Ο κατάλογος αστεριών του αρχαίου Έλληνα αστρονόμου Ιππάρχου, διαβάσθηκε σε παλίμψηστο της ελληνικής μονής της Αγ. Αικατερίνης Σινά. ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΠΑΛΙΜΨΗΣΤΑ.

 

Ξεκίνησαν οι διαπραγματεύσεις της Άγκυρας με τον Πούτιν για δεύτερο πυρηνικό εργοστάσιο στην Τουρκία. Οι αμερικανοί θέλουν τα ρωσικά πυρηνικά εργοστάσια στην Τουρκία. Η ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ ΑΓΟΡΑΖΕΙ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΑΧΡΗΣΤΟΥΣ ΑΝΕΜΙΣΤΗΡΕΣ. ΚΑΝΕΝΑΣ ΕΛΛΗΝΑΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΔΕΝ ΖΗΤΑΕΙ ΠΥΡΗΝΙΚΑ ΕΡΓΟΣΤΑΣΙΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ. ΟΥΤΕ Ο ΚΑΣΙΔΙΑΡΗΣ.

 

ΣΗΜΕΙΩΣΗ Ζ.Π.:  από τα επιτεύγματα του Αρχαίου Ελληνικού Πολιτισμού υπολογίζεται ότι γνωρίζουμε σήμερα περίπου το 3%. Τα υπόλοιπα χάθηκαν. Από τον ακόμη αρχαιότερο Ελληνικό Κρητομυκηναϊκό πολιτισμό δεν γνωρίζουμε ούτε το 3 τοις χιλίοις. Γιαυτό οι αρχαίοι Αιγύπτιοι ιερείς αποκαλούσαν τους Έλληνες παιδιά. Γιατί, για διάφορους λόγους, οι Έλληνες έχαναν την γνώση για τα παλιότερα επιτεύγματά τους και ξεκινούσαν πάλι από την αρχή.

http://www.arxeion-politismou.gr/2022/10/Ipparxos-Sina.html

Του Γιώργου Λεκάκη

Νέα στοιχεία για τον χαμένο κατάλογο αστεριών του αρχαίου Έλληνα αστρονόμου Ιππάρχου (*), του Ροδίου (190 – 120 π.Χ.) ήρθαν στο φως, χάρις στην πολυφασματική απεικόνιση ενός χειρογράφου παλίμψηστου και την επακόλουθη αποκρυπτογράφηση και ερμηνεία.

Αυτά τα νέα στοιχεία είναι τα πιο έγκυρα - μέχρι σήμερα - και επιτρέπουν σημαντική πρόοδο στην ανακατασκευή του καταλόγου των αστεριών του Ιππάρχου.

Συγκεκριμένα, επιβεβαιώνεται ότι ο Κατάλογος Αστέρων αρχικώς συντάχθηκε σε ισημερινές συντεταγμένες. Επιβεβαιώνεται επίσης ότι ο κατάλογος αστεριών του Πτολεμαίου δεν βασίστηκε αποκλειστικά σε δεδομένα από τον Κατάλογο του Ιππάρχου.

 

Τέλος, τα διαθέσιμα αριθμητικά στοιχεία είναι συνεπή με μια ακρίβεια εντός 1° από τις πραγματικές αστρικές συντεταγμένες, γεγονός που θα έκανε τον Κατάλογο του Ιππάρχου σημαντικά πιο ακριβή από αυτόν του διαδόχου του Κλαύδιου Πτολεμαίου.

To χειρόγραφο παλίμψηστο ευρέθη στην ελληνορθόδοξη ΙΜ Αγίας Αικατερίνης του Σινά. Ο αρχαίος Έλλην αστρονόμος Ιππάρχου, έκανε την πρώτη στον κόσμο προσπάθεια πλήρους χαρτογράφησης του νυκτερινού ουρανού, γι’ αυτό και θεωρείται ο πατέρας της Αστρονομίας και της τριγωνομετρίας...

