ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΓΙΝΟΝ ΣΑΝ ΕΠΙΚΑΙΡΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ "ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΩΝ" ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΧΕΔΙΟΥ ΚΑΛΛΕΡΓΗ. ΤΟ ΕΒΡΑΪΚΟ ΣΧΕΔΙΟ ΓΙΝΟΝ, Β΄ ΜΕΡΟΣ

 

 Ένα  επακριβές και λεπτομερές Ιουδαϊκό  σχέδιο  για τη Μέση Ανατολή, που βασίζεται στην διαίρεση ολόκληρης της περιοχής σε μικρά κράτη και την διάλυση όλων των υπαρχόντων αραβικών κρατών.

 
Ο  ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ  ΤΟΥ  ΣΧΕΔΙΟΥ  ΓΙΝΟΝ  ΓΙΝΕΤΑΙ  ΑΠΟ     ΕΝΑ  ΜΗ  ΣΙΩΝΙΣΤΗ  ΙΟΥΔΑΙΟ,  ΤΟΝ  ΙΣΡΑΗΛ  ΣΑΚΑΚ. 

Ο  Ιουδαίος  Ισραήλ Σακάκ (1933-2001) υπήρξε καθηγητής οργανικής χημείας στο Εβραϊκό Πανεπιστήμιο της Ιερουσαλήμ και πρόεδρος της Ισραηλινής Ένωσης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου και του Πολίτη. 
Έγραψε  πολλά  άρθρα  και  βιβλία  πολιτικού  και  ιστορικού  περιεχομένου,  όπως:    "Οι μη-Εβραίοι στο Εβραϊκό Κράτος",  "Ο παγκόσμιος ρόλος του Ισραήλ: Όπλα Υποταγής (1982)"  και  το  «Εβραϊκή Ιστορία, Εβραϊκη Θρησκεία, το βάρος τριών χιλιάδων χρόνων».  Το  τελευταίο  βιβλίο  μεταφράστηκε  στα  ελληνικά.  Σ' αυτό  αναφέρεται  ότι  στα  στρατηγικά  σχέδια  των  εβραίων  συμπεριλαμβάνεται   η  Κύπρος  στα   λεγόμενα  «βιβλικά όρια» του Ισραήλ   και  αναλύεται  η  σημασία αυτών των ορίων για την ισραηλινή στρατηγική.
Ο  Σαχάκ  ήταν  δριμύς επικριτής της ισραηλινής κυβέρνησης  και  δημοσίευσε τα χειρόγραφα Σακάκ (The Shahak Papers), μία  συλλογή κρίσιμων άρθρων από τον εβραϊκό Τύπο  με  αποκαλυπτικό  περιεχόμενο  για  τα  μυστικά  σχέδια  του  Ισραήλ. 

Ο  παρακάτω  σχολιασμός  του  σχεδίου  Γινόν  από  τον  Σακάκ  δημοσιεύτηκε στα  ελληνικά  στο περιοδικό «Τετράδια», Χειμώνας-‘Ανοιξη 2012, αρ. 61. 

Οι  Ιουδαίοι  έχουν  τον  Γινόν,  τον  Νετανιάχου,  τον  Σόρος,  τον  Ρότσιλντ.  Οι  Έλληνες  διαθέτουν  τον  Τσίπρα,  τον  Λιάκο,  τον  Μουζάλα, τον  Μητσοτάκη  και  τα  Τουρκοκάναλα.  Όλοι  αυτοί,  και  άλλοι πολλοί,  εδώ και  πολλά χρόνια,  ξεθεμελιώνουν, με  μανία  και μίσος, όλες τις βάσεις  που  στηρίζουν  τον  Ελληνισμό.    

   
ΙΣΡΑΗΛ  ΣΑΚΑΚ

Εισαγωγή

Η παρούσα έκθεση αντιπροσωπεύει, κατά τη γνώμη μου, το επακριβές και λεπτομερές σχέδιο του παρόντος σιωνιστικού καθεστώτος (των Σαρόν και Εϊτάν) για τη Μέση Ανατολή που βασίζεται στην διαίρεση ολόκληρης της περιοχής σε μικρά κράτη και την διάλυση όλων των υπαρχόντων αραβικών κρατών. 
Εδώ θέλω να επιστήσω την προσοχή των αναγνωστών σε διάφορα σημαντικά σημεία:


