18 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 1941: Η ΕΚΤΕΛΕΣΗ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΑ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΚΟΡΥΖΗ ΑΠΟ ΤΙΣ ΑΓΓΛΙΚΕΣ ΜΥΣΤΙΚΕΣ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ ΜΕ "ΔΥΟ ΣΦΑΙΡΕΣ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ".

 

ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ  ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ  ΚΟΡΥΖΗΣ  (1885 – 1941)

ΔΙΟΙΚΗΤΗΣ  ΤΗΣ  ΕΘΝΙΚΗΣ  ΤΡΑΠΕΖΑΣ  (ΔΗΛΑΔΗ  ΥΠΑΛΛΗΛΟΣ  ΤΟΥ   ΡΟΤΣΙΛΝΤ), ΕΠΕΛΕΓΗ  ΑΠΟ  ΤΟΝ  ΒΑΣΙΛΙΑ  ΓΙΑ  ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ   ΚΑΤ΄ΑΠΑΙΤΗΣΗ  ΤΟΥ  ΡΟΤΣΙΛΝΤ, ΠΟΥ ΝΟΜΙΖΕ ΟΤΙ ΗΤΑΝ ΤΟΥ ΧΕΡΙΟΥ ΤΟΥ. 

ΔΟΛΟΦΟΝΗΘΗΚΕ  ΑΠΟ  ΑΓΓΛΟΕΒΡΑΙΟΥΣ  ΜΕ  ΔΥΟ  ΣΦΑΙΡΕΣ  ΣΤΗΝ  ΚΑΡΔΙΑ.

Ο  ΑΔΕΛΦΟΣ ΤΟΥ  ΣΤΕΛΙΟΣ  ΚΟΡΥΖΗΣ, ΣΥΝΕΛΗΦΘΗ  ΑΠΟ  ΤΟΥΣ  ΚΑΚΟΠΟΙΟΥΣ  ΕΛΑΣΙΤΕΣ  ΣΤΑ ΔΕΚΕΜΒΡΙΑΝΑ  ΚΑΙ  ΔΟΛΟΦΟΝΗΘΗΚΕ   ΑΠΟ ΤΟΥΣ  ΕΒΡΑΙΟΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΕΣ  ΤΟΥ ΕΑΜ – ΕΛΑΣ.

ΕΠΙΣΗΣ  ΟΙ  ΚΑΚΟΥΡΓΟΙ  ΕΒΡΑΙΟΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΕΣ  ΔΟΛΟΦΟΝΗΣΑΝ   ΚΑΙ  ΤΟΝ  ΓΙΟ  ΤΟΥ,   ΦΟΙΤΗΤΗ ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟ  ΚΟΡΥΖΗ.

 

 Το Πραγματικό Ελληνικό  Πολυτεχνείο

Τρεις καθηγητές και 12 φοιτητές του  Πολυτεχνείου δολοφονήθηκαν από το ΚΚΕ.

Τον Δεκέμβριο του 1944 η νέα γενεά πλήρωσε βαρύ φόρο αίματος. Σπουδαστές, φοιτητές, και μαθητές συνελήφθησαν, για μια «ανάκριση», οδηγήθηκαν στους τόπους του μαρτυρίου και δολοφονήθηκαν άγρια.

Οι καθηγητές δεν μπορούσαν να λείψουν από το όργιο αίματος του «μεγάλου Δεκέμβρη». Επελέγησαν ως θύματα προς παραδειγματισμό.

Από τις ομάδες θανάτου του ΚΚΕ δολοφονήθηκαν:

• Ο προπρύτανης του Πολυτεχνείου  Ιωάννης Θεοφανόπουλος.

• Ο κοσμήτωρ της σχολής Μηχανολόγων Γεώργιος Σαρρόπουλος.

• Ο καθηγητής της Πολιτικής Οικονομίας στο Πολυτεχνείο,  Σπυρίδων Κορώνης – σύμβουλος και σχεδιαστής της κοινωνικής πολιτικής του Ελευθερίου Βενιζέλου.

 Ο αριθμός μόνον των σπουδαστών του Πολυτεχνείου που σύρθηκαν στο τόπο του μαρτυρίου από τους δολοφόνους του ΚΚΕ ανέρχεται σε δώδεκα, μεταξύ αυτών:

• Η Ευγενία Λύτρα, απόγονος του μεγάλου ζωγράφου Λύτρα και ανεψιά του καθηγητή Χόρς.

• Τα αδέλφια Στάθης και Δανάη Ιατρίδου.

• Ο Ν. Κορυζής, ανεψιός του πρωθυπουργού Αλ. Κορυζή και γιος του επίσης δολοφονημένου Στ. Κορυζή.

 

 

Το Πολυτεχνείο δεν τιμά και δεν μνημονεύει τους καθηγητές  του,  Θεοφανόπουλο, Σαρρόπουλο, Κορώνη. 

 Δεν έχει αναρτήσει τιμητικώς στις αίθουσες του φωτογραφίες  της Λύτρα, του Κορυζή, των αδελφών Ιατρίδου  και  των άλλων, δολοφονημένων από τους

εβραιοκομμουνιστές,  σπουδαστών του.

