ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ ΥΠΟ ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ

06 Απριλίου 2021

6 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 1914: Η ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ ΤΟΥ ΘΡΑΚΙΚΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ

ΟΙ ΜΑΘΗΤΕΣ ΕΝΟΣ ΣΧΟΛΕΙΟΥ ΓΡΑΦΟΥΝ ΓΙΑ ΤΑ ΟΧΥΡΑ ΤΟΥ ΜΕΤΑΞΑ

 

ΓΡΑΜΜΗ ΟΧΥΡΩΝ ΜΕΤΑΞΑ

 

Ο ΜΑΚΕΔΟΝΑΣ ΛΟΧΙΑΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΙΤΣΙΟΣ. ΑΠΟΓΕΥΜΑ 6 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 1941. ΕΙΣ ΑΙΩΝΙΑ ΜΝΗΜΗ.


 


Κορύφωση των διωγμών σε βάρος του Ελληνισμού της Θράκης υπήρξε η 6η Απριλίου 1914, η οποία έχει χαραχτεί στη μνήμη των Θρακιωτών ως το "Μαύρο Πάσχα".

Η 6  η Απριλίου έχει καθιερωθεί από την Πανελλήνια Ομοσπονδία Θρακικών Σωματείων ως η Ημέρα Μνήμης της Γενοκτονίας του Θρακικού Ελληνισμού. 

 

Οι διωγμοί του Θρακικού Ελληνισμού ξεκίνησαν από τον χώρο της Βόρειας Θράκης (την Ανατολική Ρωμυλία) το 1906. Τότε που οι Βούλγαροι οργάνωσαν σφαγές και διώξεις σε βάρος του Ελληνικού Στοιχείου σε πολλές πόλεις της Ανατολικής Ρωμυλίας, στην Αγχίαλο, στη Βάρνα, στη Φιλιππούπολη, στη Στενήμαχο, και εξανάγκασαν πολλούς Έλληνες της περιοχής να καταφύγουν στην τουρκοκρατούμενη Ανατολική και Δυτική Θράκη αλλά και στην ελεύθερη Ελλάδα.

Ακολούθησε, από το 1908, η γενοκτονική συμπεριφορά των Νεοτούρκων. Αφετηρία των διωγμών και της γενοκτονίας του Ελληνισμού της Ανατολής (Θράκης, Πόντου και Μικράς Ασίας) από το καθεστώς των Νεοτούρκων υπήρξε ο χώρος της Ανατολικής Θράκης. Με βίαια μέσα, εμπορικό αποκλεισμό, βαριά φορολογία, λεηλασίες περιουσιών, ομαδικές σφαγές, ατιμώσεις, καταναγκαστική εργασία σε τάγματα εργασίας εξανάγκασαν τους Θρακιώτες να εγκαταλείψουν την Ανατολική Θράκη. 

Υπολογίζεται ότι την περίοδο 1913-1917, από τους 360.000 - 370.000 Έλληνες που αριθμούσε η περιοχή, 232.000 Ανατολικοθρακιώτες εξαναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τις εστίες τους και να καταφύγουν στην ελεύθερη Ελλάδα και στο εξωτερικό. Άλλοι 96.000 οδηγήθηκαν στην Μικρά Ασία σε καταναγκαστικά έργα και από αυτούς επέστρεψαν στις εστίες τους, με τη λήξη του 1ου Παγκοσμίου Πολέμου, μόνο οι 50.000.


 
Κορύφωση των διωγμών σε βάρος του Ελληνισμού της Θράκης υπήρξε η 6η Απριλίου 1914, η οποία έχει χαραχτεί στη μνήμη των Θρακιωτών ως «το Μαύρο Πάσχα». Την ημέρα εκείνη επέλεξαν οι Νεότουρκοι μη σεβόμενοι ούτε τη σημαντικότατη αυτή θρησκευτική γιορτή του Ελληνισμού και του Χριστιανισμού, Κυριακή του Πάσχα, για να εκδιώξουν τους Έλληνες πολλών χωριών της επαρχίας Αρκαδιουπόλεως και Βιζύης και άλλων θρακικών περιοχών.