(ΙΣΡΑΗΛΙΝΗ  ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ  ΧΑΑΡΕΤΖ  - ΠΡΟΣΟΧΗ,  ΤΟ  ΓΡΑΦΕΙ  ΑΠΟ  ΤΟ  1982   -  "ΝΑ  ΔΙΑΣΠΑΣΟΥΜΕ  ΤΟ  ΙΡΑΚ  ΣΕ  ΤΡΙΑ  ΚΟΜΜΑΤΙΑ).
1. Η ιδέα ότι όλα τα αραβικά κράτη θα πρέπει να διαλυθούν, από το Ισραήλ, σε μικρότερες μονάδες επανέρχεται ξανά και ξανά στην ισραηλινή στρατηγική σκέψη. Λόγου χάρη, ο Ζε’εφ Σιφ, ο πολεμικός ανταποκριτής της Χα’αρέτζ (και πιθανώς ο μεγαλύτερος γνώστης του θέματος στο Ισραήλ) περιγράφει το «καλύτερο» που θα μπορούσε να συμβεί στο Ιράκ για τα ισραηλινά συμφέροντα: «Η διάσπαση του Ιράκ σε ένα σιιτικό κράτος, ένα σουνιτικό κράτος και η απόσχιση του κουρδικού τμήματος» (Χαάρέτζ 2/6/1982). Στην πραγματικότητα, αυτή η πτυχή του σχεδίου είναι πολύ παλιά.

ΣΚΟΠΟΣ  ΤΟΥ  ΣΧΕΔΙΟΥ  ΓΙΝΟΝ:  Η  ΑΝΑΔΕΙΞΗ  ΤΟΥ  ΙΣΡΑΗΛ  ΣΕ  ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ  ΔΥΝΑΜΗ
2. Ο ισχυρός δεσμός με τη νέο-συντηρητική σκέψη στις ΗΠΑ είναι πολύ εμφανής, ιδιαίτερα στις σημειώσεις του συγγραφέα. Όμως, μολονότι γίνεται σεβαστή η ιδέα της «άμυνας της Δύσης» έναντι της σοβιετικής ισχύος, ο πραγματικός σκοπός του συγγραφέα και του παρόντος ισραηλινού καθεστώτος είναι ξεκάθαρος: Η ανάδειξη ενός ιμπεριαλιστικού Ισραήλ σε παγκόσμια δύναμη. Με άλλα λόγια, ο στόχος του Σαρόν είναι να παραπλανήσει τους Αμερικανούς αφού θα έχει παραπλανήσει όλους τους άλλους.


 ΤΟ  ΙΟΥΔΑΪΚΟ  ΣΧΕΔΙΟ  ΓΙΝΟΝ  ΕΙΝΑΙ  ΑΝΤΙΓΡΑΦΗ  ΤΟΥ  ΓΕΩΠΟΛΙΤΙΚΟΥ  ΣΧΕΔΙΟΥ  ΤΟΥ  ΧΙΤΛΕΡ (!) 
3. Είναι προφανές ότι πολλά από τα σχετικά δεδομένα, τόσο στα κείμενα όσο και στις σημειώσεις έχουν είτε παραποιηθεί, είτε παραληφθεί, όπως η οικονομική βοήθεια των ΗΠΑ στο Ισραήλ. Πολλά από αυτά είναι καθαρή φαντασία. Όμως, το σχέδιο δεν πρέπει να θεωρηθεί ως χωρίς καμιά απήχηση ή ως μη εφαρμόσιμο για κάποιο μικρό χρονικό διάστημα. Το σχέδιο ακολουθεί πιστά τις γεωπολιτικές ιδέες της Γερμανίας της Περιόδου 1890-1933, που ακολουθήθηκαν κατά γράμμα από τον Χίτλερ και τους Ναζί και που προκαθόρισαν τους στόχους τους στην Ανατολική Ευρώπη. Αυτοί οι στόχοι ιδιαίτερα η διαίρεση των υπαρχόντων κρατών, υλοποιήθηκαν το 1939-1941 και μόνο μια συμμαχία σε παγκόσμιο επίπεδο απέτρεψε την παγίωσή τους για μεγάλο χρονικό διάστημα.

  ΤΑ  ΤΡΙΑ  ΣΗΜΕΙΑ
Τρία σημαντικά σημεία πρέπει να ξεκαθαριστούν ούτως ώστε να μπορέσουμε να κατανοήσουμε τις σημαντικές πιθανότητες υλοποίησης αυτού του σιωνιστικού σχεδίου για τη Μέση Ανατολή και επίσης γιατί έπρεπε να δημοσιευτεί.

