο  λαός  ακούγοντας  τους  γιατρούς  να  μιλούν  για  "φάρμακα"  για τον  κορωνοϊό,  νομίζει  ότι  μόλις  "κολλήσει"  τον  ιό  και  εμφανίσει  βήχα  και  πυρετό,  θα  πάρει  μερικά  χάπια για  δέκα  ημέρες  και θα  σκοτώσει  το  "μικρόβιο".   Ένα  παράδειγμα:  ο  βιαστικός  πρόεδρος  Τραμπ  άκουσε  ότι  η  Χλωροκίνη  και  η  αζιθρομυκίνη  «θεραπεύουν»  από  τον  Κορωνοϊό.  Έτσι  διέταξε,  δώστε  σε  όλους  αυτά  τα  δύο  και  τελειώσαμε.  Και κανένας  γιατρός  δεν  του  είπε:  «Πρόεδρε,   η  αζιθρομυκίνη  είναι  αντιβιοτικό  για  μικρόβια.  Δεν  κάνει  τίποτε,  απολύτως  τίποτε,  στους  ιούς.  Όσο αφορά  την  Χλωροκίνη,  μάλλον  περισσότεροι  θα  πεθάνουν  από  τις  παρενέργειες  παρά  θα  θεραπευτούν».

"Δεν  μπορούμε  να  νικήσουμε  με  φάρμακα  ούτε  τον  απλό  ιό  που  μας  προκαλεί  το  συνάχι  και  διαδίδουν  ότι  βρήκαν φάρμακα  για  να  θεραπεύσουν  τον  Κορωνοϊό.
Μόνο  το  εμβόλιο  αποτελεί  σωτηρία.  Διάφορα  "φάρμακα"  πιθανόν  να  ανακόψουν την  θανατηφόρα  έκβαση  της  νόσου  και  να  προσφέρουν  τον  χρόνο  στον  ίδιο  τον  οργανισμό  να  αντιδράσει.

 

ΤΑ  ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ  ΙΟΣΤΑΤΙΚΑ  ΦΑΡΜΑΚΑ  

Τώρα  τελευταία,  κυρίως  με  τον  ιό  HIV,  προσπάθησαν,   με σχετική  επιτυχία,  να  παρασκευάσουν  «αντιβιοτικά»,  που  προσπαθούν  να  σκοτώσουν  τους  ιούς  πριν  μπουν  στα  κύτταρα  ή  να  μιμηθούν  τον  τρόπο που  μπαίνουν  στα κύτταρα  και  να  μπλοκάρουν  τον  πολλαπλασιασμό  τους.
Είναι  δηλαδή,  σε  κάθε  περίπτωση,  ιοστατικά  φάρμακα  και  όχι  ιοκτόνα.  Καθυστερούν  την  λοίμωξη  μέχρι  ο  ίδιος  ο  οργανισμός  να  δημιουργήσει  ιοκτόνα  αντισώματα.   Αν  η  επιστημονική  πρόοδος  συνεχιστεί  ακώλυτη  για τα  επόμενα  100  χρόνια,  ο  Ζ.Π.  πιστεύει  ότι  σε  100  με  200  χρόνια  η  Ιατρική  θα  έχει  αποτελεσματικά  φάρμακα  για  το  σύνολο  των δολοφόνων  ιών.

Μελέτη της επιδημίας της Ισπανικής Γρίπης  του  1918  δείχνει ότι το πρόβλημα με τους ιούς είναι η μετάλλαξη.
Την Άνοιξη του 1918 η επιδημία της Ισπανικής Γρίπης ξεκίνησε με μεγάλη,  αλλά όχι τρελή θνησιμότητα  (Α' φάση).  Στην συνέχεια οι μολύνσεις κάμφθηκαν το καλοκαίρι και όλοι νόμιζαν ότι πέρασε. Το φθινόπωρο του 1918  (Β' Φάση) η επιδημία επανέκαμψε και σκότωσε σωρηδόν: 20, 50  ή  100  εκατομμύρια νεκροί (ανάλογα με την πηγή) με την συντριπτική τους πλειοψηφία νέοι  ανάμεσα στα 25 και στα 40 έτη. Ούτε οι Εσκιμώοι του Καναδά δεν γλύτωσαν την μόλυνση.
Αυτό που συνέβη ανάμεσα στο καλοκαίρι και το φθινόπωρο του 1918 ήταν ότι ο ιός μεταλλάχθηκε ανάμεσα στην Α' φάση και στην Β' φάση επειδή ακριβώς βρήκε πολλούς ξενιστές (ανθρώπους) διαθέσιμους.
Ο αγώνας σήμερα κατά της επιδημίας του κορωνοϊού είναι - όσο είναι δυνατόν - να εμποδιστεί η μεταλλαγή του ιού σε μορφή πιο φονική από την τωρινή - και αυτό το νόημα έχουν οι περιορισμοί - εκτός κι αν δώσουμε την χώρα σε λαθρέποικους για να λύσουμε το δημογραφικό που θα προκύψει μετά την επιδημία εξ αιτίας της πολιτικής της "ανοσίας της αγέλης".   Παρ' όλα  αυτά  δεν  ξέρουμε  αν  το  φθινόπωρο  του  2020  ο  ιός  θα  είναι  ο  ίδιος  ή  θα  έχει  μεταλλαχθεί  σε  ακόμη  φονικότερο  στέλεχος.  Το  παρασκευαζόμενο  σήμερα  εμβόλιο  είναι  για  το  παρόν  στέλεχος  και  πιθανότατα  να  μην  αντιμετωπίζει  άλλα  μεταλλαχθέντα  στελέχη,  όπως  ακριβώς  συμβαίνει   με  τα  στελέχη  των ιών  της  Γρίπης,  για  τα οποία  παρασκευάζονται  και  όλο  και  νεότερα  εμβόλια   για  την  αντιμετώπισή  τους". 

Ο  Ζ.Π.  πιστεύει  ότι  ορισμένα  απ' αυτά  τα  φάρμακα  ή  συνδυασμοί  αυτών  ή  διάφορα  άλλα  που  προτείνονται  (π.χ.  η  Κολχικίνη)  θα  έχουν  κάποια  μικρή  θεραπευτική  επίδραση  στις  βαριές  πνευμονίες  από  τον  Κορωνοϊό,  αλλά  όχι  σημαντική.  Εξηγήσαμε  τον  τρόπο  δράσεως των  ιών  και  την  ουσιαστική  ανυπαρξία  φαρμάκων  που  να  είναι  ιοκτόνα.  35  χρόνια  τώρα  διάφοροι  συνδυασμοί  πανάκριβων  "φαρμάκων"  δεν  θεραπεύουν  από  τον  ιο  HIV,  απλώς  καθυστερούν  την  επέλευση  του  μοιραίου.  Δεν  μπορούμε  να  "θεραπεύσουμε"  ούτε  τις  πιο  απλές ιώσεις.  Δεν  θα  μπορέσουμε  να  θεραπεύσουμε  τον  Κορωνοϊό.

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ:  καλές  και  χρήσιμες  οι  προσπάθειες  για  "φάρμακα"  που  ουσιαστικά  βοηθούν  τον  ίδιο  τον  οργανισμό  να  αντιμετωπίσει  τον  ιό.  Αν  όμως  θέλουμε  πραγματική  αντιμετώπιση  του  ιού,  αυτό  θα  γίνει  μόνο  με  ένα  αποτελεσματικό  εμβόλιο. 

 

ΖΗΝΩΝ  ΠΑΠΑΖΑΧΟΣ