ΟΙ  ΕΒΡΑΙΟΙ,  ΕΙΤΕ  ΣΑΝ  ΑΓΓΛΟΙ  ΕΒΡΑΙΟΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΕΣ,  ΕΙΤΕ  ΣΑΝ  ΡΩΣΟΙ  ΕΒΡΑΙΟΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΕΣ  ΔΕΝ  ΣΥΓΧΩΡΗΣΑΝ  ΣΤΗΝ    ΤΡΑΓΙΚΗ  

ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ  ΤΩΝ ΚΟΡΥΖΗΔΩΝ  ΤΗΝ  ΑΝΥΠΑΚΟΗ.

 

Αλέξανδρος Γ.  Κορυζής ή Κοριζής  (Πόρος, 1885 - Αθήνα, 18  Απριλίου 1941).

ήταν   υπουργός  στην  κυβέρνηση  του  Μεταξά.  Στις  9  Αυγούστου 1939,   διορίστηκε διοικητής  της  «Εθνικής» Τράπεζας  της  Ελλάδος,  μετά τον θάνατο του  προκατόχου της  θέσης  αυτής  Ι.  Δροσοπούλου..

Ο  Κορυζής  διετέλεσε  πρωθυπουργός της χώρας,  για  80 ημέρες, από τον θάνατο του Ιωάννου  Μεταξά  μέχρι και την 12η ημέρα από της γερμανικής εισβολής.

Χαρακτηρίστηκε  ως  ο   πρωθυπουργός  του 2ου ΟΧΙ  της  Ελλάδας  στον  Β΄ Παγκόσμιο  Πόλεμο.

Μετά   τον  θάνατο  του  Μεταξά, τον  Ιανουάριο  του  1941  και  διαρκούντος  του πολέμου, ο  Βασιλεύς  Γεώργιος  Β΄  τον  επέλεξε  και  τού  ανέθεσε   απευθείας   την πρωθυπουργία της  Ελλάδος  (29  Ιανουαρίου  1941),  χωρίς  να  γνωρίζει   κανείς  τον λόγο  για  αυτήν  την  επιλογή,  γιατί  ο  Κορυζής  δεν  είχε  καμιά   ιδιαίτερη στρατιωτική  και  πολεμική  γνώση.

Από  την  επίσημη  ιστορία  αναφέρεται   ότι την εποχή του διορισμού του  αν  και  ήταν εκτός πολιτικής σκηνής,  η ακεραιότητα του χαρακτήρα του, η προσωπικότητά του και το ήθος του, για τα οποία έχαιρε μεγάλης εκτίμησης  απ΄ όλες  τις  "ελληνικές  πολιτικές παρατάξεις", συνέβαλαν ιδιαίτερα στην βασιλική επιλογή.Όπως  πάντα  βέβαια  τα  πράγματα  ήταν  τελείως  διαφορετικά.

 

Η  ΕΠΙΣΗΜΗ  ΕΚΔΟΧΗ  ΤΟΥ  ΘΑΝΑΤΟΥ  ΤΟΥ  ΚΟΡΥΖΗ   (ΑΠΟ  ΤΗΝ  ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ)

 "Ο  Κορυζής είχε αυτοκτονήσει με δύο σφαίρες στην καρδιακή χώρα".

Στις  18  Απριλίου  1941, δώδεκα ημέρες μετά την έναρξη της γερμανικής εισβολής, και ενώ μαίνονταν οι μάχες,  ο Κορυζής συμμετείχε σε συνεδρίαση του υπουργικού συμβουλίου. Μετά  ακολούθησε κατ' ιδίαν συνομιλία με τον βασιλέα  Γεώργιο.   Το τι ειπώθηκε ακριβώς σ' αυτή τη συνομιλία δεν έγινε ποτέ γνωστό, αν και εικάζεται ότι οι δύο άνδρες μπορεί να διαφώνησαν ως προς την συνέχιση του αγώνα με ενδεχόμενη μετακίνηση της  κυβέρνησης στην  Κρήτη, ή την  αγγλοκρατούμενη   Κύπρο.  Πάντως, ο Κορυζής εξήλθε συντετριμμένος από τη συνάντησή του με τον Βασιλέα με κατεύθυνση την οικία του στη λεωφόρο Βασιλίσσης Σοφίας.
Ο Βασιλεύς ανησυχώντας για τον Κορυζή,  που πολύ πιθανόν κάτι να είχε υπονοήσει στο λόγο του, έστειλε τον διάδοχο Παύλο στην οικία του.  Φθάνοντας ο Παύλος και καθ' ον χρόνο μιλούσε στην είσοδο της πρωθυπουργικής κατοικίας με την σύζυγο του Κορυζή, ακούστηκαν δύο πυροβολισμοί από τον πρώτο όροφο.  

  Ο  Κορυζής είχε αυτοκτονήσει με δύο σφαίρες στην καρδιακή χώρα.

 

Η  ΕΠΙΣΗΜΗ  ΑΠΟΨΗ  ΤΗΣ  ΙΣΤΟΡΙΑΣ  ΤΟΥ  ΓΕΝΙΚΟΥ ΕΠΙΤΕΛΕΙΟΥ  ΣΤΡΑΤΟΥ

 "ένθα ηυτοκτόνησε βληθείς διά δύο σφαιρών περιστρόφου".

