48 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ ΤΟΝ "ΦΡΑΝΚΕΝΣΤΑΪΝ" , ΤΟ 1865, ΕΜΦΑΝΙΖΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ Ο ΙΟΥΛΙΟΣ ΒΕΡΝ ΜΕ ΤΟ "ΑΠΟ ΤΗΝ ΓΗ ΣΤΗ ΣΕΛΗΝΗ".

 

«ΦΡΑΝΚΕΝΣΤΑΪΝ Ή Ο ΣΥΓΧΡΟΝΟΣ ΠΡΟΜΗΘΕΑΣ». 1817, Μαίρη Σέλλεϋ

ΕΙΚΟΣΙ ΚΛΑΣΣΙΚΑ ΔΙΗΓΗΜΑΤΑ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗΣ ΦΑΝΤΑΣΙΑΣ

 

ΠΑΛΙΟΤΕΡΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΙΣ ΠΟΥ ΕΓΡΑΨΑΝ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΦΑΝΤΑΣΙΑ (ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗΣ, ΧΑΡΗΣ, ΠΙΚΡΟΣ, ΒΟΥΤΥΡΑΣ, ΖΑΧΑΡΙΑΔΗΣ).

 

ΛΟΥΚΙΑΝΟΣ Ο ΣΑΜΟΣΑΤΕΥΣ

 

ΤΟ ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗΣ ΦΑΝΤΑΣΙΑΣ ΤΗΣ ΚΕΦΑΛΛΟΝΙΤΙΣΣΑΣ ΦΡΑΝΤΖΕΣΚΑΣ ΣΤΕΛΛΑΚΑΤΟΥ, "ΤΑΞΙΔΕΥΟΝΤΑΣ ΣΤΗ ΣΕΛΗΝΗ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΑΡΗ", ΠΟΥ ΕΚΔΟΘΗΚΕ ΤΟ 1963 ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ, ΕΧΕΙ ΠΡΟΛΟΓΟ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ ΤΗΣ ΔΙΑΣΤΗΜΙΚΗΣ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑΣ ΚΑΙ ΑΣΤΡΟΝΑΥΤΙΚΗΣ ΧΕΡΜΑΝ ΟΜΠΕΡΘ, (Hermann Oberth, 1894-1989).

 

ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΔΙΟΓΕΝΗΣ, Ο ΕΛΛΗΝΑΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΗΣ ΠΟΥ ΓΡΑΦΕΙ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΦΑΝΤΑΣΙΑ. ΕΖΗΣΕ ΠΡΙΝ 2.000 ΧΡΟΝΙΑ

 

ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΦΑΝΤΑΣΙΑ

 

ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΣΤΗΝ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ ΤΗΣ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗΣ ΦΑΝΤΑΣΙΑΣ

 Σαράντα  χρόνια  μετά  τον  «Φρανκενστάιν»  εμφανίζεται  ο  πρώτος  μεγάλος   της Ε.Φ.  Ο  ΙΟΥΛΙΟΣ  ΒΕΡΝ.

Σε  όλα  τα  έργα του Βερν κυριαρχεί  το  στοιχείο  της  καθαρής επιστημονικής   πρόβλεψης.  Φροντίζει  πάντοτε  οι  περιγραφόμενες  κατασκευές  να  είναι   ακριβείς και  επιστημονικά  ορθές. Την  φροντίδα αυτή  θα  την  συναντήσουμε  στην περιγραφή  του  υποβρυχίου   στο «Είκοσι  χιλιάδες λεύγες  υπό  την  θάλασσα» και στα  χαρακτηριστικά του  

κανονιού  και  της  οβίδας  που  φέρνουν  τον  άνθρωπο  στο φεγγάρι  στο   «Από  την  γη  στην  Σελήνη».

1877  Γάλλος  Ιούλιος  Βερν,  «ΕΚΤΩΡ  ΣΕΡΒΑΝΤΑΚ».

1887  Γάλλος  Ροσνύ  Αϊνέ,  «LES  XIPHELUZ»  «Τα  σχήματα».   Έγραψε  το   πρώτο διήγημα  καθαρής  Ε.Φ.  που  περιγράφει  εχθρική  επαφή  με  ξένα   (εξωγήινα)  όντα.

 Ο  Γάλλος  Ροσνύ Αϊνέ   Joseph Henri Honoré Boex), (1856 – 1940),  είναι 
η  δεύτερη πιο σημαντική μορφή  στην ιστορία της σύγχρονης γαλλικής επιστημονικής φαντασίας,  μετά  από  τον  Ιούλιο  Βερν.   Αριστούργημα   του  
Ροσνύ   είναι  το  « Les Navigateurs de  l'Infini»   [Οι Πλοηγοί του Απείρου] (1925),  στην  οποία   επινοήθηκε για πρώτη φορά η λέξη «astronautique  
(αστροναύτης).   Σε  αυτό,  οι  ήρωες   του  Rosny  ταξιδέυουν   στον   Άρη  

με  το   «Stellarium",  ένα  διαστημόπλοιο  που τροφοδοτείται  από  

τεχνητή  βαρύτητα  και  από "Argine", ένα άφθαρτο, διαφανές υλικό.

1897  Γερμανός  Κούρτ  Λάσσβιτς,  «ΑΝΑΜΕΣΑ  ΣΕ  ΔΥΟ  ΠΛΑΝΗΤΕΣ».

