«ΔΕΞΙOTΕΡΑ ΚΟΥΡΟΠΑΤΚΙΝ»

 

OTAN O ΡΟΤΣΙΛΝΤ, ΠΡΙΓΚΗΨ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΚΑΙ ΙΔΙΟΚΤΗΤΗΣ ΤΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΤΡΑΠΕΖΑΣ, ΚΑΤΑΔΕΧΟΝΤΑΝ ΝΑ ΕΠΙΣΚΕΦΘΕΙ ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ΤΟΥΣ ΥΠΗΚΟΟΥΣ ΤΟΥ ΙΘΑΓΕΝΕΙΣ. ΟΙ ΔΙΚΗΓΟΡΟΙ ΤΟΥ ΡΟΤΣΙΛΝΤ ΔΙΟΡΙΖΟΝΤΑΙ ΥΠΟΥΡΓΟΙ ΕΞΩΤΕΡΙΚΩΝ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ.

 

ΕΛΛΑΣ, Η ΜΠΑΝΑΝΙΑ ΤΟΥ ΡΟΤΣΙΛΝΤ ΑΠΟ ΤΟ 1821. Η ΜΟΝΑΔΙΚΗ ΧΩΡΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΠΟΥ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΕ ΙΔΙΑΙΤΕΡΟ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟ ΣΩΜΑ, ΜΕ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ ΣΚΟΠΟ ΤΗΝ ΦΡΟΝΤΙΔΑ ΤΩΝ ΔΙΑΚΟΠΩΝ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟΥ ΤΟΚΟΓΛΥΦΟΥ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ.

 

 

Κ. ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ, ΘΕΛΕΤΕ ΝΑ ΙΔΡΥΣΕΤΕ «ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΝ ΤΩΝ ΕΝΟΠΛΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ» ΣΤΗΝ ΣΠΑΡΤΗ; ΔΙΑΒΑΖΕΤΕ ΑΝΕΛΛΙΠΩΣ ΤΟΝ Ζ.Π. ΠΟΥ ΕΚΑΝΕ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΠΡΟΤΑΣΗ. (ΣΗΜΕΙΩΣΗ: ΕΧΟΥΜΕ ΠΡΟΤΕΙΝΕΙ ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΘΑ ΠΡΟΤΕΙΝΟΥΜΕ ΑΚΟΜΗ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ)

 

  O  αποτυχημένος  Ρώσος  στρατηγός  Κουροπάτκιν  (1848 - 1925).  Νικήθηκε  σε  μάχες  και  από  τους  Ιάπωνες  και  από  τους  Γερμανούς.  Το  τέλος  της  ζωής  του  ήταν  ντροπιαστικό.  Δήλωσε  κομμουνιστής  και  έπαιζε  βιολί  προς  τέρψη  των  νέων  αφεντικών  της  πατρίδας  του,  των  δολοφόνων  ιουδαίων  Λένιν  και  Τρότσκυ.

Το σλόγκαν «δεξιότερα Κουροπάτκιν», μπήκε στην ελληνική πολιτική ορολογία από το 1905.
Στην αθηναϊκή εφημερίδα «Οι Καιροί» δημοσιεύτηκε το 1905 το άρθρο του Π. Κανελλίδη με τον τίτλο: «Δεξιώτερα, Κουροπάτκιν», (Κουροπάτκα (куропатка) ρωσικά είναι η πέρδικα) με το οποίο ο Έλληνας δημοσιογράφος έδινε οδηγίες στον Ρώσο στρατάρχη Κουροπάτκιν για τη διεξαγωγή του Ρωσοϊαπωνικού πολέμου το 1905. Οι Έλληνες εκείνης της εποχής είχαν άποψη για τις κινήσεις του Ρωσικού Στρατού (!) και σύστηναν στα σοβαρά, να κινηθεί δεξιότερα ο Κουροπάτκιν για να αποφύγει τους ελιγμούς των Ιαπώνων.
Η έκφραση έγινε παροιμιώδης, για όσους —κυρίως δημοσιογράφους— μιλούν για θέματα που δεν γνωρίζουν.

 

Ο Κουροπάτκιν ήταν ο στρατηγός του Ρωσικού Στρατού στον ρωσοϊαπωνικό πόλεμο το 1904, διοικητής των ρωσικών δυνάμεων στη Μαντζουρία και ηττήθηκε από τους Ιάπωνες στο Μούκδεν, (σημερινό Σεν-Γιάν της Κίνας), στην σημαντικότερη μάχη του Ρωσοϊαπωνικού πολέμου, που κράτησε 20 ημέρες, από τις 20 Φεβρουαρίου έως τις 11 Μαρτίου του 1905 .