Στην επίσημη εκδοχή, σύμφωνα με την Ιστορία του ΓΕΣ, αναφέρεται: «Ο Πρωθυπουργός Κορυζής παρίστατο αμηχανών και μετά το πέρας της συσκέψεως, αναβληθείσης της λήψεως αποφάσεως, επρότεινε την ανάληψιν της Κυβερνήσεως υπό άλλων προσώπων, περισσότερο δυναμικών, εννοών τους στρατιωτικούς. Ο Βασιλεύς εδήλωσεν ότι θα σκεφθή, αλλ’ ήτο προφανές από της στιγμής ταύτης ότι ο Πρόεδρος της Κυβερνήσεως υφίστατο εσωτερικόν κλονισμόν. Πιστός θιασώτης ελληνοβρεττανικής συμφωνίας και μη κατωρθώσας να πείση εαυτόν εάν επέστη ή ου η στιγμή της μεταφοράς της έδρας της Κυβερνήσεως εις Κρήτην, βαρυαλγής δε προ της διαφαινόμενης ως επικειμένης μεγάλης καταστροφής, ήτις επεκρέματο επί της χώρας, απεχώρησε τεταραγμένος και μεταβάς εις την οικίαν του απεσύρθη αμέσως εις το ιδιαίτερον δωμάτιόν του, ένθα ηυτοκτόνησε βληθείς διά δύο σφαιρών περιστρόφου»

 

 

Η «αυτοκτονία» του πρωθυπουργού  Κορυζή  με δύο  σφαίρες  στην καρδιά  

με  το  αριστερό  του  χέρι  και  ενώ  ήταν  δεξιόχειρας,   προκάλεσε έκπληξη   και  ερωτηματικά, που παραμένουν  αναπάντητα, 80  χρόνια μετά.

Πώς  ήταν  δυνατόν  ένας  δεξιόχειρας  να χρησιμοποιήσει  το  αριστερό του  

χέρι  για  να αυτοπυροβοληθεί  και  μάλιστα  ΔΥΟ  ΦΟΡΕΣ  ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ; 

Επίσημη  γραπτή  νεκροψία  για  τα  ακριβή  αίτια  του «ξαφνικού»  του  θανάτου  δεν  έγινε  ποτέ.

Ιατροδικαστικώς  είναι  δυσεξήγητος  ο  τρόπος  με  τον  οποίο  ένας  που  αυτοπυροβολείται  στην  καρδιά  (και  μάλιστα  με  το αριστερό  του  χέρι, ενώ  είναι  δεξιόχειρας),  να  σηκώσει  ξανά    το  όπλο  του,  με  σφηνωμένη ήδη την  πρώτη  σφαίρα  στην  καρδιά  του   και  να  ρίξει  ακόμη  μία  (!)

Κοροϊδευτικά  γράφτηκε  ότι  εδώ  έχουμε  παγκόσμιο  ρεκόρ  Γκίνες:   «Η αυτοκτονία  του  Κορυζή  με  δύο  σφαίρες  στην  καρδιά,  είναι  πρωτοφανές  γεγονός,  μόνο  αυτός  και  ο  αρχηγός  της  ασφάλειας   του Βαρδινογιάννη  τα  κατάφεραν».

Κατά  την  γνώμη  του  γράφοντος  το πρωτοφανές  γεγονός και  το  ρεκόρ  Γκίνες,  ανήκουν δικαιωματικά  στον  ελληνικό λαό,  που  πίστεψε αυτήν  την  ιστορία και  μέχρι  σήμερα,  80  χρόνια  μετά,   δεν  διερωτήθηκε ποτέ,   ποιοι  είναι  αυτοί  που  σκοτώνουν  έτσι   τους  πρωθυπουργούς  του.

 

 

Ἀπόσπασμα ἀπό τό ἄρθρο «ΔΟΛΟΦΟΝΗΘΗΚΑΝ  ΟΙ  ΜΕΤΑΞΑΣ-ΚΟΡΥΖΗΣ;  

ΝΕΑ  ΣΤΟΙΧΕΙΑ  ΣΤΟ  ΦΩΣ».

 

τοῦ  Ἰακώβου  Χονδροματίδη, Ἱστορικοῦ-Συγγραφέως.

 

Ἐδημοσιεύθη  στό  περιοδικό   «ΣΤΡΑΤΟΙ ΚΑΙ ΤΑΚΤΙΚΕΣ»,  

τεῦχος  13, Ἀπρίλιος  2001).

 

«Το  βέβαιο  είναι  ότι  ο  Γεώργιος  θεώρησε  τον πρωθυπουργό  του  υπεύθυνο   για  την κατάρρευση  του μετώπου  και  τον  επέπληξε  άγρια.    Οι  φωνές  του ακούστηκαν στους  διαδρόμους  του  ξενοδοχείου «Μεγάλη  Βρετανία».

 «Το  βέβαιον  είναι,  κύριε  πρόεδρε,  ότι  διέφυγε  ό έλεγχος  της  καταστάσεως   άπό τάς  χείρας  σας»,  είπε.   Με  βαθιά  συγκίνηση  ο  Κορυζής  ασπάστηκε  το  δεξί χέρι του βασιλιά,  ο οποίος  τον  κοιτούσε  αινιγματικά και  στη  συνέχεια  αποχώρησε  για την  

οικεία  του στην  Λεωφόρο  Κηφισίας  αρ. 51.   Βγαίνοντας σκυθρωπός  από   το βασιλικό  γραφείο,  ο πρωθυπουργός  ρωτήθηκε  από  τον  υπουργό    Κ. Κοτζιά,  που βρισκόταν  στον  διάδρομο,  τι  συνέβαινε. «Τίποτε»,    απάντησε  ξερά  ο  Κορυζής  και απομακρύνθηκε.  

