ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ ΥΠΟ ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ

21 Απριλίου 2021

Η ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ ΤΗΣ 21ης ΑΠΡΙΛΙΟΥ 1967

 

ΣΥΡΙΖΑ: ΤΟ ΚΟΜΜΑ ΤΟΥ ΑΒΡΑΑΜ ΜΠΕΝΑΡΟΓΙΑ. ΜΙΑ ΚΛΙΚΑ ΒΑΘΕΙΑ ΑΝΤΙΛΑΪΚΗ ΚΑΙ ΑΝΘΕΛΛΗΝΙΚΗ. ΠΡΟΔΟΤΗΣ ΚΟΤΖΙΑΣ: "ΠΟΛΛΟΙ ΣΤΟΝ ΣΥΡΙΖΑ ΗΘΕΛΑΝ ΝΑ ΔΩΣΟΥΜΕ ΣΤΑ ΣΚΟΠΙΑ ΣΚΕΤΟ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ.


ΕΡΝΤΟΓΑΝ: «Η ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥΠΟΛΗ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΗ ΜΑΣ. ΘΑ ΠΑΡΟΥΜΕ ΛΑΦΥΡΑ ΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΟΠΛΑ, ΜΟΛΙΣ ΚΑΤΑΛΑΒΟΥΜΕ ΤΑ ΝΗΣΙΑ». ΑΦΩΝΙΑ ΟΙ ΚΟΡΑΚΕΣ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ ΚΑΙ ΔΕΝΔΙΑΣ.

 

ΖΗΤΕΙΤΑΙ ΦΥΣΙΟΓΝΩΜΙΣΤΗΣ ΨΥΧΙΑΤΡΟΣ. ΤΙ ΦΑΤΣΑ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΗ; ΠΟΣΟ ΥΨΗΛΟΦΡΟΣΥΝΗ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΕΙΚΟΝΙΖΟΜΕΝΟ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΟ; Η ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΕΝΟΣ ΛΑΟΥ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΙΣ ΦΑΤΣΕΣ ΤΩΝ ΑΡΧΟΝΤΩΝ ΠΟΥ ΑΝΑΔΕΙΚΝΥΕΙ. ΕΝΑΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΜΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟ ΕΙΝΑΙ ΣΗΜΕΡΑ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ. ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΟΛΙΓΑΡΧΕΣ ΚΑΙ Ο ΚΡΥΠΤΟΜΕΝΟΣ ΟΠΙΣΘΕΝ ΑΥΤΩΝ "ΕΙΔΙΚΟΣ" ΔΑΚΤΥΛΟΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΜΑΣ ΕΠΙΒΑΛΛΟΥΝ ΚΑΠΟΤΕ ΓΙΑ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟ ΚΑΙ ΜΙΑ ΚΑΡΑΚΑΞΑ.

 

              

ΑΝ...Μία από τις σπουδαιότερες ιστορικές λέξεις  :

Ο  Βασιλιάς Φίλιππος ο Β' της Μακεδονίας: Αν κερδίσω αυτόν τον πόλεμο, θα είστε σκλάβοι για πάντα.
Οι  Σπαρτιάτες: Αν...

Κάθε πολιτική κρίνεται πάντοτε εκ του αποτελέσματος. Όχι από τις προθέσεις, ούτε από τα μέσα. Δεν ωφελεί να χρησιμοποιούμε στην πολιτική την ιστορική λέξη Αν… παρά μόνο για να μην επαναλαμβάνουμε τα ίδια λάθη.
Η παρέμβαση του στρατού στην πολιτική το 1967 έγινε για να ανατρέψει το φαύλο πολιτικό σύστημα της εποχής. Το αποτέλεσμα: το 1974 με ικεσίες και παρακάλια, έντρομοι και φοβισμένοι, οι ηγέτες του στρατού, επανέφεραν την χειρότερη διεφθαρμένη πολιτική οικογενειοκρατία, η οποία μάλιστα ένοιωσε ότι δικαιώθηκε. Το εγκληματικό κόμμα ΚΚΕ το 1967 πολεμούσε για ένα στόχο: να νομιμοποιηθεί. Η διεφθαρμένη πολιτική οικογενειοκρατία το είχε απαγορεύσει το 1947 για τα φριχτά εγκλήματα που διέπραξε εναντίον του Ελληνικού λαού. Το 1974 το ΚΚΕ νομιμοποιήθηκε δικαιωμένο, χωρίς ούτε μία συγγνώμη για τα 500.000 αθώα σφαγμένα θύματά του και κατέλαβε όλη την κοινωνική και «πνευματική» εξουσία στην Ελλάδα, πλην της πολιτικής. Αυτό ήταν το τελικό αποτέλεσμα από την παρέμβαση του στρατού στα πολιτικά πράγματα το 1967.
Μία Επανάσταση πρέπει να είναι αυτό που λέει ο όρος: Επανάσταση. Όπως γράφτηκε, οι στρατιωτικοί της 21ης Απριλίου έπρεπε να δικαστούν, όχι γιατί έκαναν επανάσταση, αλλά γιατί δεν έκαναν επανάσταση. Έχασαν μία μοναδική ευκαιρία για να απαλλάξουν τον Ελληνικό λαό μόνιμα από την Μαφία. Δεν μπορούμε να κάνουμε ομελέτα, χωρίς να σπάσουμε αυγά.
Εκείνο που έπασχε από τους στρατιωτικούς της 21ης Απριλίου ήταν το πνεύμα. Προσέλαβαν για ιδεολογικούς διαφωτιστές τρεις πρώην κομμουνιστές, τον Παπακωνσταντίνου, τον Κωνσταντόπουλο και τον Γεωργαλά. Τον Πλεύρη τον φυλάκισαν. Αθώοι και αφελείς οι στρατιωτικοί μιλούσαν καθημερινά για «πραγματική δημοκρατία» ενώ εφάρμοζαν στρατιωτική δικτατορία. Ο Γεωργαλάς διακήρυξε: «η Επανάσταση της 21ης Απριλίου έχει μόνο μία ιδεολογία, ότι δεν έχει καμία ιδεολογία». Με κάτι τέτοια ρητά μπορεί να βαδίσει μπροστά μία επανάσταση;
Στους κύκλους των «λεγόμενων «αντιστασιακών», οι οποίοι μπεκρόπιναν σε πολυτελή καπηλειά των Παρισίων και του Λονδίνου και έκαναν «αντίσταση» ροκανίζοντας τα λεφτά του Ρότσιλντ, κυκλοφορούσε η άποψη ότι δεν χρειάζεται αντίσταση. «Έλληνες είναι, θα πέσουν μόνοι τους». Και πράγματι έπεσαν μόνοι τους με δυνατό γδούπο.

Ο τομέας που διέπρεψαν ήταν η οικονομία. Δεν πήραν δάνεια και με αυτοχρηματοδότηση πέτυχαν υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης. Ε, και; Κάνουμε μία επανάσταση για να βελτιώσουμε με τις λόγχες την οικονομία;
Εκεί που έπρεπε, για ευνόητους λόγους, να πετύχουν, στα Εθνικά Θέματα, τα έκαναν μαντάρα. Βόρειος Ήπειρος, Μακεδονία, Ίμβρος, Τένεδος, Πόλη, χωρικά ύδατα, ΑΟΖ, Υφαλοκρηπίδα και τέλος η τραγική Κύπρος.
Όταν κάποιοι Γερμανοί συμβούλεψαν τον εξυπνότερο και σοφότερο στρατάρχη Χίντεμπουργκ να κάνει δικτατορία απάντησε: «με τις λόγχες μπορείς να κάνεις πολλά. Ένα δεν μπορείς να κάνεις. Να κάθεσαι για πολύ πάνω τους».
Ο φιλόσοφος της ιστορίας Όσβαλντ Σπέκγκλερ έγραψε: «κάθε επανάσταση εξασθενεί  πάντοτε την διεθνή θέση μιας χώρας. Δεν μπορούμε να μιλάμε για επιτυχημένη επανάσταση παρά μόνο όταν αναγνωριστεί σαν μόνιμη και σταθερή κατάσταση στο εξωτερικό επίπεδο».
Ο στρατός ξεκάθαρα δεν πρέπει να επεμβαίνει στην πολιτική. Οι ικανοί στρατιωτικοί όμως μπορούν και πρέπει να γίνονται πολιτικοί.
Ο στρατός ασφαλώς δεν πρέπει να κάνει πραξικοπήματα. Η πολιτική κονίστρα είναι διεφθαρμένη. Ο στρατός όμως πρέπει να απολαμβάνει τέτοιο κύρος στην κοινωνία, ώστε και μόνο η απειλή παρεμβάσεώς του στα πολιτικά πράγματα να λειτουργεί σαν τροχοπέδη, καταλυτικά και αποτρεπτικά στους διεφθαρμένους προδότες.
Και μόνο η σκέψη στα κεφάλια των μαφιόζων ότι μερικά πράγματα δεν θα αρέσουν στον στρατό, θα πρέπει να τους φοβίζει, να τους συμμαζεύει και να τους παραλύει.


Και ένα τελευταίο Οι Έλληνες στρατιωτικοί είναι ή θα έπρεπε να είναι, υπερήφανοι. Εκπροσωπούν το αιώνιο ιδεώδες της Σπάρτης. Όταν αποτυγχάνουν, αυτοκτονούν. Δεν ζητούν μυξοκλαίγοντας επιείκεια από διεφθαρμένους μαφιόζους, οι οποίοι τους φέρονται σαν δαρμένα σκυλιά.
 


 Πόσο  λίγο πίστεψαν στον Παπαδόπουλο οι φίλα προσκείμενοι προς την "επανάσταση" της 21ης Απριλίου φάνηκε  και από τις αντιδράσεις τους προς τον ιδιαίτερα διεφθαρμένο  Καραμανλή, όταν αυτός φυλάκισε τον αρχηγό τους (αν και στην αρχή του είχε προσφέρει αμνηστία).

Η ιστορία έχει αποδείξει, ότι όσο καλά κι αν φυλάγεται ένας πολιτικός αρχηγός, πάντα μια αποφασισμένη ομάδα θα βρει τρόπο να τον σκοτώσει, αν το θελήσει.

Ο ΡΑΜΠΙΝ ΤΟΥ ΙΣΡΑΗΛ: οι Εβραίοι τον σκότωσαν, γιατί πίστεψαν ότι πρόδωσε την χώρα τους. 

Στις 4 Νοεμβρίου του 1995, ο 73χρονος πρωθυπουργός του Ισραήλ, Γιτζάκ Ραμπίν, σωριάστηκε στο έδαφος, αιμόφυρτος. Μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο, όπου απεβίωσε 40 λεπτά αργότερα. Powered By Μόλις ένα χρόνο πριν, είχε βραβευτεί μαζί με το παλαιστίνιο ηγέτη Γιασέρ Αραφάτ, με το Νόμπελ Ειρήνης, προς τιμήν του αγώνα του για ειρήνη μεταξύ Παλαιστίνης και Ισραήλ. Ο δράστης ήταν ο 27χρονος ακροδεξιός ισραηλινός Γιγκάλ Αμίρ. Θεωρούσε ότι οι συμβιβασμοί του Ραμπίν ισοδυναμούσαν με εθνική προδοσία και τον Νοέμβριο του ’95, αποφάσισε να δράσει. Έστησε ενέδρα έξω από το κτίριο στο Τελ Αβίβ, όπου ο Ραμπίν θα έκανε ομιλία. Ο ισραηλινός πρωθυπουργός περπατούσε περιτριγυρισμένος από τους σωματοφύλακές του. Τότε ξεπρόβαλε ο Αμίρ και τον πυροβόλησε τρεις φορές...