ΠΗΓΗ: V. Gysembergh et.al. «New evidence for Hipparchus’ Star Catalogue revealed by multispectral imaging», https://doi.org/10.1177/00218286221128289 , Journal for the History of Astronomy, vol. 53, Issue 4, https://orcid.org/0000-0003-1633-9212, 18.10.2022. ΑΡΧΕΙΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ, 18.10.2022. 

(*) Χαμένα έργα του Ιππάρχου (μάλλον στον εμπρησμό της Βιβλιοθήκης της Αλεξανδρείας) - αλφαβητική σειρά:

«Εις τους Αρίστους»,

«Παραλλακτικά - βιβλία δύο»

«Περί αστερισμών»

«Περί εκλείψεων Ηλίου κατά τα επτά κλίματα».

«Περί εμβολίμων μηνών τε και ημερών».

«Περί μεγεθών και αποστημάτων Ηλίου και Σελήνης».

«Περί μηνιαίου χρόνου».

«Περί της κατά πλάτος μηνιαίας της Σελήνης κινήσεως».

«Περί της πραγματείας των εν κύκλω ευθειών» (Βιβλία 12).

«Περί της των απλανών συντάξεως».

«Περί της των συναναστολών πραγματείας».

«Περί της των δώδεκα ζωδίων αναφοράς».

«Περί της μεταπτώσεως των τροπικών και εαρινών ισημεριών».

«Περί του ενιαυσίου μεγέθους».

«Περί των δια βάρους κάτω φερομένων».

«Περί των Αράτου και Ευδόξου φαινομένων - βιβλία τρία» (διεσώθη μέρος του).

«Προς τον Ερατοσθένη και τα εν τη γεωγραφία αυτού λεχθέντα» (κριτική)

Ανακαλύφθηκε σε περγαμηνή μέρος από τον χαμένο κατάλογο άστρων του Ίππαρχου

Μεσαιωνική περγαμηνή στην ελληνορθόδοξη Μονή Αγίας Αικατερίνης του Σινά στην Αίγυπτο έκρυβε μια μεγάλη έκπληξη: κάτω από το χριστιανικό κείμενο ανακαλύφθηκε ένα μέρος από τον θεωρούμενο χαμένο κατάλογο άστρων του αρχαίου Έλληνα αστρονόμου Ίππαρχου, την πρώτη στον κόσμο προσπάθεια για μια πλήρη «χαρτογράφηση» του νυχτερινού ουρανού.

Οι επιστήμονες αναζητούν το έργο του Ίππαρχου εδώ και αιώνες, γι’ αυτό οι ιστορικοί της αστρονομίας χαρακτήρισαν την ανακάλυψη σπάνια και σημαντική. Η σχετική επιστημονική δημοσίευση έγινε στο περιοδικό ιστορίας της αστρονομίας «Journal for the History of Astronomy», σύμφωνα με το «Nature». Το εύρημα αποδεικνύει ότι ο Ίππαρχος, θεωρούμενος ο σημαντικότερος αστρονόμος της αρχαίας Ελλάδας, πράγματι είχε φτιάξει έναν «χάρτη¬ των ουρανών αρκετούς αιώνες προτού επιχειρηθεί κάτι παρόμοιο.

Η περγαμηνή ανήκε στη Μονή της Αγίας Αικατερίνης, αλλά το μεγαλύτερο μέρος από τα 146 φύλλα της σήμερα έχει περάσει στην κατοχή του Μουσείου της Βίβλου στην Ουάσινγκτον. Η περγαμηνή περιέχει τον Κώδικα Climaci Rescriptus, μια συλλογή συριακών κειμένων του 10ου ή 11ου αιώνα. Ο κώδικας είναι παλίμψηστο, δηλαδή από κάτω ήταν γραμμένο ένα αρχαιότερο κείμενο.