Κατά  την  έξοδο  του  επίσης  από  το ίδιο  ξενοδοχείο  ο πρωθυπουργός   συναντήθηκε  για λίγο  με  τον  πρίγκιπα  Πέτρο. Την  σκηνή περιγράφει  ο  τελευταίος  στις  αναμνήσεις  του:
«…Την  18η  Απριλίου  γευμάτισα  στη  λέσχη  του Γκολφ,  όπως  έκανα  συχνά.  Επέστρεφα  στο  γραφείο μου,  όταν  μπαίνοντας  άπό  τις  περιστρεφόμενες πόρτες  του ξενοδοχείου  «Μεγάλη  Βρετανία» προσπέρασα  τον  πρωθυπουργό   Αλέξανδρο Κορυζή πού  έφευγε.  

Σπρώξαμε  ελαφρά,  ό  ένας  τον  άλλον και  πρόλαβα  να  ρίξω μία   γρήγορη   ματιά  στό τραβηγμένο  και  καταβεβλημένο  πρόσωπο  του,  μέσα άπό  τό τζάμι   πού  μας  χώριζε.  

Σκέφθηκα πόσο κουρασμένος  φαινόταν και  είπα  στον εαυτό  μου  ότι δεν ήταν παράξενο, αφού  αυτός  ήταν  φορτωμένος  με  τόσες   πολλές  ευθύνες  στην  παρούσα  κρίση».
Ο  Κορυζής  δεν  είχε  προλάβει  να  απομακρυνθεί  από το  ξενοδοχείο,  όταν   ο βασιλιάς  έστειλε  τον  Ιωάννη Διάκο  να  τον  ακολουθήσει.   Όπως αφηγήθηκε αργότερα  η  σύζυγος  του  πρωθυπουργού,  ο  Κορυζής έφτασε    στο  σπίτι  του  κάτωχρος  και  συντετριμμένος, προκαλώντας  ζωηρές  ανησυχίες τόσο   στην ίδια  όσο και στα παιδιά  του.  

Περιορίστηκε  μόνο  να  πει  ότι είχε  απόλυτη  ανάγκη  να  μείνει μόνος,   χωρίς  να  τον ενοχλήσει  κανείς,  στο  ιδιαίτερο  γραφείο  του,  διότι ήθελε   να γράψει  μια  επιστολή.  

Μετά  από  λίγα λεπτά,  στις  04.15,  ακούστηκαν  δύο πυροβολισμοί…

 

Από  μιαν  αφήγηση του Ι. Διάκου στον Κοτζιά γνωρίζουμε  τις τελευταίες στιγμές του Έλληνα πρωθυπουργού:   

 «Κτύπησα τήν πόρτα και μου άνοιξε αμέσως η κα Κορυζή…Την ρώτησα, με κομμένη αναπνοή και αγωνία:  «που είναι ό πρόεδρος».  «Στο δωμάτιο του», μου απάντησε ταραγμένη και με ανησυχία.  «Πάμε αμέσως εκεί, φοβούμαι κάποιο κακό ανεπανόρθωτο»!  Τήν ακολούθησα, τρέχοντας και οι δύο προς τό δωμάτιο του πρωθυπουργού.  Ή πόρτα ήταν κλειστή.   Με τό πρώτο κτύπημα μας και τήν προσφώνηση του ονόματος του,  ακούσαμε έναν πυροβολισμό και μείναμε αποσβολωμένοι.  Αμέσως κατόπιν δεύτερος πυροβολισμός!  Σπάσαμε τήν πόρτα, ένώ ελπίζαμε νά μην άντικρύσουμε  

τό θέαμα πού φοβόμαστε.  Τό ανεπανόρθωτο είχε συντελεσθεί!   Ό Αλέξανδρος Κορυζής ήταν νεκρός επάνω στό κρεβάτι του, με τήν εικόνα της Παναγίας στό στήθος του.  

 Άπό τή νεκροψία πού διενεργήθηκε διαπιστώσαμε ότι ό Κορυζής έφερε ΔΥΟ  ΔΙΑΜΠΕΡΗ  τραύματα στην καρδιά!   

Τό γεγονός αυτό εκμεταλλεύθηκε εύλογα η γερμανική προπαγάνδα καί έκανε λόγο γιά τήν "δολοφονία του Ελληνα πρωθυπουργού άπό τις βρετανικές μυστικές υπηρεσίες". 

 «Ποιος αυτοπυροβολείται άλλωστε δύο φορές στην καρδιά;».

 

 

Η  «αυτοκτονία»  του  Κορυζή  και  η  κυβέρνηση  Κοτζιά

Σύμφωνα  λοιπόν  με  τους  αυτόπτες  μάρτυρες  της «αυτοκτονίας»  του  Κορυζή    (Ι. Διάκο  και  κυρία Κορυζή),  ο  πρωθυπουργός  βρέθηκε  νεκρός  κρατώντας   ένα περίστροφο  στο  αριστερό  του  χέρι και  έχοντας  ένα  εικόνισμα    της  Παναγίας  στο στήθος του.
Πώς  όμως  ήταν  δυνατόν  ένας  δεξιόχειρας  να χρησιμοποιήσει   το  αριστερό  του χέρι  για να αυτοπυροβοληθεί  παραμένει  αναπάντητο   εδώ  και  οκτώ δεκαετίες.