Α.   Το στρατιωτικό υπόβαθρο του σχεδίου
(ΤΑΚΤΙΚΗ:  ΔΙΑΙΡΕΙ  ΚΑΙ  ΒΑΣΙΛΕΥΕ).

Οι στρατιωτικές προϋποθέσεις αυτού του σχεδίου δεν αναφέρθηκαν παραπάνω, αλλά σε πολλές περιπτώσεις όπου κάτι παρόμοιο "αναλύεται" κεκλεισμένων των θυρών σε μέλη του ισραηλινού καθεστώτος, αυτό το σημείο αποσαφηνίζεται. Εκτιμάται ότι οι ισραηλινές ένοπλες δυνάμεις, σε κανέναν τομέα δεν είναι επαρκείς για να αναλάβουν την κατοχή τόσο εκτεταμένων περιοχών όπως αυτές που συζητήθηκαν παραπάνω. Στην πραγματικότητα, ακόμα και σε καιρούς έντονης Παλαιστινιακής "αναταραχής" στη δυτική όχθη, οι δυνάμεις του ισραηλινού στρατού εκτείνονται πάρα πολύ. Η απάντηση σε αυτό είναι η μέθοδος της κυριαρχίας με μεθόδους τύπου "δυνάμεις Χαντάντ" ή τύπου "συνασπισμοί χωριών" (επίσης γνωστοί ως λίγκες): τοπικές δυνάμεις υπό την "ηγεσία" ανθρώπων παντελώς αποκομμένων από τους πληθυσμούς, που δεν έχουν ούτε καν κάποια φεουδαρχική ή κομματική δομή (όπως έχουν οι Φαλαγγιστές λ.χ.). Τα "κράτη" που προτείνονται από τον Γινόν είναι "τύπου Χανταντλάντ" (Haddadland) και "συνασπισμοί χωριών" και οι ένοπλες δυνάμεις τους θα είναι, χωρίς αμφιβολία, αντίστοιχες. Επιπρόσθετα, η ισραηλινή στρατιωτική υπεροχή σε μια τέτοια κατάσταση θα είναι πολύ μεγαλύτερη απ' ό,τι είναι ακόμη και τώρα, ώστε κάθε κίνημα εξέγερσης θα "τιμωρείται" είτε με μαζική ταπείνωση, όπως στη δυτική όχθη ή στη λωρίδα της Γάζας, είτε με βομβαρδισμό και ισοπέδωση των πόλεων, όπως τώρα στον Λίβανο (Ιούνιος 1982), είτε και με τα δύο. Για να το πετύχει αυτό, το σχέδιο, όπως επεξηγείται προφορικά, καλεί για το σχηματισμό ισραηλινών φρουρών σε θέσεις κλειδιά ανάμεσα στα μίνι-κράτη εξοπλισμένων με τις απαραίτητες αυτοκινούμενες καταστροφικές δυνάμεις. Στην πραγματικότητα είδαμε κάτι παρόμοιο στην Χανταντλάντ και πρόκειται σχεδόν βέβαια να δούμε το πρώτο παράδειγμα αυτού του συστήματος να λειτουργεί είτε στο νότιο Λίβανο, είτε σε ολόκληρο τον Λίβανο.
Είναι προφανές ότι εκτός από στρατιωτικές εικασίες, το ίδιο το σχέδιο επίσης εξαρτάται από το εάν οι Άραβες θα συνεχίσουν να είναι ακόμη περισσότερο διηρημένοι απ' ό,τι είναι τώρα και από την έλλειψη μαζικού κινήματος ανάμεσά τους. Μπορεί αυτές οι δύο συνθήκες να υπερκεραστούν μόνον όταν το σχέδιο θα έχει σημειώσει πρόοδο, με συνέπειες που δεν μπορούν να προβλεφθούν.


