Αρχικά θεωρείτο ότι το αρχαιότερο αυτό κείμενο ήταν επίσης χριστιανικό. Όταν όμως το 2012 ο ειδικός σε βιβλικά κείμενα Πίτερ Ουίλιαμς του Πανεπιστημίου του Κέιμπριτζ ζήτησε από τους φοιτητές του να μελετήσουν τον Κώδικα, απρόσμενα εντοπίστηκε μια παράγραφος στα ελληνικά που αποδιδόταν σε έναν άλλο σημαντικό Έλληνα αστρονόμο, τον Ερατοσθένη. Το 2017 έγινε νέα ανάλυση με πιο σύγχρονη τεχνολογία πολυφασματικής απεικόνισης από Αμερικανούς ερευνητές, οι οποίοι φωτογράφησαν τις σελίδες της περγαμηνής σε διαφορετικά μήκη κύματος του φωτός και στη συνέχεια χρησιμοποίησαν υπολογιστικούς αλγόριθμους για να διαβάσουν το κρυμμένο από κάτω κείμενο.

Με αυτόν τον τρόπο, σε εννέα σελίδες αποκαλύφθηκε αστρονομικό υλικό, το οποίο χρονολογήθηκε -με τη μέθοδο του ραδιενεργού άνθρακα και την ανάλυση του στιλ γραφής- από τον 5ο ή 6ο αιώνα. Το κείμενο περιείχε, μεταξύ άλλων, μύθους για τη γέννηση των άστρων από τον Ερατοσθένη, καθώς και τμήματα ενός διάσημου ποιήματος του 3ου αιώνα, τα «Φαινόμενα», όπου περιγράφονται οι αστερισμοί.

Η συνέχεια ήταν ακόμη πιο ενδιαφέρουσα, καθώς ο Ουίλιαμς εντόπισε συντεταγμένες άστρων στο κείμενο και προχώρησε σε περαιτέρω ανάλυση, σε συνεργασία με τον ιστορικό της επιστήμης Βικτόρ Γκιζεμπέργκ του Γαλλικού Εθνικού Ινστιτούτου Επιστημονικών Ερευνών (CNRS) και τον Εμανουέλ Ζινγκ του Πανεπιστημίου της Σορβόνης στο Παρίσι. Αποκαλύφθηκε έτσι ότι σε μια τουλάχιστον σελίδα της περγαμηνής δίνονταν ακριβείς συντεταγμένες για τα άστρα στα τέσσερα άκρα του αστερισμού Corona Borealis (Βόρειου Στέφανου). Βρέθηκαν επίσης βάσιμες ενδείξεις ότι η πηγή αυτών των μετρήσεων ήταν ο Ίππαρχος και ότι οι υπολογισμοί του είχαν γίνει περίπου το 129 π.Χ.

Μέχρι σήμερα ο μοναδικός κατάλογος άστρων που είχε διασωθεί από την αρχαιότητα, ήταν εκείνος του αστρονόμου Πτολεμαίου στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου κατά τον 2ο αιώνα μ.Χ. Η «Αλμαγέστη» του (ή «Μαθηματική σύνταξις») υπήρξε ένα από τα πιο επιδραστικά επιστημονικά κείμενα στην ιστορία, προβάλλοντας, ένα γεωκεντρικό μαθηματικό μοντέλο για τον Κόσμο, το οποίο είχε γίνει αποδεκτό ευρέως για πάνω από 1.200 χρόνια. Ο Πτολεμαίος είχε, μεταξύ άλλων, δώσει τις συντεταγμένες άνω των 1.000 άστρων.