 Προφανώς ο  δολοφόνος του, μέσα στην ταραχή εκείνων των στιγμών, παρέλειψε τη σημαντική αυτή λεπτομέρεια και  διαπράττοντας σφάλμα τοποθέτησε το όπλο στο αριστερό χέρι του Κορυζή…

Το γεγονός επίσης ότι ο Κ. Κοτζιάς αναφέρει ότι οι πυροβολισμοί που ακούστηκαν «ήταν δύο» προκαλεί εύλογα το ερώτημα, πώς θα  μπορούσε  ο  ασθενής και ηλικιωμένος  τραπεζίτης να αυτοπυροβοληθεί  δύο φορές;

Όσον αφορά την εχεμύθεια της χήρας  Κορυζή, η οικογένεια της ανταμείφθηκε για την αφοσίωση της στο Στέμμα.  Μετά τον πόλεμο, η κόρη της  Φρόσω Κορυζή προσλήφθηκε στο Παλάτι.
Για τα αίτια που προκάλεσαν τη δολοφονία του Αλέξανδρου Κορυζή, ο Κ. Κοτζιάς αναφέρει ότι οι μόνοι άνθρωποι που γνώριζαν την αλήθεια ήταν ο Γεώργιος,    ο Κ. Μανιαδάκης και ο μυστικοσύμβουλος Ι. Διάκος.

 (Βλ. Κ. Κοτζιά: Ελλάς, ό πόλεμος και ή δόξα της, Γ’ Εκδοσις, Αθήνα 1947, σελ. 405).

 Επίσης είναι αξιοσημείωτο το γεγονός ότι λίγο μετά τη δολοφονία του Κορυζή, ο Γεώργιος έσπευσε να συναντήσει  πρώτα τους δύο μυστικοσυμβούλους του, Ι. Διάκο και Κ. Μανιαδάκη.  Προφανώς οι άνθρωποι που θα αναλάμβαναν το σχηματισμό της νέας κυβέρνησης έπρεπε να είναι και της απόλυτης εμπιστοσύνης του βρετανού  πρέσβη.

Ο  Κ. Κοτζιάς είναι αποκαλυπτικός:

«Περί την 7.30 έσπερινήν,  της  18^ης  Απριλίου 1941,  ό πρέσβης της Μεγάλης Βρετανίας κ. Πάλαιρετ,  έφθασεν εις το Ξενοδοχείο της Μεγάλης Βρετανίας και έγένετο αμέσως δεκτός  ύπό του βασιλέως.  Ό πρέσβυς της Μεγάλης Βρετανίας έζήτησε να συναντηθή μετά του νεωστί άναλαβόντως τήν έντολήν σχηματισμού Κυβερνήσεως.
Ό βασιλεύς  έκάλεσεν αμέσως τον άναλαβόντα τον σχηματισμόν Κυβερνήσεως κ. Κώσταν Κοτζιάν και απευθυνόμενος προς τον κ. Πάλαιρετ  είπεν: "Ιδού ό νέος πρωθυπουργός".  Επακολούθησε γαλλιστι στιχομυθία ή οποία, λόγω του έκτακτου ενδιαφέροντος αυτής, θά καταβληθεί προσπάθεια να άποδοθή φωνογραφικώς.

Πάλαιρετ: Σας συγχαίρω, άλλα πρέπει νά σας είπω ότι υπάρχουν άμφιβολίαι  δι ‘ ύμάς.
Κοτζιας: Εκείνο το όποιον ενδιαφέρει αυτήν τή στιγμήν δεν είναι αί άμφιβολίαι, πού τυχόν έχετε δι’ έμέ, άλλ’ αί άμφιβολίαι πού έγώ θά ήδυνάμην τυχόν νά έχω διά τήν κυβέρνησίν σας. Διότι έγώ, ώς Έλλην, έπετέλεσα πλήρως τό καθήκον μου. Ή πατρίς μου σφαδάζει αυτήν τήν στιγμήν. Δεν θά έπεθύμουν δέ, κύριε πρέσβυ, αυτήν τήν διατύπωσίν σας νά τήν φέρω  εις τήν δημοσιότητα, διότι ή έντύπωσις θά ήτο θλιβερά. Αλλά, δεδομένου δτι έξεφράσθη τοιαύτη αμφιβολία έκ μέρους του συμμάχου μας ή θά γίνη δήλωσις ότι περιβάλλομαι με τήν απόλυτον αυτού έμπιστοσύνην, ή είμαι υποχρεωμένος —σας το δηλώ σαφώς— νά προστατεύσω τήν Ελλάδα…
Πάλαιρετ: Σας δηλώ ότι έχετε απόλυτον τήν έμπιστοσύνην της Αγγλικής Κυβερνήσεως.
Κοτζιάς: Α δεν νομίζω, κύριε πρέσβυ, ότι πρέπει νά σας ευχαριστήσω διά τήν δήλωσιν, διότι αύτη είναι έκδήλωσις οφειλομένη προς τήν έπιτελέσασαν απόλυτα το καθήκον της Χώραν μου και όχι προσωπικώς.
Πάλαιρετ: Μπορούμε νά δώσουμε τά χέρια μας (και έτεινε τήν χείρα του) και να μου δηλώσετε ότι θά σταθούμε μαζί μέχρι τέλους;
Κοτζιάς: (Λαμβάνων τήν χείρα του πρεσβευτού). Έγώ νά σας δηλώσω μέχρι τέλους;

