Συριζαίος πρώην υπουργός: «Όταν στην Μονάδα Εντατικής Θεραπείας ενός νοσοκομείου υπάρχει διαθέσιμο ένα μόνο κρεβάτι, το Σωστό (δεν είναι να ψάξουμε για δεύτερο κρεβάτι), αλλά να σώζεται ο νεαρός (συνήθως λαθρομετανάστης) επειδή είναι νέος και θα προσφέρει στο Κράτος με την εργασία του, ενώ ο γέρος (πάντοτε Έλληνας) είναι ραμολιμέντο και στοιχίζει πολύ. Ας πεθάνει».

 

 

Ο Βίλι Μπραντ δεν ήταν ο οποιοσδήποτε. Ήταν ο πρώτος μεταπολεμικός σοσιαλιστής καγκελάριος της Γερμανίας. Υπήρξε το ίνδαλμα του Ανδρέα Παπανδρέου. Οι έλληνες αριστεροί πάθαιναν ονείρωξη μόλις τον έβλεπαν. Σήμερα αποκαλύπτεται ότι ήταν πράκτορας των αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών. Σε ανάλογες περιπτώσεις τα ΜΜΕ θα ασχολούνταν για εβδομάδες και μήνες με το θέμα. Τώρα το προσπέρασαν χωρίς να το σχολιάσουν καν.

 

 

 

 

ΣΤΙΣ ΕΝΤΑΤΙΚΕΣ: Διώχνουν τους γέρους Έλληνες και βάζουν νεαρούς «πρόσφυγες». Δωρεάν νοσηλεύονται τα εκατομμύρια λαθρομεταναστών στην Ελλάδα. Πανάκριβες τεχνητές βαλβίδες της καρδιάς, τεχνητοί βηματοδότες, δύσκολες επεμβάσεις, δύσκολες καισαρικές, κλπ γίνονται στους λαθρομετανάστες χωρίς να πληρώσουν δεκάρα τσακιστή. Πληρώνει το ελληνικό υποζύγιο. Πουθενά στον κόσμο δεν γίνεται κάτι τέτοιο. 

Όταν θα χρειαστεί εντατική ένας 65άρης Έλληνας, που μια ζωή πλήρωνε τις εισφορές του κι ένας ισλαμιστής λαθροπρόσφυγας, που ουδέποτε έχει δώσει δεκάρα τσακιστή στο Ελληνικό Κράτος, οι γιατροί θα σώζουν τον ισλαμιστή επειδή είναι νεαρός και θα αφήνουν τον υπερήλικα Έλληνα να ψοφήσει...

 

Στην αριστερή «Εφημερίδα των Συντακτών» του Σαββάτου 11 Δεκεμβρίου 2021, ο πρώην Πρύτανις του ΕΚΠΑ, Θεοδόσης Πελεγρίνης (δείτε εδώ https://tinyurl.com/yep2szd9 το άρθρο του με τίτλο «Το Δίκαιο και το Σωστό») μάς το ξεκαθάρισε: Το Δίκαιο είναι να σώζεται στην Εντατική ο υπερήλικας Έλληνας που έχει πληρώσει εισφορές και όχι ο τζαμπατζής λαθροπρόσφυγας. Ωστόσο το Σωστό είναι να σώζεται ο λαθροπρόσφυγας επειδή είναι νέος και θα προσφέρει στο Κράτος με την εργασία του, ενώ ο Έλληνας είναι ραμολιμέντο και στοιχίζει πολύ...

 
ΜΕΤΑΦΕΡΩ ένα απόσπασμα από το άρθρο του Θ. ΠΕΛΕΓΡΙΝΗ: 

«Δεν συμβαίνει πάντα το δίκαιο να είναι και το σωστό. Όταν στην Μονάδα Εντατικής Θεραπείας ενός νοσοκομείου υπάρχει διαθέσιμο ένα μόνο κρεβάτι, είναι δίκαιο μεταξύ ενός ηλικιωμένου συνταξιούχου ασθενούς και ενός νεαρού αρρώστου να προτιμηθεί ο πρώτος έναντι του δευτέρου. Κι αυτό, γιατί ο ηλικιωμένος συνταξιούχος έχει καταβάλει τις ασφαλιστικές του εισφορές, προκειμένου, αν αρρωστήσει, να τύχει της απαιτούμενης νοσηλείας, εν αντιθέσει προς τον νεαρό ασθενή που δεν έχει πληρώσει τίποτα για την νοσηλεία που χρειάζεται.
Το σωστό, παρόλα αυτά, είναι το κρεβάτι να διατεθεί στον νεαρό ασθενή, καθόσον, εφόσον θεραπευθεί, θα είναι πιο χρήσιμος στην κοινωνία από τον συνταξιούχο που θα θεραπευόταν»!