Η 6η Απριλίου 1914 σηματοδότησε την απαρχή των συστηματικών διώξεων σε βάρος του Θρακικού Ελληνισμού από τους Τούρκους, που ολοκληρώθηκαν το 1922 με την καταστροφή του Ελληνισμού της Μικράς Ασίας, της Θράκης και του Πόντου. Γι’ αυτό και η ημερομηνία αυτή είναι πολύ σημαντική για όλους τους Θρακιώτες αλλά και για τον προσφυγικό Ελληνισμό γενικότερα.

Τους προγόνους μας, θύματα των διωγμών από Βούλγαρους και Τούρκους, είναι ιερό χρέος μας να μην τους λησμονήσουμε. Το παρόν λοιπόν ιστορικό σημείωμα αποτελεί τον ελάχιστο φόρο τιμής προς τους προγόνους μας.

Πηγή: Θρακική Εστία Δράμας

Πηγή: https://www.alexpolisonline.com/
Alexandroupoli Online 

https://enneaetifotos.blogspot.com/2021/04/6-1914.html





107 χρόνια από το «Μαύρο Πάσχα» των Θρακών




107 χρόνια από το «Μαύρο Πάσχα» των Θρακών

Έρευνα του Λαογραφικού και Ιστορικού Μουσείου Φερών για τη γενοκτονία του Θρακικού Ελληνισμού που κορυφώθηκε το «Μαύρο Πάσχα» του 1914.

του Νικολάου Γκότση

Μια καλά συντονισμένη ενέργεια των Νεότουρκων και του εθνικιστικού τους κόμματος «Ένωση και Πρόοδος» που είχε δημιουργηθεί στην Τουρκοκρατούμενη Θεσσαλονίκη το 1908, ήταν η αιτία να αιματοκυλήσουν την Ανατολική Θράκη. Με το πρόσχημα τις μεταρρυθμίσεις και την εναντίωση τους στον καταρρέοντα θεσμό του Σουλτάνου, κατάφεραν να συλλέξουν στις τάξεις τους στρατιωτικούς, πολιτικούς, αστούς και να αποκτήσουν ισχυρά ερείσματα στους μουσουλμάνους πολίτες. Όλοι αυτοί επικουρούμενοι από ομάδες παρανόμων και άτακτων, εφάρμοσαν το σχέδιο για την εξαφάνιση του Θρακικού Ελληνισμού από την Ανατολική Θράκη.



Η παραπάνω εγκύκλιος που κυκλοφόρησε μεταξύ των πολιτών και συντάκτη της του  Νεότουρκους, είναι γεμάτη δηλητήριο για τους Έλληνες. Προτρέπει τους Μουσουλμάνους να μην ψωνίζουν από τα καταστήματα των Ελλήνων, γιατί τα χρήματα θα γινόταν όπλα εναντίων τους, ότι θα έπρεπε να σταματήσουν πια να λειτουργούν ως βλάκες και αχμάκηδες. Αναφέρει τους Έλληνες ως προαιώνιους εχθρούς που πρέπει να εξαφανιστούν και κλείνει η εγκύκλιος. «Από το στόμα έκαστου Μουσουλμάνου δεν πρέπει να λείψει ποτέ η ευχή, όπως ο Θεός δώσει φώτιση εις τον Μουσουλμανικό κόσμο, καταστροφή δε και γενικήν απώλεια εις τους εχθρούς του».


Ο αδύναμος και στην ουσία μαριονέτα Σουλτάνος Μεχμέτ Ρεσάτ στην ουσία έμεινε άπραγος και δεν παράμεινε φύλακας του φιρμανίου του 1852, του προκατόχου του, που εξασφάλιζε την ευημερία των Ελλήνων της Αυτοκρατορίας. Προφανώς δεν είχε και το σθένος να αντισταθεί στο νέο κύμα που ερχόταν και λεγόταν Νεότουρκοι.


Η Ραιδεστός εξαιτίας του λιμανιού της ήταν ο τόπος που συνέρρεαν οι Θρακιώτες από την ενδοχώρα, για να επιβιβαστούν στα ατμόπλοια που θα τους οδηγούσαν στην ασφάλεια.