Υπάρχει άλλο τέλος άπ’αύτό πού έφθασεν ή Ελλάς; Σεις πρέπει νά μου δηλώσετε ότι θα μείνετε κοντά είς τήν Ελλάδα μέχρι τέλους.
(Καί, χωρίς νά αναμένη άπάντησιν, έσφιξε τήν χείρα του πρεσβευτού). Τότε ό κ. Πάλαιρετ, μέ έκφρασιν ικανοποιήσεως, λέγει είς τον κ. Κοτζιαν
Πάλαιρετ: Τότε, δύναμαι νά σας ερωτήσω ποιος είναι ό κατάλογος τών υπουργών σας;
Κοτζιάς:  Αυτό ποτέ! Διότι, δέν έπολέμησεν ή Ελλάς και δεν έθυσιάσθη, όπως έθυσιάσθη, διά νά ύποβάλη καταλόγους τών υπουργών τής είς ξένον πρέσβυν, όσον σύμμαχος και φίλη και άν είναι ή χώρα του. Διότι, τότε, ή Ελλάς θα ελάμβανε τήν θέσιν «κηδευμονευόμενης χώρας», τουθ’ όπερ δέν αποδέχομαι.
Τότε ό κ. Κοτζιας, στραφείς προς τον παριστάμενο άνακτα, του είπε τα έξης: «Βασιλεύ, είμαι υποχρεωμένος, ώς σύμβουλος σας, νά επισύρω τήν προσοχήν σας έπι τού εξής, μαζί μέ τάς βαρυτάτας εύθύνας πού επιφέρει:

 Έάν τον κατάλογον τών υπουργών, τον οποίον πρόκειται νά σας υποβάλλω, τον έμφανίσητε, πρό τής παρ’ Υμών εγκρίσεως του, είς τήν παρισταμένην έξοχότητα,είμαι, σας τονίζω, υποχρεωμένος να σας δηλώσω ότι η τοποθέτησίς μου απέναντι του γεγονότος αυτού θα είναι τοιαύτη, ώστε αι συνέπειαι να είναι σοβαρώταται».

 

(Βλ. Κ. Κοτζιά: Ελλάς ο πόλεμος και η δόξα της, σελ 407-408)

Από  τα  παραπάνω  είναι  εύκολο  να  καταλάβει  ο αναγνώστης  τον  βαθμό 

παρέμβασης  των  Άγγλων στα  Ελληνικά  πολιτικά  δρώμενα.

 

ΜΙΑ  ΑΝΑΛΟΓΗ  «ΑΥΤΟΚΤΟΝΙΑ»  ΜΕ  ΔΥΟ  ΠΥΡΟΒΟΛΙΣΜΟΥΣ 28  ΜΑΪΟΥ  2013

 

«Αυτοκτόνησε» με δύο πυροβολισμούς ο πράκτορας της  ΕΥΠ  που παρακολουθούσε  ισλαμιστικές  οργανώσεις;

 

«Αυτοκτονία», λένε και αποφαίνονται οι αστυνομικοί που ασχολούνται με την υπόθεση των δύο πυροβολισμών που έπληξαν τον 34χρονο Χ.Κ , πράκτορα της Ελληνικής Αντικατασκοπείας, μέσα σε τουαλέτα του αεροδρομίου «Ελευθέριος Βενιζέλος» και  όπως- όπως  πάνε να κλείσουν την υπόθεση.

 Γιατί στα χέρια οποιουδήποτε έξυπνου αξιωματικού μια τέτοια ιστορία μπορεί να μην οδηγήσει πουθενά, μπορεί όμως και να οδηγήσει στο  απόλυτο…χάος.

 Ο πρώτος πυροβολισμός τον σκότωσε, ο δεύτερος δικαιολογείται από τον ιατροδικαστή με το πέσιμο και το μεταθανάτιο σφίξιμο της σκανδάλης. 

Αυτά  λένε.

Έμπειροι είναι, κάτι παραπάνω θα ξέρουν…

 

 

ΑΛΛΗ ΜΙΑ  ΑΠΟΨΗ: Ο ΚΟΡΥΖΗΣ  ΑΥΤΟΚΤΟΝΗΣΕ  ΜΕ ΔΥΟ  ΣΦΑΙΡΕΣ    ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ  ΓΙΑ ΕΡΩΤΙΚΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ

 

«Ο Αλέξανδρος Κορυζής διορίσθηκε Πρωθυπουργός  της  Ελλάδας από τον Βασιλιά Γεώργιο,  αμέσως  μετά  τον  «ξαφνικό  θάνατο» του Ιωάννη Μεταξά στις 29 Ιανουαρίου του 1941. Ως  εκείνη την ώρα εκτελούσε χρέη Διοικητή της Εθνικής Τράπεζας. Το τρίμηνο μέχρι και τον θάνατό του επωμίστηκε τη συνέχιση της διεξαγωγής του ελληνο-ιταλικού πολέμου, αντιμετώπισε με επιτυχία την εαρινή επίθεση των Ιταλών, ενώ στις 6 Απριλίου έλαβε και το τελεσίγραφο της επίθεσης του Γερμανικού στρατού κατά της Ελλάδας. Την ίδια μέρα απηύθυνε διάγγελμα στο οποίο καλούσε τον στρατό και τον λαό να αντισταθεί και να πολεμήσει. Η απόφασή του αυτή έχει καταγραφεί σαν το δεύτερο ΟΧΙ, λίγους μήνες μετά από εκείνο του Μεταξά στο ιταλικό τελεσίγραφο.