Όμως στα αρχαία κείμενα υπάρχουν πολλές αναφορές ότι ο πρώτος που είχε κάνει τέτοιες αστρικές μετρήσεις, ήταν ο Ίππαρχος ο Ρόδιος (190-120 π.Χ.) τρεις αιώνες πριν. Νωρίτερα οι Βαβυλώνιοι αστρονόμοι είχαν μετρήσει τις θέσεις μερικών άστρων αλλά μόνο γύρω από τον Ζωδιακό, ενώ ο Ίππαρχος ήταν ο πρώτος που προσδιόρισε τις θέσεις των άστρων με χρήση δύο συντεταγμένων και επιχείρησε να δημιουργήσει έναν «χάρτη» όλου του νυχτερινού ουρανού.

«Αυτός ο κατάλογος άστρων που έως τώρα αιωρείτο στα κείμενα ως σχεδόν κάτι υποθετικό, έγινε πλέον κάτι πολύ συγκεκριμένο», δήλωσε ο ιστορικός της αστρονομίας Ματιέ Οσεντράιβερ του Ελευθέρου Πανεπιστημίου του Βερολίνου.

Οι ερευνητές πιστεύουν ότι ο αρχικός κατάλογος του Ίππαρχου, όπως και του Πτολεμαίου, θα περιλάμβανε παρατηρήσεις σχεδόν κάθε ορατού άστρου στον ουρανό. Λόγω της έλλειψης τηλεσκοπίου, πιθανώς ο Ίππαρχος είχε χρησιμοποιήσει κάποιο άλλο όργανο παρατήρησης όπως τη διόπτρα και ασφαλώς «θα είχε αφιερώσει ατελείωτες ώρες δουλειάς», σύμφωνα με τον Γκιζεμπέργκ.

Η σχέση Ίππαρχου-Πτολεμαίου ήταν πάντα ένα νεφελώδες ζήτημα. Μερικοί ειδικοί είχαν φτάσει στο σημείο να ισχυριστούν ότι δεν υπήρξε ποτέ ο κατάλογος άστρων του Ίππαρχου, ενώ άλλοι -με πρώτο τον αστρονόμο του 16ου αιώνα Τίχο Μπράχε- είχαν αντίστροφα υποστηρίξει ότι ο Πτολεμαίος απλώς έκλεψε τις προϋπάρχουσες μετρήσεις του Ίππαρχου και τις παρουσίασε για δικές του. Η έως τώρα ανάλυση του αποκαλυφθέντος κειμένου στην περγαμηνή οδήγησε τους ερευνητές στο αρχικό συμπέρασμα ότι ο Πτολεμαίος δεν έκανε απλή αντιγραφή των στοιχείων του Ίππαρχου. Από την άλλη, όπως επεσήμαναν, οι αριθμοί του Ίππαρχου για τις θέσεις των άστρων (με απόκλιση το πολύ μιας μοίρας από τις πραγματικές) είναι πολύ πιο ακριβείς από εκείνες του διαδόχού του Πτολεμαίου.

Σύμφωνα με τον ιστορικό της αστρονομίας Τζέημς Έβανς του αμερικανικού Πανεπιστημίου Puget Sound, η ανακάλυψη «εμπλουτίζει την εικόνα μας για τον Ίππαρχο και μας δίνει μια γοητευτική ιδέα για το τι έκανε πραγματικά». Όπως είπε, το έργο του υπήρξε καθοριστικό, επειδή αποτέλεσε ορόσημο για την «μαθηματικοποίηση της Φύσης», δηλαδή την μετατόπιση από την απλή περιγραφή των φυσικών φαινομένων στη μέτρηση, τον υπολογισμό και την πρόβλεψη τους.

Ο Ίππαρχος είχε επικρίνει τους προδρόμους του στην αστρονομία ότι δεν νοιάζονταν για την αριθμητική ακρίβεια. Κατά τον Έβανς, ο Ίππαρχος αξιοποίησε τη βαβυλωνιακή παράδοση των ακριβών αστρονομικών μαθηματικών παρατηρήσεων και χάρη σε αυτόν έγινε το «πάντρεμα» με την ελληνική γεωμετρική παράδοση, με αποτέλεσμα «να ξεκινήσει έτσι πραγματικά η σύγχρονη αστρονομία».