 

 

 

Ολόκληρο το άρθρο

Το δίκαιο και το σωστό

ΑΠΟΨΕΙΣ 11.12.21 Θεοδόσης Ν. Πελεγρίνης (Ο Θεοδόσης Πελεγκρίνης ήταν Καθηγητής πανεπιστημίου και Υπουργός του Προδότη Τσίπρα)

 

 https://www.efsyn.gr/stiles/apopseis/323201_dikaio-kai-sosto

Όταν στην Μονάδα Εντατικής Θεραπείας ενός νοσοκομείου υπάρχει διαθέσιμο ένα μόνο κρεβάτι, είναι δίκαιο μεταξύ ενός ηλικιωμένου συνταξιούχου ασθενούς και ενός νεαρού αρρώστου να προτιμηθεί ο πρώτος έναντι του δευτέρου. Κι αυτό, γιατί ο ηλικιωμένος συνταξιούχος έχει καταβάλει τις ασφαλιστικές του εισφορές, προκειμένου, αν αρρωστήσει, να τύχει της απαιτούμενης νοσηλείας, εν αντιθέσει προς τον νεαρό ασθενή που δεν έχει πληρώσει τίποτα για την νοσηλεία που χρειάζεται. Το σωστό, παρόλα αυτά, είναι το κρεβάτι να διατεθεί στον νεαρό ασθενή, καθόσον, εφόσον θεραπευθεί, θα είναι πιο χρήσιμος στην κοινωνία από τον συνταξιούχο που θα θεραπευόταν.

Όταν σε μια πανδημία, όπως αυτή που ζούμε,  η πιθανότητα να καταστραφούμε εάν δεν εμβολιαστούμε είναι συντριπτικά μεγαλύτερη από όσο εάν εμβολιασθούμε, το σωστό είναι να επιλέξομε τον εμβολιασμό μας, όσο δίκαιο κι αν είναι να αρνηθεί κανείς να εμβολιαστεί εν ονόματι του αναφαίρετου δικαιώματός του να επιλέξει ο ίδιος τον τρόπο προστασίας του σώματός του.

Για την  ιστορία του θέματος, η διάκριση μεταξύ του τι είναι δίκαιο και του τι είναι σωστό ανάγεται στην αρχαιότητα. Κάποτε, τον 6ο αιώνα π.Χ., στο σχολείο, στο οποίο πήγαινε ο Κύρος Β΄, ο μετέπειτα Μέγας Βασιλεύς των Περσών, ένα ψηλό παιδί, που ο χιτώνας του ήταν κοντός, απέσπασε δια της βίας από έναν μικρόσωμο συμμαθητή του τον χιτώνα που του ήταν μεγάλος δίνοντάς του τον δικό του. Ο Κύρος, όταν ο δάσκαλος του ζήτησε να αξιολογήσει το επεισόδιο, είπε ότι καλώς έγινε ό, τι έγινε, αφού οι δύο συμμαθητές του έτσι, με τον χιτώνα που φορούσε πλέον ο καθένας των, ήταν σε καλύτερη μοίρα.

Ο δάσκαλος μάλωσε τον Κύρο, γιατί σκέφτηκε τι ήταν σωστό –ο ψηλός μαθητής να φορά τον μακρύ χιτώνα και ο μικρόσωμος μαθητής τον κοντό χιτώνα–, ενώ θα έπρεπε να είχε λάβει υπόψη του και το δίκαιο, που απαιτεί να μην ασκείται βία σε κάποιον για ό, τι του ανήκει. Για την αδυναμία του Κύρου μάλιστα να διακρίνει το σωστό από το δίκαιο ο δάσκαλός του τον μαστίγωσε.

 

ΖΗΝΩΝ ΠΑΠΑΖΑΧΟΣ