Αμέσως άρχισαν υπό τον Βασιλιά, και με τη συμμετοχή των Άγγλων, συσκέψεις και πολεμικά συμβούλια, διότι οι Γερμανοί είχαν ήδη εισβάλει και ήταν επιτακτική ανάγκη να καθυστερήσει η είσοδός τους στην Αθήνα. Η κατάσταση κρίθηκε απελπιστική. Μέλημα όλων ήταν να κερδηθεί χρόνος για μια συντονισμένη επιχείρηση εκκένωσης των Αθηνών, την τακτική υποχώρηση της κυβέρνησης, των στρατευμάτων, κλπ.

Αποφάσισαν, λοιπόν, να δώσουν την εντύπωση στους Γερμανούς ότι υπάρχει μια δεύτερη γραμμή άμυνας στις Θερμοπύλες, ισάξια με τη «γραμμή Μεταξά». Με λίγα λόγια, σχεδιάστηκε και αποφασίστηκε ψυχολογική μπλόφα. Έπρεπε να διαδοθεί και να εντυπωθεί ότι οι Γερμανοί θα συναντήσουν εκ νέου σθεναρή και εξίσου ηρωική αντίσταση, δηλαδή ένα ακόμα μέτωπο. Το συνεννοήθηκαν ο Βασιλιάς, ο Τσώρτσιλ και ο Κορυζής. Η μπλόφα έπρεπε να κρατηθεί μυστική προκειμένου να κερδίσουν τον απαραίτητο χρόνο, λίγες μόνο μέρες, μέχρι να οργανωθεί η αναχώρηση της κυβέρνησης για την Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου.

Η επόμενη κίνηση του Κορυζή θα απέβαινε μοιραία για τον ίδιο αλλά και για τα σχέδια της Ελληνικής πλευράς. Προκειμένου για την αιτία της αυτοκτονίας του και την εξιχνίαση των γεγονότων που έλαβαν χώρα, έλειπε πάντα από το κάδρο ένα πρόσωπο. Ο Κορυζής, σύμφωνα με τις πηγές μας, διατηρούσε το διάστημα εκείνο εξωσυζυγικό, μυστικό δεσμό με κάποια κυρία «ελαφρών ηθών»(;) της εποχής. Όταν αποφασίστηκε η εκκένωση της Αθήνας, και η αναχώρηση της κυβέρνησης για την Αλεξάνδρεια, ο Κορυζής την επισκέφθηκε αμέσως και της είπε να βρίσκεται επί ποδός για άμεση αναχώρηση.  Ο  Κορυζής δεν διανοήθηκε τι θα ακολουθούσε ούτε τις συνέπειες που θα είχε η εμπιστοσύνη προς την ερωμένη του. Εκείνη διατηρούσε παράλληλα σχέσεις με τον οδηγό της Γερμανικής Πρεσβείας στην Αθήνα, κατάσκοπο στην πραγματικότητα. Αυτός την επισκέπτεται το ίδιο απόγευμα και την βρίσκει να ετοιμάζεται πυρετωδώς για να εγκαταλείψει την Αθήνα. Μαθαίνει έτσι το σχέδιο της ελληνικής κυβέρνησης και αντιλαμβάνεται τη μπλόφα περί του δεύτερου μετώπου. Πηγαίνει στην Πρεσβεία, μεταφέρει το νέο, και την ίδια στιγμή το Βερολίνο πληροφορείται τα μυστικά σχέδια της Ελλάδας. Σε αυτό το σημείο οι εξελίξεις παίρνουν μια αιφνίδια τροπή. Η βρετανική αντικατασκοπία διατηρούσε τουλάχιστον έναν πληροφοριοδότη στην Γερμανική Ανώτατη Διοίκηση, είτε μεταξύ των στρατηγών είτε μεταξύ του προσωπικού των διαβιβάσεων. Το πρόσωπο εκείνο διαβίβασε ταυτόχρονα την πληροφορία  στο Λονδίνο, δηλαδή στον Τσώρτσιλ.

Αιφνιδιασμένος  ο  Τσώρτσιλ  τηλεφωνεί στον Γεώργιο  και του ανακοινώνει πως ό,τι είχαν σχεδιάσει το πήρε ο διάβολος. Το μυστικό διέρρευσε, το Βερολίνο γνωρίζει.  Δεν προλαβαίνουμε ούτε να ανασυνταχθούμε.  Με φλεγματική ειρωνεία του λέει ότι ο ίδιος δεν είχε λόγους να προδώσει το μυστικό, ενώ του δηλώνει ότι δεν αμφισβητεί την ακεραιότητά του και τον προτρέπει να λάβει μέτρα.

Είναι 18 Απριλίου 1941. Ο Βασιλιάς καλεί τον Κορυζή στο γραφείο του και επαναλαμβάνει όσα ειπώθηκαν με τον Τσώρτσιλ. «Αναμένω να πράξετε το καθήκον σας».

Μονόδρομος. Ο Κορυζής επέστρεψε σπίτι του και αυτοκτόνησε.  Ακολούθησε ταραχή, φήμες, διαδόσεις. Έγινε βούκινο ότι ο Κορυζής αυτοκτόνησε. Το θέμα όμως έπρεπε πάση θυσία να μαζευτεί, αλλιώς κινδύνευε να λάβει ανεπιθύμητες διαστάσεις. Για να σταματήσουν οι «κακόβουλες διαδόσεις», ο Βασιλιάς και η κυβέρνηση έσπευσαν να ανακοινώσουν την οδύνη τους για τον αιφνίδιο θάνατο του Πρωθυπουργού.  Ανακοίνωσαν δε πως όσοι διέδιδαν ανυπόστατες πληροφορίες περί αυτοκτονίας θα παραπέμπονταν στα στρατοδικεία. Αν και αυτόχειρας ο Κορυζής κηδεύτηκε με θρησκευτική τελετή παρότι οι σχολαστικοί κανόνες της εποχής το απαγόρευαν.