Οι ερευνητές ευελπιστούν ότι καθώς βελτιώνονται οι απεικονιστικές τεχνικές, θα ανακαλύψουν και άλλες συντεταγμένες άστρων στον εν λόγω Κώδικα, αρκετά τμήματα του οποίου δεν έχουν ακόμη διαβαστεί. Θεωρούν επίσης πιθανό ότι στη βιβλιοθήκη της Αγίας Αικατερίνης του Σινά, η οποία περιέχει περισσότερα από 160 παλίμψηστα, διασώζονται επιπρόσθετες σελίδες του καταλόγου άστρων του Ίππαρχου. Σχετικές έρευνες έχουν ήδη φέρει στο φως άγνωστα αρχαιοελληνικά ιατρικά κείμενα κάτω από τα χριστιανικά.

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ

ΠΑΛΙΜΨΗΣΤΑ: ΟΙ ΦΑΝΑΤΙΚΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ – ΣΑΝ ΤΟΥΣ  ΣΗΜΕΡΙΝΟΥΣ ΤΖΙΧΑΝΤΙΣΤΕΣ -  ΕΠΑΙΡΝΑΝ ΤΑ ΒΙΒΛΙΑ ΤΩΝ «ΕΙΔΩΛΟΛΑΤΡΩΝ» ΕΛΛΗΝΩΝ, ΤΑ ΕΞΥΝΑΝ  ΓΙΑ ΝΑ ΣΒΗΣΟΥΝ ΤΙΣ ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΙΔΕΕΣ ΚΑΙ ΑΝΑΚΑΛΥΨΕΙΣ ΚΑΙ ΕΓΡΑΦΑΝ ΜΕΤΑ ΤΡΟΠΑΡΙΑ ΣΤΟΝ ΔΙΚΑΙΟ ΑΒΡΑΑΜ, ΣΤΟΝ ΔΙΚΑΙΟ  ΛΩΤ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΔΙΚΑΙΟ ΑΥΝΑΝ.

Με τον όρο παλίμψηστο περιγράφονται αρχαία ΕΛΛΗΝΙΚΑ κείμενα σε πάπυρους και περγαμηνές ή ζωγραφικοί πίνακες που επικαλύφθηκαν με άλλο κείμενο ή εικόνα σε μεταγενέστερη εποχή για να χρησιμοποιηθούν ξανά ως βάση για τη δημιουργία νεότερων έργων, αφού πρώτα με την βοήθεια χημικών ουσιών (κιτρικό οξύ κλπ.) ή άλλων μεθόδων (τριβή κλπ.) καθαριζόταν η προηγούμενη στρώση γραφής. Η σύγχρονη τεχνολογία μας δίνει πλέον τη δυνατότητα, μέσω των ακτίνων Χ και της φωτογράφησης σε διάφορα μήκη κύματος φωτός, να διαβάζουμε το αρχικό κείμενο που υπήρχε στον πάπυρο.

Ένα γνωστό παλίμψηστο που πρόσφατα διαβάστηκε ολόκληρο είναι το Παλίμψηστο του Αρχιμήδη, που περιέχει τρεις πραγματείες του Αρχιμήδη:

·         Περί των Μηχανικών Θεωρημάτων

·         Περι των επιπλεόντων Σωμάτων

·         Οστομάχιον

        