Ο ΣΑΝΤΑΤ ΤΗΣ ΑΙΓΥΠΤΟΥ: οι Αιγύπτιοι τον σκότωσαν, γιατί πίστεψαν ότι πρόδωσε την χώρα τους. 

Στις 6 Οκτωβρίου του 1981 δολοφονείται με κινηματογραφικό τρόπο και σε ζωντανή μετάδοση ο πρόεδρος της Αιγύπτου Ανουάρ Σαντάτ. Το 1977 ο Σαντάτ ήταν ο πρώτος αρχηγός αραβικού κράτους που επισκέφθηκε επίσημα το Ισραήλ, ενώ ένα χρόνο μετά συνυπέγραψε με τον ισραηλινό πρωθυπουργό Μεναχέμ Μπέγκιν τη Συμφωνία Ειρήνης μεταξύ Αιγύπτου και Ισραήλ στο Καμπ Ντέιβιντ.  Το να δώσει τα χέρια με έναν εχθρό, είχε ως αποτέλεσμα, ο Σαντάτ, να βάλλεται από το εσωτερικό, αλλά και το μεγαλύτερο μέρος των αραβικών χωρών.

Ένα χρόνο μετά, στις 6 Οκτωβρίου του 1981 ο ισχυρός άνδρας της Αιγύπτου θα έπεφτε νεκρός ενώ παρακολουθούσε μεγαλειώδη παρέλαση των ενόπλων δυνάμεων. Σε εξέδρα κοντά στο μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη, ο πρόεδρος με επίσημους παρακολουθούσε τα αιγυπτιακά στρατεύματα γεμάτος υπερηφάνεια. Ξαφνικά, ένα στρατιωτικό φορτηγό, που ρυμουλκούσε ένα πυροβόλο, σταμάτησε μπροστά στην εξέδρα, δίνοντας την εντύπωση ότι παρουσίασε μηχανική βλάβη. Από το φορτηγό ξεχύθηκαν τέσσερις ένοπλοι, φορώντας στολές παραλλαγής, οι οποίοι άρχισαν να πυροβολούν και να πετούν χειροβομβίδες κατά του Σαντάτ και της συνοδείας του.

Ο Σαντάτ δέχτηκε πέντε σφαίρες στο πρόσωπο και στα πλευρά και έπεσε αιμόφυρτος, ενώ επικρατούσε χάος. Η επίθεση μεταδόθηκε απευθείας από την αιγυπτιακή τηλεόραση! Στην περιοχή σπεύδουν γιατροί και ασθενοφόρα. Ο Πρόεδρος διακομίστηκε με ελικόπτερο σε στρατιωτικό νοσοκομείο του Καΐρου, όπου θα ξεψυχήσει μιάμιση ώρα αργότερα. Απολογισμός; 12 νεκροί, ανάμεσά τους και ο Σαντάτ καθώς και 29 τραυματίες. Δράστες της δολοφονικής επίθεσης ήταν ένας μόνιμος υπολοχαγός του αιγυπτιακού στρατού, δύο απόστρατοι αξιωματικοί κι ένας βιβλιοπώλης. Σύμφωνα με τις αιγυπτιακές αρχές, στη συνωμοσία για τη δολοφονία του Αιγύπτιου ηγέτη συμμετείχαν άλλα 20 άτομα.

Οι αρχαίοι Έλληνες κυνήγησαν και σκότωσαν τον Εφιάλτη.  

Στην σημερινή Ελλάδα των ρωμιών δεν κουνήθηκε φύλλο. Δεν μπόρεσαν να σκοτώσουν ούτε τον Καραμανλή. Ούτε αποπειράθηκαν και ούτε καν το σκέφθηκαν! Ο Κίσσινγκερ μας πρόδωσε και σκότωσε 6.000 Κυπρίους και ζει ακόμη... Ρωμιοί: άνευροι, χλιαροί, ρηχοί, μικροκομπιναδόροι, μικρόψυχοι, μικροί σε όλα τους.

«Διά να είναι η φυλή εις το χάλι που είναι, φανερόν ότι οι τωρινοί Έλληνες είσθε οι χειρότεροι που υπήρξαν ποτέ» - Περικλής Γιαννόπουλος

Γι αυτό μας στολίζει η Αγγλική εγκυκλοπαίδεια - από το 1910: "Μεγάλο μέρος της ενέργειας του ελληνικού λαού εκτρέπεται από πρακτικούς στόχους και εξαερώνεται με τα λόγια. Οι (νεο)Έλληνες είναι ελλιπείς σε ορισμένα στερεά χαρακτηριστικά που οδηγούν στην εθνική μεγαλοσύνη".

Διαβάστε και το: Συμμορία ΣΤΕΡΝ. | Φιλονόη καὶ Φίλοι... (filonoi.gr)  https://filonoi.gr/2014/09/20/f-symmoria-stern/



 Ο  ΖΗΝΩΝ ΠΑΠΑΖΑΧΟΣ  χαίρεται όταν  σήμερα  οι  Έλληνες  στρατιωτικοί  παρεμβαίνουν  νόμιμα  στην  πολιτική  ζωή,  όπως  έχουν  κάθε  δικαίωμα  και  υποχρέωση,  σαν  ένστολοι  πολίτες  αυτής  της  χώρας.  Φαίνεται  ότι  ξεπέρασαν   την  τραυματική  εμπειρία  και  το  σοκ  από  την  ατυχή  παρέμβαση  του  στρατού  στην  πολιτική,  η  οποία  κατέληξε  σε   εθνική  καταστροφή.  Πρέπει  οι  Έλληνες  στρατιωτικοί  να  αρχίσουν  να  αναλαμβάνουν  τις  ευθύνες  τους  για  την  πορεία  της  χώρας.  Δεν  είναι  ούτε  άχρηστοι,  ούτε  αγράμματοι. Τόσο  ανίκανοι  είναι  οι  Έλληνες  στρατιωτικοί  σε  σχέση  π.χ.  με  τους  Εβραίους  στρατιωτικούς  και  δεν μπορούν  να   αναλάβουν  το  μερίδιο  της ευθύνης  τους;   Οι  Έλληνες  στρατιωτικοί  είναι  γνήσια  παιδιά  του  Ελληνικού  λαού.  Είναι  σάρκα  από  την σάρκα  του  και  αίμα  από  το  αίμα  του.  Η  Ελλάδα  είναι  το  μοναδικό  κράτος  του  κόσμου,  που  το  κυβερνά  μία  οργανωμένη  συμμορία  μαφιόζικων  οικογενειών,  με  πλήρη  και  εμφανή  στοιχεία  οικογενειοκρατικής  Μαφίας.  Δεν  θα  απαλλαγούμε  επιτέλους  από  τον  σφιχτό  εναγκαλισμό  αυτού  του  μαφιόζικου  τέρατος,  που  χρεοκόπησε  πολλές  φορές  την  χώρα  και  σήμερα  την  καβαλάει,  την απομυζεί  και  την  βιάζει;  Όλα  τα  άλλα  θέματα  στην  Ελλάδα  είναι  δευτερεύοντα  θέματα. Η  ΕΛΛΗΝΙΚΗ  ΠΟΛΙΤΙΚΗ   ΤΑΞΗ  λειτουργεί  έχοντας  σαν  πρότυπο  την  Μαφία.  ΜΟΝΑΔΙΚΟ  ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ  ΣΕ   ΟΛΟ  ΤΟΝ  ΚΟΣΜΟ.  Στο  εσωτερικό  κανένα  ΜΜΕ  δεν  αναφέρεται  σ’ αυτό  το   φαινόμενο.  Την  σιωπή  του  φόβου  την  επέβαλε  η  πολιτική  Μαφία.  Μόνο  στο  εξωτερικό  γράφεται  γι αυτό  το  περίεργο  ελληνικό  δημιούργημα  της  πολιτικής  οικογενειοκρατικής  μαφίας.

Συνεχώς  λέγεται  να  μοιάσουμε  το  Ισραήλ.  Στο  Ισραήλ  όμως  οι  πολιτικοί  δεν  είναι  γόνοι  μαφιόζικων  οικογενειών.  Σχεδόν  όλοι  οι  πρωθυπουργοί  του  Ισραήλ  ήταν  πρώην μάχιμοι  στρατιωτικοί  που   απέδειξαν  στις  πολεμικές  και  στις  πολιτικές  μάχες  την  αξία  τους.  Δεν  είναι  ισόβιοι  πολιτικοί.  Δεν  αρμέγουν  συνεχώς  το  κράτος.  Αν  αποχωρήσουν  από  την  πολιτική  γνωρίζουν  και  άλλες  δουλειές  να  κάνουν… 

ΖΗΝΩΝ  ΠΑΠΑΖΑΧΟΣ

 

 

 
Το 1968), πρόεδρος των ΗΠΑ εξελέγη ο Ρίτσαρντ Νίξον και αντιπρόεδρος ο εκ Γαργαλιάνων Μεσσηνίας καταγόμενος Σπύρος Άγκνιου (Αναγνωστόπουλος). Η κυβέρνησις των Αθηνών, «πόνταρε» -κυριολεκτικώς!- στον Νίξον και είναι πλέον ευρύτατα γνωστόν, ότι χρηματοδότησε την προεκλογικήν του εκστρατεία με 550.000 δολάρια! Ήτο η πρώτη και η μοναδική φορά στην ιστορία, που ελληνική κυβέρνησις χρηματοδοτεί την προεκλογική εκστρατεία υποψηφίου Αμερικανού προέδρου και όχι το αντίθετον (η CIA να χρηματοδοτεί ελληνοφώνους πολιτικάντηδες)! Εδώ πλέον ομιλούμε όχι για… αμερικανοκίνητη κυβέρνηση των Αθηνών, αλλά για ελληνοκίνητη κυβέρνηση των ΗΠΑ!!! Με τον τρόπο αυτό και χάρις εις την πολύτιμη βοήθεια του Άγκνιου, η Ελλάς και η κυβέρνησις της 21η Απριλίου δεν αντιμετώπισαν ιδιαίτερα προβλήματα τα επόμενα έτη. Έτσι μπόρεσε η κυβέρνησις να αφοσιωθεί στην πρόοδο της χώρας, επιτυγχάνοντας φοβερούς ρυθμούς οικονομικής αναπτύξεως (που είναι και ο μόνος τρόπος για την επίτευξη πραγματικής εθνικής ανεξαρτησίας…).  Ο Τούρκος πρώην κυβερνητικός αξιωματούχος, Χαλίλ Σιβγκίν, πρώην υπουργός και επί σειρά ετών σύμβουλος του Τούρκου προέδρου, Τουργκούτ Οζάλ, για θέματα που αφορούσαν τις σχέσεις με τας ΗΠΑ:  «Ο πρόεδρος των ΗΠΑ, Νίξον, εξηναγκάσθη σε παραίτηση, επειδή είχε αντιταχθεί στην σχεδιαζομένη από το σιωνιστικό λόμπι του Κίσσινγκερ, απόβαση των Τούρκων στην Κύπρο (που επανέφερε την «δημοκρατία» στην Ελλάδα…). Σε κάθε περίπτωση, εφόσον το σιωνιστικό λόμπι σχεδίαζε τον Αττίλα στην Κύπρο, έπρεπε οπωσδήποτε να «φύγει από την μέση» ο Γ. Παπαδόπουλος, διότι αυτός είχε αποτρέψει παρομοία κατάσταση το 1967. Το σκάνδαλο Watergate προέκυψε εξαιτίας αυτής της σκληρής στάσης του Νίξον. Εμείς, για να μπορέσουμε να επέμβουμε στην Κύπρο, χρειαζόταν η έγκριση των ΗΠΑ. Αλλά θεωρείτο βέβαιο ότι ο Νίξον δε θα δεχθεί κάτι τέτοιο. Το ίδιο και ο αντιπρόεδρος. Τότε ΥΠΕΞ ήταν ο Κίσινγκερ. Ο Νίξον έχασε τη θέση του, αλλά ο Κίσινγκερ παρέμεινε. Και εκείνος μας έδωσε τη δυνατότητα για την επέμβαση. Δηλαδή οι δυνάμεις, που έριξαν από τη θέση τους τον Νίξον, διατήρησαν στη θέση του τον εβραϊκής καταγωγής Κίσινγκερ, για να επέμβουμε στην Κύπρο».  