Β.   Γιατί είναι σημαντικό να δημοσιευτεί αυτό στο Ισραήλ;

Ο λόγος της δημοσίευσης είναι η διττή φύση της ισραηλινής-εβραϊκής κοινωνίας: 
Υψηλό επίπεδο ελευθερίας και δημοκρατίας, ειδικά για τους Εβραίους, σε συνδυασμό με επεκτατισμό και ρατσιστικές διακρίσεις. 
Σε μια τέτοια κατάσταση, η ισραηλινή-εβραϊκή ελίτ (γιατί οι μάζες ακολουθούν την τηλεόραση και τους λόγους του Μπεγκίν) πρέπει να πειστεί. Τα πρώτα βήματα για την διαδικασία πειθούς είναι προφορικά, όπως επισημάνθηκε παραπάνω, αλλά έρχεται μια στιγμή όπου αυτό δεν εξυπηρετεί. Χρειάζεται να παραχθεί έντυπο υλικό προς όφελος των πιο ανόητων από εκείνους που "πείθουν" ή "εξηγούν" (λόγου χάρη μεσαία στελέχη, που είναι συνήθως απίστευτα ηλίθιοι). Κατόπιν, εκείνοι το "μαθαίνουν", λίγο-πολύ και το κηρύσσουν στους άλλους. Θα πρέπει να σημειωθεί, ότι το Ισραήλ και ακόμα και η Γισάβ της δεκαετίας του είκοσι, λειτουργούσαν πάντα με αυτόν τον τρόπο. Εγώ ο ίδιος θυμάμαι πως (προτού περάσω στην "αντιπολίτευση") η ανάγκη του πολέμου αναλυόταν σε μένα και σε άλλους ένα χρόνο πριν τον πόλεμο του 1956 και η ανάγκη της κατάκτησης της "υπόλοιπης δυτικής Παλαιστίνης όταν θα μας δοθεί η ευκαιρία" μας εξηγείτο στα 1965-67.

Γ.    Γιατί θεωρείται ότι δεν υπάρχει ιδιαίτερος κίνδυνος από το εξωτερικό από τη δημοσίευση τέτοιων  σχεδίων;

Τέτοιοι κίνδυνοι μπορεί να προέλθουν από δύο εστίες, όσο η κεντρική αντιπολίτευση στο Ισραήλ παραμένει ανίσχυρη (μια κατάσταση που μπορεί να αλλάξει ως συνέπεια του πολέμου με τον Λίβανο): ο αραβικός κόσμος, συμπεριλαμβανομένων των Παλαιστινίων και οι ΗΠΑ.

Ο αραβικός κόσμος έχει αποδειχθεί έως τώρα ανίκανος μιας λεπτομερούς και ορθολογικής ανάλυσης της ισραηλινής-εβραϊκής κοινωνίας και οι Παλαιστίνιοι μέσες-άκρες δεν είναι καλύτεροι από τους άλλους.

Σε μια τέτοια κατάσταση, ακόμη κι εκείνοι που φωνάζουν για τους κινδύνους του επεκτατισμού του Ισραήλ (οι οποίοι είναι αρκετά ρεαλιστικοί) δεν το κάνουν επειδή κατέχουν συγκεκριμένη και εμπεριστατωμένη γνώση του ζητήματος, αλλά εξαιτίας δοξασιών.
ΟΙ  ΑΡΑΒΕΣ  (ΑΛΛΑ  ΚΑΙ  Ο  ΟΛΟΣ  Ο  ΚΟΣΜΟΣ)  ΓΙΑ  ΤΟ  ΘΕΜΑ  ΤΟΥ  ΙΣΡΑΗΛ  ΕΧΕΙ  ΔΟΞΑΣΙΕΣ  ΚΑΙ  ΟΧΙ  ΓΝΩΣΕΙΣ. 
Ένα καλό παράδειγμα είναι η πολύ βαθιά πίστη στην ανύπαρκτη γραφή στο τείχος της Κνεσέτ της βιβλικής φράσης για τον Νείλο και τον Ευφράτη. Ένα άλλο παράδειγμα είναι οι επίμονες και παντελώς εσφαλμένες δηλώσεις που γίνονται από μερικούς από τους πιο σημαντικούς Άραβες ηγέτες, ότι οι δύο γαλάζιες ρίγες στην ισραηλινή σημαία συμβολίζουν τον Νείλο και τον Ευφράτη, ενώ στην πραγματικότητα είναι παρμένες από τις ρίγες του εβραϊκού ενδύματος προσευχής (Shawl). Οι ισραηλινοί ειδήμονες εκτιμούν ότι στο σύνολό τους οι Άραβες δεν θα δώσουν σημασία σε σημαντικές μεταξύ τους συνομιλίες και ο πόλεμος στον Λίβανο τους επιβεβαίωσε. Επομένως, γιατί να μην συνεχίσουν με τις παλιές τους μεθόδους της πειθούς άλλων Ισραηλινών;