Παλίμψηστο του Αρχιμήδη

  Μία σελίδα από το παλίμψηστο (πρωτότυπο κείμενο) του Αρχιμήδη που προβλήθηκε

Το παλίμψηστο του Αρχιμήδη είναι ένα παλίμψηστο χειρόγραφο κειμένων, που περιέχει αποσπάσματα από έργα του Αρχιμήδη. Ο Παλίμψηστος Κώδικας με την ονομασία Codex C, όπως τον αναφέρει ο Χάιμπεργκ, είναι η μόνη δασωζόμενη γνωστή πηγή που περιέχει αποσπάσματα από τις πραγματείες Περί των μηχανικών θεωρημάτων, Περί των επιπλεόντων σωμάτων και Οστομάχιον. Σύμφωνα με τους γραφικούς χαρακτήρες του κειμένου χρονολογείται στον 10ο αιώνα μ.Χ. και πιστεύεται ότι πρόκειται για αντιγραφή από κάποια αρχαιότερη πηγή, η οποία δυστυχώς μάς είναι άγνωστη.

Στα κείμενά του ο Αρχιμήδης, μεταξύ άλλων υπολογίζει το κέντρο βάρους μιας συμπαγούς σφαίρας και ενός παραβολοειδούς, μεγέθη που σήμερα υπολογίζουμε με τη χρήση ολοκληρωμάτων. Εκτός αυτού υπολόγισε το εμβαδόν της επιφάνειας που σχηματίζεται από μια παραβολή και μια τέμνουσα της παραβολής.

Ο υπολογισμός του εμβαδού επιφανειών ήταν θέμα εργασιών από την αρχαιότητα. Τον 5ο αιώνα π.Χ. ο Εύδοξος είχε αναπτύξει την μέθοδο της εξάντλησης σύμφωνα με τις ιδέες του Αντιφώντα. Κατά την μέθοδο αυτή, υποδιαιρούμε ένα σώμα σε πολύγωνα για να υπολογίσουμε το εμβαδόν του. Ο Εύδοξος ήδη είχε υπολογίσει το εμβαδόν ορισμένων πολύγωνων. Ο Αρχιμήδης βελτίωσε την μέθοδο αυτή και κατάφερε να υπολογίσει το εμβαδόν της παραβολής και υπολόγισε ότι ο αριθμός π είναι μια προσέγγιση που βρίσκεται μεταξύ { 3+10/70}  και { 3+10/71}.

Το ιστορικό του παλίμψηστου

Με τον όρο παλίμψηστο περιγράφονται αρχαίοι πάπυροι και περγαμηνές που επαναχρησιμοποιούνταν για γράψιμο, αφού πρώτα με την βοήθεια χημικών ουσιών (κιτρικό οξύ κλπ.) ή άλλων μεθόδων (τριβή κλπ.) καθαριζόταν η προηγούμενη στρώση γραφής. Σήμερα, με τις μοντέρνες επιστημονικές μεθόδους (ακτίνων Χ, κ.ά.) οι επιστήμονες είναι σε θέση να επανεμφανίσουν τα σβησμένα κείμενα. Το παλίμψηστο με τα έργα του Αρχιμήδη είναι περγαμηνός κώδικας του 10ου αιώνα, που περιέχει μαθηματικές πραγματείες. Περί το 1229 ο κώδικας υπέστη επεξεργασία, η γραφή σβήστηκε, τα φύλλα του αναδιατάχθηκαν, διπλώθηκαν στη μέση έτσι ώστε ένα παλιό φύλλο να αποτελέσει δύο ενός καινούργιου κώδικα, και επάνω τους γράφτηκαν λειτουργικά κείμενα. Η απόξεση δεν ήταν ολοκληρωτική, με αποτέλεσμα υπό ευνοϊκές συνθήκες να διαφαίνεται το προηγούμενο κείμενο.