ΗΤΑΝ Η 21Η  ΑΠΡΙΛΙΟΥ ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΚΙΝΗΤΗ;

(Διαχρονικό κείμενο του Γ. Δημητρακόπουλου, Συνταξιούχου Εκπαιδευτικού)

Κυρίαρχος μύθος της καταστροφικής –όπως απεδείχθη- μεταπολιτεύσεως, είναι πως η 21η Απριλίου ήταν… αμερικανοκίνητη. Αφήνουμε στην άκρη το γεγονός ότι αμερικανοκίνητοι απεδείχθησαν στην πορεία οι πολιτικάντηδες του μεταπολιτευτικού κατεστημένου –ψευτοδεξιοί κι αριστεροί- και πάμε πίσω στο 1967.

Στην χώρα είχε χαθεί ο έλεγχος και επικρατούσαν ακυβερνησία, αβεβαιότητα και αναρχία, εξαιτίας των γεγονότων της αποστασίας του 1965 και της δράσεως των λεγομένων «Λαμπράκηδων», που ήσαν τα ερυθρά «Τάγματα Εφόδου» της εποχής και τρομοκρατούσαν την κοινωνία, με απώτερο σκοπό την κομμουνιστική επανάσταση για την κατάληψη της εξουσίας.

Εν όψει αυτής της καταστάσεως, ο Θρόνος, οι πολιτικοί της δεξιάς και του κέντρου και οι Αμερικανοί, καλόβλεπαν μία μικράς διαρκείας «εκτροπή», που θα αποκαθιστούσε την ομαλότητα και μετά από εύλογο χρονικό διάστημα (ενός χρόνου, το πολύ) θα αποκαθιστούσε την λεγομένην «δημοκρατία» (που μόνο δημοκρατία δεν ήτο…) και θα επανέφερε τα πράγματα στην προ του 1965 κατάσταση. Έτσι, εδημιουργήθη η λεγομένη «χούντα των στρατηγών», η οποία θα επενέβαινε προ των εκλογών του Μαΐου 1967, με τας ευλογίας του εγχωρίου κατεστημένου και του ξένου παράγοντος. Ωστόσο, τους επρόλαβαν οι συνταγματάρχαι και τους αιφνιδίασαν όλους!



Παρά, λοιπόν, τα περί του αντιθέτου διαδιδόμενα, οι Αμερικανοί –«προστάτες» και «σύμμαχοι» τότε και τώρα της Ελλάδος- δεν υποστήριξαν ούτε την Επανάσταση της 21ης Απριλίου, ούτε το καθεστώς που προέκυψε απ’ αυτήν. Ο λόγος είναι απλός: οι Αμερικανοί, όπως άλλωστε όλες οι μεγάλες δυνάμεις της σύγχρονης εποχής, προτιμούν να υπάρχει «δημοκρατία» στα κράτη που ελέγχουν, διότι δια της «δημοκρατίας» μπορούν να συνεχίζουν να τα ελέγχουν. Κι αν κάποια στιγμή ο οποιοσδήποτε «δημοκρατικός» κυβερνήτης τους κάνει νερά, μπορούν πανεύκολα να τον «συμμορφώσουν» δια της αντιπολιτεύσεως, των ΜΜΕ, των συνδικάτων, ακόμα δε και των παραγόντων του ιδικού του κόμματος. Ας θυμηθούμε τι έγινε προσφάτως στην περίπτωση του Κ. Καραμανλή (του νεωτέρου) και που κατέληξε το άνοιγμά του προς την Ρωσσία. Αντιθέτως, μ’ έναν «δικτάτορα» στο τιμόνι της χώρας, η «προστάτιδα δύναμη» δεν ξέρει τι θα της ξημερώσει.

Το σίγουρο είναι, πως το ξημέρωμα της 21ης Απριλίου 1967 βρήκε τους Αμερικανούς («Αμερικανοσιωνιστάς», επί το ακριβέστερον) αιφνιδιασμένους. Πιάστηκαν στον ύπνο! Άλλα περίμεναν (τους υπό έλεγχον στρατηγούς) κι άλλα τους προέκυψαν (οι ανεξέλεγκτοι  συνταγματάρχαι).

Προκειμένου, όμως, να αποφύγουν τα χειρότερα –δηλαδή να χάσουν για πάντα την επιρροή τους στην Ελλάδα- οι Αμερικανοσιωνισταί ακολούθησαν την πολιτική του «βλέποντας και κάνοντας». Έτσι, απέρριψαν προτάσεις πολιτικών περί αποκαταστάσεως της «δημοκρατικής νομιμότητος» από τον 6ο Στόλο και άρχισαν να δουλεύουν υπογείως. Η πρώτη απόπειρα ανατροπής Παπαδοπούλου έλαβε χώρα στα τέλη του 1967, με αφορμή την παρουσία της ελληνικής μεραρχίας στην Κύπρο. Η ελληνο-τουρκική κρίση του ’67 παρουσιάζει καταπληκτικές ομοιότητες με αυτήν του ’74! Μόνο που τότε ο Γ. Παπαδόπουλος δεν έπεσε στην παγίδα και με κατάλληλους διπλωματικούς χειρισμούς απέφυγε τον πόλεμο και την εθνική ταπείνωση που μας ετοίμαζαν οι «φίλοι» και «σύμμαχοί» μας, αλλά και την ανατροπή του. Η δεύτερη απόπειρα έγινε με το βασιλικό κίνημα, αλλά απέτυχε κι αυτή. Την ιδία τύχη είχε και η τρίτη απόπειρα, το επόμενο έτος (1968), όταν ο Παναγούλης αποπειράθηκε να σκοτώσει τον Γ. Παπαδόπουλο. Εδώ θα ανοίξω μια παρένθεση. Ο Αλέκος Παναγούλης, παλικάρι πραγματικό, αγνός ιδεολόγος και ίσως ο μόνος αληθινός αντιστασιακός, έγινε πιστεύω άθελά του όργανο των Αμερικανοσιωνιστών, που τον δολοφόνησαν την 1η Μαΐου του ’75 –επισήμως επρόκειτο για «τροχαίο ατύχημα»- γιατί προφανώς είχε αντιληφθεί ποιοι και γιατί τον χρησιμοποίησαν και απειλούσε με αποκαλύψεις. Εδώ κλείνει η παρένθεση. Τρία στα τρία, λοιπόν! Τρεις απόπειρες, τρεις αποτυχίες! Είναι αυτό που ανέφερα προηγουμένως: δύσκολα τα βγάζει πέρα κάποιος μ’ έναν «δικτάτορα»…

Το επόμενον διάστημα (1969), πρόεδρος των ΗΠΑ εξελέγη ο Ρίτσαρντ Νίξον και αντιπρόεδρος ο εκ Γαργαλιάνων Μεσσηνίας καταγόμενος Σπύρος Άγκνιου (Αναγνωστόπουλος). Η κυβέρνησις των Αθηνών, «πόνταρε» -κυριολεκτικώς!- στον Νίξον και είναι πλέον ευρύτατα γνωστόν, ότι χρηματοδότησε την προεκλογικήν του εκστρατεία με 550.000 δολάρια! Ήτο η πρώτη και η μοναδική φορά στην ιστορία, που ελληνική κυβέρνησις χρηματοδοτεί την προεκλογική εκστρατεία υποψηφίου Αμερικανού προέδρου και όχι το αντίθετον (η CIA να χρηματοδοτεί ελληνοφώνους πολιτικάντηδες)! Εδώ πλέον ομιλούμε όχι για… αμερικανοκίνητη κυβέρνηση των Αθηνών, αλλά για ελληνοκίνητη κυβέρνηση των ΗΠΑ!!! Με τον τρόπο αυτό και χάρις εις την πολύτιμη βοήθεια του Άγκνιου, η Ελλάς και η κυβέρνησις της 21η Απριλίου δεν αντιμετώπισαν ιδιαίτερα προβλήματα τα επόμενα έτη. Έτσι μπόρεσε η κυβέρνησις να αφοσιωθεί στην πρόοδο της χώρας, επιτυγχάνοντας φοβερούς ρυθμούς οικονομικής αναπτύξεως (που είναι και ο μόνος τρόπος για την επίτευξη πραγματικής εθνικής ανεξαρτησίας…).

Όμως, εις την Αμερική δεν υπάρχει ένα κέντρον εξουσίας, αλλά πολλά και διάφορα. Με πιο ισχυρό διαχρονικά, το σιωνιστικό λόμπι. Το 1972, λοιπόν, το σιωνιστικό λόμπι παίρνει το πάνω χέρι, δια του δαιμονίου Κίσσινγκερ και ετοιμάζει την αποπομπή των Νίξον και Άγκνιου (την οποία τελικώς επέτυχε, με το κατασκευασμένο σκάνδαλο Watergate). Ο Τούρκος πρώην κυβερνητικός αξιωματούχος, Χαλίλ Σιβγκίν, πρώην υπουργός και επί σειρά ετών σύμβουλος του Τούρκου προέδρου, Τουργκούτ Οζάλ, για θέματα που αφορούσαν τις σχέσεις με τας ΗΠΑ, ομίλησε προ τριών ετών στον τουρκικό τηλεοπτικό σταθμό aHaber και υποστήριξε πως ο πρόεδρος των ΗΠΑ, Νίξον, εξηναγκάσθη σε παραίτηση, επειδή είχε αντιταχθεί στην σχεδιαζομένη από το σιωνιστικό λόμπι του Κίσσινγκερ, απόβαση των Τούρκων στην Κύπρο (που επανέφερε την «δημοκρατία» στην Ελλάδα…). Σε κάθε περίπτωση, εφόσον το σιωνιστικό λόμπι σχεδίαζε τον Αττίλα στην Κύπρο, έπρεπε οπωσδήποτε να «φύγει από την μέση» ο Γ. Παπαδόπουλος, διότι αυτός είχε αποτρέψει παρομοία κατάσταση το 1967.  