 

1895  Ρώσος  Κ.  Τσιολκόφκυ,  «ΟΝΕΙΡΑ  ΤΗΣ  ΓΗΣ  ΚΑΙ  ΤΟΥ  ΟΥΡΑΝΟΥ».

 Ο Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι (ρωσ. Константи́н Эдуа́рдович Циолко́вский) (17 Σεπτεμβρίου 1857 - 19 Σεπτεμβρίου 1935) ήταν Ρώσος 
επιστήμονας και πρωτοπόρος της αστροναυτικής. Θεωρείται από πολλούς ως ο πατέρας της θεωρητικής αστροναυτικής.

Με την εργασία του ενέπνευσε αργότερα τους κορυφαίους Σοβιετικούς 

σχεδιαστές πυραύλων, όπως ο Σεργκέι Κορολιόβ και ο Βαλεντίν Γκλούσκο και 

συνέβαλε στην επιτυχία του Σοβιετικού διαστημικού προγράμματος.

Πέρασε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του στο σπίτι του στα προάστια της Καλούγκα, περίπου 200 χλμ νοτιοδυτικά της Μόσχας.

Γεννήθηκε στο Izhevskoye (Περιφέρεια Ριαζάν), στη Ρωσική Αυτοκρατορία, σε μια μεσαίας τάξης οικογένεια. Ο πατέρας του Εντουάρδ Τσιολκόφσκι (πολωνικά:

Ciołkowski) ήταν Πολωνός. Η μητέρα του, Μαρία Yumasheva, ήταν μια μορφωμένη Ρωσίδα. Ο πατέρας του ήταν Πολωνός πατριώτης, ο οποίος απελάθηκε στη Ρωσία, ως αποτέλεσμα της επαναστατικής πολιτικής του δράσης. 

  Σε ηλικία 10 ετών ο Κονσταντίν αρρώστησε από σοβαρή ασθένεια, η οποία του προκάλεσε προβλήματα στην ακοή.  Δεν έγινε δεκτός στα δημοτικά σχολεία, λόγω του προβλήματος ακοής του, έτσι ήταν αυτοδίδακτος.

 Εμπνευσμένος από τα μυθιστορήματα του Ιουλίου Βερν, ο Τσιολκόφσκι σχημάτισε θεωρίες για πολλές πτυχές των διαστημικών ταξιδιών και την προωστική πυραύλων. Θεωρείται ο ρώσος  πατέρας των διαστημικών πτήσεων και είναι ο πρώτος άνθρωπος που φαντάστηκε την ιδέα του διαστημικού ανελκυστήρα, εμπνευσμένος το 1895 από το νεόδμητο Πύργο του Άιφελ στο 

Παρίσι.

Ήταν επίσης υποστηρικτής του φιλοσόφου Νικολάι Φιοντόροφ (Nikolai Fyodorov) και πίστευε ότι ο αποικισμός του διαστήματος θα οδηγούσε στην τελειότητα της ανθρώπινης φυλής.

Σχεδόν κουφός, εργάστηκε ως καθηγητής μαθηματικών στο λύκειο μέχρι τη συνταξιοδότησή του το 1920. Μόνο από τα μέσα της δεκαετίας του 1920 και μετά η σημασία του έργου του αναγνωρίστηκε από τους άλλους και τιμήθηκε γι' αυτό. Πέθανε στις 19 Σεπτεμβρίου 1935 στη Καλούγκα και τάφηκε από το κράτος.

1895  Άγγλος  Χέρμπερτ  Ουέλς,   «Η  ΜΗΧΑΝΗ  ΤΟΥ  ΧΡΟΝΟΥ».

Ο  Ουέλς  χρονικά,  αρχίζει  εκεί  που  τελειώνει  περίπου  ο  Βερν.  

Είναι χαρακτηριστικό ότι  όλα  τα έργα του Ουέλς  κρύβουν ένα  κοινωνικό  

συμβολισμό, μία  μελέτη  των  κοινωνικών  συνθηκών  της  εποχής. 

 Αντίθετα  από  τον  Βερν  ο   Ουέλς  ενδιαφέρεται  περισσότερο για  

την  κοινωνική πρόβλεψη.  Ο  «Πόλεμος  των Κόσμων», 1897,  είναι  

το πρώτο  μυθιστόρημα  Ε.Φ. όπου ο ένας από  τους  εμπόλεμους    έρχεται  από  άλλο  πλανήτη. 

1898  Άγγλος  Χέρμπερτ  Ουέλς,  «ΤΟ  ΝΗΣΙ  ΤΟΥ  ΔΟΚΤΟΡΑ  ΜΟΡΩ».

 Ο  ομώνυμος  καθηγητής  δημιουργεί  νέα  είδη  όντων  με  την  μέθοδο  

της μεταμόσχευσης.

1901   Άγγλος  Χέρμπερτ  Ουέλς,  «ΟΙ  ΠΡΩΤΟΙ  ΑΝΘΡΩΠΟΙ  ΣΤΗΝ  ΣΕΛΗΝΗ».

 Ο  Βερν σύγκρινε  το δικό  του  μυθιστόρημα  για  το  ταξίδι  στην  Σελήνη  με  

αυτό του  Ουέλς.  Υπογράμμισε  την  δική  του  φροντίδα  για  την  επιστημονική  

ακρίβεια και  την  αντιπαραθέτει  στον  δευτερεύοντα  ρόλο  που  της  αναθέτει  

ο  Ουέλς. 

ΖΗΝΩΝ  ΠΑΠΑΖΑΧΟΣ