ΟΙ  ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΙ  ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΙ  ΤΡΕΦΟΥΝ  ΑΚΡΑΙΑ  ΛΑΤΡΕΙΑ  ΓΙΑ  ΤΟ  ΙΣΡΑΗΛ. ΟΛΟΣ  Ο  ΚΟΣΜΟΣ  ΕΧΕΙ  ΤΑ  ΜΑΤΙΑ  ΤΟΥ  ΚΛΕΙΣΤΑ  ΣΤΙΣ  ΑΠΙΣΤΕΥΤΕΣ  ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΕΣ  ΠΟΥ  ΔΙΑΠΡΑΤΤΟΥΝ  ΟΙ  ΙΟΥΔΑΙΟΙ.
 
Στις ΗΠΑ κυριαρχεί μια πολύ παρόμοια κατάσταση, τουλάχιστον μέχρι τώρα. Οι γενικά πιο σοβαροί σχολιαστές αποκτούν τις πληροφορίες τους για το Ισραήλ και τις περισσότερες από τις απόψεις τους για αυτό από δύο πηγές. Η πρώτη είναι από άρθρα στον "φιλελεύθερο" αμερικανικό Τύπο, που γράφονται σχεδόν αποκλειστικά από Εβραίους θαυμαστές του Ισραήλ, οι οποίοι ακόμη και αν είναι κριτικοί σε κάποιες πτυχές του ισραηλινού κράτους, παραμένουν πιστοί σε αυτό που ο Στάλιν αποκάλεσε "δημιουργική κριτική". (Στην πραγματικότητα, εκείνοι ανάμεσά τους που ισχυρίζονται ότι είναι "αντισταλινικοί" είναι σταλινικότεροι του Στάλιν, με τον Ισραήλ ως θεό τους που δεν τους έχει ακόμη απογοητεύσει). 
Μέσα στο πλαίσιο μιας τέτοιας ακραίας λατρείας πρέπει να θεωρηθεί ότι το Ισραήλ έχει πάντα "καλές προθέσεις" και απλά "κάνει λάθη" ως εκ τούτου ένα τέτοιο σχέδιο δεν θα αποτελούσε πεδίο συζήτησης - ακριβώς όπως οι βιβλικές γενοκτονίες που έγιναν από τους Εβραίους δεν αναφέρονται. Η άλλη πηγή πληροφόρησης, The Jerusalem Post, έχει παρόμοιες πολιτικές. Όσο, λοιπόν, συνεχίζεται η κατάσταση όπου το Ισραήλ παραμένει μια πραγματικά "κλειστή κοινωνία" σε σχέση με τον υπόλοιπο κόσμο, επειδή ο υπόλοιπος κόσμος θέλει να έχει τα μάτια του κλειστά, η δημοσίευση και ακόμη και η αρχή υλοποίησης ενός τέτοιου σχεδίου είναι ρεαλιστικές και εφικτές.

Ισραήλ Σακάκ
17 Ιουνίου 1982
Ιερουσαλήμ




   Η  ΕΦΑΡΜΟΣΘΕΙΣΑ  ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ  ΤΟΥ  ΙΣΡΑΗΛ  
ΑΠΟ  ΤΟ  1980  ΜΕΧΡΙ  ΣΗΜΕΡΑ,  2016,  
ΕΠΑΚΡΙΒΗΣ  ΥΛΟΠΟΙΗΣΗ  ΤΩΝ  ΠΡΟΤΑΣΕΩΝ  ΓΙΝΟΝ

Το Ισραήλ  προσπαθεί να υλοποιήσει μια αυτόνομη στρατηγική, με κεντρικό στόχο, ήδη από τη δεκαετία του 1980, την προώθηση της εδαφικής του επέκτασης. 
Γνώμονας της στρατηγικής του είναι ότι «τρεις είναι οι κύριοι εχθροί του, (...) το Ιράν, η Γάζα και ο Λίβανος». 
Το  Ισραήλ  επιδιώκει   κατ' αρχήν  την άμεση  κατάληψη όλων των περί το Ισραήλ περιοχών, ξεκινώντας από τον Νότιο Λίβανο (την περιοχή Σίιμπα), τη Δυτική Όχθη, τη Γάζα, τη Χερσόνησο του Σινά και τα Υψώματα του Γκολάν.