Είπε, λοιπόν, ο Σιβγκίν στην αποκαλυπτικότατη συνέντευξή του: «Το σκάνδαλο Watergate προέκυψε εξαιτίας αυτής της σκληρής στάσης του Νίξον. Εμείς, για να μπορέσουμε να επέμβουμε στην Κύπρο, χρειαζόταν η έγκριση των ΗΠΑ. Αλλά θεωρείτο βέβαιο ότι ο Νίξον δε θα δεχθεί κάτι τέτοιο. Το ίδιο και ο αντιπρόεδρος. Τότε ΥΠΕΞ ήταν ο Κίσινγκερ. Ο Νίξον έχασε τη θέση του, αλλά ο Κίσινγκερ παρέμεινε. Και εκείνος μας έδωσε τη δυνατότητα για την επέμβαση. Δηλαδή οι δυνάμεις, που έριξαν από τη θέση τους τον Νίξον, διατήρησαν στη θέση του τον εβραϊκής καταγωγής Κίσινγκερ, για να επέμβουμε στην Κύπρο. Εάν η Κύπρος βρίσκεται στα χέρια της Ελλάδας, τότε οι ορθόδοξοι δε θα έχουν καλές σχέσεις με το Ισραήλ. Οι πολιτικές Ελλάδας και Ισραήλ είναι αντίθετες μεταξύ τους. Εμείς ως Τούρκοι δεν έχουμε κάποια εχθρότητα με τους Εβραίους. Η επιχείρηση αυτή θα παρεμπόδιζε το να περάσει η Κύπρος στα χέρια της Ελλάδας. Σε περίπτωση που περάσει στα χέρια της Ελλάδας, μπορεί να δημιουργηθεί κίνδυνος για το Ισραήλ. Αυτούς τους υπολογισμούς έκαναν».

Ο Γ. Παπαδόπουλος, αντιλαμβάνεται την αλλαγή της καταστάσεως και τα παίζει όλα για όλα. Έτσι, την 15η Ιανουαρίου 1973, ξεπερνά για πρώτη φορά τα επιτρεπόμενα όρια: Με επιστολή του στον πρόεδρο των ΗΠΑ αρνείται την δωρεάν στρατιωτική βοήθεια, για λόγους εθνικής υπερηφανείας! Άλλωστε, η Ελλάς δεν είχε πλέον κανένα οικονομικό πρόβλημα, καθώς με μια συνετή και έντιμη διαχείριση (κανένας δεν έκλεβε!) η Επανάσταση πέτυχε ένα «οικονομικό θαύμα», όπως το χαρακτήρισαν οι πάντες. Επίσης, ο Γ. Παπαδόπουλος είχε σκοπό να ξεκινήσει σύντομα την άντληση του «μαύρου χρυσού», των πετρελαίων που κρύβει το υπέδαφος της πατρίδος μας. Και βέβαια, η παροχή δωρεάν στρατιωτικής βοηθείας προς τα διάφορα κράτη, ήταν η εγγύηση της υποταγής των. Η ιστορική επιστολή Παπαδοπούλου, με την οποία η Ελλάς έσπασε τα δεσμά της, είναι η ακόλουθη: «Η κυβέρνησις απεφάσισεν όπως δηλώσει εις την κυβέρνησιν των Ηνωμένων Πολιτειών, ότι παραιτείται του λοιπού, αρχής γενομένης από του τρέχοντος έτους, της παρεχομένης υπό των Ηνωμένων Πολιτειών, δωρεάν στρατιωτικής βοηθείας» (πηγή: εφημερίδα «Ελεύθερος Κόσμος» της 16ης Ιανουαρίου 1973, υπό τον πρωτοσέλιδο κεντρικό τίτλο: «Η ΕΛΛΑΣ ΠΑΡΗΤΗΘΗ ΤΗΣ ΔΩΡΕΑΝ ΒΟΗΘΕΙΑΣ – Επιστολή του κ. Γ. Παπαδοπούλου προς τον Πρόεδρον Νίξον»).

Τον Οκτώβριο του 1973, ο Γ. Παπαδόπουλος ξεπερνά τα «όρια» κατά πολύ. Αρνείται στους Αμερικανοσιωνιστάς την χρήση της βάσεως της Σούδας προς βοήθεια των Ισραηλινών σιωνιστών στον πόλεμο με τους Άραβες. Δεν πάει άλλο! Ο Κίσσινγκερ αποφασίζει την άμεση ανατροπή του! Όλως «τυχαίως», έναν μήνα αργότερα, ξεσπούν τα γνωστά γεγονότα του (διόλου) «ηρωϊκού» Πολυτεχνείου. Η συνταγή της φοιτητικής εξεγέρσεως είναι δοκιμασμένη και στο παρελθόν. Το 1968, όταν ο Στρατηγός Ντε Γκωλ συγκρούστηκε με τους Αμερικανοσιωνιστές, του έστησαν τον διαβόητο «κόκκινο Μάη του ‘68», με τους Κον (Κοέν) Μπεντίτ και συντροφία να κραυγάζουν εν χορώ «είμαστε όλοι εβραίοι» και να σπέρνουν την καταστροφή και το χάος.

Την συνέχεια, την γνωρίζετε όλοι. Όπως, επίσης, γνωρίζετε και το ότι ο δήθεν «αμερικανοκίνητος» Γ. Παπαδόπουλος, απέθανε εις τας φυλακάς της –πέραν πάσης αμφιβολίας- αμερικανοκρατουμένης «δημοκρατίας» της μεταπολιτεύσεως…




ΓΙΑ ΤΗΝ 21Η ΑΠΡΙΛΙΟΥ 1967

(Διαχρονικό κείμενο του Αντίοχου)

Γεννήθηκα σ’ ένα μικρό ορεινό χωριό της Πελοποννήσου, στις αρχές της δεκαετίας του ’60. Άλλες εποχές τότε. Ηλεκτρικό ρεύμα δεν υπήρχε! Οπότε, ούτε φως μετά τη δύση του ηλίου, τηλεόραση, τηλέφωνο, πλυντήριο, κουζίνα, καλοριφέρ, θερμοσίφωνας κτλ. Κάποιες φορές που οι συνδικαλιστές της ΔΕΗ κατεβάζουν τους διακόπτες, ξαναθυμάμαι τα παιδικά μου χρόνια και αναρωτιέμαι πώς ζούσαμε τότε. Κατά τα άλλα, ένας άθλιος χωματόδρομος που μας συνέδεε με την πρωτεύουσα του νομού (λεωφορείο δεν υπήρχε, μόνο ένα φορτηγό, με μια τέντα της συμφοράς που έμπαζε νερό όταν έβρεχε, ανοιχτό από πίσω, το θυμάμαι και ξυλιάζω κ.τ.λ.), μπαλωμένα ρούχα, ξυπόλητα παιδιά το καλοκαίρι, πλαστικό πέδιλο με χοντρή κάλτσα το χειμώνα, ένας σωρός από κουρέλια για μπάλα, πείνα και δυστυχία, κρέας Χριστού και Λαμπρή, για τουαλέτα μια υπαίθρια «τρύπα», κι άλλα ωραία, που όσοι αναγνώστες έχουν γεννηθεί μετά το ’70 και με διαβάζουν θα τα θεωρούν απίστευτα.

Η μεγάλη αλλαγή στη ζωή μας.

Ώσπου, ήρθε η 21η Απριλίου. Και ρεύμα μας φέρανε, καινούργιοι δρόμοι άνοιξαν παντού –ας είναι καλά η ΜΟΜΑ-, ο δικός μας ασφαλτοστρώθηκε, μπήκε και λεωφορείο της γραμμής, η Χωροφυλακή υποχρέωσε όλους να φτιάξουν κανονικές τουαλέτες, οι αγρότες απαλλάχτηκαν από τα χρέη –τα χάρισε η εθνική κυβέρνηση-, εργοστάσια άνοιξαν εκεί κοντά και δούλευε ο κόσμος, αρχίσαμε να τρώμε κρέας συχνότερα (μέχρι και μπανάνες – για την εποχή εκείνη ήταν κάτι αδιανόητο), να αγοράζουμε ρούχα και παπούτσια… Γίναμε άνθρωποι!

Το κολοσσιαίο έργο

Το έργο της 21ης Απριλίου ήταν τεράστιο. Χωρίς υπερβολή, τα έργα που έγιναν στα 7 αυτά χρόνια ήταν περισσότερα απ’ όσα είχαν γίνει από την απελευθέρωση της Ελλάδος μέχρι το 1967 (εξαιρούνται τα 4 χρόνια της 4ης Αυγούστου)! Η οικονομική ανάπτυξη της Ελλάδος και η οικονομική πρόοδος των Ελλήνων, ήταν πρωτοφανής. Η δραχμή κατέστη ένα από τα πιο σταθερά νομίσματα. Η εμπορική μας ναυτιλία πρώτη στον κόσμο! Άρχισε να πλακώνει και ο τουρισμός. Άνεργος ούτε για δείγμα! Δημόσιο χρέος; Τι εάν’ αυτό; Τρώγεται; Δεν υπήρχε δημόσιο χρέος, κυρίες και κύριοι, επί 21ης Απριλίου! Ούτε ελλείμματα βεβαίως. Αυτά είναι… καινούργια φρούτα, της «δημοκρατίας». Αντίθετα, λεφτά υπήρχαν! Και με επιστολή του στον Νίξον, στις 15/01/73, ο Γ. Παπαδόπουλος, του δηλώνει ότι για λόγους Εθνικής υπερηφάνειας και οικονομικής και στρατιωτικής επαρκείας, η Ελλάς δεν θα δεχόταν πλέον την δωρεάν στρατιωτική βοήθεια των ΗΠΑ!

Διακυβέρνηση με καθαρά χέρια

Πώς πέτυχαν το οικονομικό θαύμα οι Αξιωματικοί, ενώ οικονομολόγοι δεν ήταν κι ούτε είχαν σπουδάσει στα London school of economics και στα Harvard; Είναι απλό: 1ον) Έπρατταν με γνώμονα τα συμφέροντα της πατρίδας κι όχι της αρρωστημένης κλίκας των αδηφάγων πλουτοκρατών και 2ον) Δεν έκλεβαν οι ίδιοι και δεν επέτρεπαν να κλέβει και κανένας άλλος, ούτε στα ψηλά, ούτε στα χαμηλά κλιμάκια. Μπήκαν στη διακυβέρνηση με καθαρά χέρια κι όπως μπήκαν έτσι και βγήκαν. Τους κατηγόρησαν για τα μύρια όσα, εκτός από ένα: κανένας δεν τόλμησε να τους πει κλέφτες και καταχραστές. Ποια σύγκριση μπορεί να γίνει με το σήμερα; Πάρτε τον Στρατηγό Στυλιανό Παττακό. Ήταν αντιπρόεδρος της κυβερνήσεως. Την ίδια θέση επί «δημοκρατίας» είχε και ο Τσοχατζόπουλος. Να μην πούμε πολλά, ο ένας έμενε στα Πατήσια, σ’ ένα σπίτι προπολεμικό, ο άλλος σ’ ένα παλάτι στη σκιά της Ακροπόλεως… Αυτά βλέπει σήμερα ο κοσμάκης και το «πού είσαι Παπαδόπουλε» βγαίνει περισσότερο από ποτέ από τα χείλη των απλών Ελλήνων.