 Νεκροψία για τα ακριβή αίτια του «ξαφνικού» του θανάτου δεν έγινε ποτέ.Έτσι, μέχρι και σήμερα στα βιβλία ή σε μελέτες για εκείνη την περίοδο ο θάνατός του αποτελεί ένα γκρίζο γεγονός με αβέβαιες αιτιάσεις. Άλλοι λένε πως αυτοκτόνησε για να μην παραδώσει ο ίδιος τη χώρα στους Γερμανούς, άλλοι επειδή αποκλήθηκε ρίψασπις όταν εισηγήθηκε συνθηκολόγηση. Άλλες πηγές πάλι, καλύτερα πληροφορημένες, κάνουν λόγο για αυτοκτονία από ευθιξία, όταν ο Βασιλιάς τον κατηγόρησε για επιπόλαιη κοινολόγηση κρατικών μυστικών. Ωστόσο, τα ακριβή γεγονότα δεν καταγράφηκαν ποτέ ως τώρα.

Οπωσδήποτε, σε εκείνη την ιστορική συγκυρία, η παραδοχή της αυτοκτονίας για οποιονδήποτε λόγο θα οδηγούσε σε αβέβαια συμπεράσματα και θα δυναμίτιζε την ήδη έκρυθμη κατάσταση του έθνους με σοβαρές συνέπειες. Από την άλλη, ο κίνδυνος να αποκαλυφθεί η αλήθεια, το επιπόλαιο σφάλμα με τις ολέθριες συνέπειες, θα δημιουργούσε σκάνδαλο που θα σπίλωνε τη φήμη του Αλέξανδρου   Κορυζή».

 

ΑΛΛΗ  ΑΠΟΨΗ: ΣΕ  ΟΛΟΥΣ  ΗΤΑΝ  ΓΝΩΣΤΟ ΟΤΙ  ΗΤΑΝ  ΠΡΑΚΤΟΡΑΣ  ΤΗΣ  ΑΓΓΛΙΚΗΣ  ΙΝΤΕΛΙΤΖΕΝΤΣ  ΣΕΡΒΙΣ,  ΟΠΩΣ  ΟΙ  ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΙ  «ΕΛΛΗΝΕΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ».

 
«Από τότε, έχουν γραφεί πολλές αναλύσεις για το σκοτεινό παρασκήνιο που προηγήθηκε του θανάτου του Κορυζή.  Παρασκήνιο, που περιελάμβανε δραματικά τηλεγραφήματα στρατιωτικών από το μέτωπο, που μιλούσαν για παράδοση και κατ’ ιδίαν κατηγορίες για προδοσία.
Το  σίγουρο είναι ότι ο Κορυζής εκείνο το βράδυ συγκρούστηκε με τον βασιλιά πίσω από κλειστές πόρτες.  Όμως για τι ακριβώς συγκρούστηκαν;
Για πολλούς ιστορικούς, ο  Κορυζής  δεν κατάφερε να επιβάλει την βρετανική γραμμή στους στρατηγούς.

Ο  Κορυζής  ήταν επιλογή των Άγγλων και μη μπορώντας να αντέξει το βάρος των πιέσεων, κατέρρευσε και οδηγήθηκε στην αυτοκτονία. Για άλλους, επικρατέστερη είναι η θεωρία της δολοφονίας του  άτυχου  πρωθυπουργού   από πράκτορες της βρετανικής Ιντέλιτζεντς,  για  παραδειγματισμό  προς αυτούς  

που  τολμούν να «παίξουν» με την Μεγάλη Βρετανία.


Ευαισθησία  ή  η συνηθισμένη κατάληξη των ανθρώπων που δούλευαν για την Ιντέλιτζεντς Σέρβις;».

 

Σε όλες τις εκδοχές ο Έλληνας Πρωθυπουργός «αυτοκτόνησε»,   δηλαδή αυτοπυροβολήθηκε  με  το  αριστερό  του  χέρι,  ενώ  ήταν   δεξιόχειρας,  με  ΔΥΟ  (2)  ΣΦΑΙΡΕΣ  ΣΤΗΝ  ΚΑΡΔΙΑ,  και  μάλιστα  διαμπερώς 

Η  αντίδραση  του   ελληνικού λαού  από τότε και για 80 χρόνια  μέχρι   σήμερα, είναι  να   καταλήξει  να  έχει  μια σειρά  «σπουδαίων»   πρωθυπουργών  με   τελευταίους  κάποιους  με νοημοσύνη  καρότου     και  με  ονόματα  όπως  Αλέξης  Προδότης  και  Κούλης  Εφιάλτης. 

 

ΖΗΝΩΝ  ΠΑΠΑΖΑΧΟΣ

 

 

 

 

 

Η ΑΝΤΙΥΛΗ ΚΑΙ Η ΠΤΗΣΗ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΣΤΑ ΑΣΤΡΑ. Α΄ ΜΕΡΟΣ