Η ανακάλυψη του χειρογράφου έχει περιπετειώδη ιστορία. Πρώτος ανέφερε την ύπαρξή του ο ιστοριοδίφης Αθανάσιος Παπαδόπουλος-Κεραμεύς το 1899. Το παλίμψηστο ανήκε στη Βιβλιοθήκη του Μετοχίου του Παναγίου Τάφου στην Κωνσταντινούπολη και είχε μεταφερθεί εκεί από τη Σκήτη του Αγίου Σάββα στην Παλαιστίνη. Ο μεγάλος αναζητητής χειρογράφων Κονσταντίν φον Τίσεντορφ, που ανακάλυψε τον Σιναϊτικό Κώδικα, επισκέφθηκε την Κωνσταντινούπολη το 1846 και είδε το χειρόγραφο αλλά δεν αναγνώρισε το περιεχόμενό του. Απέσπασε μόνο ένα δίφυλλο, το οποίο κατέληξε στη βιβλιοθήκη του Πανεπιστημίου του Καίμπριτζ (Ms. Add. 1879.23). Ούτε και ο Παπαδόπουλος-Κεραμεύς μπόρεσε να διαβάσει τον κώδικα, κατάλαβε όμως ότι πρόκειται για κάποιο σημαντικό μαθηματικό έργο. Η είδηση έφτασε στον Δανό φιλόλογο Γιόχαν Χάιμπεργκ (Johan Ludwig Heiberg), ο οποίος εξέδιδε τα έργα του Αρχιμήδη. Ο Χάιμπεργκ, παρά την προχωρημένη του ηλικία, ταξίδεψε στην Κωνσταντινούπολη το 1906 για να δει τον κώδικα. Από τη μελέτη του προέκυψε ότι ο κώδικας περιείχε έναν αριθμό έργων του Αρχιμήδη γνωστών από άλλα χειρόγραφα, και μαζί με αυτά την επιστολή με τον τίτλο Περί των μηχανικών θεωρημάτων προς Ερατοσθένη έφοδος (ή απλά Μέθοδος), η οποία δεν διασώζεται σε κανένα άλλο χειρόγραφο, και της οποίας την ύπαρξη ο επιστημονικός κόσμος γνώριζε μόνο από μια απλή αναφορά στη βυζαντινή εγκυκλοπαίδεια Σούδα.

Στις ταραγμένες συνθήκες κατά τη διάρκεια και μετά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο το παλίμψηστο ξέφυγε από την κατοχή της Βιβλιοθήκης του Μετοχίου και εξαφανίστηκε, μέχρι που το 1998 βρέθηκε να πωλείται σε πλειστηριασμό του οίκου Christie's στην Νέα Υόρκη. Όταν έγινε γνωστή η είδηση στην Ελλάδα, υπήρξε κινητοποίηση από το Υπουργείο Πολιτισμού και από πνευματικά ιδρύματα της χώρας για να συγκεντρωθεί το απαιτούμενο ποσόν. Παράλληλα όμως το Πατριαρχείο Ιεροσολύμων κινήθηκε δικαστικά, ζητώντας να του αποδοθεί ο κώδικας, με την αιτιολογία ότι είχε κλαπεί από τη βιβλιοθήκη του Μετοχίου του στη δεκαετία του '20. Η δικαστική απόφαση δικαίωσε τον ιδιώτη ιδιοκτήτη Ρομπέρ Γκυερσάν (Robert Guersan), κληρονόμο ενός κάποιου Μαρί Λουί Σιριέ (Marie Louis Sirieix), που είχε ταξιδέψει στην Ελλάδα και την Τουρκία στη δεκαετία του 1920 και είχε πεθάνει το 1956. Τελικά ο κώδικας άλλαξε χέρια για δύο εκατομμύρια δολάρια και περιήλθε σε κάποιον ανώνυμο συλλέκτη, ο οποίος το παρέδωσε στο Μουσείο Τέχνης Ουώλτερς (Walters Art Museum) της Βαλτιμόρης για συντήρηση, ψηφιοποίηση και μελέτη.

Το Αύγουστο του 2006 μια ομάδα επιστημόνων υπό την εποπτεία του φυσικού Ούβε Μπέργκμαν κατόρθωσε να φέρει στο φως ολόκληρο το κείμενο του εγγράφου.

 

ΖΗΝΩΝ ΠΑΠΑΖΑΧΟΣ