Ξέφτισε σιγά-σιγά και ο μύθος του «αμερικανοκίνητου πραξικοπήματος».

Μόνο κάτι τελειωμένοι αριστεροί το πιστεύουν πλέον, αν το πιστεύουν κι αυτοί πραγματικά. Η αλήθεια, που αποκαλύπτεται –έστω και με το σταγονόμετρο- βεβαιώνει ότι το ξημέρωμα της 21/4/67, οι Επαναστάτες έπιασαν στον ύπνο αμερικανούς και λοιπούς. Κι όπως είπε πρόσφατα σε μια συζήτηση ένας απλός άνθρωπος: «θα πέθαινε στη φυλακή ο Παπαδόπουλος αν ήταν άνθρωπος των αμερικανών»;

Τα λάθη της 21ης Απριλίου

Θα μου πείτε: μα όλα ωραία και καλά τα βρίσκεις Αντίοχε στην 21η Απριλίου; Ασφαλώς όχι. Έγιναν και λάθη: 1ον) Το «είμαστε παρένθεση». 2ον) Στην αντιμετώπιση των πολιτικάντηδων. Ο λαός ήθελε να τους βάλουν όλους σ’ ένα σαπιοκάραβο και να τους φουντάρουν στ’ ανοιχτά, για να γλιτώσει μία κι έξω από δαύτους. Αλλά εδώ η Επανάσταση δεν εφήρμοσε τη θέληση του λαού. Ούτε καν εκδόθηκε μια «μαύρη βίβλος» των πολιτικών, με κλεψιές, σκάνδαλα κλπ, για να τους σιχαθεί ο λαός και να μην ξανασηκώσουν κεφάλι, παρά το γεγονός ότι τα σχετικά στοιχεία περιήλθαν σε γνώση της Εθνικής κυβερνήσεως και προτάθηκε η δημοσιοποίησή τους. 3ον) Δεν κρατικοποιήθηκε ο τύπος. 4ον) Δεν έφτιαξαν οργάνωση νεολαίας, κατά τα πρότυπα της θρυλικής ΕΟΝ του Ιωάννου Μεταξά. 5ον) Καλή η οικονομική ανάπτυξη, καλός ο εκσυγχρονισμός της χώρας, αλλά ο λαός και ιδιαίτερα η νεολαία θέλουν και ιδεολογική τροφή. Φτάσαμε στο σημείο, κάποιος εξυπνάκιας να ξεστομίσει το «ιδεολογία μας είναι ότι δεν έχουμε ιδεολογία». Ο τομέας αυτός παραμελήθηκε και το κενό έσπευσαν να το καλύψουν οι παλαιοκομματικοί και οι κομμουνιστές, με τα γνωστά αποτελέσματα. 6ον) Δεν δημιουργήθηκε αξιόπιστη διάδοχος κατάσταση, με συνέπεια, μετά το 1974, ένας ολόκληρος κόσμος να μείνει χωρίς πολιτική έκφραση και να βρεθεί ανάμεσα στη Σκύλα του καραμανλισμού και στη Χάρυβδη του αριστερισμού.





ΜΙΑ ΑΠΟΨΗ  ΤΟΥ  ΣΠΥΡΟΥ  ΧΑΤΖΑΡΑ

Η 21η Απριλίου ήταν βασικά αντεθνική και ευνόησε την Αριστερά.
Το πραξικόπημα δεν δημιούργησε δίκαιο. Ο Βασιλιάς, ως φορέας της Συνταγματικής νομιμότητας αναγνωρίζοντας το πραξικόπημα και διορίζοντας τον Κόλλια ως πρωθυπουργό δημιούργησε μια νόμιμη κυβέρνηση που δεν ήταν «επαναστατική» αλλά «βασιλική».
«Επαναστατική», έγινε μετά το πραξικόπημα το Βασιλιά, αλλά τότε ήταν ΝΑΤΟ-Επαναστατική. Το Καθεστώς Παπαδόπουλου-Μακαρέζου, δεν ήταν αντικομουνιστικό αλλά απλά φιλοαμερικανικό, και δεν έκανε συστηματικό ιδεολογικό αγώνα ενάντια στους Μαρξιστάς αλλά αντίθετα παρέδωσε τα Πανεπιστήμια στην Αριστερά.
Αποτέλεσμα του πραξικοπήματος του Απριλίου του 1967, ήταν το φωτοστέφανο του «Αντιστασιακού» που ήταν «συγχωροχάρτι» για τους Κόκκινους Κατσαπλιάδες. Η 21η Απριλίου ήταν αντεθνική. Έβλαψε μακροπρόθεσμα της Εθνικές πολιτικές δυνάμεις και ενίσχυσε την αριστερά. Και κράτησε πάρα πολύ, χωρίς να παράγει καινούργιο πολιτικό προσωπικό. Μόνο καινούργια διαπλοκή έφερε .
Πιστεύω ότι μετά το χάρισμα των αγροτικών χρεών έπρεπε να γίνουν εκλογές.

Σπυρίδων Χατζάρας



Για την 21η Απριλίου

 

Προς γαρ το τελευταίον εκβάν, έκαστον των πριν υπαρξάντων κρίνεται!

Με απόσταση 57 χρόνων μπορούμε μα βεβαιότητα να πούμε ότι      η 21η Απριλίου, λειτούργησε   εις βάρος  της Εθνικής Ιδέας  και υπέρ  της Αριστεράς, οδηγώντας στην ιδεολογική και πολιτική επικράτηση της . 

Το στρατιωτικό καθεστώς και η Προδοσία της Κύπρου, αποτέλεσαν την κολυμβήθρα του Σιλωάμ για τα καθάρματα της Κόκκινης Φυλής,  και απότοκος, της Επταετίας, ήταν η δημοκρατική «νομιμοποίηση»  της εγκληματικής οργάνωσης , και η απενοχοποίηση του ΚΚΕ για τις σφαγές του 1943-1949 , που επέτρεψε στον Κουφό  να επαναφέρει την ελληνική πολιτική στη Συμφωνία του Λιβάνου. 

Αποτέλεσμα του πραξικοπήματος του Απριλίου του 1967, ήταν το φωτοστέφανο του «Αντιστασιακού» που ήταν το «συγχωροχάρτι» για τους Κόκκινους Κατσαπλιάδες.

Το στρατιωτικό πραξικόπημα των συνταγματαρχών  δεν ανέτρεψε την καθεστηκυία μασονοκρατία, και τη φαυλοκρατία των πρόδοτο-οικογενειών. 

Οι πραξικοπηματίες,  "φίλησαν το χέρι του φορέα της εξάρτησης" και ο Βασιλιάς, αναγνώρισε το πραξικόπημα  διορίζοντας τον Κόλλια ως πρωθυπουργό. Δημιούργησε μια νόμιμη κυβέρνηση που δεν ήταν «επαναστατική» αλλά «βασιλική».

 «Επαναστατική», έγινε μετά το πραξικόπημα το Βασιλιά στις 13 Δεκεμβρίου, αλλά τότε ήταν ΝΑΤΟ-Επαναστατική. 

Το καθεστώς Παπαδόπουλου-Μακαρέζου-Στοάς δεν ήταν αντικομουνιστικό αλλά  φιλοαμερικανικό και αντισοβιετικό. Και δεν έκανε συστηματικό ιδεολογικό αγώνα ενάντια στους Μαρξιστάς αλλά αντίθετα παρέδωσε τα Πανεπιστήμια στην Αριστερά και την τηλεόραση στον Φώσκολο. Πέταξαν το ιδεολογικό  όπλο της τηλεόρασης στα σκουπίδια.

 Η συντριπτική αποτυχία του στρατιωτικού Κινήματος του 1967 ήταν ότι δεν εκκαθάρισε ούτε τον Καρκίνο της Στοάς, ούτε την στρατιά των πρακτόρων, και έτσι μοιραία οδηγήθηκε  στην επάνοδο του διεφθαρμένου παλαιοκομματισμού.

Το πρωί της 22ας Απριλίου 1967, τα αγήματα του Στρατού θα έπρεπε  αντί να κατάσχουν τα γραφεία της «ΑΥΓΗΣ» να κατάσχουν τα Αρχεία των Στοών και να οδηγηθούν στον Ιππόδρομο οι «διδάσκαλοι» των Αθηναϊκών Στοών.

Αλλά, ο σύντροφος Ιωαννίδης, ήταν αδελφός της Στοάς Πυθαγόρας. Μαζί με τον Αραπάκη. Τέκτων και ο Λαδάς, ο αγαπητός της Συναγωγής. Η «βδέλλα» και «δουλόφρονας», σεβάσμιος της Στοάς Ησίοδος, η κολόνα των ανάλγητων και αργυρώνητων προδοτών του 1940, ο Ιωάννης Διάκος,  μετά τον πόλεμο, αναμείχθηκε ξανά στις πολιτικές εξελίξεις, και υπήρξε στενός σύμβουλος του Αλέξανδρου Παπάγου και διατηρούσε ισχυρά ερείσματα εντός του Ελληνικού Συναγερμού.

 Οι  Μασονοπατριώτες, οι Μασόνοεθνικιστές της φράξιας Μακρυγιάννη-Πολυζωίδη, οι εφιαλτοπατριώτες, και  οι ρουφιανοπατριώτες, δεν κάνουν ένα σύνολο, με τους αληθινούς πατριώτες. 

Αυτοί και εμείς δεν έχουμε την ίδια Πατρίδα. 

Όλα τα καθάρματα του 1974, ήταν της ιδίας Συνομοταξίας. Προδότες. Αρχηγός Ένοπλων Δυνάμεων, Αρχηγός Στρατού, Αρχηγός Ναυτικού, Αρχηγός Αεροπορίας, Ταξίαρχος, Διοικητής Στρατιάς.

 

Μεγάλη αποτυχία ήταν και ότι δεν δημιούργησε νέες  υγιείς πολιτικές δυνάμεις. Μόνο καινούργια διαπλοκή έφερε . 

Πιστεύω ότι μετά το χάρισμα των αγροτικών χρεών θα έπρεπε να γίνουν εκλογές, στις οποίες δεν έπρεπε να επιτραπεί η συμμετοχή των «Τζακιών» της ΕΔΑ και των συνοδοιπόρων

Η 21η Απριλίου ως «εκτροπή» διήρκεσε πάρα πολύ και έβλαψε μακροπρόθεσμα τις Εθνικές πολιτικές δυνάμεις και ενίσχυε την αριστερά.

Οι «νοσταλγοί» και οι «ρομαντικοί» του «παρελθόντος» έχουν την ίδια νοσηρή επίδραση  σήμερα στην Εθνική Υπόθεση.


ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΧΑΤΖΑΡΑΣ

 

Στην διαδικτυακή εκπομπή του εκδότη του «Στόχου», Σάββα Χατζηπαρασκευά, τα μεσάνυχτα της Πέμπτης 20 Απριλίου 2017, ο βιογράφος της 21ης Απριλίου ΜΑΝΟΣ ΧΑΤΖΗΔΑΚΗΣ: «Ήξερα τον Άδωνι τον Γεωργιάδη πολύ πριν πολιτευτεί, από τα μέσα της δεκαετίας του 1990… Τότε ήταν μεγάλος θαυμαστής της 21ης Απριλίου. Όταν ανέλαβε υφυπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας (σ.σ.: Νοέμβριος 2011 – Φεβρουάριος 2012), μού είπε: - Θα ήθελα πάρα πολύ να μού δώσεις τους θεσμούς και τα νομοθετικά διατάγματα, γιατί ξέρω ότι τα έχεις, τα οποία εφήρμοσε ο Παπαδόπουλος για την Εμπορική Ναυτιλία, είτε με υπουργό τον Χολέβα, είτε με υπουργό τον αείμνηστο τον Ορέστη τον Γιάκα, και τα οποία εξύψωσαν τόσο την Εμπορική μας Ναυτιλία: Από 1.700 πλοία υπό ελληνική σημαία, τα πήγε στα 3.150. Δεν νομίζω ότι θα χρειαζόταν τίποτα άλλο από το να ξαναεφαρμοστούν αυτοί οι Νόμοι. Θα ήθελα να μού δώσεις όλα αυτά τα μέτρα και τους νόμους που έκανε για να υπερδιπλασιάσει την Εμπορική μας Ναυτιλία μέσα σε 6 χρόνια!.. Ήθελε μέχρι και τα μέτρα που είχε πάρει ο Παπαδόπουλος, για να τα χρησιμοποιήσει κι εκείνος ως υφυπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας»!..


ΚΡΙΜΑ που δεν ζεί κι ο ανεπανάληπτος Παττακός να μάς πεί τι ακριβώς του ζητούσε το 2007 ο Άδωνις για να μαζέψει σταυρουλάκια, όταν πρωτοκατέβηκε ως υποψήφιος βουλευτής με το ΛΑΟΣ του Γιώργη του Καρατζαφέρη…


(Δημοσιεύθηκε στον «Στόχο» στις 26 Απριλίου 2018)



Το "μυστρί" του Στέλιου Παττακού [Του Θ. Χατζηγώγου]


Όσες/οι έχουν ασχοληθεί με την εποχή των "συνταγματαρχών" και του απριλιανού καθεστώτος, γνωρίζουν ότι, ακόμα και στον καιρό όπου οι απριλιανοί ήσαν πανίσχυροι, η υπόγεια προπαγάνδα της αριστεράς [και όχι μόνο] είχε κατορθώσει να κολλησει στον Στελιο Παττακό, το προσωνύμιο: "το Μυστρί".


Κι αυτό ακριβώς επειδή θεμελιωνε συχνότατα, δημόσια έργα [για τα οποία ακόμα θυμουνται με ευγνωμοσύνη τη "χουντα", στην ελληνική ύπαιθρο]


Δηλαδή μια εργώδη κοινωφελή δραστηριότητα, για την οποία θα έπρεπε το εθνος να εξακολουθεί να τιμά τον Παττακό, οι προπαγανδόροι του "κοινοβουλευτικου τόξου", καταφεραν να τη γυρισουν σε ψόγο!


Τόσο πολύ διαστρεβλώθηκε από τους σημερνούς εργολάβους των Παγκόσμιων Νονων, η περίοδος της δικτατορίας τω συνταγματαρχών.


Το παρακάτω άρθρο του Θόδωρου Χατζηγώγου, που πρωτοσημοσιεύθηκε στον έντυπο Στόχο και αποτελεί ευγενική προσφορά του συντακτη του, στο ιστολογιο μας, μας δειχνει καποιες πτυχες αυτου του αξιοθαύμαστου άνδρα - του Στυλιανού Παττακού, που η χαλκευμενη ιστορία, τοσο τον αδικει... 


Υπενθυμίζω ότι κείμενα συνεργατών και φίλων αναγνωστών, που δημοσιευονται εδώ εκφράζουν τις αποψεις των συντακτών τους, που δεν ταυτίζονται πάντα με τις δικές μου.


Δημοσιεύονται όμως στα πλαίσια του πλουραλισμού των ιδεών και της ελευθερίας της έκφρασης, που αποτελεί απαράβατο όρο αυτού του ιστολογίου.




ΠΩΣ Ο ΠΑΤΤΑΚΟΣ ΕΛΥΝΕ ΤΙΣ ΑΠΕΡΓΙΕΣ ΕΠΙ 21ΗΣ ΑΠΡΙΛΙΟΥ… 


Με την ευκαιρία, και για να αντιληφθούν όλοι πόσο πρακτικό μυαλό ήταν ο μέγας Παττακός, θυμίζουμε κάτι που έχει αποκαλύψει εδώ και χρόνια ο «Στόχος» και έκανε τεράστια εντύπωση. Στο περίφημο βιβλίο του, «21η Απριλίου, Ημέραι και Έργα», στην σελίδα 287, ο Παττακός αποκαλύπτει την συνταγή με την οποία έλυνε τις απεργίες επί 21ης Απριλίου... Μεταφέρουμε επί λέξει:


ΣΤΥΛ. ΠΑΤΤΑΚΟΣ: «Εδέχθην το προεδρείον των συνδικαλιστών της Ολυμπιακής Αεροπορίας του Ωνάση. Ηπείλησαν απεργίαν. Εζήτησα να προσέλθουν μετά του εργοδότου – Ωνάση – και μετά από κοπιώδη συζήτησιν άκαρπον, τους ενέκλεισα εις δωμάτιον του Υπουργείου Εσωτερικών με απαγόρευσιν εξόδου των, μέχρις ότου συμβιβασθούν! Δεν παρήλθε πολλή ώρα και η λύσις ευρέθη... Ωνάσης και συνδικαλισταί αφέθησαν ελεύθεροι και ο Αερομεταφορεύς υπό την ηγεσίαν ισχυράς ιδιωτικής πρωτοβουλίας, ειργάζετο θαυμάσια και με κέρδη… Ο νοών νοείτω»!..


 (Δημοσιεύθηκε στον «Στόχο» στις 6 Ιουνίου 2019)




Ο «ΣΤΟΧΟΣ» ΚΑΤΑΓΡΑΦΕΙ ΜΕΡΙΚΑ ΑΠΟ ΟΣΑ ΕΙΠΕ Ο ΥΠΑΡΧΗΓΟΣ ΤΗΣ 21ΗΣ ΑΠΡΙΛΙΟΥ ΣΤΟΝ ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗ ΤΟ 2003


Αποκαλυπτικό: Ο Στυλιανός Παττακός ομιλεί εκ του τάφου!..

Γράφει ο Θ. ΧΑΤΖΗΓΩΓΟΣ 


Πρίν 3 ακριβώς χρόνια, την Παρασκευή 20 Απριλίου 2018, ο Γιώργος Καρατζαφέρης πρόβαλε από την εκπομπή του στο «ΑΡΤ» μια συνέντευξη που είχε πάρει πρίν 18 χρόνια (22/4/2003) από τον αλησμόνητο Υπαρχηγό της Εθνικής Επαναστάσεως, Στυλιανό Παττακό. Ο Παττακός ήταν τότε 91 ετών και πήγε με τα δημόσια μέσα συγκοινωνίας στο στούντιο του «Τηλεάστυ», όπως ονομαζόταν τότε το κανάλι του Καρατζαφέρη. Μερικά από όσα είπε, δεν έχουν ποτέ καταγραφεί στο χαρτί και είναι όντως αποκαλυπτικά. Ο «Στόχος» σπεύδει  να τα καταγράψει για να μη χαθούν στην απεραντοσύνη του Σύμπαντος…


Ο ΤΟΤΕ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΙΕΡΩΝΥΜΟΣ ΤΟΡΠΙΛΙΣΕ ΤΟ «ΤΑΜΑ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ»!..


ΣΤΥΛΙΑΝΟΣ ΠΑΤΤΑΚΟΣ: «Ο  Παπαδόπουλος μού είπε να αναλάβω υπεύθυνος για το Τάμα του Έθνους. Και του είπα: «Να με συμπαθάς, αλλά δεν ανακατεύομαι με δουλειές που ανακατεύονται  με λεφτά. Διότι ποιός ανακατεύεται με το μέλι και δεν γλείφει τα δάκτυλά του;. Δεν θέλω ούτε να τ’ ακούω. Δεν ανακατεύομαι με λεφτά…» Το Τάμα του Έθνους είχε αρχίσει να γίνεται. Αλλά κάθε δύο χρόνια εγινόταν μία αναβολή από τον Παπαδόπουλο, λόγω του ότι η Επιτροπή που είχε συγκροτηθεί, δεν άρεσε στον Αρχιεπίσκοπο (σ.σ.: Ιερώνυμο Κοτσώνη). Δεν άρεσε στον Αρχιεπίσκοπο το Τάμα»!..


ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΥΝΤΑΞΗ ΠΟΥ ΕΔΙΝΕ Η 21Η ΑΠΡΙΛΙΟΥ ΣΤΟΝ «ΕΘΝΑΡΧΗ»: «Έχω πεί κάτι στο παρελθόν και έχω μετανιώσει που τόπα. Είπα για τον Αχιλλέα Καραμανλή, τον αδελφό του Κωνσταντίνου, ότι ήρχετο κάθε μήνα και επέμενε να στείλωμε στον Κωστάκη το χιλιάρικο των δολαρίων που στέλναμε κάθε μήνα (σ.σ.: η πρωθυπουργική του σύνταξις). Και μετανοώ που το είπα. Στέλναμε χίλια δολάρια τον μήνα στον Καραμανλή στο Παρίσι…»


ΕΓΡΑΨΕ ΤΑ ΒΙΒΛΙΑ ΓΙΑΤΙ ΤΟΥ ΕΚΟΨΑΝ ΤΗΝ ΣΥΝΤΑΞΗ: «Εγώ αυτή την στιγμή, ως αποβιώσας λέει η συντακτική πράξις μεταφέρεται η σύνταξίς του εις την σύζυγόν του κατά πέντε δέκατα. Δηλαδή, το ήμισυ της συντάξεως που θα έπαιρνα εγώ, παίρνει η κυρία Παττακού. Και αν δεν είχα τα βιβλία, θα ψοφάγαμε!.. »


 