Οι εκτελέσεις, οι βιασμοί, οι ξυλοδαρμοί και η εξαφάνιση των πολιτών, οδηγούσαν τους Θρακιώτες στα βουνά για να γλιτώσουν από τη μανία των Τούρκων. Η περιοχή της Βιζύης των Σαράντα Εκκλησιών και της Μακράς Γεφύρας ήταν οι πρώτες περιοχές που άρχισε η εφαρμογή του σχεδίου για την εξόντωση του Θρακικού Ελληνισμού.
«Εις έκαστην την γωνιάν της Θράκης, ακούονται κλαυθμοί και οδυρμοί».


Ο Πατριάρχης με έγγραφα προς τις Τουρκικές αρχές, αλλά και με πιέσεις προς τους Ρώσους προσπαθούσε να ανατρέψει την εξαιρετικά δύσκολη κατάσταση για τον Θρακικό, αλλά και Μικρασιατικό Ελληνισμό.




Η αρπαγή των Ελληνικών σπιτιών με την μέθοδο της προσωρινής παραμονής και φιλοξενίας Τούρκων προσφύγων στο τέλος οδηγούσε στην αρπαγή βίαια της κατοικίας.


Η παραίτηση του Μητροπολίτη ΗΡΑΚΛΕΙΑΣ είναι ενδεικτική της καταστάσεως που επικρατούσε στην Εκκλησιαστική του περιφέρεια.


Το Πατριαρχείο αποτελούσε στόχο για τους εθνικιστές Νεότουρκους. Παρόλες τις διαβεβαιώσεις των αρχών ότι θα προστατευθούν οι ομογενείς, αντίθετα οι απειλές με επιστολές στους εμπόρους της Κωνσταντινούπολης προκαλούσαν τον τρόμο.


Απροκάλυπτα, όργανα του επίσημου κράτους από κοινού με Βαζιβούκους (άτακτοι πολεμιστές) λεηλατούσαν τα χωριά. Ούτε οι ιερείς γλύτωναν από την μανία τους.


Μοναδικός τρόπος διαφυγής τα Ατμόπλοια για τη νέα πατρίδα και την προσφυγιά.


Ο Ρώσος πρόξενος των Δαρδανελλίων προστατεύει Θρακιώτες πρόσφυγες, αλλά η Ρωσία ως προστάτιδα των Ορθοδόξων μάλλον λίγο βοήθησε στις εκκλήσεις του Οικουμενικού Πατριάρχη.


Όλο αυτό το διάστημα οι μεγάλες δυνάμεις και διπλωματικοί κύκλοι άργησαν να καταλάβουν το μέγεθος του εγκλήματος που συντελούνταν.


Η εξόντωση και η βία οδηγεί σε έξοδο από την πατρώα γη χιλιάδων Ελλήνων.



Αυτή η τραγωδία, που αγγίζει τα όρια της γενοκτονίας του Θρακικού Ελληνισμού αλλά και γενικότερα του Ελληνισμού της Τουρκίας, οδήγησε το Οικουμενικό Πατριαρχείο (Πατριαρχείο των Ρωμιών) όπως το αποκαλούσε τότε, στην μεταξύ τους αλληλογραφία, η Υψηλή Πύλη (Σουλτάνος και Διοίκηση), να συστήσουν Ειδική Επιτροπή. Πρόεδρος της επιτροπής ήταν ο Μητροπολίτης Αίνου κ. ΙΩΑΚΕΙΜ με μέλη τον Στεφ. Καραθεοδωρή και Μ. Θεοτοκά. Η λεπτομερή έκθεση που αφορούσε το σύνολο της συντονισμένης εξαφάνισης του Ελληνισμού στην Οθωμανική Τουρκία αποτέλεσε την ΜΑΥΡΗ ΒΙΒΛΟ.



Τον Ιούνιο του 2006, το 7ο Παγκόσμιο Συνέδριο των Θρακών στο Διδυμότειχο, αποφάσισε να καθιερωθεί η 6η Απριλίου ως η «Ημέρα Μνήμης της Γενοκτονίας του Θρακικού Ελληνισμού»...

Έρευνα για το
Λαογραφικό και Ιστορικό Μουσείο Φερών
Νικόλαος Γκότσης



Πηγή: https://www.alexpolisonline.com/2021/04/107.html#ixzz6rH6YvCWK
Alexandroupoli Online



ΖΗΝΩΝ  ΠΑΠΑΖΑΧΟΣ


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...