Γι’ αυτό συνεργάζεται  και  κινητοποιεί  πολλούς  παίκτες. Έχει επαφές με τους Κούρδους του Ιράκ, αλλά και με την Αλ Κάιντα της Συρίας. 
Από την άλλη, συζητάει τη... μεταφορά της Γάζας στο Σινά. 
Επίσης έρχεται σε επαφή με όλες τις ισλαμικές φονταμενταλιστικές  οργανώσεις και, σύμφωνα 
με πληροφορίες, τις βοηθάει ενεργά.

Πέρα από τις μυστικές συμφωνίες μαζί τους για την πλήρη ενσωμάτωση των κατεχόμενων υψωμάτων του Γκολάν στο Ισραήλ, καταβάλλει προσπάθειες για τη διαμόρφωση ενός δρουζικού κράτους, που θα δρα ως «μαξιλάρι». Γι’ αυτό, όταν το Ισλαμικό Κράτος κινήθηκε εναντίον των Δρούζων, φρόντισε να του δώσει ένα μάθημα για το ποια πρέπει να είναι τα όριά του. Το ίδιο μήνυμα δόθηκε και στην Αλ Κάιντα της Συρίας, το Μέτωπο Αλ Νόσρα, το οποίο ύστερα «ζήτησε συγγνώμη» για τη δολοφονία 20 Δρούζων τον περασμένο Ιούνιο. 


 ΣΧΕΔΙΟ  ΓΙΝΟΝ:

«Η πλήρης διάλυση του Λιβάνου σε πέντε περιφέρειες εξυπηρετεί ως προηγούμενο για το σύνολο του αραβικού κόσμου, συμπεριλαμβανομένης της Αιγύπτου, της Συρίας, του Ιράκ και της Αραβικής Χερσονήσου. (...) Η Συρία θα διαλυθεί σύμφωνα με τις εθνικές και θρησκευτικές της δομές σε διάφορα κράτη, όπως και ο σημερινός Λίβανος. (...) Η διάλυση του Ιράκ είναι πολύ πιο σημαντική για εμάς απ’ ό,τι η Συρία. (...) Είναι δυνατή μια διαίρεση του Ιράκ σε περιοχές σύμφωνα με τις εθνικές / θρησκευτικές γραμμές και στη Συρία σύμφωνα με τους οθωμανικούς χρόνους (...)». 

Φτάνουμε έτσι στο έτος 2016, όπου μέσα από τις δράσεις του «δημιουργικού χάους» οι χάρτες αρχίζουν να απεικονίζονται πλέον επί του εδάφους. 
Με κάποιες παρενέργειες όμως.

Το Ιράκ έχει πλέον διαμελιστεί σε όσα προέβλεπαν οι χάρτες.
Το Ισλαμικό Κράτος έχει δημιουργήσει το χαλιφάτο του. 
Οι κινήσεις που ενίοτε κάνει για να ξεφύγει από τα όσα όριζαν οι χάρτες οδηγούν στον «συνετιστικό» βομβαρδισμό του, ιδιαιτέρως εάν απειλεί τους Κούρδους του Ιράκ και τις πετρελαιοπηγές της περιοχής. Δεν βομβαρδίζονται ούτε τα στρατόπεδά του ούτε τα κονβόι που πουλάνε στη μαύρη αγορά το πετρέλαιο.

Στη Συρία τα πράγματα δεν είναι διαφορετικά. Ο σχεδιασμός ήταν η επιστροφή στα οθωμανικά βιλαέτια. Η πραγματικότητα επί του εδάφους προκρίνει μάλλον τον διαμελισμό με βάση τη γαλλική εντολή για τη Συρία και τον Λίβανο στα 1922.
Το  σχέδιο  εφαρμόζεται. 
Η  ΜΕΓΑΛΗ  ΙΔΕΑ  του  Ισραήλ  βαδίζει  αγέρωχα  μπροστά.  