Ο Ρώσος στρατηγός Κουροπάτκιν είχε εξαπλώσει τη στρατιά του σε 80 χιλιόμετρα κατά μήκος της σιδηροδρομικής γραμμής. Από την άλλη πλευρά της γραμμής ήσαν οι Ιάπωνες με τον στρατάρχη Ογιάμα. Αυτός έστειλε αρχικά στα δεξιά του 3 μεραρχίες, αλλά στις 3 Μαρτίου έστειλε στρατεύματα στα αριστερά του για να υπερφαλαγγίσει την δεξιά πλευρά των Ρώσων.
Οι δύο στρατιές προσπαθούσαν όλο αυτό το διάστημα να υπερφαλαγγίσει η μία την άλλη σε ένα μήκος 10 χιλιομέτρων της σιδηροδρομικής γραμμής.
Τελικά ο Κουροπάτκιν, ουσιαστικά ηττημένος, συνέπτυξε την στρατιά του 100 χιλιόμετρα βορειότερα, έχοντας χάσει 90.000 άνδρες από τους οποίους οι 30.000 αιχμάλωτοι.
Αλλά και οι Γιαπωνέζοι έχοντας χάσει 40.000 άνδρες, δεν μπορούσαν να τον καταδιώξουν.
Στην Αθήνα τώρα οι Έλληνες, και ιδίως οι δημοσιογράφοι, οι απόστρατοι αξιωματικοί, οι καφενόβιοι κλπ. παρακολουθούσαν τα γεγονότα με ζωηρότατο ενδιαφέρον και στο καφενείο του Ζαχαράτου στο Σύνταγμα γινόντουσαν ομηρικές συζητήσεις και διαφωνίες σχετικά με ποια τακτική έπρεπε να ακολουθήσουν οι Ρώσοι για να κερδίσουν.
Όπως καταλαβαίνετε τα νέα στην Αθήνα έφταναν μετά από μέρες, ενώ είχαν γίνει οι διάφορες μάχες, αλλά ορισμένοι θαμώνες απτόητοι, άσχετα από αυτό, συνιστούσαν από την Αθήνα στον Κουροπάτκιν, να στείλει τα στρατεύματα του δεξιότερα! Η φράση λοιπόν –Δεξιότερα Κουροπάτκιν- έμεινε στη ιστορία και χρησιμοποιείται για όλους τους ανόητους που συμβουλεύουν από μόνοι τους εκεί που δεν τους ζήτησαν την συμβουλή τους, είτε εκεί που δεν πρόκειται να εισακουστεί.

Η Ελλάδα της εποχής του 1905 είχε μόλις χάσει ένα πόλεμο από τους τούρκους (1897). Οι βούλγαροι είχαν εξολοθρεύσει τον ελληνικό πληθυσμό της Ανατολικής Ρωμυλίας και έσφαζαν ασταμάτητα τους Έλληνες της Μακεδονίας (τους Γκραικομάνους όπως έλεγαν). Ο Μακεδονικός Αγώνας είχε αρχίσει. Οι τούρκοι ετοίμαζαν τις χατζάρες τους για να σφάξουν και άλλους Έλληνες. Το ελληνικό κράτος, ως συνήθως, ήταν χρεωκοπημένο. Η διαφθορά των πολιτικών ήταν στα ύψη. Και οι Έλληνες αντί να ασχοληθούν με τα του οίκου τους κατά 95% και έστω το υπόλοιπο 5% να το αφιερώσουν σε υψηλή ανάλυση της διεθνούς πολιτικής, μάλωναν για μια ήδη τελειωμένη μάχη, χαμένη στην απέραντη Σιβηρία, ανάμεσα στους Ρώσους και στους Γιαπωνέζους. Ορισμένοι αμερόληπτοι μάλιστα, έδιναν και συμβουλές στους στρατηγούς του Ιαπωνικού στρατού.
Έτσι η φράση «δεξιότερα, Κουροπάτκιν» έμεινε ως μνημείο της αργόσχολης και εκ του μακρόθεν κριτικής, χωρίς στοιχεία και σοβαρότητα. Έτσι και σήμερα ακούμε βαθυστόχαστες μελέτες και αναλύσεις, που αφορούν τα διεθνή θέματα, ενώ τα δικά μας πολλαπλασιάζονται φοβερά και θα μας πνίξουν κάποια ημέρα.

ΖΗΝΩΝ  ΠΑΠΑΖΑΧΟΣ