ΠΩΣ Ο ΠΑΤΤΑΚΟΣ ΕΚΑΝΕ ΑΝΤΙΒΑΣΙΛΕΑ ΤΟΝ ΖΩΪΤΑΚΗ…


ΣΤΥΛΙΑΝΟΣ ΠΑΤΤΑΚΟΣ: «Οι Άρχοντές μας να ξέρουν ότι: Εκείνος που θέλει να είναι πρώτος, πρέπει να είναι έσχατος, να είναι δούλος πάντων. Να είναι ανιδιοτελής. Με ρωτήσατε πρίν, γιατί δέχθηκα εγώ ο ταξίαρχος να είμαι κάτω από τον συνταγματάρχη τον Παπαδόπουλο. Για να δώσω το παράδειγμα και στους υπολοίπους ότι δεν πάω για πρωτιές. Στο δεύτερο πραξικόπημα του Βασιλέως (σ.σ.: 13 Δεκεμβρίου 1967) μούπε ο Παπαδόπουλος: «Τώρα, Στέλιο, τι κάνουμε;». Μπορούσα κάλλιστα να του πώ, τώρα εγώ πρωθυπουργός κι εσύ αντιπρόεδρος. Είπα: Εγώ και ο Νίκος, δηλαδή ο Μακαρέζος, όπως είμαστε. Ο κύριος Ζωϊτάκης αντιπρόεδρος της Κυβερνήσεως. Όταν έφυγε ο Βασιλεύς και προέκυψε θέμα Αντιβασιλείας, ο νομικός μας σύμβουλος μάς είπε: Μπορείτε να κάνετε Αντιβασιλεία οι τρείς σας, μπορείτε να κάνετε Αντιβασιλεία ολόκληρος η κυβέρνησις, μπορείτε να κάνετε αντιβασιλέα έναν. Επειδή όπου λαλούν πολλά κοκκόρια αργεί να ξημερώσει, απεφασίσαμε να κάνωμε έναν Αντιβασιλέα. Πήρα τον Γκίκα (σ.σ.: Σόλων Γκίκας 1898-1978, πρώην αρχηγός ΓΕΣ και υπουργός Δημοσίας Τάξεως του Καραμανλή το 1974-76) στο τηλέφωνο. Πήρα τον Τσακαλώτο (σ.σ.: Θρασύβουλος Τσακαλώτος 1897-1989), πήρα κι άλλους. Ο Γκίκας μου είπε ότι δεν του πάει να γίνει Αντιβασιλεύς, διότι ευγνωμονεί τον Καραμανλή, ο οποίος τον έκανε υπουργό κατ’ επανάληψιν. Προς τιμήν του ο άνθρωπος είπε την αλήθεια. Ο Τσακαλώτος έθεσε όρους απαραδέκτους: Εντός 6 μηνών να κάνωμε Εκλογές και τα λοιπά. Οπότε… άρπαξα τον Ζωϊτάκη από τον βραχίονα και του λέω: «Μεγαλειότατε, περάστε να ορκιστήτε»!!.. Είχα πεί και στον Αγγελή, μού λέει δεν δέχομαι. Δεν είπα να γίνω εγώ Αντιβασιλεύς… Λοιπόν, ο Άρχων χρειάζεται να έχει ανιδιοτέλεια, δικαιοσύνη, εργατικότητα. Να αγαπάτε τον κόσμο. Όταν καβαλάτε, να χαιρετάτε, διότι κάποτε θα ξεπεζέψετε κι όταν ξεπεζέψετε, δεν θα σας λέει κανείς καλημέρα»…


 


Η ΕΜΜΟΝΗ ΤΟΥ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ ΝΑ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΝΕΙ ΤΟΥΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΙΑΚΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟ ΛΑΜΟΓΙΟ Ο ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ

ΓΙΑΤΙ Ο ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΝΕ ΤΟΥΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΙΑΚΟΥΣ; «Όποιος ήρχετο και έλεγε στον Παπαδόπουλο να απελευθερώσει «αντιστασιακούς» λέγων: «Δώστε μου τον και θα σας βοηθήσω εγώ κατόπιν». Τον πίστευε ο Παπαδόπουλος και τον έδινε. Πήγαινα εγώ: «Βρέ Γιώργο, γιατί τον άφησες ελεύθερο αυτόν;» «Έπρεπε να τον αφήσω, γιατί έτσι κι έτσι…» Όταν έφυγε ο Μαγκάκης, πήγα και του είπα: «Πάλι την έκανες την κουτσουλιά»!..

ΟΛΟΙ ΗΞΕΡΑΝ ΟΤΙ ΕΤΟΙΜΑΖΕΤΑΙ ΝΑ ΤΟΝ ΑΝΑΤΡΕΨΕΙ Ο ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ: «Εγώ ειδοποίησα τον Παπαδόπουλο επανειλημμένως μέχρι και της 23ης Νοεμβρίου 1973, που του είπα για τον Ιωαννίδη αυτά που γράφω στο βιβλίο μου. Οιοσδήποτε άλλος δεν θα έπρεπε να πιστέψη τον Ιωαννίδη, αλλά τον Παττακό τον οποίο εγνώριζε πολύ καλύτερα. Ο Παπαδόπουλος εκάλεσε τον Ιωαννίδη το Σάββατο 24 Νοεμβρίου ενώπιον του Μαρκεζίνη, αλλά ο Ιωαννίδης ηρνήθη ότι σκοπεύει να τον ανατρέψει. Το απογευματάκι της 23 Νοεμβρίου λέω στον Παπαδόπουλο: Μού ήλθε εδώ ο Τσουδερός ο Γιάννης (σ.σ. ο αδελφός της Βιργινίας Τσουδερού) και μού είπε ότι του είπε ο Ανδρουτσόπουλος να παραλάβει υπουργός Συντονισμού. Και με ρώτησε αν πρέπει να παραλάβει, νομίζοντας ότι είμαι κι εγώ συνεργάτης του Ιωαννίδη. Και του είπα ΟΧΙ, να μην παραλάβει»…


ΓΙΑ ΤΗΝ ΘΕΩΡΙΑ ΤΣΑΚΩΝΑ ΟΤΙ Η ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΩΑΝΝΙΔΗ ΗΤΑΝ «ΣΙΚΕ»…

ΥΠΕΝΘΥΜΙΣΗ «ΣΤΟΧΟΥ»: Το 1996, ο Γρηγόρης Μιχαλόπουλος είχε κυκλοφορήσει σε βιβλίο τις αποκαλύψεις του Δημητρίου Τσάκωνα (1921-2004, επανειλημμένως υπουργός του Παπαδόπουλου, αλλά και του καθεστώτος Ιωαννίδη το 1974) ότι η ανατροπή του Γ. Παπαδόπουλου από τον Δ. Ιωαννίδη τον Νοέμβριο του 1973 έγινε εν γνώσει του Παπαδόπουλου, για να γλυτώσει από την πίεση των μικρών αξιωματικών που δεν ήθελαν την λύση Μαρκεζίνη. Το σχέδιο των δύο φίλων (κατά τον Τσάκωνα, που ήταν ο πνευματικός πατέρας τόσο του Παπαδόπουλου, όσο και του Ιωαννίδη) ήταν να γίνει η Ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα το καλοκαίρι του 1974 και να ξαναγυρίσει θριαμβευτής ο Παπαδόπουλος αμέσως μετά... Ο Παττακός σχολίασε τους ισχυρισμούς του Δ. Τσάκωνα, λέγοντας στον Καρατζαφέρη…

ΣΤΥΛΙΑΝΟΣ ΠΑΤΤΑΚΟΣ: «Δεν έχει καμμία σχέση το σικέ που λέει ο φίλος μου ο Γρηγόρης ο Μιχαλόπουλος. Είπα μάλιστα ότι αν μού υποδείξει ο οιοσδήποτε ότι ο Παπαδόπουλος έφτιαξε με τον Ιωαννίδη την ανατροπή του για να σωθεί ο Παπαδόπουλος από τον Ιωαννίδη, τότε όχι Μέγας Επαναστάτης δεν είναι, αλλά ούτε νάνος. Έχω αποδείξεις εγώ ότι δεν συνέβη τέτοιο πράγμα. Όλα συνέβησαν από την ευκολοπιστία που είχε ο Παπαδόπουλος στον Ιωαννίδη. Είναι γεγονός ότι τον είχε σώσει πέντε – έξι φορές...


ΤΑ ΑΓΝΩΣΤΑ ΚΙΝΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΕΩΣ ΚΑΙ ΟΙ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΕΣ

ΓΙΑ ΤΑ ΑΓΝΩΣΤΑ ΚΙΝΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΣΧΕΔΙΑΖΕ Ο ΒΑΣΙΛΕΥΣ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΕΩΣ: «Ο Κωνσταντίνος έκανε πολλές φορές Κίνημα εναντίον μας. Έκανε και στις 26 Οκτωβρίου του 1967. Είχε οργανώσει ανθρώπους να σκοτώσουν τους Τρείς (σ.σ.: Παπαδόπουλο, Παττακό και Μακαρέζο) κατά την στιγμή της Παρελάσεως, ό,τι έγινε με τον Σαντάμ στην Αίγυπτο. Επήγα εγώ, γιατί το μάθαμε το πράγμα, στον Περίδη τον μακαρίτη και στον Βιδάλη τον μακαρίτη και τους είπα: «Ξέρομε τι ετοιμάζετε, θα βρήτε τον μπελά σας. Εμείς αντικαθιστώμεν εκείνους οι οποίοι είναι ύποπτοι και βάζομε επικεφαλής των Παρελάσεων εκείνους που ξέρομε ότι είναι σίγουροι…»

ΓΙΑΤΙ Η 21Η ΑΠΡΙΛΙΟΥ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΥΣΕ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΕΣ; «Μετά την εδραίωσιν της Επαναστάσεως, η κυβέρνησις έκανε ό,τι μπορούσε για να αποδείξει ότι είναι αληθής η διακήρυξίς της ότι του λοιπού δεν υπάρχουν για εμάς ούτε αριστεροί, ούτε δεξιοί, ούτε κεντρώοι. Υπάρχουν μόνον Έλληνες, όμως Έλληνες που υπακούουν στους Νόμους της Πατρίδος. Όποιος δεν υπακούει στους Νόμους,  θα πατάσσεται αμειλίκτως. Το είπαμε και το κάναμε…»

ΑΥΤΑ ΕΙΠΕ ο αλησμόνητος Παττακός στον Καρατζαφέρη και ο «Στόχος» έσπευσε να τα καταγράψει για τον Ιστορικό του Μέλλοντος, δεδομένου ότι ορισμένα από αυτά δεν έχουν καταγραφεί ούτε στα θρυλικά βιβλία του Υπαρχηγού της 21ης Απριλίου…


Κώστας Πλεύρης: Ο Γεώργιος Παπαδόπουλος φταίει για όλα!...  Όταν κάνεις Δικτατορία, έχεις όλα τα δικαιώματα εκτός από ένα: Να αποτύχεις


Του Θ. ΧΑΤΖΗΓΩΓΟΥ


Την Παρασκευή 2 Απριλίου 2021 ανέβηκε στο κανάλι του Τάσου Συμιγδαλά στο YouTube μια ακόμη εκπομπή με τον ακατάβλητο «Πατριάρχη του Ελληνικού Εθνικισμού», Κώστα Πλεύρη. Στο 35ο λεπτό του βίντεο (δείτε το εδώ https://tinyurl.com/3p4hpjxz) ο κ. Πλεύρης αποκάλυψε ποιά είναι πλέον η μοναδική φιλοδοξία του, τώρα που πάτησε τα 81…


Κ. ΠΛΕΥΡΗΣ: «Δεν πειράζει. Άμα αλλάξει το Καθεστώς και έχω το αξίωμα που έχω υπόψη μου να πάρω… Ακούστε: Αν αλλάξει το Καθεστώς, γίνει – δηλαδή -  ένα Εθνικιστικό Καθεστώς, εγώ θα έχω ένα αξίωμα: Επικεφαλής εκτελεστικού αποσπάσματος. Αυτή είναι η φιλοδοξία μου…»!!