Ο  Ελληνισμός  με  ποιόν  τρόπο  άραγε  εμπλέκεται  στο  σχέδιο  αυτό;  Ο  άλλοτε  γενναιόφρονας  Ελληνικός  λαός  έχει  καταντήσει  ο  πιο  σκάρτος  λαός  της  Μεσογείου,  ο  πιο ψοφοδεής,  ο  πιο  παρίας  και  ο  πιο  φοβισμένος  λαός  των  Βαλκανίων,  ένας  λαός  τεμπέληδων  κλεφτοκοτάδων.
Αυτό  κατάφεραν  για  τον  Ελληνικό  λαό  οι  τρεις  καταραμένες  πληγές:  οι  "έλληνες"  πολιτικοί,  η  πνευματική  και  οικονομική  του  "ηγεσία"  και  ο  καρκίνος  που  λέγεται  εβραιογενής  "σοσιαλισμός  και  κομμουνισμός",  η  σιχαμερή  αρρώστια, που κατατρώγει  το  κορμί  του  Ελληνισμού,  μέχρι  τελικά  να  τον  σκοτώσει.-


ΖΗΝΩΝ  ΠΑΠΑΖΑΧΟΣ  

Υ.Γ.

ΣΗΜΕΡΙΝΗ  ΕΙΔΗΣΗ:  ΟΙ  ΤΟΥΡΚΟΙ  ΠΕΡΙΚΥΚΛΩΝΟΥΝ  ΤΟ  ΚΑΣΤΕΛΟΡΙΖΟ  ΚΑΙ  ΟΙ  ΕΛΛΗΝΕΣ  ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ  ΤΟΣΚΑΣΑΝ   ΑΠΟ  ΕΚΕΙ  ΣΑΝ  ΛΑΓΟΙ.  Έτσι,  όπως  γράφτηκε:

«Αν η Τουρκία προχωρήσει σε κατάληψη νήσων – βραχονησίδων αυτή θα αφορά όχι μια αλλά πολλές. Θα επιχειρηθεί ταυτόχρονη κατάληψη πολλαπλών μικρών νησιών της οποίας θα προηγηθεί αερο-ναυτικός αποκλεισμός της ευρύτερης γεωγραφικής ζώνης. Το επιχειρησιακό σχέδιο το «δουλεύουν» οι Τούρκοι κάθε χρόνο στη διακλαδική αεροναυτική άσκηση ΕΦΕΣ (από το 1983 μέχρι σήμερα).
Τα νησιά ευθύνης της ΑΣΔΕΝ όπως Κώς – Σάμος – Ρόδος θα βομβαρδιστούν μαζικά προκειμένου να εξουδετερωθούν οι δυνάμεις των κατά τόπους ΑΔΤΕ πριν την κατάληψη των πέριξ νήσων. Μιλάμε για βροχή Γιλντιριμ – Κασίργκα που θα προκαλέσει απώλειες χιλιάδων νησιωτών. Ο άμαχος πληθυσμός θα βρεθεί σε περιβάλλον κόλασης. Θα καταστραφούν όλες οι ζωτικές υποδομές με πρώτες τα τοπικά εργοστάσια της ΔΕΗ, τα αεροδρόμια και οι εγκαταστάσεις ραδιο-επικοινωνιών και κινητής τηλεφωνίας. Τα νησιά θα επιστρέψουν σε συνθήκες δεκαετίας 1950.
Καταφύγια προστασίας του αμάχου πληθυσμού δεν υπάρχουν. Ασκήσεις παλλαϊκής άμυνας δεν γίνονται. Η εκπαίδευση εφέδρων είναι τυπική. Ασκήσεις με τη συμμετοχή φορέων (όπως σχολεία, Πανεπιστήμια κλπ) δεν υφίστανται. Γιατί; Διότι δεν έχουμε κουλτούρα Ισραήλ και Νότιας Κορέας. Όποτε όποιος πρόλαβε εγκατέλειψε το νησί του έγκαιρα.
Για να ακυρωθούν τα επιχειρησιακά σχέδια των Τούρκων προτού ξεκινήσει τις βολές το Τουρκικό Πυροβολικό θα πρέπει να υπάρχει έγκαιρη ενημέρωση μέσω ΕΥΠ, ενεργοποίηση των κανόνων εμπλοκής, κατάσταση συναγερμού σε όλες τις στρατιωτικές μονάδες και εξουδετέρωση του αερο-ναυτικού αποκλεισμού με έγκαιρη διασπορά του Πολεμικού Ναυτικού και της Αεροπορίας. Αλλά προπαντός ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΒΟΥΛΗΣΗ για άμεση απάντηση μέχρι τέλους…
Είμαστε σε θέση να τιμήσουμε την ΙΣΤΟΡΙΑ μας»;