Η ΔΙΑΦΘΟΡΑ ΣΤΗΝ ΜΠΑΝΑΝΙΑ. ΠΟΥ ΜΟΙΡΑΖΕΙ Ο ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ ΤΑ ΔΙΚΑ ΜΑΣ ΛΕΦΤΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΦΟΡΟΥΣ; Λίστα «Πέτσα» ύψους 211 εκατ. ευρώ προβλέπει ο προϋπολογισμός! – Για να μείνουν τα φιλοκυβερνητικά ΜΜΕ ευχαριστημένα. Τα έχουν «βαφτίσει» έξοδα «επικοινωνίας». Εν τη παλάμη και ούτω βοήσωμεν. Η ΔΙΟΡΙΣΜΕΝΗ «ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ» ΚΛΑΠΑΣ – ΑΔΕΙΛΙΝΗ ΑΣΧΟΛΕΙΤΑΙ ΜΕ ΤΟΥΣ «ΣΠΑΡΤΙΑΤΕΣ».

 

22 Νοεμβρίου 1940. Σέ όλη την Ελλάδα χτυπούσαν οι καμπάνες. Πήραμε την Κορυτσά. Η 26η ΗΜΕΡΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΟΪΤΑΛΙΚΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ.

ΠΟΥΘΕΝΑ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΔΕΝ ΕΠΙΔΕΙΚΝΥΕΤΑΙ ΤΟΣΟ ΦΑΝΕΡΑ Η ΔΙΑΦΘΟΡΑ ΜΙΑΣ ΚΥΒΕΡΝΩΣΑΣ ΚΛΙΚΑΣ.

Διαβάζοντας προσεκτικά τις εκατοντάδες σελίδες του προϋπολογισμού προκύπτει πως η κυβέρνηση θα δώσει για «επικοινωνία» το 2024 το απόλυτα σεβαστό ποσό των 211 εκατομμυρίων!
Με μία απλή «μετάφραση» στην σημερινή εποχή η «επικοινωνία» σημαίνει προπαγάνδα.

Από την εισηγητική έκθεση του προϋπολογισμού προβλέπεται ότι το Μέγαρο Μαξίμου (η Προεδρία της Κυβέρνησης) θα στοιχίσει 38,2 εκατομμύρια ευρώ για το 2024 εκ των οποίων τα 18,1 θα πάνε σε «επικοινωνία και ενημέρωση». Τα υπόλοιπα προορίζονται για τον «επιτελικό συντονισμό».
Αν κοιτάξει κάποιος όμως και ανά υπουργείο, το κόστος της «επικοινωνίας και ενημέρωσης» ξεπερνά τα 211 εκατομμύρια ευρώ που σημαίνει ότι κάποιοι θα πληρωθούν αδρά για να ωραιοποιούν τις ενέργειες της κυβέρνησης Μητσοτάκη και κυρίως για να κρύβουν τα «κακώς κείμενα».
Μέσα σε όλα υπάρχουν και οι ανθρώπινοι πόροι καθώς για όλο αυτό το εγχείρημα προβλέπονται 2.249 άτομα…
Με λίγα λόγια ο προϋπολογισμός προβλέπει μία τεράστια λίστα «Πέτσα» και μάλιστα διαρκείας.
Να θυμίσουμε ότι ο Στέλιος Πέτσας με τη διαβόητη λίστα του είχε μοιράσει 100 εκατ. ευρώ στα ΜΜΕ εν καιρώ πανδημίας.

 

 

 

 

Εν τη παλάμη και ούτω βοήσωμεν 

Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών 

Οτι μόνον τοις μετρητοίς πρέπει να κάμνωμεν τας συναλλαγάς

Αν δεν καταβληθεί προκαταβολικά η αμοιβή δεν θα γίνει η εξυπηρέτηση ή η εργασία την οποία ζητάς.

 

Εν τη παλάμη και ούτω βοήσωμεν: λέγεται από ή για κάποιον που αρνείται να εκτελέσει εργασία ή να προσφέρει υπηρεσία αν δεν εισπράξει πρώτα το αντίτιμο η την αμοιβή. Η φράση παραπέμπει στην εκκλησιαστική γλώσσα, και προφανώς ξεκίνησε από ιερέα που ζήτησε προκαταβολικά την πληρωμή της ιεροπραξίας. Το «και ούτω βοήσωμεν» υπάρχει στην ακολουθία της Αναστάσεως, ενώ το πρώτο σκέλος το προσέθεσε η λαϊκή εφευρετικότητα.

Ο Ανδρέας Καρκαβίτσας, στα Διηγήματα του γυλιού, γράφει: «Ούτε τσάμπουρο δε θα γλυτώσει στον Πύργο! — Μωρέ δεν τη δίνω αν δε τα σκάσουν τα εξήντα. — Εξήντα! Τι λες ξάδερφε!.. Εκατό και αμακινάριστη! — Όχι δα, καημένε… — Άκου που σου λέω! Θα την πάρει από το αλώνι. Και -πού είσαι- τον παρά στο χέρι. Εν τη παλάμη και ούτω βοήσωμεν… Ήσαν αχόρταστοι, απαιτητικοί, ασυγκίνητοι. Η καταστροφή της σταφίδας των άλλων τους έκανε να πιστεύουν ότι έπλεαν ήδη εις ωκεανόν ταλήρων.

Σ’ ένα κείμενο του Καραγάτση, βρίσκουμε μια παραλλαγή της ίδιας φράσης: «Δόξα σοι ο Θεός που έχω τη θέση μου στου Πιπιλή, και κερδίζω το ψωμάκι μου και το φαγάκι μου. Μου περισσεύει και κάνα εικοσάρι για κείνο τον Μικέ τον εκβιαστή, που μόνο εν τη παλάμη κι ούτω βοήσω! Πάλι καλά να λες· γιατί, Σερσέμη μου, όπως κατάντησα, δεν είμαι ούτε για να φτύνεις επάνω μου…»

ΖΗΝΩΝ ΠΑΠΑΖΑΧΟΣ