ΤΑ ΑΓΡΙΟΓΟΥΡΟΥΝΑ, Ο ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ ΚΑΙ Ο ΕΒΡΑΙΟΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ


ΑΜΕΣΩΣ ΜΕΤΑ, στο 38:50 του βίντεο ο Κ. ΠΛΕΥΡΗΣ λέει επί λέξει: «Εγώ ως γνήσιος Έλλην, έτσι αισθάνομαι, δεν χρησιμοποιώ την λέξη «Τούρκος». Χρησιμοποιώ την λέξη «Τουρκόχοιρος». Και ας βρεθεί ένας εισαγγελεύς να μού ασκήσει ποινική δίωξη για Ρατσισμό. Όπως δεν παραδέχομαι ότι υπάρχει κράτος Τουρκία. Πιστεύω ότι υπάρχει κατεχομένη Ιωνία… Ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος στην (σ.σ.: τελευταία) ομιλία του τούς αποκαλεί «αγριογούρουνα». Και μετά από χρόνια, ο Περικλής Γιαννόπουλος είπε στους Ευρωπαίους: «Δεν θα κρίνετε εσείς, τα χθεσινά αγριογούρουνα, εμάς, αλλά εμείς θα κρίνουμε εσάς και τον Πολιτισμό σας». Το είπε ο Περικλής Γιαννόπουλος.»


Στο 46:20 του βίντεο, ο «Πατριάρχης του Ελληνικού Εθνικισμού» λέει τα εξής φοβερά για τον Αρχηγό της 21ης Απριλίου, που μεταφέρω επί λέξει…


Κ. ΠΛΕΥΡΗΣ: «Και για όλα αυτά, ποιός είναι ο πραγματικός υπεύθυνος; Δεν είναι οι πολιτικάντηδες. 

Ο πραγματικός υπεύθυνος είναι ο Γεώργιος Παπαδόπουλος. Διότι, όταν κάνεις Δικτατορία, έχεις όλα τα δικαιώματα εκτός από ένα: Να αποτύχεις!.. Κι αν αποτύχεις, αυτοκτονείς. Δεν πηγαίνεις σε έναν ομοφυλόφιλο δικαστή (σ.σ.: τον χαριτόβρυτο Γιάννη Ντεγιάννη) να σού λέει… «Πώς λέγεστε;» και να λές Γεώργιος Παπαδόπουλος»… «Τι δουλειά κάνετε;» και να λές «Ταξίαρχος»… 

Αυτός φταίει, διότι δεν καθάρισε την κατάσταση και φαγώθηκε με τον Μαρκεζίνη να κάνει Εκλογές τον Φεβρουάριο του 1974. Κι ήρθε ο άλλος, ο ΕΒΡΑΙΟΣ ο Ιωαννίδης, ο πράκτορας των Αμερικανών, ο οποίος τον έριξε και δημιούργησε το Κυπριακό για να πέσει η 21η Απριλίου… Ο Ιωαννίδης είναι αφελής, διότι πίστευε αυτά που τούλεγε ο γαμπρός του ο Αλαζράκης ο επικεφαλής της «Μοσσάντ». Αυτά που του έλεγε η αδελφή του (σ.σ.: η πανέμορφη Δέσποινα), αυτή που έκανε και το Μνημείο του Ολοκαυτώματος. Και κατέστρεψε την Κύπρο, κατέστρεψε την 21η Απριλίου, και – το χειρότερο – εζημίωσε την Ελλάδα»


ΣΧΟΛΙΟ «ΣΤΟΧΟΥ»: Ας τα ακούει αυτά ο φίλτατος βιογράφος του Γεωργίου Παπαδοπούλου, Μάνος Χατζηδάκης*: Δεν είμαστε μόνο εμείς που λέμε πως ήταν 100% Εβραίος ο Μίμης Ιωαννίδης. Κι ο Κώστας ο Πλεύρης το λέει…


[Πρωτοδημοσεύθηκε στην εντυπη εκδοση της εφημεριδας Στοχος]

Ο ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΟΣ ΔΙΚΤΑΤΟΡΑΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ ΗΤΑΝ ΕΛΛΗΝΟΦΩΝΟΣ ΕΒΡΑΙΟΣ.


Στο ραδιόφωνο τού ΣΚΑΪ ο Μίμης Ανδρουλάκης, στην εκπομπή «Μια τού Νότη, δυο τού Χιώτη») σε μια συζήτηση για το νέο του βιβλίο: "Ἀγάπη Μέδουσας". Το νέο βιβλίο του Μίμη Ανδρουλάκη για το κίνημα του Ναυτικού το 1973.
Ἀνδρουλάκης γιά Ἰωαννίδη -Ἀλαζράκη, στήν ἐκπομπή :
«...Ἐκεῖ, στήν κλινική «Κυανοῦς Σταυρός», ὅπου ὡς φοιτητής ἔβγαλα τίς ἀμυγδαλές μου, γνώρισα τόν Ζάκ Ἀλαζράκη, ἕναν ἑβραῖο-ἕλληνα γιατρό, κλινικάρχη. Ἡ γυναῖκα πού μοῦ ἔκανε τήν ἀναισθησία ἧταν ἡ ἀδελφή τοῦ Ἰωαννίδη,Δέσποινα Ἰωαννίδη.
Εἶναι λοιπόν,ὁ Ἀλαζράκης, ὁ γαμβρός τοῦ Ἰωαννίδη, τοῦ «ἀόρατου δικτάτορα».
Ὁ Ζάκ Ἀλαζράκης ἀπέμπλεξε τόν Ἰωαννίδη, γιατί σ᾿αὐτόν πῆγε στήν ἀρχή ὁ βιομήχανος γιά νά τοῦ κλείσῃ τό ραντεβοῦ μέ τόν Ἰωαννίδη καί ὁ Ἀλαζράκης ἤθελε νά τόν ξεφορτωθῇ, νά μήν μπλέξῃ σ᾿αὐτή τήν ἱστορία ὁ Ἰωαννίδης...
Κανείς δέν ξέρει πώς ὁ Ἰωαννίδης ἦταν ἀπό τούς Ῥωμανιῶτες ἑβραίους τῶν Ἰωαννίνων, ἑλληνόφωνος ἑβραῖος, πού ἔρχονται, ἱστορικῶς,ἀπό τήν ρωμαϊκή κυριαρχία.
Δέν εἶναι ὅπως τούς Σεφαραδῖτες ἑβραίους τῆς Θεσσαλονίκης πού τούς κάλεσε ὁ Βαγιαζήτ, τό 1492.
Αὐτοί εἶναι πολύ παλαιοί...
Πῶς μεταμορφώθηκε σ᾿αὐτό πού ἦταν ὁ Ἰωαννίδης; Γιά νά δεῖτε πώς λειτουργοῦν τά συμπλέγματα καί οἱ περιστάσεις.
Κατ᾿ἀρχήν ἡ ἑβραϊκή καταγωγή του, τοῦ εἶχε δημιουργήσῃ ἕνα σύμπλεγμα, διότι ὁ παπποῦς του, ὁ πατέρας του εἶχαν ἀπαρνηθῇ τήν καταγωγή τους...Ὅποιος ἀπαρνιέται τήν ταυτότητά του μετά θέλει νά κάνῃ τόν πιό φανατικό στήν νέα του ταυτότητα...Ἡ ἀδελφή του παντρεύεται ἑβραῖο,ἕναν ἐπιφανῆ ἄνθρωπο. Δέν ἦταν κανένας πράκτορας ὁ Ἀλαζράκης,ἦταν ἕνας ἀξιόλογος ἄνθρωπος...Αὐτό ὁ Ἰωαννίδης, ὅπως καί τήν καταγωγή του, τό βλέπει ὡς σκελετό στήν ντουλάπα του, διότι οἱ ἄλλοι (Λαδᾶς καί λοιποί) θά τοῦ ἔλεγαν: εἶσαι ἑβραῖος,εἶσαι μοσάντ ἤ κάτι τέτοιο...Αὐτά τοῦ δημιούργησαν συμπλέγματα...».

 

 

 Για την 21η Απριλίου. Από τον Σπ. Χατζάρα.


Προς γαρ το τελευταίον εκβάν, έκαστον των πριν υπαρξάντων κρίνεται!

Απότοκος, της Επταετίας, ήταν η νομιμοποίηση της εγκληματικής οργάνωσης , και η ιδεολογική και πολιτική επικράτηση της Αριστεράς.
Το στρατιωτικό καθεστώς και η Προδοσία της Κύπρου, αποτέλεσαν την κολυμβήθρα του Σιλωάμ για τα καθάρματα της Κόκκινης Φυλής.
Η συντριπτική αποτυχία του στρατιωτικού Κινήματος του 1967 ήταν ότι δεν δημιούργησε νέες υγιείς πολιτικές δυνάμεις και δεν εκκαθάρισε τον Καρκίνο της Στοάς, και έτσι επέτρεψε την επάνοδο του διεφθαρμένου παλαιοκομματισμού.
Το πρωί της 22ας Απριλίου 1967, θα έπρεπε, αγήματα του Στρατού να κατάσχουν τα Αρχεία των Στοών και να οδηγηθούν στον Ιππόδρομο οι «δάσκαλοι» των Αθηναϊκών Στοών.
Αλλά, ο σύντροφος Ιωαννίδης, ήταν αδελφός της Στοάς Πυθαγόρας. Μαζί με τον Αραπάκη.
Οι Μασονοπατριώτες, οι Μασόνοεθνικιστές της φράξιας Μακρυγιάννη-Πολυζωίδη, οι εφιαλτοπατριώτες, και οι ρουφιανοπατριώτες, δεν κάνουν ένα σύνολο, με τους αληθινούς πατριώτες.
Αυτοί και εμείς δεν έχουμε την ίδια Πατρίδα.

Η «βδέλλα» και «δουλόφρονας», σεβάσμιος της Στοάς Ησίοδος, η κολόνα των ανάλγητων και αργυρώνητων προδοτών, ο Ιωάννης Διάκος, στην Ελλάδα μετά τον πόλεμο, αναμείχθηκε ξανά στις πολιτικές εξελίξεις. Υπήρξε στενός σύμβουλος του Αλέξανδρου Παπάγου και διατηρούσε ισχυρά ερείσματα εντός του Ελληνικού Συναγερμού.

Όλα τα καθάρματα της Στοάς, του 1974, ήταν της ιδίας Συνομοταξίας. Προδότες.

Αρχηγός Ένοπλων Δυνάμεων, Αρχηγός Στρατού, Αρχηγός Ναυτικού, Αρχηγός Αεροπορίας, Ταξίαρχος, Διοικητής Στρατιάς.
Ο Ταξίαρχος και ο Αντιναύαρχος ήταν αδελφοί στην ιδία Στοά. Πυθαγόρας.

ΥΓ. Ο Ρουφιανογιάννης πάντως, ήταν στο Ρόπαλο του Ηρακλέους, παρότι αγράμματος.

 



ΤΕΛΙΚΑ

Οι πολιτικοί πάντοτε  κρίνονται εκ του αποτελέσματος. Όχι εκ των προθέσεων, ούτε εκ των μέσων. Στην πολιτική δεν χωρά το : «αν έκανε εκείνο, θα γινόταν αλλιώς». Σημασία έχει το αποτέλεσμα, τι έπραξε κάποιος  και τι άφησε πίσω του.

ΖΗΝΩΝ  ΠΑΠΑΖΑΧΟΣ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...